DE ZEERAAF.
Leest hier
NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
Donderdag U September 1895. 10 centiemen per nummer. 475le Jaar, IV0 2809.
Politiek overzicht.
Een en ander.
DE DENDERBODE
ABONIVEMEIVTPRIJIS
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor crij maanden, voorop te betaien
De inschrijving eindigt met 31 December.
De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van
den schuldenaar
Men schrijft in bij C. VAK DE PÜTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
N. 31, en in alle Postkantoren des lands.
ADVERTENTIËNPRIJS
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen op
3' bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijosdag en vrijdag avond. Voor de advertentiën uit vreemde landen
zich te wenden ten Bureele van dit blad.
Guique suum.
Aalst 13 September 1893
Duitschland.Kiezingen in Pruisen
en Baden. Van de kiezingen in den
Pruisischen Landdag zullen volgens de
Nat.-lib. Corr. ditmaal de Urwahlen,
of vorming der kiescolleges in den eersten
trap, plaats hebben ln het laat se van Oc
tober, terwijl de eigenlijke kiezing der
afgeveerdigden zal worden uitgesteld tot...
januari. De nieuwe Landdag zal dan om
streeks half-januari geopend worden.
Voor het kiezen der Wahlmanner moet
dus veldtocht onverwijld beginnen.
Ook in Baden zijn de periodieke aan-
vullingskiezingen voor den Landdag op
handen en worden de kiezers door de
dagbladen alvast wakker geschud. Cen
trum, democratie en Freisinn zullen
natuurlijk weer samengaan in het bestrij
den van het liberalisme, dat zijnerzijds
reeds hoog opgeeft van zijne aanstaande
overwinning.
Het Centrum echter, dat een tiental
zetels te verdedigen heeft,hoopt te Donau-
schingen, Engen en Bondorf nog zelfs
nieuwe zetels te veroveren. Alles zal
afhangen van den iever der kiezers, die
echter niet zoo heel gemakkelijk in be
weging zijn te krijgen.
Wilhelm II te Straatsburg en te
Metz. In antwoord op eene begroe
tingsrede van den burgemeester bij de
aankomst des keizers te Straatsburg, op
het Broglieplein, heeft de keizer gezegd
Ik dank hartelijk voor de vriendelijke
begroeting en de prachtige versiering der
stad. Ik betreur het zéér, dezen keer
slechts zoo kort in deze wonder schoone
stad te kunnen blijven met mijne liefde
voor Straatsburg zou een langer verblijf
overeenstemmen in de stad tot welke ik
mij steeds, reeds als kind, bijzonder aan
getrokken gevoelde.
«Ik heb altijd gewensclit dat Straats
burg weer eene Duitsche stad mocht wor
den deze wensch is intusschen verwe
zenlijkt, al was het mij niet vergund daar
toe mee te werken. Toen ik den laatsten
keer onverwachts te Straatsburg kwam
en de stad zoo schoon versierd vond,over
tuigde ik mij dat de Straatsburgers zich
wel gevoelden by de hereeniging met het
rijk. Ik hoop later dikwijls gelegenheid te
vinden om hier langer op te houden,want
het doet mij goed, onder deze bevolking
te verwijlen.
Bij het parade-diner te Metz Wilhelm
II bracht slechts enkele uren te Straats
burg door heeft de keizer een dronk
gewijd aan het 15e legerkorps, hetwelk
hij gelukwenschte mei de voortreffelijk
afgeloopen parade van zaterdag.
De uitstekende vorming en ontwikke
ling van dit korps, bewijst, zegde de
keizer, hoe het hangt aan oude traditiën,
versterkt door den invloed van de gewich
tige plaats en de schoone Duitsche stad,
waar het in garnizoen ligt.
De keizer dronk tevens op den inspec
teur van het korps, den groothertog van
Baden, wiens verjaardag juist zaterdag
gevierd werd. Onvermoeid in het. vol
brengen van zijnen plicht, zegde de kei
zer, is de groothertog de Duitsche vorst
die het eerst te Versailles op den nieuwen
keizer van Duitschland het Hoch! uit
bracht, en dien men steeds op zijne plaats
vindt, waar het geldt op te treden voor
het Duitsche rijk en het Duitsche vader
land.
Ziedaar weer twee toespraken die voor
ons heel natuurlijk zijn, maar die de
Franschen zal doen opspringen, evenals
iemand opspringt, dien men op eene ek
steroog trapt.
Frankrijk. Vive la Russic
Napoleon I heeft eens een nu nog beroemd
woord uitgesproken Grattcz le Russe
el vous trouverez le barbare Schuurt
den Hus»af en ge zult den Barbaar vinden!
