Zondag 28 Januari 1894.
10 centiemen per nummer.
4810 Jaar N 2840.
NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 7 ARRONDISSEMENT AALST.
HET GEHEIM
Politiek overzicht.
Commissaris van Policie.
Grondbelasting.
DE DENDERBODE.
ABONNEMENTPIUJS
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagleekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voor zes maanden; l'r. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen
De inschrijving eindigt met 31 December.
De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van
den schuldenaar
Men schrijft in bij C- VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
N. 31, en in alle Postkantoren des lands.
ADVERTENTIENPttlJS
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen op
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. Voor de advertentiën uit vreemde landen
zich te wenden ten Bureele van dit blad.
Guique suum.
Aalst, 27' Januari 1§94
Engeland. De socialisten beet ge
nomen. M. Priestley, nijveraar, bezit
ter van vier overgroote fabrieken te Brad
ford, die het eindelijk moè geworden was,
alle dagen te hooren zeggen dat hij zich
vet iriestte met het zweet des volks, heeft
aan de socialisten voorgesteld eene proef
neming te doen, waarover M. Labou-
chère, radicaal lid van het Lagerhuis, in
zijn biad De Waarheidons de voor
waarden doet kennen.
M. Priestley bood aan de bestuurleden
der Labour parly de best ingerichte en
meest winstgevende zijner vier fabrieken
aan.
Ilij stelde ter hunner beschikking, voor
den duurlijd van een jaar, al zijne stoom-
machienen; verder opende hij hun een
crediet van 125,000 fr.
De kapitaliste eischte voor dit alles
noch aendeel, noch intresl. De eenige
voorwaarde, aan de gcsyndikeerde ar
beiders opgelegd, was de fabrikatie
moest geregeld worden door de standre-
gelen der Trades Unions en worden ge
ëxploiteerd volgens de socialistische
grondbeginselen.
M. Priestley verbond zich indien, bij
't einde des jaars, de onderneming finan
cieel was gelukt en indien al de arbeiders
meer geld hadden gewonnen dan onder
het beheer der patroons, aan de leden van
hel syndicaat zijne fabriek af to staan, en
voort te gaan bun een crediet van 5000
p. st. te openen.
Zulke gelegenheid doet zich waarlijk
niet alle dagen voor en, zal men denken,
de socialisten van Bradford namen geest
driftig het voorstel aan van den oprechten
menschenvriend
Wel neen,in 't geheel niet! Want na er
vier maanden over beraadslaagd te hebben
moesten de socialisten van Yorkshire be
ken dat zij onbekwaam waren, de fabriek
te beheeren en te exploileeren, die een
kapitalist verraderlijk ter hunner
beschikking had gesteld.
Door dit woord verraderlijk te ge
bruiken, hebben de Eugclsche socialisten
voorzeker willen beduiden, dat hel eene
snoode handelwyze was, hen te dwingen
hel bewijs te leveren, dat hunne leerstel
sels met de minste economische weerde
bezitten.
't Is waar dat het een leelijke toer is,
die men aan die zoogezegde hervormers
speelt, van op een zoo doorslaande wijze
hunne machteloosheid te doen blijken aan
de arme menschen, die zij gewetenloos
l willen exploiteeren.
i
Düitschland. De keizer en Bis
marck. Bismarck is gister vrijdag te
Berlijn aangekomen en door den keizer
persoonlijk met zijne equipage aan de sta-
lie afgehaald en in do gemakkelijkste ver
trekken, gelijkvloers, van het slot in de
onmiddellijke nabijheid des keizers, ge-
i huisvest geworden. Reeds nu kan men
zeker zijn dat Bismarck's aanwezigheid te
Berlijn tot groole ovatien aanleiding zal
i geven.
