Zondag 28 Augiisti 1892.
10 centiemen per nunnner.
46Êto Jaar N. 2701.
NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
I» 'T IJS GEKLEMD
Misdaden.
Politiek overzicht.
Hoc de wilden leven in Congo.
LANDBOUW.
Handel en Nijverheid.
DENDER-BODE
ABONNEMENTPRIJS
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagleekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betaien
De inschrijving eindigt met 31 December.
De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van
den schuldenaar
Men schrijft in bij C- VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
N. 31, en in alle Postkantoren des lands.
ADVERTENTIEPRIJS
Per drukregel. Gewone IS centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen op
3' bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
lleeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. Voor de advertentiën uit vreemde landen
zich uitsluitend te wenden lot de Agencie llavas, te Brussel,3-2, Magdalena
Straat en te Parijs, 3 Beursplaals. Paris8 Place de la Bourse.)
Guique suum.
AALST, 21 ALGLSTI 1X02
Frankrijk. Fransch-Congoleesch
geschil. Tegenstrijdig aan de bewee
ring van den Gaiilois hebben MM. Ribot
en Jamais in hunne vergadering van
dijnsdag 11. geene antwoord opgesteld op 1
de nota van den Vrijen Congostaat.
Niets bewijst zegt de Ager.ce Havas
dat de regeering op die nota te antwoor
den hteft.
Het finaal dezer officieuse bekendmaking
getuigt dat de Fransche regeering over
tuigd is van zich eene diplomatische blau
we schéén te loopen in deze zaak en tijd
wil winnen ten einde de overmoedige
vaderlandsliefde der Parijssische drukpers
te laten bedaren.
Engeland. De zaak Labouchere-
Gladslone. De Liverpool Posl kon
digt eene verklaring af die uiterlijk den
schijn heeft officieus te zijn, en volgens
welke het vast en zeker wezen zou dat
Gladstone alleen er schuld aan heeft indien
Labouchere geen deel maakt van het
nieuwe kabinet. De great old man zou
dan alleen plichtig zijn. Het blad beweert
zelfs dat hij niet eens den naam van den
radikalen afgevaardigde aan de goedkeu
ring der koningin heeft onderworpen.
De Liverpool Post drukt er op dat,het
bijgevolg, de koningin niet kan beschul
digd worden van ongevraagde, dus on
grondwettelijke bemoeiing in do benoe
ming der kabinetsleden.
Wel beweeren de liberale bladen dat
het de koningin is die maar niets wilde
hooren van Labouchère, doch van den
anderen kant verklaren de behoudsgezinde
en radikale bladen, en zelfs Labouchère,
dat de koningin voor niets tusschen deze
niet-benoeming zit en Gladstone de eenige
verantwoordelijke is, daar hij uil eigen
beweging, den radikale afgevaardigde aan
kant liet.
Intusschen, d. i. terwijl de torygezin-
den met de Home-rulemannen aan het
twisten zijn, zien Gladstone en zijne
kabinetscollegas zonder veel rumoer hun
mandaat als kamerlid vernieuwen.
Door hunne benoeming tot minister,
moesten zij aan herkiezing onderworpen
worden nu, die herkiezingen hadden
plaats en meest allen werden herkozen
zonder strijd. Wij zeggen meest allen,
omdat de uitslag der herkiezing van John
Morley, staatssekretaris voor Ierland
tegen" wien ohpositie was, nog niet
gekend is.
Zwitserland. Het vredescongres.
Het vredescongres heeft het volgende
besluit aangenomen
Het congres noodigt de Europeesche
vredesvereenigingen uit eene unie der
20* Vervolg.
XVII.
Staten te vestigen en een bestendig con
gres der natiën samen te stellen.
Het congres is van oordeel, dat zoo de
uitvoerende machten verplicht waren van
de landsvertegenwoordiging verlof te
krijgen alvorens den oorlog te verklaren,
de kans, dat de oorlog uitbreekt, aanmer
kelijk verminderd zou worden.
De misdaden vermenigvuldigen zich op
eene verschrikkelijke wijze in ons land.
Akelige misdaden worden er bij klaren
dage gepleegd.
Geene week verloopt of de dagbladen
melden ons verscheidene moorden, in een
woord,men moordt met eene verregaande
koelbloedigheid om een niets,en zelfs wor
den de weèrlooze vrouwen en kinderen
door de booswichten niet gespaard.
