llll m DEN SCIIOtfT.
NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
Donderdag 10 Maart 1892, 10 centiemen per nummer 46s,e Jaar, N0 2655
nel einde der koningsmoorders
3DE PAUS.
Inde grooteSteden.
DE DENDERBODE.
ABONNEMENTPIULIS
Jit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voo res maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen.
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
N° 31, en in alle Postkantoren des lands.
ANNONC ENPKIJS
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen, fr i,Oö Vonnissen op
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen hek°ndmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdagavond. De onkosten der kwitantiën door de Pos
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Calque Haam.
AELST, 9 MAART 1892-
Politiek overzicht.
Frankrijk. De afgeloopen crisis.
Een correspondent te Berlijn schrijft wat
men aldaar zooal denkt over de afgeloo
pen ministerieele crisis in Frankrijk
In staatkundige kringen loopen niet
geheel onbelangrijke geruchten over het
verloop van de ministerieele crisis in
Frankrijk, namelijk over hetgeen achter
de schermen zou zijn voorgevallen.
De vorming van een kabinet zou voor
namelijk bemocielijkt zijn door de Frey-
cinet, die niet alleen intrigeerde tegen
het aanblijven van Constans in hel nieu
we kabinet, maar wien het er blijkbaar
ook om te doen was, den president der
republiek moeilijkheden in den weg te
leggen.
Geraakte deze in eene moeilijke posi
tie, vond hij geene gekend politiek man
bereid een kabinet samen te stellen, dan
zou hij van zelf gedwongen zijn zelf zijn
ontslag te geven als hoofd van den Staat,
in welk geval de Freycinet de meeste
kans zou hebben om den opvolger van
M. Carnot te worden.
Op het laatste oogenblik zoo vertelt
men verder moeten Carnot en zijne
vrienden de Freycinet in de kaart hebben
gezien. Men offerde toen den niet meer
populairen de Constans op en overreedde
Loubei, die reeds van plan was de op
dracht der kabinetsvorming te weigeren,
om haar aan te nemen.
Toen de Freycinet bemerkte dat zijn
plan ontdekt was, bleef hij toch minister
van oorlog, om zich niet te ontmaskeren.
Hij verloor echter veler sympathie, en tal
van verborgen aanvallen op Carnot in de
franscbe pers. die in den lantsten tijd de
aandacht der staatkundige wereld hadden
getrokken worden, nu aan hem toege
schreven.
Brest en Béthune. Twee kiezingen,
van een bijzonder belang, hadden verle
den zondag plaats.
De eerste te Brest. Zooals men weet
was wijlen de bisschop van Angers af-
geveerdigde dier stad en had het comt-
teit besloten opnieuw eenen geestelijke
voor te dragen als candidaat.
De keus viel op Mgr d'Hulst, rector der
Hoogeschool van Parijs. De gekende
redenaar is verleden zondag gekozen
zonder strijd, met 11,103 stemmen op
16,993 ingeschreven kiezers.
Men weet dat wijlen Mgr Freppel ook
zonder strijd was gekozen.
De tweede kiezirg, eigenlijk eene bal
loteering had plaats te Béthune.
De socialistische candidaat, de herber
gier Lamendin, inrichter der laatste
werkstaking, had bij de eerste stemming
6130 stemmen behaald tegen 5941 aan
M. Légillon, republikein en 5037 aan M,
^««."-e, conservatief.
(23* Vervolg).
Neen, het was hem onn igcljjk, te gelooven, dat
het meisje rich in zoo een gezelschap bevond
hier was zij niet. Onder haar Irotschcn blik zou
geen man het wagen, zoo ruw te lachen, en toch
juist op bet oogenblik werd de huisdeur geopend,
en de dienstmeid trad naar buiten.
Zij had eene kruik in de hand en ging de trap
pen «fde armen hingen haar slap laniis hel lijf,
de oogen waren neergeslagen en de wenkbrauwen
pijnlijk saamgetrokken sij vertoonde het beeld
van iemand, die in treurig gepeins verdiept is.
De jonge maD achter den beukenboom had in
zijne drift wel op haar willen toevliegen, maar hij
bleef onwillekeurig staan, als ging van dit meisje
eene kracht uit, die den somberen drift tegen
hield... Zij stapte den hoek van hc' huis oni, naar
de bron aan de belling, die in de meest primitieve
houten goot geleid, haar kristalhelder water in
«enen t>ak uitstortte.