Wat moet de geest van den grooten keizer
verontweerdigd zijn, nu heel Frankrijk
zich bereid maakt om die Barbaren te
ontvangen als waren het goden
De afgeveerdigde Alphonse Humbert,
voorzitter van den Parijschen* gemeen te-
raad, heeft het bureel van den raad bijeen
geroepen (de raad zelf is buiten zitting) om
in overleg te treden met den prefect der
Seine, over het inrichten der feestelijkhe
den ter gelegenheid van de komst der
Russische oflicieren.Zuinigheid zal daarbij
niet betracht worden. Er is sprake van
het aanwenden eener som van 300,000 a
400,000 fr.
Zoodra het programma opgemaakt is,
zal er eene vrijwillige inschrijving open
gesteld worden om by te dragen tot de
feesten.
De gemeenteraad le Toulon heeft zijner
zijds in groote trekken het program der
lecstelijkheden Ier eere der Russen reeds
vastgesteld. Den 12 October, 's daags vóór
hunne komst, zullen aan alle schuitvoer
ders en visschers Fransche en Russische
vlaggen uitgedeeld worden,om met hunne
daarmee getooide schepen en schuiten het
Russische eskader tegemoet te varen.
»)X(«—
22e Vervolg.
Laat den man met rust, zegde Morgan,met eencn
schuwen blik om zich heen hij doet genoeg.
Neen, dat is niet waar, sprak zij barsch. Naar
het meisje zal ik mij schikken, maar hem verdraag ik
niet langer. Stuur hem vreg.
Neen, zeg ik u riep Morgan sidderend.
Dan zal ik het doen schreeuwde zij. Ik bedank
er voor, mij door zulk eenen doorstommen, zwarten
hond te laten bedriegen I
Bedriegen Hoe meent ge dat
Wel, ik vind hem telkens slapende, ofliever
schijnbaar slapende, en dan loert hij nlles af wat gij
doet.
Morgan rilde, en de vrouw keek hem vol verbazing
aan.
Ik gaf hem eenen schop, en (oen sprong hij op,
met een gezicht alsof bij mij te lijf wilde.
En heelt hjj u geslagen 'l
Neen, lot zijn geluk niet, hernam zij grinnikend.
Maar hij blijft hier niet. Als gij mijnen zin niet doet,
ligt hij op eenen goeden morgend in de rotskloof.
Neen, neen riep Morgan angstig. Laat hem met
rustSpreek er niet meer over. Ik zeg u immers dat
ik genoeg dienst van hem heb.
En ik zeg u dat hij mij in den weg is, en u ook.
Het is nu twee maanden geleden, dat gij hem hier
hebt laten brengen, en van dat oogenblik af zjjt gij
Jünderachtig en J>ang geworden, Het is hoog tijd dat
lijj heengaat.
Ja, mompelde Morgan, hel is hoog t'jd dat hij heen
gaat, en hij wischte zich het klamme zweet van het
voorhoofd.
De vrouw stond hem nog eene minuut of wat met
een grimmig gezicht aan te kijken, en liep toen kwaad
aardig mompelend de kamer uit zij keerd e echter
terstond terug en zegde
Gij zijt bang voor hem, manneke maar ik niet.
Onthoud dat goed
Zoodra hij alleen was, nam Morgan zijnen zakdoek
en wischte zich het voorhoofd en de handpalmen af,
terwijl hij halfluid prevelde
Zij heeft gelijk, zij heeft gelijk, ik ben bang voor
hem. Ik begrijp hem niel... 't is de liefde die mij zoo
zwak en kinderachtig maakt's Nachts lig ik aan haar
te denken, naar haar te verlangeu, en als ik opsta, ben
ik niet uitgerust en zenuwachtig dat maakt mij van
streek. Maar nu duurt bet niet lang meer, en dan
wordt ik mij zelf weer en vergeet al die dingen. Vroeger
was ik toch niet zoo. De liefde maakt den ntensch gek,
zegt men, en dat is ook zoo. Ik had nooit gedacht dal
ik lafhartig genoeg zou zijn om te heven voor den oog
opslag van eencn ellcndigcn zwarten matroos.
Hij keek naar buiten, en een schok voer hem door
de leden want een voet of wal van het venster zag
hy het gelaat van den neger door de struiken gluren.
Hij lag plat voorover, de kin met heide handen on
dersteunend, naar het venster te kijken, even als een
hond, die wacht tol zijn meester naar buiten komt.
