NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST. Herziening. Donderdag 16 Maart 1895. 10 centiemen per nummer. 47ste Jaar, N° 27o8. Politiek overzicht. MIJNHEER JUDAS Redevoering van M. Woeste. LANDBOUW. DE DENDËRBODE. ARONNEMENTPRKilS Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars fr. 3.25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te belaien De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar. Men schrijft in bij c. VAN BE PUTTE-GOOSSENS, Korle-Zeutstraat, N. 31, en in alle Postkantoren des lands. ADVERTENTIEIVPRMS Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen op 3' bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Ileeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag avond. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich uitsluitend te wenden lot de Agencie Ilavas, te Brussel,32, Magdalena Straat en te Parijs, 8 Beursplaals. (Paris, 8 Place de la Bourse. Guique suum. Anl»t, IHaart 1893. Frankrijk. Het Panama-schan daal. Ontslag van M. Bourgeois Het Panama-schandaal is waarlijk noodlot lig voor de Fransche regeering. Nogmaals is een minister zedelijk ver plicht zijn ontslag te geven. In het proces, dat thans voor het assisenhof tc Parijs gevoerd wordt, werd zaterdag als getuige gehoord mad. Cottu, vrouw van een der veroordeelde bestuur ders van den Panama. Zij verklaarde, dat cenige dagen na de aanhouding van haren echtgenoot, men haar van wege den minister van justitie, M. bourgeois, eenen koop is komen aanbieden. Een ambtenaar van liet ministerie kwam haar verklaren dat do regoering het schandaal wilde versmooren, en de beschuldigde bestuurders in vrijheid zou doen stellen, indien zij beloofden het stilzwijgen te bewaren. Men verzocht hare bemiddeling daartoe, en men vroeg haar terzelfdertijd of zij geene papieren bezat, die zouden toelaten een of meer leden der rechterzij in het Panama-schan daal te betrekken. Mad. Cottu heeft ge weigerd de hand te leenen tot die knoei erij en eenige dagen daarna werd M. Cottu veroordeeld tol twee jaar gevan genis. Die getuigenis heeft eene groote op schudding verwekt, en zondag morgend heeft men zonder verwondering verno men, dat M. Bourgeois zijn ontslag ge geven had als minister van justicie. In een brief aan den voorzitter, van den mi nisterraad, M. Ribot, gericht, protesteert hij tegen de beschuldiging van mad. Cot tu, en hij verklaart zijn ontslag te geven, om die beschuldiging door alle mogelijke middelen te kunnen weerleggen, zonder weerhouden te zijn door zijn plicht, van lid der regeering. De ministeraad, zondag avond bijeen gekomen, heeft beslist voorloopigdat ont slag te aan veerden. Niemand immers kon een oogenblik er aan twijfelen, dat achter deze knoeierij niemand anders verborgen was dan do minister van justicie en dat M. Bourgeois alleen de ingever was van deze schaamte- looze poging, van die ware exploitatie op de zwakheid en de liefde eener vrouw. Kerkelijke-Staten. De Paus en kardinaal Rampolla hebben met 20 Fransche bisschoppen gehandeld over de noodzakelijkheid, om in de toekomstige Kamer de staatkunde van de zich bij de republiek aansluitende katholieke partij voor te zetten. De Paus heett ter gelegenheid van de ontvangst van den buitengewonen gezant des sultans aan den grootvizier het groot- j kruis der orde van Pius IX verleend, I alsook aan den turkschen minister van I justicie. 