Zondag 19 Februari 1895.
10 centiemen
nummer.
17s,e Jaar N. 2751.
NIEU'VS- EN A&NKONDIGINGSBLAD VIN OE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
Politiek overzicht.
Nomlïatclijklieidvan 1 onderwijs
der Natuurkundige welen-
scliappen in de Immuniteiten.
MIJNHEER JUDAS
Panama en Panamino.
Wet op het tweegevecht.
Een en ander.
DE DENDERBODE.
ABONNEMENTPRIJS
Dil blad verschijnt den Woensdaji en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3 25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betaien
De inschrijving eindigt met 31 December.
De onkosten der kwitanüën door de Post ontvangen, zijn ten laste van
den schuldenaar
Men schrijft in bij C- VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoulstraat,
N. 31, en in alle Postkantoren des lands.
\DVERTEi\TIEi\PRlJS
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen op
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. Voor de adverlentiën uit vreemde landen
zich uitsluitend te wenden tol de Agencie Havas, te Brussel,32, Magdalena
Straat en te Parijs, 8 Beursplaats. (Paris, 8 Place de la Bourse.
Cuique suum.
Aalst, 18 Februari 18SKÏ.
I
Parijs, 16 febr.
Betooging van 1 mei.De commissie
van inrichting der betooging van 1 mei
hield gisteren eene nieuwe meeting in dc
zaal St-Léger.
De pers werd niet toegelaten. De blan j
quisten en boulangisten bleven ook uitge- j
sloten.
De revolutionnaire partij hoopt op eeno
miristerieele wijziging, doch vreest dat
Cavaignac, in wien zij een opkomenden
Boulangerziet, aan't bewind zal geraken, j
De commissie heeft haar bureel benoemd
dat van nu af rechtstreeks met de gedele- j
geerden zal onderhandelen over de voor
stellen nopens 1 mei.
Cavaignac en Carnot. Het is eene
onvergeeflijke fout geweest van de repu-
blikeinsehe linkerzij dat zij, om Floquet
en Rouvier te sparen, aan een gematigden
republikein de eer en de gelegenheid heeft
gelaten om de ergerlijke regceringsprac-
tijken ook van dit hooge gestoelte, voor
het oor der Kamer en van de kiezers, te
brandmerken. Wat Cavaignac gezegd
heeft moest gezegd worden, en hij heeft
gezegd, wat er te zeggen viel.
Déroulède heeft dit zoo kernachtig we
ten uit te drukken, toen hij, het woord
gevraagd hebbende tegelijk met Cavaignac
na diens rede de tribuun beklom en de
woorden sprak Mijnheeren, alles wat
gezegd moest worden voor de eer van
Frankrijk en van de republiek is gezegd
ik zie van het woord af
De luide toejuichingen op verschillende
banken bewezen dat hij naar het hart dei-
Kamer gesproken had, en dit overkomt
den afgeveerdigde der Charente tegen
woordig zelden.
Maar Déroulède heeft ook eene onder
breking tijdens Cavaignac's rede op zijn
geweten, welke, al komt zij in het Jour
nal officiel niet voor, misschien bestemd
is om historisch tc worden. Toen Cavaig
nac de bekende regeeringspractijken gee-
selde riep de afgeveerdigde Jourde uit
Ziedaar de taal van een minister der repu
bliek Neen, klonk het uit Déroulède's
monds, van eenen president
Want Cavaignac isdoor zijne rede eensklaps
candidaat gesteld voor het presidentschap
der republiek, en van den veldtocht voor
deze betrekking, welke in de provincie
reeds is begonnen, is hij de held. In groot
getal wordt daar een vlugschrift ver
spreid, waarin de Carnot's pn de Cavaig
nac's twee families van hoogen republi-
keinschen adelworden verheerlijkt.
Maar als de schrijver de revue heeft
gepasseerd over de drie Carnot's en ieder
hunner warmen lof heeft toegezwaaid,
begint hij met de Cavaignac's, en bij dezen
vergeleken vallen de Carnot's erg af.
Reeds de titel duidt het aan
LES CAVAIGNAC
et
Les Carnot.
waarin de Intransigeanl de beeldspraak
heeft gelezen de groote Cavaignac's bo
ven de kleine Carnot's
Wij zullen toekomend jaar zien of Ro-
chefort gelijk heeft.
Engeland. Vrouwenslcmrechl.
