llll m DEN SCIIOtfT. NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST. Donderdag 10 Maart 1892, 10 centiemen per nummer 46s,e Jaar, N0 2655 nel einde der koningsmoorders 3DE PAUS. Inde grooteSteden. DE DENDERBODE. ABONNEMENTPIULIS Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder dagteekening van den volgenden dag De prijs ervan is 6 frank 's jaars fr. 3,25 voo res maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat, N° 31, en in alle Postkantoren des lands. ANNONC ENPKIJS Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr i,Oö Vonnissen op 3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen hek°ndmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdagavond. De onkosten der kwitantiën door de Pos ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar. Calque Haam. AELST, 9 MAART 1892- Politiek overzicht. Frankrijk. De afgeloopen crisis. Een correspondent te Berlijn schrijft wat men aldaar zooal denkt over de afgeloo pen ministerieele crisis in Frankrijk In staatkundige kringen loopen niet geheel onbelangrijke geruchten over het verloop van de ministerieele crisis in Frankrijk, namelijk over hetgeen achter de schermen zou zijn voorgevallen. De vorming van een kabinet zou voor namelijk bemocielijkt zijn door de Frey- cinet, die niet alleen intrigeerde tegen het aanblijven van Constans in hel nieu we kabinet, maar wien het er blijkbaar ook om te doen was, den president der republiek moeilijkheden in den weg te leggen. Geraakte deze in eene moeilijke posi tie, vond hij geene gekend politiek man bereid een kabinet samen te stellen, dan zou hij van zelf gedwongen zijn zelf zijn ontslag te geven als hoofd van den Staat, in welk geval de Freycinet de meeste kans zou hebben om den opvolger van M. Carnot te worden. Op het laatste oogenblik zoo vertelt men verder moeten Carnot en zijne vrienden de Freycinet in de kaart hebben gezien. Men offerde toen den niet meer populairen de Constans op en overreedde Loubei, die reeds van plan was de op dracht der kabinetsvorming te weigeren, om haar aan te nemen. Toen de Freycinet bemerkte dat zijn plan ontdekt was, bleef hij toch minister van oorlog, om zich niet te ontmaskeren. Hij verloor echter veler sympathie, en tal van verborgen aanvallen op Carnot in de franscbe pers. die in den lantsten tijd de aandacht der staatkundige wereld hadden getrokken worden, nu aan hem toege schreven. Brest en Béthune. Twee kiezingen, van een bijzonder belang, hadden verle den zondag plaats. De eerste te Brest. Zooals men weet was wijlen de bisschop van Angers af- geveerdigde dier stad en had het comt- teit besloten opnieuw eenen geestelijke voor te dragen als candidaat. De keus viel op Mgr d'Hulst, rector der Hoogeschool van Parijs. De gekende redenaar is verleden zondag gekozen zonder strijd, met 11,103 stemmen op 16,993 ingeschreven kiezers. Men weet dat wijlen Mgr Freppel ook zonder strijd was gekozen. De tweede kiezirg, eigenlijk eene bal loteering had plaats te Béthune. De socialistische candidaat, de herber gier Lamendin, inrichter der laatste werkstaking, had bij de eerste stemming 6130 stemmen behaald tegen 5941 aan M. Légillon, republikein en 5037 aan M, ^««."-e, conservatief. (23* Vervolg). Neen, het was hem onn igcljjk, te gelooven, dat het meisje rich in zoo een gezelschap bevond hier was zij niet. Onder haar Irotschcn blik zou geen man het wagen, zoo ruw te lachen, en toch juist op bet oogenblik werd de huisdeur geopend, en de dienstmeid trad naar buiten. Zij had eene kruik in de hand en ging de trap pen «fde armen hingen haar slap laniis hel lijf, de oogen waren neergeslagen en de wenkbrauwen pijnlijk saamgetrokken sij vertoonde het beeld van iemand, die in treurig gepeins verdiept is. De jonge maD achter den beukenboom had in