DE ZEERAAF.
herziening.
j^ondag o September 4893. 10 centiemen per nummer. 47ste Jaar N, 2806.
NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 7 ARRONDISSEMENT AALST.
Politiek overzicht.
LANDBOUW.
DE DENDERBODE.
A BONNEN ENTPRI4S I
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3.25 voor zes maanden fr. 1,75 voor örij maanden, voorop te betalen
De inschrijving eindigt met 31 December.
De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van
den schuldenaar
Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
N. 31, en in alle Postkantoren des lands.
ADVERTENTIENPRIJS I
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen op
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. Voor de advertentiën uit vreemde landen
zich uitsluitend te wenden tot de Agencie Havas, te Brussel,32, Magdalena
Straat en te Parijs, 8 Beursplaats. (Paris, 8 Place de la Bourse.
Cuique suum.
sloten traclaten geheim worden gehouden,
omdat er bepalingen in voorkomen,waar
bij het tegenwoordige Italiaansche grond
gebied formeel gewaarborgd wordt, dus
met inbegrip van Rome, zoodat de open
baarmaking eene beleediging voor den
H. Stoel zou wezen. Elders verklaart
Geffcken nog, waarom ook Turkije meer
genegenheid voor het Drievoudig Verbond
heeft dan voor het Fransch Russisch
Verbond, zoodat bij een mogelijken oorlog
tegen Rusland allicht op Turkije's mede
werking voor den Driebond zal kunnen
gerekend worden. Maar, gelukkig, het
tegenwoordige statu quo doet voor de
naaste toekomst hoegenaamd geen ver
storting van den Europeeschen vrede
vreezen.
Uit Berlijn wordt aan Daily News ge
meld, dat de krijgsbewegingen inDuitsch-
land zeer belangrijk zullen zijn en dat de
aanwezigheid van den prins van Napels
een politiek belang heeft, waarvan men
de uitwerksels in Frankrijk zal zien.
Uit Parijs wordt aan Daily Chronicle
gemeldDe reis van den prins van Napels
naar Metz, vernietigt alle hoop de vrien
delijke betrekkingen tusschen Frankrijk
en Italië nog te zien heraanknoopen.
Aalst, 3 September 1893
Düitsciii.and.Het drievoudig Ver
bond— Er is te Berlijn een nieuw werkje
verschenen over het Drievoudig Verbond,
en wel van de hand des bekenden profes
sors Geileken, die indertijd het gerucht
makende Dagboek van keizer Friedrich»
uitgaf en daarvoor vervolgd en gestraft,
werd, omdat het voor Bismarck minder
plezierig was.
Frankreich, Rusland und der
Driebund is de eigenlijke titel der bro
chure. Geileken verdedigt daarin den
dcfensieven Driebond tegen den offen
sieven Fransch-Russisch Tweebond en
levert tevens eenige onthullingen betref
fende de verlokkingen waaraan Italië
heeft blootgestaan.
Kort na de Russisch-Bulgaarsche sa
menzweering te Sofia in 1886, zegt hij,
stelde Rusland aan Italië een overeen
komst voor, waarbij aan laatstgenoemd
Rijk het bezit werd voorgespiegeld, zoo
het zich wilde verbinden om, bij eenen
oorlog van Rusland tegen Duitschland en
Oostenrijk, als Rusland's bondgenoot op
to treden. Frankrijk belootde zijnerzijds
het bezit van Trente, zoo Italië een
Fransch-Italiaansch verbond wilde aan
gaan. Maar de toenmalige minister-presi
dent Depretis liet zich niet vangen.