Wen spreekt er ook van dat Bismarck
j de drukte van 's keizers verjaardag niet
zal bijwonen, maar den dag te voren beel
j rustig met den keizer zich onderhouden
I en dan spoedig weer vertrekken zal
Zooals thans bekend geworden is, heeft
J de keizer achtereenvolgens twee brieven
aan Bismarck geschreven. In den eersten,
j die met een geschenk in wijn gepaard
i ging, gaf de keizer zijne innige vreugde
Ie kennen over het herstel van den oud-
kanselier en drukte daarbij levens zijn
1 diep leedwezen uil, dat hij bij zijn èöjarig
jubilee als militair (dat met 's keizers ver-
jaardag samenvalt) onder de gelukwen-
sellers den man zal missen, die onder kei
zer Wilhelm I vooral er toe heeft rneège-
i wei kt om Duitschland's en Pruisen's
I zwaard to wetten.
I Ilierop bedankte Bismarck allerhoffe-
lijkst en stelde zijne spoedige komst te
Berlijn als mogelijk voor, indien zijn «e-
j neeslieer, dr Schweninger, bet niet na-
deel'g voor zijne gezondheid mocht
1 achten.
Daarna volgde de tweede brief van den
keizer, die verklaarde zeer verheugd te
j zijn over de in uitzicht gestelde komst
van Bismarck en nogmaals den levendi-
gen wensch te kennen gaf, om op zijn
verjaardag Bismarck bij zich te zien.-
i Tevens bood de keizer liern de gemakke
lijkste vertrekken in het kasteel aan.
Ilierop beloofde Bismarck te komen.
j Tot nu toe blijft de "indruk, dat Caprivi
j vooraf onbekend was gebleven van kei-
zers stap tot toenadering.
De ofllcieele Reichsanzeigcr meldde
ook donderdag avond nog geen enkel
woord van hetgeen er voorgevallen is en
waarvan de gcheele politieke wereld ver
vuld is.
VAN DEN
-(O)-
21® Vervolg.
Toen de beselmldlKde eindelijk went binnengeleid,
vestigde zich aller aandacht op zijne verschijning Ilij
maakte, zooals wij reeds gezegd hebben, eene beleefde
buiging voor de rechters en zag daarop met vertrou
wen en bedaardheid, om zich heen. Toen hij zijne
vrouw herkende, kniktr hij haar vriendelijk loc inet
ccnen glimlach vol bemoediging en geruststelling.
Daarop nam hij zijne plaats in, met een bestudeerd
voorkomen van zorgeloosheid en de houding van een
man van de wereld, die een toonclvoorstelling bij
woont.
De aanklacht werd voorgelezen. Op de gewone
vraag of hij zich schuldig of niet schuldig verklaarde,
stond Sint-Alba oven op en antwoordde Niet schul
dig volstrekt niet met de luide, gemaakte slem van
iemand, die indruk wil te weeg brengen, maar op
vasten toon, zonder eenige verheffing van stem, als
iets dat van zelf sprak.
De beurt was nu aaD M. Grand. Ilij begon met te
zeggen, dat de zaak. welke thans in behandeling zou
worden genomen,van zulk een ingcwikkcldcn, geheim
zinnigen aard was, dat de policie. niettegenstaande de
inspanning van al hare krachten, enkele punten niet
tot die klaarheid had kunnen brengen, welke zij wel
gewenscht had. De tijd van niet meer dan zes-cn-der
tig uren. was daa. too veel te kort geweest en hij was
derhalve verpiicbi den rechters tc verzoeken de zaak
op een langen termijn tc verdagen.
M. Ford, die de zaak had zien aankomen, sprong
zenuwachtig overeind
Ik moet ten krachtigste tegen zulk eer.e handel
wijs protesteeren riep hij uil, drcigcDd met een
bundel papieren zwaaiende.