zijne drift wel op haar willen toevliegen, maar hij bleef onwillekeurig staan, als ging van dit meisje eene kracht uit, die den somberen drift tegen hield... Zij stapte den hoek van hc' huis oni, naar de bron aan de belling, die in de meest primitieve houten goot geleid, haar kristalhelder water in «enen t>ak uitstortte. M. Alarkus liep bet meisje na, en toen zij voet- Vóór de balloteering had M. Légillon zijne candidaiuur ingetrokken. l)e uitslag verleden zondag was als volgtLamen din, socialist, 8780 stemmen, gekozen Delisse, conservatief, 7048. Daarmee zit citoyen Lamendin in de Kamer, 't Zal een verschil maken legen bier te tappen in zijne herberg Fngeland. Kiezing te South-Derby.— Verleden vrijdag heeft in South-Derby shire de kie/ing plaats gehad ter vervan ging van M. Wardle, gladstoniaan, over leden. In 1885 werd M. Wardle gekozen met eene meerderheid van 1153 stemmen. Ziehier de uitslag van vrijdag MM. Broad, gladst. 5803 stemmen. Melville, conserv. 4553 Bijgevolg is de liberale meerderheid juist 1250 stemmen en is zij dus met 100 stemmen omhoog gegaan in vergelijking met 1885. Binnen kort zullen nog drie parle- mentskiezingen plaats hebben. De eerste te Belfast, in vervanging van M. De Cobain, uit het Lagerhuis gezet er zullen twee conservatieve candidaten opkomen andere partijen hebben geen kans van slagen. De tweede te Wexford, in vervanging van M.John Redmond, die zich liet kiezen te Waterford en dus te Wexford zijn ont slag moest geven. De Parnellisten zullen geen candidaat durven stellen en de nationalist Thomas Healy zal waarschijn lijk zonder strijd worden gekozen. De derde kiezing heeft plaats te Kirc- kaldy, in Schotland, ter vervanging van wijlen Sir George Campbell,gladstoaiaar.. Ten gevolge van verdeeldheid in de libe rale rangen, zijn er niet minder dan vier gladstoniaansche candidaten. Men hoopt dal de eensgezindheid zal kunnen her steld worden, anders zullen de tories den zetel weghalen voor den neus der ver deelde gladstonianen. Den 21 januari 1893 is het juist hon derd jaar geleden dat Lode wijk XVI werd onthoofd en sommige republiekeinen willen in Frankrijk toekomende jaar dien bloedigen dag feestelijk herinneren. De Temps bevat een artikel over eene studie van M. Edgard Bourloton, die heeft opgezocht hoe de monsters der Conventie,die vo'»r den dood des konings stemden, aan hun einde kwamen. Die studie is de moeite weerd om te ontleden. Op donderdag 1" januari 1793,na volle 25 uren zitting, riep de voorzitter der Conventie, Ve.rgniaud, het resultaat uit van de stemming, over de straf aau Louis Gapet toe te passen. sl.ippen achter zich hoorde, keerde zij zich naar hem om. Hij was reeds zoo dicht bij haar, dat hij zien kon, hoe zjj van kleur veranderde, waarbij echter ook de droevige plooi tusschen de wenk brauwen zoo plotseling verdween, alsof ze was weggestreken. Wilt gij u met een frisscben dronk verkwik ken vroeg zij, terwijl zij de kruik op eene plank ouder den waterstraal hield. Ik zal een glas voor u uit het huis halen. In den bjjbel staat En ijlings liet zij dc kruik op hare hand neer en gaf hem te drinken, antwoordde hij spottend, terwijl hij haar den weg naar het huis afsneed. Als gij Kebecca zijn wilt, dan moet gij ook tooncu dal gij bijbelvast zijt. .Maar ik dank u, ik wil ook uitdc kruik niet drin. ken. Helder bromwater! Zou het Ook deze frisscbr dronk zijn, dir gij aan het lachende gezelschap daar in dc kamer schenkt Zij ontstelde. Dat zag hij met vreugde. Hoort men het geraas buiten vroeg zij ont butst. Hé, verwondert u dat Gij moet toch, dunkt mij, wel weten, dat het veelbelovende stemmen zijn. Ik verwachtte al, dat de hecrcn ook een vroo- iijk drinklied zouden aanheffen. Gij vergist u. viel zij met verbleekte lippen in een vochtige glans