Toen trachtten Frankrijk en Rusland
in elk geval Italie's aansluiting bij Duitsch
land en Orstenryk te verhinderen, of on
gedaan te maken. De czaar persoonlijk
zat tusschen twee vuren van den eenen
kant trachtte de panslavistische journalist
Katkof van Moskou hem met alle geweld
tot een bondgenootschap met Frankrijk
over te halen; van den anderen kant
wilde von Giers, ten minste zoolang de
oude keizer Wilhelm I nog leefde en Bis
marck nog in functie was, de hoop niet
opgeven op herstel eener innige verstand
houding met Duitschland. Alexander III,
aangetrokken door de denkbeelden van
Katkof, verlangde dat deze persoonlijk
zich met von Giers zou verstaan, maar.
von Giers wilde met den panslavist niets
te doen hebben en weigerde hem te ont
vangen 1 De czaar werd daar zoo boos
over, dat von Giers van schrik zijn
ontslag indiende; maar Alexander ant
woordde als een echt Russisch despoot
dat hij, de czaar, zijne dienaren naar be
lieven aanstelt en ook ontslaat, wanneer
het hem goeddunkt en niet wanneer het
hem bevalt.
Verder bevestigt Geffcken dat, gelijk
reeds dikwijls gemompeld is, de door
Duitschland en Oostenrijk met Italië ge-
19* Vervolg.
Hij traditie dat gevoel van zich af te zetten, en
wilde heengaan maar hoe hooger de zen aan den
schitterenden nu rgenhcmcl opsteeg en hoe doorschij
nender het water werd, hoe onmogelijker het hem
toescheen.
Het was eene gewaarwording, die hij nooit te voren
gekend had een benauwend gevoel van afschuw, dat
hem het klamme zweet naar het voorhoofd dreef en
hem rillen deed van schrik.
In de duisternis van den nacht had alles hem zoo
gemakkelijk, zoo van zelf sprekend toegeschenen en
-de gedachte dat zijn medeminnaar uit den weg was
geruimd, en Gillian Dane nu de zijne moest worden,
had zjjn hart van blijdschap doen opspringen. Maar
nu het morgend was, dag weldra, nu het zonlicht
vroolijk danste op de kabbelende zee, verbeeldde hij
zich dat er uit ieder golfje cenc hand dreigend naar
hem werd uitgestrekt, dat in eiken rimpel van het
water de blecke weerglans lag van een lijkkleurig
gelaat, en dat met iedere deining het lichaam aan het
land werd gespoeld en op eene in het oog vallende
plek aan het strand geworpen zou worden.
Zou hij zich nu lafhartig gaan aanstellen, terwijl
alle omstandigheden in zijn voordeel waren Het was
ooi gek te worden en toch was hij als aan de plek
geboeid. .Neen, hij moest er bij zijn, wanneer het
En toch maar altijd nieuwe legerver-
sterkingenMei schrik vernamen de
Duitsche bladen dezer dagen,dat in Frank
rijk eene verbetering in het Lehelgeweer
gebracht is, waardoor telkens twaalf
schoten achter elkander verzekerd zijn
weldra wordt nu in Duitschland ook weer
eene verbetering noodigenz. Altoos
dezelfde schroef zonder einde.
Bismarck en de nieuwe koers.
Het bezoek, dat de Wurtemburgsche mi
nister-president,de vrijheervon Mittnacht,
verleden vrijdag bij Bismarck te Kissingen
heeft afgelegd, wordt voortdurend druk
besproken.
Ofschoon de veeljarige ambtelijke en
vriendschappelijke betrekkingen, waarin
von Mittnacht tot von Bismarck gestaan
heeft, als een redelijk voorwendsel kun
nen gelden, gelooft men toch algemeen
dat Mittnacht eene zending te vervullen
had. En naar uit Stuttgart aan het Deut
sche Volksblad geschreven wordt, was
hem inderdaad van hooger hand opgedra
gen, bij den ouden Bismarck aan te drin
gen op eenige machtiging in diens afkeu
rende bespreking van den nieuwen koers.
