NIEUWS- EN AANKONDIGIMGSBLAD VAN DE STAD EN 7 ARRONDISSEMENT AALST.
rW ÉH
Socialism.
Donderdag 22 September 1802. 10 centiemen per nummer. 46"e Jaar, N° 2708.
Politiek overzicht.
DE KLUIZENAAR
Altijd liegen en lasteren.
Een en ander.
DE DENDERBODE.
AB0NNEMENTPRI.1S
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3.25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betaien
De inschrijving eindigt met 31 December.
De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van
den schuldenaar
Men schrijft in bij C- VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
N. 31, «n in alle Postkantoren des lands.
ADVERTE!VTIEiVt»UUS
Per drukregel, Cewone 13 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen op
3- bladzijde. 30 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
lleeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. Voor de advertentiën uit vreemde landen
zich uitsluitend te wenden tot de Agencie Havas, te Brussel,32, Magdalen»
Straat en te Parijs, 8 Beursplaats. (Puris, 8 Place de la Beurse.)
Guique suum.
AALST, 21 SEPTEMBER 1892
Congo.—De Figaro heeft P. Coulbois,
provicaris van Boven-Congo, geïnter
viewd; deze geestelijke verbleef 9 jaren
aan de Tanganika.
Hij is van meening dat de Araben
kwaad zijn, omdat de Belgen recht-
streeksch ivoor koopen van de inboorlin
gen. Verders is eene opeenhooping van
araabsclie krachten in Belgisch-Congo,
omdat de Araben allen van de oostkust
zijn gevlucht, waar zich de Duitschers
bevinden.
Vandaar het gevaar.
Ongelukkiglijk
jeweld der wap
slavenhandelaars kunnen onderdrukken
l zal men slechts met het
geweld der wapens thans de Araabsche
Duitschland. Naar hetgeen eenige
dagen geleden werd gemeld, had de kei
zer van Duitschland in een gesprek met
den pianofabriekant Steinway, uit New-
York, gezegd, dat het wel niet onmogelijk
te achten was,dat hij de tentoonstelling te
Chicago zou bezoeken. Neen. yogt thano
de officieele RcichsanzeigcrZ. M. heeft
integendeel gezegd dat is niet mogelijk.
Holland. Opening der Slaten-Ge-
'neraal. De koningin-regentes heeft in
persoon de Staten-Generaal geopend.
De troonrede zegt dat de betrekkingen
met het buitenland vriendschappelijk zijn.
De oogst is gunstig de staat van het
vee is gunstig handel, scheepvaarten
nijverheid verkeeren in weinig schitte
renden toestand.
De gezondheidstoestand is goed en de-
aziatische cholera breidt zich niet uil
De troonrede kondigt kieshervormingen
aan voor de kiezingen der Kamer en der
provinciale Staten belastingen op stielen
en beroepen voorstellen betreffende le-
gerherinrich ting en versterking der zee
macht ten slotte sociale hervormingen.
De troonrede kondigt verder maatrege
len aan voor 't leger, de financiën en de
mijnontginning in Nederlandsch Indië.
Kerkelijke Staten. De Paus en
de Fransche geestelijkheid. Bij gele
genheid van d'es Pauzen naamdag had de
Aartsbisschop van Parijs aan den Paus
zijne heilwensclien doen kennen.
Daarop antwoordde de Paus met eenen
brief, waarin gezegd wordtUw brief
bevestigt de nauwe overeenkomst van
uwen wil en den onzen. In uwe toespe
ling op de stukken, welke wij hebben
openbaar gemaakt, ten einde bij te dra
gen lot den vrede en den welstand van
uwe edele natie,hebben wij uwe liefde voor
ons erkend, maar wij mogen niet verber
gen, dat onze hoop voor de vruchten
welke wij beoogen gevestigd is op den
iever der Fransche geestelijkheid.
Rome, 20 sept.
Het Vaticaan en Rusland. Volgens
de Mcssagero zijn de betrekkingen tus-
schen het Vaticaan en Rusland zeer ge
spannen, daar Rusland de afschaffing
vraagt van de twee katholieke bisdommen
in Russisch-Polen en het Vaticaan kracht
dadig weigert.
Het inrichten van den werk- en nijver-
heidsraad te Aalst, zal de burgerij en de
werklieden dwingen met het socialism
nadere kennis te maken.
