Zondag 18 September 1802. 10 centiemen per nummer. 1(»,e Jaar N. 2707.
MEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD l/AN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
Politiek overzicht.
Liberale leerstelsels.
DE KLUIZENAAR
De sociale kwestie en
Rothschild.
LANDBOUW.
Een en ander.
DENDER-BODE.
A ItlliV.VKJI ENTPRIJS
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagleekening van den volgenden dag - De prijs ervan is 6 frank 's iaars
3,2o voor zes maanden fr. I,/5 voor drij maanden, voorop te betalen
De inschrijving eindigt met 31 December.
De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van
den schuldenaar
Jlen schrijft in bij c. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat
IN. 31, en in alle Postkantoren des lands.
AALST, 17 SEPTKMBKR «NR2
Congo. Officieel. De toestand in
de oostelijke streken van Congo, door
Belgen bezet blijft onveranderd.
De overlieden van den Slaat hebben
alle hoop in de mogelijkheden voor den
Slaat zijn oppe-gezag tegenover de Ara
ben te behouden.
Alle maatregelen zijn genomen om, zoo
noodig, met bijval eenen aanval der Ara
ben af te slaan.
M. Lippens, resident te Ivassongo, be
richt, dat hij naar Tanganika is gegaan
om met kapitein Jacques te onderhande
len, wat bewijst dat de oproer in Nyangwe
een lokaal karakter heeft.
Italië. De feesten le Genua.
Natuurlijk onthouden de Italiaansche bla
den zich niet van het maken van beschou
wingen naar aanleiding van de feesten te
Genua.
De Opinione, sprekende van die feesten
zeFl.: Niemand kan gelooven dat zij eeno
wijziging zullen brengen in de Europee-
sche staatkundige verhouding maar die
feesten hebben getoond, dat alle Italianen
in hartelije vriendschappelijke betrekkin
gen met Frankrijk verlangen te leven.
De Riforma (het orgaan van Crispi),
verklaart dat de geheele wereld goeds
voor de toekomst voorspelt van het be
zoek van het Fransche eskader bij de
feesten te Genua, doch niemand gelooft
dal men na de feesten van Frankrijk ver
krijgen zal,wat geen Italiaan ooit gedacht
heeft te vragen. Niemand vormt zich illu-
siën.
De Popoio Ramano geeft te kennen,
dat de feesten zullen bijdragen tot de ze
gepraal van de zaak des vooruilgangs der
volken en lot hunne goede betrekkingen,
indien aan gene zijde der Alpen de over
tuiging ingang vindt, die een deel uit
maakt van het credo der Italiaansche po
litiek, dat Italië de vriend is en de vriend
blijven wil van allen; dat het alleen be
oogt, voor zichzelf en zoo mogelijk ook
voor Europa, de weldaden van den vrede
te behouden.
Dat is alles goed en wel, maar waarom
dan niet begonnen, slimme Italianen,
van uw oorlogsbudjet, dat ge niet dragen
kunt, met de helft te verminderen Dat
zou ten minste eene daad zijnnu kraamt
ge maar woorden uit
Eene omwenteling is, sedert eenige
jaren in ons land ontstaan. Onze bevol
kingen zijn in godsdienstigen en in onver
schilligen verdeeld, of liever, in familiën
met of zonder God.
VAM LORETTO.
Historisch verhaal uit den tijd der
overioeldigig ing
van de Kerkelijke Staten in 1860.
I.
Daar zoek ik nu al meer dan twintig minuien
Als ik de vergadering misloop, ben ik ongelukkig i
Aldus in zich zeiven mopperend, liep over een der
tigtal jaren een man in de bouwvallen van bet Coly-
scura te Roomen rond.
Het was een persoon van omstreeks vijftig jaren,
tamelijk kloek van gestel, die er zeer deftig uit zag. en
in de grootste onrust heen en weer liep, alsof bij iets
zocht.
Eindelijk stampte l>(j toornig op den grond en
riep
Het is alsof de duivel er mee speelt! Ik ken de plaats
van den ingang, doch vindt noch deur noch opening.
