Zondag 5 Juli 1892.
10 centiemen per nummer.
16u Jaar N. 2680.
NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 7 ARRONDISSEMENT AALST.
IN 'T IJS GEKLEMD
Politiek overzicht.
Het werk Laubespin te
Parijs.
Hoe men anarchist wordt.
Een en ander.
DE DENDER-BODE.
ARONNEMENTPRUS
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. l)e prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betaien
De inschrijving eindigt met 31 December.
Men schrijft in bij C VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
N. 31, en in alle Postkantoren des lands.
IVNOi\E1VPRIJS
Per drukregel, Gewoae 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen op
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. De onkosten der kwitanliën door de Pest
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Guique suum.
AALST, 2 JULI 1*92
Duitschland. De Bismarck-betoo-
gingen. De walgelijke Bismarck-ver-
goding te Munchen, Augsburg, Wurzburg
en Kissingen,waarbij de pruisisch-gezinde
Beieren, in strijd met alle vaderlandslie
vende weerdigheid, den nijdigen Reichs-
nörgler drie dagen lang karakterloos
hebben toegejuicht, komt eindelijk tot
bedaren aubaden en seredades, burge
meesterstoespraken eerepunch - aan bied i n-
gen, Wacht-am-Rhein-gebm\ en inter
views zijn voorbij, ofschoon van het laat
ste artikel nogal eens herhalingen te
vreezen zijn I
In een blijkbaar officieus (door Caprivi
geïnspireerd) opstel van de Nordd. Allg.
Ztg., als hootdartikel geplaatst, wordt
krachtig protest nangeteekend tegen de
aanvallen van B'smarck.in het door dezen
te Weenen gehouden gesprek over Capri-
vi's buitenlandsche staatkunde, voorna
melijk wat Rusland betreft.
Het verwijt dat de buitenlandsche poli
tiek niet meer wordt geleid in het belang
van het land, maar naar persoonlijke nei
gingen en gevoelens, grenst, zegt de
Nordd., aan landverraad. - Minst ge
nomen had de regeering niet om ziclizelve,
maar om der wille van het rijk, mogen
verwachten dat voor dergelijke aanvallen,
tegenover het binnen- en buitenland
- feiten waren aangevoerd.De regeering
zou door het openbaar maken van stuk
ken, welke aan het departement van bui
tenlandsche zaken berusten, zich tegen
deze in duisternis gehulde aanvallen kun-
ven verdedigen, en zoowel het binnen- als
het buitenland aldus in staat stellen een
op degelijke gronden rustend oordeel te
vellen.
Maar dergelijke openbaring is onmoge
lijk, wegens de buitenlandsche personen
en regeeringen, welke in die stukken ter
sprake worden gebracht. De tegenwoor
dige regeering ziet het oordeel der ge
schiedenis met gerustheid te gemoetzij
vreest hare critiek niet. Zij laat menigen
aanval thans met stilzwijgen voorbijgaan,
niet uit vrees voor openbare behandeling,
maar uit overweging van hetgeen, naar
hare opvatting, de belangen van het rijk
vorderen.
Een weerdige afstraffing voor den een
maal grooten Bismarck, die thans klein
genoeg is om uit ngd zijnen verdienstelij
ken opvolger te beschimpen en zijn eigen
vaderland voor het buitenland te ont
eer en! Intusschen heeft de onverbeterlijke
Nörgler alweer in de Westdeutsche
Allg. Ztg. een nieuwen aanval legen
Caprivi gericht, welk blad namelijk een
schier ongelooflijk relaas bevat van 'tgeen
Bismarck onlangs te Friedricheruhe tot
eenen gast gezegd zou hebben over Caprivi
en diens onbekwame politiek.
Toen hij zelf Caprivi den keizer als op
volger had aanbevolen, had hij nog aan
6e Vervolg.