Kom eerst met uw bewijzen voor den dag, eerst
dan is hel aan de edetuchtigc hccren rechters mogelijk
tc heslissen in hoeverre de al of niet inwilliging van
uw verzoek noodzakelijk is. Ik durf u echter nu reeds
verzekeren, ging hij voort, zich lot de rechters wen
dende, dat zij, wanneer zij mij gehoord hebben, de
ov: rluiging zullen bekomen, dat deze aanklacht de
laags'e cn brutaa'sche misvatting eener plattelands-
policic mag worden genoemd, waaraan ooit een fat
soenlijk man werd b'ootgestel I Mijn klient,(vervolgde
hij met een bulderende sternen dc levendigste gebaren,
ik verwerp ten cencnmale de benaming van beschul
digde) heeft reeds een ganschcn dag en twee nachten
doorgebrachi in eene gcmecnc cel,ecu hok voor dieven
en moordenaars is het niet monsterachtig er aan tc
denken, zoo iemand een minuut langer aan dergelijke
belediging bloot te stelleu
Dc president van de rechtbank maakte eene bewe
ging, als wilde hij den spreker in de rede vallen. M.
Ford,bespeurde liet en haaslte zich zijne welsprekend
heid een weinig in tc toornen.
I's vraag alleen, eindigde hij, plotseling in den
gewonen, kalmen toon-vallende, dat u edelachtbaren
eerst dr bewijzen hooren, die er voor de beschuldiging
worden ingebracht ik geloof, dat er voor dien tijd
geen spraak kan zijn van een verdading. Dat is alles
wat ik vraag.
De voorzitter had dc rechters onderwijl met een
stilzwijgende» blik ondervraagd.
Ik geloof, commissaris sprak hij daarop lot M.
Grand, dat het heter is dc zaak te behandelen, zooa.'s
Ofschoon de meeste bladen, die Caprivi
gunstig gezind zijn, ten sterkste verzeke
ren, dat 's keizers verzoening met Bis
marck volstrekt geen verandering behoeft
te brengen in de verhouding tusschen
Caprivi en den keizer: dat, integendeel,
Caprivi onveranderd vast in de gunst
staat bij den keizer, zoo meent de fijn-
naspeurende pers van de centrumpartij
toch te kunnen zeggen, dat de verzoening
met Bismarck als eene gewichtige ge
beurtenis in hot staatskundig leven be
schouwd moeten worden, ook als hij bui
ten elke ambtelijke betrekking blijft.
In eenige radicale bladen wordt uit
drukking gegeven aan dezelfde meening.
terwijl de hoog-conservatieve organen
's keizers slap alleen op rekening stellen
van zijn menschelijk gevoel, met. uitslui
ting van elke politieke beweegreden.
Anderen spreken van den historischcn
zin des keizers en vdn zijn edel hart.
Hoe men voor het overige de tegemoet
koming van Wilhelm II ook opvatte,
zeker is het dat oogenblikkelijk alles
tegenover deze gebeurtenis op den achter
grond gedrongen wordt.
Kerkelijke Staten. Tegen de
katholieken. Op Biciliè. De katho
lieke bladen wijzen ternauwernood op de
benarde tijdsomstandigheden, en zoo zij
het oproer van Siciite aan den algemeenen
nood durven wjjlen, is dit voldoende om
in beslag genomen ie worden. Dit ge
schiedde niet enkel met den Nouveau
MOniteur de Rome, maar ook met de
Dicussime van Napels, den Osseroalore
caltolico van Milaan, dc I'Italia regale
van Genua en de Vera Roma.
Behalve den sinds 19 dezer weèr ver
schijnende Monilew de Rome, wordt
sinds 1 januari in de Eeuwige Stad ook
een katholiek weekblad in het fransch
uitgegeven onder den titel .- Memorial
de Rome, dat meer in het bijzonder de
kerkelijke aangelegenheden zal bijhouden,
zonder zich te verdiepen in de politiek.
Sommige Ilaliaansche bladen wisien
dezer dagen druk te gew agen van beleefd
heidsbezoeken tusschen generaal Morra
di Lavriano, den buitenge wonen commis
saris op Sicilië, en kardinaal Celesta,
aartsbisschop van Palermo, gewisseld. De
gelieele zaak komt hierop néér, dat de
gouverneur kwam spreken over eene
buitengewone inkwartiering in eenige
kerkgebouwen, hetgeen hem werd toege
staan.
