s»
NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN T ARRONDISSEMENT AALST.
IN 'T IJS GEKLEID
Donderdag 21 Juli 1892.
10 centiemen per nummer.
46 Jaar, N° 2690
Politiek overzicht.
Het Loon.
De Herziening.
Een en ander.
DE DENDERBODE.
ARONNEMENTPRIJS
Dit blad yerschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagleekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3.2a voor zes maanden fr. 1,78 voor drij maanden, voorop te betalen
De inschrijving eindigt met 31 December.
Hen schrijft in bij C VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
N. 31, »a in alle Postkantoren des lands.
ANNONCENPRIJS
Per drukregel, Gewone IS centiemen Reklamen fr. 1,0» Vonnissen op
3' bladzijde 5» centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen bandschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. De onkosten der kwitantiën door de Post
ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar.
Cuique suum.
AALST, 40 JULI 1X94
Frankrijk. De Paus en de Fran-
sche Bisschoppen. De Bisschop van
Grenoble heeft eenen brief ontvangen van
's Pausen Staatssecretaris,kardinaal Ram-
polla, waarin deze hem schryft dat de
Heilige Vader met voldoening vernomen
heeft, dat hij, de Bisschop, zijn verkie
zingscatechismus teruggetrokken en alzoo
een verstandig besluit genomen heeft, om
eene veroordeeling van den raad van
State te voorkomen,zonder aan de zuivere
beginselen der bisschoppelijke weerdig-
heid te kort te doen.
Wat een door den Paus uit te geven
algemeenen catechismus aangaat, waar
toe de Bisschop den wensch heeft kenbaar
gemaakt, zoo heeft Leo XIII verklaard,
dat hij zich het verlangen des Bisschops
zal herinneren, ten tijde dat hij het raad
zaam zal achten deze kwestie aanhangig
te maken bij het katholieke Episcopaat.
Buiten Mgr Fava hebben tot hiertoe
drie andere Bisschoppen van de 5 hunnen
verkiezingscatechismus ingetrokken en
zijn ook de vervolgingen tegen hen inge
houden.
Zoo kan hij, bijvoorbeeld, zich verzetten
tegen de herkiezingen van den conser
vatieven speaker of voorzitter en aldus
van den eersten dag het ministerie in
minderheid brengen.
ChristofTel Colombus. I»e encycliek
over de ontdekking van Amerika, door
Paus Leo XIII is verschenen. Het is een
merkweerdig stuk, waarin de geest en de
daden van dengrooten man, onder gods
dienstig oogpunt worden uiteen gezet, en
waarin getoond wordt wat dankbaarheid
het inenschdom aan Colombus verschul
digd is.
De 12 October en den Zondag daarop
volgende zal in al de kerken van Spanje,
Italië en Amerika eene plechtige mis gece
lebreerd worden ten zijner nagedachtenis.
De Bisschoppen der andere natiën zullen
zich ook naar dit voorschrift kunnen
Engeland. -
Gekozen
Algememe kiezingen.
Gladstonianen 272 nationalen 68
parnellisten 9 totaal349 aanhangers
van Gladstone.
Conservatieven 269 unionisten 42
totaal 311 ministerieelen.
Zal lord Salisbury aftreden
Dat is de vraag die zich iedereen stelt.
Men verzekert dat. na zijn bezoek van
Zondag bij de koningin, de eerste minister
besloten heeft, dat het conservatieve
kabinet den 5 Augusti terug voor het
Lagerhuis zal komen.
Het parlement zal dan, by de eerste de
beste gelegenheid, eene stemming van
vertrouwen of wantrouwen uitbrengen
en dan zal het ministerie zien wat het te
doen heeft.
De Daily News bekent dat de premier
het recht heeft van niet zijn ontslag in te
dienen. Hij is niet verplicht te weten dat
de Ieren Gladstone zullen ondersteunen
hy heeft het recht te onderzoeken of,
op een amendement nopens het adres, de
parnellisten en werklieden afgeveerdigden
met de Gladstonianen en nationalisten
zullen meê stemmen.
Nu, Gladstone heeft meer koorden aan
zynen boog om het kabinet te doen vallen
dan een araendement over het Home-
Rule.
Hot grondbeginsel dat in den tegen-
woordigen stand der nijverheid den taks
der loonen vaststelt is de wet van vraag
en aanbod.
