m
Zondag 24 Januari 1892, 10 centiemen per nummer 46ste Jaar N. 2640
NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
MEID m IK SCHOUT.
In 't Geuzenleger.
Dij de socialisten.
DE DENDER-BODE.
ABONNEMENTPRLJS
Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voo zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijft in bij G. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
V° 31, en in alle Postkantoren des lands.
Calque inga
AMONCENPRIJS I
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr 1,00 Vonnissen op
3® bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. De onkosten der kwitantiën door de Pos
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Wij gaan er over en vragen Vooruit hoe
hij die geoefende koks, die meiden en
knechten goed zal kunnen bezoldigen
Geld heelt, zegt Bebel zelf, geen reden
van bestaan in de socialistische wereld.
Dit wordt afgeschaft. De werkman na
afgelegde taak, krijgt een bestempeld pa
pierken en kan dan alles krijgen wat zijn
hertje lust. Iedereen zal dus zooveel heb
ben als die geoefende koks met afgelegde
examen want voorrechten in den socia
listen Staat zijn onbekend.
O enderbode heeft reeds dikwijls door
uitknipsels uit geuzenbladen bewezen dat
de geuzen de herziening als een zwart
spook aanzien en dat bun waggelend
schuitje in die vraag heel gemakkelijk
lek zou kunnen geslagen worden en vol
strekt schipbreuk lijden.
dat de hoofden dier partij beurtelings de
rol van Robespierre, Danton en Marat
zouden kunnen aannemen.
De geuzen weten niet van wat hout pijlen
maken: wat doen wat laten wat aan
vangen? Daarmeê nochtans is de veldslag
niet gewonnen, de socialisten, de rooden
zijn daar nog die onverpoosd arbeiden
en zich krachtdadig voorbereiden tot den
heeten strijd die welhaast plaats grijpen
zal.Hunne sprekers loopen het land door,
overal worden meetingen gegeven ten
voordeel* van het algemeen stemrecht.
Dit is in hun gedacht slechts de eerste
stap tot de verwezenlijking hunner om-
verrewerpende plannen met het alge
meen stemrecht willen zij zich meester
maken over den Staat om dan met eene
eenvoudige wet tot de onteigening der
onroerende goederen over te gaan. Het
recht van bezitten is geen natuurlijk
recht maar hangt gansch en geheel van
den menschelijke wetgeving af....
AELST, 23 JANUARI 1892
Politiek overzicht.
Frankrijk. De katholieken en de Re
publiek. Vijf Fianscli* Kardinalen HH.
HH. Desprez, Lanpénieux, Place, Ri
chard en Foulon (respectievelijk Aarts
bisschoppen van Toulouse, Reims, Ren-
nes, Parijs en Lyon hebben een
manifest gericht tot hunne katholieke
landgenooten, met het doel hen den te
volgen weg aan te duiden.
In dit stuk wordt vooraf gezegd dat de
katholieken zich bij eiken, dus ook bij
den tegenwoordige!) regerringsvorm
kunnen aansluiten. Het land heeft be
hoefte aan vastheid van regeertngsvorm,
aan godsdienstige vrijheid. De katholie
ken moeten op grondwettig terrein strij
den voor den bedreigden godsdienst en
moeten het concordaat eerbiedigen.
De staatkundige instellingen van hun
land kunnen zij oprecht en vrijmoedig
aanveerden. Gedurende de laatste twaalf
jaren echter zijn de daden der regeering,
in strijd met de katholieke leer en ook
met de eigen verklaringett van het gou-
nement.
Eene practische godloochening is regel
geworden; openbare gebeden zijn afge
schaft in de Kamer en school, de zon
dagsrust ontheven, de begrafenissen ont-
christelijkt. Een nieuwe willekeurige toe
passing der organieke artikelen is in
aantocht, en de vrije beweging der Bis
schoppen wordt belemmerd, en zelfs
hunne benoemingen het budjet van eere-
dienst wordt besnoeid, traktementen
worden ingehouden.
De religieuzen zijn uit hunne woningen
verjaagd, hunne goederen worden on-
rechtvecrdig belast. Het openbaar onder
wijs is godsdienstloos gemaakt, het bij
zonder onderwijs wordt bemoeilijkt. De
seminaristen worden tot den krijgsdienst
verplicht, de echtscheiding is ingevoerd,
de geestelijkheid uit de gasthuizen en
weldadigheidsinrichtingen verdreven,
vrome stichtingen en schenkingen wor
den aan hare bestemming onttrokken,de
priesters aan willekeurigheden van mai-
res en kerkfabrieken onderworpen, enz.
enz.