Ik kan toch niet met het hoofd door den muur loopen.
Het is looh ongelukkig, dat ik juist de vergadering van
den Oppersten Raad niet kan bijwonen, nu ik er voor
de eerste maal aan mag ,ieel nemen Den ik dan op
zettelijk nit Lorctto ontboden, om bier als een gek
Die toestand is de vruclit der liberale
leerstelsels die onverschilligheid in zake
van godsdienst aanprediken.
Het is het bijzonder doel van't libera-
hsmus de onverschilligheid te weeg te
brengen, daar het de vernietiging der
godsdienstige waarheid beoogt.
Welke zijn onder dit opzicht de liberale
leerstelscis
God, leeren de liberalen, bemoeit
zich met het bestuur der wereld niet
God mag geen gezag inde samenleving
uitoefenen, want niemand kan ver
plicht worden hem te erkennen de
wending die God aan de wereld gaf
en volgens welke zij moei vooruitgaan,
is de menschelijke Rede hoe. bekrom
pen, belachelijk, hoe tegenstrijdig de
voortbrengsels der Rede ook schijnen of
wezenze zijn eerbiedweerdig.
De twijfel is dus bij de liberalen de
regel en op den twijlèl steunt dus het
liberaal princiep vde pracklische onver
schilligheid in zake van Godsdienst.
Het is onbetwistbaar dat iemand, welke
die princiepen aanneemt, reeds met de
leering der waarheid heeft afgebroken,
en dat de liberalen, indien zij hunne
princiepen goed doorgronden, geene
christene of godsdienstige lieden kunnen
wezen, maar wel huichelaars, of beter
gezegd, schijnheiligen.
Wij bedoelen hier voorzeker niet dezen
die zich met woorden laten om den tuin
leiden en die, zwoer men het hen bij hoog
en laag, zelfs niet zouden willen aanne
men dat het liberalism us in iets met den
R. K. Godsdienst strijdig is.
Doorgaans zijn de opperhoolden, de
leiders van het liberale leger, wetens en
willens, ongodsdienstigen, geloofverza-
kers, ja zelfs godverloochenaars. De oner
varene menigte die hen volgt, wordt
natuurlijk door hun voorbeeld meègesleept
en allengs verliest ze het geloof en de
godsdienstige levenswijze zonder te begrij
pen of gewaar te worden waar ze naartoe
dwaalt.
Ziedaar de vruchten der liberale leèr
stelsels van onverschilligheid.
Wat de R. K. Kerk ons. in hare wijs
heid, voorzegd heeft aangaande de onver
mijdelijke gevolgen der liberale princiepen
heeft zich volkomen verwezenlijkt.
Het liberalismus kan als school niet blij
ven bestaan en zal eindelijk in iets ergers
hervormd worden. De daadzaken spreken
te luide; reeds hebben de vooruitstrevende
liberalen aan de socialisten den vredekus
gegeven, met hen verbroederd, met ben
ten strijde getogen. Dit is slechts een be
gin; nog weinigen tijd en het liberalismus
met zijne gedrochtelijke leèrstelsels zal
door het socialismus totaal verzwolgen
zijn.
Wel blind zijn zij, de gematigde of be
houdsgezinde liberalen, die het niet be
grijpen 1
tusschen i
le steenen le staan De president zal liet
vergeven, en ik mijn zeiven ook niet. Men
zal mjj als een verrader beschouwen, en alsdan blijft
my niets anders over dan de dood. De dood ftah
Altijd komen die kinderachtige gedachten nog bij mij
op. Maar toch, ziet, na de dood Ja, dat kwelt mij
't is altijd hetzelfde dat voor mijnen geest opdoemt
de dood, na de dood
En Aldobrandino verviel weder in de diepe gepein
zen, die hem zoo dikwijls met hangen twjjfel folter
den.
