NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONOISSEMENT AALST.
Herziening.
Donderdag 12 Januari 1895. 10 centiemen per nummer. 47 ,e Jaar, N° 2740.
Politiek overzicht.
De nota van M. Frère.
MIJNHEER JUDAS
itelgië en linndelsbelreLkingen.
DËDENDERBODE
ABONNEMEINTPRIJS
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 Irank 's jaars
fr. 3.23 voor zes maanden fr. 1,13 voor drij maanden, voorop te betalen
De inschrijving eindigt met 31 December.
De onkosten der kwitanliën door de Post ontvangen, zijn ten laste van
den schuldenaar
Men schrijft in bij C VAN DB PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoulstraat,
N. 31, en in alle Postkantoren des lands.
ADVERTENTIEPRIJS
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen op
3-bladzijde 50 centiemen. - Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. - Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
lleeren notarissen moeten lmnne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. - Voor de advertenliên uit vreemde landen
zich uitsluitend te wenden lot de Agencie llavas, te Brussel,32, Magdaiena
Straat en te Parijs, 8 Beursplaats. (Paris, 8 Place de la Bourse.
Cuique suum.
AALST, II JANUARI l*»5
Frankrijk. Het - Comité de XI.
Het comiteit der XI, dat in de v erga
dering,door de verschillende socialistische
groepen in het Volkshuis gehouden, be
noemd is, heeft gelijk men weet, een kort
leven gehad. Een paar dagen heeft het be
staan. Doch de socialisten hebben er iets
anders op verzonnen. Zij hebben een bond
gevormd met hel doel om in alle wijken
van Parijs sectiën te stichten ter aanbe
veling hunner candidaten, bij verkiezin
gen voor de gemeente en de Kamer.
De vijf verschillende socialistische groe
pen possibilisten, aanhangers van
Brousse, en possibilisten, volgelingen van
Allemane, Blanquisten, Gucsdisten en
independenten, hebben elk tien gemach
tigden benoemd, waarbij de socialistische
gemeenteraadsleden en afgevecrdigden van
Parijs uitgenoodigd zijn zich aan Ie slui
ten.
De gemachtigden hebben nu twee bij
eenkomsten gehouden, waarin zij het
eens zijn gewordi n omtrent het beginsel
eener gemeenschappelijke handeling. Aan
liunne vereeniging hebben zij den naam
gegeven van Bond voor een revolu
tionair optreden, ter verovering der
sociale republiek. -
De vijftig gemachtigden, die eene soort
van midden-comiteit vormen, zullen nu
weldra eene vergadering beleggen, om
naar men meent te weten, een manifest
aan het volk uitte veerdigen.
De bureelkosten bereiken 8,100,000 fr.
Men ziet dat de verspillingen het on
waarschijnlijke nabij komen men durft
bijna die reusachtige exploitatie niet uil-
leggen.
Een feit zal een gedacht geven van de
wijze, waarop men te werk ging om een
dam te maken te Gatum, heeft men een
voudig het ma'erieel, geschat op twee
millioen, begraven onder de aarde
den, tusschen de radico-socialistische
groep en de doctrinaire groep en dat hij
de medewerking van den eersten groep
onverbiddelijk zou verstooten en zich dan
in de onvermijdelijke noodzakelijkheid
bevinden zich in de armen te werpen van
hem, M.Frère, en zijne sleepdragers.
En dan was, oh zoet vooruitzicht voor
de liberale budjetvreters dan was de
Zweden. - Socialistische zegepraal regeling en lm,re °e«'^h^d "a"
te Stockholm.- Bij de gister gehouden en voeten gebonden en kon men haar
i ja zij ook,de radico-socialisten, schreeu-
Het plan van M. Frère wordt hierdoor Jj^ he( ontwerp der ,-egeering de
gansch in duigen geslagen. De doctrinaue letlering der sleden door den buiten
leider had gedacht dat M. Beernaert lus- „„i meebrengen
schen twee vuren stond, in andere woor- Maap verUeZen zij dan uit hel oog
dat liet algemeen stemrecht, dat zij zoo
hardnekkig voorstaan, de verplettering
der steden door den buiten nog meer zal
verzekeren 1
Bij voorbeeld in 't Arrondissement
Aalst telt men honderd in de zestig dui
zend inwoners en de steden, Sottegem
er bij begrepen, tellen er slechts ongeveer
45 duizend.