Het zal dan niet zonder nut zijn hunne
theoriën bloot te leggen cn ook eenige
wenken over hunne geschiedenis te geven:
Men zegt: Het socialism is zoo oud als de
straat. In een zekeren zin is het waar
in de beteekenis die het woord heden
daags neen aangenomen is au voiKomen
valsch. Het huidig socialism behoort van
kop tot teen tot de tegenwoordige eeuw,
tot de negentiende.
Men zegt ook dat wij allen een brok
socialist zijn, want daar waar^de straat
lantaarn niet dient om mijn pad te ver
lichten, maar dit van iedereen, dan is die
lanteern een stuk socialism.
Dat is wederom met woorden spelen
en schermen en daar in zijn de roodjes
toch zoo sterk. Omdat men tegen het soci
alism in zijn wezen en natuur is, zou men
zich in een overdreven individualism
moeten werpen. Dat ware eene andere
dwaasheid en van het een uiterste in het
andere vallen. De mensch is geroepen om
in gezelschap te leven liet is gemakkelijk
om begrijpen dat er dingenzijn die gemak
kelijk door ieder gebruikt kunnen worden
zonder welken hinder dan ook aan den
evenmensch te brengen.
Maar daar ligt de knoop van het socia
lism niet. Het rolt bijzonder over de vraag
of bijzonder eigendom op de voortbrengst-
middelen mag blijven bestaan.
De eerste socialisten dezer eeuw, onder
andere Saint-Simon, Babeuf, Cabet, Bal
zac.zelf Fourier dierven den persoonlijken
eigendom niet gansch aan de deur zetten,
dit recht niet gansch loochenen. Proudhon
zelfs ondanks zijne gekende bepaling
van bezitting «eigendom is diefstal - heeft
bladzijden waarin de aarzeling door
straalt. Bij Louis Blanc cn is het niet
beter. t'Is het eerst in Duitschland dat hot
recht op persoonlijken eigendom wierd
geloochend door Rodbertus, Karl Marx,
Lassalle, enz. 't Is in Duitschland dat de
VW LOKETTO.
Historisch verhaal uit den tijd der
overweld igig ing
van de Kerkelijke Slaten in 1860.
(1* Vervolg.)
De voorzitter der carbonari nam weder op zijnen
stoel plaats cn zei op ijsïoudcn toon
Daar de vergadering bij toejuiching mijnen voor
stel heeft aangenomen, zullen wij overgaan tot bot
uittrekken van den naam des broeders, die de eer zal
hebben door den Oppersten Raad bi-last te worden
met de uitvoering van het doodvonnis op de Lamo-
riciére.
Eene bur werd gebracht, briefjes met de namen op
der aanwezigen werden erin gesteken. of toch, men
gebaarde dat al dc namen erin zaten. Daarna stok de
president de hand in de bus, nam er een briefje uit,
ontplooide het papier, cn las op luiden toon
Broeder Deppo Sella!
Uc aldus genoemde samenzweerder stond op, ging
op den ondersten trap van het verboog, cn zwoer op
lijnen ponjaard, dat hij gcene rust zou hebben, voor
aleer generaal de Lamoricièrc er doodclijk «ede ge
troffen was.
t Nu, broeders, zei de geheimzinnige leider,
t zullen wy tot eene tweede loting overgaan. Er moet
hierbij geen bloed vergottn worden wij hebben be
hendigheid, sluwheid en doorzicht noodig. Onder onze
vjjanden zijn de Jesuieten zeker wel meest te vreezen,
om hunne geleerdheid, godsvrucht en uitstekende in
richting. Zij hebben veel invloed op den Paus hunne
planuon moeten wij dus te wctc komen.
De bus met de briefjes in, werd opnieuw gcraad-
ploogd, en de president las den naam
Broeder Aldohrandino
Toen deze zijnen naam hoorde afroepen, was hij
met schrik geslegen. Reeds bij de uiteenzetting van
het doel dier tweede loting, bad hij afkeer gevoeld
een bcspiader zijner oude leermeesters te worden.
Aldobrandino, i klonk het ten tweede male door
da sombere, geheimzinnige zaal, nu op scherpen toon.
