Zondag 4 September 1892.
10 centiemen per nummer.
46" Jaar N. 2703.
NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 7 ARRONDISSEMENT AALST.
IN 'T IJS GEKLEMD
Politiek overzicht.
Zola te Lourdes.
Gezondheid-maatregelen
II en de geestelijkheid.
LANDBOUW.
DE DENDER-BODE.
ABONNEMENTPRUS
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen
De inschrijving eindigt met 31 December.
De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van
den schuldenaar
Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
N. 31, en in alle Postkantoren des lands.
c- -
AD VERTENTIËXPRIJS
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen op
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
lleeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. Voor de advertentiën uit vreemde landen
zich uitsluitend te wenden tot de Agencie llavas, te Brussel,32, Magdalena
Straat en te Parijs, 8 Beursplaats. (Paris, 8 Place de la BeurseJ
Cuique suum.
AALST, 5 SEPTEMBER IS92
Katholieken en protestanten. De
Missions catholiques van Lyon, hebben
een schrijven meegedeeld van Mgr Livin-
hac, coadjutor van cardinaal Lavigerie,
waarin deze prelaat, in antwoord op een
artikel van le Matinzegt dat de katho
lieken nooit geloochend hebben, dat de
protestanten hen vóór zijn geweest in
Oeganda integendeel, zij hebben dit dik
wijls erkend.
Zij zijn er vóór P. Lourdel aangekomen-
Mgr Livinhac begrijpt echter niet hoe de
protestantsclie zendelingen een land,waar
zij eerst kwamen, als gesloten voor de
katholieken kunnen aanzien, terwijl zij
zich overal, in Madagascar, in heel Azië,
in Amerika, zich komen neerzetten te
midden van katholieke missies, die
eeuwen oud zijn.
Mgr Livinhac betreurt dat er zulke
goede betrekkingen als vroeger niet meer
bestaan tusgchen katholieke en protestant-
sche zendelingen.
Duitschland. Bismarck's aftreden.
Eenenieuwe thesis over het aftreden
van Bismarck.... mocht het de laatste
zijn, want dat zaagske begint de menschen
fijnte vervelen.
In Bismarck's Wesld. Allg. Zig wordt
opnieuw in het breede betoogd, dat de
keizer in meert 1890 eigenlijk niet bevoegd
was om den rijkskanselier af te zetten,
wijl diens contraseign daartoe zoo noodig
geweest zijn er kon alleen sprake wezen
van vrijwillige aftreding, door Bismarck-
zelven gecontrasigneerd, maar volgens de
rijksgrondwet, is de kanselier, zoolang
hij zijn contraseign weigert, onafzel-
baar.
Dat zou er nu nog aan ontbreken, dat
de minister meester was boven den keizer,
de dienaar boven den heer
Engeland. M. Labouchère en de
koningin. Het geschil-Labouchère is
tot hiertoe nog niet gansch vereffend.
M. Labouchère houdt in zijn dagblad
vol, evenwel zonder bewijs aan te voeren,
dat de koningin, en niemand anders, oor
zaak is van zijue buitensluiting uit het
nieuw gevormde kabinet.
Dit standpunt wordt elders gehekeld
als volstrekt onverdedigbaar. De aan
sprakelijkheid voor Labouchére's buiten
sluiting kan niet anders gelegd worden
dan op de schouders van Gladstone.
Immers waar, in eenen constitution-
neclen Staat, de eerste minister zich neer
legt bij een bezwaar van den souverein
tegen eene benoeming welke hij zelf voor
droeg. daar deelt hij niet de verantwoor
delijkheid, maar aanvaardt haar in haar
geheel. Hij kan, indien hij dit verkiest,
op de benoeming aandringen. Doch, in
geva.l hij het optreden van den voorgestel
den collega niet noodzakelijk genoeg oor
deelt om den bedoelden aandrang te
rechtveerdigen, verbeurt hij ook het recht
om zich te verbergen achter de tegenwer
ping van den souverein.
Dit moest te dezer zake Gladston'es
standpunt wezen.
Zola is een van de begaafdste maar te
vens van de zedeloosste en vuilste fran-
sche schrijvers van onzen tijd. De meeste
liberale gazetten van Frankrijk en Belgiè
vereerden hem als een afgod.
