Zondag 17 Januari 1892,
10 centiemen per nummer
46ste Jaar N. 2658
NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 7 ARRONDISSEMENT AALST.
In Vooruit.
De Toestand.
DE DENDER-BODE
ABONNEMENTPRftlS
Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voo ses maanden fr. f,75 voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
N° 31, en in alle Postkantoren des lands.
ANNONCENPRIJS
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr 1,00 Vonnissen op
3' bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomon handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. - De onkosten der kwitantiën door de Pos
ontvangen, sijn ten laste van den schuldenaar.
Calque
AELST, 16 JANPARI 189Ï
Politiek overzicht.
Duitsghland. De aartsbisschoppelijke
zetel van Posen. Mgr von Siabmwski.
de nieuwe Aartsbisschop van Gnesen
Posen, die dijnsdag namiddag, om half-
één in handen van den Keizer-Koning den
eed aflegde, hield daarnij vooraf eene
toespraak, waarvan de officieel vastge
stelde inhoud met hel insgelijks vooraf
bepaald antwoord des Konings in den
Reichs-und-Staats Anzeiger zal worden
openbaar gemaakt.
Sinds 1866 is dit de eerste maal dal in
Pruisen weer een Aartsbisschop doorden
koning persoonlijk beëedigd wordt. In
1842 geschiedde het met den Aartsbis
schop von Geiszel van Keulen, in 1846
met den prins-Bisschop von Diepenbi ock
van Bresiau, en in 1866 met de Aartsbis
schoppen Melchers en Ledochowski van
Keulen en Gnesen.
Na afloop van de plechtigheid ging Mgr
Stablewski bij den keizer ombijten. M^r
was reeds zaterdag namiddag te Berlijn
aangekomen en door eene talrijke afveer-
diging van te Berlijn woonachtige Polen,
die hem aan de statie opwachtte, naar
het Hotel de Rome begeleid.
Zondag voormiddag was hij de gast van
den Poolschen Rijksdag-afgeveerdigde
Koscielski, en des avonds soupeerde Mgr
bij prins Anton Radziwill. Maandag avond
werd den nieuwen Aartsbisschop een
souper aangeboden door den minister
van Eeredienst, graaf von Zediitz
Trütschler.aan welkf. esto.a. ook doorden
Rijkskanselier, graaf von Caprivi, den
minister Miquel en vele andere hooge
Staatsambtenaren deelnamen, alsmede
door afgeveerdigden en anderen.
Woensdag beeft Koscielski een groot
afscheids-diner gegeven, waartoe de
voorzitters van Heerenhuis en Kamer,
enz., enz., zijn uitgenoodigd. Donderdag
morgen reisde Mgr van Berlijn naar
Gnesen af, waar hij zondag wordt gewijd.
Bij zijne ontvangst in Posen zal hij in het
duitsch verwelkomd worden.
Pruisische Landdag. Zooals men
weet is donderdag de Pruisische Land
dag met eene troonrede geopend.
Ziehier de partijensterkte in den Land
dag de conservatieve groep telt 127
leden, de vrij-conservalieve 67, de na
tionaal liberale, 84, het Centrum 98, de
duitsch-vrijzinnige 27, de Polen 14, de
onafhankelijke 11.
Dood van den.hertog van Clarence
Londen, 14 jan.
De hertog van Clarence is dezen mor-
gend overleden.
Prins Albert Victor,hertog van Saksen,
hertog van Clarence en Avondale, oudste
zoon van den prins en de prinses van
DE
ijimi o,
(9* Vervolg).
Ja, ja, dat is de manier van den sellout,
lachte Peter Griebcl goedhartig, nadat SI. Markus
hem den inhoud van den brief had mcégcdeeld. Hij
is een wonderlijke kerel.
Een wonderlijke kerel wat zijl ge toch altijd
zachtzinnig in uwe woorden. Peter, een bluffer is
hij, cn van de eerste soort, viel zijne vrouw hem in
de rede.
Zij had peterselie gesneden, was van den hof-
kant den paviljoenlrap opgekomen en stond op de
bovenste trcè met hel kruid in de hand, die zij
waarsehuwend door de open deur stak. Laat u toch
ia Gods naam niet met hem in, M. Al.irkus t llij
zal u foppen, dat u hooren en zien vergaat. Hij
denkt, precies als de struisvogel, wanneer hij de
oogen toe doel, da i ziet geen menscb, in wclLe
ellende hij door eigen se' uld gekomen is. Met dien
zoon iu California wil hij u evenals alle domme
menscheo, die bcm geborgd hebbeu, zand in de
Wallis, werd geboren te Windsor, den
8 januari 1864.
