Zondag 18 Februari 1894.
10 centiemen per nummer.
48ste Jaar N. 2834.
NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
HET GEHEIM
Politiek overzicht.
Commissaris van Policie.
De leider der doctrinairs
en de E. V.
Een en ander.
DE DENDERBODE.
ABONIVEMEIVTPRIJS
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 Irank 's jaars
fr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betaien
De inschrijving eindigt met 31 December.
De onkosten der kwitantiën door de Póst ontvangen, zijn ten laste van
den schuldenaar.
Men schrijft in bij C- VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
N. 31, en in alle Postkantoren des lands.
ADVERTENTIËIVPRUS
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen op
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. Voor de advertentiën uit vreemde landen
zich te wenden ten Bureele van dit blad.
Guique suum.
Aalst, 1T Februari 1894
Frankrijk. Verhooging der
graanrechten. De graanrechten heb
ben slechts gedurende een deel der zitting
de afgeveerdigden bezig gehouden.
M. SIEGFRIED sprak er tegen. De
kleine landbouwer, dien men zegt te
willen beschermen, zal er niet door ge
baat zijn, en de werkman zal er door ge
drukt worden. Het brood is in Frankrijk
veel duurder dan in de andere landen, en
de nieuwe rechten zullen het nog duurder
maken.
M. Georges GRAUX, verslaggever,ver
dedigde de voordracht der commissie, die
voorgesteld heeft het recht op de tarwe
van 5 te verhoogen tot 8 Ir.
Vervolgens kwam M. MELINEaan het
woord. Hij achtte het beschermend stel
sel noodig om den landbouw te ontwik
kelen. De verbruiker zal er niet onder
lijden.
Indien de nationale productie niet be
schermd wordt, zal zij ten gronde gaan,
en Frankrijk moet een graantelend land
blijven, ook met het oog op een mogelij
ken oorlog.
De verdere beraadslaging werd afgebro
ken door het incident, betreffende den
aanslag van den anarchist Breton in het
Café Terminus.
Parijs, 15 febr.
Men verzekert dat er dezer dagen op
nieuw 2 millioen kwintalen graan in
Frankrijk zijn ingevoerd. Dit maakt met
de 5 millioen van vroeger, 7 millioen
kwintalen.
Duitschland. De Brunswijk-
kwestie. De kwestie der troonsopvol
ging in Brunswijk, dat thans door een
pruisisch regent wordt bestuurd komt
weer ter sprake. Volgens de Duitsche
bladen moet de rechtmatige erfgenaam,
de hertog van Cumberland, tot eene over
eenkomst met keizer Wilhelm geraakt
zijn. De hertog zou zijne rechten overdra
gen op zijnen oudsten zoon, prins George
Wilhelm, die dan in Duitschland zou wor
den opgevoed, later in pruisischen leger
dienst treden en, als hij meerderjarig is
geworden, den troon van Brunswijk zou
beklimmen, afstand doende van zijne
rechten op Hannover.
De Braunschw. Landeszeitung acht
het bericht niet ongeloofweerdig, en de
Nordd. Allg. Zlg. neemt het op, zonder
er aanmerking op te maken.
Berlijn, 1G febr.
De Bondsraad zal zich morgen in com
missie en maandag in algemeene verga
dering bezig houden met het duitsch-
russisch handelsverdrag.
De bespreking in den Rijksdag zal in
het midden der toekomende week begin
nen.
Indien de aanneming van het verdrag
verzekerd is, toch moet men zich geen te
groote illusies maken over het aantal
stemmen dat het bekomen zal.
In hare beschouwingen over de kwestie,
zegt de Germaniadat al de katholieke
centrumsleden volgens hun geweten moe
ten stemmen.
Het zou geen ongeluk zijn, indien niet
al de afgeveerdigden voor het verdrag
stemmen.
Men meldt uit St-Petershurg, dat de
czaar zijne hoogste tevredenheid heeft uit
gedrukt, omdat het Duitsch-Russisch
handelsverdrag het persoonlijk werk van
keizer Wilhelm is.
De czaar voegde er bij dat de betrek
king tusschen beide landen er zouden
door verbeterd worden,en de Europeesche
vrede zou versterkt zijn door het welge-
lukken der onderhandelingen.
(Handelsblad.)
VAN DEN
-(O)-
27e Vervolg.
Gij hebt schoon te praten, viel Grand in. Wat
ik weet, is, dat ik een verloren man hen Ik hen
gek geweest, dat ik naar u geluisterd heb Ik zou mij
de haren uit het hooTd kunnen trekken als ik er aan
denk, dat ik zoo ezels dom ben geweest, een oogenblik
aan dat gekke praatje van dien Power te gclooven.