Dikwerf zijn de gerechtsdienaren mach
teloos om de daders te ontdekken. Onnoo-
dig voorbeelden aan le halen, ze zijn te
talrijk en vernieuwen zich bijna dagelijks.
Deze hoogst droevige toestand zou,
denkt ons, de aandacht der openbare
machten meer moeten wekken en hen tot
het nemen van maatregelen van bescher
ming aansporen.
Wij willen voor 't oogenblik de hoofd
oorzaak niet behandelen van deze verdub
beling der euveldaden, die onbetwistbaar
aan de ongo Isdienstigheid vooral in de
groote centrums heerschende, moet toe
geschreven worden, ongodsdienstigheid,
die nog dagelijks meer en meer door eene
godvergetene en zedelooze drukpers wordt
verspreid.
Wij willen lieden nog andere oorzaken
dezer verdubbeling der misdaden aanhalen
en eenige maatregelen aanwijzen om ze
te keer te gaan.
Vooreerst zullen wij de uiterste, of
liever,uitzinnige toegevendheid der recht
banken en van den jury aanhalen. Onze
Assisenhoven worden meer en meer in
ware tooneelzalen herschapen, waar de
misdaad wordt verzacht, verschoond, ja
zelfs, als door de hartstochten gewettigd,
opgehemeld
Wanneer de plichtiglieid onbetwistbaar
is, neemt men do verzachtende omstan
digheden ten volle aan er soms de verkla
ring bijvoegende dat men ze, spijtig ge
noeg, niet verder uitbreiden kan.
Jn eene verdorvene menigte, gansch
doordrongen van de liberale onafhanke
lijke zedeleer, is er altijd tegenwoordig,
om de schandaligste vrijspraken toe te
juichen en als een triomf te vieren.
Men zou waarlijk zeggen dat zekere
leerstelsels van onverantwoordelijkheid
altijd dieper en dieper in de massas door
dringen en de eerste begrippen van recht
en gezonde rede benevelen.
Ctara bleef aan de deur staan en zag nu eens Cray-
lord, dan weder diens eclitgenoote aan. Daarop de hut
binnentredende en Craytord naderende, nain zjj zijnen
arm en trok hem eenige stappen terzij van de plaats
waar mevrouw Crayford stond.
Thans waait er geen storm en hebt ge geen
plichten aan boord van 't schip te verrichten, zegde zij
net een flauw, droevig glimlachje dat Crayford door
het hart sneed.
Gij zijt Lucy's echtgenoot en ge stelt belang in
mij om harentwil. Deins daarom er niet voor terug
mij smart aan te doen ik kan smart dragen. Vriend
en broeder geloof mij, ik heb moed genoeg hel erg
ste te hooren Beloof mij,(mij niet omtrent Frank's lot
om den tuin te zullen leiden
De stille berusting, die in hare stem hoorbaar wast
de droevig smcekende blik van haar oog, deden Cray
ford zijne zelfbeheersching bijna geheel verliezen. Hjj
Het is dus dringend noodzakelijk dat
moedige mannen en vooral de magistraten
zich tegen deze betreurenswaardige strek
kingen, tegen een valsch en misplaatst
medelijden krachtdadig verzetten.
De afschaffing der doodstraf, wat men
ook ten haren voordeele inbrenge, is en
zal altijd eene aanmoediging tot de mis
daad blijven.
Al de beweegreden door de philan-
throopen of menschenvrienden bijgebracht,
zullen nooit kunnen opwegen tegen de
gezonde rede,tegen hel openbaar geweien.
Op 100 inwoners zijn er 90 ten minste die
de doodstraf willen behouden.
De doodstraf is in ons land feitelijk af
geschaft als eene proefneming Die proef
neming is noodlottig voor ons en het
wordt hoogst tijd dat zij eindige.
De heeren moordenaars toonen zich
immers weinig genegen om het voorbeeld
der openbare machten te volgen, integen
deel, ze zien er eene aanmoediging in.
Dus alle valsche gevoeligheid aan kant
gezet en maatregelen genomen want hot
algemeen geluk en de openbare rust
hangen er van af.
In de meeste gevallen zijn de grootste
misdadigers oudveroordeelden. 't Is tegen
deze onverbeterlijke lieden dat er de
strengste maatregelen dienen genomen te
worden.
