Zondag 3 Maart 4893.
10 centiemen per nummer.
47s* Jaar N. 2733.
NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
Eene vraag
Politiek overzicht.
MIJNHEER JUDAS
Snipperingskens
"Vleeschkeuring.
Vlaamsche belangen.
Een en ander.
DE DENDERBODE.
ABONNEMENTPRIJS
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betaien
De inschrijving eindigt met 31 December.
De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van
den schuldenaar.
Men schrijft in bij C- VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
N. 31, en in alle Postkantoren des lands.
ADVERTENTIEPRIJS
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen op
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. Voor de advertentiën uit vreemde landen
zich uitsluitend te wenden tot de Agencie Ilavas, te Brussel,32, Magdalena
Straat en te Parijs, 8 Beursplaats. (Puns, 8 Place de la Bourse.
Cuique suum.
Anlst, 4. Maart 1893.
Duitsculanu. Toespraak van
keizer Wilhelm. Aan het feestmaal
op 1 Maart bij Achen bacli ter eere van
den provincialen Brandenburger landdag
gehouden, bracht de keizer een troost uit,
waarin hij zegde
Altoos met liefde op het verleden terug
te zien en er het heden aan te toetsen,
ziedaar het noodzakelijke dit doende,
komt men tot eene vergelijking ten na-
deele van het heden. Wie kan terugzien
op een zóó heerlijk verleden als het onze
doet goed er meè, daaruit te leeren. Men
moet niet nutteloos klagen, maar zich
wijden aan een levenslustigen, in zich-
zelven voldoening vindenden arbeid.
Voortgaan moet men op de wijze der
voorvaderen.
Wat danken wij niet geweldige gevol
gen aan de hooge figuur van keizer
Wilhelm I en aan zijn onveranderlijk
geloof in de hem door God gegeven roe
ping, aan zijne onvermoeide plichtsbe
trachting.
In deze traditie vervolgde de keizer
ben ik opgegroeid en opgevoed. Ik
verberg he: dat het mij nooit zal
gelukken,'allen even tevreden en gelukkig
ton 'ik hoop toch eenen toe
stand ii .'-vu te roepen, waarmeè
allen tevr den kirden zijn, die het willen
wezen.
Mijne hoop is samen te vatten in toe
nemende vastheid in de binnenlandsche
toestanden en achting van buiten dan
mogen wij het gerust zeggen wij
Duitschers vreezen God en verder nie
mand ter wereld.
Engiland. De Morning Post deelt
den inhoud meê van het amendement
der conservatieven op Gladstone's Home-
Rule ontwerp.
Dit amendement zegt, dat het Lager
huis bereid is gunstig het ontwerp te
onderzoeken waardoor bestuurlijke zelf
standigheid aan Ierland wordt verleend
maar het verwerpt het stichten aan een
Iersch parlement als noodlottig voor de
toekomst van het rnk en van Ierland
zelf.
Rome, 2 meert.
Koningin Victoria. Men verzekert
dat de hertog van Aosta, gedurende zijn
verblijf ie Londen, gelast is koningin "Vic
toria te gaan verzoeken, een bezoek te
a aan de Italiaansche vorsten.
16* Vervolg.
Eenige dagen na het bezoek van Fanks bij M. Judas,
rond einde november, zalen Judith en Florry beide in
het salon van de adeijjke woning en dronken haren
namiddagthee.
Het was een groot, schoon vertrek, gcmeubeleerd
met waren kunstenaarszin, geheel naar het plan van
Miss Varlins.die een wonderbaar oog bad voor kleuren
en eiïekten. Eene prachtig uitgekapte eiken zoldering,
de muren gedrapeerd met donker rood fluweel dat
ncérviel in zware plooien op het rijke tapijt in dezelfde
kleur,eene menigte kleurige schilderijen in kunstvolle
omlijstingen, eenige kleine tafeltjes bedekt met aller
hande fantasieën (gekozen door de lichtzinnige Florry),
een aantal gemakkelijke zetels, die u tot neérvlijen
lokten en eene rijke piano, bedekt met Hitcenverspreid
muziek (ook van Florry) bet was een oprecht over-,
heerlijk vertrek.