En zoo 't is met de Arrondissementen
verkiezing voor den Volksrijksdag zijn de
gezamenlijke socialistische candidaten
gekozen met i2,000 van de 21,000 uitge
brachte stemmen. Onder de gekozene is
eene vrouw.
De geldverspillingen der Panama-
Compagnie. Do Eclair geeft belang
wekkende cijfers over de uitgaven der
Panama-maatschappij
De bureelen van Parijs en New-York
hebben gekost 42 millioen, zonder te re
kenen het huis van den bestuurder, zijn
buitengoed.' waarvan het bouwen 26
millioen kostte.
De dienstboden voor de bureelen heb
ben 13 millioen getrokken.
Voor stallingen 3 millioen, voor peer
den en rijtuigen 1,075,000 fr.
De bestuurders trokken een totaal van
27,500,000 franks.
Het reizen kostte duur. M. de bestuur
der had in Panama een luxe-waggon van
210,000 fr. en voor reiskosten staan aan-
geteckend 45 millioen. Voor kolen 13
millioen.
En de ziekendienst, wat heeft die niet
gekost Hospitaal te Panama 28 millioen;
hospitaal te Colon 7 millioen sanatorium
te Tabega 2,325,000 fr., apothekerskorps
24 millioen, de veiligheidsdienst voor de
polieie der campementen 11,500,000 fr.
voorwaarden opdringen.
Maar M. Beernaart heeft zijn schuitje
beter bestierd, hij heelt de doctrinairen
en radico-socialistische klippen weten
om te varen, in een woord, hij heelt
met geen van beide groepen eenige ver
bintenis aangegaan en de katholieke
regeering blijft vrij den steun te aan-
veerden van den groep welke de meeste
waarborgen voor de maatschappelijke
orde zal toestaan.
Zoo het reeds werd meegedeeld, ver- I weldra zal die oplossing gekend zijn
werpt M. Frère de herzieningsvoorstellen I NVant,naar men ons schrijft,zal van regee-
der regeering en stelde hij de vraag of [•ingszijde op den meesten spoed aange-
zijne eigene voorstellen door de commis- I drongen worden. Het ontwerp der regee
siën met welwillendheid zullen worden rjnrr kan in eenige weken besproken
onderzocht. M. Woeste in naam der worden en alles afgedaan zijn vóór de
Rechterzijde, en, na hem, M. de Burlet in I paaschvacantie.
naam der regeering, hebben hem hierom
trent een gunstig antwoord gegeven.
Alle onderhandelingen tusschen de I
catholieke meerderheid en den doctrinai-
ren groep is dus onmogelijk verklaard en
een strijd is ontstaan tusschen MFrère,
den doctrinairen aanleider en het hoofd
des cabinets, MBeernaert.
Het doel van M. Frère is tastbaar wat
hij wil, 'tis door zich hardnekkig te
houden in de kwestie der herziening, het
katholiek ministerie te dwingen zich aan
zijne eischen gansch ten voordeele der I aanlokt.
De voorstellen der regeeriug worden
algemeen door de Rechterzijde bijgetre
den en, beschikte zij over 't vereischte
getal stemmen, zouden zij voorzeker aan
genomen worden mits hier en daar ge
ringe wijzigingen.
De algemeene goedkeuring aan katho
lieken kant is wel juist datgene wat de
liberalen meest tot een hevig verzet aan-
liberalen te onderwerpen of af te treden,
en dit wel, omdat liet met de medewer
king der Rechterzijde alleen de herziening
niet heeft kunnen tol goed einde brengen.
Ziedaar in weinige woorden de taktiek I
van den autokraat Frère blootgelegd.
Onder doctrinair opzicht, mag men die
taktiek behendig noemen, maar ongeluk-
De grootste grief der doctrinairs is, zoo
wij vroeger zegden, de verplettering van
de steden door den buiten. Ook schreef het
oogaan van den Luiksehen autokraat
dezer dagen dat het stelsel der regeering
de meerderheid ten eeuwigen dage aan de
Vlaamsche provinciën verzekerde, en liet.
bijgevolg, ook voor eeuwig aan de libe
ralen zou onmogelijk wezen nog aan
Brussel, Gent, Antwerpen, enz. enz., in
mindere maat wel is waar, gelegen.
Ondanks de radico-socialistische groep
de voorstellen der regeering niet gunst iger
onthaalt dan de doctrinairs, wordt eene
verstandhouding tusschen hem en de
Rechterzijde als mogelijk aanschouwd.