Waarom zou men hier even als in
Frankrijk de verbanning in eene straf-
colonie niet kunnen invoeren
Wij willen wel dat men toegevend zij
tegenover personen die zich voor de eerste
maal aan eenige misdrijf vergrijpen, en,
onder dit opzicht, zijn de voorwaardelijke
veroordeeling en in vrijheidstelling ge
roepen om de beste vruchten voort te
brengen maar wat men moet beletten, 't
is dat de onverbeterlijken hunne schel
merijen blijven voortzetten.
Even als de maatschappij zich van de
moordenaars door de doodstraf moet ont
maken, zoo ook moet zij de onverbeter
lijken uil haren schoot verwijderen, daar
zij een gevaar voor haar zijn.
België bezit nu heden ook eene soort
van Colonie. Wij vragen niet dat men er
het schuim onzer bevolking naar toe
zende, dat ware een te zonderlinge mid
del van beschaving. Nu, het schijnt ons
niet onmogelijk van ze in eene bepaalde
landstreek af te zonderen en ze zelfs tegen
de kooplieden in menschenvleesch aan te
voeren, die zich langs daar aan de akelig
ste slachtingen, aan de onmenscheiijkste
gruweldaden, plichtig maken.
Zou het hersenschimming wezen te
hopen dat eene strenge en lastige levens
wijze die tuchtelooze naturen of tempera
menten eindelijk zou bedaren om ze,
na een zeker tijdverloop, gansch verbe
terd, naar 't Vaderland te zien terugkee-
ren
antwoordde haar op de slechtst mogelijke wijze hij
antwoordde ontwijkend.
Beste Clara, zegde hij, wat heb ik gedaan
dat gij mij kunt verdenken u om den tuin te willen
leiden
Zjj zag hem onderzoekend aan en staarde toen nog
met meer wantrouwen naar mevrouw Crayford. Er
heerschte een oogenblik stilte. Voor dat een der drie
den mond had kunnen openen, werden zij gestoord
door de binnenkomst van een van Crayford's mede
officieren, op den voel gevolgd door twee matrozen-
die eenen korf tusschen hen droegen. Crayford liet
aanstonds Clara's arm los en nam deze zoo juist van
pas komende gelegenheid waar om over iets anders te
spreken.
Orders van 't schip, Stcventon vroeg hij, dien
officier te gemoct gaande.
Alleen mondelinge orders, antwoordde Steven-
ton Het schip zal met het vloedgetij 't anker lichten.
Wij zullen een geweer afschieten om de passagiers bij
een te doen komen en nog ene boot na*r wal zenden.
Hier breng ik eenige verfrisscbingen voor de passa
giers mee. Op het schip is alles in een staat van ver
warring de damecs zullen dus meer op haar gemak
hier het tweede ontbijt gebruiken.
Toen zij die woorden hoorde, nam mevrouw Cray
ford de gelegenheid waar om nu op hare beurt Clara
het stilzwijgen op te leggen.
Kom, lieve, zegde zij. Laten wij dan de tafel dek.
ken, eer de heeren binnen komen.
Clara was echter ie ernstig verlangend om de zaak
die zij weten wilde, te vernemen, dan dat zjj zich op
die wijze tot stilzwijgen liet brengen. Ik zal u helpen
antwoordde zij en toen schuins door de hut loopcn-
de. richtte zij bet woord tot deu officier die Steventon
heette.
Hebt ge een paar minuten den tijd 1k heb iets
met u te bespreken.
Ik ben geheel tot uwen dienst, Miss Burnham.
Na dit antwoord te hebben gegeven, gaf Steventon
de twee matrozen bevel om te vertrekken. Mevrouw
Crayford zag met een bezorgd gelaat haren echtgenoot
aan. Crayford fluisterde haar toe Wees maar
bang Stcventon. Ik heb hem gewaarschuwd ge kunt
op zijne stilzwijgendheid rekenen.
Clara verzocht Crayford tot haar terug le kceren.
Jk zal u niet lang bezighouden, zegde zij. Ik be
loof u, mijnheer Steventon niet in verlegenheid te zul
len brengen. Hoe jong ik ook ben, zult gij beiden toch
zien dat tk in slaat hen rajj le beheersehen. Ik zal u
niet vragen terug te komen op het verhaal van het lij
den, dat ge doorstaan hebt. Ik wensch alleen de zeker
heid tc hebben dat ik mij niet vergis omtrent eene
/aak ik bedoci, omtrent hetgeen voorviel tijdens
het vertrek van de tochtgcnootcn, die hulp gingen zoe.
ken. Naar ik hoorde liet gij onder elkander hel lot be
slissen, wie met de uit te zenden manschappen mee
zou gaan en wie zou achter blijven. Frank trok het
te gaan. Zij zweeg stil en sidderde En Richard War-
dour, ging zij voort, trok liet lot om achter te blijven.