Verder waren er verzamelingen raar porselein
grootc potten beschilderd met zonderlinge figuren in
zonderlinge (kleuren en bloemen, bloemen, bloemen
overal. Beide meisjes hadden eene voorliefde voor
bloemen eu zelfs in deze koude maand november out-
I Alhoewel er nog geen antwoord gege
ven is, voorziet men dat de koningin, op
raad van Gladstone naar Rome zal gaan
zij zal het tegenbezoek van het konings-
I paar te Florencië ontvangen.
Van een anderen kant wordt in diplo-
matische kringen verzekerd, dat, zoo de
koningin de uitnoodiging aanveerdt, zij
incognito naar Rome zal gaan, onder den
j naam van gravin Balmoral, en zij ook een
bezoek zal brengen aan den Paus.
In vorige nummers hebben wij de ka
zak kcerderijen uiteengedaan van degroote
menners der geuzenpartij der heeren
Frère, Bara en Graux nu is het de beurt
van 1'homme-boulet - die de groote
leider is der radikalen en vooruitstrevers.
M. Janson wordt verscheiden beoor
deeld zelfs onder de leden der katholieke
party.Voor de eenen is hij een groote,ver
standige politieker, met veel staatkundig
vernuft begaafd, een talentvolle redenaar.
Men heeft de kromme sprong van M.
Nothomb niet vergeten,die nog voorzitter
der Bewarende Vereeniging van Brussel,
verklaarde tegen M. Janson niet te kun
nen stemmen, omdat die groolsche figuur
zijne plaats afgetcokend had in de grond
wetgevende Kamers. M. Nothomb zoowel
als M. Janson is aanhanger van het alge
meen stemrecht, dat in Frankrijk, Italië
en elders toch zulke wankelbare uitsla
gen heeft opgeleverd I
Volgens anderen is M. Janson een
kazakkeerdür.
Onder andere daglichten, weinig 'gun
stig voorzeker, is de leider der radi
kalen door den koenen brusselschen
Palriole afgeschetst Men heeft niet
vergeten dat deze dit Kamerlid beschul
digt 25,000 fr. uit de staatskist in zijne
zakken te hebben gestoken met zich eene
woonplaats aan te geven buiten Brussel,
terwijl hij met ter daad in de hoofdstad
Op de uitdagingen van den Palriole
heeft M. Janson met de stilzwijgendheid
geantwoord.
Als politiek man willen wij M. Janson's
leven wat onderzoeken. Zijne eerste op
trede in de staatkundige wereld was een
theaterslag. Op het einde der jaren zestig
begon hij met zich republikein te verkla
ren en hevige aanhanger van het alge
meen stemrecht.
Na het overlijden van M. Funck, in
1876, stelde M. Janson zich op rang. De
strijd was hevig tusschen de oude pruiken
en de zoogezegde vooruitstrevers naar 't
kwaad en al wat niet deugt.
Vreezende niet te zullen zegepralen,
wijzigde, volgens de uitdrukking van een
zijner innige politieke vrienden, M.
Picard, die voorvechter der party van 't
waarde het oog door het gcbecle het vertrek de prach
tigste serrebloenien, die men kon verdenken en die de
lucht met huDne aangename geuren vervulden.
Vier vensters aan de eene zijde van het vertrek
gaven uit op den hof. doch waren nu gesloten, d:ior
het een koude namiddag nas en de regen zweepte
daarbuiten tegen de vensters en tegen de bladcrlooze
boomen.
Een helder vuur flikkorde in den ouderwctschcn
heerd, waarboven van die smaakvolle hollandsche
telloorcn waren geplaatst. Op een leeg tafeltje stond
het theeservies, en terwjjl Miss Varlins rustig bij het
vuur zat te werken, fladderde Florry door het vertrek
zooals een rustelooze vlinder vliegende van bloem to|
bloem.
Judith Varlins mocht inderdaad, zooal niet op
schoonheid, dan toch op een onmiddellijk innemend
voorkomen roemen wel is waar was soms de uitdruk
king van het gelaal een weinig te ernstig en te droef
geestig, maar deze maakte plaats voor tcederlieid,
wanneer zij hare blikken liet rusten op de tengere
Florry.
Deze was mager en tenger, meer een sierlijk stuk
in saksisch porselijn dan wat anders, met hare kleine
gestalte, haar pikant gezicht, haar glinsterend gouden
hair. In wit gekleed Miss Marson had steeds eene
voorliefde voor witte kleêren in eene lichte slof
zacht en dun als eene spinncweb, vormde zy een
scherp contrast met Judith, in hare volledige zwart
zijden kleeding.
