HOPTEELT FJ HOPHANDEL.
DE ZEERAAF.
Zondag
27
Augusti
1895.
10 centiemen per nummer.
\T[" Jaar N. 2804.
NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
o ip ir. o :e :p
lal 1 li
lot de Planters en Kooplieden
Politiek overzicht.
Ooren open.
LANDBOUW.
DE DENDERBODE,
ABONNEMENTPKMS
Dil blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen
De inschrijving eindigt met 31 December.
De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van
den schuldenaar
ftlen schrijft in bij C. VAK DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
N. 31, en in alle Postkantoren des lands.
<-h'
I>VERTE\T11\PIU.I8
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Beklamen fr. 1,00 Vonnissen op
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden met teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. Voor de advertentiën uit vreemde landen
zich uitsluitend te wenden tot de Agencie llavas, te Brussel,32, Magdalena
Straat en te Parijs, 8 Beursplaals. (Paris, 8 Place de la Bourse.
Cuique suum.
Het College van Itnrgeniecslcr en Schepenen «Ier
St a«l Aalstbrengt ter kennis van de belanghebbenden dat de heer Minister van
Landbouw alhier eene Commissie heeft ingericht, ten einde de middelen op te sporen
om de Hopteelt te verbeteren en den handel op te beuren.
Om dit doel te bereiken raadt de Commissie alle hopplanters aan
1° Enkelijk de verscheidenheden van de hop te verbouwen, welke rijk zijn aan
lupuline (geel- of reukstof.)
2° De hop zuiver te plukken, zoo kort mogelijk, zoodanig dat zij noch stelen noch
bladeren bevat en ze te drogen op onberispelijke wijze, zcodat zij haren aangenamen
geur en hare fraaie kleur behoudt en door den rook niet is bezoedeld.Er wordt bijzon
derlijk aanbevolen de hop te plukken bel voor bel.
3° De gewone eesten te wyzigen, zoodat de hop met verwarmde lucht wordt ge
droogd en de rook zijnen onaangenamen geur aan de bellen niet kan mededeelen.
Toestellen van ijzeren buizen, ten bedrage van de som in hare begrooling
gebracht, zullen verleend worden aan de planters die hunnen eest zullen inrichten
volgens de inlichtingen der Commissie.
Er wordteen PRI.1SKAÜIP uitgeschreven voor de hop volgens de boven
staande voorschriften bewerktde volgende geldpremièn en eermetalen zullen toege
kend worden
1° Eene eerste belooning, van 50 fr. en een verguld zilveren eermetaal
van 20 frank
2° Twee tweede belooningen, ieder van 40 fr. en een verguld eer
metaal van 10 fr.
ti° Vier derde ïd.,
-4° Tien vierde ïd.,
25° Vijftig vijfde id., ieder van 10 fr. en een verguld eer
metaal van 10 frank.
Elke prijswinnaar zal bovendien een diploma bekomen.
De prijskamp zal eindigen den 1 December 1893. Degene welke er willen deel aan
nemen, zullen uit de baal die ten minste 80 kilos moet wegen een staal doen nemen
door M. Emile De Loose, Bestuurder van de Stadswaag, die de genomene stalen in
tegenwoordigheid van de belanghebbenden zal nummeren, bewaren en de namen der
planters en de nummers hunner stalen in een daartoe bestemd register schrijven. De
stalen zullen bovendien door den heer Secretaris der Commissie dagelijks toegezegeld
worden.
Na de toewijzing der prijzen, zullen de stalen ten toon gesteld worden.
De dag der prijsdeeling zal later vastgesteld en aan de prijswinnaars bekend gemaakt
worden.
IIOPPLAXTERS, de toekomst is in utce handen. In de naburige
landen is de hop mislukt,bijgevolg zal onze hop gevraagd worden op de vreemde
markten. Plukt uwe hop met zorg, droogt ze zonder tuilen reuk en met xveinig
solfer, en onze hop zal nare oude faam herwinnen. Gebruikt ook geene bedric-
gelijke middels om de hop zwaarder te doen wegen; kooplieden en landbouwers
moeten dit jaar samemverhen om de kwaliteit onzer hop hoog te doen schatten.
Dan zal zij meer en meer gevraagd worden en gij z ult ze aan geene spotprijzen
meer moeten verkoopen.