Mittnacht moest, als oud-medewerker
in de stichting van het Duitsche rijk, den
prins vriendschappelijk bewegen, toch
vooral wat minder grof te wezen in
zijn publieke uitdrukkingen en ook niet,
zooals in den laatsten tijd bij herhaling
geschiedde, i. verdediger van het parti
cularism op (te treden. En, zegt het blad,
wanneer men nagaat dat Bismarck twee
dagen later, namelijk bij de ontvangst
der deputatie van Frankforters zondag
laatst, reeds "openlijk zijn standpunt ten
opzichte van het particularism nader toe-
lichte en een verkeerde uitlegging van
zijne vroegere woordenbestreed, dan
schijnt werkelijk von Mittnacht, niet ge
heel vergeefs naar Kissingen te zijn ge
weest.
lichaam aan land kwam en zijne drooge lippen met
de tong bevochtigend, draaide hij zich om, ten einde
te ontdekken wat er tusschen hem en het gezonken
schip op de golven ronddreef.
Hij staarde en staarde ademloos en spande zijne met
bloed doortrokken oogen tot 't uiterste in, toen een
luide kreet hem plotseling zoo deed ontstellen, dat hij
bijna van den rotspunt ware getuimeld, waarop hij
geklommen was om beter te kunnen zien en toen
zijn blik de richting van het geluid volgde, bemerkte
hij dat eene boot, met een half riozyn roeiers bemand,
ijlings de haven verliet, alsof men de masten van het
gestrande schip opgemerkt had en nu wilde gaan
onderzoeken of er misschien in het touw werk ook nog
mcnschen waren gevlucht, die men zou kunnen
redden.
Maar neen zij stuurden naar eene klip, die dichter
b|j den wal uit zee stak, eene klip die, behalve met
stormweer, altijd boven water bleefen toen Morgan
zich haastig naar een ander punt begaf, om beter te
kunnen zien, bemerkte hij voor hel eerst, dat er een
levend wezen op de klip zat, dat een oogenblik later
iets donkers boven het hoofd liet wapperen.
Morgan Preiss liet een zonderlingen, heesclien kreet
hooren, terwijl hy als aan den grond genageld staan
bleefwant, zoo meende hij, dat kon geen schipbreu
keling zijn het moest ltobcrt Fleming wezen, die
naar de haven gedreven was, en indien do visschers
hem gingen redden, moest alles aan den dag komen.
Zijne eerste opwelling was,om te kceren, naar zijne
woning te sucllcu, zooveel van zijne schatten mee te
nemen als hij inderhaast kon bijeenverzamelen, en
daarmee te vluchten om zjjn leven te redden.
Terwijl hij dus streed tegen het gevoel van angst,
dal hem had aangegrepen, scheen het plotseling te
A
De Volkskamer vergaderde donderdag
11. om te beraadslagen over de herziening
van art. 56.
De heer A. Visarl de Bocariné bood in
gemeen overleg met de heeren de Moreau,
de Smet de Naeyer en Heynen den volgen
den nieuwen tekst aan
Art. 56. Om tot senator verkozen
te worden en het te blijven, is het noodig:
1° Belg te zijn van geboorte of de
groote naturalisatie verkregen te hebben;
2° Zijne burgerlijke en politieke rechten
te genieten
3° Zijn wettig woonverblijf in België te
hebben
4° Ten minste 40 jaar oud te zijn
5° In de schatkist van den Staat ten
minste 1200 frank rechtstreeksche belas
tingen te betalen, patenten bijbegrepen
olwel eigenaar zijn of vruchtgebruiker
van onroerende goederen, in België gele
gen, wier kadastraal inkomen ten minste
12,000 frank bereikt.
v In de provinciën waar 't getal dier
verkiesbaren de verhouding van 1 op 5000
inwoners niet bereikt (gemompel.links),
wordt de lijst aangevuld bij middel van
de hoogst aangcslagenen der provincie tot
het bedrag dier verhouding bereikt zij. De
op de aanvullende lijst gebrachte burgers
zyn slechts verkiesbaar in de provincie
waar zij hun wettig woonverblijf hebben.
Daarenboven stellen zij het artikel
56bis voor
De door de provinciale raden gekozen
senatoren zijn ontslagen van elke voor
waarde van cüns ze mogen niet belmo
ren lot de vergadering die ze kiest, noch
daarvan deel uitgemaakt hebben gedu
rende het jaar der kiezing of gedurende
de twee voorgaandejaren.