Er scheen in het minst geene reden voor te bestaan,
en waarschijnlijk kon de neger hem niet eens zien
maar Morgan kromp ineen van schrik, en stond achter
ju de kamer naar de struiken te staren, alsol bij be-
tooverd was.
Ik moet mij legen die dwaasheid verzetten,
mompelde hij eindelijk. Hoe meer ik er aan toegeef,
De maire heeft reeds tienduizenden van
die vlaggen besteld. Een prachtige eere-
boog zal op de kaai der haven worden
opgericht, 's Avonds na de komst van het
eskader een groot venetiaansch feest in
de haven. De kaai zal verlicht worden
met elektrisch licht. Van wege de marine
zullen groote pontons gereed worden ge
maakt ten dienste der bevolking, ten ein
de deze in staat te stellen volop van het
schouwspel te genieten.
Den 14"', den dag van de komst van
den president der republiek, feest op den
boulevard en in de stad bo.taille de
fleurs 's avonds een banket, fransche
en russische nationale dansen in een
daarioe bijzonder ingerichten schouwburg
op het Plein der Vrijheid.
Den derden dag vervolg der feesten.
Het versieren der stad is opgedragen aan
twee groote aannemers te Marseille en
Nizza, in die kunst allergunstigst bekend.
De maire, M. Ferrero, heeft aan een
dagbladschrijver die hem kwam inter
viewen, verklaard dat de gemeente tot
alle uitgaven beteid is. Maar bet staat vast
dat de Russen de gasten zijn van den
gemeenteraad. Even als te Kroonstad zal
het burgerlijk element de leiding des fees
ten hebben. Aan het feestmaal zal de
Russische admiraal naast hem,den maire,
gezeten zijn. De ontvangst der Russen op
eene allezins weerdige wijze legt eene zeer
zware taak op aan den gemeenteraad
maar bij dergelijke gelegenheden ziet men
tegen niets op.
De officieren van het 111" regiment
voetvolk zijn voornemens samen te wer
ken met de te Toulon aanwezige zee-offi
cieren tot het geven van een militair feest
aan de Russische officieren in het casino.
De directeur van het Grand-Theatre,
zal een gala-voorstelling geven, waarbij
VEloile du Nord zal opgevoerd worden.
Dit heet alles officieel te zijn. De bur
gerij zal ook van haren kant ruimschoots
van hare deelneming doen blijken. In de
verschillende wijken zijn feestcomiteiten
gevormd om den luister te verhoogen.
Alles is er in de weer.
Handelsblad
Italië.Het Memorial diplomatique
meldt, dat het Italiaansch gouvernement
onderhandelt met een syndicaat van Fran
sche en vreemde financiers, ten einde eene
leening aan te gaan om te voorzien in de
dringendste noodwendigheden van den
Staat. Er zou kwestie zijn van eene som
van 200 millioen.
Eene poging te Berlijn zou mislukt zijn.
Sedert verscheidene maanden geeft Italic
20,000 fr. per dag uit om de pasmunt op
te koopen.
hoe erger het wordt.
Hij richtte zich op, streek zich met de tong laugs de
lippen en haalde diep adem. terwijl hij zich alles te
binnen bracht wat er in de twee maanden, dat hij den
neger in huis had gehad, al zoo was voorgevallen.
Van den beginne af, zoodra hij ecnigzins bekomen
was van de doorgestane ellende, had de neger zich bij
hem aangesloten liij volgde hem letterlijk overal,
verrichte met den meestcn iever al wat men hem op
droeg. Zoodra men hem maar aan het verstand had
gebracht wal mer. van hem verlangde, was bjj met
het werk gereed, keerde terug, en verloor zijnen mee
ster geen oogenblik uit het oog.
In het eerst had Morgan weinig acht geslagen >p
deze buitengewone aanhankelijkheid rij was hem
echter niel ongevallig, omdat hij er eene aanleiding in
vond. telkens niet Gillian over zijnen beschermeling
te spreken en te pronken niet den invloed, dien zyne
vriendelijkheid op den neger uitoefende.
Weldra echter begon hem dat naloopen te vervelen,
en indien hij niat gevreesd had Gillian's ongenoegen
op te wekken, juist nu hij zijn uiterste best deed om
haren tegenzin te overwinnen, zou hij den neger zeker
hebben weggezonden. Want waarmede hij ook bezig
mocht zijn, zoodra Morgan de steengroef verliet,merk
te hij dat hij gevolgd werd. Meende hij eindelijk van
den neger ontslagen te zijn, dan duurde bet niet lang,
of hij zag dat hij zich vergiste en voortdurend bespied
werd en langzamerhand werd het hem duidelijk, dat
wat hij ook doen en waarbeen hij zich ook wenden
mocht, de neger altijd in zijne nabijheid bleef, zwijgend
en oplettend, altijd bereid tot gehoorzamen, tot het
verrichten van icderen arbeid, die hem werd opgedra
gen, maar om. zoodra hij er mede gereed was, Morgan
weer als zijne schaduw achterna te gaan.