Twee werkbazen, zegt Cobden loopen
achter denzelfden werkman. De daghuur
slaat op, want door de mededinging aan
gezet, zijn zij gedwongen door hoogere
oon den werkman naar hunnen kant
te trekken. Gaan integendeel twee
werklieden bij denzelfden nijveraar
aanbellen, de loonen slaan af. Om
werk te krijgen is de arbeider verplicht
zich met zoo weinig mogelijk te
vreden te stellen. Durft hij te midden
van bloei en vooruitgang der zaken van
opslag gewagen, hij vliegt rap aan de deur
en 25 anderen staan gereed om in zijne
plaats te springen voor min nog dan het
weinige dat hij verdiende.
Waar gaat dit ophouden
Niet dan door lijden en de dood, schrijft
een huishoudkundige, M.Baudrillart, zoo
lang de vraag naar werk het aanbod niet
evenaart
Volgens anderen is de uiterste paal de
noodwendigheden van den werkman op
het strengste genomen. Dit minimum is
vastgesteld door den prijs der eetwaren,
die de werkman noodig heeft om niet van
honger te vergaan. Maar die noodwen
digheden zijn betrekkelijk die van den
Engelschmnn zijn aanzienlijker dan die
van den Belg, en wat zou deze laatste
zeggen, moest hij zich met het minimum
van onderhoud tevreden stellen van den
Chinees, die men om zijne geringe behoef
ten den Cheap Celestial heeft ge-
genoemd! Die geleerden nogthans moeten
10* Vervolg.
Ba bromde de Beer. Het is de moeite niet
weerd er voor op te staan. Laat iemand anders maar
voor mij werpen. Hij zag eensklaps naar Frank op. Gij
bijvoorbeeld gij hebt wat de vrouwen noemen een
gelaat dat geluk aanbrengt.
Frank raadpleegde Cray ford. Wil ik 't doen
Als hij 't goed vindt, ja zei Crayford.
Frank wierp. Twee Hij blijft 1 Wardour, het spijt
me dat ik niet gelukkig voor u geweest ben.
1 Gaan of blijven, herhaalde Wardour, 't is mij
precies hetzelfde. Gij zult gelukkiger zijn, jonge vriend
als gij voor u zelf moet werpen.
Frank wier,» voor zichzelf.
1 AchtHoera Ik ga
Zei ik het niet sprak Wardour. Gij hebt geluk.
Gij hebt voor u zelf beter gegooid dan voor mij.
Na dit gezegd te hebben stond hij op en wilde de
hut verlaten. Crayford hield hem staande.
Hebt ge iets voor u zelf te doen, Richard
Wie heeft hier wat te doen T
Wacht dan even. Ik wenschte u te spreken zoo
dra we hiermeë gedaan hebben.
Wilt gc mjj weer een goeden raad geven T
Zie mij niet zoo knorrig aan, Richard,
wenschte u eene vraag te doen omtrent iels wat
zelf betreft.
bekennen dat, men, de tijd van welvaart
on voorspoed, wanneer arbeidskracht ont
breekt uitgenomen, zeer weinig betaalt.
Men geeft slechts het strenge noodwendi
ge, en daar men niet weet tot waar de
kracht van ontderving gaat, geeft men
ware hongerloonen.
Is het in dit geval te verwonderen, mag
het opzien baren, dat het socialism op
onze dagen zoo geweldig zijne rangen zag
vermeerderen Door den nood ter neder
jedrukt, onder den last gebogen, machte-
oos tegenover een machtigen vijand, zon
der macht en hoop heeft hij zich blinde
lings in de armen geworpen van hen, die
zich den schijn geven, licht en verzachting
in den nacht van zijn leven te brengen,
van hen die een woord van troost had
den in zijn bitter lijden en ellende, van
hen, die hem met genegenheid schenen te
omringen wanneer hij slechts een voor
werp was van vernederende spot, hoon
en misprijzen van zijnen werkbaas, die
hfj met zijn zweet had verrijkt.
Te midden van zijn onuitstaanbaar lot,
sloeg die vernedering diepe wonden in
zijn hert, dal niettegenstaande last en
zwoegen zoo vatbaar is voor de edelste
gevoelens
De werkman moet ophouden de speel
bal te zijn der woekerige hebzucht van
een kapitalism zonder hert of mededoogen;
hij mag niet als een redeloos werkdier
aanschouwd worden, wiens weerde de
nijverheidbazon naar de winst schatten,
die zij er uittrekken en die zij na uitbui
ten zijner beste levenskrachten zonder
achting of medelijden, naar do oude ma
nen zenden.
Daarom moet krachtdadig en onver
schrokken het houw gezet worden aan de
grondoorzaak dier schreeuwende onge
rechtigheid.