Van heden afkan men verdere inlichtingen bekomen bij de Leden der Commissie
MM. L. Gheeraerdts, Voorzitter ,- Baron P. Bethune F. CumontC. DeConinck-
De Windt; V. De Moor Ph. De Wolf-van der Noot Fr. Monfils L. Van Over-
straeten J. Reyniers, Schrijver.
Gedaan te Aalst, den 11 Augusti 1893.
De Secretaris, De Burgemeester
Edm. Scheerlinckx. V. Van Wambeke.
Aalst, 2G Augusli 1893.
ieder van 30 fr. en een verguld eer
metaal van 10 fr.
ieder van 20 fr. en een verguld eer
metaal van 10 fr.
17® Vervolg.
Een hatelijke grijnslach vertoonde zich op Morgan's
gelaat toen h(j die gewaar werd. Alles was dus in
orde. Fleming had hem niet gehoord en stond met het
gelaat naar de zee gekcerd.Misschien kon hij het schip
zien naderen, misschien ook niet. Maar hoe dit zij,
hij was er.
Terwijl deze gedachten Morgan bezig hioldcn.kcerde
hij behoedzaam terug langs denzeirden weg, dien hij
gekomen was, cn nu meer dan ooit, in dat zonderlinge
halfduister, het gevolg van het schelle lamplicht en den
bijna ondoordringbaren mist,geleek hij op een afschru-
welijk gedrocht, dat achterwaarts rondom ccncn
reusachtigen pilaar kroop, grillig als hel beeld
houwwerk aan het dak ccntr middclceuwsclic kathe
draal.
tjng bleef hij echter niet in deze houding, want
nadat hij een voet of vier achteruitgekropen was.stond
hij op, in de overtuiging dat hij niet gezien kon wor
den, en dat, terwijl hij onhoorbaar op zijne kousen
nader kwam, geene enkele beweging, door Fleming
gemaakt, hem zou kunnen ontgaan.
Nu in de tegenovergestelde richting langs de galerij
loopend. had hij weldra een punt bereikt, van waar
hij, door zich een weinig voorover Ie buigen, Fleming
kon gadeslaan, nu hij eenmaal nauwkeurig wist waar
deze zich bevond. En ja, daar stond de jonge man,
juist zooals hij gedacht b3d, met beide handen op dc
leuning, tc kijken naar cene geheimzinnige, donkere
gedaante, die tegen den mist afstak en Morgan deed
ontstellen z(j was zoo scherp geteekend op den ver
lichten nevel.
Bang voorecne schaduw I dacht hij eenoogen-
blik later Ben ik dan een vreesachtige gek ge
worden
Bij glimlachte bij dc gedachte hoe weinig een
mcnschcnlcvcn meer of minder in zijne oogen bctcc-
kende, na de vele slachtoffers van wind en golven, die
hij reeds had zicD aanspoelen op het strand. Wat gaf
dc zee om een mcnschenlevcn Wat beduidde het ook
eigenlijk, vooral hel leven van dezen man, die hem
rechtstreeks in den weg stond Daarenboven was hij
ecu lecgloopcr, een nietsdoener, die niet op zijne
plaats was tusschen de hard werkende bevolking,
waar hij zich had neergezet.
Hij is tot niets nut, dacht Morgan bij zich zeiven;
hij haat mij en werkt mij tegen hij doet haar verdriet
en maakt haar het leven tot cencn last. Bah hij is
een schadelijk dier, een haai, die men dooden mag
omdat hij dc zee onveilig maakt cn zooveel kwaad doet
als hij maar kan.
Morgan Preiss richtte zich in zijne volle lengte op
DuiTscm.AND. Een toespraak van
Bismarck. Prins Bismarck heeft zon
dag te Kissingen, waar hij zich dit jaar
betrekkelijk rustig hield, en hiertoe alleen
tot eene deputatie van Beiersche onder
wijzers het woord had gevoerd, weer eens
eene politieke redevoering gehouden.
Een 700-lal Thüringsche vereerders uit
Moiningen, Kassei en tal van andere
plaatsen,waren in alle vroegte op reis ge
gaan om zich aan verschillende staties te
vereenigen tot een Bismarckfahrtnaar
Kissingen, waar zij met bloempjes op den
hoed of in het knopsgat tegen den middag
vol blijde verwachting aankwamen en in
den bof van 's prinsen woning toegelaten
werden.