20* Vervolg. Van Melstanc, voleindigde M. Spolgcr haren zin. Ja ik weet dat. En, van dien Melslane gesproken.... Spreek niet van hem, zegde Marson scherp. Waarom niet 1 liet was Florry die het antwoord gafzichtbaar strerd zij tegen «men aanval van benauwdheid en Judith haren arm grijpende bracht haar buiten hel vertrek. Ziet ge, sprak Marson en zag cr zeer misnoegd uit, hoe gek het is van beginnen tc spreken van dien kerel. Ik weet niet waarom wij dien naam niet zouden mogen uitspreken, antwoordde Spolger. Dat alles is nu gedaan met dien man en hij zal ons niet meer ver velen. Hij is vertrokken, doch vódr hij weg ging, was hij onbeschaamd genoeg bij mij tc komen aanbellen. Ik hch hem eens goed dc les gespeld, ofschoon hij mij met weinig heelt ontsteld. Wat kwa n hij doen Spolger ging juist een antwoord geven toen dc deur andermaal werd open geworpen Ie dienaar mot De beraadslagingen over dc herziening zijn reeds twee weken aan den gang. Verscheidene der voornaamste redenaars der drij partijen hebben het woord ge voerd. Reeds hebben wij onder anderen ge hoord MM. Graux en Woeste welke hoogst belangwekkende redevoeringen uitspraken. Thans zal het do beurt wor den van MM. Janson, Frère, Nothomb. de Burlel, enz. wier redevoeringen niet min belangwekkend zullen wezen. M. de Burlct zal, zoo denkt men het, in naam der regeering optreden. Ondanks al de tot hiertoe uilgesprokene redevoeringen, hoe meesterlijk zij ook waren, is do oplossing der herzienings kwestie nog bitter weinig gevorderd. Het accoord is nog verre van te kunnen gesloten worden. Men ziet duidelijk waar den knoop ligt maar gevoelt ook de moeielijkheidom hem los te maken. De doctrinaircn zouden met de katho lieken willen overeenkomen maar de voorwaarden die zij stellen zijn een verraad der katholieke partij tegenover de buitenlieden. De doctrinaircn willen de verwerping van den differentieelen taks. En op die voorwaarde zouden zij zelfs de huisbewoning stemmen. Maar zonder differentieele taks ware de huisbewoning voor den buiten eene ware fopperij. De steden en groote centrums zouden drij kiezers tellen tegen een op den bui len. Dit zou in de steden aan 't algemeen stemrecht gelijken, terwijl men voor den buiten een beperkt stemstelsel zou behou den. Geene oplossing zou slechter wezen dan deze, want zij ware niet alleen eene ver raderij maar ook bijna eene zelfmoord voor de katholieke partij. Onmogelijk kan noch mag de katho lieke meerderheid hieraan de hand leenen. 't Zou eene ongehoorde dwaasheid wezen, het kiesrecht toe te kennen aan de werklieden in de steden en het aan die op den buiten te weigeren. De boeren zijn doorgaans beter geleerd dan do fabriekwerkers in de steden en leveren voorzeker meer waarborgen van vaderlandsliefde, zedelijkheid, rust en orde op dan die laatsten. Die misdaad zou de katholieke partij weldra uilboelen. Dat de doctrinairs ofte oude pruiken die misdaad tegenover de buitenlieden met uiterst genoegen zouden willen plegen. dat is begrijpelijk want do boeren waren nooit de vrienden der liberalen. De ge schiedenis dezer laatste jaren leert ons dat de liberalen, de buitenlieden haten en altijd betracht hebben ze onder ondrage lijke lasten te doen bukken en ze daarbij machteloos te stellen er zich te kunnen tegen te verzetten door hen het kiesrecht te ontnemen. Wie heeft de wraakroepende lasterin gen en honende versmadingen vergeten die door Frère, Graux, enz., enz. den buitenlieden naar 'I hoofd werden geslin gerd Ja, het klonk uit liberalen mond - halfhouten, mastentoppen, ploe gen die in God gelooven, dom hoofden,- hoeveknechten, - barbaren, - enz., enz. te veel om te melden. En wat willen zij nu, de doctrinairs Ahzij willen de buitenlieden, dc boeren nog meer beleedigen.nog meer vernederen door in de nieuwe grondwet te doen inschrijven dat zij onbekwamer zijn dan de stedelingen, en dus onweordig van het kiesrecht te bezitten. Doch wij zijn cr verzekerd van, noch de regeering, noch de katholieke meer derheid zullen onder dit opzicht toegeven, in andere woorden een verraad plegen tegenover de buitenlieden die