Hij was, al3 oudste zoon van den prins
van Wahis, bestemd om eens koning van
Engeland te worden.
Zooals men weel,was hij sedert eenige
weken verloofd met zijne nicht, prinses
Mary van T ck en het huwelijk was vast
gesteld op 27 januari aanstaande.
Ue prinses van Wallis is om zinneloos
te worden van droefheid.
In den loop van den dag waren giste"
ren telegrammen gezonden aan de ko"
ninklijke en keizerlijke lamiiiën van Bel
gië, Duitschiand, Kopenhagen, St-Peters-
bur;:, Hessen, en/., en nog vóór het
afsterven van den prins waren er ant
woorden op ingekomen, wenschen bevat
tende voor hei herstel des prinsen.
De laatste bulletijns waren zoo onrust
wekkend dal er voortdurend eene groote
menigte stond voor het paleis te San-
dringham.
Elkeen hoopte dat de arme jonge
prins nog zou kunnen gered worden
deze volksdeelneming is wel een bewijs
van de populariteit des prinsen van
Wallis en zijner familie.
Al de dagbladen,zonder onderscheid van
denkwijze, hielden Donderdag morgend
artikels in, om «le hoop op herstel uit te
'rukken de prins lag op sterven toen de
dagbladen verschenen.
Het Vatikaan en Oostenrijk. De cor
respondent van den Daily Cronicle te
Rome zegt dat, alhoewel net be/oek van
keizer Franz Jo/ef aan koning Humbert
niet zal plaats hebben, de onderhande
lingen tusschen Oostenrijk, Italië en het
Vaticaan worden voortgezet met het doel
een einde te stellen aan de romeinsche
kwestie of minstens om een modus vivendi
tusschen het Vaticaan en Italië te ver
krijgen.
De keizer van Oostenrijk zou willen
zien dat het Vaticaan en Italië malkaar
meer conc-ssies deden en Oostenrijk zou
aldus liet Vaticaan nader brengen tot het
drievoudig verbond.
Mgr Galimberti, nuneius te Weenen»
leidt de onderhandelingen, doch men ge
looft dat deze tot niets zullen leiden, aan
gezien de voorwaarde sine qua non des
H. Vaders blijftfeitelijke afstand van
Rome.
Vooruit is soms prachtig als hij ons in
begeesterde kleuren, den eenen of ande
ren hoen der socialistische samenleving
fschildert. Zijn duiische Confrater
Stern die noghtans aan geen inbeel
ding mangelt, heeft niets hij de vergelij
king dier prachtige bespiegelingen en
verlokkende droomerijeu bij het uiteen-
oogen strooien, 't Zal ren kereltje zijn, die zoon
au zoo'n ouden zwendelaar
Maak hel toch niet al tc erg. Jetje. Ge zijt
tiders zoo niet, zegde haar man. Van de overtellen
mevrouw weet ik, dat de jonge lieer Frans een
goed inensch is. Hij is de wijde wereld ingegaan,
omdat liij de ellende op het domein niet kon aanzien.
Hij moet ook eens eene goede som naar huis gezon
den hebben. Men weet niet, wat cr sedert van hem
geworden is, cn daarom treurt zijne moeder zich
bijna dood.
Nu hoort gij het, M. Markus sprak juffrouw
Griebcl nijdig, terwijl zij met deu duim naar den
spreker wees, en toch wil die goede man, dat men
den jongen, die nog geen blad papier cn wat inkt
voor zijne moeder over heeft, voor een respectabel
persoon zou aanzicu. üat is naar dc maan geblazen
Peter.
Hiermee stapte zij brommend den trap af, om
bare peterselie naar de keuken te brengen.
M. Markus liep gedurig bel vertrek op en neer,
nadat Peter Griebel in het naburig prieel gegaan
'as, waar hem zijn doclitrrke ceneri boterham met
orst cn een glas goudkleurigen Nordhüuser-
brandewijn, tot onibijt op de slecnen tafei had ge
zet.
Met den brief van den schout had de zaak van
d - erfenis, die het toeval den nieuwen eigenaar
▼au bet landgoed ia de band gespeeld bad, eeuc
zetten dier aangename en vervoerende
tafereelen. I'ie arme sukkelaar vergeet
maar een ding, dit is zijne lanteern te
verlichten. Is hij wel ernstig als hij ne
volgende reken neêrschrijlt over de ver
zorging der ouderlingen in het socialism?