Aanstonds verscheen aan een venster...
Mevr. von Bismarck maar weldra trad
Purchlaucht zelf buiten, op een stokje
leunende, maar liet hoofd rechtop en met
scherpen blik de menigte beziende, als
zoekende naar oude kennissen. Hij zag er
betrekkélyk zeer goed uit en was dan
ook nog sterk genoeg om, na het aanhoo-
ren van eene tol hem gerichte toespraak,
drie kwartiers lang het woord te voeren,
steeds luimige scherts en bitter sarcasm
op zijne eigenaardige wijze vermengende,
en zijne pijlen bij voorkeur richtende op
Wilhelm en Caprivi.
Hij wierp een terugblik op de augusti-
dagen van 1870, toen hij deelnam aan den
bloedigen kamp rondom Metz. De toen
gebrachte offers waren zwaar, doch niet
te zwaar, als men de daartegenover ver
kregen uitkomsten, de eenheid van het
duitsche Rijk, in aanmerking noemt.
Hoofdzaak is die eenheid te handhaven.
Dit kan nochtans niet geschieden door
eene overdreven centralisatie van staats
macht. Die centralisatie is nu al ver ge
noeg gegaan.
Men zegge nu niet dat spreker zijn
eigen werk wil afbreken. Van kleine
Staten is hij, wat zijne vijanden ook mo
gen beweren, altoos een voorstander ge
weest In vele opzichten denkt hij ze
noodzakelijk.
De tegenwoordige richting van het
Staatsbestuur van Berlijn meent hij ver
keerd. evenals het vooropschuiven van
den keizer en den keizerlijken kanse
lier bij alle gewichtige rijksaangelegen
heden. Dit is stellig ongrondwettig. De
keizer als zoodanig heeft in den Bonds
raad niets te zeggen. Hij is daar alleen
als koning van Pruisen, en de rijkskanse
lier behoort zich alleen te bepalen tot het
uitvoeren van wetten.
Spreker voert geene oppositie quand
même. Wilde hij dit, dan zou hij eene
politieke rondreis gaan houden. Maar om
dat hij veertig jaren lang staatsdienaar
cn trok den stok half uit zijnen zak, bij zichzclven
overleggend dat de hrele zaak niets weerd was maar
toen hij nader kwam, zag hij nog duidelijker hoezeer
Fleming's houding in zijn voordeel was cn, den stok
loslatend, liet hij dezen in zijnen zak terugglijden
Nog een oogenblik weer haalde Morgan diep adem,
en met gekromde vingers sloop hij al nader en nader,
langzaam.nieéJoogenloos... Ook hij zag dc zonderlinge
verschijning tegen den mist, het afbeeldsel van een
monsterdier, dat op zijne prooi aanvloog, en toen w
dc worsteling begonnen.
Worsteling Eigenlijk kon men het niet zoo no
menhet was in een oogwenk voorbij, gelijk de
sprong van den tijger op zijn niets kwaads vermoedend
slachtoffer.
Met ccn enkelen greep van zijne forschc h inden
vatte Morgan zijnen medeminnaar om het midden,
tilde hem over de leuning cn Irok toen den stok
zijnen zak.
Fleming uitte cencn schorren kreet cn klemde zich
in doodsangst met beide handen aan dc leuning vast
met het gelaat naar de zee gekeerd, wrong cn boog hij
zijn lichaam, om met zijne voeten ccncn steun te
vinden tusschen dc tralies van het hek.
Zijne pogingen waren echter vruchteloos, al slaagde
hij voor een enkel oogenblik, cn toen h(j het hoofd
achterover wierp, staarde hij Morgan aan met eenen
blik, zoo vreesciijk, dat de moordenaar den opgeheven
stok, waarmcé l>ij hem den doodclijken slag wilde toe
brengen, in weerwil van zijne zegepraal haastig terug
geweest is en gewichtige rijksbetrekkin
gen bekleed heeft, ofschoon men thans
zijne diensten missen kan, is dat toch
geen reden om zijnen mond te houden,
wanneer hij verkeerde dingen ziet gebeu
ren, om afstand te doen van zijn recht
tot critiek als staatsburger. Dit zal hij
zeker nimmer doen. Wanneer politieke
geestverwanten hem komen bezoeken,
wil hij van zijn hart geenen doofpot ma
ken, enz. enz.