Tegenover dat alles is nauwe aaneen
sluiting van alle katholieken dringend
noodzakelijk, om met vastheid op te tre
den want zonder eenen Staat in den
Staat te willen vormen, wil de Kerk ook
geenszins een onderdeel in het rader
werk van den Staat uilmaken.
Duitschland. Duilsche Rijksdag.
De Duitsctie Rijksdag heeft woensdag het
ontwerp, strekkende om de verlaging
DE
(lle Vervolg).
Zou liij dergelijke dingen wel koopcu 1 sprak
de man, met een ongeloovigcn oogslag naar het
weefsel, dat op het oog weinig weerde scheen te
hebban. Dc twee zijden kleeren en de sbal beeft
hij wel gekocht, maar zulk voddcrig goedje 11k
denk, dat hij mij uit zal lachen. Liever nog een
paar zilveren lepels, vind ik.
Dc leste sprak het meisje verontweerdigd.
Waar denkt gij aan Moei ik haar een tinncnlepel
naast de teiloor leggen t Dat gebeurt niet zoo lang
ik eene hand kan uitsteken I Gij begrijpt dat zoo
nitt, Frits, vervolgde zij kalmer, terwijl zij de
kant opvouwde en hem die toereikte. Ga gerust
naar den jood, hij weet even goed d>- weerde van
kant als van goud... Hebt gij morgen tijd en mis
schien zelf iets in dc stad te doen
Al had ik geen tijd, dan moest hij gevonden
worden gij weet.
Ja, ik weet, dat gij een goed, braai menscb
«11».
Deze eenvoudige, maar op innigeu toon, uitge-
der graanrechten ook op de granen in
etiirepót toe te passen, in handen van
eene commissie gesteld. Van vrijzinnige
en liberale zijde werd dezelfde uitbrei
ding ook verlangd voor meel, dat door
duiïsehe molenaars gekocht is, terwijl
het nog in Nederland lag.
Eerstdaags wordt bij den Bondsraad
een pruisisch ontwerp ver acht, strek
kende tot beperking der duilsche land
verhuizing.
Samenzweering Een bericht aart deu
Daily News, uit Weenen meldt, dat ver
scheidene hooge bedienden der russische
spoorwegen aangehouden zijn, als meé
plichtigen aan een nihilistisch complot,
dat voor doel had, den keizerlijken trein
in de lucht te doen springen tusschen
Kazan cn Moseou.
Deze ambtenaars zouden de nihilisten
inlichtingen verschaft hebben, voor bet
aanleggen van mijtten op den af te leggen
weg.
Opdat zij niet aan bun werk zouden
gestoord worden, hadden die ambtenaars
een teeken gegeven, zoo dikwijls een
trein vertrekken moest, en op het punt
was, voorbij te rijden.
De nihilisten hadden hun werk bijna
voltooid, toen zij door eenen boer ont
dekt werden, en de vlucht namen, al hun
gereedschap in den brand latend.
Het teeken, waardoor de samenzweer
ders van de komst van eenen .trein ver
wittigd werden, was het over de baan
loopen van een kleine jongen.
Om het Valkaan. De Figaro bevat
een goed politiek artikel dat doel inzien
hoe onbehendig de fransche regeerings-
nunnen nu te werk gaan, thans dat ze
door het geval van Gronstadt op zulken
goeden weg zijn.
Men ziet, alle landen trachten de gunst
te verkrijgen van het Vaticaan en vooral
de Staten van het Drievoudig Verbond
zijn vol voorkomenheid voor den Paus
Italië wel is waar uitgezonderd.
Duitschland heeft in de kwestie van
den aartsbisschoppelijken zetel van Posen
in alles toegegeven aan den H Stoel in
Oostenrijk stond graai Kalnocky op om
de rechten van den Paus te verdedigen
Engeland zeifis zoo vriendelijk mogelijk.
Daar zit wel iets achter
En ondertusschen, ondanks de verzoe
ningsgezinde politie des H. Vaders ten
opzichte van Frankrijk, blijven daar de
regperders nog altijd dpn ouden slenter
volgen. Ondertusschen halen de anderen
de kastanjes uil het vuur Ge weet, als
ze niet uit overtuiging eene vriendelijke
politiek volgden tegenover den II. Stoel,
dat ze dar. ten minste slim genoeg waren
het te doen uil belang 1
sproken lof scheen hem verlegen te maken. Hij
nam met eene linksche beweging de klak af en trok
aan de koperen plaat met het grafelijk wapen.