In 't Lagerhuis heeft zich dijnsdag bezig
gehouden met de kieswet voor de benoe
ming der armbestuurders.
Bij tweede lezing is aangenomen dat
de vrouwen, voor de kiezingen dezer be
stuurders, op den zelfden rang worden
gesteld als de mannen en dus ook kies
recht hebben. -
Kerkelijke Staten. De Paus en
Ierland. Uit Rome wordt aan de j
Daily Chronicle gemeld, dat Z. H. de
Paus over het home rule ontwerp van
Gladstone gunstig oordeelt.
Wij gelooven niet dat dc H. Vader nu
reeds uitspraak hebbe gedaan over het
ontwerp, dat nader dient toegelicht te
worden.
Deze gewichtige en allerbelangrijkste
stof kan op verschillende manieren be
handeld worden.
Vooreerst kan men de natuurkundige
wetenschappen op liun eigen zeiven be
schouwen, hunne aantrekkelijke schoon
heid beschrijven en het veelvuldig nut,
dat uit hunne studie vloeit, doen uitschij
nen. Nog zou men kunnen toonen dat het
doel zelf derhumanora.en de plaats die deze
bekleeden in den grooten pedagogischen
bouw van 't volledig onderwijs, het aan-
leeren der natuurkunde verrechtveerdigd
ja, noodzakelijk vereischi.
Doch deze punten zullen wij later breed
voerig bespreken.
In dezen artikel zullen wij de studie der
natuurkunde behandelen. 1° in zooverre
zij in verband staat met de godsdienstige
controverse - van onzen tijd, en 2°
zullen wij onderzoeken welk belang zij
erdient als voorbereiding tot de hoogere
studiën der Universiteit.
Vooreerst iedereen weet dat er tegen
woordig geen spraak meer is van de ket
terijen van Nestorius, Arius, Phocius,enz.
enz. noch van de wreede inkerkering
van Galilée noch, om zoo te zeggen, van
14" Vervolg.
In den mist, iu den regen, in de duisternis, bleef
Ociavius Fanks staan voor ene verlichtte vitrien haal
de zijn notaboekje voor den dag en las wal hij geschre
ven had na zijn eerste gesprek mcl Roger.
Traag stak hij het terug op zijne plaats, hij voelde
ccn krop die hem dc keel toenccp en'een zucht looien
de, murmelde hij
Arme. goede, oude, kamer .ad moest het dan
zoo ver met u komen
Wat hij over zijn onderhoud met Japlx inschreef,
was het volgende
liet is te verschrikkelijk. Ik kan het niet gelooven.
Hij heelt mij leugens wijs gemaakt, zooals ik dacht
Hij was te Irondflelds gekomen, hij kende den raam
van Melstane Wat deed hij.dan, op denzelfden dag.
in het zelfde huis te Jarlchcster Ilij sliep in de
kamer nevens die van Melstane in den «ïacht van de
moord..., Die kamer stond 's morgens open mei eene
de barbaarsche folieringen der inquisitie
De menigvuldige opwerpingen welke he-
dendaagsch tegen onzen heiligen gods
dienst, en bijzonder tegen de gewijde ge
schiedenis aangehaald, en met eene hard
nekkige stoutmoedigheid door de slechte
dagbladen onder het volk rondgezaaid
worden, zijn bijna allen uit de moderne
wetenschappelijke stelsels getrokken
hierover is iedereen die hoort en leest, T
akkoord, 't Is hierom dat het onderwijs
der verkeerde wetenschap door de vijan
den van den godsdienst met zooveel zorg
gegeven en verspreid wordt. Zij willen,
zoo spreken zij, op de puinhoopen van de
superstitie en het bijgeloof, de fakkel der
wetenschap doen glansen, en het christe- i
lijk geloof vervangen door het weten- j
schappelijk licht. Een krachtig middel j
bestaat om deze verwaandheid legen te 1
gaan en te overwinnen en 't is de plicht
der christcne meesters hetzelve te gebrui- j
ken en toe te passen.