Na deze ruw beleefde verontschuldiging gemaakt te
hebben, trok kapitein Helding zijnen luitenant een
paar stappen terzji, en wel toevallig in eene richting,
waardoor de beide officieren dicht de plaats naderden
waar Clara stond Zoowel de kapitein als de luitenant
waren te veel verdiept in de bespreking van ambtsza
ken dan dat zg haar opmerkten. Noch de een noch de
andere had het flauwste vermoeden, dat zij hun ge
sprek boorde of kon hooren.
Hebt gij mijnen brief dezen morgend ontvangen?
begon de kapitein.
Zeker, kapitein Helding anders zou ik nu
reeds lang aan boord zijn geweest.
Ik zal zelf naar boord gaan, vervolgde de kapi
tein. Maar u moet ik verzoeken nog oen half uur uwe
boot te laten wachten. Ge zult dan nog eene poos lan
ger bij nwe vrouw kunnen blijven. Daar dacht ik ook
al aan, Crayford.
Ik ben u zeer verplicht, kapitein. Maar er zal
zeker wel een andere reden zjjn, die u noopt den ge
wonen loop van zaken te veranderen en den luitenant
geen ongenade gedacht, maar slechts ge
meend, dat na zijne dood een vastberaden,
doortastend generaal best te pas zou kun
nen komen. Maar hij had zich vergist,
Caprivi was erg tegengevallen en geheel
onbekwaam gebleken, vooral door zijne
houding tegenover Rusland der zake van
de Polen, enz. enz.
Waarschijnlijke vervolgingen tegen
den oud-kanselier Bismarck heefl nu
weèr geheel Duitschland overhoop gezet,
eerst door zijne reis naar Weenen, nu
door de openbaarmaking van zijne ziens
wijze over zijnen opvolger von Caprivi. 't
Is bij middel der Allg. Westdeutsche
Zcit. dat de oud-kanselier ditmaal zijne
gedachten in de wereld heeft gezonden.
Men leest in dit blad, onder andere het
volgende
Omtrent Caprivi heb ik mij totaal
vergist, wat mij niet dikwijls is gebeurd.
Tot destijds (1890) had ik voor zijne per
soonlijkheid altijd sympathie gevoeld
maar toen ik zijne eerste redevoeringen
als minister-president en als rijkskanselier
had gelezen, waarin hij lang en breed uit
weidde over allerlei dingen, die niets ter
zake deden en door niemand werden be
streden, zag ik hoe ik mij had vergist.
Gelijk mij later werd verhaald, had de
keizer reeds destijds Caprivi uit Hannover
doen ontbieden en buiten mijn weten met
hem onderhandeld.
Lang voordat de keizer mg ronduit
liet sommeeren, mijn ontslag te vragen,
hetgeen ik weigerde te doen en waarom
trent ik lijdelijken tegenstand bood, heeft
hij, op grond van mijne gezondheid te
willen ontzien, mij uit Berlijn en uit don
samenhang van zaken verwijderd gehou
den. Het was mij volstrekt geen behoefte
of wensch, dat ik dikwijls zoo lang uit
Berlijn afwezig was.
Daarop volgt nu een breedvoerig ver
toog, om te bewijzen dat Caprivi alleen
de schuld is van de scheuring met Rus
land misgrepen in de binnenlandsche,
fouten in de buitenlandsche politiek, zie
daar scheering en inslag van Caprivi's
beheer.
Het is voor dees arlikel dat de Nord-
deutsche vraagt dat Bismarck wegens
landverraad worde vervolgd.
Frankrijk. De Paus en de repu
bliek. De Figaro deelt eenen brief
mee van den Paus aan Mgr. den bisschop
van Grenoble.
De Paus is gelukkig, dat vele katholie
ken naar zijn woord luisteren,doch hij be
treurt dat anderen, ofschoon vurig katho
liek, het Hoofd der Kerk niet aanhooren,
inbrengende dat er hier politieke kwesties
in 't spel zijn.
Tegenover hen herhaalt de Paus al zijne
vroegere aanbevelingen.