altijd de steunpilaren der katholieke partij zijn geweest en hierom door de liberale, ge-, haat, gehoond, beleedigd, versmaad en vervolgd worden. Wat ons betreft, wij zeggen het rond uit, veel liever dan het recht der boeren op te offeren, houden wij een accoord rfiet de radico-soeialisten veel verkieslijker Immers door het algemeen stemrecht zouden de buitenlieden uit het kiezers korps niet verwijderd worden. Stentor-slem uitriep M. Roger Ax Ion. M. .Marson ging den jongeling te gemoet en groette hem allervriendelijkst. Hoa gnat het, M. Axton vroeg hy, ik wist niet eens dat gij in de stad waart. -- Neen. Ik ben dezen morgend met den Londen trein aangekomen, antwoordde Roger terwijl hij den ouderling de hand drukte. Ik boop dat ge wc! tc pas zjjt, M. Spolgcr Deze heer schudde hel hoofd toen Axton zich ncOr- zelle en. wanneer dc lampen waren binnengebracht, bezag hij scherp den nieuw gekomenc, zijne vraag op wysgccrige wijze met eene andere vraag beantwoor dende. En hoe is het met u zeiven Oh, heel goed gaf Roger haastig ten antwoord, daar hij vrresde den ^andere op zijn stokpeerdje te brengen. Alleen wat slapeloosheid 's nachts Dan moet ge nemen.... Spolget's Zoetmiddel, ongetwijfeld zegde Roger spottend. Neen, zegde Jnckson plechtig, dat heb ik nog nooit aan vrienden aanbevolen. Ge moet morphina beproeven.Eb, nat is er f Bj dit woord morphina was Roger plotseling blerk gc.vorden en beide mannen hadden gezien hoe hjj opgesprongen was. Het is niets, zegde hij, zijne ontroering trach. tenlc te verbergen ik ben wat zenuwachtig ziedaar alles. De redevoering welke de lieer Woeste, de moedige vertegenwoordiger onzes Arrondissements, uitsprak in zitting van 10 maart, zal in gansch't land eenen onaf- metelijken weèrklank vinden. Het spijt ons waarlijk dat wij die meesterlijke redevoering in haar geheel niet konnen meèdeelen. Waarlijk zulk eene redevoering verdient bij duizenden exemplaren gedrukt en gansch T land door verspreid te worden. Wij moeten ons dus bepalen, eenige hoofdpunten meê te deelen. De achtbare redenaar verstoot het alge meen stemrecht en zegt waarom. Wan neer de bevolking in woeling is, bezield door vernielende leerstelsels, is het alge meen stemrecht een gevaar, en dat is de tegenwoordige toestand van België. De heer Nothomb werd in 't voorbijgaan duchtig te recht gewezen en dit zou dezen M. Marson zag den jongeling belangstellend aan. Gij hebt u misschien overwerkt, 's nachts gear beid Toch niet. Ik ben op reis geweest. Heel gezonde oelaning, zegde M. Spolger goed keurend, maar ik kan er mij zeiven maar niet aan krijgen uit vrees van vermoeienis. Langs welken kant z(jt gc uilgetrokken I,angs den kant van Winchester, antwoordde Roger, terwijl hij een? .laps de oogen verhief en M. Marson bleef aanstarcr Wat ge zegt! viel .d.Marson hem,verschrikkende, in de rede maar dan moet ge dicht hij Jarlchester zijn geweest Ik was tc Jarlchester, sprak Roger beslist; ik was daar tijdens het onderzoek in d'c zaak. Beide zijne toehoorders zegden geen woord; het was alsof zekere onbepaalde vrees hen de tong met ver- lomming had gestagen. Marson zag naar Spolger en Spolger aanschouwde zijnen aanstaanden schoonvader, terwijl Roger snel zyno blikken van den eenen tot den anderen wendden. Op dit oogenblik kwam Judith terug binnen. Florry is beter, zegde zij; zy is Wat, M. Axton hier T Ja. ik ben hier gekomen om eenen vriend Ie ont moeten en ik dacht niet te mogen voorby gaan, sprak hy haar groetende. Ik ben heel gelukkig dat gij ons niet vergeet, ar.t. woorddezij, rustig terug l.are plaats innemende. Wilt eU een k°Pje theedrinken voorstaander van het cesarism de oogen moeten doen openen nu hij ziet en gewaar moet worden dat hij een verkeerd pad heeft, ingeslagen. Dc