M. Alarkus liep bet meisje na, en toen zij voet-
Vóór de balloteering had M. Légillon
zijne candidaiuur ingetrokken. l)e uitslag
verleden zondag was als volgtLamen
din, socialist, 8780 stemmen, gekozen
Delisse, conservatief, 7048.
Daarmee zit citoyen Lamendin in de
Kamer, 't Zal een verschil maken legen
bier te tappen in zijne herberg
Fngeland. Kiezing te South-Derby.—
Verleden vrijdag heeft in South-Derby
shire de kie/ing plaats gehad ter vervan
ging van M. Wardle, gladstoniaan, over
leden.
In 1885 werd M. Wardle gekozen met
eene meerderheid van 1153 stemmen.
Ziehier de uitslag van vrijdag
MM. Broad, gladst. 5803 stemmen.
Melville, conserv. 4553
Bijgevolg is de liberale meerderheid
juist 1250 stemmen en is zij dus met 100
stemmen omhoog gegaan in vergelijking
met 1885.
Binnen kort zullen nog drie parle-
mentskiezingen plaats hebben.
De eerste te Belfast, in vervanging van
M. De Cobain, uit het Lagerhuis gezet
er zullen twee conservatieve candidaten
opkomen andere partijen hebben geen
kans van slagen.
De tweede te Wexford, in vervanging
van M.John Redmond, die zich liet kiezen
te Waterford en dus te Wexford zijn ont
slag moest geven. De Parnellisten zullen
geen candidaat durven stellen en de
nationalist Thomas Healy zal waarschijn
lijk zonder strijd worden gekozen.
De derde kiezing heeft plaats te Kirc-
kaldy, in Schotland, ter vervanging van
wijlen Sir George Campbell,gladstoaiaar..
Ten gevolge van verdeeldheid in de libe
rale rangen, zijn er niet minder dan vier
gladstoniaansche candidaten. Men hoopt
dal de eensgezindheid zal kunnen her
steld worden, anders zullen de tories den
zetel weghalen voor den neus der ver
deelde gladstonianen.
Den 21 januari 1893 is het juist hon
derd jaar geleden dat Lode wijk XVI werd
onthoofd en sommige republiekeinen
willen in Frankrijk toekomende jaar dien
bloedigen dag feestelijk herinneren.
De Temps bevat een artikel over eene
studie van M. Edgard Bourloton, die
heeft opgezocht hoe de monsters der
Conventie,die vo'»r den dood des konings
stemden, aan hun einde kwamen. Die
studie is de moeite weerd om te ontleden.
Op donderdag 1" januari 1793,na volle
25 uren zitting, riep de voorzitter der
Conventie, Ve.rgniaud, het resultaat uit
van de stemming, over de straf aau
Louis Gapet toe te passen.
sl.ippen achter zich hoorde, keerde zij zich naar
hem om. Hij was reeds zoo dicht bij haar, dat hij
zien kon, hoe zjj van kleur veranderde, waarbij
echter ook de droevige plooi tusschen de wenk
brauwen zoo plotseling verdween, alsof ze was
weggestreken.
Wilt gij u met een frisscben dronk verkwik
ken vroeg zij, terwijl zij de kruik op eene plank
ouder den waterstraal hield. Ik zal een glas voor u
uit het huis halen.
In den bjjbel staat En ijlings liet zij dc
kruik op hare hand neer en gaf hem te drinken,
antwoordde hij spottend, terwijl hij haar den weg
naar het huis afsneed. Als gij Kebecca zijn wilt,
dan moet gij ook tooncu dal gij bijbelvast zijt.
.Maar ik dank u, ik wil ook uitdc kruik niet drin.
ken. Helder bromwater! Zou het Ook deze frisscbr
dronk zijn, dir gij aan het lachende gezelschap daar
in dc kamer schenkt
Zij ontstelde. Dat zag hij met vreugde.
Hoort men het geraas buiten vroeg zij ont
butst.
Hé, verwondert u dat Gij moet toch, dunkt
mij, wel weten, dat het veelbelovende stemmen
zijn. Ik verwachtte al, dat de hecrcn ook een vroo-
iijk drinklied zouden aanheffen.
Gij vergist u. viel zij met verbleekte lippen
in een vochtige glans verduisterde het oog, dat
aarzelend op hem gericht werd.
Op 721 stemmers, waarvan de vol
strekte meerderheid dus was 361 stem
men, meldde VergniauJ dat 366 stemmen
zich hadden uitgedrukt voor den dood.