Laat de aimrngoederen door de
armen beheeren, laai die at men soci
alistcn nis beheerders aan-
stellen door algemeen stemrecht, en voor
de veterans van den arbeid verrijst dade
lijk een reusachtig; paleis uit den grond.
Er is geld genoeg in de wereld om
zoo pen paleis op te richten dat er niets
aan ontbreekt, nat al de oudjes, man en
vrouw, te zumett er behoorlijk gehuisvest
zijn.
Mochten wij, als socialisten zoo een
tempel bouwen, wij zouden hel er aan
niets laten ontbreken.
Groote lusthoven met vischrijke vij
vers, paarden, koetsen, banken, stoelen,
spelen, gevogelte en gezellige dieren voor
den zomer.
Binnen het paleis zouden wij de
kunst laten tronen, schilderijen, printen,
boeken, muziek,veredelende spelen, zang,
voordrachten, tooneel en alles wat de
oudjes kan stroelen.
In plaats van biddende en droomende
broerkens zouden wij er eene massa be
dienden aanstellen, geoefende koks, gar-
gon, ziekendienaars, knechten, die alten
door examen zouden moeten bewijzen,
dat zij de noodige kennissen bezitten die,
den menscb tot een geschikten helper
voor den ouden man maken.
ln dit paleis dat wij wel Tempel dor
Rust zouden durven noemen, zouden wij
de meeste verscheidenheid in de spijzen
invoeren, het zachtste regiem laten lieer-
schen.
Ja lezer, zoo en wellicht nog beter,
zouden wij een oudenmannenhuis inrich
ten.
Maar hooren wij reeds gij zult zeg
gen maar al die lusthoven m«*t al uwe
pracht, kunst, genot,met uw overvloedig
dienstpers' n« el enz., enz., zoudt gij mil-
lioenen noodig hebben en waar zoudt gij
ze halen
Wel mensch liefzijn er geene mil-
lioenen genoeg in de wereld wij geven
alleen aan ons leger 50 millioen per jaar,
dat men ons die som voor één jaar afsta
en onze tempels zijn klaar.
Als tafereel is die begeesterde beschrij
ving opperbest gelukt, ware hel mogelijk
dit alles zoo in te richten wij zouden uit
ganscher hert juichen omdat wij liet bil
lijk vinden en recht en schoon,dat na een
werkzaam, vlijtig en oulaakzaam leven,
de ouderlingen, de afgesloofde werkman
zijne laatste jaren, wanneer hem zijne
beste krachten zijn ontvlogen, een kom
merloos beslaan zij ver/.ekerd.
Velen onder Iten gaan zelfs met hunne
verlangens /oo wijd niet als ze Vooruit
met wellust beschrijft en niet tegenstaan
de al de uitvallen van Vooruit tegen onze
oudmannenhuizen vinden velen, zeer ve-
nieu we wending gekregen. Nog dezen morgen bad
lilj gedacht, dat door eene bespreking met zjjnen
advokaat, kort voor zijn vertrek, cn door een paar
brieven uit Berlijn aan den laalsten wenscli zijner
tante gemakkelijk zou voldaan worden. Hij hoefde
dus niet met de personen, in dc zaak betrokken, en
voor welke bij op voorhand afkeer gcvorldc, in
persoonlijke aanraking te komen.
Maar nu kwam nog can ander persoon op, er
was een zoon, van wicn de overledene eene zeer
goede tncening moest gehad hebben, zooals Peter
Griebcl heihaaldclijk verzekerde, en toch sprak dc
leste beschikking geen woord over hem. Was lig
misschien even toegefelijk cn teerhartig als zijne
moeder, zoodat de erflaatster meende, dat in zijne
hand het beste hulpmiddel niet veilig was.
De oude dama moest vtel vertrouwen gehad
hebben iu de vastheid van karakter van bet meisje
onder wier bescbrrming zij de toekomst van hare
ongelukkige vriendin wilde stellen. Al. Markus be
greep dit vertrouwen niet. Immers, de overledene
was de neerstigheid cn werkzaamheid in persoon
geweestop liet veld en in den melkkelder, in de
keuken en in hel lahoratorium.aau hel ziekbed der
armen, zoowel als aan de schrijf cn werktafel hnd
men haar ten rechten lijd kunnen vinden, en zij
had nooit een gedacht gehad, zelfs ce:> lintje door
een ander aan liure klei ren te tuten, of heur tiaar
door vreemde baad tc doeu opmakcu... Hoe kou
len, dat het een aangenaam verblijf
plaats is.