Wat er dan ook zij, een zaak is en blijft
onbetwistbaar het is dringend noodza
kelijk dat wij onze betreurlijke toege
vendheid, ons valsch medelijden aan 't
kant stellen, willen wij er de slachtoffers
niel van worden.
De dorpen in Hoog-Congo zijn meestal
uit 50 of 60 hutten samengesteld. De twee
derden der bevolking bestaan uit vrou
wen, en, vreemd genoeg, in verscheidene
disfrikten worden ze als eene waar, eenen
rijkdom aanzien die klimt en daalt vol
gens hunne zwaarlijvigheid. Elke vrouw-
bezit juist zoo vele metalen versierselen als
zij dragen kaneenigen zijn uit ijzer,
anderen uit latoen of koper vervaardigd.
De metaal is de eigenlijke munt des lands;
en zoo geschiedt het hoe zwaar zij er mee
beladen is, hoe groot ook hare waarde is.
Elk stamhoofd heeft zoo vele vrouwen
als hij kan aankoopen of trouwen, welk
laatste maar een vorm van aankoop is.
's Morgens vroeg ontmoet men zeer
weinig vrouwen in het dorp zij vertrek
ken bij het krieken des dags naar de plan
tingen waar zij blijven arbeiden tot
's middags. Eenige moeten nochlans-
altijd te huis blijven om in het huis
houden te voorzien, de spijzen te bereiden
en zich op te schikken. Ik spreek van op
schik. In dit punt zijn onze Midden-Afri
kanen waarlijk buitengewoon. Hun haar
is gevlochten, de wenkbrauwen gescho
ren, het ooghaar wordt uitgetrokken, de
nagelen tot den wortel uitgetrokken en
't gansche lichaam met palmolie ingestre
ken.
In eene andere wijk des dorps bereiden
de inboorlingen hunne netten voor de
jacht of vervaardigen manden. De jonge
vinderen staan hun in dien arbeid ter zij
de ook worden ze zeer handig in hel
vak. Elders nog ontwaart ge in den scha
duw van groote hoornen andere inboor
lingen aan 't potten bakken, met eene be
kwaamheid die een wilde tot eer ver
strekt. Van verscheidene kleistoffen ma
ken zij een mengsel dat het geweld des
vuurs weêrstaat. Vormen kennen ze niet,
daarin wordt door wakkere oogen en
flinke handen voorzien.
Niets vreemder dan eene klomp klei in
de banden eens Afrikaanschen wilde. Op
een oogwenk weet hij hem tot een nuttig
huisgerief te bewerken en beier nog, geeft
h|j het den stempel der kunst door origi-
neele teekeningen en beschilderingen die
zijnen goeden smaak getuigen.
Waar er eene smederij is ingericht daar
ook is er leven en gewoel.De smis is niets
anders dan eenige stokken op sparren
waarop eene soort van gras- cn loo verdak
berust. Even gelijk in beschaafde landen
is de smis de woeligste plaats der wijk. In
't midden ontwaart men de grove balken
uit hout vervaardigd, 't Metaal wordt op
een vuur met houtskolen gesmolten. De
bundel werktuiggereedschappen bestaat
uit 3 of 4 hamers, eene ijzeren blok, vier
duim vierkant, die tot aanbeeld dient en
eenige kroezen, uit eene bijzondere klei
gekneed, om metalen te smelten.
De ruige ijzerklomp neemt weldra on
der de behandeling der ruwe Afrikaansche
hand eenen prijsburen vorm. Nu is het
een mes, dan een pijl of eene lans, zoo
rich tig, zoo kunstig afgewerkt dat men
ze beschaafde werklieden zou kunnen
oorloggen. Eene langdurige behandeling
heeft dezen wilden eene grondige kennis
der metalen verworven, ook weten ze
recht meesterlijk hoe ze tc vermengen.
Een groot aandeel geel koper gaat door
de handen van den dorpsmid, dil metaal
zeer gewild zijnde. Blanke kooplui, bij
hunne reis door liet land, brachten het
in hun gebruik. Alvorens het te kunnen
verwerken moet het smeedbaar gemaakt
worden door het met lood te vermengen.