En de kleine figuur bleef rondfladderen hier en daar
nu aan het venster starende naar de kiüge halve duis-
licht zijne zionswijze in verschillige pun
ten
Dus om te beginnen kazakkeerderijen
en dat is die nochtans behendige leider
tot hiertoe gebleven.
- II y entrera comme un boulet de
canon, zegde men, en inderdaad, M.
Janson had den zegepraal gekocht.
Dit kiezerskorps was veel te bekrom
pen, beweerde die held en al zijne krach
ten ging liij voortaan wijden aan eene
overgroote uitbreiding van 't stemrecht.
Men had het genoegen de man weldra aan
't werk te zien.
In 1878, stelde het geuzenkabinet wet
ten voor, kieswetten door M. Picard
als partijwetten geschandvlekt, waardoor
het getal kiezers tamelijk wierd inge
krompen, ten nadeele der boeren en
geestelijken.
Men herinnert zich de wet over de trek
en rijpaarden enz. Iemand die innig over
tuigd is dat er te weinig kiezers zijn zou
voorzeker die wetten hebben verworpen.
M. Janson niet hij stemde ze met volle
handen. Partybelang had die edele ziel
besmeurd
In 1881,treed hij weder alseen toreador
het strijdperk binnen om eene kieswet te
verdedigen, dit recht uitbreidend voor do
provincie en gemeente. Hij was partij
ganger van de formuul van lezen en
schrijven geworden en dit stelsel was het
waaraan bij zijne herculeskrachten ging
wijden.
En wat gevolg Voor de fiere houding
van M. Frère deinsde hij achteruit. - Hij
kwam in de Kamers zegde zijn vriend vast
besloten te wijken, en zijne partijgangers
verlegen en ingeschuchterd waren het.met
hem eens om de wapens neèr te leggen.
Kloeke houding, de geuzen waren aan
't roer
Ondertusschen was M. Janson van
gedacht veranderd geen lezen of schrij
ven meer maar 't algemeen stemrecht met
15 uitzonderingen. Daarover is hij door
Vooruit den bol gewasschen geworden
lijk nooit een het is geweest door zijne
eigene partijgenoten.
Wij hebben reeds Dendergalm tegen
de loting zien bulderen. Zondag verleden
heeft hij hetzelfde gevoelig toontje nog
maals aangeroerd.
In zijn eerstgenoemde schrijven vond
hij het redmiddel tegen de tranon, die op
die dagen gestort worden in het algemeen
stemrecht die de plaatsvervanging ging
afschaften. Want als eene arme moeder
weent bij 't heengaan naar 't leger of bij
het in 't lot vallen dan is het omdat de
zoon van hare welstellende gebuurin zich
vrij koopen kan.
ternis, dan zich buigende over eenen grooter bloem
tuil om de geuren in te ademen, zich bewegende rond
de theetafel, eenige accoorden aanslaande op het
klavier, dan in den gloed van het vuur verschijnende
om eene seconde later in de schaduw te verdwijnen,
meer als een spook, als eene rustelooze schaduw dan
een aardsch wezen.
Florry, lieve, zegde Judith ten slotte, haar naai
werk neerleggende, ge zult u vermoeien met zoo rond
te loupen.
Waarop het meisje naar het vuur kwam gesneld,
zich neerzettende op een voetschabel en hare armen
rondom hare knieën sloeg, met eene uitdrukking van
gramschap op het wezen.
Wat denken zij zegde zij ten slotte ongetwijfeld
luid op den loop harcr gedachten voortzeltende. Spol-
ger worden genoemd Mevr. Jacksoi Spolger't Is
verschrikkelijk, 't is monsterachtig
Florry, Florryspreek nu toch zoo niet over
uwen toekomeuden echtgenoot, onderbrak haar
Judith dat is niet schoon, kind.
Hü is het evenmin, wedervoer Miss Marson,
met hare kin op hare kniceen rustende en in het vuur
starende hij is mager als een geraamte, leelyk..
Maar hy houdt veel vun u.
Oh dat valt nog te bezien. Men zegt dat hij een
van die mannen is die hunne vrouw met den stoofhaak
durven slageu ziet bij er zoo niet uit? Ik wenschte
dat h|j Sebastiaan ware....
