DE ZEERAAF.
NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN T ARRONDISSEMENT AALST.
Zondag I October 1895.
10 centiemen per nummer.
18s"' Jaar N. 2814.
tejgggiigg&t»
Politiek overzicht.
Bekentenis.
Gemeenteraden.
Hel voorstel van Mgr de Uarlez
Catholieken Volksbond
Christene Volksfopperij.
DE DENDERBODE.
ABONNEMENTPimS
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagleekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betaien
De inschrijving eindigt met 31 December.
De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van
den schuldenaar
Men schrijft in bij C- VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
N. 31, en in alle Postkantoren des lands.
ADVERTENTIENPIUJS
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen op
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. Voor de advertentiën uit vreemde landen
zich te wénden ten Bureele van dit blad.
Guique suum.
Aalst,30 September 1893
Frankrijk. Samenzweering tegen
M. Carnol. De Libre Parole bevat
bijzonderheden over de samenzweering
tegen het leven van M. Carnot. Het blad 1
beweert de inlichtingen bekomen te heb- j
ben bij een hoogen ambtenaar der pret'ec- j
tuur van politie.
De samenzweerders waren in Italië en j
de moordenaars waren ook Italianen. Zij
zouden binnen eenige dagen naar Parijs
vertrekken.
Bij de eerste gelegenheid moest de
aanslag gebeuren, 't zij te Fontainebleau,
't zij te Parijs of ook te Toulon.
M. Carnot werd verwittigd door den
prefect van politie en den bestuurder der
veiligheid. Van dien dag af deed president
Carnot te Fontainebleau zijne gewone
wandelingen niet meer.
Te Beauvais, waar M. Carnot toch
heenging, werden strenge maatregelen
genomen.
Voor Toulen zou M. Dupuy den presi
dent hebben overgehaald er niet heen te
gaan.
De dagbladen spreken met voorbehoud
over die samenzweering, zooals overigens
de Libre Parole zelf.
Engeland. Verdeeldheid in de j
Iersche rangen. William O'Brien j
heeft gemeend zijnen landgenooten nog
eens voor oogen te moeten houden, dat de j
Iersche patriotten niets zoozeer te vreezen
hebben, als hunne eigene oneenigheid.
Deze vermaning schijnt niet overbodig
in verband met. de omstandigheid, dat de
nationalisten, na zich eerst van de Par-
nellisten te hebben afgescheiden, zich
thans weer gesplitst hebben in Healynisten
en Sextonnisten, aldus geheeten naar de
twee geduchten hoofdlieden, wier onder
linge jaloezie sinds lang geen geheim I
meer is. I
Het moet tusschen deze beide groepen
reeds tot bedreigingen gekomen zijn. De
groote twistappel ligt te Parijs, namelijk
in den vorm van zekere fondsen, door de
Iersche Landliga aldaar veiligheidshalve
belegd, en over wier verdeeling men het
niet eens kan worden.
O'Brien is nu een beroep komen doen
op aller samenwerking en op de eensge
zindheid.
Redevoering van M. Gladstone.
Gladstone hield woensdag avond in de
Albert Hall te Edinburgh eene uitvoe
rige rede.
»)X(«—
27e Vervolg.
Een oogenblik later klauterde hij behoedzaam langs
den bekenden weg naar beneden, lot hij weer op gelijke
hoogte met de steengroef was, maar nog altijd dicht
bij het water. Hij volgde het met de oogen, terwijl
het klaterend en schuimend door de nauwe kloof
stroomde en zich voortspoedde naar het strand er
scheen voor hem eene zonderlinge tnovcrkracht tc
liggen in de scherp gekante rotsen, de elzen met hare
afgeknotte takken, en de braamstruiken, die meer bij
de steile helling schenen neer tc hangen, dan er in te
groeien.
Geen mensch kan er hij komen, dacht hg hij
zichzelven, toen hij zich omkeerde en met behulp van
den Ijzeren staafde ruwe trappen begon te beklimmen.