Velen gelooven meer aan eene mede
werking der radico-socialisten dan aan
de overgave van den doctrinnre kalkoen
troep die onder de bevelen van eenen zoo
nijdigen, als stijfhoofdigen drijver maar
altijd gedwee voorloopt.
Immers de radico-socialisten welen dat
zij het algemeen stemrecht, in de huidige
omstandigheden, niet verkrijgen kunnen
en 't ware dus eene dwaasheid voor hen
den grooten stap vooruit op de baan der
kiesuitbreiding te weigeren die hen aan
geboden wordt, en, misschien zullen zij
zich bevredigen mits de voorwaarde dat
de Grondwet eene deur openlate langswaar
het algemeen stemrecht later kan binnen
treden.
Ten slotte zeggen wij,dat er in ofllcieele
kringen groot vertrouwen heerscht en
men het voor zeker houdt dat de voor
stellen der regeering de 2/3 der stemmen
zal vereenigen.
kiglijk moet zij dienen om iemand in de I -t bewind flees staatsgeldschotelken) te
klem te brengen welke zich nog bellen- 1 gerak8n.
diger toont, door zorgvuldig te beletten I Dje bekentenis van't liberaal orgaan is
dat zijne tegenstrevers over de herziening goud Waard, want zij bewijst dat de
meester worden. I yiainingen de meerderheid uitmaken en
En inderdaad, in het vertoog der be- I duSi onder opzicht onzer taalrechten,
legreden dat de voorstellen der regeering I sedert jaren reeds, aan de willekeur dei-
voorgaat. wordt er uitdrukkelijk door I waalschc minderheid zijn onderworpen
J-* u"* 1geweest. En dit heeten wij cenc schreeu
wende onrechtveerdigheid.
Wij willen aannemen dat de doctri
nairs,door ikzucht aangedreven,dien grief
van de verplettering der steden laten
hooren, maar dat de radico-socialisten er
van gewagen durven dat schijnt ons eene
onbeprijpelijke dwaasheid.
5* Vervolg.
Dat blijft te bezien, zegde Franks glimlachende.
Kom nu Roger, en vertel mij uw verdriet. Ofschoon
wij malkaar in geen tien jaar zagen, heb ik dikwijls
aan mijnen ouden schoolvriend gedacht. Open uw
hart voor mij; het zal uw verlichten, indien het niets
anders doet.
Aldus aangezet klaarde Roger's droefgeestigheid op
en. zich gemakkelijk iu den stoel zettende, blies hij
eene dikke rookwolk uit en begon het verhaal zijner
geschiedenis.
Ik vrees dat mijne geschiedenis alles behalve
nieuw is, zegde hij openhertig. Toen gij de school ver
liet, bleef ik er, zooals rc weet. Binnen
maanden stierven echter mijn vader en mijne moeder
en zon bevond ik mij ccne welvoorziene wees. Als
ik zeg wel voorzien, meen ik een inkomen van 300
pond jaars en iedereen kan rijkelijk leven met zes
pond per week, als hij geen buitensporigheden doet. j
Zijnde aldus onafhankelijk van den duivel, de wereld
M. Beernaert gezegd, dat het ontwerp op
verscheidene punten in strijd is met zijne j
persoonlijke denkbeelden of zienswijze.
Het doel dezer verklaring valt lichtelijk
te begrijpen zij is eenvoudig de deur j
openlaten voor wijzigingen of amende-
inenten, aan de regeering alle vrijheid
van handelen overlatende.
Ziehier, volgens 7 Handelsblad den
zeer verkorten inhoud der nota. door M.
Frère in de herzieningscommissie gelezen:
Na eene krachtige protestatic tegen ze
kere geruchten in de drukpers, die M.
Frère voorstelden als hebbende in over
eenkomst met MM. Beernaert en Woeste
het ontwerp van kieshervorming opge
maakt, gaat hij over tot het kritisch on
derzoek van hei ontwerp.
De regeering zegt hij, spreekt van haar
levendig verlangen, de overeenkomst der
partijen te zien tot stand komen.
in waarheid heeft men zich bepaald, bij
het verwijderen, uit het voorontwerp yan
1891, der schikking die rekening hield
bij den huurder op den builen van het ge
bruik der aan zijne woning verbondene
gronden,
I)at is de eenige concessie.
Daarentegen,als om die toegeving weer
in te trekken, staat het ontwerp het stem
recht toe aan alle eigenaars van goederen
die eene weerde hebben van ten minste
2000 fr. dit is te zeggen dat de boer, die
een klein stukje land bezit, kiezer wordt,
terwijl in de stad bijna niemand te dien
titel het kiesrecht bekomt.