De wet van vraag en aanbod die als
grondslag voor de bepaling der daghuur
dient, is gansch ten voordeele van den
sterke, van den rijke en weegt drukkend
en zwaar op de zwakke schouders van
den nederigen en eenzamen werker. Die
wet door de encykliek veroordeeld, is on-
menschelyk en onrechtveerdig.
Het bruischt rechtstreeksch tegen alle
gezonde reden, tegen alle gevoel van
menschelijke weerde, dat de nijveraar
zich door het uitzuigen van het bloed des
arbeiders verrijkt, dat hy zynen nood en
ellende te baat neemt, om hem aan gerin-
geren loon te doen arbeiden. Het is onze
delijk van de mededinging dergenen, die
hunnen arbeid aanbieden voor eene scha
mele broodkorst te verdienen, gebruik te
maken om zijne schatten te vermeerderen,
ten koste van hen, die onder het juk van
bitter leiden gebukt gaan.
Hy, die zulke lage daad begaat, ver
dient met naam en toenaam aan den
schandpaal van het openbaar misprijzen
vastgespijkerd te worden.
Wardour bleef zonder een woord te spreken. Hij
keerde naar zijne zitplaats terug en nam eene onver
schillige houding aan, alsof hij wilde slapen. Snel ach
tereen werden nu de steenen door de officieren en
manschappen geworpen. Binnen het half uur had het
lot voor allen beslist wie blijven en wie gaan zou. De
matrozen verlieten de hut. De officierén gingen in het
binnenvertrek, om een laatste gesprek te houden met
den bedlegerigen kapitein van de Zwerver, Wardour
en Crayford bleven alleen achter,
IX.
Crayford tikte zijnen vriend op den schouder om
hem walker te maken. Wardour sloeg met een barsch
gezicht zijn oogen °P-
Ik was even ingeslapen, zegde hij, Waarom
maakt ge me wakker 1
Zie om u heen, Richard. Wij zijn alleen.
Nu, en wat wil dat zeggen.
Ik wenschte u alleen te spreken en nu is het
de geschikte gelegenheid. Gij hebt mij vandaag teleur
gesteld en verbaasd. Waarom zegdet ge dat het u pre
cies hetzelfde was of gc ging of bleed 1 Waarom zyt
ge de eenige onder ons. wien het geheel en al onver
schillig schijnt te zijn of wij gered worden of niet.
Kan iemand altijd een reden opgeven waarom
hy wonderlijk in zijne manieren of woorden is T
Wardour's ontwijkend antwoord.
Hij kan er een poging toe doen, zegde Crayford
kalm, als zijn vriend het hem vraagt.
Wardour's toon werd zachter.
Da s waar, zegde hij. Ik (zal die poging doen.
Die wet is onrechtveerdig, want de
rechtveerdigheid vereischt dat de werk
man zooveel van zijnen patroon ontvange
als hij hem door zijnen arbeid geschonken
heeft Justitia cequalilatem importat
De rechtveerdigheid wil de gelijkheid.
Geef den keizer wat den keizer toekomt
en den werkman wat hij verdiend heeft.
Deze onmenschelijke wet,de barbaarsch-
lieid der verlichte negentiende eeuw, is
bepaaldelijk in de schoone, verhevene
encycliek van onzen volksgezinden Paus,
in "de volgende woorden veroordeeld
Alhoewel de overeenkomst over het
loon, tusschen werker en werkgever, van
twee kanten een vrijwillige is, zoo blijft
toch de eisch van het natuurrecht, dat
het loon niet zoo laag mag wezen, of een
matig en rechtschapen arbeider moet
daarvan kunnen bestaan. Deze gewichtige
eisch is onafhankelijk van don wil der
contractanten.
De daghuur moet dus zoo groot zijn dat
zij den werkman toelaat in al zijne be
hoeften te voorzien, niet op een gegeven
oogenblik maar op al de tydstippen zijner
levensontwikkeling.
Rik.
Men is tot akkoord om to erkennen dat
de vergadering der rechterzijde, verleden
donderdag gehouden,wonderwel gelukt is.
Er was voor M. Beernaert niet alleen
kwestie het akkoord tusschen het gouver
nement en de meerderheid te versterken,
maar de handelwijze, die hij denkt te vol
gen om de herziening tot een goed einde
te brengen, te doen goedkeuren.
Dat dubbel doel is bereikt. Het ministe
rie heeft eene eenparige stemming van
vertrouwen bekomen, en zijn voorstel,
strekkende om twee commission te gelas
ten, pogingen aan te wenden om het ac
coord der partijen te bekomen op een
herzieningsplan, is ten hoogste goedge
keurd.
Wat den volgenden dag gebeurde, was
voorzien men verwachtte er zich aan M.