Het is volstrekt noodig, dat de j
leerlingen, na hunne Rhetorika, 't is te
zeggen, bij hunne intrede in de wereld, 1
zooveel begrippen van natuurkundige we
tenschappen bezitten, dat zij ten minste
in staal zijn de tegenwerpingen, die zij
onvermijdelijk zullen ontmoeten, te ver- i
staan; en er eene wederlegging van te
zoeken, indien ze deze oogenblikkelijk niet
kunnen geven. Zij moeten de onwrikbare
overtuiging bezitten; dat alle tegenstrij
digheid tusschen 't geloof en de weten
schap onmogelijk is dat beide stralen
zijn die van dezelfde eeuwige Zon uitgaan,
en bijgevolg elkander niet kunnen ver-
dooven. Men moet den studenten al de
gewone opwerpingen voor oogen stellen,
opdat zij, deze later tegenkomende, van
onze stilzwijgemlheid niet zouden beslui
ten tot onze onmacht, en zelfs niet min of
meer zouden beginnen te twijfelen over
de waarheid onzer leering. Tela prae-
visa minus feriunt. Zij moeten door
menigvuldige bewijzen en voorbeelden lot
de overtuiging gebracht worden.dat wan
neer men hun eene moeilijkheid zal op
werpen, die nog niet volkomen opgelost
of beantwoord is.dit alléén hier uit voort
spruit, ofwel dat de opwerping een so-
phisma is, ofwel dat de huidige toestand
der wetenschap nog niet toelaat de zaak
volkomen te verklaren. Het is juist't ver
nis van ongodsdienstige wetenschap dat
onze moderne pedanten zooveel zottighe
den doet vertellen, die nochtans ongeluk
kiglijk maar al te veel aanhoord worden,
en dikwijls vefcl kwaad te weeg brengen.
Men rich te dus in al onze katholieke
colleges een doelmatig godsdienstig
wetenschappelijk onderwijs in, en weldra
zal het kartonnen kasteelje onzer tegen
strevers in duigen liggen, want hier mag
gezegd worden
Veel geraas.
Maar xoeinig wol.
Gaan wq verder. De humaniteiten, ge
lijk het woord zelf het aanduidt, bestaan
niet voor hun eigen zeiven zij zijn inge
richt om menschen tc vormen, men-
schen in den vollen zin des woords. Zij
spleet,... Is Roger in de kamer geweest en heeft hij
Maar neen, ik geloof het niet. Mij een moord
doen t... En toch, hij bezat morphina pillenWat
belette hem twee sterke pillen tc krijgen, iu de kamer
te dringen, ze in die doos te leggen...
t De reilen daartoe Doktor Japix deed een licht
voor mij opgaan. Hij zag in Melstane iemand die hem
in den weg stond en lijj zette hein er buiten...
Wat durf ik neerschrijven Hij kan zulk eene
vreeselijkc misdaad niet bedreven hebben
En toch beschuldigd) hem alles zijne tegenwoor
digheid te Jarlchester - zijn bezit van morphina
zijne leugens. Ik moet de waarheid ontdekken
Ik schrijf onmiddelijk naar Axton op zyn adres
te Londen.
IV. MIJNHEER JUDAS IS VER
TROUWELIJK.
Op korten afstand van het huis van doktor J >pix,
op de baan welke leidde van het Irondlields na
buitenverblijven van de groote hoeren der stad. stond
een groot, vierkantig gebouw op een afgeleg-n stuk
gronds, Het huis op zich zeiven was buitengewoon
afschuwelijk,daar het geschilderd was in een vuil grijs
terwijl al de vensters en dc deuren zwart geverfd
liet had twee verdiepingen, met vijf venters in de
moeten alle de begaafdheden der ziel ont
wikkelen, hierover ook later, en
eene onmiddelijke en rechtstreeksche
voorbereiding zijn tot de verschillende
afdeelingen der hoogere studiën.
Men eischt met recht dat de toekomen
de candidaten in wijsbegeerten en letteren
grondige letterkumlige en historische
studiën gedaan hebben men vraagt met
reden dat de candidaten ingenieurs niet
tot de hoogere scholen zouden toegelaten
worden, tenzij voorzien van genoegzame
rekenkundige en natuurkundige kennis
sen anders zou het hooger onderwijs tot
den rang van het middelbare dalen, en de
Universiteit zou eene vertakking van 't
college worden. Maar, vragen wij ons af:
waarom bestaat dezelfde staat van zaken
niet voor de toekomende candidaten in
natuurkundige wetenschappen
Waarom de professors «Ier Hoogeschool
verplichten de grondbeginselen der weten
schap aan te leeren, wanneer dit aanvan
kelijk onderwijs, de proef in een zeer
klein getal vrije gestichten gedaan heeft
zulks ten volle bewezen, zoo gemakke
lijk en met zooveel vrucht in de colleges
kan gegeven worden
Eene spoedige hervorming is des te
noodzakelijker daar de wetgever van
1890 voor de studiën der candidatuur in
natuurkundige wetenschappen slechts, als
gewoon tijdstip, een jaar bepaald heeft.