Toen hy byna boven was en juist den voet op de le>tc
trede neerzette, wankelde hij en zou ongetwijfeld
achterover gevallen zijn, indien hy zich niet aan eenen
vooruitstekende!! tak had vastgeklemd want gecne
el van hem verwijderd, hem aanstarend met ijskouden,
glazigen blik en blijkbaar met het doel om hem Ie
buspieden, stond de neger.
Er was eene schaal sardguen in dc haai. De zegen-
Er waren een 1200lal personen aanwe
zig en een warme ontvangst viel hein ten
deel. Hij verklaarde dat zijne pogingen
ten gunste van Home-Rule voor Ierland
niet zonder bijval waren. Eene ontbinding
van het Lagerhuis tengevolge van de ver
werping der Home-Ridc-Bill door het
Hoogerhuis, zou tegen het beginsel der
grondwet zijn en een verraad jegens de
groote natie, die het recht heeft zich zelf
te besturen.
De kwestie betreffende het blijvend be
slaan van het Hoogerhuis zou aan de
kiezers worden onderworpen. Het zal de
plicht der meerderheid zijn een middel te
vinden om het doel te bereiken
Vereenigde-Staten. Cleveland in
beschuldiging.In den Senaat der Ver
eenigde-Staten van Noord-Amerika kwam
woensdag een zonderling voorstel in be
handeling de vraag namelijk, of Grover
Cleveland, de president der groote repu
bliek, niet in staat van beschuldiging
moet gesteld worden
De senaleur Stewart meent dal Cleve
land de grondwet heeft geschonden door
de wijze waarop hij, om het congres tot
afschaffing der Sherman-wet te dwingen,
den invloed der eene Kamer gebruikt om
de andere te controleeren.
Natuurlijk is het voorstel niet heel
ernstig op te vatten maar het bewijst in
elk geval, met welk eene hardnekkigheid
de mannen van de zilverpartij nog de
Repeal Bill of Intrekking der Sherman-
wet trachten te keeren
Stewart viel Cleveland op het scherpst
aan. Wij moeten seffens verzet aanteeke-
nen, zegde hij. Als wij Cleveland's uitla
tingen en weisschennis zoo maar laten
voorbijgaan, zullen wij herhalingen daar
van krijgen, en dan zal er misschien geen
ander redmiddel tegen te vinden zijn dan
omwenteling.
Brazilië. Herstel der monarchie
Zou de revolutionaire beweging in Bra
zilië een herstel der monarchie voor doel
hebben ziedaar de vraag die menigeen
zich stelt. Dalziel heeft hierover te Lissa
bon een gezaghebbend Braziliaan geïnter-
vieuwd.
In het kort gaf deze zegsman als zijn
oordeel, dat de Mello zeer waarschijnlijk
de monarchie wilde herstellen, doch dan
zou niet een van de twee zonen des gra
ven van Eu, den schoonzoon van Dom
Pedro, voor den troon in aanmerking
komen, maar een lid van het huis Sakxen-
Coburg. (Men weet, dat bepaaldelijk dit
Duitsche geslacht voortgaat het woord
van Heine waar te maken Onze vor
sten zitten op alle tronen van Europa.)
De bedoelde Coburger, prins August,dient
op dit oogenblik bij de Oostenrijksche ma
rine, diende vroeger onder de vlootvoog-
boot, met ccncn ganschcn berg bruine netten in den
achtersteven, lag gereed de mannen, die. op den
havendam stonden, behoefden er slechts in te sprin
gen en weg te roeien, om zich, indien het geluk hun
slechts ecu weinig diende, eene mime vangst te ver
zekeren.
hoven op de rots stond een man met eenen lak in
dc hand, gereed om hun het gewone sein tc geven, cn
Rob, de rumvriend, bevond zich op de galerij van den
vuurtoren cn wuifde met zgncn hoed, want lig begreep
volstrekt niet waarom dc boot niet in zee stak, nu dc
kans zoo schoon was. Zij bieof onbeweeglijk liggen,
terwijl de bemanning een groepje vormde op den dam,
cn het gevolg was, dal de netten droog bleven, en dat
de sardijntjes, die in het doorschijnende water dartel
den, mochten blijven dartelen naar hartelust, want dc
visschers staken de banden nog wat dieper in de zak
ken en drenteldcl langzaam naar de kerk.