Frère en zijne vrienden te hooren protes
teeren tegen die handelwyze; maar hun
ne kwade luim zal overgaan en zy zullen
verplicht zijn, deel te nemen aan de stu
diën en onderhandelingen, waartoe de
herziening aanleiding zal geven.
Die heeren zouden het gemakkelijker
gevonden hebben het ministerie te ver
plichten met een volledig ontwerp van
herziening voor den dag te komen, waar
op zij dan met gloeiende kogels zouden
geschoten hebben.
Het ministerie is niet voornemens de
rol van gefopte te spelen, noch zich ten
doel te stellen aan eene stelselmatige op
positie. Het wil dat de twee partijen in de
Kamer verplicht zijn het hunne bij te dra
gen in een werk, waarvoor de oprechte
samenwerking van allen noodzakkelijk is.
Die handelwyze is streng overeenkom
stig met die, in 1830 gevolgd door het na
tionaal Congres, 't Is 't gouvernement van
dien tyd niet, dat de grondwet heeft ge
maakt, 't zijn de commissien, door het
Congres zelf benoemd, die de teksten heb
ben voorgesteld, vóór deze in openbare
vergadering besproken werden.
Waarom zou men heden niet op dezelf
de wyze te werk gaan Die handelwyze
komt overeen met den geest van het par
lementair stelsel, en zy is vooral in het
tegenwoordig geval gerechtveerdigd, daar
de vraag tot herziening is uitgegaan van
eene groep afgeveerdigden en niet van het
gouvernement.
M. Frère en M. Bara zullen dus niet
kunnen voortgaan met eenvoudig stokken
in 't wiel te steken, en ziedaar wat hen
lastig maakt, ziedaar waarom zy als doo-
ven schreeuwden tegen het voorstel van
M. Beernaert.
Maar, ik herhaal het, zij zullen ver
plicht zijn toe te geven. Buiten de Kamer
bekennen de liberale afgeveerdigden, dat
het hun niet zal mogelijk zyn zich langer
terzij te houden, en zij ten slotte zullen
moeten overeenkomen met de meerder
heid overeen of ander kiesstelsel. Maar
wat de doctrinairen liet meest veronrust,
is, dat alle uitbreiding van stemrecht
voordeelig zal zijn voor den buiten.
Een der vrienden van M. Frère zegde
onlangs in eene groep van politieke man
nen - Met het tegenwoordige stelsel
vormen de buitenlieden nog het derde
- niet van bet hedendaags kiezerskorps,
en niettemin worden wy verslagen
wat zal er dan voor ons overblijven,
wanneer de buiten voor een grooter
deel zal tusschenkomen in het kiezers-
korps? Wij zullen zelfs de plaatsen ver-
- liezen, die wy thans bezitten, te begin-
h nen met Brussel.
BeteekeniSTolle bekentenis Ik heb ze
zorgvuldig opgeteekend, en ik deel ze
mcè ter eere van die barbaren welke
door M. Graux zoozeer veracht worden.
Briefwisseling uit Brussel. Han
delsblad.
Herinnert ge u den eersten nacht op zee, nadat de
Zwerver uit Engeland was uitgezeild.
Zoo goed alsof het gisteren ware.
Een kalme, stille nacht, vervolgde de andere
mijmerend. Geen wolken, geen. Aan den hemel prijk
te niets dan dc heldere maan, en geen rimpel bijkans
was zichtbaar op de lange lichtstreep, die zij in 'I effen
water wierp. Ik had dien nacht wacht op het middel-
dek. Gij kwaamt op dek en vondt mij daar alleen.
Hij hield op. Crayford vatte zijne hand cn eindigde
den volzin voor hem.
Alleen en in tranen.
Dc laatste tranen die ik ooit zal storten, voegde
Wardour er met bitterheid bij.
Zeg dat niet I Er zijn tijden dat een mensch
wezenlijk te beklagen is, als hij geen tranen kan stor
ten Ga voort, Richard.
Wardour, ging vaort, thans weer op zachteren rain-
zameren toon.
Met ieder ander, die mij op dit oogenblik verrast
had, zou ik in strijd geraakt zijn, zegde hij. Maar er
was zeker iet» in uwe stem, toen gc mij vergeving
vroegt dat gc mij stoordet, wat mijn hart trof. Ik zegde
u toen dat ik eene teleurstelling had ondervonden, die
mijn hart had gebroken. Ik behoefde er niet verder
bij te voegen. De eenige hopelooze ellende in deze
wereld toch. is de ellende die vrouwen veroorzaken.