Maar zou de socialistische Staat der
toekomst we. al die schooue en verlokken
de bespiegelt neen, al die schoon beschre
vene lalért-elen kunnen verwezenlijken
Z-ker zeker roept zegevierend
het blad van de Garenplaats te Gent Wat
heden voor 't leger wordt uitgegeven is
daartoe toereikend en genoegzaam.
Het is waar de socialisten willen het
leger afschaffen, omdat zij al de volkeren
als broeders aanschouwen, zij willen de
vaderlandsliefde die ieder zoo diep in
't herte is gegrift uitroeien en verbannen
en dus zouden die uitgaven niet meer
bestaan.
Dat is klaar, maar van welke inkom
sten zonden de socialistische Staat wel
beschikken
Ten eerste niet van de grondlasten
want deze als verbruiksmiddel behoort
den Staat toe. Dan zijn er geene bezitters
meer, ïnaar alleun tochthebbers.
Ten txveide de Staal zal geen duit ont
vangen uit de inkomrechten want de so
cialisten /ijtt vrijhandelaars en zij zijn het
noodzakelijker wijze krachtens hun
gronubeginsel dat alle volkeren broeders
zijn.
Ten derde. In de socialistische Staat
der toekomst bestaan ook geene accijns-
rechten, want de uitbuiting van alles is
in do handen vart den Staat zelf en zoo is
nogmaals eene groote bron van ontvang
sten voor de Staatskas uitgedoofd.
Maar zal men zeggen vermits de uitba
ting van al de middelen der -.oorbrengst
den Staat toebehooren dan zal deze toch
rijk genoeg moeten zijn.
Toch niet, lieve tegenspreker. Hel
grondbeginsel der solialisten is deze
iedereen volgens zijne verdienste de
werkman moet ophouden een loonslaaf te
zijn. De loon is oorzaak van al de misda
den die begaan en bedreven worden,
zeggen de socialisten. Het is billijk dat
de werkman al de vruchten van zijnen
arbeid geniete. Nu als de Staat een deel
van de vo irtbrengselen voor zijne uitga
ven achterhoudt dan worden de werklie
den loonslaven van den Staat, 't is deze
nu die, in plaats van den ondernemer
hunne daghuur betaalt. De werklieden
liebhen niets anders gedaan dart van
meester veranderd en in plaats een we
zen le vinden met wien zij handelen en
spreken kunnen, die zij beminnen en
liefhebben, slaan zij nu voor dit onzicht
baar opperhoofd den Slaat, van wien zij
gansch met hert en ziel afhangen en die
neit op alle oogenblikken treffen kan zon
der dat zij er aan denken.
Is het de Staat nu die de vruchten van
den arbeid plukt, wat hebben dan de
werklieden gewonnen
Krijgt nu de weikman al de verdien
sten van zijn zweet, hoe zal dan de Staat
al die schoone wonderpaleizen uit den
grond kunnen doen oprijzen Zonder te
deze praktische, werkzame vrouw er dan toe ko
men, zulk ccne moeielijke taak op te dragen aan
een meisj-, dat nog altjjd voortging degroo'.c dame
tc spelen die geen hand uitstak om de orde in de
verwaarloosda huishouding te herstellen cn sells
kamcnierdienstei: cischle van dc meid, die vroeg
en laat op 't veld of in liet huis moest werken cn
slaven
Hij vcrwenschtc zijne domheid, die hem op den
inval gebracht had, den breizak tc doorsnuffelen,
was hij maar zoo wijs geweest, om het oude ding
met heel den inhoud in de commode tot stof te la
ten verteren I Nu was hij ook nog zoo onnoozcl
zich het lol van de oude dame op dc pachthoeve
aan tc trekken, en het zijnen plicht te denken,alles
met de meeste nauwgezetheid te overwegen
Zooveel was zeker, dat de houtvesterin zich me'
al hare helderheid van gees! had vergist, in hel
karakter en den aard harer erfgename. Wie weet,
welke conn-die men voor haar ge-pceld had Was
hel niet plicht, Imar misgreep te herstellen cn lie
ver den jongen Frans de kleine erfenis in handen
te geven t Wie stond cr voor in, dat voor de
groote dame niet oninidd'-lijk een vrijer ver
scheen, wanneer hel ruc .thaar werd dat zij geërfd
had Mejuffrouw dc gouvernante zou zeker g.-eu
oogenblik aarzelen, ja le zeggen vreemde banden
zouden de nalatenschap opstrijken cu de arme
zieke op de pachthoeve kou niet uaarzicn.
beweren dat de socialisten wonderdoen
ders zijn is het schrijven van Vooruit
slechts woordenkramerij, bloote beloften
zonder eenige hoop van verwezenlijking.