Aldobrandino was in zijne jeugd op een collcgie der
Jesuieten opgeleid, waar hij schitterende studiën had
liet onderwijs in godsdienst en in wijsbe
geerte, dat hij daar ontvangen had, had te diep wortel
in hen. geschoten, om zijn geloof geheel en al door
zyne eerzucht te laten verstikken. Spijts zijne afdwa-
n, had hij nog altijd groote achting blijven be
ien voor zijne vroegere leermeesters In den grond
was hjj rechtschapen van karakter, en dikwijls ver
dedigde hij in bet openhaar de verdienstelijke orde der
Jesuieten. tegen den belachelijkcn lasterpraat barer
vijanden. Deze doenwijze had Aldobrandino dikwijls
verdacht gemaakt in de oogen zijner mede-v rijmel se.
laars, die even als alle logemannen, eenen doodelijken
haat voeden tegen al wat het kleed van priester of
kloosterling draagt, en wel namelijk legen de Jesuie
ten, Maar Aldobrandino had anders reeds zoo dikwijls
bewijs gegeven dat hij gelrouw was aan zijn woord
hjj was zoo vol ijver voor liet carbonarisme, zoo werk-
Hel gedacht van Rothschild over de
sociale kwestie te kennen.... dat was een
verleidend thema en de Figaro heeft liet
willen ten uitvoer leggen. Hurel, de
schrijver van La Question Sociale, is
naar Dinard gegaan om baron Alphonse
de Rothschild te interviewen.
Eene crisis zegt de bankier; er be
slaat geen crisis voor den oogenblik, ik
geloof er niets van. Kr zijn tijdelijke cri-
sissen door ongelukkige faillieten veroor
zaakt, zooals de failliet-Baring, bij voor
beeld; maar de algemeene toestand van
Europa is niet veranderd en is niet slecht.
Maar de werkmanskwestie, het im
mer dreigende socialism
Ik, voor mijn paart, geloof er niet
aan, aan die werkmansbeweging ik ben
zeker dat de werklieden, ik spreek in liet
algemeen, zeer tevreden zijn over hun lol,
niet klagen en zich niet bezighouden met
hetgeen men het socialism noemt. Zeker,
er zijn leiders, die zooveel mogelijk ge
rucht rond hunnen eigen naam maken,
maar die lieden hebben geen den minsten
invloed op de eerlijke, redeneerende en
werkzame arbeiders. Want men moet on
derscheiden tusschen goede en slechte
werklieden.
Zoo is liet, hij voorbeeld, totaal valsch,
dat de goede werklieden den Suren werk
dag vragen; zij die hem vragen zijn de
luiaards en de onbekwainen, die er niets
anders bij kunnen dan winnen; maar de
andere, de huisvaders, die nemen in het
geheel niet aan dat men hun belette te
werken zoolang zij het noodig oordeelen
in hun belang of in dit hunner kinderen.
Maar toch, aangenomen dat men ze
dwinge slechts 8 uren te werken, weet gij
wat de meerderheid zal doen Gaan drin
ken, meer in 't jenerverhuis zitten, zie
daar alles. Wat zouden ze anders doen
Men zegt. vroeg de interviewer, dat
de opeenhooping van kapitalen in de han
den eener beperkte klas van personen, de
oorzaak zal zyn van de sociale revolutie,
die binnen kort zal uitbersten en 't einde
zal wezen van 't kapitalistisch regiem
Eene beperkte klas Maar er zijn
lieden die rijk zijn, ging de baron voort,
en lieden die het minder zijn hoevelen
zijn vandaag niet arm die gisteren rijk
waren Dat verandert gelijk alle dingen
kunnen veranderen.
Daaraan is iedereen blootgesteld,ieder
een, en niemand kan daaraan ontsnap
pen. En dan, die opeenhooping van kapi
talen, is dat geen geld dat rolt,dat vrucht
baar is 't Is de fortuin der volkeren.