Over eenige dagen kondigden de fran-
schc gazetten de tijding af, dat Zola met
eene groote pelgrimagio aangekomen was
te... Lourdes. Eerst meende men dat
't eene scherts was, maar weldra vernam
men dat de nieuwsmare echt was.
De vermaarde schrijver heeft zich naar
Lourdes begeven, om er de beèvaarten,
waarover hij een boek wil schrijven, te
bestudeeren.
Natuurlijk maakt dit bezoek veel op
schudding.
Zola heeft gevraagd in het bureel der
bestatigingen van genezingen te mogenko-
men en de eerw. Paters hebben hem be
reidwillig die toelating verleend, 't Was
een redacteur van de Univers die aan
Zola dit nieuws ging brengen en tusschen
den katholieken dagbladschrijver en den
realistischen romancier had vervolgens
een gesprek plaats, waarin Zola zijne
eerste indrukken over Lourdes meêdeel-
de.
't Was het lezen van een boek van
Henri Lasserre en vervolgens het zien van
eenen optocht van bedevaarders, welke
Zola, getroffen door het schouwspel, aan
zette naar Lourdes te komen.
Hier laten wij Zola zelf spreken.
Mijne eerste indrukken waren zeer
treffend. Het schouwspel der zieken voor
de grot, het gerucht van al die gebeden,
de weergalm van al die klachten heeft me
J waarlijk de keel toegenepen. Ik vind
dat bovenmate schoon. Moed geven, eene
straal van genezing doen vallen op zoo
veel wanhopigen en ongelukkigen, was
er zelfs niet meer dan dit, nog zou Lour
des eene groote menschlievende weldaad
zijn. Het zou eene misdaad tegen de
menschheid zijn zulks niet te erkennen.
Ik ben zonder vast gedacht naar
Lourdes gekomen, met het doel eene
zedenstudic te maken. Ik ben noch ge
neesheer noch beevaartganger, noch ge-
loovig, noch ongeloovig, ik ben zooals
Balzac zegde een doctor in menschelijke
wetenschappen. Ik zal hier overal gaan,
ik wil alles zien, alles ondervragen. -
22® Vervolg.
XVIII.
De man zag cr onheilspellend uit. Zijne oogen
schitterden als de oogen van een wild dier zijn hoold
was onbedekt zijn lang grijs haar was woest en ver
ward zijn ellendige kleeren hingen aan stukken van
zijn lijf. Hij stond in den post van de deur als het le
vend beeld der ellende en van het gebrek, en staarde
naar de welvoorziene tafel als een hongerige hond.
Steventon sprak hem aan.
Wie zgt gij
Met een schorre, holklinkende stem antwoordde
hij
Een uitgehongerd menseh
Hij deed een paar stappen voorwaarts langzaam
cn moeiclfik, alsof hij uitgeput was van vermoeie
nis.
Werp mij een been van de tafel toe, zagde
hij. Geef mij een deel van wat bestemd is voor de hon
den.
Er sprak vertwijfeling zoowel als honger uit zijne
oogen terwijl hij deze woorden zegde. Steventon ging
voor Mevrouw Crayford staan .om haar in geval van
te kunnen beschermen en wenkte de twee matrozen
toe, die juist de deur van de hut voorbij kwamen.
Geeft den man wat brood en vleesch, zegde hij,
en blijft bij hem staan.
De zwerver greep het brood en vleesch met zijne
magere vingers met lange nagels, banden die cr als
klauwen uitzagen. Na een eersten beet gedaan te heb
ben hield hij op, raadpleegde een oogenblik met zich
zelf cn brak toen het brood en vleesch in twee deelen.
Ken deel deed hij in een ouden knapzak van zeildoek,
die over zijnen schouder hing. Het andere deel ver
slond hij gulzig. Steventon ondervroeg hem.
Waar komt gij vaudaan
Van zee.
Schipbreuk geleden
Ja.
Steventon keerde zich naar Mevrouw Cravford.
Het verbaal van den ongelukkige kan wel waar
zijn, zegde hg. Ik hoorde er over spreken dat een
vreemde boot op het strand is geworpen, een dertig
of veertig mijlen hooger op. Wanneer hebt gij schip
breuk geleden, vriend?