M. l ord voorstelt. Wij rullen beginnen met het getui
genverhoor.
De eerste getuige, de inspecteur Power, trad voor
en Irgde den eed af.
Op verzoek van zijnen chef, M. Grand, verhaalde hij
dc toediacht der zaak van liet begin af aan. Er lag
een wolke van bezorgdheid over zijn flink gelaat ver
spreid, maar zijn mood was onverzwakt.
Zijn fatsoenlijk voorkomen, innemend gelaat en de
beschaafde toon. waarop hij sprak, namen de rechters
van het eerste oogenblik af voor den jeugdigen policie-
heambte in.
j Ilij begon met tc verhalen, hoe hij op den morgend
j vau den 23 October, in dc llob-Roy-Vi||a was gekomen
I en wat hij daar gevonden had. Toen hij met zijne
heldere stem, die door de gcheele zaal gehoord kon
worden.ovcr liet vinden van het afgescheurde gedeelte
van deu brief sprak en de rechters mededeelde, hoe hij
het zond. rlingc handschrift onmiddcijjk herkend cn
den schrijver van den brief, den volgenden dag te
Sandbank ontmoet had. liep een gemurmel van schrik
en verbazing onder dc toehoorders.
Sint-Alba alleen glimlachte spottend.
Over zijn vroegcrcn omgang met den beschuldigde
sprak Power slechts vluch'ig. Hij verhaalde alleen,
dat zij, hoewel juist niet vriendschappelijk, toch op
goeden voet met elkander hadden omgegaan en dat cr
zelfs eenige brieven tusschen hen heiden waren ge
wisseld, die evenwel, helaas vernietigd waren.
Daarentegen bleef hy lang stilstaan bij de overwe
gingen, welke cr hem toe hadden geleid om aan te
nemen, dal de moord niet door een vrouw maar door
een man moest zijn gepleegd.
Toen ook M. Grand dit punt nader wenschte too te
lichten, werd hij door den verdediger in de rede ge
vallen, die tol dc rechters beleefd het verzoek richtte
den commissaris te gelasten zich by de feiten te
Eenige volksfoppers die zekere gemeen
ten onzos Arrondissements beloopen als
zwervende bohemers en hier en daar eene
preêk houden, beweerden reeds meer dan
eens dat onze achtbare heeren Senaleurs
en Volksvertegenwoordigers niets doen
voor de landbouwers, in andere woorden,
dat zij nooit de stem verheffen in de Ka
mers om hunne rechtmatige eischen
bekend te maken en door hun woord te
ondersteunen.
Dat is eenvoudig volksfopperij, 't is te
zeggen, 't is logentaal bedrog en valsch-
hcid, de drie ondeugden die de volksfop
pers in hun schild voeren. En dat willen
wij bewijzen.
Wij riepen er reeds de aandacht onzer
geachte lezers op in dat onze achtbare
vertegenwoordiger, M. L. De Sadeleer,
in zijn verslag over de begrooting van
inkomsten en middelen, op de noodzake
lijkheid aandrong van de vermindering
der grondbelasting ter studie te leggen,
nu dat het kiesrecht nimmer afhangen
zal van de betaling van den cijns.
Dat is een
Ter gelegenheid der beraadslaging over
die zeilde begrooting besprak onze acht
bare Senateur, M. Van Vreckem, de
kwestie der bebouwde en onbebouwde
eigendommen.
Op de redevoering welke onze Senatêur
alsdan uitsprak willen wy de bijzondere
aandacht onzer geëerde lezers inroepen,
ten eerste omdat zij voor velen wetens
waardige bijzonderheden bevat en, ten
tweede, omdat zy bewijst dat de Volks-
/'oppers van hunne eerste leugen niet
geborsten zijn. Ter zake dus
In de oogen van den achtbaren mi-
nister van financiën, zegde M. Van
Vreckem, schijnt de vermindering der
grondlasten geene dringende noodzake-
lykheid; immers, ik bemerk dat hij zyne
toevlucht neeint tot hetzeifdeamwoord,
telkenmale die vermindering besproken
wordt de grond, zegt hij, is den dag
van heden niet meer belast dan hij het
was in 1830 I
Index-daad, Mijnheeren, op die wijze
aangeboden, schijnt de bewijsvoering
min of meer gegrond.