verduisterde het oog, dat aarzelend op hem gericht werd. Op 721 stemmers, waarvan de vol strekte meerderheid dus was 361 stem men, meldde VergniauJ dat 366 stemmen zich hadden uitgedrukt voor den dood. Doch 's anderendaags kwamen vele wij zigingen aan het proces-verbaal die zwakke meerderheid van vijf stemmen versterken en op slot van rekening bleef de stemming bepaald als volgt387 stemmen voor den dood, 334 voor de op sluiting, de verbanning, het brandmerk of voorwaardelijken dood. Hoe kwamen nu die 387 koningsmoor ders aan hun einde Lcpcllctier Saint Fargeau wasde eerste die stierf, vermoord den 20 januari 1793, den dag vóór de onthoofding des konings; eenige maanden later werd Marai ver moord door Charlotte Corday. Toen begonnen de koningsmoorders malkaar onderling te vervolgen. Den 5 september 1793 schooi Lidon zich door den kop den 31 october sneed de guil- lotien het hoofd af aan Vergniaud en zijne vrienden, waartussclien Royer, 33 jaar oud en Ducos, 28 jaar oud. Barbaroux, die 27 jaar oud was en Guadet werden te Saint-Emilien gevat en gedood Buzot en Pélion, die op de vlucht waren, kwamen in een bosch om en men vond ze terug, liet aangezicht hall door de wolven verslonden, Te Mar seille sprong de Girondijn Rebecqui in zee. Later waren het de Hebertisten en Dantonisten, die de prooi werden der guillotien Danton, Camille Desmoulii.s, Fabre d'Eglantine, Anacharsis Clootz. Ook Philippe Egalité, de hertog van Or leans (de oud grootvader van den icgen- woordigen graaf van Parijs), die ook den dood van zijoen neef had gestemd, werd geguillotineerd. En zoo stierven ook Robespierre en zijne vrienden in de dagen van Thermidor. Ondertusschen werden twee konings moorders door de Engolschen gedood Baille te Toulon en Beauvais de Préau te Montpellier. De oproeren van april en mei 1795 kostten het leven aan de koningsmoor ders Féraud, Bourbotte, Duquesnoy en anderen Collot d'Herbois en Billaud- Varennes werden verbannen. Op het oogenblik van Bonaparte's eer sten Staatsaanslag (18 Brumaire) bleven er nog slechts 307 koningsmoorders over. Een lOOtal hunner hadden Frank rijk verlaten, de 200 overigen, op 5 na, erkenden het consulaat. Het keizerrijk, dat terug de adeltitels in eere herstelde, benoemde, tusschen de koningsmoorders 2 hertogen fFouché, hertog van Oiranie en Cambacérès, her tog van l'arma), 10 graven, 15 barons en 11 ridders. Cambacérès had echter alleen den voorwaardelijken dood gestemd en loochende altijd een koningsmoorder te zijn. Het zij zoo, ik vergis mij. Het zijn wellicht vrome broeders, die daar vergaderen 't is mo gelijk. Hij haalde de schouders op. Wü gant het mij ook aan Maar éé:i ding wil ik u toch vragen weet men op de pachthoeve, dit gij hier komt t Zij hief angstig afwijzende de handen op. O neen, neen, daar weten dc oude mcnschen niet van, zjj mogen liet ook niet weten. Zoo, daarmeé wilt gij mij een slot op den mond leggen vroeg hij, oogcnacliijnlijk onver schillig. Ik moet u allervriendelijkst verzoeken, inge val gij voor uw vertrek nog op de jiachthocve mocht komen, cr niet van te spreken. Ik verzoek u, mijnheer... Nu, goed, als gij het volstrekt wilt. Ik kan ook zwijgen, ofschoon ik niet geernc dc bescher mer van oneerlijke geheimen ben... Oneerlijke Zij deed oenen stap achterwaarts, en hij moest zich afvragen, of dit meisje, dat met ceu enkel woord, eene enkele bewoging eene lieele reeks tegenstrijdige gewaarwordingen uitdrukte, eene volleerde tooneclspeclstcr, ofwel ccne volkomen eerlijke ziel was. Hij dacht verbitterd het eerste. Er was immers geen twijfel meer. Was de overdreven ingetogen heid, waarmee zjj onlangs zijnen oogslag op haar gelaat had afgeweerd, geen komediespel geweest T Van 1805 tot 1815 stierven 101 ko ningsmoorders, die allpn 't een of ander