Gek praatje wel alle... viel de detective met
de grootste drift uit,slechts met moeite een krachtigen
vloek bedwingende
Als gij u eigen ezels dom wilt noemen, commis
saris mij goed, maar wij zijn het nietgek praatje
Dat gek praatje was het eenige, hel ware, het echte
spoor 1 Wij zijn van het begin af op het echte spoor
geweestIk kan het niet helpee, als gij het niet be
lieft in te zien, maar ik blijf op mijnen post, wie er
ook weg loopt. En dat is zeker ik zal er verduiveld
goed op passen, dat er geen tien jaren over heen gaan
voor ik gelijk krijg. En gij helpt mij, niet waar, ouwe
jongen besloot Bruscl, de hand met groote hartelijk
heid op Robert's schouder leggende en hem trouwhar
tig in de oogen ziende.
De heer Frère-Orban, de leider der
doctrinairs, heeft een vluchtschrift uitge
geven en daarin een hoofdstuk aan de E.
V. toegewijd.
Het doctrinaire opperhoofd, even als
andere staatsmannen, keurt het stelsel af
en oordeelt het als onuitvoerbaar.
Het gedacht, schrijft de heer Frère,
kwam zoowat veertig jaar geleden voor
den dag, werd overal opgemerkt en ver
leidelijk gevonden. Het betooverde heel
voorname mannen en geleerden van ver
diensten maar het gelukte nergens de
politieke mannen mede te sleepen, wiens
gezag beslissend is. Toch reisde het stelsel
de wrereld rond, behaalde verschillende
overwinningen maar zij waren niet
duurzaam.
Vroeger konden de aanbidders der
evenredige vertegenwoordigers op drie
groote koninkdommen roemen in Europa
op Engeland, Italië en Spanje. Na proef
nemingen die de hoop niet beantwoordden
van de inrichters, lieten Engeland en
Italië het stelsel zakken Spanje alleen
hield het staan, maar 't is omdat het
daar geen uitwerksel heeft. Het is een
platonieke voldoening gegeven aan die,
welke op dat stelsel verliefd waren.
Voegen w'ij er bij dat men sedert
veertig jaren naar eene toepassing van dat
stelsel zoekt dat al de manieren die
gebruikt werden, als slecht erkend zijn
dat op dezen oogenblik door een bekwaam
man, en dit met cijfers in de hand.erkend
is dat het stelsel onmogelijk is dat man
nen van goeden wil middelen van toe
passing zoeken en ze beproeven, en men
ten slotte liet stelsel aanneemt onder
voorbehoud te zien hoe men het later
zal toepassen.
n Mij dunkt dat men hier wel achter
eene schim, of zoo gij wilt achter een
ideaal jaagt, dat men nooit bereiken zal.
De schrijver behandelt alsdan wat er
in Engeland gebeurde, waar het princiep
in 1867 voor de wetgeving werd aange
nomen.
Doch, in 1884, na een sukkelend be
staan van 17 jaren, werd de chineezerij
afgeschaft. Onder hare tegenstrevers t. lde
men M. Gladstone, den hedendaagschen
eersten minister In Engeland.
Deze groote staatsman, die zich voor
zeker van het opspeurend en wakend
oog der Engelscne Mirrceussen niet
wilde ontmaken, verklaarde luid dat hij
van de E. V. niet meer hooren wilde.
Een andere Engelsche staatsman, Sir
Erskine, zegde
Met dit stelsel zal er geene fractie of
groep meer bestaan om het gezag op
zich te nemen, zonder hulp te gaan zoe-
ken bij tegenstrevers die met haar in
vijandschap leven. Het gezag zal altijd
de onderdanige dienaar zijn der samen-
spanningen,vandaag tot stand gekomen
om morgen uiteen te gaan of te ver-
dwijnen.
Zijn tegenstrever, Sir John Lubbock
bleef hem het antwoord schuldig.
Men schreef ons op 't einde van decem
ber 1884, gaat de heer Frère voort
Gisteren heb ik eenen verklaarden
tegenkanter van het vertegenwoordigend
stelsel ontmoet. Hij zegde mij Ik hoop
dat de radicalen (de evenr. vert.) de ver
brokkeling der partijen en de parlemen
taire verwarring zullen bewerken. Wij
konden alsdan een uitvoerend bewind en
misschien wel een Cromwel bekomen. Gij
ziet, absolutisten en radicalen spannen
zich in denzelfden wagen dat ziet ge
overal.