Men is op het oogenblik bezig met liet afba
kenen van >.en spoorweg, zegde hij, om ccue
andere wending aan het gesprek te geven.
Ja, en gij kunt denken, dat het bij ons niet
weinig stormde. Het was toch een ongeluksdag.
Zij zweeg en heet zich op dc onderlip.
Ik wil liet wel geloovcn. Maar het is toch
bespottelijk, d.-it de oude heer om zich die zaak
altijd zoo driftig maakt. Het moest hem eigenlijk
hetzelfde zijn. hij beleeft hel toch niet, dat de
rails door den hof van de pachthoeve loopen, of
de iokomoticf om den hoek van het iiuis snort. De
nieuwe heer van bet goed zal wel spoedig oprui
ming houden, en, hij is in zijn recht.
Ja, in rijn volle recht bevestigde zij op
tamelijk barschcn toon, terwijl zij de schouders
ophaalde wat geeft hjj om de onder betrekkiog.
Och ja, wat vraagt too'n jongen wildzang
naar c.-nc oude vriendschap, waarvan hij nooit
iets gezien lieeA Men kan het hem niet kwelfjk
nemen I Ik heb hem gisteren in het voorbijgaan
gezien, een knap man met een deftig voorkomen
cn frisch en gezond. Hij schijnt iels kortafs (c heb
ben, iets wat de hecren van den geldzak nog meer
over zich hebben dan die van den adel die loon
ken ik uit den lijd, toen ik officiers-oppasser was.
Hij stond met dou pachter Griebcl aan deu hout»
Een vraag, die de socialisten erg in
nesten steekt en waarop zij nooit dan
onverstaanbaar, stamelend antwoorden,
is deze der persoonlijke diensten. De rij
tuigen worden bij de socialisten niet afge
schaft, verre van daar. Vooruit vermenig
vuldigt It'un gebruik iedereen zal in de
socialistische lialtvastenwereld in karos
zwieren kunnen en volgens een onlai gs
geschreven artikel, zullen er eene me
nigte in de oudemannenhuizen beschik
baar zijn. Maar een rijtuig veronderstelt
een koetsier. Wie zal willen koetsier
spelen als er geen geld (en geld bestaat
bij de socialisten niet) meer is om dezen
voor zijne moeite te bdoonen
Wie zal in openbare spijshuizen, de ka
lanten bedienen, die met hun bestempeld
papierke, door liet bestuur afgeleverd,
komen om hunnen eetlust te voldoen
Wie zal de bezoekers der openbare wijn
huizen en magazijnen bedienen
Wie ik vraag het nog eens.
Mag men wel zeggen dat deze diensten
iels bijdragen tot de voorlbrengst der ge
bruiksvoorwerpen En nochtans bij de
socialisten geldt als grondbeginsel aan
ieder volgens zijne vei diensten. Hij krijgt
zegt Bebel (De vrouw bi. 359) wat hij de
maatschappij leverde, niet meer, niet min
der.
Bij de socialisten,dank aan de wonder
bare uitvindingen die zij doen zullen als
zij eens als onbeperkte meesters over de
samenleving troonen, zal men slechts 3
ol wie weel niet meer dan twee uren
werken moeten.
Nu, een koetsier, een garpon in een
spijshuis na dapper zijne drij uren te
hebben gedaan, welke voortbrengselen,
welke verbruiksvoorwerpen heeft hij de
maatschappij geschonken
Heeft hij niets voortgebracht,dan krijgt
hij zijn bestempeld papierken niet, want
heeft hij volstrekt recht op niets, 't zij ge
lijk op welk verbruiksmiddel.
Als men voor die diensten hoegenaamd
geeno belooning krijgt, wie zal ze nog oj>
zich nemen willen
De socialisten hebben 't middeltje ge
vonden om dien knoop los te rukken.
Het werk alsdan, zeggen ze, zal een
verm iak, een genoegen zijn, iedereen zal
den arbeid beminnen en al zijne krachten
weiden aan hel algemeen welzijn.
Dat zijn felle menschenkeimers, die
brave socialisten.
Een achtbare schrijver heeft het punt
dat in de socialisttsche wereld iedereen
te voet zal moeten gaan, opgemerkt en is
door Vooruit als een lompe vlegel,als een
domper uitgescholden geweest.