Liefste meisje, zegde Judith met strengheid, zoo
streng als zij dit tegenover Florry kon doen, spreek
niet over SebastiaaD, gij weet wet dat uw vader er
Ze is schoon de logiek 1
Nu beginthij niet meer legende plaats
vervanging, maar tegen de loting zelf te
bulderen. Is er genoeg gevloekt tegen
de loling, zegt hij, die sedert meer dan
zestig jaar de kern van ons volk aan den
arbeid ontrukt, de bloem van de natie in
de kazerne opsluit
t Is niet 60 jaar, maar 't zal weldra
eene eeuw wezen dat de Sansculotten van
de jaren 1790, die voorvaders onzer libe
ralen, hier te lande, de militaire conscrip
tie invoerden. Die kwaal was hier onbe
kend en veroorzaakte den roemrijken
Boerenkrijg in den welken de Vlaamsche
jongelingen zich als helden gedroegen.
Wat wil echter Dendergalm, in de
plaats zetten Zoo ik gis, heeft hij meer
dan eens reeds het alleman soldaat ver
dedigd. En nochtans de rechtstreeksche
gevolgtrekking: uit zijne aangehaalde
woorden is Men moet een vrijwilligers
leger inrichten
Bravo, Dendergalm, voor 't vrijwil
ligers leger, dat is gewonnen Sedert
wanneer is hij zoo veranderd Hij heeft
waarschijnlijk ingezien dat bij het alle
man soldaat zeker de beste kern aan
den arbeid ontrukt wordt en do bloem
der natie in de kazerne opgesloten
Inderdaad is hel zoo niet in Frankrijk
en in Duitschland, landen met het alge
meen stemrecht.
In Engeland is er een vrijwilligers leger
en nochtans daar en is alleman geen
stemmer 't Engelseh stelsel op de huis-
bewoning wil men hier invoeren.
Dendergalm, brengt in alles 't alge
meen stemrecht. Dat wij het niet hebben
is oorzaak dat wij met die droeve loting
nog gcslegen zitten. Nu, bewijs ne keer,
Dendergalmdat met 't algemeen stem
recht wij 't vrijwilligers leger gaan beko
men en vergeet ook niet eens van uwe
geburen te spreken
Eenige gemeenten die al te veel gene
genheid voor zekeren harer inwoners
over hebben, hadden de maatregels door
de regeering ingevoerd om het gebruik
van ongezond vleesch te keer te gaan,
te baat genomen om een waar stelsel van
handelsbescherming in te voeren.
Hier werd eene soort van tweede keu
ring ingericht gansch willekeurig en aan
de wet tegenstrijdig, voor het vleesch dat
men uit andere gemeenten waar het reeds
gekeurd was, invoerde
Elders waren de slachters die de ge
meente niet bewoonden verplicht het
vleesch dat zij aan hunne klanten thuis
brachten, eerst op eene aangewezene
plaats aan te bieden om het opnieuw te
laten keuren enz, in een woord, eene ge-
heele reeks plagerijen.
nooit zou in toegestemd hebben, dat gij met zulk een
kerel zoudt trouwen
Hij is niet slechter dan anderen, mompelde
Florry koppig.
Ik weet niet hoe anderen zijn, antwoordde Judith
koel. maar een ding weet ik en dit is, dat Sebasliaan
Melstane geen goed echtgenoot had kunnen worden.
Doch hij is nu weg, voor altijd, en gü zult hem niet
meer terug zien.
Denkt ge dat
Ja, nooit meer. Melstane is uit uw leven volko-
komen verdwenen, sprak Judith scherp Florry bezien
de, die er eenigzins verschrikt uitzag.
Wat verschrikkelijke diDgen vertelt ge bracht
zij ten slotte in. Ik weet niet waarom hij vertrok, ik
weet niet waarom hij niets van zich laat liooren. Doch
hij zal terug keeren en alles wel uitleggen.
Ik ben overtuigd dat hjj dit niet zal doen, viel
Judith uit.
En wavom dat
Omdat ik daar reden voor beb was het koude
antwoord.
Misschien was het duisternis,misschien was het ook
wel de dansende schaduw van het vuur, doch terwijl
zij sprak scheen haar gelaat verouderd en krampachtig
vertrokken, zelfs voor Miss Marson's nooit opmerkende
oogen. Florry werd er zoodanig door getroffen, dat zij
met tianende oogen op de kuir.eu voor hare nicht
neérvicl, haar hoofd in rfen schoot van Judith verborg
en in een hevig snikken losbrak.