Meetings hadden vooral te Manches
ter plaats, de voornaamste haardsteè van
de partijgangers der evenredigheid maar
naarmate men vooruitging, verloor het
stelsel terrein in het publiek. Men begreep
weldra dat de gekozene, in de gegeven
voorwaarde, niet meer de vertegenwoor
diger was van Manchester of Birming-
Nu ik moet zeggen, dat gij clkaDder woerd
gij zijt almachtig slimme kerels viel de commissaris
in, de twee vrienden met minachting van terzij aan
ziende Die vrouw, dio ze in Frankrijk aangehouden
hebben, schijnt gij heel en al te vergelen Ga uwen
gang maar, detective Ik heb u niets te zeggen en
Power mag u helpen, zoover hij niet in mijnen dienst
staat, maar mij vangt gij niet meer, daar kunt gij op
tellen
Ik denk ook niet, dat wy uwe hulp in de eerste
maanden noodig zullen hebben, commissaris, merkte
Brusel droog aan. Later zullen wc zien.
Later, riep de vertoornde commissaris in de
grootste woede uit. Nooit Nooit laat ik my door
een van u beiden meer beetnemen Als ge nu nog
meer dwaasheden wilt uitzetten, moet ge het voor u
zelf verantwoorden, detective Ik weet wat ik te doen
heb
Zou men mogen vragen, wat dat is, commis
saris, als ge het niet al te onbescheiden vindt, dat
ik er naar vraag 'l vroeg Bruscl met tergende bedaard
heid-
Wat ik te doen heb, vervolgde de commissaris
kalmer, hoewel 't inwendig nog bij hem kookte, is in
de eerste plaats aan M. Sint-Alba te schrijven. Ik wil
mijn geweten tot rust brengen ik zal hem eerbiedig
om vergiffenis vragen. Ik ben geen man 001 met een
dollen kop windmolens te gaan bevechten ik heb
bovendien een gezin, ik heb kinderen waaraan ik den
ken moetik zal trachten den slag af te wenden, die
op mijn hoofd zou nederkomen, omdat ik mij in een
onbewaakt oogenblik heb laten medesleepcn.
ham, maar van eene fractie van ver
spreide en onbepaalde kiezers, in verschil
lende steden resideerend eene fractie,
die wel verre Yan eene meerderheid te
zijn, niets meer was dan een vierde, een
vijfde, een achtste, met een gelijk recht
aan dien welke met meerderheid was
gekozen.
Al de mannen die in Engeland aan de
vrijzinnige overleveringen houden,zoowel
als aan de conservatieve, of zij voor hoofd
hadden M. Gladstone of lord Beacons-
field, waren het eens te erkennen, dat
eene vergadering geen voldoende gezag
kan behouden, als zij in haar midden tal
rijke fractiën bevat.
Welnu, de evenredigheid,zegde men,
door de meest verscheiden denkwijzen te
vermeerderen, zal voor resultaat hebben
aan het parlement alle kracht en invloed
te ontnemen.
Boven dit alles leerde men ook dat het
stelsel van stemming in de kiescollegies
grootelijks te beknibbelen viel.Alle soor
ten van misbruiken werden bestatigd
men beweerde dat het kiezerskorps schier
nooit rechtveerdig was vertegenwoor
digd De clubs of politieke vereenigingen
vermenigvuldigden zich even als de can-
didaten die om zoo te zeggen uit den
grond opschoten als paddestoelen, en de
cnderduimsche werking was er in gelukt
de parlementaire zetels aan lawijdma-
kende minderheden, aan jannen gelijk de
volks foppers van Chip ka en van
Klokke Roeland toe te kennen.
Gladstone bestreed het stelsel, even als
de regeering en de Chineesche klucht die
men hier nu in België zou willen vertoo-
nen, werd verworpen met 134 stemmen
tegen 34...
En sedert dien durft men in Engeland
van de E. V. niet meer gewagen uit vrees
van uitgefloten te worden
Jacht naar geld en grootheid.
De zucht naar geld, naar stoffelijke ge
nietingen, heerscht overal,of beter gezegd,
zij is in onze maatschappelijke samenle
ving tot eene wezenlijke razernij geklom
men zelfs heeft zij een deel onzer
landbouwbevolking aangedaan, die het
vreedzame dorp ontvluchten om, of in de
stad de koortsachtige jacht naar fortuin
te volgen, of de zeeën over te steken en
in de nieuwe wereld goud.... te gaan
rapen.
Iedereen, zegden wij elders, snelt
voort alsot men hoopte eens de woorden
des Almachtigen van de hand te schud
den in het zweet uws aanschijns zult
gij uw brood eten.