Het uitgehongerd schepsel zag van zijn voedsel op
cn deed eene poging om zijne gedachten te verzame
len om zijn geheugen in te spannen. Het was hem
niet mogelijk Wanhopig gaf hij de poging op. Zjjne
woorden waren even woest als zijne blikken.
Ik weet het niet, zegde hijik kan mets meer
Op aanraden van den redacteur der
Univers beeft Zola een kruis gevraagd,
zooals de bedevaarders er een op de borst
dragen en waarmeè zij overal kunnen bin
nen komen.
Ook de processie beviel Zola de inrich
ting noemde hij 't wonderbaarste dat hij
ooit zag en waaraan niets, dat hij tot
hiertoe zag, kon vergeleken worden. Hij
is ineer dan tevreden over zijne reis hij
is er over in de wolken.
Het boek, dat Zola zal schrijven, zal
eenvoudig Lourdes heeten 't zal eene
studie zijn der zichtbare dingen, die de
schrijver in geweten en met de volledig
ste onpartijdigheid zal weèrgeven.
Mijne bedevaart, zegde hij, is die der
menschelijke wetenschap, zonder niets af
te doen van de bovennatuurlijke dingen,
die ik niet genoegzaam ken om te be
schrijven.
Zola heeft ook het bureel der genees
kundige bestatigingen bezocht en in 't lo
kaal der berriedragers met deze de soop
geëten.
Moge hy zelf, naar hert en geest gene
zen, van Lourdes terugkeeren.
Het Staatsblad kondigt den omzendbrief
af, door den minister van landbouw, nij
verheid en openbare werken, aan de gou
verneurs der provinciën gestuurd, en de
gezond heid-maatregelen voorschr ij vend ie
moeten genomen worden tot voorkoming
van de cholera.
Die omzendbrief bevat verschillende on
derrichtingen, waarvan de eenen bestemd
zijn voor de openbare besturen, de ande
ren voor het publiek. Wij deelen deze
laatsten mede, die zooveel mogelijk onder
het volk zouden moeten bekend gemaakt
worden.
De beste middelen voor het publiek, om
zich buiten het bereik der besmetting te
houden, zijn de volgende
1. Zijne woonplaats en bovenal de ka
mers der zieken in de grootste reinheid
houden
2. De kamers verluchten; vermijden
van met te groot aantal in dezelfde kamer
te slapen
De slaapkamers vrijhouden van voch
tigheid, zooveel als de zorgen voor rein
heid en voor ontsmetting het toelaten
Uit de kamers, die voor de zieken be
stemd zijn, de onnoodige voorwerpen
ruimen, vooral de gordijnen, behangsels
en tapijten;
3. De gemakken vóór het verschijnen
der ziekte, ontsmetten, derwijze dat de
beirputten gedurende den tijd der ziekte
niet moeten geruimd worden
4. Zorgvuldig waken op de reinheid
zijns lichaams en zijner kleederen zich
onderscheiden dan liet geloei der golven dat in mijn
ooren dringt. Ik kan mij niels meer herinneren, dan
dat de sterren nacht aan nacht en de brandende zon
dag aan dag boven mijn hoofd schenen. Wanneer ik
schipbreuk leedWanneer ik het eerst in de boot
werd voortgedreven Wanneer ik het roer in de hand
nam en tegen slaap en honger kampte f Wanneer ik
het eerst mijne borst voelde branden en mijn hoofd
voelde kloppen Ik weet het niet. Ik heb mijne herin
nering verloren. Ik kan niet denken ik kan niet sla
pen ik kan het geloei der golven niet uit mijne ooren
bannen. Waarom valt ge mij met al die vragen lastig?
Laat mij eten
Zelfs de matrozen hadden medelijden met hem. Zij
vroegen hunne officieren verlof hem wat drinken te
geven.
We hebben een paar druppels brandewijn in de
Dcsch bij ons. Mogen wij het geven
Wel zeker
Woest greep hij de llesch. evenals hij het voedsel
gegrepen had dronk een teug hield op en raad
pleegde weer met zichzelf. Hij hield de fleseh tegen
het licht. cn. toen hij gezien had hoeveel vocht er in
was, dronk hij er zorgvuldig de helft slechts van op.
Daarna deed hij de llesch in zijnen knapzak hij het
voedsel.
Bewaart gc dat voor een volgenden keer vroeg
Steventon.