En nochtans zonder persoonlijke dien
sten zijn geene rijtuigen gebruikbaar.Kan
men zijn eigen peerd niet inspannen, zoo
zal men dan te huis moeten blijven of te
wel zal men zijnen gebuur moeten roepen
om pen handje bij te steken en dat waar
broederlijke liefde. Zal die immer wel
tevreden zijn
Over de vraag der persoonlijke dien
sten konnen de socialisten al niet vele
zegge.
Het was onvoorzichlig aan dit koorde
ken te trekken. Burger Guesde. een
franschman is in de lokalen van Vooruit
pen voordracht komen geven over de sa
menleving van morgen. Hij heeft die
vraag dan ook moeten aanraken en n clit
af gezegd Weg met die duizenden mei
den en knechten die niets doen dan 't werk
dat elk voor zich zelve zou moeten verrich
ten.
Dus geene meiden of knechten meer,
elk voor hem,eik voor en op eigen hand
In zijn nummer van 6 Januari in een
schrijven over de behandeling der ouder
lingen in den socialistischen Staat van
morgen,waar over Denderbode reeds heeft
gesproken, komt onder andere schoonig-
heden, het volgende voor.
a In plaats van biddende en droomende
broerkens zouden wij er eene massa be
dienden aanstellen, geoefende koks,
gareons, ziekendienaars,
knechten die dour examen allen
zouden bewijzen, dat zij de noodige ken
nissen bezitten die den mensch tot een
geschikten helper voor den ouden man
maken. Moor een goed bezoldigd en uitge
kozen personeel zouden de ouderlingen
geholpen en getroost worden.
Geene meiden of knechten zegt Guesde
in 't lokaal van dit blad dat twee dagen
te voren een prachthof afschilderde on
mogelijk in toepassing, waar meiden en
knechten, met afgelegde exaaras, de voor
naamste rol spelen.
Wie moeten wij dan gelooven of Vooruit
of Guesde? Ei merke wel het verslag der
redevoering van den franschen woorden-
kramer is door Vooruit zelf weérgegeven
zonder eenige bemerking.
Dus zwart en wit op een tusschenpoos
van acht dagen.
Beweert Vooruit dat hij gelijk heeft,hoe
zal hij 'ijne zienswijze mei het grondbe
ginsel door Bebel uitgedrukt, doen over
eenstemmen hebben de knechten en mei
den met een duit den socialen rijkdom
vermeet derd
Dus, volgens Bebel zouden die drom
mels niets krijgen,daar/.ij de maatschap
pij niets schonken. Wie zal in dit geval
dit fijn postje aannemen
Wat meer is, volgens Vooruit, niette
genstaande de zienswijze van den grooten
pontifex Bebel die Vooruit zelf tegen een
aanval van T blad Le Sul/rage universel
van Alfred Defuisseaux krachtdadig ver
dedigd, zullen die knechten en meiden
goed bezoldigd worden.
Wij vragen hoe is dit mogelijk in den
socialistischen Staal. Volgens Bebel niets
volgens Vooruit meer als anderen
Bij elke gelegenheid dat de werkzaam
heid der katholieken in 't oog schiet,laten
zij alarmkreten hooren om toch het libe
raal gevoelen dat zoo diep ligt ingeslapen
wakker te schudden.
Dit was weêr eens 't geval bij de ver-
eeniging der katholieken van Dixmude
waar een spreker er de aandacht op in
riep dat, in de toekomende kiesveldsla-
gen, de strijd zou verplaatst geworden
zijn en tusschen katholiek en socialist
geleverd worden. Onze geuzen begrijpen
dat de herziening, dat de uitbreiding van
het kiesrecht hen niet veel profijten zal
afwerpen, integendeel. Ook gaat klepper
Etoite Beige in een schrijven getiteld
Attention los, wilt zijne parlijgenoo-
ten op doen springen, zoo niet blijft er
niets anders over dan ons testament te
schrijven en ons te zelfmoorden.
De Chronique slaat denzelfden akeligen
toon aan. Vereeniging, vereeniging
schreeuwt ze gedurig, want anders moe
ten wij ons zeiven afvragen waarwij naar
toe varen En de antwoord ligt gereed,
naar de dislocatie ofte ontbinding, ver
val en ondergang.
Wat zal Üendergalm daarvan zeggen!