Hedendaags, van de laagste tot op de
hoogste sport der maatschappelijke lad-
Met een blik van verachting zag Brusel onder het
diepste stilzwijgen, den commissaris aan.
Doe zooals ge goeddunkt sprak hij toen op
gansch anderen en veel ernstiger Zoon. A'at is u»
zaak en met de mijne. Ik zal niemand beletten zich in
het vuil te wentelen, als dat eenmaal zijne keus is
Gy gaat met mij meê, niet waar vervolgde hij, zich
tot Power keerende. Ik begin nu eerst een goed licht
in dc zaak tc krijgen. Reken op mij, zooals ik op u
reken Geloof mij, het zal goed aQoopen. ik heb in
Londen onder mijne oversten, een paar vrienden, die
mij niet zullen afvallen, als ik hun alles vertel. Bij ons
onder de detectives vallen dikwijls zulke dingen voor
daar liebt ge hier bij uwe plattelands policie geen
begrip van maar onze oversten welen dat. Houdt
u aan mij, Power, wat er ook gebeurt als ge mij
helpt, bezweer ik u dat alles goed zal alloopen
Dc toon van den detective was zoo hartelijk en
Iegelijk zoo overredend, dat Power zich gemakkelijk
liet overhalen de gevraagde belofte af te leggen zijne
overtuiging stemde volkomen met die van zijnen
vriend overeen.
De sombere voorgevoelens van den commissaris
Grand zouden intusschen maar al te spoedig bewaar
heid worden. Dc hoofdinspecteur van hel graafschap
deelde hem schriftelijk meê, dat hij liet heler had
gedacht een ander ambtenaar, die uit de stad Dover
zou komen (tegelijk met de gearresteerde vrouw) met
de behandeling der zaak te belasten, terwijl de detec
tive Brusel bijna tegelijkertijd naar Londen werd terug
geroepen met de opmerking, dal hjj van het verder
onderzoek der Sandbanksche zaak was ontheven,
der, heerscht dezelfde zucht, dezelfde
overspanning, de burger streeft de
millionnair, de millionnair de koningen J
ter zijdeMen dobbelt op of onder
j men wil in eens rijk of gebrandmerkt zijn
J men wil vandaag in een paleis wonen, of
morgen aan de bank des galeislaafs
gekluisterd zijn. Droevige samenleving 1
En de gevolgen van die koortsachtige
jacht naar fortuin Wij zullen hier al de
bijzonderheden niet mededeelen, maar
ons bepalen op de statistieken der zinne-
loozengestichten te wijzen. In Engeland
klom het cijfer in vijfjaren van 17,402 op
21,334. In 1818 beliep de optelling in
Frankrijk, 9000 zinneloozen in 1834
12,000 en in 1855,verschrikkelijk.60,398.
In België is de verhooging niet minder
gevoelig in veertien jaren is er eene
vermeerdering van 1590 der gelijke ziek
tegevallen. Doch dit houdt ons minder
bezig, en men vraagt wellicht welk
verband er te brengen is tusschen het
eerste gedeelte van ons artikel en die
vreesaanjagende ziekte-beschrijving
De geneeskundigen beweren dat die
verschrikkelijke en ongeneesbare zinne
loosheid voortkomt uit de koorstachtige
en onophoudelijke jacht naar grootheid
en fortuin uit die rustelooze beweging,
welke een groot redenaar op do tribuun
brandmerkte met de woorden Men
zou zeggen dat. in onzen tijd, do niensch,
ongeduldig om te leven, aan de groote
punten des levens den tijd der vollediging
niet meer geven wil. Wat in een jaar
gedaan werd, moet nu in eene maand
voltrokken worden, wat eene maand
eischte, moetin eenen dag, in een uur
geschieden. - Ja, het is dit rustelooze
jagen, dat leven vol brandend verlangen,
vol heb- en eerzucht, waarin de man
wordt geslingerd, dat de groote bron is
van den snellen vooruitgang der onge
neesbare zinneloosheid, hierboven aange
wezen.
Wat schrikkelijke denkbeelden, wekt
die opmerking der weienschap in ons op
Schitteren en genieten is voor vele
menschen het problema des levens. In
onze dagen is de oplossing van dit raad
sel vereenvoudigd, alle genot kan tegen
het gewicht van goud worden gekocht.
