NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
Herziening.
Donderdag 16 Maart 1895. 10 centiemen per nummer. 47ste Jaar, N° 27o8.
Politiek overzicht.
MIJNHEER JUDAS
Redevoering van M. Woeste.
LANDBOUW.
DE DENDËRBODE.
ARONNEMENTPRKilS
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3.25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te belaien
De inschrijving eindigt met 31 December.
De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van
den schuldenaar.
Men schrijft in bij c. VAN BE PUTTE-GOOSSENS, Korle-Zeutstraat,
N. 31, en in alle Postkantoren des lands.
ADVERTENTIEIVPRMS
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen op
3' bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Ileeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. Voor de advertentiën uit vreemde landen
zich uitsluitend te wenden lot de Agencie Ilavas, te Brussel,32, Magdalena
Straat en te Parijs, 8 Beursplaals. (Paris, 8 Place de la Bourse.
Guique suum.
Anl»t, IHaart 1893.
Frankrijk. Het Panama-schan
daal. Ontslag van M. Bourgeois
Het Panama-schandaal is waarlijk
noodlot lig voor de Fransche regeering.
Nogmaals is een minister zedelijk ver
plicht zijn ontslag te geven.
In het proces, dat thans voor het
assisenhof tc Parijs gevoerd wordt, werd
zaterdag als getuige gehoord mad. Cottu,
vrouw van een der veroordeelde bestuur
ders van den Panama. Zij verklaarde, dat
cenige dagen na de aanhouding van
haren echtgenoot, men haar van wege
den minister van justitie, M. bourgeois,
eenen koop is komen aanbieden.
Een ambtenaar van liet ministerie
kwam haar verklaren dat do regoering
het schandaal wilde versmooren, en de
beschuldigde bestuurders in vrijheid zou
doen stellen, indien zij beloofden het
stilzwijgen te bewaren. Men verzocht
hare bemiddeling daartoe, en men vroeg
haar terzelfdertijd of zij geene papieren
bezat, die zouden toelaten een of meer
leden der rechterzij in het Panama-schan
daal te betrekken. Mad. Cottu heeft ge
weigerd de hand te leenen tot die knoei
erij en eenige dagen daarna werd M.
Cottu veroordeeld tol twee jaar gevan
genis.
Die getuigenis heeft eene groote op
schudding verwekt, en zondag morgend
heeft men zonder verwondering verno
men, dat M. Bourgeois zijn ontslag ge
geven had als minister van justicie. In
een brief aan den voorzitter, van den mi
nisterraad, M. Ribot, gericht, protesteert
hij tegen de beschuldiging van mad. Cot
tu, en hij verklaart zijn ontslag te geven,
om die beschuldiging door alle mogelijke
middelen te kunnen weerleggen, zonder
weerhouden te zijn door zijn plicht, van
lid der regeering.
De ministeraad, zondag avond bijeen
gekomen, heeft beslist voorloopigdat ont
slag te aan veerden.
Niemand immers kon een oogenblik er
aan twijfelen, dat achter deze knoeierij
niemand anders verborgen was dan do
minister van justicie en dat M. Bourgeois
alleen de ingever was van deze schaamte-
looze poging, van die ware exploitatie op
de zwakheid en de liefde eener vrouw.
Kerkelijke-Staten. De Paus en
kardinaal Rampolla hebben met 20
Fransche bisschoppen gehandeld over de
noodzakelijkheid, om in de toekomstige
Kamer de staatkunde van de zich bij de
republiek aansluitende katholieke partij
voor te zetten.
De Paus heett ter gelegenheid van de
ontvangst van den buitengewonen gezant
des sultans aan den grootvizier het groot-
j kruis der orde van Pius IX verleend,
I alsook aan den turkschen minister van
I justicie.
20* Vervolg.
Van Melstanc, voleindigde M. Spolgcr haren zin.
Ja ik weet dat. En, van dien Melslane gesproken....
Spreek niet van hem, zegde Marson scherp.
Waarom niet 1
liet was Florry die het antwoord gafzichtbaar
strerd zij tegen «men aanval van benauwdheid en
Judith haren arm grijpende bracht haar buiten hel
vertrek.
Ziet ge, sprak Marson en zag cr zeer misnoegd
uit, hoe gek het is van beginnen tc spreken van dien
kerel.