Ik bewaar het, antwoordde de man. Waarvoor,
dat komt cr niet op aan. Da's mijn geheim.
beschutten tegen koude en vochtigheid,
bijzonder aan buik en voeten
5. De personen ,|die op eene gezonde een
geregelde manier leven,moeten aan hunne
gewoonten niets veranderen, de levens
regel moet zijn zich matig te voeden; men
zal van zijne tafel bannen alle voedsel dat
moeilijk verteert, aanhitst of verslapt, de
rauwe groenten en de onrijpe vruchten.
Het drinkwater moet met aandacht na
gezien worden. Al het putwater in de
wijken, waar de ziekte heerscht, moet als
verdacht aanzien worden. Men zal het
slechts, na het gekookt te hebben, gebrui
ken.
Men moet zich hoeden voor het kunst
matig spruitwater (siphons), dat met be
smet water kan gemaakt zijn, en ook
voor het enkel gefiltreerd water, daar de
werking van den filter van zeer korten
duur is en groote zorgen van onderhoud
vereischt.
Om het drinkwater te vervangen, kan
men zich met voordeel bedienen van een
aftreksel van thee, hop, koffie
6. Zich onthouden van koele dranken,
wanneer men bezweet is zich insgelijks
onthouden van ys te nemen geene te
jonge of verschaalde bieren en wijnen
drinken zich zorgvuldig van overdaad
in sterken drank onthouden
7. Volkomen al de eetwaren koken,
vooraleer ze te gebruiken bijzonderlijk
eisclten dat de melk niet ongekookt ge
dronken worde.
8. De eetwaren, melk, brood, soep,
enz. beschutten voor de aanraking der
vliegen en zorgen, vooraleer ze te gebrui
ken, de eetwaren te verwarmen, indien
zulks mogelijk is
9. Alle oorzaken van uitputting, de
zedelijke ontroeringen,te groote vermoeie
nis van lichaam of geest en te lang nacht
waken vermijden
10. Geene ontsteldheid hoe klein ook
veronachtzamen, voornamelijk alle wan
orde in de spijsvertering verzorgen in
afwachting der aankomst van den genees
heer, zich onmiddellijk te bed leggen
Zich onthouden van alle middelen, die
als choleraverwinnend geroemd en aan
gekondigd worden het minste bezwaar
dat men tegen deze zoogezegde remediën
kan inbrengen, is dat zij eene valsche
zekerheid inboezemen en aldus beletten
tot werkelijk nuttige zorgen zijne toe
vlucht te nemen.
11. Het is van belang geen schrikte
hebben van de cholera, wanneer men de
voorzorgen genomen heeft die hier aange
wezen zijn, want de schrik bereidt tot de
ziekte.
De verplaatsing naar gemeenten die
niet besmet zijn, moet afgeraden worden.
Het is van den anderen kant onvoorzich
tig in zijn huis personen te ontvangen die
van besmette plaatsen komen.
Hij zag de hut rond terwijl hij dit zegde, en merkte
toen voor het eerst Mevrouw Crayford op.
Eene vrouw onder u zegde hij. Is zij eene En-
gelsclie Is zij jong Laat mij baar van naderbij be
schouwen.
Hij deed een paar stappen naar de tafel toe.
Wees niet bang, Mevrouw Crayford, zegde Ste
venton.
Ik ben niet bang, antwoordde Mevrouw Cray
ford. In het eerst maakte hij mij bang iiu boezemt
hij mij belang in. Uat hem tot mij spreken als hij het
wil
Hij zweeg echler. In diep stilzwijgen stond hij
lang en nauwlettend de schoonc Engelsche vrouw aan
te staren.
Nu vroeg Steventon.
Hij schudde droevig met het hoofd en ging, een
zwaren zucht blakende, weer achteruit.
Neen zegde hij bij zichzelf, dal is niet haar ge
laat. Neen, nog niet gevonden.
Mevrouw' Crayford's belangstelling was buitenge
meen opgewekt. Zjj waagde hem ann te spreken.
Wie wilt gij vinden vroeg zij. Uwe vrouw
Hij schudde weer het hoofd.
Wie dan Hoe ziet zij er uit.
Hij antwoordde in afgebroken woorden. Zijne hee-
sche holklinkende stem werd langzamerhand zachter
en nam eene teedere, droevige uitdrukking aan.