Kom, kern, zegde Miss Varlins, als eene moeder
baar streelende over de blonde lokken ik wilde in
Onnoodig bijna te zeggen dat er hiero
ver zoo talrijke als gegronde klachten
waren opgerezen.
Met genoegen zal dan ook vernomen
worden dat de heer Minister van Land
bouw eu Nijverheid aan deze misbruiken
een einde komt te stellen met die tweede
keuringen op afgelegene plaatsen te ver
bieden en de gemeenlebesluren de plicht
voor te schrijven de keuringen te doen
't zij ter markt, 't zij ten huize der ver-
koopers.
Zooals wij het reeds aankondigden,
wordt de keuring van 't varkensvleesch
niet meer vereischl als de varkens voor
eigen gebruik bestemd zijn. Wil de land
bouwer een deel van het varkensvleesch
openbaarlijk verkoopen, dan moet dit
vleesch gekeurd en gestempeld worden op
de zelfde wijze als het vleesch dat uit
vreemde landen wordt ingevoerd.
De maatregelen zullen de belangheb
bende vleeschverkoopers en ook de min
dere landbouwers voldoening geven,want
te recht werd geklaagd over de al testrenge
verordeningen over den handel in vleesch.
Uel Nationaal Vlaamsch Verbond
heeft een vertoogschrift toegestuurd aan
de heeren Vlaamsche Leden der Wetge
vende Kamers ten einde hen te verzoeken
een wetsvoorstel in ie dienen en ts willen
aandringen opdat de behandeling van dat
voorstel gevoegd worde bij die der te her
zien artikels.
Wet lor verkluring van
art. 23 der Grondwet.
Art. 1.Het Nederlandsch en het
Fransch zijn de nationale talen van Bel
gië.
Zij genieten dezelfde rechten en wor
den op volstrekt gelijken voet gesteld, be
paaldelijk wat de wetgeving, het bestuur
en de bediening van het recht aangaat.
Art. 2. Het recht van de bijzon
deren om zich naar verkiezen van eene
der twee landstalen te bedienen, is onbe
perkt.
- Hetzelfde recht kan noch door magis
traten, noch door ambtenaars bij de uit
oefening van hun ambt of van hunne be
diening, ingeroepen worden. Zij moeten
de taal bezigen, die hun door de wet
wordt voorgeschreven.
By gebrek aan eene wetsbepaling,
zullen magistraten en ambtenaars, onder
voorbehouding dal het recht der burgers
die mei hen in betrekking staan, hierdoor
niet in het minst zal worden gekrenki, de
taal gebruiken van de plaats waar zij
hunne bediening of hun ambt uitoefenen.
Hel Nationaal Vlaamsch Verbond
houdt zich overtuigd dat die bepalingen,
wetskracht bekomende, zouden voldoende
het geheel niet streng zijn. Doch wees verstandig,
Florry het «leed mij pijn u zoo te hooren spreken
van dien... van M. Melstane.
Is het mijne schuld dat hjj mij de gevoelens vau
zijn hart kenbaar rnaakte zegde Florry, voortsnik
kende. Is het mijne schuld dat die M. Spolger tny wil
trouwen Is het mijne schuld dat die leelijke, rood-
hairige Frnnschman, elke maal dat ik uitga, de oogen
niet van mij afwendt
Wat, die leerling was Wosk riep Judith met
verontweerdiging uit. Durff die onbeschaamde....
Ik «eet met wat hy durft en wat hij denkt, ant
woordde Florry rechtzitteude en zich de oogen afdroo-
gende doch wat heeft hy mij zoo te bezien
Hij was een vriend van M. Melstane, geloof ik,
zegde Judith, beangst cn ongetwijfeld hebt gij hem
gezien gedurende uwe onbedachte ontmoetingen met
dien man
Neen, dat niet, antwoordde Florry, terwijl zij
terug ging zitten op haar voelstocltje. Ik hem nooit
gezien en mjjne.ontrooetingcn met Melstane waren niet
onbedacht; ik houd veel, zeer veel van Melstane en
indien papa mij niet dwong te trouwen met dien
halclijkcn Spolger....
Hoeveel malen hebt gij M. Mclslaue ontmoet.
Vijf o! /.es maal hier en eens te Lodnen.