In de socialistische Staat wordt het
geld afgeschaft; hel heeft zijne rede van
bestaan verloren, tiet kan dus geen mid
del meer zijn tusschen handelende perso
nen
Bij de socialisten, zal de werkman na
afgelegde taak. misschien 3 uren arbeid
bij tietgeen hem behaagt, een bestempeld
papierken in handen krijgen en dan hoort
hem alles top, daarmede trekt hij naar
de openbare magazijnen en spijshuizen en
buigende dienaars ontvangen hem voor.
Die dienaars zelf na drij uren arbeid
krijgen hun papierke eu gaan dan op
zwier.
Zoo beschreef Stern een hoekje van
den socialisiischen Staat en dan zullen zij
alles uit den Hemel doen regenen,schoone
kleederen, lekkere spijzen, vischrijke vij
vers, prachtige schilderijen en wie weet
of de socialisten hel middel niet zullen
vinden die geopfenoe koks met examen
af te schaffen en naar de maan ten
zenden.
Zij zijn zoo slim
Vooi uit gij hebt vergeten uwe lanteern
le verlichten
Den 19" Januari eindigen de verlofda
gen der Volkskamer en worden de ge
wone besprekingen der belangen van het
land hernomen. Belangrijke vragen zullen
er behandeld worden, want aan het dag
orde komt de herziening der Grondwet
cu op huishoudkundig gebied, hel han
delstraktaat met Duitschiand.
Het is volstrekt noodig dal aan beide
vragen eene voldoende antwoord, aan de
eischen des volks gelijk\ormig, worde
gegeven, want van de oplossing van bei
den hangen de rust en welvaart van ons
Vaderland af.
Wat de vraag der herziening aangaat,
twee stelsels /uilen de eer hebben cener
grondige en volledige besprekii g; het zijn
de hmshewoning en hel algt meen stem
recht. De/er dagen is een derde stelsel
in de dagbladen, namelijk in het Jour-
nat de Hiuxclles, en de l-.toile Beige, te
berde gekomen waar Üenderbode slechts
ter loop een woord heeft van gerept de
vertegenwoordiging der belangen.
Dit stelsel telt in de Volkskamer zijne
aanhangers onder andere de moedige
kamper voor het Vlaamsen, de krachtda
dige verdediger van de belangen der
katholieke partij M. Helleputte, hoog
leeraar aan de Hoogesclmol van Leuven.
Dikwijls is het besproken en behandeld
geworden in vlugschriften uit de pen van
talentvolle schrijvers der beide politieke
partijen gevloeid.
Het kiezerskorps moet het beeld weer
spiegelen der maatschappij, het wezen
Lastig streek hij met beide hrnden donr de
haren er bleef hem niets anders o®er, dan door
den zuren appel tc bijlen en den stand van zaken
bij den schouten ook hel t gouvernante jufferke
met eigen oogen op te nemen.
Hij bleef den heelen dag uit zijn humeur en
nam tegen den avond zijnen boed op en riehlle
aijnë stappen naar het bosch.
Een rijweg, die alleen door de arbeiders in liet
woud cn dc vervoerders van hout gebruikt werd,
scheidde het Hcrtenveld van het zoogenaamde
Gravenhout, het vorstelijk jachtgebied. Ongeveer
op deze grens eindigde ook de dalgrond prachtige
beuken rezen tegen den berg op nog slechts een
klein stuk weiland lag tusschen deze cn den weg,
eu op dit grasveld stond hel huis van den boscli-
wachter des graven. Het was een net, in metsel
steen opgetrokken huis met groote ramen cn op zij
roet een withouten hek ken, dat een stuk hofgrond
van nauwelijks twee bedden breed omsloot.
Reeds tweemaal had M. Markus og zijne wande
lingen hier halt gehouden, cn ook ou bleef bij
slaan, toen dc ronde muren plotseling uit de
bosschage le voorschijn kwamen. Ue opzichter,die
liet huis bewoonde, moest een waar kluizrniarslc
ven leiden hij was in allen gevalle een onge
trouwd man, die met oen huissleutel in deu zak
zijn beroep kou waarnemen.