Men ziet, de oude is nog altijd erg
misnoegd dat hij aan de deur werd gezet
door dien melkbaard
Zwitserland. liet referendum
- De Zwitsers zijn soms een heel aardig
volk en het referendum, dat bij hgn gebo
ren werd, is een heel aardig ding dat
leert ons de laatste volksstemming over
het slachten van vee.
Met 183,000 stemmen tegen 108,000
heeft het Zwitserschc volk besloten dat
voortaan de joodsche manier van vee
slachting, 't is te zeggen, het laten dood
bloeden, niet ineer mag gebruikt worden.
Ment zal voortaan, bij het slachten van
het vee, het dier dooden door den hamer
slag op de hersenen.
Men vraagt zich vruchteloos af waarom
de Zwitsers, die toch nog al voor verstan
dige lieden doorgaan, heel hun politiek
getuig, hebben in werk gezet, om eene
kwestie van zulk gering belang op te
lossen.
Is het uit liefde voor de dieren Dat ze
liever alsdan in 't geheel geen vleesch
eten, want of ge nu den os eerst keelt of
ge slaagt hem dood, eraan inoet hij toch,
en 't lijden der eene slachting zal niet
veel langer duren dan het lijden der
andere. Met dat princiep zou men geen
garnalen meer in 't kokend water mogen
werpen, uit vrees van de beestjes pijn te
doen
Is het om de joden te plagen Daar zijn
er misschien 8000 in geheel Zwitserland,
waarvan de helft waarschijnlijk pratikee-
rend zijn. Die zullen dus het' Zwitsersch
vleesch niet meer kunnen eten, aangezien
hun godsdienst hun verbiedt vleesch te
eten van dieren, die bij 't slachten niet
zijn uitgebloed.
We nemen dus niet aan dat de stem
ming uit auti-semitism voortkomt, want
eene kleine wet tegen de woekerjoden op
den buiten zou in dit geval een veel beter
wapen geweest zijn.
Wat dan? De Zwitsers zullen misschien
zeggen, dat het hunne zaken zijn en 't nie
mand aangaat. Maar 't geval is niettemin
zonderling, 't Algemeen stemrecht schijnt
overal tot de zotste uitslagen te leiden en
de verstandigste mcnschen, eens dat ze
allen te gelijk stemmen, schijnen er al
hun verstand bij te verliezen.
Zonder het te weten hebben cte Zwitsers
daar aan het referendum een leelijken
slag gegeven.
trok.
Een tweede kreet weerklonk, toen Fleming's voeten
hun steunpunt verloren cn hij de handen moest los
laten...
Morgan l'reiss was alleen op dc galerij hij leunde
over de borstwering cn staarde in de diepte, waar hij
na een oogenblik van stilte een dof plassend geluid
hoorde, gevolgd door eene soort van snik, alsof het
water in eene spleet drong en de lucht daaruit ver
dreef. Daarna een Jacht gesis en doodclijke stille.
Een minuut of tien bleef Morgan Preiss onbeweeglijk
staan, terw ijl zijne schaduw in reusachtige afmetingen
tegenover hem stond eindelijk haalde hy voor het
eerst weer diep adem, hijgend cn fluitend drong
lucht uit de longen naar builen, en hij mompelde.
Dood I Weg Voorgoed Eindelijk
Naar de lantaarn terugsluipcnd, bleef hij nog even
luisteren, en, door nauwkeurige waarneming met de
inrichting van den vuurtoren bekend, draaide hij dc
groolc lamp uit, wachtte een poosje cn draaide toen
de uitgedoofde pitten weer op, dan kon het den schijn
hebben alsof het licht van zelf ware uitgegaan.
Diepe duisternis omhulde nu het tooneel van dc
gruweldaad en de ncvél scheen dichter dan ooit.
XI.
Voorzichtig en stil klom Morgan Preiss weer naar
de beneden verdieping van den vuurtoren, waar Satn
Combe met het hoofd op de gekruiste armen lag Te
snorken, terwijl zjjn makker afwezig scheen tc zjjo.