Ik weet niet waarom wij dien naam niet zouden
mogen uitspreken, antwoordde Spolger. Dat alles is
nu gedaan met dien man en hij zal ons niet meer ver
velen. Hij is vertrokken, doch vódr hij weg ging, was
hij onbeschaamd genoeg bij mij tc komen aanbellen.
Ik hch hem eens goed dc les gespeld, ofschoon hij mij
met weinig heelt ontsteld.
Wat kwa n hij doen
Spolger ging juist een antwoord geven toen dc deur
andermaal werd open geworpen Ie dienaar mot
De beraadslagingen over dc herziening
zijn reeds twee weken aan den gang.
Verscheidene der voornaamste redenaars
der drij partijen hebben het woord ge
voerd.
Reeds hebben wij onder anderen ge
hoord MM. Graux en Woeste welke
hoogst belangwekkende redevoeringen
uitspraken. Thans zal het do beurt wor
den van MM. Janson, Frère, Nothomb.
de Burlel, enz. wier redevoeringen niet
min belangwekkend zullen wezen.
M. de Burlct zal, zoo denkt men het, in
naam der regeering optreden.
Ondanks al de tot hiertoe uilgesprokene
redevoeringen, hoe meesterlijk zij ook
waren, is do oplossing der herzienings
kwestie nog bitter weinig gevorderd.
Het accoord is nog verre van te kunnen
gesloten worden.
Men ziet duidelijk waar den knoop ligt
maar gevoelt ook de moeielijkheidom hem
los te maken.
De doctrinaircn zouden met de katho
lieken willen overeenkomen maar de
voorwaarden die zij stellen zijn een
verraad der katholieke partij tegenover
de buitenlieden. De doctrinaircn willen
de verwerping van den differentieelen taks.
En op die voorwaarde zouden zij zelfs
de huisbewoning stemmen.
Maar zonder differentieele taks ware
de huisbewoning voor den buiten eene
ware fopperij.
De steden en groote centrums zouden
drij kiezers tellen tegen een op den bui
len. Dit zou in de steden aan 't algemeen
stemrecht gelijken, terwijl men voor den
buiten een beperkt stemstelsel zou behou
den.
Geene oplossing zou slechter wezen dan
deze, want zij ware niet alleen eene ver
raderij maar ook bijna eene zelfmoord
voor de katholieke partij.
Onmogelijk kan noch mag de katho
lieke meerderheid hieraan de hand leenen.
't Zou eene ongehoorde dwaasheid
wezen, het kiesrecht toe te kennen aan de
werklieden in de steden en het aan die op
den buiten te weigeren.
De boeren zijn doorgaans beter geleerd
dan do fabriekwerkers in de steden en
leveren voorzeker meer waarborgen van
vaderlandsliefde, zedelijkheid, rust en
orde op dan die laatsten.
Die misdaad zou de katholieke partij
weldra uilboelen.
Dat de doctrinairs ofte oude pruiken die
misdaad tegenover de buitenlieden met
uiterst genoegen zouden willen plegen.
dat is begrijpelijk want do boeren waren
nooit de vrienden der liberalen. De ge
schiedenis dezer laatste jaren leert ons
dat de liberalen, de buitenlieden haten en
altijd betracht hebben ze onder ondrage
lijke lasten te doen bukken en ze daarbij
machteloos te stellen er zich te kunnen
tegen te verzetten door hen het kiesrecht
te ontnemen.
Wie heeft de wraakroepende lasterin
gen en honende versmadingen vergeten
die door Frère, Graux, enz., enz. den
buitenlieden naar 'I hoofd werden geslin
gerd
Ja, het klonk uit liberalen mond
- halfhouten, mastentoppen, ploe
gen die in God gelooven, dom hoofden,-
hoeveknechten, - barbaren, - enz.,
enz. te veel om te melden.
En wat willen zij nu, de doctrinairs
Ahzij willen de buitenlieden, dc boeren
nog meer beleedigen.nog meer vernederen
door in de nieuwe grondwet te doen
inschrijven dat zij onbekwamer zijn dan
de stedelingen, en dus onweordig van het
kiesrecht te bezitten.
Doch wij zijn cr verzekerd van, noch
de regeering, noch de katholieke meer
derheid zullen onder dit opzicht toegeven,
in andere woorden een verraad plegen
tegenover de buitenlieden die altijd de
steunpilaren der katholieke partij zijn
geweest en hierom door de liberale, ge-,
haat, gehoond, beleedigd, versmaad en
vervolgd worden.