Aldobrandino's waar karakter nam weCr de over
hand. Hij verzette geenen voet, maar riep met luider
stem uit, terwijl alle saamgezwoornen zich hadden
omgewend, om naar den weerspannige te zien
Aan mij wordt eene handelwijze voorgesteld, die
eene genootschap als het onze, beslaande uit vaslhe
radene cn moedige n.annen, onweerdig is. Laat
onze vijandeu openlijk bestrijden, maar niet in liet
geheim bespieden. Ik zal zulk eene Jalherlighcid niet
begaan
liet gemompel dat zich reeds na dc eerste woorden
van Aldobrandino had doen hoorcn.ging in eene luide
huidige theoriën der collectivisten zijn
geboren en het eerst het daglicht hebben
gezien. Op de openbare vergadering had
men nog de stoutheid niet den eigendom
aan te randen voor het einde der jaren
zestig. In dit punt heeft de wederlandsche
werkliedenbond(l'internationale) een door
wegende invloed uitgeoefend» Dit verbond
is ontstaan in 't begin van 1862, ter gele
genheid van een bezoek aan de algemeene
tentoonstelling van Londen door een
groep Fransche werklieden.
Met bewondering geslagen door het
verbazend grootsch schouwspel dat, de
iraklische werkzaamheid der Engelschen
uun aanbood, wisselden zij hunne gedach
ten over het vraagstuk der grondige her
vorming die door het invoeren en het
ontwikkelen van het toesiehvezen de
maatschappelijke huishoökunde ging on
dergaan. Hoe zou men den arbeider tegen
eene dwingelandscbe overheersehing van
het kapitalism kunnen vrijwaren.? Hoe
en door wie.
Men antwoordde door hun zelf,door den
self-help. De werklieden moesten het
kapitaal van liunnenarbeid samenbrengen
in eene grootsche en sterke vereeniging
om aan de overwegende macht van het
geldwezen te wederstaan. De vereeniging
was het middel. Men doopte haar met den
naam van - Wedcrlandscho werklieden-
vereemgln#m «utairv
verbond geenzins specialitisch. Welhaast
echter waren twee gedachtenstroomen
in haar midden aan den kamp 1) de
mutuellisten, die de oplossing der vraag
in de vereeniging der werklieden zagen;
2) de collectivisten die naar dc onteigening
der voortbrengstmiddelen drongen en
naar hunne samentrekking in de handen
van de algemeenheid door den Staat ver
tegenwoordigd.
Verscheidene wederlandsche vereeni-
gingen wierden gehouden. Men ging over
die vraag aan 't wisten. De vergaderingen
van Brussel in 1868, van Geneva in 1869
brachten geene oplossing bij maar do
beslissing volgde op die van Bèle de
mutuellisten wierden verpletterd door het
collectivism der Russen en Duitschers.
De Belgen ook namen er hun aandeel
van en 't is daar dat een Brusselaar
burger Brismée de volgende dwaasheid
is gaan uitkraaien. 't Is eene weerlegging
der socialistische schrijvers die beweren
dat in hun toekomststaat de wetenschap
groeien en bloeien zal en een hoogte
bereiken waarvan men zich tot heden
geen denkbeeld kan vormen
Indien de wetenschap in strijd is
met ons omwentelingsstreven, zooveel te
slechter voor de wetenschap 't is aan
haar voor onze grondbeginsels de vlag
te strijken, onze princiepen en moeten
voor niets buigen.
Dit wierd met daverende tuijuichingen
onthaald.
Een triumviraat vormde zich Karl
Marx (een Duitscher) Bakounine (Rus) en
Blauqui (Franschman) hadden zich de
heerschappij over de werklieden-wereld
verdeeld. De internationale was socialis
tisch geworden.
uitbersting van woede over, loen hij het besluit der
vergadenug als eene lafhcrtigheid brandmerkte.
Dolken w erden opgeheven en bedreigden zijne borst.
Verrader, ellendeling beet men hem met v
mende blikken toe.
Het ware met Aldohrandino gedaan geweest, indien
het bellctjcn en de stem van den president
niet op bevelenden toon stilzwijgen hadden opge
legd, cn vooral indien dc carbonari die hem had bin
nengeleid, hem niet met zijn lichaam beschut had.
Toen de kalmte wat hersteld was, klonk het koel
redeneerend uit den mond van den voorzitter.
Hoe vreemd ons dc doening van broeder Aldo,
brandino moge schijnen, acht ik het nuttig en zelfs
noodzakelijk, hem in volle vrijheid zijne meening te
laten uitspreken. De vergadering zal alsdan oordeelen.
Aldobrandino trilde nag van toorn over de smaad
woorden die men hem had toegevoegd.