Hetzelfde denkbeeld vertoont zich in de
bepaling van den graad van onderwijs.
Als toegeving aan de partijgangers der
wet van 1883,schaft liet ontwerp aide be-
kwaamheidskiezers van rechtswege af,
hen alzoo een verkregen recht ontne
mende.
Het laat ook aan den wetgever de vrij
heid het kiesexaam te vergemakkelijken
tot zoo verre dat men weldra zal afdalen
tot de kennis van lezen, schrijven en de
vier regels van cijferkunst.
Sprekende over het grondbegin der
huisbewoning vindt M.Frère hier dezelfde
reden van critiek.
In Engeland volstaat men niet met de
huisbewoning. Deze moet onderworpen
zijn aan den armentakst, deze taks moet
door den bewoner betaald worden welke
ook in de dorpen al de plaatselijke taksen
moet betaald hebben.
Wat meer is, in Engeland bestaat de
difl'erentieele taks niet, ofschoon in dat
land gelijk hier de weerde in de steden
merkelijk verschilt,met die op den buiten.
Indien zegi M. Frère, het princiep van
den differentieelen cijns wordt aangeno
men als eene voorwaarde sine qua non
van liet ontwerp, dan is alle discussie
overbodig, en alle overeenkomst onmoge
lijk.
Welke zal de uitgestrektheid zijn van
het alzoo gevormde kiezerskorps vraagt
M. Frère.
Dienaangaande wordt geen enkel stel
lig cijfer opgegeven. Het oorspronkelijk
program brengt het getal niet boven de
600,000 maar de voorstellen zullen dit
waarschijnlijk 50 per cent hooger bren
gen.
De overmacht, besluit M. Frère zal aan
het getal komen. Zij zal zich vooral doen
gelden op de samenstelling der gemeen
tebesturen, welke door de socialisten,
onder den naam van Werkmanspartij,
zoo zeer betracht wordt.
Het is gemakkelijk te voorzien wat
in dit geval het lot zal zijn van de groote
nijverheidsgemeenten.
In die voorwaarden is ons ten plicht
opgelegd, de belangen des lands te be
schermen, in gevaar gebracht door de
ontworpen maatregelen, welke ons niet
toelaten, het ontwerp van de regeering
te ondersteunen.
het vleesch, waardoor ik versta den patroon, den
uitgever en den critieker, begon ik de dichtkunst te
beoefenen. Ik won er niet mei. natuurlijk, want wij
leven nu in een tijdperk van sensatie-letlerkunde
maar ik vond een vermaak in 't venen schrijven en ik
doolde door Engeland en geheel Europa op onbesten
dige wijze; eene soort van groote dichtersreis, levende
op eene manier die noch de armoece van Goldsmith,
noch de weelde van lord Byron herinnerde. Ik gaf een
bundel gedichten uil en de crilieken braken hem af
zij vonden er vele gebreken en geen enkele deugd in,
Ik was het hart in over deze nieuwe moord o
terkundige onschuldigen en nam de vlucht naar het
land van Egyptein goed engclsch. ik kwam
Ventnor op het eiland Wight. Daar ontmoette ik.
Haar
Met een hoofdletter H, niet waar murmelde
M. Fanks mei deelneming.
Voor de tweede maal
Verschooning, onderbrak hem de detective; mag
ik weten «aar gij haar voor de eerste maal zaagt
Oh, in de eene of andere plaats, zegde Roger als
of hij daar wilde overstappen dat heeft niets met de
zaak te stellen. I'e eerste maal. wel hel was op bet
eiland Wight, de eerste maal.
Ik dacht het niet dat het de tweede was, beste
jongen.Maar ik begrijp dat de tweede maal het critieke
■•ogenblik was.
Juist. Het was in augustus laatstleden,zegde Axton
snel sprekende, ten einde aan Fanks geen gelegenheid
meer te geven hem te onderbreken. Ik was, zooals ik
u zegde, te Ventnor. met het doel er een drama te
schrijven, in shakcspeariaanschen stijl, met een gloed
moderne barbaarschheid, wat ze te Parijs zouden
noemen fin de siècle. Op eene wandeling buiten
Ventnor ontmoet ik Judith Varlius.