De heer Huysinans stelde voor het vol
gende amendement te voegen aan 't voor
stel des heeren A. Visart en medeleden
Een derde der senatoren, rechtstreeks
door het kiezerskorps te benoemen, zijn
verdwijnen, om plaats te maken voor eene nog zon
derlinger gewaarwording. Zich zclvcn tot kalmte
dwingend, klom hij van de rots naar beneden en begon
langs het strand naar de haven te wandelen, het zoo
aanleggend, dat hij daar wezen kon wanneer de man
nen terugkeerden met de boot en met den persoon,
dien zij hadden toegeroepen, en die zich nog altijd
vastgeklemd hield aan de klip, op een steenworp
aMands van de laatste rotsen van den Zwarten Kam.
Weer klonk hun luid geroep, toen de gedaante zich
ophief, om terstond weer neder te zinken. Een eind
verder dreef eene boot zonder riemen en zonder roeier,
op den snellen stroom achter de masten van het gezon
ken schipmaar zij werd door de aan den wal staan-
den niet opgemerkt, en terwijl het reddingswerk aan
het strand met ingespannen aandacht werd gevolgd,
gleed het verlaten vaartuig langzaam voort en was
weldra uit het oog verdwenen.
XII.
He. nieuws van deze tweede schipbreuk, zoo kort na
de vorige, was weldra door het dorp verspreid. Ook de
predikant hoorde het en haaste zich naar het strand.
Buiten vond lijj Gillian reeds met den hoed in de band,
met eene uitdrukking op het lieve, blecke gezichtje,
die van heftige ontroering getuigde.
Maar, Gillian, kindlief, wat scheelt u Gij ziet er
uit, alsof gij den geheelen nacht niet naar bed waart
geweest 1
Vindt ge vroeg zjj met een flauw glimlachje.
Ik heb ook weiuig geslapen en gevoel mij niet zeer
wel.
Mijne lieveling I riep hij. hare hand vattende
en terwjjl hij haar bezorgd aankeek, begon hij, met de
h
van alle cijnsvoorwaarde ontslagen, mits
te behooren tot eene der volgende klassen;
1° Ministers, oud-ministers, ministers
van State
2° Leden en oud-leden der wetgeven
de Kamers
- 3° Gevolmachtigde- of zaakgelastigde
ministers en oud-ministers
1° Oud-hoofdofficieren van burger
wacht en leger
5° Gewezen voorzitters en ondervoor
zitters der provinciale raden
6° Leden en oud-leden van het ver
brekingshof, van de beroepshoven en van
dezer parketten, voorzitters en gewezen
voorzitters der rechtbanken van eersten
aanleg en der handelsrechtbanken pro
cureurs des Konings en oud procureurs
des Konings stafhouders en gewezen
stafhouders der balie bij 't verbrekings
hof of bij een beroepshof
7° Werkende leden van de Koninklijke
academie voor wetenschappen, letteren
en schoone kunsten, de Koninklijke aca
demie van geneeskunde en de Koninklijke
Vlaamsche academie
8* Rectoren en professors bij eene
Staatshoogeschool of eene vrije hooge-
school, die sedert minstens zes jaar hunne
betrekking uitoefenen of hebben uitge
oefend
9° Burgemeesters en oud-burgemees
ters eener gemeente van meer dan 50,000
inwoners en van arrondissements-hoofd-
plaatsen
10° Oud-leden der rekenkamer
- 11° Voorzitters en oud-voorzitters,
ondervoorzitters en oud-ondervoorzitters
van den hoogeren landbouwraad, den
hoogeren handels- en nijverheidsraad,
den hoogeren arbeidsraad en de nijver
heids- en arbeidsraden, die gedurende
minstens vier jaar hunne betrekking heb
ben uitgeoefend.