Wat ons betreft, wij zeggen het rond
uit, veel liever dan het recht der boeren
op te offeren, houden wij een accoord rfiet
de radico-soeialisten veel verkieslijker
Immers door het algemeen stemrecht
zouden de buitenlieden uit het kiezers
korps niet verwijderd worden.
Stentor-slem uitriep
M. Roger Ax Ion.
M. .Marson ging den jongeling te gemoet en groette
hem allervriendelijkst.
Hoa gnat het, M. Axton vroeg hy, ik wist niet
eens dat gij in de stad waart.
-- Neen. Ik ben dezen morgend met den Londen
trein aangekomen, antwoordde Roger terwijl hij den
ouderling de hand drukte. Ik boop dat ge wc! tc pas
zjjt, M. Spolgcr
Deze heer schudde hel hoofd toen Axton zich ncOr-
zelle en. wanneer dc lampen waren binnengebracht,
bezag hij scherp den nieuw gekomenc, zijne vraag op
wysgccrige wijze met eene andere vraag beantwoor
dende.
En hoe is het met u zeiven
Oh, heel goed gaf Roger haastig ten antwoord,
daar hij vrresde den ^andere op zijn stokpeerdje te
brengen. Alleen wat slapeloosheid 's nachts
Dan moet ge nemen....
Spolget's Zoetmiddel, ongetwijfeld zegde Roger
spottend.
Neen, zegde Jnckson plechtig, dat heb ik nog
nooit aan vrienden aanbevolen. Ge moet morphina
beproeven.Eb, nat is er f
Bj dit woord morphina was Roger plotseling blerk
gc.vorden en beide mannen hadden gezien hoe hjj
opgesprongen was.
Het is niets, zegde hij, zijne ontroering trach.
tenlc te verbergen ik ben wat zenuwachtig ziedaar
alles.
De redevoering welke de lieer Woeste,
de moedige vertegenwoordiger onzes
Arrondissements, uitsprak in zitting van
10 maart, zal in gansch't land eenen onaf-
metelijken weèrklank vinden. Het spijt
ons waarlijk dat wij die meesterlijke
redevoering in haar geheel niet konnen
meèdeelen.
Waarlijk zulk eene redevoering verdient
bij duizenden exemplaren gedrukt en
gansch T land door verspreid te worden.
Wij moeten ons dus bepalen, eenige
hoofdpunten meê te deelen.
De achtbare redenaar verstoot het alge
meen stemrecht en zegt waarom. Wan
neer de bevolking in woeling is, bezield
door vernielende leerstelsels, is het alge
meen stemrecht een gevaar, en dat is de
tegenwoordige toestand van België.
De heer Nothomb werd in 't voorbijgaan
duchtig te recht gewezen en dit zou dezen
M. Marson zag den jongeling belangstellend aan.
Gij hebt u misschien overwerkt, 's nachts gear
beid
Toch niet. Ik ben op reis geweest.
Heel gezonde oelaning, zegde M. Spolger goed
keurend, maar ik kan er mij zeiven maar niet aan
krijgen uit vrees van vermoeienis. Langs welken kant
z(jt gc uilgetrokken
I,angs den kant van Winchester, antwoordde
Roger, terwijl hij een? .laps de oogen verhief en M.
Marson bleef aanstarcr
Wat ge zegt! viel .d.Marson hem,verschrikkende,
in de rede maar dan moet ge dicht hij Jarlchester
zijn geweest
Ik was tc Jarlchester, sprak Roger beslist; ik was
daar tijdens het onderzoek in d'c zaak.
Beide zijne toehoorders zegden geen woord; het was
alsof zekere onbepaalde vrees hen de tong met ver-
lomming had gestagen. Marson zag naar Spolger en
Spolger aanschouwde zijnen aanstaanden schoonvader,
terwijl Roger snel zyno blikken van den eenen tot den
anderen wendden.
Op dit oogenblik kwam Judith terug binnen.
Florry is beter, zegde zij; zy is Wat, M.
Axton hier T
Ja. ik ben hier gekomen om eenen vriend Ie ont
moeten en ik dacht niet te mogen voorby gaan, sprak
hy haar groetende.
Ik ben heel gelukkig dat gij ons niet vergeet, ar.t.
woorddezij, rustig terug l.are plaats innemende. Wilt
eU een k°Pje theedrinken
voorstaander van het cesarism de oogen
moeten doen openen nu hij ziet en gewaar
moet worden dat hij een verkeerd pad
heeft, ingeslagen.