Als men de socialisten gelooven wil dan
betrachten zij slechts de gelijkheid van
alle mcnschen en handelen zij slechts uit
loutere liefde voor de vrijheid en broeder
lijkheid. Nooit hebben zij het opdeeigenaars
gemunt gehad,maar wel op den eigendom,
op de bezittingen. De godsdienst eerbiedi
gen zij en zij wachten zich wel hem aan
te randen. Vaderlandsgezind dat zijn ze
niet, zij bekennen hetimmers dat is niet
te verwonderen, want het socialistnus
erkent geen vaderland, geen grenzen.
Zieldaar wat men bijna dagelijks in dc
socialistische organen aantreft, maar 't is
logen taal en bedrog
Langen tijd kan men zijne ware inzich
ten of zijn doel achter een masker ver
duiken, doch eens breekt den dag aan dat
dil masker vallen moet.
Een congres van socialisten heeft dezer
laatste dagen te Zurich plaats gehad,
waaraan de opperhoofden en leiders der
socialisten uit alle landen deelnamen.
Op dit congres wisten de sprekers voor
zeker zeer goed wal ze zeggen wildon.
Nu Bebel, de afgod der Duitsche socia
listen bracht er de volgende bctockenis-
volle bedreiging uit
Wee u, tegensl revers,
wanneer liet oogenblik
/.al gekomen 7.i jii,waaii-op
wij «len genadeslng nun
<1«ï verrotte snmenleving
7.11 Hen toebrengen
Ziedaar don kreet die ons 't doel van 't
socialismus in gansch zijne naaktheid
leert kennenWee u roept men,
Wee u tegen den dag dat wij, socia
listen, volkomen meester zullen wezen
van 't bewind van landen, van steden en
dorpen. Wee u dan gij kapitalisten
want allen zult gij verdwijnen en indien
gij wederstaat zullen wij 't zwaard en 't
vuur ter onzer hulp roepen
En men denke niet dat wij overdrijven,
geachte lezers, en,om u nog meer te over
tuigen, willen wij neêrschrijvcn wat men
te Zurich lietrekkelijk de viering van den
eersten mei komt te beslissen
De eerste mei moet een dag van alge-
meenc werkstaking en van opstand
gewapenderhand wezen. Weinige
dagen voor dit tijdstip, moeten de op-
ruiende gezellen in de fabrieken, in de
kazernen en op den buiten vluchtsehrif-
ten verspreiden, waarbij de ge weldadige
opstand van den slecht bedeelde tegen
de burgerij wordt aangepredikt.
Wat eerlijke en vreedzame menschen,
niet waar
Doch gaan wij voort
De anarchistische groepen moeten
elfie gelegenheid van strijd cn woe-
ling waarnemen om de massas tot op-
stand aan te hitsen en hen dc noodzake-
lijkheid tc doen begrijpen, gansch hel
stelsel deibeslaande samenleving om
Verschrikt keek Morgan rond, want dil zou zijne
plannen in dc war kunnen brengen een oogenblik
later zag hij dat er gecnc reden hestond tot bezorgd
heid. Rob was klaarblijkelijk van zijne plaats bij dc
tafel opgestaan, omdat hij in zijne dronkenschap nog
instinktuiatig wist dat hij naar dc lamp moest gaan
zien.
Met deze bcdoeliug was hij een cindwecgs naar
boven geklommen, maar op den trap neergezonken cn
in slaap gevallen.
Wel versperde hij den weg, maar met zijne gewone
behendigheid, wist Morgan over hem heen tc stappen,
zonder hem te doen ontwaken. Beneden gekomen,
sloeg hij Sam nauwlettend gade, om zich tc overtuigen
of deze werkelijk sliep. Vervolgens sloop hij voorzichtig
de deur uil en trok, op den eersten omgang gekomen,
zijne schoenen wéér aan.
Daar bleef hij in den dikken mist staan luisteren.
Dc golven kabbelden en schuimden tegen de rotsen,
somtijds klagend cn zuchtend als ccn in doodsnood
vcrkcercnd menschelijk wezen de geluiden waren
zelfs zoo bedriegelijk, dat Morgan ccn oogenblik aar
zelde, voordat hij om de rots durfde hccnloopen cn
afdalen naar de plek, waar Robert Fleming moes! zijn
neergekomen.
Hoe donker het ook was, behoefde zijn onderzoek
toch niet lang tc duren. De rotsen aan deze zijde
waren zoo steil, dat niets het lichaam zou hebben
kunnen tegenhouden, indien het niet tocva'lig op den
smallen omgang terecht ware gekomen en zelfs al
te werpen, Cfn einde dc ware broe-
derlijhheid cn de verstandhouding
te vestigen, ^cstemicl op «Ie
gemeenselutp «Ier gocde-
reu.