In het eerst dus voelde Morgan zich.door de aan
hankelijkheid en gehoorzaamheid van den kleurling
Clirietene Volkspartij.
In den brief van advocaat De Pelsmaeker
dien wij zaterdag 11. hebben meegedeeld
leest men 't volgende betrekkelijk het
manifest der Chri'stene Volkspartij of te
fopperij
Dat manifest is onder de oogen
geweest der Kerkelijke Overheid, die
er hoegenaamd niets in afle keuren
heeft gevonden.
Wij hebben geantwoord - Dender-
bode betwist uitdrukkelijk dat onze
Geestelijke Overheid dit manifest of
programma en de wijze op de welke
men hel toil verwezenlijkenheeft
goedgekeurd -
Wij hebben er bijgevoegd dat de Volks-
foppers tot alle bevestigingen in staat zijn
en dat Het Land van Aalst wel dorst
schrijven dat wijlen Mgr Lambrechts de
stichter is geweest der Cüristene Volks
partij in Vlaanderen 't gene, onder
de Geestelijkheid van ons Bisdom, eene
onbeschrijfelijke verontweerdiging heeft
verwekt... De betreurde Mgr Lambrechts
was een vredelievend man, die de twist
zoekers veroordeelde.
Maar nog meer
Men heeft ons eenen brief medegedeeld
door Mgr Stillemans geschreven aan een
voornaam persoon.
In dien brief veroordeelt
Z. H. onze Bisschop de Christene
Volkepartij en zegt verder dat
hij die onvoorzichtige po
gingen afkeurt welke
scheuringen zouden kun
nen verwekken nadeelïg
aan de belangen der liu-
tholieke Xaak.
De aalmoesenier der Christene Volks
fopperij weet er niets van
Wij roepen er dus de ernstige aandacht
van alle ware katholieken op in.
Wat zegt gij daarvan, Pier
Zwijgen zal zeker weer al eene deugd
zijn, niet waar
De Brusselscho bladen hebben gemeld
dat Z. M. de Koning een eigenhandig
testament zou gemaakt hebben 't welk bij
de staatsarchieven is neergelegd en slechts
na zijne dood mag geopend worden.
DeBrusselsche correspondent van Het
Handelsblad deelt meè dat een lid der
regeering hem verklaarde dat er geen
koninklijk testament bestaat. Misschien
bestaat er een schrijven des Konings over
de herziening, maar een testament niet,
ge kunt er zeker van zijn.
Inderdaad,in den namiddag vernam hij
dat in 't ministerie van justicie een schrij
ven was neergelegd en dat niemand, bui
ten den schrijver, er den inhoud van
kende.
Dat is de zuivere waarheid zij, die het
tegendeel beweeren, slaan den bal leelijk
mis.
In het Walenland, in dc omstreken
van Bergen, in den Borinage, heeft er een
referendum onder de werklieden plaats
gehad om te beslissen of men in werk
staking zal gaan of niet gaan.
Op 33000 werklieden die stemrecht
hebben zijn er slechts 8500 opgekomen
en 8000 hebben ja gestemd.
Citoyen Maroille is te Lens, in Frank
rijk, gaan beloven dat maandag aanst. de
werkstaking der Belgische mijnwerkers
zal uitgeroepen worden.
Maar of zelfs de 8000 ja-stemmers den
oproep van citoyen Maroille zullen beant
woorden daar wordt ernstig aan getwij
feld, want 't schijnt dat de vrouwen die
het meest in tijde van werkstaking te
lijden hebben, er zich tegen verzetten.
L.il>ei*ale vooruitgang.
De gemeente Sorée, in de provincie
Namen, zit zoodanig in de krot dat de
überale gemeenteraad in massa zyn ont
slag heeft moeten geven, omdat het
bestuur der gemeente, zonder geldmidde
len, geheel onmogelijk was gewor
den.
Het schijnt dat de krach gansch
buitengewone verhoudingen had aange
nomen. Tot bewijs diene het volgende
De schoolmeester van Sorée heeft eenen
brief aan den Koning geschreven, waarin
hij klaagt dat de gemeente hem in ttoin-
tig maanden niet betaald heeft
De IndépendanceLe Peuple enz.
zouden nu het gouvernement verant
woordelijk willen maken, alsof het zijne
schuld was dat een bestuur, dat het
ongeluk heeft liberaal te zyn al te kwis
tig het geld der gemeente langs deuren
en vensters heeft weggeworpen.