Dit is voor ons, katholieken, een felle
spoorslag onze krachten bijeen te bren
gen en geen moeite te sparen om de zaak
van rust en vreê, van stille welvaart en
immer ontwikkelden voorspoed te doen
gelukken. De katholieke partij gaal dus
welhaast tegenover het socialistische le
ger staan, 't Is met hem dat de slag gaat
geleverd worden.
Op dus mannen die uw vaderland zijne
veiligheid en oi>afhank< lijkheid bemint,
die de rust van uwe haardsteden bemint,
vliegt in 'i harnas tegen de partij van op
roer en on wenteling die de parijsische
communie van 1871 ophemelen en ver
hellen kunnen en voorwie de groote
Fransche omwenteling van verleJene
eeuw het paradijs is dat ze droomen om-
Slechte lezingen.
Er zijn twee soorten van slechte en
gevaarlijke geschriften goddelooze en
ze telooze,
Vooreerst de goddelooze.
Men spreekt er zonder eerbied van
God, van de heiligen.
Men houdt er den zot met den gods
dienst, met de ceremoniën, met de mi
rakels.
Men bestrijdt er de Kerk, men ver-
valscht hare geschiedenis men verklaart
haar vijandig aan den vooruitgang.
Men lacht er met de priesters men
werpt op hen, zooveel men kan, het slijk
der lastertaal.
Een ernstig man zal die lezen en de
schouders ophalen, 't Is te dom voor
hem om er mede te kunnen lachen.
't Is ook te klaarblijkend valsch om er
geloof aan te geven.
En nochtans die lezingen zijn een doo-
delijk vergift voor eenen christen.
Hij schokschoudert bij de eerste le
zing.
Hij lacht bij de tweede.
Hij eindigt mei alles voor klinkende
munt aan te nemen.
Vele jongelingen ken ik wier geloof
door de lezingen van goddelooze ge
schriften schipbreuk geleden beeft.
Dus gevaarlijk is die lezing.
Ik noem ze ook schandig.
Dat godsdiensthaters den spot drijven
met al wat verdient geacht en geëerbie
digd te worden, dat is laag.
Maar ziehier eenen christen, eenen
katholiek. Men biedt hem geschrilien,
waarin de God dien hij aanbidt, geloo
chend wordt waarin de Kerk, zijne
Moeder, gehoond wordt waarin da
priester, zijn eenige getrouwe vriend,
zaagmolen, dien hy wil later, verbouwen, nu, die
is versleten genoeg.
Het meisje wendde zich af, als luisterde zij nau
welijks naar hetgeen Frits zegde zij nam den
willen doek Tun de bank, om dien weer over het
hoofd te slaan.
Maar liet gaat mij tocb aan het hart, dat het
oude Hertenveld zoo ondersten boven wordt gezet,
voegde hij er bij. De pachthoeve staal al niet vas
ter dan dc houtzaagmolen het beste voorwend
sel, om korte nietten te maken.
Dat hjj ons, zegde het meisje bits, terwijl
zij driftig de tippen van den doek onder dj kin
dichtknoopte, dat hij ons op straat zette I Hel zij
zoo laat hem zijnen gang gaan Maar ik kau
's nachts niet slapen als ik eraan deuk, waar wij
dc zieke onder dak zullen brengen de stem be
gaf haar.
Nu, dat is toch wel het minste, sprak bij met
zijn gocdhartigen glimlach op liet gebaarde aange
zicht. Ziel gij mij voor zoo'n jongsken aan, dat ik
het uitgeleerde, zwakke vrouwtje niet op mijnen
arm zou kunnen wegdragen Uren ver wil ik haar
dragen, dc goede, oude dame, en zij zal nici den
minsten schok in hnrc^pijnltjkc ledematen gevoe-
jcn. Eii zoo er is hel lot hierloo ook niet. De
schoone boekkamei' aan de zuidzijde is zoo groot
cn licht daar km haar bed staan cn riet zij van
twee kanten in het groen dat zal haar goed doen.
Eu de oude heer beeft bet bier aau hel venster ook
veel gezelliger dan op dc pachtbceve er gaan hier
nu cn dan nog roenschen voorbij op de paeht-
hoeve ziet hij alleen dc leege voorplaats, waar
de twee, drie overgebleven kiekens kukelen en
krabbelen.
Gij zijt trouw als goud, Frits, maar...