Het rolt voor iedereen met het zelfde
risico... zoowel voor de grooten als de
kleinen. Maar als men het kapitaal bang
maakt, als men het bedreigt, dan zal het
verdwijnen. En dien dag is alles verloren
het zal gedaan zijn met den voorspoed
des lands, want het kapitaal vertegen-
Cuique suum.
DVEItTEAITIËIVPRtJS
Per drukregel, (iewone -15 centiemen Iteklamen fr. 1,00 Vonnissen op
3' bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
lleeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. Voor de advertentiën uit vreemde landen
zich uitsluitend te wenden lot de Agencie llavas, te Brussel,32, Magdalena
Straat en te Parijs, 8 Beursplaats. (Paris, 8 Place de la Beurse.'
zaam en ondernemend, dat hy zich eene plaats had
weten te verwerven in den Oppersten Raad der vrij
metselarij.
En juist nu hij er voor dc eerste maal zitting zou
emen, had hij zooveel tegenspoed
Terwijl hij zijne nasporingen voortzette, liet dc klok
op het kapilool twaalf slagen hooren.
Reeds twaalf ure, zuchtte hjj, en precies te
middernacht begint de vergadering. Men zal mij voor
eenen lafaard houden, die voor het gevaar terugd«inst.
Maar, zou ik dan wel verkeerd gelezen hebhen i
En hij greep een papier uil den borstzak, dat in het
Hauw maanlicht zijn cijferschrift eu zyn kabalistischc
teekens vertoonde.
Terwijl hij een sulfcrkcn aanstak om le kunnen
lezen, weêrklonk eensklaps een barsch Wie
daar
Aldobrandino verschrikte zoo hevig, dat hjj niet
dadelijk kon antwoorden. Hij hoorde een tweede, lui
der en dreigend. Wie daar 1 - en tevens het geluid
als van den haan van eene pistool, dien men over
trek.
Amice, antwoordde hij.
Het paswoord
Liberti.
En?...
Abbosto i Iraddilori. i
Goed Kom maar voorwaarts.
Terwijl hij naar de donkere gestalte hij den muur
ging, straalde het volle licht «ener lantaarn op zijn
woordigt de kracht, het verstand, de
spaarzaamheid, het werk der volkeren.
Hel kzipiiaial is clo arbeid.
De arbeid.... der anderen! zeggen
de socialisten.
Hoe dat wedervoer Rothschild. Er
kunnen ongelukken gebeuren, maar hoeft
in t algemeen, niet iedereen zijn deel ka-
pitaal welk zijn verstand, zijne kracht,
zijn werk verdienen Zeker, het toeval
en hel geluk spelen soms eene rol in het
leven van sommige personen, onweerdige
personen worden bevoordeeld, brave
inenschen worden onrechtveerdig getrof
fen, maar die wet is gelyk voor allen,
gelijk op al de sporten der maatschappe
lijke ladder. En de eenig algemeene wet,
de eenig juiste, dat is «Ia A\et van
«len arbeid, vocrallen, voor ieder
een.
De socialisten zjjn vooral kwaad om-
nat, met de tegenwoordige maatschappe
lijke inrichting, duizenden inenschen moe-
ten werken om er één enkel rijk to
I maken. De verdeeling is misschien niet
rechtveerdig
Niet rechtveerdigMaar als de
werklieden niet genoeg worden betaald,
hebben zij dan het recht van werkstaking
niet, dat niemand hen betwist En is het
niet natuurlijk dat diegene, die de eerste
kracht bijbrengt, het onontbeerlijke, het
kapitaal, die terzelvcrtijd zijn verstand,
zijne vermogens van inrichting, van uit
vinding, van kennis, kortom al de krach
ten zijner hersens geeft,is het niet natuur
lijk dat hij beter worde betaald en meer
genot bebbe dan de ruwe werkman, die
mets by brengt dan de domme kracht zijner
handen Aan ieder volgens zijn werk,
volgens zijne bekwaamheid, ziedaar de
wijze spreuk die in een land van vrijheid
boven alles moot gelden,
Zullen er altijd armen en rijken zijn? Ja;
of denkt ge dat men ooit de ziekte zal
kunnen afschaffen en zullen er niet altijd
zieken en gezonden zyn
Het gesprek liep ten einde, de intervie
wer had nog slechts ééne vraag (e stellen.