partijgangers van het algemeen stemrecht hebben eenen langen steert die men zich wel wacht af te kappen, of schoon deze het colectivism, de verdeeling der goederen en gereedschappen beschut: men wil zelfs de afschaffing van 't huwe lijk Daarbij ook ontbreekt 't geweld niet en men preekt openlijk dc revolutie, den burgeroorlog aan. Dc leden der uiterste linkerzijde ge voelden zich door deze woorden in 't hart getroffen en tierden gelijk ware bezetenen. In zijne woede riep M. Hanrez, een woordenkramcr zoo er nog nooit een in de Kamer heeft gezeteld,dat de gekozenen van den cijns, de vijanden des volks zijn en al hunne volksliefde - Comcdie is. Doch M. Woeste liet zich door den radikalcn storm niet ontzetten en ant woordde met kracht Comedie Welnu werpt uwe blikken over 't land en zegt mij wie die duizenden instellingen heeft gesticht ten voordeele van den werkersstand Wie anders dan dc katholieken mogen zich hierover roemen En wat deden de radikalen, de socialis ten Niets zij bepalen zich bij woorden kramerij, bij holle woorden, bij bed rei gingen tegen do orde Protesteert maar zoo vee! gij wilt, riep M.Woeste den radikalen toe, liet is niette min eene onbetwistbare waarheid dat van de 2 millioen 200,000 werklieden pij slechts 10 of 20 duizend aanhangers telt. En die bijna onzichtbare minderheid zou aan die overgroote meerderheid willen de wet voorschrijven bij middel van 't alge meen stemrecht 't welk in alle landen door historische leitcn en daadzaken ver oordeeld is Frankrijk toont ons 't regiem van 't algemeen stemrecht aan. Op 't einde der vorige eeuw heersehteer de guillotien, na de beroerten van 1S48 viel men in 't ver derf van 't keizerrijk, dan in 't Wilson- nism, in 't Boulangism om heden onder de schande van 't Panamism bijna te bezwijken. Met het beperkte stemrecht hebben wij hier 60 jaren, vrede, rust, orde en voor uitgang gehad. Hel algemeen stemrecht kan den werk- kersstand geen voordeel, geen lotsverbe tering bijbrengen. De politieke gelijkheid die men droomt is eene dwaasheid en de maatschappelijke gelijkheid kan onmogelijk tot stand wor- den gebracht. M. Woeste verstoot alle stelsels en treedt alleen de huisbewoning bij. Hij verwerpt de verplichtende stemming. Kiezer zijn.is geen ambt. En hoe zou men de onthouding bestraffen? Indien de kiezer er met 1 of 2 fr. van af zou wezen, zou men duizenden onthoudingen koopen voor eene betrekkelijke geringe som. Ten slotte verklaarde onze achtbare vertegenwoordiger dal hij bereid is te onderhandelen ten einde tot accoord te geraken. Dank u. Zij zaten aan dc theetafel en waren om zoo tc zeggen alleen, daar M. Marson en zijnen vriendcüjkcn toeko menden schoonzoon waren opgestaan en nu in eenen hoek der kamer op (luisterenden toon stonden Ie klappen. Judith reikte Roger een kopje thee en bezag hem onophoudelijk, terwijl hij het met eene achlclooze uitdrukking op zijn droef gelaat aan dc lippen bracht Gij ziet cr niet goed uit, zegde zij ten slotte, de oogen ncórslaande. Zedelijk lijden, gafhijrmt eenen zucht ten ant woord ik heb er goed deel van te ouderstaan gehad, sinds ik u de luatstc maal heb gezien. -In betrekking met... dio zaak vroeg zij nauw hoorbaar. Ja. ik heb uwen brief te Londen ontvangen en ben onniiddolyk naar Jarlchester gegaan, voorgevende dat ik daar kwam om dc landstreek af te zien Ik bleef cr eene week, toen ik uwen tweeden brief ontving, mij berichtende dat hij in aankomst was. En hij kwam vroeg Judith, met ingehouden stem. Hij kwam. Gij hebt hem gezien? ging zij voort, terwijl zc onrustig zag naar dc twee mannen, die nog altijd stonden te duisteren aan het andere eind der kararr. Ja En gij hebt... gij liehlde brieven Wel zeker, antwoordde Roger op den toon der grootste