Wonderbaar is het dat men nooit eene
maat in handen ziet. De Congoleezen
schijnen eenen passer in oog en hand te
bezitten. Men heeft maar hunne wagens
te zien om zich te overtuigen dat ze zelden
mis zijn. Men vergete niet dat deze vol
ken volkomen van alle werkluigelijko
hulpmiddelen ontbloot zijn.
Het kind der natuur, verschillig van
den zoon der beschaving, heeft immer ab
ovo te beginnen.
Hij bezit de ijzerets en moet zelve het
noodzakelijke werktuig voortbrengen
en niettegenstaande zulke moeilijkheden
heeft hij nochtans zijne nijverheid zoo
verre gebracht.
Eenigen bereiden drank om den dorst le
lesschen. Die nooddruft ligt in het beslaan
van blanken en zwarten,en water is soms
onvoldoende men ergere zich niet
om de dorstkwaal le genezen. Die drank
wordi uit gepletlerd suikerriet getrokken.
Men laat het vocht een of twee dagen
verzuimen en het is drinkbaar.
De kinderen zijn hier vol levensgeest.
Ze spelen hartstochtelijk, zijn verzot op
schijngevechten, rooven jonge vogels en
gaan op jacht. Doch daar bepaalt zich de
bedrijvigheid niet bij, ouders en meesters
trekken uit hunne dienstbaarheid groot
voordeel.
Men is schromelijk mis als men denkt
dat die wilden onverbeterlyke lediggan-
gers zijn. Men heelt maar in te zien met
wat geduld ze hunne nijverheidsartikelen
bewerken om het tegenovergestelde te
bestal igen.
Als des morgens de gansche stam aan
't werk is, heeft een Afrikaansch dorp het
voorkomen van eene beschaafde nijver
heids instelling.
Op uwe eer en uw geweien, als mannen en officieren,
ts dit de w aarheid
Op mijn eerewoord, antwoordde Craytord, het is
de waarheid.
Op mijn ecrewoord, herhaalde Steventon, het i!
de waarheid.
Zij zag hen aan, en bedacht zich zorgvuldig, voor
zij verder ging.
Gij beiden trokt het lot in de hutten achter te
blijven, zegde zij, op nieuw Crayford en Steventon
aansprekende. Eu beiden zijt gij thans hier. Richard
Wardour trok het lot achter te blijven en Richard War-
dour is niet hier. Hoe komt het dat zijn nua
samen met dien van Frank op de lijst der vermisten
voorkomt
Die vraag was eene gevaarlijke vraag om te beant
woorden, Stcventon liet het aan Crayford over dit te
doen. Weer antwoordde deze ontwijkend
Daar volgt niet uit, lieve, zegde hij, dat de beide
minnen te saam vermist zijn, al komen nu hunne
namen gezamenlijk op de l(jst voor.
Clara leidde hieruit terstond de eenige gevolgtrek
king af, die uit dat ondoordachte antwoord was op te
maken.
Frank, werd verwist van de troep die hulp ging
zoeken, zegde zij. Regrijp ik het dus goed dat Wardour
uit de hutten vermist werd
Zoowel Crayford als Steeenton aarzelden. MevrCuw
Crayford wierp een verontweerdigden blik naar hen en
sprak de noodzakelijke leugen uit, zonder een oogen-
De mier en de hovenier.
Een medewerker van de Horticultu
ral Times stelt de vraag in hoeverre de
mier een bondgenoot worden kan van den
mensch ter bestrijding van de insecten,
die de vruchten vernielen.
In Engeland beschouwen de boom
kweekers en tuinlieden de mier als een
schadelijk dier cn zij doen, hetzij met ar
senic of tababsrook en kokend water, al
les wat zjj kunnen om de mier le verdel
gen; maar zij zouden veel beter handelen,
als zij een insect, dat van onschatbare
weerde voor de boomgaarden kan worden
op alle manieren beschermden.
De zwarte mier wordt door de eigenaars
van boomgaarden in Zuid-Duitschland, of
Noord-ltalie, in hooge achting gehouden.
Deze eigenaars leggen zelfs unerenhoopen
in hunne boomgaarden aan en zij bevin
den zich daar goed bij. De inier zal nim
mer eene gezunde vrucht aantasten.
