NIEUWS- EN AANXONOIGIKGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
Donderdag 29 September 1892. 10 centiemen per nummer. 4-6"* Jaar, N0 2710.
advertentieprijs
Politiek overzicht.
De strekking van 't Liberalismas.
De scholenhet onderwijs!
DE KLUIZENAAR
Een en ander.
DE DEN DERBODE.
ARONNEMENTPRIJS
Dit blad verschijnt den Woensdap en Zaterdag van iedere week, onder
dagleekening van den volgenden dag De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3.25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop le betalen
De inschrijving eindigt met 31 December.
De onkosten der kwitanliën door de Post ontvangen, zijn ten laste van
den schuldenaar
Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
N. 31, en in alle Postkantoren des lands.
Per drukregel Gewone 15 centiemen lieklamen fr. 1,00 Vonnissen op
3e bladzijde 50 centiemen. - Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
lleeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. - Voor de advertenliën uit vreemde landen
zich uitsluitend te wenden lot de Agencie Havas, te Brussel,32, Magdalena
Straat en te Parijs, 8 Beursplaats. (Paris, 8 Place de la Bourse.)
Cuique suum.
AALST, 28 SEPTEMBFR 1*92
Frankrijk. Redevoering van
graaf d'Haussonvilte. Graaf d'Haus-
sonville heeft namens tien graaf van
Parijs het woord gevoerd op een monar- j
chistisch banket.
Hij zegde das de monarchisten zich niet
moesten laten ontmoedigen door het feit,
dat velen hunner vroegere strijdgenooten
zich aansloten bij de republiek en dat de
Paus zelfs die aansluiting aanpreekte.
De royalistische partij is dood en zij
zal het bewijzen bij de aanstaande kiczin-
gen.
Frankrijk zal van zelf tot de monarchie
terugkeeren.
In dat manifest verklaart hij zich gun
stig aan de hervorming van het douanen-
tarief hij vraagt den vrijhandel niet.
maar eene rechtveerdiger verdeeling der
noodzakelijke douanenlasten.
Marseille, 27 sept.
Socialistisch congres. Als protest
tegen de geruchten van uitdrijving van
M. Liebkneclit uit Frankrijk, benoemd
het congres hem, op voorstel van Guesde,
tot eerevoorzitter.
De intrede van Liebkneclit verwekt
eenen grooten geestdrift. Liebkneclit zegt
dat, moest de republiek hem uitdrijven,
zij zich beneden het peil der koningdom-
men zou plaatsen.
Het congres bespreekt de algemeene
kiezingen van 1892.
Over de FJzas-Lotharinger kwestie zegt
Liebknecht Laat ons eerst een sociaal-
domocratische republiek stichten, dan zal
die kwestie van zelf opgelost zijn. Met het
geweld der wapens zal er nooit een einde
aan komen. Wij, duitsche secialisten uit
den Rijksdag, wij blijven protesteeren
tegen den oorlog van 1870.
De minister van binnenlandsche zaken
heeft nog geen besluit genomen opzicli-
tens M. Liebknecht.
Alvorens te handelen wil hij den nauw-
keurigen tekst bezitten van Liebknechts
redevoering.
Trier, 27 Sept.
rroces over het II. Kleed. Vonnis
De theoloog Reichardtis veroordeeld
tot G weken gevangenis voor beleediging
van den katholieken eeredienst en smaad
jegens den bisschop Koliring.
De drukker Sonnonburg kreeg 3 weken
gevangenis.
New-York, 27 sept.
M. Cleveland heeft een manifest uitge-
veerdigd, waarin hij verklaart de kandi
datuur tot het presidentschap aan te
nemen.
Het is een feit, dat de socialistische en
communistische leerstelsels een overgroot
aantal aanhangers, vooral onderdo arbei
dende klassen, hebben gekregen,dat daar
uit erge wanordelijkheden zijn ontstaan
en nog ergere de maatschappelijke orde
bedreigen. De eerste oorzaak van dezen
bijval is het liberalism, dat, door zijne
aanrandingen,spotternijen en lasteringen,
het geloof ondermijnd en met den eerbied
voor liet gezag van God, den eerbied voor
alle gezag weggenomen heeft.