Verrader, ellendeling, dat zijn de beleedigingen
die men mij naar het hoofd heeft geworpen, riep hij
verontweerdigd uit. i Ben ik dan een verrader, omdat
ik degenen aan wicn ik een weinigje kennis dank dat
ik be/.il, niet wil bespieden en verklikken Ik ware
een verrader indien ik het deed. Dan ware ik een
ellendeling nu niet. Wie mij huilen deze plaats die
woorden durft toevoegen, hij zal ondervinden..
De president had wcêr alle moeite om het wraakge
roep tegen Aldobrandino te doen ophouden.
Neen, ik ben geen verrader, herhaalde Aldo
brandino, cn het beste bewijs dat ik u daarvan kan
De liberale drukpers en wel namelijk
Het Vaderlanddeelde onlangs, in
't lang en in 't breed, walgelijke feiten
meè welke zoudèn voorgevallen zijn, in
eene openbare aangenornene school van
Ingré (bij Orleans, in Frankrijk) en welke
de aanhouding van eene non en eenen
onderpastoor voor gevolg hebben gehad.
- Na een onderzoek van twee dagen,
zucht Het Vaderland, had het parket
niet den minsten twijfel meer aangaan
de plichtigheid van den priester en der
non. -
Le Soleil van Parijs deelt thans den
olgenden telegram mee
F.ene zaak die een ontzagelijk ge
rucht heeft veroorzaakt in gansch de
streek is door een bevel van niet ver-
volging geëindigd.
Le Courrier dc Bnucelles - brengt
ons eene nadere verklaring over de feiten
meè,en schrijft
Omtrent eenige dagen geleden werd
Orleans, en eene Zuster, genleeEVè-öliuu*M
wijzeres te Ingre, door een meisje van
elf jaren beschuldigd van onzedelijke fei
ten. De prokureur der republiek afwezig
zijnde, deed de substituut overgaan tot de
aanhouding der beschuldigden, welke
krachtdadig hunne onschuld staande hiel
den.
Het rechterlijk onderzoek duurde voort
tot 14 September, toen het meisje erkende
dat zij gelogen had en dat de beschuldi
ging valsch was.
De prokureur der republiek deed on
middellijk den onderpastoor en do zuster
in vrijheid stellen, na verschooning ge
vraagd en beloofd te hebben dat hij zou
tusschenkomen bij den prefekt en bij de
schooloverlieid, opdat de verwereldlij
king der school waarvan ten gevolge
der aanhouding spraak was geweest
niet zou doorgedreven worden.
Die laffe beschuldiging werd dus uitge
vonden en openbaar gemaakt om de ver
wereldlijking der school te verkrygen.
De Fransche liberale drukpers heeft
natuurlijk de gelegenheid niet laten ont
snappen om eenen priester on eene nou
aan den maconnieken sektarischcn haat
te slachtofferen.
En daar onze Belgische liberale vuil-
bladen hunne Fransche confraters altijd
naiipen hebben zij, op hunne beurt, de
laffe uitgevonden beschuldigingen meege
deeld.
Dus altijd liegen, altijd lasteren als
het R. K. priesters en kloosterlingen
betreft.
Maar hunne schandalige leugens en
lasteringen herroepen, nooit
Voltaire, diej aartsleugenaar, heeft het
hen immers voorgeschreven Liegt en
blijft liegen en zal toch iels van olijven
bestaan.
Een portret van X. II.
E.«eo XIII. Reeds zijn er vele
portretten van Z. H. Leo XIII in 't licht
verschenen, doch weinige zijn in korten
tijd, tot eene zoo groote vermaardheid
geraakt dan dit, 't welk de Fransche
schilper Chantran naar de natuur heeft
geschilderd.
Inderdaad het is een meesterlijk stuk,
dat den schilder tot eere strekt. Het is
zegde Z. H. Leo XIII zelf, het eenige
wezenlijk goed gelijkend portret dat van
mij bestaat/ en, met eigen hand, schreef
Z. H. er onder in 't latijn - Wie zou de
gelijkenis van dit potret kunnen looche
nen Appelles zou het niet beter hebben,
gedaan. Wij mogen dit portret ten voilé
bij de katholieke huisgezinnen aanbe
velen.
I« slopen mi den ninnlt j1
na den maaltijd, het zoo^e7ni3uiueuniu&65
uiltje, al of niet schadelijk is voor de ge
zondheid, is niet in algemeenen zin te
beantwoorden. Men mag als regel stellen
dat het verkeerd is, wanneer men zich
nog in de jaren der volle kracht bevindt,
er eene regelmatige gewoonte van te ma
ken om na den maaltijd steeds in te sla
pen.