En liet kamerke daarboven, ging hij voort,
zonder op hare tegenwerping te letten, terwijl hij
met den duim naar het venster wees, waarbij de
vogelkooien hingen, dat is het schoonste van het
lieele huis ik laat er eene kleine stoof zetten, en
daar kan eene jonge dame in den zomer en in den
winter schilderen en in haar vrijen tijd een schoon
stuk geld verdienen. Van op straat zetten kan dus
geen sprake zijn... Het hoofd maar opgehouden,
dat is het voornaamste.
Ja, dal zal ik, sprak zij op vasten, min of
meer uildagendcn toon. Het grillige lot zal moeite
hebben, mij terneer te werpen. Nog weet ik niet,
wat moedeloosheid of wanhoop is, cn daarbij ge
voel ik de kracht der jeugd in mijne lianden...
Niemand zal liet aan inij zien, dat mijn beetje ge
voel van eigenweerde tusschen beide niet zoo lijd
zaam is, als liet moet. Eu dan zijt gij er ook nog.
Frits, mijn trouwe steun,
ij slak dc Imnd naar de inand uit. Nu moet ik
naar huis. daar wacht mij veel werk. En ik moet
ook nog strijken, de arme zieke zal cn moet mor
gen schoone bcdgoidijueii hebben, maar mijn
voorraad van mastcloppcu is op een glimlach
scheen als zonnelicht over haar gelaat, daarom heb
ik die groote mand meógchr.icht.
Hij lachte, nam de mand cn tevens liet brood
uit liet venster cn haastte zich het huis open te
doen. Kort daarop kwam hij met dc mand vol
terug. Door liet boscli zou hij ten minste voor haar
de vracht dragen, zegde hij afwerende, toen zij de
hand daarnaar uitstak eu nu slapten zij eeudrach-
tig naast elkander voort, twee prachtige gestalten,
die hij elkaar pasten. Eu dc hond liep aan deu
anderen kant naast het meisje, als ware zij het
eigendom van zijnen meester, dat beiden iever
zuchtig cu beschermend in hun midden moesten
nemen.
Markus stapte haastig uit dc bosschagie cn zag
hen na, stiak cn onafgewend, tul zij in de krom
ming van den weg verdwenen. Daarop schoof zijn
blik somber over liet huis... Hoe lang zou het du
ren, dat nette gordfjntjes voor dc kale venstrrs
hingen en eene jonge vrouw er uit loerde Eene
gekke gedachte naaping van de manieren der be
schaafde wereld en liet broodbakken, wasschcn cn
schrobben van dc aanslaande boscliwachters-
vrouw 1
Toch w.is het zoo. Deze twee mcnschcn werkten
en zorgden samen voor hunne verarmde meesters,
cn dc trouwe kameraadschap zou eindelijk over
gaan in eenen huwelijksband dal sprak vuu
zelf.
Wat wiJdc eene schamelgekiccde dienstbode, die
bier bij niemand bekend was, meer Hare toe
komst was verzekerd, als zij vrouw werd zij
kreeg een schoon buis in 't boscli en een knappen
man, die bovendien met den neus in natuurkun
dige boeken zat.
Dit onbegrijpelijke meisje met hare onbepaalde
opoffering kon dan de hulpbehoevenden, die haar
zoo dierbaar waren, in l.aar eigen huis hebben.
Zij kon voortgaan met mejuffrouw dc gouvernante
te bedienen en over dc leste zilveren lepels te wa
ken, opdat geen onedel metaal de lippen barer
meesteres aanraakte.
En op het schoone bovenkamerke zouden de
vrldblocmroikers geschilderd worden- had de
boschwachter gezegd... Voor den duivel, neen,
mijnheer groenrok, zoo ver was bet nog niet.
De heer van den geldzak met zijn brutalen
officierstoon liet zich niet beschamen, ook niet
dmr den goed betaalden boschwachter van zijne
grafelijke Hoogheid. Hij zou hem nog veel minder
liet genoegen doen, den acbtersUlligen pachter op
straat te zetten, opdat het huwelijk met de meid
van den schout niet dat zonderlinge meisje,
waarbij men dikwijls denken moest, dat niet de
manieren, maar wel de klcercu geleend waren
des te spoediger kon voltrokken worden. Hierin
vergiste mijnheer dc boschwachter zich deerlijk
Met een krachtige» sprong in bet dichte hout,
wendde M. .Markus zieh van liet stille huis weg en
giug terug langs waar hij gekomeu was.
vVYoidl voortgazel.)