De helft zou voor mij geweest zijn,sprak kapitein
Trencc tot zgne vrouw, die de gele keelbanden van
baren hoed onder de ronde kin vasts'rikte. Waarom
laten zij nu zulk eene kans voorbijgaan 1
Wel, omdat zg er overdenken evenals gg zij
willen den bruidstoet zien Sardgnen vangen kunneu
zij lederen dag.
En jufvrouw Gillian trouwt niet ieferen dag,
nietwaar, vrcuwke 1
Neen, zeker niet. zegde het welgedane juffertje,
met eene hecle rij spelden tussehen dc lippen. Maar
dat Ik dit zou beleven, had ik nooit gedachtDie arme
Robert Fleming hem bad ik dat geluk toegowcnscht.
den Wandenkolk en de Mello, en schijnt
in Braziliaansche zeemanskringen zeer
gezien te zijn.
Geen twijfel of de monarchie zou nu,
na drie jaren van jammerlijke republi-
keinsch wanbeheer,volkomen de gunst van
het volk hebben herwonnen. Tegenstand
zou het nieuwe keizerlijk alleen bij en
kele officieren van het leger, die vroeger
J.ot de stichting der republiek hebben meè-
gewerkt, vinden, maar ook dezen zouden
de hopeloosheid van het voortduren dei-
republiek inzien.
Gelukte de omwenteling dan zou een
driemanschap, admiraal de Mello, senhor
Serzedcllo, oud-ininister, en senhor Ruy
Barboza, dc regeering in handen nemen
tot de komst van prins August. Dan zou
den de getalsterkte van het leger vermin
deren, de militaire academies en andere
militaire instellingen opgeheven, en de
vloot met een aantal kruisers versterkt
worden.
Zooals men ziet, het bepaalt zich nog
bij onderstellingen.
Tot de beste Fransche schrijvers
behoort ontegenzeglijk Paul Bourget.
Ofschoon nog betrekkelijk jong, heeft
hij in zijn land, en ook daar buiten, een
grooten naam verworven door zijne ijver
volle studiën der hedendaagsche zeden,
vooral die der aanzienlijke kringen. In
zijne boeken,die zeker niet zedelijkerwijze
kunnen worden aanbevolen, maar die van
onbetwistbaar talent getuigen, vindt men
de fijnste ontledingen van het leven in de
zoogenaamde groote wereld.
De werken van Bourget leveren het
onomstootelijk bewijs, dat groote kwalen,
zedelijke en stoffelijke kwalen, het deel
der menschheid worden, wanneer men de
leerstellingen van het Christendom met
de voeten treedt.
Bourget zelf is hiervan ten zeerste over
tuigd. Ten overvloede heeft hij dezer dagen
aan een verslaggever der New York
Herald de uitdrukkelijkste verklaringen
op dit punt afgelegd.
De Amerikaanschc dagbladschrijver
stelde hem de vraag of hij christen was?
en Bourget antwoordde daarop met een
beslist ja, nu. Ik ben tot de wetenschap
gekomen, bekende hij, dat de mannen
en vrouwen,die de leerstellingen der Kerk
volgen, voor een groot deel beveiligd zijn
tegen de zedelijke wanorde en ongeregeld
heden, welke ik in mijne romans heb be
schreven. Ik heb ingezien, dat daaren
tegen, het leven van den man, die zegt
Ik weet niets en daar ik niets weet, doe
ik wat ik wil, ledig is en vol ontgooche
lingen. Ik heb begrepen, dat men door
aldus te spreken eenverderfelijken invloed
Ja, ja! maar hij is dood, oudje cn hoewel men
er in dc pastorg anders over si hgnt tc denken, geloof
ik voor mij, dat Alick Dane ook nooit terugkomt.