Om tot de gemeenschap der goederen te
geraken is er een geen ander middel dan
«licfstnl <»n roof en dat is dan ook
wat de socialisten aanbevelen Luistert
f >ief«stal moet uanbevo-
I«»o en uitfjovoertl wor-
«Ion. met het doel de werking der
anarchisten (of socialisten) te steunen
cn als middel van strijd tegen het
kapitaal.
Ziedaar eene onbewimpelde bekentenis
van 't gene de socialisten de kleinzonen
onzer liberalen of oude pruiken in 't schild
voeren.
En of de socialisten alleenlijk de goede
ren van Kerk, Kloosters en Katholieken
zullen rooven cn deze hunner liberale
grootvaders eerbiedigen, dat punt laten zij
in de duisternis. Wat ons betreft, wij ge
looven dat moesten zij meester worden,
zij niets zullen eerbiedigen en alles stelen
en rooven wat mogelijk is, zonder zich te
bekommeren of de bestolenen katholiek,
liberaal of jood zijn.
Ooren open dus want de burgers zijn
andermaal verwittigd en wie 'l behoud
onzer huidige samenleving wil, moet er
zich naar regelen.
Wij hebben het vroeger nog gezegd en
wij herhalen hetNog weinigen tijd zal er
verloopen en de gematigde liberalen zullen
weldra overtuigd wezen dat er voor hen
niets anders overblijft.dan zich te scharen
onder het vaandel der Katholieke Bewa
rende Vereeniging
Men schrijft het volgende in dato
23 augusti:
Nu er dit jaar overal gebrek aan vee
voeder bestaat, is in Duitschland de vraag
ontstaan, of inen de beetworlelplanlen,
zonder schade aan deze te veroorzaken,
reeds van hare bladeren zou kunnen ont
doen, om als veevoeder te kunnen dienen.
Eene proef hiermee verleden jaar geno
men, heeft de volgende uitslagen opgele
verd 1° Een morgen, in het begin van
september sterk ontbladerd, namelijk een
gewicht aan bladeren opleverende van
1600 kilos, leverde 16,250 kilos suiker-
beeten op2° een morgen, midden sep
tember zoodanig ontbladerd, dat slechts
de onderste bladeren werden weggeno
men, ten bedrage van 800 kilos, leverde
17,900 kilos beet en op terwijl 3° een
morgen, welke niet van het blad ontdaan
werd, 18,000 kilos wortelen gaf.
Uit deze proefnemingen ziet men dus in
welke mate de ontbladering nadeel ople
vert.
ware dit geschied, dan zou liet door de kracht van den
val zeker teruggesprongen en in het water gevallen
zijn, om met de ebbe naar de open zee gevoerd to
worden.
Morgan was voldaan, na een haastig maar daaiom
niet minder nauwkeurig onderzoek want de vloed
was op zijn hoogsl, en hij vond maar weinig plaats
om dc voeten neer tc zetten hij keerde dus naar den
steenen trap terug, maakte het touw los en roeide
andermaal, als door zijn instinct geleid duurden uiist,
met zooveel juistheid, dat de boot weldra tegen den
havendam schuurde.
Nauwelijks had hij zijn vaaituig verlaten en wéér
aan deu ijzeren ring bevestigd, toen hij met zwaren
stap cn al hoestend hoorde naderen. Zich in den mist
verschuilend, luisterde hij, want hij begreep dat het
Abe Torre moest zijn, die langs den havendam kwam
aangestapt cn zich met veel gedruisch in dc boot liet
glijden,met halfluid gemompel den inist verwcnschcnd
terwijl hij zijn scheepje om het havenhoofd stuurde
cn, met de riemen plassend, den weg zocht naar den
vuurtoren.
Morgan verspilde zijnen lijd niet. Zoodra hij zich
veilig rekende,liep hij zoo snel mogelijk naar den ingang
van dc stcengruer. zonder iemand te hebben ontmoet.
De duisternis scheen nog ondoordringbaarder tc
worden, toen Morgan den nauwen ingang der kloof
achter zich had.want de mist was ook in .j? oude stern,
groef nedergedaald, cn vulde de gebccle holle.
(Wordt voortgezet.)