Zijt ge gelukkig, M. de baron, gij die
milliards bezit Is het de rijkdom die het
geluk aanbrengt
De bankier stond op, zag naar de wijde
zee en zegde dan
Neen, het zou te schoon zijn; het
geluk, dat is geheel wat anders
Maar het bezit van millioenen, wier
macht reusachtig is, dat moet oneindig
genot geven.
Zeker indien er niet eenig voordeel
was gehecht aan de fortuin, men zou zich
zooveel moeite niet geven om haar te ver
werven. Maar het geluk, het eenig op
rechte geluk, is het werk.
Toen liep het gesprek af.
Wij deelen het meè als curiositeit, ten
titel van inlichtingen; wij zyn het wel
niet in alles lot akkoord met den joodschen
bankier, ver van daar maar er liggen
groote waarheden in dit interview.
M. de Rothschild schrijft eenen brief
aan den Figaro, waarin hij den corres
pondent van het blad,die hem inlervieuw-
de, terecht wijst op bet punt, dat den
toestand fier werklieden betreft. M. de
Rothschild heeft hoegenaamd niet gezegd,
dat bij de werklieden alles 0111 ter best
was, integendeel er zijn onder hen vele
ongelukkigen, en hij zal elke gelegenheid
waarnemen om hen te helpen.
gelaat.
Het is Aldobrandino, hoorde liy zeggen.
Eindclyk, zeide een ander.
Broeder, gij zijl laat op gang. sprak een carbo-
1, op Aldobrandino toetredend.
Dat kond doordien ik een halfuur hier tusschen
de puincn heb loopen al dwalen, zonder den aange
duide» toegang te kunnen vinden.
't Is hoog lyd. Volg mij Stilteen eerbied
Aldobrandino bad nauwelijks eenige stappen aelitcr
zijnen leidsman gedaan, of een groote steen draaide
n gaf torgang lot eenen duisteren onderaard-
schcn gang.
Oh, zeide Aldobrandino,dit is dan dc weg
waarnaar ik zoolang heb gezocht.
Stilte, vermaande dc gids. 1 Er mag niet ge
sproken worden op dezen geheimen weg, die toegang
geert lot dc mysterieuze byeeniomsten van den Opper
sten Raad.
Zij «tapten nog eenige ongenblikken in het duister
voort, toen de gids riep 1 stuipen
Aldobrandino. die niet spoedig genoeg aan deze
waarschuwing gehoor gaf, bonsde met het hoofd tegen
een gewelf De pijn ontlokte hem een gesteun, dal hij
echter spoedig onderdrukte maar hjj trachtlc te ver
geefs de ontroering meester te worden die zijn g. moed
aangreep.
Een tweede steen draaide, en een helder licht
straalde 111 den donkeren, van waar Aldobrandino in
de ruimte meer dau honderd carbonari bijeenzag. Voor
Vcrvotif van klein VOO
lsui'-üi (h> Spoorwegen.
De ondervinding heeft bewezen dat het
verpakken in zakken van levende dieren,
zooals kalveren alleenlijk mogelijk is met
de dieren lot onbeweegbaarheid ie bron-
gen, door hun pooten stevig samen te
binden.
Zoo gebeurde het dikwyls dat de poolen
der dieren gebroken waren ofwel dat het
vel afgestroopt was, zelfs dat de dieren
onder wegstierven.
Dergelijke feiten zijn voorzien bij art.
501 van hel strafwetboek, waarbij zij die
de dieren overdreven mishandelingen doen
onderstaan, met eene boete van 10 Ir. en
eene gevangzitting van 1 tot 5 dagen of
met eene dezer twee straffen kunnen op
gelegd worden.