Vele liberalen, de heer Frère-Orban on
der andere, wenden aan. wat zij kunnen
om den voortgang der socialistische prin
ciepen te keer te gaan, doch, altoos even
vooringenofnen tegen den godsdienst,
weigeren zij dezen echter het eenig
doeltreffend wapen cr tegen te gebrui
ken.Zij prijzen, ja,het verplichtend Staats
onderwijs aan, als geschikt om alle wan
begrippen en gebreken te ontwortelen;
alhoewel de ondervinding van hetgeen in
Frankrijk en Duitscbland voorvalt, klaar
blijkelijk toont hoe onmachtig het ver
plichtend onderwijs is, om tegen het. so-
cialismus, het zedenbederf en de overtre
ding van het strafwetboek te worstelen.
In dit punt is het verplichtend onderwijs
der liberalen even krachteloos als het al
gemeen stemrecht der socialisten.
Wat bedroevend is, is dat de liberalen,
die reeds veel van de werking der anar
chisten lijden en er grootere onaange
naamheden van te gemoel zien,nog immer
hunnen strijd legen den godsdienst voort
zetten. Leest hunne dag- en weekbladen
wij spreken niet van die der socialisten
maar van die, welke door het oude libera
lism wordt ondersteund, en in elk
nummer zult gij heimelijke of brutale be
wijzen aantreffen van haren ongods-
dienstigen geest. Het zijn ofwel beschul
digingen tegen priesters en nonnen, zoe
monsterachtig, dat de geest weigert er aan
te gelooven; beschuldigingen nog in gec-
nendeele door een rechterlijk onderzoek
bekrachtigd, maar voor waarheid voort-
verteld op de getuigenis van godsdienst
haters, die tot alles bekwaam zijn en geen
het minste geloof verdienen. Daarbij, her
haalde spotternijen tegen hen, die in den
gang der wereld de werking der godde
lijke Voorzienigheid erkennen; beschim
pingen tegen de hand Gods, die, op de
aarde, welcens de rechtvaardigen slaat en
de boozen verheftverminking der ge
schiedenis en der dagelijksche gebeurte
nis, om den godsdienst een hatelijken rol
te doen spelen en met donkere inzichten
te beladen.
Ziedaar waarom wij het liberalism be
vechten. Volgaarne bekennen wij dat er
onder de oude liberalen nog personen zijn
die niet geheel met den godsdienst hebben
afgebroken, ofschoon hun verkeer zeker
lijk hun geloof en hunne .godsvruch t heb
ben verzwakt, doch het liberalism in liet
algemeen, in het verledenjevenals op den
dag van heden, heeff eene ongodsdienstige
en anti-katholieke strekking.
Het onderwijs, op zich genomen, is ge
lijk de petroobde eerlijke man onderhoudt
r mede zijne lamp, de hellevegen der
.'arysche omwenteling staken er de
schoonste gebouwen mede in brand.(Wil
lem Verspeyen.)
Eene protestansche Dominé schreef aan
eene Amerikaansche gazet de opvoeding
zonder godsdienst verandert de menschen
in duivelen, en de schelmstukken verme
nigvuldigen bijzonderlijk daar waar die
soort van scholen bestaan.
Lamartinc, sprekende van do godsdien
stige scholen, noemde ze prosputten van
kinderen.
Ik aanzie den invloed der Kerk over do
school als een noodzakelijke hefboom in
de opvoeding en de Kerk heeft een onbe-
twisbaar recht van medewerking in de
school. (Puttkamer, minister van Pruisen
in 1879).
De verstandelijke ontwikkeling,op haar
genomenen en van de zedelijke en gods-
dienstigeontwikkeling afgescheiden, wordt
eene bron van hoogmoed, van weder-
spannigheid, van ikzucht, en diensvolgens
van gevaren voor de maatschappij. Het
betcekenl weinig, als ,een geestelijke een
uur of twee per week in de school door
brengt, de luchtkring zelf der school moet
godsdienstig zijn. (Guizot).
Het voornaamste doelwit der opvoe
ding moet zijn, dat zij leere met juist
heid redeneeren, de driften overwinnen
en de deugd oefenen. (Richardson).
De maatschappij moet door degodsdienstige
opvoeding der jeugd herschapen worden,
of zij zal met al hare huidige voordeelen
in den afgrond eener nieuwe barbaarsch
heid verzinken (Laurentie).
Eene der grootste rampen voor de maat
schappij is dat het onderwijs zonder den
godsdienst wordt verspreid. (Monier).
Beter geene scholen, Üan scholen waar
de kinderen in gevaar zijn hun Geloof te
verliezen. (Graaf d'Arco-Zinneberg.)