Jong zegde hijmet een schoon weemoedig ge
laat met vrieudelgke, teere oogen met eene
Toen koning Leopold onlangs te Aarlen
do landbouwtentoonstelling bezocht ont
moette hij een Luxemburger pastoor en
liet gesprek, dat eerst over alledaagsche
dingen liep, nam spoedig eene ernstige
wending.
Ik reken op de geestelijkheid,
zegde de koning want zij kan
veel in dezen tijd.Zij moet tot het
volk gaan, om het den rechten
weg aan te wijzen. Indien de
geestelijkheid Diet tot het volk
ging, dan zouden anderen het
doen, en het zou niet altijd zijn
om goede leeringen te verkondi
gen.
Z.M. nam afscheid van den brave gees
telijke, na hem verzocht te hebben voor
België te bidden.
Niet alleen voor België, Sire, maar
ook voor zijnen koniug en de koninklijke
lamilie, want de geestelijkheid vereenigt
in ééne enkele genegenheid en in óénen
denzelfden eerbied, èn het vaderland èn
den koning.
De koning drukte zynen innigen dank
uit voor deze betuiging.
Wij hebben er aan gehouden de woor
den des konings aan te halen zij wreken
de geestelijkheid van de laffe aanrandin
gen der loge-pers.
Onze buitenlieden waren te vrede, ja,
zelfs gelukkig omdat de oogst en de aard
appels zoo wel gelukt zijn. Maar onge
lukkiglijk ontbreekt er veevoeder.
Eten voor de menschen te veel cn voor
de beeston te kort. Bijna geen nagras en
jonge klavers. Het loof blijft ten achter
op vele plaatsen is er nog geen te zien.
Geen beesten voeder geen winst voor den
landbouwer. Laat ons hopen dat het re
genachtig weder den toestand zal verbe
teren.
Overigens het is niet te laatverledene
jaar eindigde de oogst zeer op 't einde van
Augustus, men kon dan laat zaaien en
nogthans er is loof geweest.
Tabak. Men schryft ons dat de
tabakoogst voor wat de puike soort be
treft te Appeltcrre en Idegem zoo goed als
geëindigd is. De kwaliteit zal dees jaar
uUmuuend wezen. Overigens droogo
jaren leveren gemeenlijk tabak op van
bijzonderen fijnen smaak.
Bericht aan de liefhebbers.
YVauroni vei*»lin«Ien <le
/.cugun limine jongen V Er
is misschien geen veekweeker, die geene
ernstige verliezen gedaan heelt door het
feit dat de zeugen hunne jongen verslon
den. Daar ik sedert lang varkens kweek,
heb ik, zooals vele anderen,in den beginne
/.ai-htc hclderostcm. Jong, beminnelijk, gevoelig. Haar
gelaat is mij niets anders meer. ik moei voort, voort
voort rusteloos, zonder te slapen, zonder tc toe
ven, totdat ik haar gevonden heb Over het gs en
over de sneeuw voortgestingerd door de baren het
land doorkruisend, nimmer rustend dag en nacht
voort moet ik, voort, tot ik haar heb uitgevonden
Hij wuifde met zijne baud ten tccken dat bij afscheid
nam en keerde zich moede om ten einde de hut
uit te gaan
Op hetzelfde oogenblik opende Crayford de tuin
deur.
Gij zult nu wel doen, Lucy, b(| Clara te komen,
begon hij - en plotseling ophoudende, toen hij
den vreemden man bemerkte, ging hij voortWis is
dat?
De schipbreukeling zag langzaam achter zich om
toen hij eene andere stem in de kamer hoorde. Door
de verschijning vorrast, liep Crayford een paar stap
pen naar hem toe. Mevrouw Crayford lichtte haar
man in. toen hij haar voorbij ging.
Hel is slechts een arm verdwaald schepsel, Wil
liam, fluisterde zij, die schipbreuk heelt geleden en
van honger dreigt om Ie komen.
Verdwaald herhaalde Crayford, den man hoe
langer hoe dichter naderende. Heb ik mijn verstand
verloren Eensklaps sprong hij op den zwerver toe
en greep hem hij de keel Richard Wardour donder
de hij hem tegemoet met woedende stem Hij leeft
Hij leeft om zieb te verantwoorden wat er van Frank
verliezen geleden, en ik heb de oorzaak
van dat feit door langdurige waarneming
opgezocht.