Florry
Wel, antwoordde Miss Marson, gy vraagt het
mij. Ik zag hem op den dag toen ik tante Spencer ging
bezoeken, als wij to Londen stilhielden op weg naar
Ventuur
Waarom heeft tante Spencer mij daar niets van
zijn om allen onwil te breken; doch het
acht ze ook onontbeerlijk om een einde
te stellen aan alle bestuurlijke willekeur,
welke al te vaak den zin der Grondwet
openlijk miskent en, om taalwetten en
verordeningen te ontduiken, haren leid
draad zoekt in den geest door de eerste
Regeerders van den jeugdigen Belgischen
Staat neergeschreven in de wel van 19
September 1831 o den Franschen tekst
der wetten alléén oftlciëel verklarende.
De intrekking dezer laatste wet, welke
ontegensprekelijk de Grondwet in eene
harer hoofd bepalingen (art. 0) verkracht,
is volstrekt noodzakelijk, zoo men niet
wil langer de meerderheid der Natie in
hare innigste en edelste gevoelens kren
ken welnu, die noogige afschaffing zou
feitelijk voortvloeien uit de aanneming
van bovenstaanden verklarenden tekst.
In do school. De liberale par
tij is dus de partij der libertijnen
In den Senaat heeft M. Sleurs partij ge
nomen voor eenen schoolmeester van St-
Joost-ten-Noode, die nogtans die onder
steuning niet verdiende.
In 't laatst van verleden jaar werd die
onderwijzer der jeugd voor het Hof van
assisen van Brabant gedaagd, voor het
uitgeven vaneen boek tegen de goede ze
den.
De akte van beschuldiging en deaanha-
lingen waren formeel.
Nietteminsprak de juri van Brabant dien
mijnheer vrij, welk feit wij niet willen bc-
oordeelen doch wordt daarom een boek
aanbcvelcnsweerdig, dat de advokaat-gc-
neraal zedenkwetsend verklaarde door
het onderwerp, door het gedacht, door
den stijl
Wij denken het niet, zoomin als M. do
gouverneur van Brabant en na hem M. de
minister van binnenlandsche zaken.
Die laatsten denken dat een dergelijk
boek niet uit de pen zou mogen vloeien
van iemand die geroepen is onze kinderen
op te voeden.
Niettemin is die schoolmeester door de
gemeente weer in functie genomen, alsof
er niets ten zijnen laste was geweest.
M. Steurs heeft gedacht tegen de over
heid te moeten donderen en gevraagd aan
M. de Burlet, of hij inderdaad gezegd had
dat hy liever zijne kinderen voor de ploeg
zond, dan ze aan zoo eenen schoolmeester
toe te vertrouwen.
Wel zeker, antwoordde M. de Burlet,
- en ik ben gereed om hier, in den Senaat,
die verklaring ie hernieuwen,
Ileel het land zal, met den Senaat, die
verklaringen toejuichen.
Dat antwoord doet zien dat M.de minis
ter van binnenlandsche zaken meer be-
gezegd
Zij wist er zelve niets van, antwoordde Florry
berouwvol. Ik heb Sebastiaan onder weg ohtmoet cn
wanneer ik later bij tante kwam heb ik haar niets
gezegd.
En evenmin iets aan mij,zegde Judith streng. Op
mijn woord, Florry, ik wist niet dat gy zoo achterhou
dend waart. Dat Is nu liet eerste woord dat gij mij
van dit alles zegt.
Gy zyt ook zoo streng, Judith, sprak de andore
pruilend, en Sebastiaan zegde mij van dit alles niets
te vertellen.
Het is een slecht mensch, ziedaar alles wat ik te
zeggen heb.
Judith, ten zeerste vergramd over het onvoorzich
tige, lichtzinnige gedrag van Florry zou haarzeker nog
eene welverdiende vermaning hehhen gegeven, toen
de deur werd geopend en M. Marson de kamer binnen
trad.
Hij zag er ernstig uit, Francis Marson en zorgen en
verdriet hadden sporen nagelaten op zyn aangezicht.
Iftj loosde een diepen zucht toen hij zich nevens het
vuur neérzettc.
Uh, wat een zucht wat een diepen zucht!
riep Florry, tcrwyl ze de hand van den ouden man
vastgreep wat is er dan vader
Niets, kind, niets, antwoordde Marson haastig,
terwijl hy de hand zyncr geliefde dochter streelde'
Moeilijkheden in de zaken, kind, zooals ik u reeds
vroeger zegde.
(Wordt voortgezet.)