Moest het echter eene katholieke ge
meente zijn, die zich in zulkcn toestand
bevindt, men zou in de liberale drukpers
geene grove woorden genoeg hebben om
ze die dompers die vijanden van licht
en beschaving naar het hoofd te wer
pen.
gestreeld, hoewel hij ook toen reeds eenigzins zenuw
achtig kon worden bij de gedachte, dal hem iets zou
kunnen overkomen,uu hij het toppunt zijner wenscben
zoo goed als bereikt had. Want eens, toen dc neger
hem beleedigd had, had hij in zijne drift d« hand tegen
hem opgeheven. Dc uitwerking volgde met bliksem
snelheid. De neger ontweek den slag, door met groote
vlugheid achteruit te springenmaar het volgende
oogenblik stond hij voor Morgan met opeengeklemde
tanden en een glinsterend dolkmes in dc hand.
Voortaan dreigde Morgan zijnen volger niet meer
maar nu wist hij dat zijne zenuwen minder sterk waren
dan vroeger, en het scheen dat bij eindelijk ook eens
kennis zou maken met de beteekems van het woord
vrceS.
In de volgende periode verkeerde hij voortdurend in
eenen staat van prikkelbaarheid, omdat die zwarte
hond hem altijd achterna liep.
Daarna kwam hij in eenen toestand, die aan geest-
verbijstering grensde. Waarheen hij bij dag zijne oogen
ook richtcu mocht, altijd zag hij het gelaat van den
neger in werkelijkheid voor zich, en wanneer hij des
nachts wakker werd, uren lang wakker bleef soms,
dan zag hij in zijne verbeelding hetzelfde leelijke ge
zicht met het gerimpelde voorhoofd en het kort ge
knipte haar, om hem te bespieden.
En wanneer hij daar dan slapeloos nederlag, moest
hy altijd weer denken aan den verschrikkeljjken mor
gend, toen hij gevreesd bad dat hij Rol>ert Fleming
aan land zou zien spoelen, en aan het tooneel op den
vuurtoren, (oen hij zijne schaduw op die van Fleming
zag sjtringen... Toen had hij geene vrees gevoeld,
meer dan wanneer hij het eeu of ander schadelijk
op den weg had doodgetrapt. De vrees en den angst
bekropen hem nu, terwijl hjj te vergeefs den slaap
zocht, en zijn kussen nat werd van het klamme zweet,
dat bem oji het voorhoofd parelde.
Het was geen berouw, maar angst, doodelijke angst,
die hem nooit loslietw ant wanneer hijiten| laatste
vermoeienis in slaap viel, dan droomde hij dat hy
worstelde met den drenkeliug, wiens gordel hij had
vastgegrepen en wanneer hij eindelijk overwon en
het lichaam in zee wierp, dan sloten de armen van
den doode zich om hem heen en sleepten bem naar
omlaag in hel kleverige zeewier, terwijl de zwaarte
van den gordel hem het opstaan belette, wanneer hij
ai zijne krachten inspande om aan de verstikkende
omhelzing te ontkomen.
Bevend eu met een schorren kreet outwaakte bjj
dan uit die afschuwelijke nachtmerrie, en durfde uiet
meer inslapen want bij de minste sluimering door
leefde hij andermaal dezelfde tooneelen,lerwjjl menige
omstandigheid, die bij wakend vergeten had, nu mek
ontzettende duidelijkheid voor zijne verbeelding op
rees.
Tweemaal had hij in zijne radeloosheid het bed
verlaten,zich aangekleed en het venster opengeworpen
de hoop dat dc frissche morgenwind zijne kloppende
slapen verkoelen zou achter de struiken lag weer de
neger verscholen en keek hem onafgewend aan.
Kenige weken van dit afmattende lijden hadden Mor.
gan Preiss in eenen zoo overspannen toestand ge
bracht. dat weldra de derde periode moest aanbreken,
gekenmerkt door onuilsprekelijken alkeer van den
kleurling.
Hij zou bet nu zelfs gewaagd hebben Gillian te
grieveu, zooals hij het nu noemde, door den neger
weg le zenden maar hij was zoo angstig dat bij het
toch niet durfde. De overtuiging, dat er iets boven
natuurlijks was iu dien man, en dat hy zich toch niet
van hem zou, kunnen ontslaan, wou hoe langer hoe
ineer veld iu zyn gemoed.
(Wordt voortgezet).