j Ik beweer, zegt M. Swarts, leeraar
van scheikunde aan de hoogeschool van
j Gent, zonder de minste vrees van tegen-
I gesproken te worden, dat het volstrekt
onmogelijk is in één jaar aan eenen inge-
nieur of geneesheer de noodige begrippen
i van scheikunde uit te leggen en aan te
leer. n, indien men met den A B dezer
wetenschap moet beginnen. - Daarbij, de
manier van onderwijzen der leeraars van
de hoogescholen toont klaarblijkelijk dat
zij de kennis dier elementen bij hunne
i leerlingen veronderstellenen hieruit
volgt rechtstreeks dat het grootste ge
deelte onder hen in 't begin als uit de
lucht schijnen te vallen, en gedurende een
tot twee maanden niet de minste vrucht
uit de lessen trekken. Sommigen, door de
groote moeilijkheden overwonnen, laten
den moed zinken blijven op den - weer
zitten, gelijk men zegt houden zich met
I heel wat anders clan met hunne boeken
j bezig en eindigen somtijds, ongelukkig-
I lijk, met de niet manhaftige verovering
j eener buis. Hadden zij van eerst af den
professor begrepen en zijne wetenschap
pelijke taal verstaan, zouden zij met moed
j gestudeerd en voldoende of zelfs schil te-
rende examen afgelegd hebben. Dus in de
i colleges begrippen van natuurkunde on
derwezen 't is dringend noodzakelijk.
In eenen toekomenden artikel zuilen wij
onderzoeken hoe men gemakkelijk den
tqd daartoe vinden kan. Valerius.
(Wordt v oor tg ezel.)
Dezelfde oorzaken leveren gelijke uit
slagen.
In Frankrijk hebben kamerleden, mi
nisters en hooge staatsbeambten de spaar
penningen van jan en alleman op onbe
schaamde manier door geldschuimerslaten
rooven. Zij hebben zich medeplichtig aan
die kolossale bedriegerij gemaakt om
mede Ie lekken, wal zij dan ook met on-
verzadigbaren icver gedaan hebben.
In Italië hebben kamerleden, minislcrs
en lioogc staatsbeambten aan gewelen-
looze bankiers en andere schelmen toege
laten tot aan de ellebogen in hunne kasten
te wroeten en het geki, dat hun toever
trouwd was, te plunderen,op voorwaarde
dat zij ook hun aandeel in dien geldroof
zouden ontvangen.
In Frankrijk toont men zich de hoog
geplaatste schelmen, die los en vrij de
straten blijven bewandelen, als zij reeds
van over jaren achter eene dicht gegren
delde gevangenisdeur in verzekerde be
waring hadden moeten steken.
In Italië loopen de getiteleerde vrijbui
ters in alle gerustheid tot in de zalen n
het koninklijk paleis en in de Kamers
zijn er geene leden die dikwijlder en met
meer onbeschaamde fierheid het woord
voeren, dan de financiers die met an-
dermansgeld den «jan spelen. Niemand
durft ze doen aanhouden al zijn zij door
allen gekend.
In Frankrijk doet men, onder de druk
king van de openbare denkwijze eenige
mimler bekende kamerleden en eenige
kleinere beambten veroordeelen, terwijl
dé eigenlijke, de ware schelmen aan het
gerecht ontsnappen.
In Italië zet men eenige ongelukkige
kleinere dieven ach er de grendels en de
grootere. doch ware plichtigen, blijven
vrij van alle achtervolging.
In de twee landen dus vindt men door
eenen zonderlingen samenloop van om-
tandigheden juist denzelfden toestand
Waarom gebeurden die twee overgroote
schelmerijen juist in deze twee landen
Waarom blijven zij ongestraft, zij die
ze pleegden
Waarom is het gerecht even blind in
Frankrijk als in Italië
Waarom Om op die kleine vraag te
antwoorden, kan inen gansche boeken
vol schrijven en ook slechts een enkel
woord gebruikenDat alles gebeurde,
omdat in Frankrijk en in Italië de Gods
dienst verminderd en de goddeloos
heid vermeerderd is
In Frankrijk stuurt het Algemeen
Stemrecht mannen naar de Kamers, die
noch God noch zijn gebod kennen. Die
mannen, die aan niets gelooven en aldus
bovenverilieping langs den slraatgevel, 4 vensters cn
eene «leur met portaal in de beneden verdieping en
lager nog de kelderkeukens, afg. sloten door gepunte
ijzeren bekkens, met schrik aanjagend uitzicht.