Als er iemand recht heeft aan de
katholieken te zeggen wat zij moeten
doen. in 't belang van den godsdienst, dan
is het wel de Paus.
aan wal te laten, nadat de kapitein reeds aan boord
Goed begrepen er is ook een andere reden. Ik
wensch dat ge wachten zult op eenen vrijwilliger, die
zich daareven bij ons heeft gevoegd.
Een vrijwilliger I
Ja hij moest in allerijl nog voor zijne uitrusting
zorgen en zal dus waarschijnlijk een half uur later
komen.
Die aanmonstering is zeker plotseling geschied,
n'ct waar
Zeker, zeer plotseling.
En neem mij niet kwalijk 't is wel wat
vreemd (op 't punt van vertrekken) de schepen te laten
wachten op één man.
Ook daarin hebt ge gelijk. Maar een man, die
weerd is mee te gaan, is ook weerd om op te wachten.
Aan alle klimaten en alle vermoeienissen gewend
een sterke kerel, een scherpzinnige kciel kortom,
een uitmuntend officier. Ik ken hem door eu door,
anders zou ik hem niet aangenomcu hebben. Het land
heeft niet te klagen over de werkzaamheid van mijn
nieuwen vigwiiliger, Crayford. Gisteren eerst is hg
van een verre reis teruggekeerd.
Gisteren eerst van eene verre reis terug
gekeerd En nu meldt hij zich aan, om taan de
N'oordpool-expeditie deel te nemen Ge verwandert
mij.
Dat geloof ik geeme Gij kunt niet meer ver-
In onze zoo troebele en droevige tijden
wanneer het lot van den werkman zoo
bekrompen en betreurensweerdig is, slaat
het hert met genoegen stil bij al de proef
nemingen der liefdadigheid oin in sombere
maatschappelijke toestanden licht en ver
zachting te brengen. Reeds lang heeft men
bestatigd dat de offlcieele philantrophie
niets dan slechte gevolgen heeft, den on
dersteunde alle wilskracht ontneemt en
zijn zedelijk peil verlaagt Vandaag wordt
hij uit bijnaal de huishoudkundige werken
verbannen en die schrgvers welke ze aan
nemen, aanzien ze als eene pijnlijke
noodwendigheid. De gevolgen der privaate
liefdadigheid, door andere en hoogere ge
voelens ingegeven, heeft dezelfde betreur-
nisvolle gevolgen niet, maar zou zich
enkel in 't algemeen het best tot de onver
mogende voor 't werk bepalen terwijl
oogenblikkelijke werkeloozen langs een
anderen kant moeten heropgebeurd wor
den.
Edele zielen, geen ander gehoor geven
de dan aan de stem hunner zelfopoffering
en menschlievendheid, hadden op dit
vraagstuk nagedacht en eene eenvoudige
kloosterzuster van Parijs, Zuster Maria-
Antonia, zette al haar streven daarop toe
oin hare beproefde geslachtsgenootcn, op
zoek naar eene vaste stelling, door werk
te ondersteunen.
Haar streven wierd met den besten uit
slag bekroond en welhaast kon zij eene
voorbijgaande bezigheid bezorgen aan
jonge werklooze meisjes, bezigheid die
hen toeliet in hunne noodwendigheden te
voorzien tot dat eene betere gelegenheid
zich voordeed.
Dit was voor haar liefderijk hert niet
genoeg en tevreden wou zij niet zijn zoo
lang zij aan de mannelijke werklieden, die
werkeloos in de straten van Parijs rond-
zwerfden, van moedeloosheid en wanhoop
niet had gered.
Uil haar streven is het werk Laubespin
ontstaan, zoo gehoeten om de vrijgevig
heid te beloon en des graven van dien
naam,die nooit afwezig is daar waar goede
werken verricht worden.