Och Joseph, zeg dat niet
Ja, kind, het is toch zoo op zee verdronken,
denk ik, want cr zijn geen brieven meer gekomen,
nadat hij geschreven heeft, dat hij op de terugreis
was en de dominee schijnt zgn hoofd kwijt te zgn
en doet alles wat Morgan wil. Ik hond het er voor, dat
jufvrouw Gillian er mee naar het graf gaat zij ziel nu
len minste zou wit als een geest. Maar wat zijn dat nu
voor praatjes op haren trouwdag riep hij vroo'gk
wit als een geest
Stil, stil, Josephfluisterde mevrouw Trence
verschrikt, en haar blozend gelaat verschoot van
kleur, tcrwyi zij naar liet venster wees.
Dc kapitein keerde zich om, nog juist bijtijds om
Morgan Preiss te zien voorbijgaan in zijn bruidegoms-
dosch, maar bleek cn ernstig voor zich ziende. Hij
sloeg geen enkelen blik om zich heen, en scheen ter
nauwernood liet luid Hoezee te lioorcn, waarmee een
groepje visschers hem begroette, terwijl zij Dieuws-
gieng cn eenigzius schuw naar den neger zag, die,
zooals hij daar achter Morgan aansloop, meer dan ooit
den indruk maakte van eene geheimzinnige spookach
tige schaduw.
De jubelkreten werden herhaald, en ook de vrou
wen cn kinderen van het dorp riepen luidkeels hoezee!
terwijl zg zich voortspoedden naar het hoog gelegen
kerkje.
Want het was een gewichtige dag tc Quarn, nic-
uitoefent op het leven van anderen,vooral
op dat der vrouwen. En sinds dien tijd
geloof ik, en mijn geloof wordt met den
dag sterker, dat het Christendom nood
zakelijk is om de wereld qelukkiq te
maken.
Bouget kent niet slechts zijn wereld,
maar ook de wereld. Hij heelt vele landen
bezocht, om de zeden en gewoonten van
het volk, bijzonder van de toongevende
klasse, te leeren kennen.
Hel is dus wel opmerkelijk te noemen,
dat zijn diepe studie van het menschelijk
hart en van de hedendaagsche zeden dezen
talentvollen uitgever heeft gebracht tot
de bekentenis alleen in de leer der
Kerk is uitkomstis het geluk der
menschheid te vinden.
Liberaal en sceptisch in den beginne,
heeft hij, naarmate de schillen hom van
de oogen vielen en de ervaring zijn geest
verrijkte, leeren inzien, dat de mensch,
aan zich-zelf, aan zijne hartstochten
overgelaten, het ware geluk niet kan
smaken.
Het woord van Bourget is in deze dagen
ontegenzeglijk een gezaghebbend woord,
hot woord van een man, die de diepte van
liet kwaad door dagelijksche aanschou
wing heeft kunnen peilen en daardoor als
vanzelf is gebracht tot de erkenning van
het goede.
De heer Minister van inwendige de
Burlet, komt aan de heeren Gouverneurs
der provinciën eenen omzendbrief toe te
sturen, waarin uitleggingen worden ge
geven over de wijze waarop de gedeelte
lijke vernieuwingen der gemeenteraden
onder 't beheer der bijzondere wet van 14
Juli 1893 moeten begrepen worden.
Krachtens bedoelde wet mag de verga
dering der gemeentekiezers uitgesteld
worden tot den derden donderdag van Oc
tober 1894, om te voorzien in de openge
vallen plaatsen.