Eene bijzondere wet zal, in de ver
schillende arrondissementen.de verdeeling
der plaatsen voor den Senaat tusschen de
cijnsbetalende senatoren en die wegens
bekwaamheid regelen.
De heer Janson deed in gemeen overleg
met de hegren Lambiotte, Lemonnier,
Warocqué en Féron, als bijvoegsel aan
het voorstel van den heer A. Visart, een
voorstel, luidende
- Zijn daarenboven verkiesbaar tot den
Senaat, de burgers metterwoon in België
gevestigd, die hunne burgerlijke en poli
tieke rechten genieten, ten minste 40 jaar
oud zijn en aan welke eene bijzondere
wet de verkiesbaarheid zal toegekend heb
ben uithoofde van uitstekende diensten
den lande bewezen.
Na de beraadslaging over deze voor
stellen, werd de zitting gedurende 25
handigheid van iemand die ver van alle geneeskundige
hulp in een afgelegen plaatsje woont, hare polsslagen
te tellen. Maar Gillian, gij hebt de koorts. Gij moet
terstond naar bed gaan, dan zal ik den dokter uit de
stad laten balen.
O neen, gaf zy glimlachend ten antwoord zoo
bedoel ik het niet. Ik kon niet slapen van onrust,
vaderlief. Ik had een gevoel alsol ons een vreeselijk
ongeluk boven het hoofd hing.
En gij hebt den heelen nacht aan Robert Fleming
gedacht vroeg bij zacht verwijtend.
Een lichte blos steeg haar naar de wangen, maar zij
sloeg de oogen niet neer voor haar vaders strengen
blik.
Is dat nu goed van u. Gillian vervolgde hij. Gij
weet dat het onmogelijk is, dat ik het niet goedvind.
Waarom waakt gij niet beter over uwe gedachten.
Gillian schudde bedroefd het hoofd.
Kom, zegde haar vader, ga naar binnen, cn
tracht nog wat te slapen. Ik ben op weg naar het
strand en zal iemand om den dokter zenden.
Waarom gaat gij naar het strand riep Gillian
vul belangstelling Is er iets gebeurd
Ja, een schip vergaan van nacht, het zit op een
der klippen bij den Zwarten Kam.
0, vader, bjj dit kalme weer
Er was een zware mist, kind. Maar ga nu naar
binnen. Wat doet gij Gillian riep hy verbaasd, toen
zij haren hoed opzette.
Ik ga met u me<5, sprak zij op vasten toon. Mis
schien kan ik helpen....
Maar daar zijt gij niet toe in staat, mijn kind
Het is uw eigen geneesmiddel, vaderlief, dat gy
zoo dikwjjls aan bezorgde zielen voorschrijft, hernam
zij met een gedwongen lachje. Waarlijk ik ben niet
minuten opgeschorst ten einde de groepen
te laten beraadslagen.
Bij de herneming der zitting stelde de
heer Houzeau de Lehaie, uit naam van
een zeker getal zij nor vrienden, voor te
bepalen dat in de provinciën waar 't getal
verkiesbaren de verhouding van 1 op
4000 (in stede van 5000) inwoners niet
zou bereiken, de lijst zal worden aange
vuld bij middel van de hoogst aangesla
gene der provincie tot die verhouding be
reikt zij.
Eindelijk werd tot de stemmingen
overgegaan.
Het art. 56bis werd aangenomen met
128 stemmen tegen 1 en 3 onthoudingen.
Het amendement van den heer Huys
inans werd verworpen met 89 stemmen
tegen 42 en 1 onthouding.
Het amendement van den heer Janson
werd verworpen met 88 stemmen tegen
32 en 12 onthoudingen.
Het amendement van den heer Houzeau
de Lehaie wordt verworpen met 83 stem
men tegen 14 en 4 onthoudingen.
Het art. 56 zooals het door den heer A.
Visart werd voorgesteld (1 verkiesbare op
5000 inwoners) is in zijn geheel aange
nomen geworden door 100 stemmen tegen
24 en 8 onthoudingen.