Dit liefdadig huis waar werkeloozen
tijdelijk opgenomen worden, is gelegen te
Anteuil, 51,Avenue de Versailles. Men ge
bruikt ze om matrassen te slaan, aan grol
timmerwerk, bijzonder aan 't vervaardi
gen van verzendingskassei», en ook om
zekere bestellingen te doen Zg verdienen
zoo '25 centiemen per uur, dus op 8 uren
2 fr. In het huis zelve nemen zij het eet
maal.
Des 's avonds keeren de getrouwden
huiswaarts de anderen worden in nabu
rige familiën geherbergd tegen eentge
centiemen per nacht. Gedurende den dag
hebben zij eenigen vrijen tijd om zich
vasten arbeid te zoeken; ook streeft het
buis er na ze daarin zoo behulpzaam te
zijn als mogelijk is.
rast zijn dan ik was, toen hij zich bjj mij in mijn hotel
aanmeldde en mij zijn verlangen te kennen gaf. Maar
beste vriend, zei ik. ge zjjt pas thuis geaomen. Hebt
ge al genoeg van uwe vrijheid, na een paar uren er van
genoten te hebben Zijn antwoord deed mij ontstellen.
Hij zegde Ik ben mijn leven moede, mijnheer. Ik ben
thuis gekomen en werd verwelkomd op eene wij/.e, die
mg 't harl heeft gebroken Als ik gcenc redding vind
in afwezigheid en moeite, vollen arbeid, ben ik een
verloren man. Wilt gij mg in mijne redding helpen
Zieda-r, Crayford, woord voor J woord wat hij tot mij
zegde.
Hebt ge hem niet gevraagd verdere uitleggingen
te geven
Wel neen Ik weet wat hij weerd is en ik nam
den armen kerel terstond aan, zonder hem met meer
vragen lastig te vallen. Uitlegging was waarlijk ook
niet noodig. Üc feiten spreken voor zichzelven in dit
geval. 'I Is de oude geschiedenis, mijn beste vriend
Natuurlijk is er eene vrouw bij in 't spel
Mevrouw Crayford, die zoo geduldig als zij kon, de
terugkomst van haren man stond at te wachten,
schrikte, toen zij eensklaps eene hand op haren schou
der voelde leggen. Zjj keek om en zag Clara in 't ge
laat. Haar eerste gevoel van verwondering veranderde
in 't volgend oogenMik in ontsteltenis. Clara beefde
van 't hoofd tot de voeten.
Wat deert u Waardoor zgl ge zoo geschrikt,
lieve 1
Welk goed op dien weg wordt gesticht,
is onberekenbaar en komt duidelijk uit
door het getal der geholpen personen, dat
van november 1890 lot 15 mei 1891 het
ronde cijfer van 4521 dedraagt.
De voorzitter van dit werk is de markies
de Vocqué, de schijver M. Leo Lefebvre,
die den schoonen volzin uit zijn verslag
over de werkzaamheden Wij moeten
de menschheid bijzonder beminnen in hen
die lijden - «als richtsnoer van zijn gedrag
heeft «tangenomen
Het maatschappelijk vraagstuk is zeer
ingewikkeld; vele wegen leiden tot eene
gedeeltelijke oplossing, dragen veel bij tot
de ontknooping van den maatschappol ij -
ken strijd. Al die wegen moeten worden
opgezocht cn bewandeld en het woord
moet bewaarheid worden van een oud
afgeveerdigde in Frankrijk, in eene schit
terende redevoering bet mag niet zijn
dat de 20rt* eeuw een inensch hulpeloos
lijden ziet of van honger vergaan. -
Ravachol, de beruchte anarchist en
moordenaar,verscheen dezer laatste dagen
voor het Assisenhof te Montbrisson, onder
beschuldiging van vgfdubbelen manslag,
grafonteering of schennis, diefstal cn
brandstichting.