- Niettemin zegt de omzendbrief
in 't vooruitzicht der buitengewone kie
zingen, welke voor den goeden gang der
gemeentezaken zouden vereischt worden,
bepaalt art. 2 van dezelfde wet dat de
gemeenteraadsleden aan welke vöör de
maand October 1894 de nieuwe mandaten
zouden toegekend, ingesteld door de rang-
schikkingswet van 29 December 1892, in
dienst zullen treden zoodra hunne kiezing
geldig zal verklaard zijn, ingevolge nr
263 der samengevoegde kieswetten en
zullen als gekozen erkend worden voor
eenen termijn, wederzijds vervallende den
le Januari 1895 (1® reeks en den 1' Janu
ari 1897 (2® reeks). Dat is dezelfde termijn
als voor de in dienst zijnde gemeente
raadsleden.
Wat de kwestie van het mandaat der
schepenen aangaat, deze heeft het voor
mand, die mnnr eenigzius in staal was langs liet steile
pad naar boven le klimmen,was heden thuis]gebleven.
Allen zonder uitzondering gevoelden behoeften om
jufvrouw Gillian op haren tiouwdag cru welgemeend,
God zegene u, loe te roepen.
Ook Morgan werd luide toegejuicht onder het voort
gaan. hoewel de afkeer, dien zij van hem hadden, zoo
hartgrondig mogelijk was. Maar de mccsten stonden
hij hem in de schuld, doch zonder dal zij het zeiven
gewild hadden, want doorgaans bood hij zijne huip
vrgwillig aan, cn de interest, dien h(i cischle, was
hoog-, niet in geld, maar in waren, en wie eens geld
van Morgan Preiss had aangenomen, was, zooals het
oude spreekwoord zegt.de slaaf van den scliuldeisclier.
Nu evenwel hadden zij reden tot gejubelMorgan
Preiss had den weerd van De Drie Haringen gelast
eenige groote stukken rundviccsch tc braden, cn die
ter beschikking te stellen van wie maar zou willen.
Hij moest een stuk van zijnen besten appelwijn tappen
cn voor de liefhebbers had Morgan een paar vaatjes
rlium en gencvcr gezonden.
Nog luider werd het gejuich, toen Morgan het kerk
plein betrad, gevolg door «Ic zwarte gedaante, die ach
ter eenen ouden grafsteen neerhurkte, zoodra de be
woners van de pastorg naderden, Gillian iii haar een
voudig wit gewaad, kalm maar doodsbleek, leunende
op den arm van haren vader, op w iens diep gegroefd
gelaat ook gceue kleur te zien was, terwijl hij. mei
eene uitdrukking van bittere zielcsmart om de vastge-
sloten lippen, zgne dochter naar dn zuidzijde van de
kerk geleidde.
werp uitgemaakt van mijnen omzendbrief
van J.4 Januari laatsleden.
Art. 1 der wet van 14 Juli 1893 ver
lengt met een jaar den duur van diegene
dezer mandaten welke verleend zijn ge
weest voor eenen termijn vervallende den
1 Januari 1894 (1® reeks).
- Behalve deze wijziging moet mijn om
zendbrief van 14 Januari voortdurend toe
gepast worden het is voldoende daarin
den datum van 1 Januari 1895 in de plaats
le stellen van 1 Januari 1894.
- 1-Iet is dus in het tijdverloop dat zich
tenminste uitstrekt van den derden zon
dag van October 1894 tot 1 Januari 1895
dat geene hoegenaamde kiezing van eenen
schepene zal mogen plaats hebben de
derden zondag van October is de dag die
bepaald is voor de gedeeltelijke vernieu
wing der gemeenteraden, zooals ik het
hooger heb doen opmerken.
Mgr de Harlez heeft, in eenen brief aan
de Indépendance - zijne voorstellen
an school-hervorming, hernieuwd.