Maar, men mag het niet vergeten, in
1830 waren de belastbare waarden
zeldzaam, en de eerste die te belasten
vielen, waren de onroerende goederen.
Deze maakten,om zoo te zeggen,
alléén den algemeenen rijkdom uit en
bepalen en alle beschouwingen over mogelijkheden
met rust te iateD, waarmede de rechtbank hoegenaamd
niets Ie maken had.
Power was overigens aan het eind van zyue verkla
ring gekomen cn wendde zich thans tot den advokaat,
die hein in het belang der verdedigiug eenige vragen
wenschte te stellen.
M Ford maakte zich tot den strijd gereed, waarnaar
hij blijkbaar reeds verlangend had uitgezien en begon
op dien eigenaardige», wantrouwige» en achterdoch
tige» toon, welke onder de Eugelsche advokateu niet
ze'dzaaui is cn er op berekend schyut, dc getuigen
schrik aau te jagen en van de baan te helpen
Power had zulke kuustgrepcu tc dikwijls bijge
woond, om niet zeer op zijne hoede te zijn. liet zou
echter spoedig b (jken, dat zijn tegenstander koorden
op zijnen boog had, waarop hjj niet had gerekend.
Gij zijt inspecteur van policie, niet waar luidde
de eerste vraag.
Power zag naar zijne uniform, hetwelk een derge
lijke vraag overbodig maakte dit begin behoorde nu
eenmaal bij de manier.
Hebt gij niet vroeger, vóór gij in uw tegenwoor
dig beroep zijt getreden, dc geneeskunde uitgeoefend!»
Ja.
Zijt gij niet in Woolchestcr gedurende eenigen
tijd de helper van doktor Merrit geweest
I -Ja.
j Gij bezat daartoe natuurlijk de bevoegdheid
Ik ben aan de Londensche hoogesclmol tot dok-
tor in de geneeskunde gepromoveerd, iets later ook in
j de heelkunde, aan de koninklijke academie voor
i chirurgie.
Ik dank u, zegde M. Ford plechtig Ik heb u die
vragen alleen gedaan, omdat ik de vragen der rccht-
bank op hel feit wilde vestigen, dat gij, die u na jaren
van studie en inspanning, door een gunstig gevolg
moesten hoofdzakelijk voorzien in de
uitgaven van het land.
Den dag van heden is de staat van
zaken merkelijk veranderd een enkele
oogslaggew-orpen op de waarden gekwo-
teerd op de Beurs is voldoende om te
bestatigen op welke aanzienlijke wijze
de i-oerende waarden zich hebben uit
gebreid. En daar ontdekt zich wezenlijk
de voornaamste bron van onzen voor
spoed. De grond houdt den eersten rang
niet meer en zeker zijn het de inkom-
sten van den landbouw niet die de
pracht onderhouden van onze groote
sleden.
Wij staan dus voor grondslagen van
rijkdom die in 1830 niet gekend waren;
o zij ontspringen de belasting en nogthans
zij moeten, volgens alle rechtveerdig-
heid, hun aandeel dragen van de open-
bare lasten.
Mij hierop steunende, Mijnheeren,
denk ik dat wij het recht hebben, dat
het zelfs voor ons eene plicht is de
vermindering te vragen der grond-
lasten, het is te zeggen, eene recht-
veerdigere verdeeling der belastingen.
Ik zal er bijvoegen dat de eisch van
deze vermindering gepaard gaat met de
interesten van het groote getal, deze
der kleine schatplichtigen en bijzonder-
lijk deze der kleine landbouwers.
In 1846 telde men 572,000 boerde-
rijën van 50 en meer aren in 1880,
910,000, en meer dan de helft dezer
boeideryën behooren hetzij gedeeltelijk,
hetzij ten geheele, toe aan deze die ze
bewerken.