Doch 's anderendaags kwamen vele wij
zigingen aan het proces-verbaal die
zwakke meerderheid van vijf stemmen
versterken en op slot van rekening bleef
de stemming bepaald als volgt387
stemmen voor den dood, 334 voor de op
sluiting, de verbanning, het brandmerk
of voorwaardelijken dood.
Hoe kwamen nu die 387 koningsmoor
ders aan hun einde
Lcpcllctier Saint Fargeau wasde eerste
die stierf, vermoord den 20 januari 1793,
den dag vóór de onthoofding des konings;
eenige maanden later werd Marai ver
moord door Charlotte Corday.
Toen begonnen de koningsmoorders
malkaar onderling te vervolgen. Den 5
september 1793 schooi Lidon zich door
den kop den 31 october sneed de guil-
lotien het hoofd af aan Vergniaud en
zijne vrienden, waartussclien Royer, 33
jaar oud en Ducos, 28 jaar oud.
Barbaroux, die 27 jaar oud was en
Guadet werden te Saint-Emilien gevat en
gedood Buzot en Pélion, die op de
vlucht waren, kwamen in een bosch om
en men vond ze terug, liet aangezicht
hall door de wolven verslonden, Te Mar
seille sprong de Girondijn Rebecqui in
zee.
Later waren het de Hebertisten en
Dantonisten, die de prooi werden der
guillotien Danton, Camille Desmoulii.s,
Fabre d'Eglantine, Anacharsis Clootz.
Ook Philippe Egalité, de hertog van Or
leans (de oud grootvader van den icgen-
woordigen graaf van Parijs), die ook den
dood van zijoen neef had gestemd, werd
geguillotineerd. En zoo stierven ook
Robespierre en zijne vrienden in de
dagen van Thermidor.
Ondertusschen werden twee konings
moorders door de Engolschen gedood
Baille te Toulon en Beauvais de Préau te
Montpellier.
De oproeren van april en mei 1795
kostten het leven aan de koningsmoor
ders Féraud, Bourbotte, Duquesnoy en
anderen Collot d'Herbois en Billaud-
Varennes werden verbannen.
Op het oogenblik van Bonaparte's eer
sten Staatsaanslag (18 Brumaire) bleven
er nog slechts 307 koningsmoorders
over. Een lOOtal hunner hadden Frank
rijk verlaten, de 200 overigen, op 5 na,
erkenden het consulaat.
Het keizerrijk, dat terug de adeltitels
in eere herstelde, benoemde, tusschen de
koningsmoorders 2 hertogen fFouché,
hertog van Oiranie en Cambacérès, her
tog van l'arma), 10 graven, 15 barons en
11 ridders. Cambacérès had echter alleen
den voorwaardelijken dood gestemd
en loochende altijd een koningsmoorder
te zijn.
Het zij zoo, ik vergis mij. Het zijn wellicht
vrome broeders, die daar vergaderen 't is mo
gelijk. Hij haalde de schouders op. Wü gant het
mij ook aan Maar éé:i ding wil ik u toch vragen
weet men op de pachthoeve, dit gij hier komt t
Zij hief angstig afwijzende de handen op.
O neen, neen, daar weten dc oude mcnschen
niet van, zjj mogen liet ook niet weten.
Zoo, daarmeé wilt gij mij een slot op den
mond leggen vroeg hij, oogcnacliijnlijk onver
schillig.
Ik moet u allervriendelijkst verzoeken, inge
val gij voor uw vertrek nog op de jiachthocve
mocht komen, cr niet van te spreken. Ik verzoek
u, mijnheer...
Nu, goed, als gij het volstrekt wilt. Ik kan
ook zwijgen, ofschoon ik niet geernc dc bescher
mer van oneerlijke geheimen ben...
Oneerlijke
Zij deed oenen stap achterwaarts, en hij moest
zich afvragen, of dit meisje, dat met ceu enkel
woord, eene enkele bewoging eene lieele reeks
tegenstrijdige gewaarwordingen uitdrukte, eene
volleerde tooneclspeclstcr, ofwel ccne volkomen
eerlijke ziel was.
Hij dacht verbitterd het eerste. Er was immers
geen twijfel meer. Was de overdreven ingetogen
heid, waarmee zjj onlangs zijnen oogslag op haar
gelaat had afgeweerd, geen komediespel geweest T
Van 1805 tot 1815 stierven 101 ko
ningsmoorders, die allpn 't een of ander
ambt van 't keizerrijk hadden gekregen
dezen hadden vette postjes, anderen
slechts magere plaalskens.