Dc partijgangers van het algemeen
stemrecht hebben eenen langen steert die
men zich wel wacht af te kappen, of
schoon deze het colectivism, de verdeeling
der goederen en gereedschappen beschut:
men wil zelfs de afschaffing van 't huwe
lijk
Daarbij ook ontbreekt 't geweld niet en
men preekt openlijk dc revolutie, den
burgeroorlog aan.
Dc leden der uiterste linkerzijde ge
voelden zich door deze woorden in 't hart
getroffen en tierden gelijk ware bezetenen.
In zijne woede riep M. Hanrez, een
woordenkramcr zoo er nog nooit een in de
Kamer heeft gezeteld,dat de gekozenen van
den cijns, de vijanden des volks zijn en
al hunne volksliefde - Comcdie is.
Doch M. Woeste liet zich door den
radikalcn storm niet ontzetten en ant
woordde met kracht
Comedie Welnu werpt uwe blikken
over 't land en zegt mij wie die duizenden
instellingen heeft gesticht ten voordeele
van den werkersstand
Wie anders dan dc katholieken mogen
zich hierover roemen
En wat deden de radikalen, de socialis
ten Niets zij bepalen zich bij woorden
kramerij, bij holle woorden, bij bed rei
gingen tegen do orde
Protesteert maar zoo vee! gij wilt, riep
M.Woeste den radikalen toe, liet is niette
min eene onbetwistbare waarheid dat van
de 2 millioen 200,000 werklieden pij
slechts 10 of 20 duizend aanhangers telt.
En die bijna onzichtbare minderheid zou
aan die overgroote meerderheid willen de
wet voorschrijven bij middel van 't alge
meen stemrecht 't welk in alle landen
door historische leitcn en daadzaken ver
oordeeld is
Frankrijk toont ons 't regiem van 't
algemeen stemrecht aan. Op 't einde der
vorige eeuw heersehteer de guillotien, na
de beroerten van 1S48 viel men in 't ver
derf van 't keizerrijk, dan in 't Wilson-
nism, in 't Boulangism om heden onder
de schande van 't Panamism bijna te
bezwijken.
Met het beperkte stemrecht hebben wij
hier 60 jaren, vrede, rust, orde en voor
uitgang gehad.
Hel algemeen stemrecht kan den werk-
kersstand geen voordeel, geen lotsverbe
tering bijbrengen.
De politieke gelijkheid die men droomt
is eene dwaasheid en de maatschappelijke
gelijkheid kan onmogelijk tot stand wor-
den gebracht.
M. Woeste verstoot alle stelsels en
treedt alleen de huisbewoning bij. Hij
verwerpt de verplichtende stemming.
Kiezer zijn.is geen ambt. En hoe zou men
de onthouding bestraffen? Indien de kiezer
er met 1 of 2 fr. van af zou wezen, zou
men duizenden onthoudingen koopen voor
eene betrekkelijke geringe som.
Ten slotte verklaarde onze achtbare
vertegenwoordiger dal hij bereid is te
onderhandelen ten einde tot accoord te
geraken.
Dank u.
Zij zaten aan dc theetafel en waren om zoo tc zeggen
alleen, daar M. Marson en zijnen vriendcüjkcn toeko
menden schoonzoon waren opgestaan en nu in eenen
hoek der kamer op (luisterenden toon stonden Ie
klappen. Judith reikte Roger een kopje thee en bezag
hem onophoudelijk, terwijl hij het met eene achlclooze
uitdrukking op zijn droef gelaat aan dc lippen bracht
Gij ziet cr niet goed uit, zegde zij ten slotte, de
oogen ncórslaande.
Zedelijk lijden, gafhijrmt eenen zucht ten ant
woord ik heb er goed deel van te ouderstaan gehad,
sinds ik u de luatstc maal heb gezien.
-In betrekking met... dio zaak vroeg zij nauw
hoorbaar.
Ja. ik heb uwen brief te Londen ontvangen en
ben onniiddolyk naar Jarlchester gegaan, voorgevende
dat ik daar kwam om dc landstreek af te zien Ik bleef
cr eene week, toen ik uwen tweeden brief ontving, mij
berichtende dat hij in aankomst was.
En hij kwam vroeg Judith, met ingehouden
stem.
Hij kwam.
Gij hebt hem gezien? ging zij voort, terwijl zc
onrustig zag naar dc twee mannen, die nog altijd
stonden te duisteren aan het andere eind der kararr.