De bof voor het huis werd in twee verdeeld door
eenen brecden weg, die voerde naar eene verroeste
ijzeren deuraan elke zijde een schraal graspleintje
en in elk van deze kerkhofuchtige pleintjes een slanke
statige treurwilg.
De vier lagere vensters konden als deur dienen en
rechtstreeks toegang geven tot het kerkhof, zoo noe n-
de men den lusttuin, doch zij bleven voortdurend ge
sloten daai Mev Binter, de eigenares van d>l aange
naam verblijf, van oordeel was. dat de uilgang langs
de kerkhofdeur geheel voldoende was.
Roven liet portaal was eene breede plank aange
bracht, waarop in grimmige zwarte lezers stond te le
zen.
BINTER'S KOSTHUIS.
En ofschoon hel zicht alleen van dit leelijke huis
voldoende was om den bcdeesden sterveling eene ril
ing over het lijf te jagen, was Rioter's kosthuis over
hej algemeen goed bewoond en de eigenares deed zeer
schoone zaken, met eene bijzondere kunst om te veej
te rekenen en te weinig eten te geven.
Eene lange beenderige, grimmige vrouw was Mis
tress binter,'gekleed in een oudcrwclsch kleed in
ker grijze kleur (gelijk het huis.i en rond den hals een
zwart lint (gelijk de deuren en de vensters) altijd met
eene eeuwigdurende muts op hsar grijs wordend hoofd
en zw arte mouw kens aan hare magere handen. Zij
droeg steeds in de lenden ccn Iccrcn riem, aai
welken door eene stalen ketting en bundel sleutels
hing, die zoo rammeide wanneer zij ging, dat in
donkere men bijnzou gezegd hebben, dat Binter,s
kosthuis was bewoond door een geraamte, het welk
zijne ketitng ramme'dc in dit verlaten gebouw.
De vader van Mev. binter (de man was reeds
overleden) was wachter geweest In eene gevangenis
cn daar zijne eenige schoondochter bijgevolg was opge
voed met de volledige kennis van het gcvangenislc
was deze er zoo gewoon aan geworden de wereld als
door de traliën der gevangenis tc beschouwen, d
bijna geheel doordrongen was van de gewoonten, den
geest en al de overleveringen van e n luchthuis.
Was het nu uit gewoonte, had zij het van haar
der overgeërfd, in alle geval Mev. binter handelde in
haar doen en laten alsof zij nog in liet prison leefde.
Toen zij M. Rintcr had genomen (de m «n had geen
eigen bewustzijn meer), deed zij hem trouwen met haar
en sloot hem voor de rest van zijn leven op in dc kel
der, waar hij al hel werk verrichtte van eene schooi,
meimeid, zonder loon natuurlijk.
Zijne vrouw hield het oog over de kostgasten, die zij
door niets worden wederhouden, maken
misbruik van hunnen invloed, van hunne
plaats, van hunne kennissen, om zooveel
mogelijk te genieten en, daar zij niet
kunnen genieten zonder geld, nemen zij
dit, waar zij het krijgen kunnen, tot in de
zakken van hunnen evennaaste
In Italië kiest een verblind volk verte
genwoordigers, die bezield zijn met haat
tegen God en Christus' Plaatsvervanger,
den Paus en de hevigslen ztjn daar de
beste. Deze mannen ook willen leven en
genieten en, daar dit in Italië zoo min
als in de andere landen niet gaat zonder
geld, stelen zij met eene bewonderens
waardige onbeschaamdheid.
Men logge het Franseh Panamaschaan-
daal en het Italiaansch Panaminoschan-
daal uit gelijk men wil voor ons is en
hlijlt dit de eenige ware uitlegging. Het
0NGE1.00F is in beide landen de
oorzaak van gelijke schandalen.
[Onafhankelijke).
Men verzekert dat hei wetsontwerp op
het tweegevecht, in den loop der toeko
mende week door den senaleur baron de
Ooninck zal worden neergelegd.