Zy ligt, meen ik, in de slechte wyze
waarop men de dieren behandelt.
Al te dikwijls werkt de mensch, door
zijne doenwijze, tegen de natuur in. Al de
dieren, in natuurlijken staat, volgen nood
zakelijk hunne instincten onder deze is
de sterkste de verknochtheid der dieren
aan hunne jongen.
In heb aandachtig talrijke zeugen be
studeerd gedurende het laatste tijdperk
van hunne dracht en heb vastgesteld dat
liet hierboven aangehaalde verschijnsel
geene andere oorzaak heeft dan eene ver
stoptheid, tegen dewelke geen ander
middel is dan eene gesckikte voeding binst
de laatste weken voor het kippen.
Nooit heb ik gezien dat eene zeug hare
jongen in den herfst opatwelnu, in dat
tijdperk is er overvloed van groen voeder.
In de lente daarentegen buiten enkele
dagen voor het kippen worden de
wijfjes gepijnigd door eene voortdurende
opgestoptlieid, die men erkent aan eene
oogontsteking, eene gedurige ongerust
heid en teekenen van inwendig lijden. De
ongerustheid wordt steeds grooter, zy
wordt om zoo te zeggen waanzin ik heb
zeugen gezien, gewoonlijk zeer zacht, die
mij zelve met eene echte razernij aanvie
len.
Het is gemakkelijk om begrijpen dat,
als men niets doet om de pijn van 't dier
te verminderen, de razernij nog vergroot
door de smarten van het kippen en dan
wreekt het beest zich op alles wat in zijn
bereik is, en verslindt de jongen.
Men moet dus in tijd de opgestoptheid
bestrijden.
Het zekerste middel is als voedsel buik
zuiverende kruiden te geven,ofwel zekere
wortelen, onder anderen gekookten beet
wortel, dien de zwijnen gaarne eten.
In geval het onmogelijk zou zyn zich
die kruiden aan te schaffen, moet men
aan do volle zeug, gedurende verscheidene
weken, voor het einde der dracht en zulks
driemaal per week, een goeden lepel
solferbloem geven.
Onnoodig de goede behandeling, de
zachtheid aan te raden opzichtens het
lijdende dier. Men moei de zeug niet
afzonderen, tenzij enkele dagen voor de
de termijn. Want de afzondering is na-
deelig.
Men zal alles moeten verwijderen wat
het dier kan verontrusten, want gedu
rende de dracht heeft het rust noodig.
Een veekioeeker.
Graanoogst dor wereld.
Het Hongaarsche statistiekbureel ver
kondigt, bij gelegenheid van de opening
der internationale graanmarkt te Weenen,
een overzicht van den graanoogst over de
gelieele wereld, waaruit blijkt dat deze
geschat wordt op 485 millioen hectoliter,
met een voor uitvoer beschikbaar over
schot van 110 millioen hectoliters.
geworden is
De man worstelde. Crayford hield hem vast.
Waar is Frank riep hij uit. Ellendeling, waar
hebt ge Frank gelaten
De man bood niet langer weerstand. Alsof by
droomde herhaalde hy
Ellendeling en waar is Frank 1
Toen die naam zijne lippen ontsnapte vertoonde
Clara zich voor de open deur en snelde zij de kamer
in.
Ik hoor Richard's naam riep zy uit. Ik hoor
Frank's naam wat betecient dat
D|j het hooren van hare (tem, hernieuwde de
werver zgnc worsteling om zich te bevrijden, met zulk
'een plotselingen aanval van kracht, dal Crayford er
niet tegen bestand was. Hij brak los voordat de matro.
zen hun oflicier ter hulp konden snellen. Halverwege
liet vertrek, ontmoetten Clara en hy elkander en zagen
eikaar vlak in het gelaat
Een nieuwe glans vertoonde zich in de oogen van
den armen man een kreet ontsnapte zyne lippen
by herkende haar. Woest zwaside hy een zijner hao-
den in de hoogte.
Gevonden juicht* hij *n snelde d« hut uit
en het strand op, voordat een der aanwezigen hem
kon terughouden.
(Worët voortgMet.)