De verbrokkeling der landelyke
eigendommen neemt toe van dag tot
dag, en de vermindering der grond-
lasten zou niet alleenlijk ecu heilzame
hulp bijbrengen aan den landbouw in
't algemeen, maar wel bijzondei lijk aan
de zoo menigvuldige en belangrijke
klas der kleine landelijke eigenaars.
Daarna bewijst de heer Senateur dat
de bebouwde eigendommen op den buiten
in evenredigheid met degene der groote
steden, insgelijks te veel belast zyn.
Het is te Brussel niet, zegt spreker,
dat men over de schatting der gebouwen
te klagen heeft, dit ware niet moeilyk
om vaststellen.
Hoe geschiedt meerendeels de kada-
strale schatting 'l
Het is aangenomen dat het kadastraal
inkomen overeenstemt met 50 t. li. van
het wezenlijk inkomen soms blijlt het
er onder en daalt tot 40 en zelfs 30 t.h.
Te Brussel zijn veel eigendommen
geschat op min dan 40 t. h. hunner
wezenlijke inkomsten. Ten platte lande
bekroond,eene loopbaan onder dc geleerdste en eeldste
bedrijven der wetenschap had geopend, op eenmaal
gansche toekomst in den steek hebt gelaten om
eene betrekking te aanveerden, die om er niet te
van te zeggen toch zeker nog zeer voordcelig,
nocb zeer eervol kan worden genoemd. Wat heeft u
daartoe gebracht t
Dat was dc vraag, die Power had zien aankomen
Het kostte beui ontzaglijk veel, die vrccseiijke,nimmer
opgehelderde omstandigheid iu zijn leven, die zjju
toekomst als met een slag bad vernietigd, in liet open
baar te moeten mededeelen en door anderen tc hoorcu
bespreken, lie leste vragcu van den advokaat hadden
hem echter gewaarschuwd en min of meer vooibereid.
Ik heb er niets tegen, uwe vraag te beantwoor
den, sprak lijj bedaard, hoewel ik niet inzie, wat mijn
verleden met bet tegenwoordige geval te maken heeft.
Dat leste verwondert mij nietantwoordde M.
Ford met een spottenden lach. Maar ik moet u verzoe
ken de heoordeciiug daarvan geheel aan mij over tc
laten. Gy zijt hier alleen om te antwoorden. Nog eens
dus Wal deed er u toe besluiten po'icie-agenl te
orden cn het beroep te verlaten, waartoe gij waart
opgevoed cn waarvoor gij jaren gestudeerd hebt»
Ivingsford meende Power te hulp te moeten
komcu.
Wij zijn allen even verlangend, mijnheer Ford
sprak hij op crnsligen toon, u de meest mogelijke
vrijheid te laten, waar het de verdedigiug van uwen
kliënt geldt, maar ik kan niet nalaten als mijne
mceniog uit te spreken, eene meening die voorzeker
door mijne amblgenooten wordt gedeeld, dal uwe
ondervraging een persoonlijk karakter aanneemt, bet-
welk ik, zoo het kon, liever vermeden zag.
U edel aehl bare zal spoedig inzien, antwoordde M.
Ford bedaard, dat mijne vragen niet ter voldoening
eener ongegronde nieuwgicrigheid aldus gesteld wef-
o integendeel, verkrijgen wij nog zelfs
den afslag van het vierde niet, dien de
wet aan iedereen toestaat.
Gij weet liet,Mijnheeren,volgensde wet
van frimaire mag een huis, dat 100 fr.
verhuurd is, slechts aangeslagen wor-
den naar een kadastraal inkomen van"
75 franken. Maar zie hier hoe men te
werk gaat om voor de staatskas tot
een wat voordeeligeren uitslag te
komen.
Aan den eigenaar die het ongeluk
heeft op den buiten tc bouwen, zendt
de controleur juist gelijk aan den
eigenaar van do stad een brielje dat
de schatting behelst van het huis.