Hoort hier een woord van den ver
maarden Victor Hugo Men moest voor
de rechtbank doen verschijnen al de
ouders die hunne kinderen zenden naai
scholen waarop geschreven staatHier
onderwijst men den Godsdienst niet.
Waarom sprak deze republikein alzoo
Omdat hij overtuigd was dat de ouders op
die wijze medewerken om van hunne
kinderen slechte menschen te maken, en
dat zij alzoo medeplichtig zijn aan de mis-
neer
gen
VAM LORETTO.
Historisch verhaal uit den tijd der
o verweldigig ing
van de Kerkelijke Staten in 1860.
(3* Vervolg.)
Ik zelf heb daarnaar reeds dikwijls geïnformeerd,
maar het nooit te «etc kunnen komen. Ik woon drie
jaar te Loretto, en de kluizenaar reeds zes. Wat men
mij van hem verhaald heeft, is van weinig belang. Niet
verre van het stadjen, op eene eenzame plaats, stond
*en schier onbekend huisje. Op zekeren dag zag men
er eenen man met witten baard uitkomen, die iede-
ren morgen naar de basiliek ging om mis te lezen.
Maar niet eene der klappeicn van het stadjen is ooit
iets over zijn verleden te wete kunnen komen. Hij
brengt zijnen tijd door met bidden en het bewerken
van zjjn teuntje zijne deur slaat altijd open voor de
armen, die hij goeden raad en aalmoezen geeft. Gij
I tiet dus, wat al moeielysbcden om iets te wete le
komen....
te boven
zoo als de
Maar moeielijkhcden die zeker
zullen gekomen worden door eenen r
voorzitter der carbonari van Loretto.
Gevleid door den lof van den president van den Op
persten Raad, vergat Aldobrandino zijne bezwaren en
zei
Ik zal al doen wat ik kan, om hel vertrou
wen welke men in mij stelt, weerdig te zijn.
Als ik mij niet vergis, bestaat mijne taak
dus hierin inlichtingen inwinnen over
levensloop' van den kluizenaar van Loretto
over zijn onderhoud met den stafofficier van generaal
de Lamoricière, welken laatste ik zoo spoedig mogelijk
moet dooden.
i Gij hebt alles goed begrepen. Het carbonarisme
vertrouwt op uwen moed en op uwe behendigheid, om
deze dubbele taak te vervullen. Gij kunt nu gaan
broeder. Moge uwe poging men welslagen bekroond
worden.
Terwijl Aldobrandino, niet meer denkende aan zij
nen zoon, zich opgeblazen van trots verwijderde,sprak
de president tol de twee andere gemaskerden
Ziet met welk een genot hij zijn eigen ongeluk
I gemoet loopt 1 Laat men zijnen eigen levensdraad
n,aar afsnijden, door onzen groolen vijand te do-den
En els hij onze voorschriften te buiten gaat,
daden die hunne kinderen later zullen be
drijven.
Aan de ouders die hunne kinderen in
de ongodsdienstigheid laten opgroeien,
maginen het woord van het H.Schrift toe
sturen: - gij hebt den glans van uwen roem
bevlekt, gij hebt uw nageslacht onteerd,
ij hebt de gramschap van God op uwe
inderen getrokken en zijne straffen op
uwe uitzinnigheid doen nederdalen. -
(Eed. 47,22)
H. Paus Leo en de H. Rozen
krans. Nieuwe Encycliek.
De nieuwe encycliek van Z. H. over den
H. Rozenkrans bevat eene aanprijzing
dier devotie, vooral met lie t oog op 'pau
zen naderend gouden bisschops-jubilé.
Z. H. de Paus herinnert eraan, hoe van
zijn prilste jeugd af de devotie tot de al
lerzaligste Maagd, door hem werd be
mind en beoefend, hoe, inzonderheid na
zijne verheffing tot de Pauselijke waar
digheid, de vrucht dier devotie in ruime
mate zich openbaarde, hoe een rechtma
tig gevoel van dankbaarheid hem aan
spoorde om legen de aanstaande October-
inaand de kinderen der Kerk tot veree
ring van Maria op te wekken.
De voortreffelijkheid van het Rozen
kransgebed wordt vervolgens aangetoond
uit zijn oorsprong en zijn aard uit de
volkomen overeenkomst, die er bestaat
tusschcn de noodwendigheden onzer da
gen en de oefeningen van geloof- door den
Rozenkrans van ons gevorderd, de daden
van deugd, waartoe wij door dat gebed
worden opgewekt.