ambt van 't keizerrijk hadden gekregen dezen hadden vette postjes, anderen slechts magere plaalskens. Toen Napoleon, na Waterloo, was gevallen, strafte de monarchie enkel die koningsmoorders met eeuwigdurende verbanning, welke Napoleon h idden ge diend lijdons de cent jours (van den terug keer uit Elba tot aan Waterloo). Op de 189, die toen in 1815 nog leefden, waren er 151 in dit geval, zondat er slechts 37 in Frankrijk mochten blijven.Cambacérès kwam te Brussel wonen en wachtte daar betere dagen af, die weldra voor hem zouden komen. Een andere koningsmoorder, de mar kies Mailly de Chateausenauld, stierf kindsch in 1819, in 77jarigen ouderdom. Talrijke koningsmoorders, door kna ging van geweien gefolterd, trokken hunne stemming van 17 januari 1793 in, die zij eene a misdadige trouwloosheid noemden en keurden in het openbaar den moord op Lodewijk XVI af. Vinet stierl in een gasthuis en Desgrouas, die blind was geworden, overleed aan eene afzich telijke ziekte. Lakana, Bernard, Penières waren naar de Vereenigde-Staten vertrokken ande ren, gelijk Savernis, sleten hunne laatste dagen in België. Te beginnen van 4818 werden mees* tendeels op aandringen van graaf Boissy d'Anglais, de oude Conventionneel, die pair van Frankrijk was geworden, vele genade-verleeniiigen geschonken; 21 koningsmoorders wilden nooit in Frank rijk terugkeeren, onder ander Sieyès en de schilder David, die gerust te Brussel leefden ook nog graaf Tribaudeau, die in Oostenrijk woonde. Een enkele koningsmoorder bleef in Frankrijk tijdens de monarchie en dit ondanks het verbanningsdecreetdeze hield zich verborgen 't was Drouet, de postmeester van St-Menéhould, die Lode wijk XVI en zijne familie,.tijdens hunne vlucht, te Varennes deed aanhouden. Van alle koningsmoorders en zelfs van de leden der Conventie stierf de laatst overlevende te Parijs, den 8 maart 1854, in den ouderdom van 9f jaar. 't Was Thibaudeau, die prelekt en graaf werd onder Napoleon I en stierf als senaieur onder Napoleon III. Eenigen der koningsmoorders brach ten het ver in do wereld, maar ol die grootheid hun geweten tot rust kon brengen, dat is wat anders Om 't werk van M. Bourloton samen le vatten 3-2 koningsmoorders stierven op het schavot, 23 werden gefusilleerd, verwurgJ, vermoord, verhangen of pleegden zelfmoord 67 stierven in bal lingschap en meest al (le overigen kwamen aan hunnen dood, te midden van veel tijden of in de diepste ellende. ■■HO»' Vertoonde zij zich niet voor de oogen der luid ruchtige mannen zonder de ooglappen en zon der den Icelijkcn, dikken doek, die hare schouders bedekte En nu was zij nog brutaal genoeg, hem met zachte, aangedane stem om geheimhouding te verzoeken En daarbij de lieftalligheid in hou ding en voorkomen, liet bezielde gelaat onder het dikke donkere haar Het was hein, of eene slang, die telkens van kleur veranderde naar zijn hart kroop en hij het verraderlijke dier den kop moest pletten. Hindert u dat leclijkc woord vroeg hij op schamperen toon. Nu dan, laat ons zeggen interessant, - het interessante geheim. Met de oudjes zult gij niet veel moeite hebben zij komen gec i van beiden over den drempel van dc huisdeur en kunnen uw spoor niet volgen, cu ik, mi, ik heb u mijn woord gegeven, dat ik zwijgen zal, al is het dan ouk ais iemand, wien eene moorddadige hand dc keel toe nijpt. Maar hoe staat het niet juf frouw blauwkous ij is niet aau haar zoldcrka- merkc gebonden en heeft flinke voelen, zooals ik mij gisteren avond heb kunn.