Te beginnen met 1 October aanstaande,
zal het vervoer in zakken van kalveren,
geiten, verkers en schapen volstrekt ver
boden zijn. De onderrichtingen van den
dienst der ijzerenwegen van den Staat
aangaande het vervoer, luiden als volgt
- Het klein vee ten vervoer aangeboden
in traliewanden of kisten (waarvan de
bodem geheel moet gesloten zijn, be
halve eene kleine kleine opening voor het
afloopen van het water) mag verzonden
worden onder de voorwaarden en de prii
zen van tarief 2.
- Dit vee wordt in de reizigerstreinen
met aangenomen en de spoorweg gelast
zich niet met do te huisbeslelling. Voor
het terugzenden van ledige manden en
kisien wordt slechts een registratierecht
van 20 centiemen jier verzending geheven
Honden en speenvarkens worden aan
genomen in kooien of kevies, manden en
kisten, onder de voorwaarden van tarie
ven 1 of 2 van het reisgoederen-tarief,
maar do spoorweg gekust zich niet met dè
te huisbeslelling. Levende duiven, voge
len en kleine dieren van het neerhof
hierboven niet vermeld, worden onder
dezelfde voorwaarden aangenomen.
Indien echter de belangrijkheid der
verzendingen het gebruik van een speria-
Um wagon verrechvaardigt, dan mag het
klein vee er los op geladen worden, voor
zooveel men hetzelve onder weg van wa
gon niet moet doen veranderen.
- In dit geval, moet elk dier van een
leizeel voorzien zijn en opeen plankjc.aan
den hals, de noodige inlichtingen dragen
om het ondenvege en ter bestemmings
plaats te herkennen.
Dc minister van justicie M. Lejeune
heeft besloten dat de veroordeelden van 1
tot maanden gevang hunne straf ge-
meenschappelyk zullen boeten. Hei celge
vang wordt dus voor dezen afgeschaft, by
uitzondering nochtans der veroordoelden
voor aanslagen op dezeden. De mannen
zullen naar Rent gestuurd worden en de
rouwen naar Brugge.
Snnienzwering. De logie-
gasten komen te beslissen den heer Van
den Peereboom, minister van Spoorwegen
Posten en Telegraaf, door alle mogelijke
middelen, de oneerlijkste bij voorkeur af
te breken en het hem onmogelijk te maken
nog langer aan 's lands bestuur te blijven.
Hel bijzonderste wapen door de logie-
gasten gebruikt is de verspreiding van
logen- en lastertaal tegen den achtbaren
minister bij middel der liberale drukpers.
Sedert eenige dagen,worden er dan ook
dagelijks uit de maeonnieke krochten rneé-
deelingen aan de liberale drukpers ge
zonden al schandalige uitvindsels, die
nooit bestaan hebben of nooit zijn voor
gevallen en waarin men den heer Van
den Peereboom vandaag dezen, morgen
genen rol spelen doet
Die logiebroers zijn dus te vollen aan "t
werk: zal M. de Koning ditmaal aan
die verachtelijke logenaars, lasteraars en
volksbedriegers durven toegeven en M
Van den Peereboom uit het ministerie
verwijderen, zooals hij vroeger met MM.
Jacobs, zaliger gedachtenis en Woeste
deed 1
Dat zal de tijd ons leeren.In afwachting
klagen wij die maeonnieke schelmerij aan
by de eerlyke vaderlanders, bij de deftige
burgers en werklieden
ben was een spreekgestoelte, waarop een gemaskerde
redenaar sloud, aan wiens rechter en linker rijde
eveneen- een gemaskerde samenzweerder ral.
Aldobrandino wist dat het de gewoonte is in revolu
tionaire genootschappen, dat de leiden onbekend blij
ven aan de mannen die zij veinzen Ie vertrouwen,maar
die de blinde uitvoerders van hunne bevelen zijn,
Treed binnen. zeide de gids op gedemplcn loou
tot Aldobrandino, die verrast was blijven staan.