Toen Napoleon, na Waterloo, was
gevallen, strafte de monarchie enkel die
koningsmoorders met eeuwigdurende
verbanning, welke Napoleon h idden ge
diend lijdons de cent jours (van den terug
keer uit Elba tot aan Waterloo). Op de
189, die toen in 1815 nog leefden, waren
er 151 in dit geval, zondat er slechts 37
in Frankrijk mochten blijven.Cambacérès
kwam te Brussel wonen en wachtte daar
betere dagen af, die weldra voor hem
zouden komen.
Een andere koningsmoorder, de mar
kies Mailly de Chateausenauld, stierf
kindsch in 1819, in 77jarigen ouderdom.
Talrijke koningsmoorders, door kna
ging van geweien gefolterd, trokken
hunne stemming van 17 januari 1793 in,
die zij eene a misdadige trouwloosheid
noemden en keurden in het openbaar den
moord op Lodewijk XVI af. Vinet stierl
in een gasthuis en Desgrouas, die blind
was geworden, overleed aan eene afzich
telijke ziekte.
Lakana, Bernard, Penières waren naar
de Vereenigde-Staten vertrokken ande
ren, gelijk Savernis, sleten hunne laatste
dagen in België.
Te beginnen van 4818 werden mees*
tendeels op aandringen van graaf Boissy
d'Anglais, de oude Conventionneel, die
pair van Frankrijk was geworden, vele
genade-verleeniiigen geschonken; 21
koningsmoorders wilden nooit in Frank
rijk terugkeeren, onder ander Sieyès en
de schilder David, die gerust te Brussel
leefden ook nog graaf Tribaudeau, die
in Oostenrijk woonde.
Een enkele koningsmoorder bleef in
Frankrijk tijdens de monarchie en dit
ondanks het verbanningsdecreetdeze
hield zich verborgen 't was Drouet, de
postmeester van St-Menéhould, die Lode
wijk XVI en zijne familie,.tijdens hunne
vlucht, te Varennes deed aanhouden.
Van alle koningsmoorders en zelfs van
de leden der Conventie stierf de laatst
overlevende te Parijs, den 8 maart 1854,
in den ouderdom van 9f jaar. 't Was
Thibaudeau, die prelekt en graaf werd
onder Napoleon I en stierf als senaieur
onder Napoleon III.
Eenigen der koningsmoorders brach
ten het ver in do wereld, maar ol die
grootheid hun geweten tot rust kon
brengen, dat is wat anders
Om 't werk van M. Bourloton samen
le vatten 3-2 koningsmoorders stierven
op het schavot, 23 werden gefusilleerd,
verwurgJ, vermoord, verhangen of
pleegden zelfmoord 67 stierven in bal
lingschap en meest al (le overigen kwamen
aan hunnen dood, te midden van veel tijden
of in de diepste ellende.
■■HO»'
Vertoonde zij zich niet voor de oogen der luid
ruchtige mannen zonder de ooglappen en zon
der den Icelijkcn, dikken doek, die hare schouders
bedekte En nu was zij nog brutaal genoeg, hem
met zachte, aangedane stem om geheimhouding te
verzoeken En daarbij de lieftalligheid in hou
ding en voorkomen, liet bezielde gelaat onder
het dikke donkere haar Het was hein, of eene
slang, die telkens van kleur veranderde naar zijn
hart kroop en hij het verraderlijke dier den kop
moest pletten.
Hindert u dat leclijkc woord vroeg hij op
schamperen toon. Nu dan, laat ons zeggen
interessant, - het interessante geheim. Met de
oudjes zult gij niet veel moeite hebben zij komen
gec i van beiden over den drempel van dc huisdeur
en kunnen uw spoor niet volgen, cu ik, mi, ik
heb u mijn woord gegeven, dat ik zwijgen zal, al is
het dan ouk ais iemand, wien eene moorddadige
hand dc keel toe nijpt. Maar hoe staat het niet juf
frouw blauwkous ij is niet aau haar zoldcrka-
merkc gebonden en heeft flinke voelen, zooals ik
mij gisteren avond heb kunn.-n overtuigen. Zij
loopt als eene fee en heeft zi ker geen moeite nis
eene zomerwolk te verdwijnen, die de wind uit-
eenhlanst zoo kan zij ook ieder on cnblik uit
dezen of genen hoek in liet bnsch komen aanflad.
deren, wat dan
Ecu nauw merkbaar lachje vertoonde zich om
Leo XIII is in het 83e jaar zijns levens,
in het 15® zijner regeering getreden.