Bleeke, magere, zwakke personen op
den leeftijd van 16 tot 24 jaren, zoomede
bejaarde menschen, die de vijftig reeds
voorbij zijn, hebben in den regel behoefte
aan een slaapje na tafelvoor hen is liet
heilzaam. Ook kan het geen kwaad om,
wanneer men zich in den voormiddag
sterk lichamelijk of geestelijk ingespan
nen heeft, aan zijne behoefte om te slapen
te voldoen regel er van le maken is ech
ter verkeerd. Bepaald schadelijk is het
middagslaapje bij zeer krachtige gezette
personen en bij hen, die voor liet overige
's daags weinig inspannende bezigheden
verrichten. In 't algemeen gelde de regel,
dal men na den maaltijd behoorlijk rust
neme. rust naar lichaam en geest, zoo.dat
de spijsverteering ongestoord haren gang
gaan kan en de toevoer van het bloed
naar de maag, welke daarvoor onmisbaar
is, regelmatig geschiedde. Het ter hand
nemen van lichte lezing, een gezellig
praatje onder een kop koffie en dergelijke
onschadelijke verstrooiingen kunnen op
doelmatige wijze den tijd voor den vollen
gang van het spijsverteringsproces van
noode, doen voorbijgaan.
geven, is dat ik, in weerwil uwer dolken, vlakaf de
spioenenrol weiger welke gij mij wilt opleggen. Mijn
arm en mijn degen, mijn dolk des no«ds behooren aan
het carbonarlsiue maar mijne eer is voor mij. Ver-
van mij dat ik generaal de Lamoricière zal doo-
den, en ik ral xonder aarzelen die opdracht vervullen,
maar cisch niet dat ik de geleerde mannen zal bespie
den, die mij slechts goed gedaan hebben. Nooil zal
ik l.ei doen.
Ah, daar is de man met vast karakter, maar door
hoogmoed geheel verdwaald Hij wijst eene laffe spi-
ocnerij als eerloos af. 't Is zeer wel. Maar hij deinst
niet terug voor eene muord, voor eene ellendige
sluipmoord hij ziet niet dat dit nog de allerlafste
daad is, zonder nog bare gruwelijke boosheid le reke
nen. Maar onoerlusschcn hail die taal, die vastbera
den scheen, veel opzien verwekt en groot misnoegen
gezet.
De voorzitier bemerkte bet misbaar dat zich op al
ler aangezichten afteekende, en in de vrees van den
eenen of anderen een voorstel te haoren doen dat nu t
zijne plannen strijdig was, haastte bij zich te zeggen
Broeders, gij hebt de woorden van broeder Aldo
brandino gehoord.Ik zal goed noch afkeuren het staat
aan de vergadering vrij daarover te beslissen. I* het
niet wenschclijk dat breder Aldohrandino de bespn
king bijwone over zijne rede, die als ik goed versla,
uit deze twee punlen bestaatVooreerst wensebt hij
ontheven te worden van de opdracht die licrn ten deel
is gevallen twecdcns heeft hij geen bezwaar de op
dracht van broeder Boppo Sella over te nemen. Heb ik
het gedacht van den broeder goed gevat
Volkomen, geheel en al volgens mijne bedoeling,
kroeder voorzilter.
Alsdan zal de vergadering tot de beraadslaging
overgaan. Broeder geleider, breng Aldobrandino naar
de wschlzaal. Als het besluit genomen is, zult gij hem
weder in ons midden brengen.
Aldobrandino volgde zijnen gids.
Nauwelijks had hij zich verwijderd, of een tiental
carbonari vroegen tegelijk het woord.
De rede van Aldobrandino was zoo ongewoon ge
weest, dat zelfs een der gemaskerde assessoren dc ge
bruikelijke weerhoudendheid verbrak en het woord
vroeg. Zijne weerdighcid verschafte hem bet recht
eerst le spreken.
Tenzij dc vergadering vau eene andere meening
mocht zijn, sprak hg, zou het mg eene fout toe
schijnen, de wetten van ons genootschap niet toe te
passen op eenen broeder die zich ertegen verzet. Niet
alleen is eene gedane opdracht afgewezen, maar zelfs
zijn de besluiten van den Oppersten Raad afgekeurd
en gebakt. Zulk een bedrijf verdient slecht» eene
strafdedood.
Een woest gejuich volgde op dit voorstel.
Dc voorzilter verleende het woord aan ilcppo, die
rechtstreeks bij dc zaak betrokken was.
(Wordt voortgezet.)