Deze voorstellen bepalen t volgende
Om voldoening te geven aan al dc
reklamen en aan alle huisvaders het mid
del te bezorgen hunne kinderen volgens
hunne overtuiging op te voeden, zal de
Staat het tegenwoordig schoolstelsel onge
schonden bewaren, maar er bijvoegen
wat er aan ontbreekt, namelijk katho
lieke, liberale of onzijdige scholen, enz.,
daar waar deze zullen ontbreken en gc-
eischt wordeneene eenvoudige klas zelfs
ol eene school gemeen aan verschillende
plaatselijkheden, als het noodig zijn zal.
Alzoo zal men een groot getal onder
wijzers. die in beschikbaarheid zijn, op
nieuw kunnen plaatsen. Al deze scholen,
zullen van het Staatsbestuur afhangen en
hunne onderwijzers zullen officieel zijn,
wat het gezag,de jaarwedden, pensioenen,
enz. betreft.
Al deze scholen zullen moeten onder
worpen zijn aan het toezicht van den
Staat en zijn program volgen.
Deze klare en duidelijke verklaringen
zullen, denken wij, aan de berekende ver
keerde uitleggingen der liberale drukpers
alle geloofwaardigheid ontnemen. Ook
zullen er vele onderwijzers die de school
hervorming door Mgr do Harlez voorge
steld,met een ongunstig oog aanschouwen,
zich nu kunnen overtuigen dat zij gcene
hoegenaamde reden hebben om er bevreesd
over te wezen.
Wat ons betreft, wij treden het voor
stel van Mgr de Harlez bij als een mach
tigen stap vooruit naar de volkomenc
vrijheid van onderwijs.
Volkomen vrijheid van onderwijs moet,
volgens ons zijnvrijheid aan katholieken,
liberalen, socialisten, enz, van scholen te
Zoo trad Gillian in alle slilte de kerk binnen cn de
visschers met hunne kinderen, dc loodsen, de kust
wachters, die ongeveer eene mijl verder hunne stand
plaats hadden, allen drongen naar Linnen, totdal dc
kerk siampvol nas; en tcrwgl zg elkander op zijde
duwden om eene plaaLs le veroveren, waar zij het
altaar goed konden zien. hield het geschuifel en ge
fluister eensklaps op, want de deur der consistoric-
kamc. werd geopend, en de vreemde predikant die de
trouw plechtigheid zou verrichten, ging langzaam naar
zijne plaats
Een persoon was dc kerk niet binnengetreden cn
toen Sam Combe, die met Abe Torre achteraan stond,
liet zonlicht, dat door dc groote deur naar binnen
stroomde, eensklaps door eene schaduw onderschept
zag, hield hij verschrikt den adem in en fluisterde
Kijk eens om, kameraad I
Abe Torre deed het, en daar stond, tegen den deur
post geleund, dc vervolger van Morgan Preiss.
Ja, ik zie hem, zegde Abe Torre, het voorhoofd
fronsend.
Hel is alsof... gij weet wel... daar staat te wach
ten om hem mee te nemen, zoodra hij uit de kerk
komt, fluisterde Sam Combe.
Juist, kameraad, het heeft er veel van, was het
op zachlen toon gegeven antwoord. Ik begrijp er niets
van. En gg
- Neen, ik ook niet. Laat ons wat verder naar bin
nen gaan ik wil hier niet blgvcn staan.
Zij drongen langzaam door tot de noordzijde en
stonden daar, en hoorde o hoe Gillian Da aan Mor-
stichten, welke scholen, toelagen van den
Staat zouden genieten volgens'tgetal leer
lingen, op voorwaarde dat zij, wat het
wetenschappelijk onderwijs betreft., het
Staatsprogramma aannemen en zich aan
Staatstoezicht onderwerpen.