Aldobrandino nam plaats onder dc aaamgezwoornon
die aandachtig naar dc woorJen van den gemaskerde»
spreker luisterden
Broeders, begon deze op hoogen toon, bet
is dus nu de tijd om den grooten slag te waven. Ik
moet voor U, die opperhoofden zijt. en nog wvl de uit-
gelezenslc dier hoofden, voor u, z-g ik. moet ik mijne
denkwyze niet verbergen.
Al moeten ujj dc lede-i der leegcre graden bet
ware doel der vrijmetselarij verbergen, om ze in de
inccning le doen verkeeren dat wij slechts liefdadig
heid en onderlinge hulp betrachten voor u, broeders,
moet ik niet verduiken tot welke middels, zelfs bloe
dige, de vrijmetselarij baren toevlucht neemt om bare
plannen uit tr voeren of hare wraakte doen gevoelen.
- Onze aartsvijandin. gij weet het, is de katholieke
Kerk. nu verpersooi lijkl in Pius l\ onze vijand ook
is generaal de Lamoriciere, die uit Frankrijk is geko
men om zijnen degen en zijne oorlogskunst ten ,ijt.ii
stc van de paurelijke heerschappij te stellen. Sedert
eenige maanden h«eft by uil alle tanden der katho-
Een schoon werk. Ten
rechte wenscht men M. De Bruyn geluk
omdat hij aan do kantonuiers, gelast met
het onderhoud der groote wegen een
pensioen verzekerd heeft.
Mits eene storting van 2 fr. per maand
zullen die. nederige beambten in hunne
IJCnsioon krijgen, van 350
tot 400 fr. Die storting is verplichtend tot
den ouderdom van 50 jaar; na 50 jaar
word t zij vrij en dient zy nog enkel om
de taks van liet pensioen (e verhoogen,
Eene zoo kleine afhouding zou niet vol
staan om een fonds te stichten, "i welk in
verhouding zou zijn met de te betalen
pensioen. Het gouvernement moet er een
gedeelte in bijdragen een crediet van
2O.000 fr. zal te dien einde op liet budjet
ingeschreven en elk jaar vernieuwd wor
den.
Opdat de maandelijksche afhouding van
frank de hulpmiddelen der kantonniers
met vermmdero, heeft men hunne nede-
jlge jaarwedde met 24 fr verhoogd.
Dat is een zeer inenscbliovend werk
minister, die het opvatte, eer
li' ke wereld verligers voor z(jnc Kerk doen opstaan
t-ransrlien, Belgen en Hollanders, leren, Z.itsers en
Oostenrijkers zyn zirb nader dr pauzelij'ke banier en
onder zijne bevelen komen stellen. Ik moet bekennen
eerbied voor die dapperen te gevoelen, en bel spijt mij
dat zooveel moedige mannen en jongelieden de dood
te gemord gaan. Maar zij staan onze plannen in den
weg en moeten dus verdwijnen, al vloeie er veel bloed.
Kerst moeten «ij. door ons eigen en door onze mindere
mannen, de pauzoljjke troepen voor vuige huurlingen
uitmaken dat verzwakt altijd hun aanzien in de
oogen des volks.
Otn echter tot de hoofdzaak te komen generaal
de Kamoricière wordt een ernstig gevaar voor ons Hjj
heelt nu reeds achttieu duizend man bijeen. Als wij
geen gebruik maken van den ponjaard, is het met de
Revolutie en met het carbonarisme gedaan. Generaal
de Lamoricièrc moet dus vallen.
Als die man maar verdwenen is, kunnen wjj ver
ders veel aangaan, zonder veel te moet. 11 vreezen
gelijk van wie. Met meer recht dan* Voltaire zullen w(J
hem mogen toeroepen Tu auras beau jeuDan zul
len Wij niet, zoo als dc roemzuchtige keizer Ju liaan
overwonnen worden maar wij zelf zullen den Gall-
Icér overwinnen,
tien, lui.tru.hli.. ,n teteh,
I dm lioog„,u«Jige. biood.jo ,n (riUutmoft mie.
(Wondt voortgezet.)