Ja
En gij hebt... gij liehlde brieven
Wel zeker, antwoordde Roger op den toon der
grootste verwondering. Ik heb ze u gezonden, bier
naar het posthurcel, zooals ge verlangd hebt.
Het hekalken der gronden, die van na-
tuurswege geene genoegzame hoeveelheid
kalk bevatten, wordt nog al dikwijls door
sommige landbouwers over het hoofd ge
zien. En nogtans, de kalk is niet alleen
eene onmisbare voedstof der planten,
maar hij is tevens een geschikt middel om
de natuurkundige samenstelling des gronds
te ver bei eren, en in dezen, onder schei
kundig opzicht, eene zeer belangrijke rol
te vervullen. Inderdaad, op natte, koude
gronden toegepast, maakt de kalk deze
losserdroger en warmer, zoodat men
ze in 't najaar later en in 't voorjaar
vroeger zal kunnen bewerken; ook de
vruchten beginnen er eerder te groeien
en de rijkdom wordt vergemakkelijkt en
verhaast. Verders doet de kalk dc orga
nieke stoffen verrotten en oplossen, be
spoedigt de salpeterzmnworming,stelt den
voorraad navette in beweging, maakt de
potasch de van den klei los. neemt de
zuurheid des gronds weg, weert de scha
delijke insekten af, voorkoomt het vallen
der granen en vernietigt in do weiden de
mossen en nadeelige planten.
lelden, welke men meteen potaschzout
(Chloorpotasch, Zwavelzure potasch, Kai-
niet, Carnollicl) heeft bemest, hoeven
steeds van kalk, in eene behoorlijke mate
voorzien te zijn. Immers die potaschzou-
ten, alsook de soda- en magnesiazouten,
waarmede zij gemengeld zijn, gaan nieu
we verbindingen aan met het koolzuur,
het hmnuszuur, het kiezelzuur en andere
stoffen van den grond; liet zwavelzuur en
de chloor worden in vrijheid gesteld en
verbinden zich met den kalk om zwavel
zuren kalk on chloorkalk te maken, die
dan gemakkelijk in den grond verdeelen
en wegzinken.
Men strooit den kalk best in den Herfst
op koorn- of klaverstoppen, terwijl hij in
dc Lente voordeeligop gewerkt land voor
beeten en aardappelen kan aange
wend worden. Nooit mag men hem gelijk
met zaad of stalmes leggen; het eerst
wicrde er door beschadigd en 't tweede
zou te ras verleren. Daar de kalk den
voorraad mest van den grond ras ontbindt
en beschikbaar maakt, mag hij nooit in te
groote hoeveelheid gebruikt worden.
Want als ér in den grond meer voedstof-
l'en oplosbaar in 't water worden dan de
planten opnemen kunnen, is er gevaar
dat er zullen verloren gaan. Derwijze zou
de grond al meer en meer verarmen en
het spreekwoord - De kalk verrijkt den
vader, maar maakt den zoon arm be
waarheid worden.
Groote God, zegde Judith, terwyl zy krampachtig
Roger's hand greep, ik... ik heb ze niet ontvangen. Ik
ben alle dagen naar het posthurcel gegaan om te ver
nemen of er niets gekomen «as voor Miss Judith en
altijd werd mij geantwoord van neen.
Wat antwoordde Roger wiens verbazing in
schrik overging. Ik hoop toch niet dat ze verloren zjjn
ik had het pak als aanbevolen brief moeten verzen
en, dommerik die ik ben.
In dit geval bad ik het niet kunnen bekomen
antwoordde Miss Varlins, vctgeet het niet. Het pak
was gericht aan Miss Judith de postmeesteres kent
mij tc goed opdat ik had kunnen teekenen met eenen
anderen naam dan den myuc, zonder verwondering te
-erwekken.
Gij hadt mij moeten veroorloven ze hierheen te
zenden.
Opdat ze in handen zouden komen van F'lorry
Neen, dat ouk niet. Maar als die brieven verloren zyn
gegaan, «nl moeten wc dan doen
In dit geval zal...
L'ssst
Zij had plotseling de hand op Zynen arm gelegd om
hem het spreken te beletten, want op dit oogenblik
hoorde men dc schrille cn piepende stem van M.
Spolger, die den naam uitsprak
Scbasliaan Melstane
Judith en Roger bezagen elkander, niet verbleekte
wangen, vol ontroering hij wilde voortgaan met spre
ke i, toen voor de tweede maal zij hem dit belette.
(Wordt voortgezet).