Een opsteller van het radikaal orgaan
- La Ré forme. - verklaarde luid, ter
vergadering der liberale onderwijzers te
Brussel Het is onrechtvaardig ons
onderwijs te doen betalen door de katho
lieken en dit gebeurt heden dank zij
't bestaande stelsel.
Ja, 't is onrechtveerdig immers wij,
katholieken, betalen ons eigen onderwijs
en bovendien nog dat van den Staat,
waarvan de liberalen zich hebben meester
gemaakt en zij hun onderwijs noemen.
De volkomenc vrijheid van onderwijs
zou die schreeuwende ontrechtveerdigheid
uitroeien
HEX COAGKE8
VAN DEN
Verleden zondag en volgende dagen
werd te Brussel een Congres gehouden,
ten einde de middelen of maatregelen te
beramen en te onderzoeken, welke dienen
genomen te worden om het lot van den
werkersstand te verbeteren.
Talrijke afgeveerdigden der verschillige
catholieke Werkmansvereenigingen- en
Kringen des lands hadden den oproep van
het Bestuur des Volksbonds beantwoord.
Even als Le Bien Public van Gent
treden wij de genomene beslissingen in
't algemeen goed wij voorbehouden
slechts onze beoordceling aangaande eeni
ge uitgedrukte wenschen en namelijk wat
betreft de samenwerkingen (Cooperatives)
en vooral die van voortbrengsl.
Wij willen voor 't oogenblik slechts
vaststellen dat men op 't Congres ééns is
geweest om te verklaren dat de volksbe
weging uilsluitelijk calholiek moet blij
ven; dat de volksvereenigingen van het
groote catholieke Leger niet willen af
wijken, lijk de Voorzitter M. Helleputte,
het verklaarde, in een woord, dat de
grondzuil dier Vereenigingen dezelfde
blijft der groote catholieke Partij
<E(Kl8(lieimt, Ligeniloni en
Familieleven.
Bij het lezen van de verslagen dezer
vergaderingen, hebben wij te vergeefs ge
zocht naar de namen der helden van de
Volksfopperij.... van Vlaanderen
Doch alles wel overwogen, begrijpen
wij hunne afwezigheid maar al te wel.
gan Preiss ten huwelijk gegeven wcril en toen de
plechtigheid was afgcloopcn, ging het paar den mid-
denvlcugcl door. man cn vrouw. Gillian kalm, als
versteend en verbgslerd door het gebeurde Morgan
mei eenen gedwongen glimlach op dc lippen eu angstig
iurenden blik: want allereerst zocht [hij achteren
naast zich en daarna builen in den zonneschijn naar
de zwarte gedaante, naar dc starende oogen, die liriu
vervolgden dag cn narht.
Maar de neger was verdwenen. Hij leunde niet meer
legen den deurpost, hij zat niet tusschen de grafstee-
nen en Morgan betrad met een verlicht gemoed den
weg naar dc pastorij, waar men den dag zou door
brengen, totdat dc bruidegom den tijd gekomen achtte
om zijne jonge vrouw (c geleiden naar het huis in dc
steengroef.
Een oogenblik kreeg Morgan oen gevoel alsof hein
dc keel werd toegeknepen, toen by bet tuinhek na
derde want in de onmiddellijke nabijheid stond een
groepje hccslcrs, cn lig dacht, hg vreesde, dat z.gn
vervolger zieli daarachier zou hebben verscholen.
Maar neen ongemoeid ging hg er langs. Hel bijge-
loovige gevoel, dat hem zoo lang had gekweld, kreeg
daardoor echter in zekeren zie nieuw voedsel. Hij trok
Gillian's hand nog wal verder door zijnen arm, want
dacht hij bg zichzelven, dc spokerij moest verbroken
zgn zoodra hg den drempel van de kerk had over
schreden, en het reine, bekoorlijke wezen, dat hg
zijne vrouw moest noemen, zou hem nu met bare
tegenwoordigheid beschermen, z.yu loven lang.
(Wordt voortgezet.)