Met fierheid mogen al de katholieken
op die 14 verloopene jaren blikken als op
het begin der herstelling van de zoo tal
rijke, zoo gewettigde en, helaas zoo
dikwijls miskende rechten van den H.
Sioel.
Indien er eene sociale kwestie bestaat
voor wat den werkman, den mindere be
treft, er bestaai ook eene voor de grooten
ja, voor vorsten en koningen. De oplos
sing van dd tweede maatschappelijk
vraagpunt heeft Leo XIII begonnen en hij
zal haar tot een goed einde brengen.
Ol is het geen verhpugend voorteeken
dat vorsten, die Rome bezoeken, eerst
naar liet Vaiikaan gaan, om den grijzen
Opperpriester hunnen tol van eerbied en
bewondering te brengen en zich dan naar
liet Quirinaal doen voeren, om er den
zoon des roovers van 's Pauzen Stalen
beleefdheidshalve te gaan groeten
Of is het niet verblijdend, aanmoe
digend, wanneer men eenen protestam-
selien keizer, ter slechting zijner geschil
len met eenen anderen vorst, den Paus
der katholijkentot scheidsrechter,
tol bemiddelaar ziel kiezen.
Wanneer onderdanen aan hunne ko
ningen of k'-izers de verplichte gehoor
zaamheid weigeren, wanneer vorsten met
elkander in geschil liggen, wanneer alles
onvermijdelijken burger- of buitenland-
schen oorlog doet voorzien, dan is er
echter nog één. die de woedende baren
der gistende volksdrommen tegenhouden,
de twisten der prinsen stillen en liet
dreigend spook des oorlogs afweren kan:
't is de Paus
Dit alles heeft Leo XIII gedurende die
14 jaren gedaan, dit alles zal Hij nog
doen, tot liet einde zijner Regeering, welk,
laat ons hopen, nog lang zal uitblijven.
Dat het juist in de grooie steden altijd
niet hel best gaat blijkt uit de volgende
wetensweerdigheden die plaatselijke
nieuwsbladen m^edeelen. Zij zijn onder
veel opzichten slichtend, en de liberale
prozaschrijvers zouden wel doen dit eens
aan hunne lezers meé te deelen.... indien
zij durven.
In de maand Februari waren er voor
Brussel alleen 875 geprotesteerde wissels
1 faillieten wierden uitgesproken. Dat kan
nog al tellen.
Volgens La Réforme, het blad van
M. Janson, t vermenigvuldigen dc nachlt-
lijke dieften in de lionfdslad op onrustwek
kende wijze. Op het grondgebied van de
derde afdeelir.g alleen, waren er sedert eer
sten Januari (ut half Februari metr dan
zestig gepleegd. Men is verplicht geweest de
nachlwuchl le versterken.
hare lippen zij boog zich over den put en trok de
plank met dc overstroomendc kruin buiten het be
reik der goot.
Ik meen u reeds gezegd to hebben, dat ik
niet in staat ben, iets buiten baar weten te doen,
antwoordde zij, terwijl zij zich weer druk met haar
bezighield.
Jj, dat hebt gij gezegd, bcvesligde hij. En het
is ook heel natuurlijk, dat uwe jonge dame zulk
een geheim in bescherming neemt. Want de
intrigue is het lievelingspol dezer dames, en kun
nen zij daarvoor geen gelegenheid vinden in de
s dons der grootc wereld, dan stellen zij zich ook in
mindere sfeer, uit loutere liefhebberij in dc zaak,
tevreden. Ik ken dit stille mollenwerk in den
schoot d-r familie, ik ken het. Natuurlijk werken
zij hel liefst vo»r ziclizt lvcn. Zij schijnen niets te
hooren, niit. te zier, maar zuigen letterlijk ulle
groutc en kleine familiegeheimen op. Men hoort
niet hoe en waar zij den voet zetten, maar zij doen
het, dot is zeker, «n beklimmen meesterlijk sport
voor sport dc leer, tot zij, de nederige schepseltjes,
eensklaps bovenaan zitten en voor de oogen van
ccne verraden bruid, of van dc dochters eens va
ders, die a!s weduwnaar is achtergebleven, den
zaan van de melk scheppen. Zou de kamenier, de
vertrouwde der gouvernante in li.-t huis van gene.
raai vou Guseck, daarvan geheel onkundig zijn
(Wordt voortgezet.)