Nooit slonu de deur gastvrij opcageen spoor
der Volkskamer moet het gedacht weêr-
geven der bestanddeelen die zij vertegen
woordigd en in haar moei men de natuur
der samenleving terug vinden.
Dit is het grondbeginsel, waarop dit
steunt, en over dezes wezenlijke weerde
kunnen geene bedillen bestaan wil men
den weg niet inslaan van avokaatsche
spitsvondige arglistigheden.
Eene andere vraag toch is deze is dit
stelsel in den tegenwoordigen toestand
der samenleving wel toepasselijk, wel
praktisch, doordrtjlbaar
Hierover zijn de verdedigers van dit
stelsel eens om ontkennend te antwoor
den. Neen, het is eene daadzaak dat wij
naar het daarstellen der belangen zeilen
maar er tol hier toe nog niet aangeko
men zijn.
Er bestaan vereenigingen van werklie
den, maar hoevele zijn nog niet in den
bond getreden, niettegenstaande den
vooruitgang die, op dit terrein dagelijks
wordt gedaan
Volgens de schrijvers, de verdedigers
van de vertegenwoordiging der belangen,
zou de sameulevitig in drij takken ver
deeld worden en deze zou zich in drij
groepen harer vertegenwoordigers weér-
spiegelen, te weten
1- Kapitaal.
2. Wetenschap.
3. Arbeid.
Iedere verdeeling zou in evenredigheid
harer belangrijheid een aantal gekozenen
hebben. Tot hiertoe heeft men nog niet
beproefd ze nader te bepalen.
Dit stelsel zou met het algemeen stem
recht samengaan; iedereen zou kiezer
wezen maar slechts voor een deel der
vertegenwoordigers volgens de afdeeling
waarin hij zou gerankscliikt worden. Een
werkman, bijvoorbeeld, zou kiezer wezen
voor de vertegenwoordigers van den ar
beid, een rentenier voor die van het ka
pitaal; een onderwijzers voor die der
wetenschap.
Dit is hel stelsel 'twelk, ware het in den
huidigen toestand, 't is te zeggen, was
de samenleving reeds net en klaar in
drie takken afgeteekend en hunne weder-
zijitsche weerde bepaald, verre vooruit
de beste vruenten zou dragen.
Bij gebrek aan genoegzame en duide
lijk uiteengezette mogelijkheid der toe
passing, valt het met te betwijfelen of
lang zal men er zich niet mede bezig hou
den in de verhandeling.!)» advokaten der
linkerzij zullen in hunne lange zangerijen
iu de kaarien spelen, veel kostel ijken tijd
verspillen, om de herziening schipbreuk
te doen lijden en het waar blijven zou
•.vat hun onbetwistbaar opperhoold eens
uitkraaide ik ben de landsturm der
Grond wet.
Van een voorloopig akkoord, waaraan
de heeren Fiére, Bara, Grauxenz. zoo
ferm hielden, toen zij 't bewind in han
den hadden, en waar de goed uitslag dier
zoo belangvolle zaak gansch van aftiing,
willen zij nu niet meer hooren.
van eene rookwolk slecg bi.ven den schoorsteen
■au de ramen, die op de vensterbank wel ren paar
bloempotten, maar nergens het sieraad vod schoon
geplooide gordijntjes vertoonden, zag men geen
menschel ijk gezicht, evenmin als roeu eenige be
drijvigheid binnen de vier muren, waarnam.
Alleen h >og aan den voorgevel hiDgen drie, vier
houten vogelkooien, waarin vinken cn kruisbek
ken zongen, en aan de steile helling, achter tiet
huis, liepen twee geilen op en neer, om iets tc
grazen to zoeken ze behoorden zeker in den
stal van den iiosebwachter thuis.
Do nieuwe eigenaar van het Herteaveld had
meer dan eens den lust voeleu opkomen, om eens
door het venster vau het huis tc loeren, alleen om
te weten wol boeken de voormalige daglooncrs-
jongen Jas, in dc weinige urcu, die hem van zijueu
dienst cn zijne hulp op dc pachthoeve, orei bleven.
Waren het ridder- en rouvergcschiedeuisscu, die
tusschen de bloempotten lagen Zo hadden noch
tans niet den omslag vau de boeken der lees
bibliotheek. .Misschien was deze boschbe woLer ook
een man van verstane eu laveuswijsbeid hij
kwam veel op de pachthoeve, waar zelfs dc meid,
die niet emnter cn rijf omging, haar best deed, om
woorden te gebruikeu, die iu een salon met mis.
plaatst waren.
(Wordt voortgwet.)