-n overtuigen. Zij loopt als eene fee en heeft zi ker geen moeite nis eene zomerwolk te verdwijnen, die de wind uit- eenhlanst zoo kan zij ook ieder on cnblik uit dezen of genen hoek in liet bnsch komen aanflad. deren, wat dan Ecu nauw merkbaar lachje vertoonde zich om Leo XIII is in het 83e jaar zijns levens, in het 15® zijner regeering getreden. Met fierheid mogen al de katholieken op die 14 verloopene jaren blikken als op het begin der herstelling van de zoo tal rijke, zoo gewettigde en, helaas zoo dikwijls miskende rechten van den H. Sioel. Indien er eene sociale kwestie bestaat voor wat den werkman, den mindere be treft, er bestaai ook eene voor de grooten ja, voor vorsten en koningen. De oplos sing van dd tweede maatschappelijk vraagpunt heeft Leo XIII begonnen en hij zal haar tot een goed einde brengen. Ol is het geen verhpugend voorteeken dat vorsten, die Rome bezoeken, eerst naar liet Vaiikaan gaan, om den grijzen Opperpriester hunnen tol van eerbied en bewondering te brengen en zich dan naar liet Quirinaal doen voeren, om er den zoon des roovers van 's Pauzen Stalen beleefdheidshalve te gaan groeten Of is het niet verblijdend, aanmoe digend, wanneer men eenen protestam- selien keizer, ter slechting zijner geschil len met eenen anderen vorst, den Paus der katholijkentot scheidsrechter, tol bemiddelaar ziel kiezen. Wanneer onderdanen aan hunne ko ningen of k'-izers de verplichte gehoor zaamheid weigeren, wanneer vorsten met elkander in geschil liggen, wanneer alles onvermijdelijken burger- of buitenland- schen oorlog doet voorzien, dan is er echter nog één. die de woedende baren der gistende volksdrommen tegenhouden, de twisten der prinsen stillen en liet dreigend spook des oorlogs afweren kan: 't is de Paus Dit alles heeft Leo XIII gedurende die 14 jaren gedaan, dit alles zal Hij nog doen, tot liet einde zijner Regeering, welk, laat ons hopen, nog lang zal uitblijven. Dat het juist in de grooie steden altijd niet hel best gaat blijkt uit de volgende wetensweerdigheden die plaatselijke nieuwsbladen m^edeelen. Zij zijn onder veel opzichten slichtend, en de liberale prozaschrijvers zouden wel doen dit eens aan hunne lezers meé te deelen.... indien zij durven. In de maand Februari waren er voor Brussel alleen 875 geprotesteerde wissels 1 faillieten wierden uitgesproken. Dat kan nog al tellen. Volgens La Réforme, het blad van M. Janson, t vermenigvuldigen dc nachlt- lijke dieften in de lionfdslad op onrustwek kende wijze. Op het grondgebied van de derde afdeelir.g alleen, waren er sedert eer sten Januari (ut half Februari metr dan zestig gepleegd. Men is verplicht geweest de nachlwuchl le versterken. hare lippen zij boog zich over den put en trok de plank met dc overstroomendc kruin buiten het be reik der goot. Ik meen u reeds gezegd to hebben, dat ik niet in staat ben, iets buiten baar weten te doen, antwoordde zij, terwijl zij zich weer druk met haar bezighield. Jj, dat hebt gij gezegd, bcvesligde hij. En het is ook heel natuurlijk, dat uwe jonge dame zulk een geheim in bescherming neemt. Want de intrigue is het lievelingspol dezer dames, en kun nen zij daarvoor geen gelegenheid vinden in de s dons der grootc wereld, dan stellen zij zich ook in mindere sfeer, uit loutere liefhebberij in dc zaak, tevreden. Ik ken dit stille mollenwerk in den schoot d-r familie, ik ken het. Natuurlijk werken zij hel liefst vo»r ziclizt lvcn. Zij schijnen niets te hooren, niit. te zier, maar zuigen letterlijk ulle groutc en kleine familiegeheimen op. Men hoort niet hoe en waar zij den voet zetten, maar zij doen het, dot is zeker, «n beklimmen meesterlijk sport voor sport dc leer, tot zij, de nederige schepseltjes, eensklaps bovenaan zitten en voor de oogen van ccne verraden bruid, of van dc dochters eens va ders, die a!s weduwnaar is achtergebleven, den zaan van de melk scheppen. Zou de kamenier, de vertrouwde der gouvernante in li.-t huis van gene. raai vou Guseck, daarvan geheel onkundig zijn (Wordt voortgezet.)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1892 | | pagina 1