In "t procesverbaal van 't verhoor op
April 11. voor den onderzoeksrechter
Athalin, treft men 't verhaal aan door
den beschuldigde anarchist zeiven gedaan
van zijn leven, zijne misdaden en poli
tieke strevingen:
Mijne moeder, zegt Ravachol, die
katholiek was, heeft mij in haar geloof
groot gebracht. In mijne jongelingsjaren
woonde ik zonder er toe gedwongen te
zijn de diensten in de kerken regelmatig
bij. Ik geloofde dan vastelijk wat mijne
ouders en de priesters mij geleerd had
den. Ik geloofde in God, en aan een twee
de leven na de dood, aan de belooningcn
en straffen in een ander leven.
Te midden van de boeren, in mijn her
dersleven,versterkte mgn geloof. Op zeke
ren dag kreeg ik lust naar de lezing. De
roman van Kugeen Sue de Wandelende
jood had reeds eenen diepen indruk op mij
gemaakt, wanneer ik voor «altijd aan de
dwalingen mijner kinderjaren werd ont
rukt door de stem van Paula Minck, die
te Saint-Chamond eene anti-klerikale
voordracht hield.
Andere lezingen, andere voordrachten,
eene bijzonderlijk, uitgrsproken door het
gemeenteraadslid Chabert, hebben mij de
oogen geopend. Ik wilde weten welke
gazet de beste geschikt was om mg te
onderwijzen. Men duidde mij het socialis
tisch blad Le Prolétairc aan. Het eerste
nummer dat ik in handen nam, dagtee-
kende van den 18 maarthet blad bevatte
eene verheerlijking der Commune. Ik was
diep bewogen en medegesleept.
Ik las ook regelmatig het socialistisch
blad Le citoyen de Paris.
Lucy Ik heb van hem hooren spreken
Alweer die Richard Wardour
Weet ge nog wat ik u zegde. Ik heb elk woord
verslaan van'I gesprek tusschen kapitein Helding en
uw man. Heden moigcnd kwam er iemand hij den
kapitein zich aanmelden, om als vrijwilliger dienst te
nemen op de Zwerver. De kapitein heefl hem aange
nomen. Die man is Richard Wardour I
Pat kan niet zijn I 7.gt ge er wel zeker van
Hebt ge kapitein Helding zijnen naam hooren noc.
Neen.
Hoe weet gij dan dat het Richard Wardour is
Vraag mij niets Ik ben er zoo zeker van als
ik hier sta Zij gaan samen heen zij zullen elkander
ontmoeten, de twee mannen de eene, die mij vil
trouwen cn We andere, wiens hart ik gebroken heb
Uw v orgevoel heef»zich niet bewaarheid, Clara!
Dc twee mannen hebben elkander, hier niet ontmoet
en 't is niet denkbaar dat zij malkander elders zul
len ontmoeten. Zg zijn op twee verschillende schepen.
Frank behoort tol de Zeemeeuw en Wardour tot de
Zwerrer. Zie, kapitein Helding heeft uitgesproken-
Mijn man komt naar hier. Ik moet zekerheid hebben.
Ik zal 'l hem vragen.
Luitenant Crayford keerde nair zijne vrouw terug.
Zij sprak hem terstond aan.
William I hebt gij een nieuwen vrijwilliger, die
met de Zwerver méégaat
Een vorwer trok mij meè in eenen
kring van sociale studie te Saint-Chamond.
Daar hoorde ik verscheidene socialistische
sprekers.
Ik was in den beginne collectivist, vij
andig gezind aan de anarchie, maar in
rijper overleg werd ik langzamerhand tot
het anarchism gedreven. Ik was dan 25
tot 20 jaar oud.
Ziedaar tot waar het vei lies van geloof
en godsdienst den menseh brengen kan.
Ravachol was in hel R. K. Geloof op
gevoed hij volbracht stiptelijk zijne
godsdienstige plichten en zoolang hij in
deze gevoelens bleef volherden, was zijne
levenswandel onberispelijk, eerlijk en
braaf.
Doch later komt de verleiding. Hal
vengn der slechte lezingen en der godde-
looze redevoeringen vergiftigden zijn hart
en geest, en weldra begaf hij zich met
reuzenstappen op den weg des verderfs en
der dwalingen.