Slechts in die appels en peren waarin een
insect is gedrongen, vindt men soms mie
ren. De mieren dringen echter alleen in de
vrucht om het insect meester te worden,
dat zij vervolgen.
In China weet men reeds sedert eeuwen
welke groote diensten de mieren bewij
zen.
In de Chineesche boomgaarden hangen
dan ook van boom tot boom bamboestok
ken, om den mieren het OYerkruipen ge
makkelijk te maken.
Een eigenaar van een boomgaard in
Florida heeft in een tijd, dat de vruchten
van alle omliggende boomgaarden door
insecten vernield werden, zijn oogst be
houden, door de mieren gelegenheid te
geven overal rond te wandelen. Hij maak
te tusschen de verschillende boomen lou
wen, die met siroop bevochtigd waren.
De insecten kwamen op den siroop af en
werden een gemakkelijke buit van de
mieren, die ook de zoetigheid kwamen op
sporen.
Hop. Wegens overtollige hitte is
in het Saaz-district het bederf in de plan
ten gekomen. Men moet oumiddelijk tot
den pluk overgaan. De vooruitzichten van
den oogst zijn zeer verslecht.
De oogst is overal, ten zy in
Veurne-Ambacht en in het noorden van
Vlaanderen, onder de beste voorwaarden
geëindigd. Het graan is van uitmuntende
hoedanigheid en weegt 82 kilogr. per
hectoliter, dus eene vermeerdering van 4
a 5 kilogr. tegen het gewicht van 1891.
blik te aandien
Ja zegde zij. Wardour werd uil de hutten ter-
mist.
>e snel zij o<>k gesproken had, kwain haar
antwoord toch te laat. Clara bad de korte aarzeling
van de twee officieren opgemerkt. Zij keerde zich tot
Steventon.
Ik vertrouw op uwe eer, zcide zjj kalm. Heb ik
gelijk of niet. als ik geioof dat Mevrouw Crayford zich
vergist
Zij had zich lot den rechten man gewend. Steventon
had zijne vrouw niel bij zich die haar macht over hein
kon doen geiden. Steventon, op zijn ecrewoord ge
vraagd cn zoo goed als gedwongen een antwoord to
geven
- bekende dc waarheid. Wardour was meege
gaan in plaats van eenen officier, die door een toeval
buiten staat was gesteld den troep te vergezellen cn
Wardour cn Frank werden tc samen vermist.
Clara zag mev. Crayford aan.
Ge hoort het zegde zjj. Gij vergist u, ik niel.
Wat gij toeval wat ik noodlot noem bracht Ri
chard Wardour en Frank le tarnen als dcelgciiooten
aan denzelfden tocht. Zonder een antwoord af (c wach
ten, keerde zij tieh weer tot Steventon, cn verraste
dezen door hel pijnlijk onderwerp van hel gesprek uit
vrijen wil le varen.
Zijt ge wel eens in dc hooglanden van Schot
land geweest 1 vroeg zjj.
Ik heb de hooglanden nooit bezocht, antwoordde
dc luitenant.
Hebt ge ooit iu boeken over de hooglanden gele
zen van de zienersgave of zoo iets dergelijks t
Ja.
Gelooft gij aan hel bestaan <ler zienersgave 1
Steventon gaf zeer beleef.! een ontwijkend ant
woord.
Ik weet niel wat ik zou hebben geloofd indien ik
ooit in de hooglanden geweest was, zegde hjj. Maar nu
heb ik geen gelegenheid gehad de zaak ernstig te
onderzoeken.
Geloof dan, vervolgde Clara, dat ik niet lang ge
leden in Engeland een vreemde droom heb gehad. In
mijn droom heb ik gezien wat gij zoo even bckendet
en meer dan dat. Hoe kwam het dat de belde ver
miste mannen van hunne gezellen gescheiden werden?
Raakten zij ze geheel toevallig kwijt of moest men
er toe besluiten hen achter tc laten r
Crayford deed eene laatste poging om haar onder
vragingen te stuiten op hel punt waarop zij nu geko
men was.
Steventon noch ik namen deel aan dien tocht
sprak hij. Roe kunnen wij u dus antwoorden
Uw medeofficieren die er wel deel aan namen
moeten u gezegd hebben Vat er is voorgevallen,
gaf Clara ten antwoord. Ik verzoek n M. Steventon
alleen mij over te brengen wat zjj u verhaald heb-
beu.
(Wordt voortgezet.)