De H. Vader bevestigt voorts de geeste
lijke gunsten, door Z. H. in vroegere ja
ren aan de viering der Octobermaand ver
bonden, en beveelt zich aan in de gebeden
der geloovigen. opdat bij zijn hoogen leef
tijd en de zware lasten, op zijn schouders
gelegd, Maria, de machtige en liefdevolle
koningin den Stedehouder van haar God-
delijken Zoon steune en versterke. Vooral
bij de nadering van zijn gouden bisschops-
jubile gevoelt de H. Vader behoefte aan de
smeekingen zijner geestelijke kinderen,
opdat, door Maria's tusschenkomst, God
hem de kracht verleene zijn verheven
ainbt immer tot Zijne eer te blijven bedie
nen, tot heil der Kerk, tot voordeel tevens
van dengenen, die lasteren wat zij met
kennen. Ten slotte verleent de H. Vader,
onder aanroeping der Koningin van den
Allerheiligsten Rozenkrans, aan alle ge
loovigen den apostolischen zegen.
M. Nothomb is nog altijd te Pétange.
in liet groothertogdom Luxemburg. Hij is
erg ziek geweest, maar niet zoo erg als
sommige bladen wel beweerd hebben. Nu
is hij geheel genezen. Hij zal in alle geval
slechts tegen de heropening der Kamer to
Brussel terugkeeren.
Gran! do Mierode. Het is
nu zeker dat graaf de Merode tot minister
van buitenlandache zaken zal worden
benoemd. De Koning is hem zeer genegen
en het jonge hoofd der oudeen vaderlands
lievende familie de Merode, is niet minder
goed gezien door zijne toekomende coi-
legas.
Men is zeker dat die keus door de rech
terzij goed zal onthaald worden, want
M. de Merode is altijd innig verkleefd
geweest aan de politiek der rechterzijde,
zelfs toen hij in de Kamer tusschen de
Brusselsohe independenten zetelde.
Het zal met M. de Merode gaan, zooals
hot met M. de Burlet gegaan is, die als
minister in de Kamer terugkeerde, toen
hij geen afgeveerdigde meer was. Er zijn
van die namen, die van rechtswege in het
parlement thuis hooren zij kunnen soms
door een slechts bedacht kiezerskorps
verwijderd worden, maar weldra worden
zij er onvermijdelijk door de stem des
volks teruggeroepen.
M. do Merode zou vroeg of laat, en
eerder vroeg dan laat, opnieuw een par
lementair mandaat bekomen hebben.Maar
in afwachting doet de Koning er zeer wel
aan, die beslissing van het kiezerskorps
te voorkomen, en den ex-afgeveerdigde
van Brussel eene plaats te geven in den
ministerraad.
Er zal voorzeker geen enkel lid der
linkerzij gevonden worden, dat deze echt
Belgische benoeming niet zal goedkeuren.
(Handelsblad.)
Alt* zi| uianr wilton. Bara
en andere geuzen beweren altijd, dat het
voor de Walen onmogelijk is de Vlaam-
sche taal goed te leeren.
Die valsche bewering is reeds dikwijls
wederlegd, doch ziehier nog een klinkend
bewijs, dat de Walen zich zoo goed
kunnen beoefenen als de Vlamingen
zelf.
In de wedstrijd van 1892, tusschen de
middelbare scholen van den eersten graad
zijn de prijzen voor Vlaamsch opstel
gewonnen door VIJF WALEN en DRIE
VLAMINGEN' De "Walen behaalden de
TWEE EERSTE PRIJZEN
Is dat geen klaar bewijs dat de Walen
wel degelijk Vlaamsch kunnen
Wij denken dat M. Coremans dat wel
eens onder Bara's neus zal wrijven.
Groote hervormers. - Het
gaat er waarlijk ferm door in de socialis
tenwereld.
1° De socialistische krach van Meenen.
3° Ruzie in 't socialistisch huishouden
te Antwerpen, scheuring, broodroover(j
tegen kleinen door grooten.
3° Tekorten en onregelmatigheden in
het Volkshuis te Brussel tien duizend
franks naar de maan afstelling van
verscheidede bedienden.
IN DE KLUIS TE LORETTO.