De belanghebbende, indien hij niet
goed bekend is met wet cn gebrniken,
vindt de schatting niet overdreven
volgens de echte huurwaarde en hij
teekent.
De zaak is geklonken en er valt niet
meer op weer te keeren.
Hij wist niet dat aldaar de schatting
een vierde onder de wezenlijke waarde
moet blijven en dat in 't algemeen het
kadastraal inkomen van oen gebouw
ongeveer op den helft der huurwaardo
gebracht wordt.
Ongelukkiglijk, Mijnheeren, de be-
langhebbende lijdt niet alleen bij deze
schatting. Dit overgeschat huis zal
i) later tot vergelijkingspunt dienen voor
de toekomende gebouwen in de zelfde
gemeente en zoo is dieschatting oorzaak
van een algemeen overdrijven der
nieuwe gebouwen van zelfden aard.
Mogen de bedienden van den fiscus
zoo handelen Zouden ze niet gematig-
der mogen wezen als or kwestie is van
ii landelijke woningen, nu bijzonderlijk
ii dat men zich beklaagt over de ontvol-
king van den buiten en de verhuizing
ii van den landman naar de groote ccn-
trums
)i Mijn gevoelen is dat,in de plaats van
het kadastraal inkomen tc vermeer-
I) deren, iets wat overeenkomt met de
overdrijving der belastingen dat men
het zou dienen te verminderen, en zoo,
door eene soort van premie, deze aan-
moedigen en begunstigen dio op de
ii buitengemeenten huizen bouwen.
In allen gevalle, men zou niet mogen
toelaten dat de huizen van den buiten
ii meer moeten betalen dan die der groote
steden.
Mijnheeren, de wet van frimaire
ontslaat van alle lasten de afhankelijk-
i) heden der boerderijen zooals stallin-
gen, schuren, enz.
Ik kom u tc bewyzen dat men hot
o middel gevonden heelt om ze onrecht-
o streeks te raken hoe meer afhanke-
dcn. Zy bctreffeu integendeel zaken, die voor mijn
kliënt van het hoogste belang zijn en ik moet er daar
op eerbiedig op aandringen, dat mijn reebt om tiet
verhoor naar mijn eigen inzicht te leiden, niet verkort
worde.
De gepruikte hooiden der rechters hogen zich een
oogenblik tot elkander oui een korle fluisterende
beraadslaging te houden, welke blijkbaar in het voor
deel aan den verdediger uitviel. l»e president zag hem
De rechtbank laat hel verhoor verder aan u over
sprak hij. Wij wen.-chlen cr aüeeu bij te voegen, dat
wij niet geerne zoudeu zien, dat een icverig en geacht
ambtenaar, zooals de inspecteur Power, met een
onderzoek naar bijzondere omstandigheden werd
lastig gevallen, wanneer zy niet bepaaldelijk bij de-
zaak belmoren.
M. Ford antwoordde met eene beleefde buiging en
herhaalde zjjnc vraag.
Ik verliet mijn beroep ais geneesheer, hernam
Power, in een oogenblik van diepe moedeloosheid cn
toen ik geen hoop meer had er iu tc zullen gelukken.
Ha gij gaaft alle hoop op als geneesheer to
zullen gelukken, zegt gij En, ais ik vragen mag, wat
ontnam u zoo op eenmaal die hoop
Ik werd het slachtoffer eener laaghartige be
schuldiging. Wel is waar was ik volkomen onschuldi
hetgeen mij ten laste werd gelegd, uiaar de laster
zijn doel bereiktby vernietigde mijne vooruit
zichten
Deze antwoorden van den jongen inspecteur op
verontweerdigden toon uitgesproken, deden eeu
gemurmel van goedkeuriDg in de zaal ontstaan. Aller
oogen waren op Power gevestigd, behalve die van
Sint-Alba en zjjne vrouw, welke beiden met strak
gelaat voor zich staarden.
(Wordt voortgezot.)