Vooreerst was hij collectivist, gelijk de
socialisten hier te lande, doch ging wel
dra naar 't kamp der anarchisten over,
't is te zeggen, naar de brandstichters,
dieven- en moordenaarsbende.
En nu, welk is,bij Ravachol.de eerste oor
zaak geweest van 't verlies van zijn geloof
't welk hem tot z'gne akelige euveldaden
voerde
Hij zelve zegt het ons het lezen van
zedelooze schriften, zooais de romans van
vuiltong Eugcen Sue, het lezen van soci
alistische gazetten, het bijwonen van
voordrachton en redevoeringen waarin
men de Godheid verloochent, den R. K.
Godsdienst bespot en do priesters en
kloosterlingen lastert en beleedigt, waar
in de zoo verderfeleke socialitische en
anarchistische leerstelsels worden aange-
predikt, en, als alleen bekwaam om den
mensch gelukkig te maken,voorgehouden.
De levensgeschiedenis van dezen ellen
deling bevestigt eens te meer dat de R. K.
Godsdienst eene waarborg is van orde,
zedelijkheid en eerlijkheid, de sterkste
teugel om alle kwade driften van het
menschelijk hert te bedwingen.
De mensch die de vreeze Gods verloren
heeft, is tol alles in staal. En hoe zou het
anders kunnen wezen T
Als de mensch niet meer gelooft noch
aan God noch aan zijn gebod, noch aan
het leven hierna waar liet goede zal be
loond en het kwade gestraft worden, in
andere woorden, wanneer hij meent dat
er geen God bestaat, dat na de dood alles
dood is, waarom zou hg dan niet trachten
zooveel mogelijk van het aardsche leven
te genieten Waarom zou hij zijnen inge
boren drift naar rijkdom, wellusten en
genietingen beteugelen
En indien hij zijnen drift niet beteugelt,
wat wederhoudt hem van moorden en
branden om datgene te kunnen rooven dat
hem die rijkdom, die wellusten, die ge
nietingen moet verschaffen
Wat hebt gij' mijn gesprek met den kapitein af
geluisterd 1
Ik wcnschtc rijnen naam te weten.
Hoe is 't mogelijk dat gij hebt kunnen hooren
wal wjj met elkander besproken hebben.
Zijn naam heeft de kapitein u zijnen naam niet
grnoemd 1
Wind u toch niet zoo op, lieve Zie eens a.m,
ge zijtook al opgewonden, Miss üurnham. Dc nieuwe
vrijwilliger is teeuemaal een vreemdeling voor ons.
Hier is zijn naam de laatste i>p de scheepsrol.
Mevrouw Crayford trok de rol uit de hand van haar
cchlhenoot en las den naam
Richaid Wardour.
VI.
Vaarw el Engeland Vaarwel bewoonde cn beschaaf
de streken der aarde.
Twe# jaar zijn voorbij geguan, sinds de reizigers de
vaderlandschc haven uitzeilden. De onderneming is
mislukt de Noord pi iol-expcdi tic hectl schipbreuk
geleden en is door hel ijs ingcslo'en in de poolzee. De
goede schepen Zwerver eu Zeemeeuw iu 'l ijs be
klemd, zullen nooit meer dc bruisende golven door
klieven. Na van masten en bout ontdaan tc zijn, heeft
men dc twee schepen gebruikt om er hutten van tc
bouwen, die op 't meest nabijgelegen land zgn opge
richt.
Het grootste der twee gebouw en,welke nu de schip-
Wat geeft het hem aan zijnen eveninensch
het leven te ontnemen, als hij hierdoor
hoopt zijn geluk te vermeerderen Im
mers hij moet genieten in dees leven an
ders is 't mis, volgens hem
Neen, niets kan zulk een mensch we-
derhouden; hij is tot alle boosheden, tot
alle schelmstukken veil.