De herziening is dus wat de Volkska-
mer betreft een voltrokken werk en
weldra zal de Senaat er ook een einde
aan stellen.
De heer Janson verzocht aan de regee-
'ring kwijtschelding van straf te verleenen
aan dezen die uit hoofde der woelingen
van april zijn veroordeeld geworden.
De heer Beernaert verklaarde hat hjj
do afwezigheid van den heer minister van
justicie betreurde en geen antwoord geven
kon.
De lieer minister van inwendige bood
het volgende wetsontwerp aan
Eenig artikel. Bij afwijking van de
bepalingen van nummer 113 der samen
gevoegde kieswetten, za! er, tot de aan
staande gewone ofalgeheele vernieuwing
der wetgevende Kamers, niet voorzien
worden in de thans openstaande plaatsen
of die welke zouden openvallen tenge
volge van afsterven of ontslag.
Na eene korte beraadslaging werd dit
wetsontwerp aangenomen met 98 stem
men tegen 5.
De nieuwe kieswet, zal bin
nen eene maand of zes weken overgelegd
worden en de Kamers zullen er dus in 't
begin van October kunnen over beraad
slagen.
ziek daarvoor gevoel ik my veel te sterk. Maar ik
moet het druk hebben, vader, en niet zooveel tijd om
te denken. Kom, misschien kunnen wij iets voor die
arme stumpers doen. Hebt gij de flesch
De flesch Neen, daar dacht ik niet aan, zegde
hij. Gillian keerde naar huis en keerde weldra terug
met cenc groote, ouderwetscbe flesch, die zjj in baar
vaders zak liet glijden.
Zult gij een paar van die arme verongelukten
hierheen brengen, vader vroeg Gillian, wier gelaats
uitdrukking geheel veranderd was onder dit gesprek.
Hare wangen schenen minder ingevallen, hare oogen
minder dof dan eenige minuien of wat geleden, terwijl
hare bewegingen vlugger en opgewekter waren. De
predikant begon te denken dat zijn kind misschien wel
gelijk had, cn dat drukke bezigheid het beste genees
middel voor haar wezen zou
Zij liepen haastig den tuin door en waren weidra
op het pad dat naar de rotsachtige strand voerde,
halfweg tusschen de steengroef en de haven.
Onder het nederdalen konden zij de masten van het
gezonken schip boven het heldere, in de zon flikkeren
de water zien uitsteken. Op den omgang van den
vuurtoren stonden de beide wachters te kjjken naar de
boot, die nu bjjna den wal bereikt had, waar zij werd
opgewacht door een groepje visschers, een paar strand-
opzichtcrs en eenige stevige, maar tamelijk knappe
visschersvrouwcn.'dlc, met groote hoeden op, breiend
heen cn weder liepen, terwijl weer andere, op eenen
steen of eene omgekeerde boot gezeten, ijverig aan hel
netten knoopen waren cn het reeds afgewe. ktc gedeel
te als een mantel over de schouders hadden geslagen.
De boot was reeds diebtby, toen de predikant mi
Gillian zich bij de wachleude voegden en op hunne
belangstellende vragen van allen legelyk antwoord
Groene mesten.Door groen
mest verslaat men planten, die ter plaatse
waar zij groeien, worden ingereden. Zij
geven aan den grond veel organische
stoffen, die, met te verrotten, den humus
voortbrengen. Nieuwe mestbestanddeelen
brengen zij in den grond niet, maar som
mige planten, grondverbeterende planten
genoemd, verrijken Item aan stikstof.
Eenigen beweren dat zy die stikstof uit
de lucht trekken anderen houden inte
gendeel staan, dat zij ze met hare diepe
wortels uit den ondergrond halen. Dit
belangryk punt is reeds door veel uitste
kende landbouwkundigen van hier ea
elders bestudeerd goworden, maar tot nu
toe heeft men nog gecne voldoende oplos
sing gevonden. Zoo nu die grondverbete
rende gewassen, planten zijn met diepe
wortels, brengen zij de voedende stoffen
die in den ondergrond waren, in den bo
vengrond. Die stoffen lagen in den onder
grond buiten het bereik van vele planten,
nu kunnen zij er door opgenomen wor
den. Deze soorten van mesten worden
gewoonlijk op lichte gronden gebruikt,
en verteren bijgevolg zeer ras. Zij verrot
ten nochtans regelmatig en stellen lang
zamerhand hunne voedende elementen
ten beschikke der groeiende plant; echter
mag men op geene nawerking rekenen.