Dat was de tweede maal dat gij haar vroegt
liever dat gij haar ontmoette!, bracht Fanks in het
midden. Haar naam is dus Judith. Heldhaftige naam,
waarbij men zich cenc koninklijke vrouw verbeeldt,
ccne trotschc Cleopatra, of ccne in dien zin. Ik scliil-
:r mij haar voor als eene grooie Semiramis.
Roger schudde het hoofd.
Neen, ceneschoone vrouw niet. Slank, vriende
lijk, bevallig ook, doch niet schoon.
Maar vriend, wie heeft de koninklijke Semiramis
ooit schoon genoemd Maar ik begrijp u haar geest
schooner dan haar gelaat.
Als haar gelaat zoo schoon ware als haar geest,
mijnheer, antwoordde Axton alsof hij een vers voor
droeg, zoo ware zij de meest begaafde vrouw der we
reld.
Zooais Dulcinea, niet waar. Don Quichotle Roger?
En gij ontmoette malkaar herhaaldelijk en haar zicht
deed in uw hart de liefde ontvlammen, zooals de staf
van Mozes water deed springen uit het zand der
woestijn I
Neen, zoo gemakkelijk ging het niet. Judith was
vergezeld van eene nicht, eene lieve, blondhairige
deerne, waarvan zij zeer veel hield.
i Judith of die
Oh, had gij die blondhairige ook reeds gezien
Ja wel, maar ik had geen aandacht op haar ge
nomen. Wel, Florry Marson...
Dat is de nicht
Ja, Florry Marson was een lichtzinnig, onbe
dacht meisje, dat was toevertrouwd aan Judith's zor
gen dior hare ovcrlcdcue moeder.
Wiens overleden moeder, die
van Florry vroeg de detective.
Wel, Florry'» moeder antwoordde Roger met
ongeduld, en Judith zorgde over haar als was zij haar
oogappel. Toch geloof ik dat het een harde taak was.
want Florry Marson was een van die opvliegende ka
rakter*, die alle soorten van dingen doen zonder na
denken. Zij was bestemd om te trouwen met een man
Spolger genaamd-
Toch nietde verspreider tan Spolger s Zoet-
middel de Goede Nachtrust f
Juisthij is de eigenaar ervan.
En de onbedachte Florry hield niet van hem
Hoe weet gij dat vroeg Roger op verschrikten
toon.
Omdat ik Spolger gezien heb en hij niet schoon
genoeg is voor zoo ncn ijlhoofding ding, als gü Mis»
Marson beschreven hebt.
Gij hebt gelijk. Zij zou met hem trouwen omdat
het haar vaders wensch was, doch zjj had vroeger een
persoon bemind, een deugniet, met goed uiterlijk maar
geen geld, en zij was nu naar Ventnor gezonden, om
hem niet meer te zien en het verleden te vergeten.
De onderhandelingen lot het sluiten van
handelsverdragen met Spanje, Portugal
en Rumenie welke België sinds eenigen
tijd heeft aangeknoopt, zijn reeds ver ge
vorderd en staan op het punt van te ge
lukken.
Maar, het is bijna een roman, zegde Fanks, vro
lijk En hoe heette de deugniet
Roger bewoog zich onrustig op zijnen stoeldoch
geen enkele zijner bewegingen ontging het loerende
oog van den detective, die niets zegde en wachtte.
Ik weet het niet zegde eindelijk Roger, hel
hoofd afwendende.
Dat is een leugen, dacht Fanks bij zich zelven,
toen hij de wijze zag waarop Axton deze schijnbaar
onschuldige vraag beantwoordde. Duivels, waarom
tracht hij mij die nuttclooze leugen op de mouw te
speten
Ik weet niets van dien kerelvervolgde Axton
gejaagd; ik weet maar alleen dat hij de sehuld is van
mijnen tegenspoed.
Hoe zuo
Wel omdat Judith flT«s Varlias— om zijnent
wil mijn huwelijksaanzoek afsloeg,
Wal? wal komt de deugniet tusschen uw huwe
lijk doen
Weel ik hetantwoordde Axton op ontmoedi-
genden toon. De reden die zij mij opgaf toen zij mijn
verzoek afsloeg, was dat zij hare nicht Florence niet
alleen mocht laten; maar zjj scheen zeer ontroerd toen
sij sprak van... van Florry's vroegeren beminde.
Maar herinmrt gij U zijnen naam niet Troef
Fanks, wicn de aarzeling van Axton niet was ontgaan.
Neen, ik herinner mij het niet, antwoordde
Roger, angstig. Maar waarom vraagt gé mij dat op
nieuw
Wordt (voortgezft.)