En het eenige onvermengd geluk, zegde Cray
ford, het geluk dat de vrouwen ons aanbrengen.
Dat is wellicht uwe ondervinding omtrent haar,
antwoordde Wardour. Mijn ondervinding is een andere
geweest. Al dc toewijding, lijdzaamheid, ootmoed en
vereering, die een man toonen kan, legde ik voor de
voeten neer van eene vrouw. Zij nam het offer aan.
zooals vrouwen dit doen nam het gewillig, beleefd
ongevoelig zij nam het aan alsof het zoo van
zelf sprak. Ik verliet Engeland om een hoogen rang te
verwerven, voor ik 't waagde haar te winnen. Ik zctlc
mijn leven op 't spel in de moerassen van Afrika, al
leen om den rang te verkrijgen dien ik om harentwil
erlangde cn won dien. Ik kwam terug om haar
alles te geven cn niets terug te vragen dan do vergun
ning om mij te mogen koesteren in den zonneschijn
van haar lach. En baar eigen mond zegde mij dat een
ander man mij haar ontroofd had. Ik sprak slechts
eenige woerden toen ik die bekentenis vernam en
verliet haar voor eeuwig. De tijd zal wellicht komen,
zegde ik tot haar, dat ik u vergeven zal. Maar wee den
die mij u ontstolen heefthij zal den dag betreu
ren waarop hij u het eerst ontmoette.
Vraag mij niet wie die roovcr was Ik uioct hem
nog altijd opsporen, liet verraad is een geheim geble
ven niemand wist mij te zeggen waar ik hem moest
zoeken, niemand wist wie hij was. Maar wat n
Toen ik de eerste pijn doorstaan had, kon ik mij zelf
meester worden geduld oelcnen cn mijnen tijd af
wachten.
Uwen tijd 1 Welken tijd T
De tijd, waarop die man en ik elkander vlak iu
't aangezicht zullen zien. Ik gevoelde het toen ik
voel het nog mijn hart zegde mij toen en zegt 't mij
nog wij beiden zullen elkauder ontmoeten en lee-
ren kennen I Sterk in die overtuiging, nam ik vrijwil
lig deel aan deze expeditie, evenals Ik zou gedaan heb
ben aan elke onderneming, dn arbeid, tegenspoed en
gevaar als een bolwerk tusschen mij en mijne elleude
Xoiitlu^rutAl. De Zondagrust
is hatelyk aan de liberale party, niet zoo
zeer omdat deze den werkman geen dag
rust wil laten maar omdat zij den ka
tholieken Zondag wil ontheiligen.
Dat is het éénig doel van die heeren, en
daarom wordt Wilhelm II zoo grof aan
gevallen, die wel wil dat men Zondags
vóór en na de diensten werkt, maar niet
gedurende deze.
plaatste. Sterk in die overtuiging, zeg ik u ook nu nog
dat 't mij onverschillig is of ik al hier blijf bij de zie
ken of wegga met de sterkeren. Ik zal blijven tot dat
ik dien mau ontmoet heb De dag zal komen dai wij
met elkander zullen afrekenen. Hier,in de verstijvende
koude, of ginds in de gloeiende zon op '1 slagveld
of in de schipbreuk met den hongerdood voor de
oogen of de pest om ons heenal vallen er honderden
slachtoffers in 't rond, ik zal blijven leven ik zal
leven om één dag te zien aanbreken, ik zal leven om
éta man Ie ontmoeten.
Hij hield op, naar lichaam en ziel bevende onder
den indruk van zijn eigen vrecselijk voorgevoel. Cray
ford ging in stillen afschuw achteruit. Wardour merk
te die beweging op. Ze trof hem en ter verde
diging van die eene geliefkoosde gedachte, deed
hij een beroep op ('.rayford's bekendheid met zijnen
persoon
Zie mij aan, riep hij uit, hoe zwaar cn sterk ik
ben geworden, ul knaagde de kommer aan mijn hart,
al gierden dc winden van het ijzige noorden om mijn
hoofd Ik bèn de sterkste onder u allen. Waarom Ik
heb tegenspoeden ovei-wonnen, die de gchardste man
nen onderons temeerwierpen. Waarom T Wat heb Ik
gedaan dat mijn bloed even snel door mijn aderen
stroomt nu op dit oogenblik, op deze plek des doods,
als in het gezondste klimaat van Europa t Waarom
word ik kennelijk bewaard Ik herhaal het nogmaala
om een dag te zien aanbreken om edn man te ont
moeten.
Wederom hield bij op. Thans nam Crayford het
woord op.
(Wordt voortgeiet.)