Uit hetgene voorgaat blijkt dat men
voor groene mesten grondverbeterende
planten nemen zal. Deze zijn de vlinder
bloemigen, de klavers, de luzerne, de
vitsen, de lupienen, enz. Die minst kosten
van zaaizaad en minst mest vragen, die
best met den grond overeenkomen, zijn
onder de grondverbeterende planten to
verkiezen. Eindelijk ook moeten zij ras
groeien, opdat zij maar weinig tijd den
grond beslaan. Men zal dus zulke planten
nemen die in ebne andere vrucht kunnen
gezaaid worden, en die, nadat de voor
name vrucht geplukt is, seffens beginnen
groeien. De klavers voldoen geheel en al
aan die vereischten. Nochtans zijn het de
gele lupienen die boven alle andere den
voorkeur verdienen. Het is eene plant die
den grond verbetert gelijk alle andere
vlinderbloemingen. Zij groeit in de ma
gerste gronden hare diepe wortels gaan
verre voedsel zoeken en maken de plant
sterk tegen de droogte.Ook groeit zij zeer
ras en wordt bijzonder veel gebruikt in
Duitschland, in de lichte gronden van 't
koninkrijk Saksen. Men zaait die lupien
in 't koren, als dit aan 't bloeien gaat, en
na 'l scheren van den oogst, begint zij
welig te groeien, zoodanig dat men ze, als
de zaaitijd gekomen is,mag onderploegen.
Het is niet te betwijfelen dat zij in de
Kempen ook van 't meeste nut zou zijn
eenige proefnemingen onlangs aldaar aan-
ontvingen.
Er schijnt maar een man gered te zijn, mijnheer.
Het is door den mist gekomen. Misschien hebben zij
zich wel in dc sloepen weten te bergen. De kustwach
ters Try nes en Tregcnna zagen hem tc gelijk daar op
dc klip zitten en zijn terstond in dc boot gesprongen
om hem te balen den armen kerel.
Reeds zoo vroeg hier, mynheer Dane? Goeden
morgen, Gillian. Weer eene droevige historie
Goecen morgen. Gillian Zoo overluid en in het
bijzyn van al die memchen uitgesproken, op eenen
toon van gemeenzaamheid, alsof hij het volste recht
had haar zoo vertrouwelijk tc bejegenen, deden deze
woorden bet jonge meisje pijnlijk aan. Zij sidderde en
werd bleek, terwijl al wat hij verder zeidc haar als een
verward geluid uit de verte in de ooren klonk.
Morgan Preis had zijne gewone kalmte geheel terug
gekregen, terwijl hij naar de onsamenhangende be
richten der omstanders luisterde.
Want zijn plan was gemaakt, en hij «ras volkomen
bereid om Robert Fleming onder de oogen te treden*
indien deze aan wal mocht gebracht worden cn eene
beschuldiging tegen hem uitsprak.
Niemand had heiu den vuurtoren zien binnentreden
of verlaten. Sam Combe en Rob zouden natuurlijk
niet durven bekenneu dat zij dronken geweest waren,
cn volhouden dat het onmogelijk was. Robert Fleming
was zeker niet volkomen nuchter geweestcn had
daardoor een ongeluk gekregen cn het licht uitgedoofd.
Abe Torre zou moeten verklaren dat Robert Fleming
zich niet in den vuurtoren bevond, toen hij hem kwam
Ialhnleu, cn dau zou ieder, die er van hoorde, moeten
onderstellen dat bij gevallen was.
(Wordt voortgezet.)