verwondering. Ik heb ze u gezonden, bier naar het posthurcel, zooals ge verlangd hebt. Het hekalken der gronden, die van na- tuurswege geene genoegzame hoeveelheid kalk bevatten, wordt nog al dikwijls door sommige landbouwers over het hoofd ge zien. En nogtans, de kalk is niet alleen eene onmisbare voedstof der planten, maar hij is tevens een geschikt middel om de natuurkundige samenstelling des gronds te ver bei eren, en in dezen, onder schei kundig opzicht, eene zeer belangrijke rol te vervullen. Inderdaad, op natte, koude gronden toegepast, maakt de kalk deze losserdroger en warmer, zoodat men ze in 't najaar later en in 't voorjaar vroeger zal kunnen bewerken; ook de vruchten beginnen er eerder te groeien en de rijkdom wordt vergemakkelijkt en verhaast. Verders doet de kalk dc orga nieke stoffen verrotten en oplossen, be spoedigt de salpeterzmnworming,stelt den voorraad navette in beweging, maakt de potasch de van den klei los. neemt de zuurheid des gronds weg, weert de scha delijke insekten af, voorkoomt het vallen der granen en vernietigt in do weiden de mossen en nadeelige planten. lelden, welke men meteen potaschzout (Chloorpotasch, Zwavelzure potasch, Kai- niet, Carnollicl) heeft bemest, hoeven steeds van kalk, in eene behoorlijke mate voorzien te zijn. Immers die potaschzou- ten, alsook de soda- en magnesiazouten, waarmede zij gemengeld zijn, gaan nieu we verbindingen aan met het koolzuur, het hmnuszuur, het kiezelzuur en andere stoffen van den grond; liet zwavelzuur en de chloor worden in vrijheid gesteld en verbinden zich met den kalk om zwavel zuren kalk on chloorkalk te maken, die dan gemakkelijk in den grond verdeelen en wegzinken. Men strooit den kalk best in den Herfst op koorn- of klaverstoppen, terwijl hij in dc Lente voordeeligop gewerkt land voor beeten en aardappelen kan aange wend worden. Nooit mag men hem gelijk met zaad of stalmes leggen; het eerst wicrde er door beschadigd en 't tweede zou te ras verleren. Daar de kalk den voorraad mest van den grond ras ontbindt en beschikbaar maakt, mag hij nooit in te groote hoeveelheid gebruikt worden. Want als ér in den grond meer voedstof- l'en oplosbaar in 't water worden dan de planten opnemen kunnen, is er gevaar dat er zullen verloren gaan. Derwijze zou de grond al meer en meer verarmen en het spreekwoord - De kalk verrijkt den vader, maar maakt den zoon arm be waarheid worden. Groote God, zegde Judith, terwyl zy krampachtig Roger's hand greep, ik... ik heb ze niet ontvangen. Ik ben alle dagen naar het posthurcel gegaan om te ver nemen of er niets gekomen «as voor Miss Judith en altijd werd mij geantwoord van neen. Wat antwoordde Roger wiens verbazing in schrik overging. Ik hoop toch niet dat ze verloren zjjn ik had het pak als aanbevolen brief moeten verzen en, dommerik die ik ben. In dit geval bad ik het niet kunnen bekomen antwoordde Miss Varlins, vctgeet het niet. Het pak was gericht aan Miss Judith de postmeesteres kent mij tc goed opdat ik had kunnen teekenen met eenen anderen naam dan den myuc, zonder verwondering te -erwekken. Gij hadt mij moeten veroorloven ze hierheen te zenden. Opdat ze in handen zouden komen van F'lorry Neen, dat ouk niet. Maar als die brieven verloren zyn gegaan, «nl moeten wc dan doen In dit geval zal... L'ssst Zij had plotseling de hand op Zynen arm gelegd om hem het spreken te beletten, want op dit oogenblik hoorde men dc schrille cn piepende stem van M. Spolger, die den naam uitsprak Scbasliaan Melstane Judith en Roger bezagen elkander, niet verbleekte wangen, vol ontroering hij wilde voortgaan met spre ke i, toen voor de tweede maal zij hem dit belette. (Wordt voortgezet).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1893 | | pagina 1