Pliehtig zijn niet alleen voor de oogen
van God maar ook van de samenleving,z\j
die door goddelooze schriften en redevoe
ringen aan anderen het geloof, de vreeze
Gods onttrukken. Zij dragen in de meeste
gevallen de verantwoordelijkheid der ge
pleegde gruweldaden.
Daarom ook moeien alle eerlijke en
rechtschapen lieden, die het algemeen
welzijn en 't behoud onzer samenleving
willen, en bijzonderlijk de ouders die zich
met de toekomst hunner kinderen bekom
meren, alle hunne krachlen vereenigen
om de goddelooze socialistische leerstel
sels te bevechten en de pest der slechte
lezingen tot in den wortel uit te roeien
Verlof. Generaal Pontus, mi
nister van oorlog, heefl aan de korpso
versten eenen omzendbrief gezonden,
waarin hij hen uitnoodigd aan de mililiea-
nen in breede mant verlof toe 4e staan
gedurende het tjjdvak der oogsten.
Le Peuple, het Brusselsche socialis
tische orgaan, spreekt de waarheid,
gansch de waarheid, wanneer het open
lijk bekent dat hel do liberalen, en
niemand anders dan de liberalen zijn die
hel volk geleerd hebben le mani/estec-
ren vooral rond de minisleriën.
Het valt niet te betwisten, de liberalen
zijn hierin de leermeesters geweest.
Het zijn ook zij, de liberalen, zegt Le
Peuple, die het. eerst geroepen hebben
h bas le ministère dc vo/curs!) Weg met
het dieven-ministerie!) a bas Malou, il
faut le pendre la corde au couWeg
met Malou, men moet hein hangen met
den strop aan denhals!) a basBcernaert,
il faut le pendre avec ses mouchards
(Weg met Beernaertmen moet hem han
gen met zijne speurhonden en meeran
dere liberale lieftalligheden.
Het zijn ook dc burgerwachten die, in
1872, vóór 't jialeis des Konings huilden
Roi <le carton au balcon,{ Op den balcon
Koning van karton
Le Peuple erkent hier dus de waar
heid, de volle waarheid
A'ieuwo HtonmfluifMen
neemt thans op de nationale spoorwegen
de proef met eene nieuwe stoomfluit op
de lokomoticren. Deze fluit heeft den
vorm van een paviljoenmen tracht
aldus den toon krachtiger te maken,opdat
hij door den tremoversten rasser zou
gehoord worden.
brcukclingcn lot schuilplaats dienen, is in gebruik ge
nomen door de overgebleven officieren en het scheeps
volk van de Zeemeeuw.
Aan den oenen kant van het voornaamste verlrek
zijn de slaapplaatsen en dc vuurheerd. Aan dc andere
zij bcvimit zich een ruime doorloop (die door een
scherm van zeildoek ia afgesloten) welke leidt naar
een binnenvertrek dat voor de hooldofliciercn is be
stemd.
Een hangmat is aan de ruwe balken van de zolde
ring in liet groote verlrek vastgemaakt als buitenge
wone rustplaats. Geheel en al in de dekens verborgen,
ligt een man in de hangmat le slapen. Bij den heerd
zit een tweede man. die vermoedelijk de wacht heeft,
op dit oogenblik in een vasten slaap verzonken, de
arme kerel 1 Achter dezen staat een oude ton, die als
tafel dienst doet.
Op die zonderlinge tafel ziet men eenen stamper en
vijzel, en een pun gevuld met kale dierlijke heenders
met andere woorden het middagmaal voor dién dag.
Als eene soort van versiering der donkerbruine muren
ziet men ijskegels door de spleten van het dak han
gen, die bij lussrhenpoozen door den rooden gloed van
a vuur verlicht worden.
Geen windvlaag giert bnilen de eenzame woning
geen geluid van dier of vogel hoort men. BinDen en
buiten de but heerschl op dit oogeublik de vrceselijke
onverstoorbare stilte der f'o»l-*oestenijen.
(Wordt voortgezet.)