Eindelijk ben ik dan toch gereed mijn zonne-
jjzcr is in orde, Hel is pas vijf minuten voor elven
ik heb dus nog meer dan eene uur tijd om de juistheid
ervan na te gaan.
J)e grijzaard die deze woorden halfluid bij zich zeiven
spiak, was zou eenvoudig gekleed en bevond zich in
zulk eene sobere omgeving, dat de gouden, met bril
janten bezette horlogic welke hij in de hand hield, bij
al liet overige zeer afstak. De horloge zei van weelde
al het andere wat men zag, getuigde van armoê.
In afwachting dat de zon haar toppunt /.ou hereiken,
krasle de kluizenaar den naam Stradella uit de biu-
nenkast der horloge en hij ging daarna een weinig in
in de schaduw der hoornen wandelen, want den 18
Mei 1800 was het onzcggeljjk heet, De man las zijnen
brevier.
Ten twaalf ure precies keerde hij naar zijnen zonne
wijzer terug en zette hem met de meeste Juistheid.
't Is nu a! effen en klaar, zei hij vergenoegd
Nu kan die ongelukkige Silvio Harrello mijne hor
loge krijgen en er zijne vrouw en vier kinderen brood
voor koopen. 't Ware toch hard geweest voor deu
man, ilic arme schepsels zoo met zich op straat gezet
le zien. Ik begrijp eigenlijk niet hoe het mij niet eer
is ingevallen hem mijne horloge te geven, want een
zonnewijzer is gemakkelijk om maken, cu zulk
kostbaar zakuurwerk past eigenlijk niet voor eenen
armen kluizenaar.
Maar eensklaps hield de edelmoedige grijsaard op,
want hij bedacht dat dit uurwerk eene dierbare herin
nering was uit zijne jeugd zijn goede vader had het
hem gegeven op den dag zijner eerste communie.
De vurige naastenliefde van den heiligen man
echter weldra de slem der natuur tot zwijgen
bracht. Maar nu rees er plotseling een nieuw bezwaar
i. Als een arme daglooncr zulk een kostbaar uurwerk
met edelgesteenten en familiewapens versierd, te koop
aanbood, zou hij dan niet onder verdenking van dief-
w orden gevangen genomen De kluizenaar zou
eene akte van schenking kunnen afgeven, maar daar
toe zou hij zijnen familienaam moeten bekend maken,
en hij wilde onbekend blijven.
Daar bedacht hij dat zijn vriend, generaal de Tin-
gremont, die zich loen te Ancóna bevond, hem
dienst zou kunnen zijn.
Aanstonds ging hij in de kluis en schreef eenen
brief aan den adjudant van den pauselijke» bevelheb
ber. hem verzoekende de horloge te willen verknopen,
daar zij in handen van eenen edclroangceoeachterdocht
zou opwekken, zoo als bij eenen eenvoudigen boer. De
kluizenaar mick van den brief en de horloge een pakje,
verzegelde het en ging toen vergenoegd zijne klui.
rond.
Het gebouwtje was zeer eenvoudig twee kamers
met een dak erop.
kamer diende hen
bibliotheek en celkamer, waar hij tevens de bezoekers
ontving, die raad of troost bij bem kwamen zoeken
c andere lag eene soort van bed, en daar delgde
hij, in gebed en boete, de vroeger begane fouten van
den man der wereld uit.
Terwijl de kluizcuaar aan het geluk dacht dat bij
in armen Sylvio Haccelto met zijne goede daad zou
verschaffen, werd er aan de deur geklopt.
De kluizenaar ging openen,en vond een jongmcnsch
met een innemend en verstandig uiterlijk, die beleefd
vroeg
t Heb ik de eer tct den kluizenaar van Loretto M
spreken
i Ik ben degene die zoo genoemd wordt, ni|jn
vriend.
i Dan hen ik belast u dezen brief te overhandi
gen.
De kluizenaar noodigde den jongeling nader te ko
men, en hij geleidde hem in het schaduwrijk laantje
van zijnen tuin.
Nauwelijks had hij den brief geopend, of hy riep
verheugd uit
Ha, een brief vau paler Sauvel
Toen de kluizenaar den brief gelezen had, zeide
hij wetwilleud
i Pater Sauvel spreekt met den meesten lof van u
mijn jonge vriend hij zegt mij dat men nooit iets an
ders dan lof tot u bad te richten, gedurende de zea
aren van uw verblijf op het collagie te Vannes.
(Wordt voortgezet.J