Dorp^gaHl liuizen. De Mo-
niteur van donderdag bevat eenen om
zendbrief van minister I)e Bruyn aan de
gouverneurs der provinciën inhoudendo
het program voor het bouwen, in de lan
delijke gemeenten, van kleine hospitalen
bestemd tot het behandelen der besmette
lijke ziekten, en kunnende benuttigd wor
den, in gewonen tijd, voor den dienst van
kosteloozen geneeskundigen bijstand.
De Moniteiir van vrijdag deelt het
koninklijk besluit meè, waardoor de be
raadslagingen der gemeenteraden van
Anderlecht, St. Josse-ten-Noode, St. Gil
les, en St. Jans-Molenbceck nietig ver
klaard worden.
Dees koninklijk besluit wordt voorafge
gaan door een verslag van minister de
Burlet aan den Koning.
M. de minister betoogt daarin dat de
gemeenteraden, liet princiep van het re
ferendum terzij zelfs latende, buiten
hunne ambtsbevoegdheid zijn gegaan. Alle
kwestie, die de bassisen van het kiesrecht
betreffen, gaan 's lands algemeene belan
gen aan en de gemeenteraden hebben er
niets in te zien.
De gemeentewet is bovendien stellig; zij
verbiedt de gemeenteraden to beraadsla
gen over vraagpunten, die niet van ge
meentebelang zijü,
als gevangenen behandeldeaan dc tafel was zij mees
ter. er steeds voor zorgende dat niemand ziek werd van
el te eten zij zorgde er ook voor dat al de heeren
op het bepaalde uur te bed waren in hunne kleine cel
len in een «voord, z.jj deed in zoover het mogelijk was
iar huis, wat haar vader m liet zijne haar bad
voorgeleerd.
Ondanks dit alles was het kosthuis steeds goed be
woond, daar Mev. Binter in de dagbladen aankondigde
dal het op den buiten was cn dc afgestoofde kler
ken van Irondlields waren gelukkig een weinig buiten
lucht in te ademen, zelfs mei het vooruitzicht tc moe
ten wonen in eene private gevangenis
Des avonds kregen over het algemeen de heeren de
toelating van uit te gaan. op voorwaarde dat ze voor
middernacht terug thuis waren cn in den tusschcntijd
was Mev Rintei ge! eel alleen lieer en meester.
Op dezen avond, echter, waren al dc kostgangers uit
met uitzondering van Mijnheer Judas, die gezeten was
in eene kleine cel (uit beleefdheid salon genoemd) v .or
ccn zwak vuurlje, dat daar droevig lag te flik! eren in
den brecden kouden heerd.
De kamer was mager gemeubeld op heel eenvoudige
wijze. De stoelen waren ie eng aan den rug. de sofa
was juist kort genoeg om iemand te beletten er zieli
gemakkelijk in néér te zetten, de vloer was bedekt
door eenen witcu zwarten toilecirëe, koud en glibberig
m»t een stuk laken voor dc deur, dat moest dienen
voor mat.
Indien het nu in de koslhuizen de gewoonte warege-
•est de kostgangers met ijzers vast te leggen, dan
had Mev. Binler hen zekrr wanneer zij thuis waren,
1 Imoisn geleg«l doch daar dit de gewoonte niet was
at M. Judas in volle vrijheid voor den heerd, met de
lang in de hand, kleine stukjes kool voegende bij het
■v. Rintcr onderricht zijnde door eener hare ad
judanten, de huismcid, dat M. Judas den gansrhen
avond zou thuis blijven, aanzag dil als eene overtreding
het uilpaiigsrcrht en trok naar de raloncel om
hem daarover aan tesprekeu.
Judas hoorde het gerammel der sleutels en vcrmoc-
waarom zij kwam doch hij ging niettemin voort
cn richtte enkel dc o gen op naar het beenderige fi
guur dal spoedig voor hem stond.
G at gij niet uitvroeg Mev. Binter. terwijl zij
hare armen over elkander kruiste.
Er is te veel mist, antwoordde Judas, terwijl hij
nog een stukske kooi nam, cn ik blijf thuis voor een
vriend 1
Oh, dat is het, mijnheer, sprak de vriendelijke
huisvrouw, met de sleutels rammelend, gij verwacht
eenen vriend. Waarom gaat ge dan niet terug naar den
winkel?
Neen, zoo niet. Ik ontvang thuis.
(Wordt voortgezel.)