Het goud is, om zoo te zeggen, het genot
in staven men snijdt er beurtelings en
naar verkiezing paleizen, paarden, fees
sten en wulpschheid af. Yan den ande
ren kant is goud de glans en het leven,
't is bijna de roem. Het goud zal dus foor
velen de eenige aandrift van het leven en
de eindpaal der menschelijke eerzucht
worden. En het einde voor velen Wij
hebben het reeds aa getoond.
Zoo komt de mensch aan het graf, een
langen sleep van bedrogen hoop achter
zich trekkende.
gezien men zijne diensten elders beter geloofde te
kunnen gebruiken.
Ik moet weg I zegde de detective tot Robert
Power, aan wien hij den dienstbrief voorlas.
Plezierig is het nu precies niet van heoger hand
zoo'n langen neus te krijgen, vooral als de keus van
nature reeds zoolang is, maar daar geef ik niet om
Ik zal dc lachers wel weer op mijnen kant krijgen en
wie het laatst lacht, lacht het best Als ik u beste
kerel, maar niet zoo alleen hier moest laten, ze zullen
u hier het leven zuur genoeg maken, reken er op
maar daar is niets aan te doen. E11 intusschen zult gij
dc oogen openhouden hé en uwe hooren ook 1 Gij
zult spoedig van mij hooren, vriend, en naar ik hoop
niets als good nieuws
De detective had juist gezien er brak na zijn ver
trek voor Robert inderdaad een moeilijke tijd aan.
Brusel had hem beschermd zooveel hij kon en Power
had zich gcerne onder de hoede van zijn ouderen en
meer ervaren vriend gesteld, voor wiens open, eerlijk
karakter tiij meer had leeren gevoelen. Hij bespeurde,
dal hij een gcwichligen steun had verloren en dat juist
op een oogenblik, nu de wereld hem voor dc tweede
maal in zijn leven den rug toekeerde en ieder hem met
koude zoo al niet met vijandige blikken aanzag.
De houding van zijnen chef maakte liern daarbij het
leven nog moeilijker. Dc commissaris vertelde aan
eenieder, die het hooren wilde, hoe schandelijk hij
door de onhandigheid en dwaasheid van zijnen onder
geschikte was misleid en dat hij dus niet de minste
schuld aan het gebeurde had. Bij de enkele gelegen-
i heden, dat hij Power persoonlijk te woord moest
staan, was zijn toon ruw en bevelend, om niet te
zeggen belecdigend. Robert's ambtgenooten deden at
mogelijke om hem belachelijk Ie maken de grappen
over den doktor-diender schenen onuitputtelijk
en Power had dikwijls moeite genoeg om zich bedaard
te houden en niet zijne handen uit te steken, ten
einde dezen of genen eene gevoelige kastijding toe te
dienen.
In zulke oogcnblikken dacht hij er aan zyu ontslag
te nemen en Sandbank den rug toe tc keeren, gelijk hij
het zijne vorige woonplaats had gedaan er mocht dan
van komen wat er van wilde
Slechts eene zaak hield hem vooralsnog van dezen
stap terug en wel zijn nog onverzwakte belangstelling
in den Rob-Roy-ViFa moord. Er was nu eene vrouw
aangehouden zij was. onder begeleiding van Engel
sche policie-bcambtcn, op reis naar Sandbank, waar
zij ieder oogenblik kon verwacht worden. Power ver
langde haar te zien. Zijne overtuiging omtrent dc
schuld van Sint-Alba bleef wel is waar ongeschokt,
maar de onverwachte wending, die de zaak genomen
had. bracht hem toch in verwarring
Kon die vrouw zijne medeplichtige zijn Op welke
wijze en in hoeverre stood zij met dc misdaad in ver
band 1 Volgens het telegram, dat indertijd aan den
commissaris Grand was afgezonden, was haar naam
Charlotte Duvivier en had zjj zich arngegeven als
gouvernante in betrekking bij M. John Hunter.
Power herinnerde zich woordelijk bel gesprek, het
welk by in >ie hl e kroeg, tegenover het Marine-
hotel niet den liuMi-tccht gevoerd had en derhalve
ook, dal deze Ucui dc Kraiische gouvernante van den
Vorstelijk huwelijk. Wij
hebben reeds gemeld dat het huwelijk van
prinses Josephine een huwelijk uit weder-
keerige genegenheid is.
Te dier gelegenheid herinneren velen
onzer landgenooten zich, dat de jonge
prinses hierdoor geheel en al de tradities
harer ouders volgt, welke doorgaan, voor
een der gelukkigste huwelijksparen dio
men kent.
En nogthans, zegt Lc Soir, hebben
staatrsedenen tot het huwelijk van den
graaf en de gravin geleid.
In de collectie van Le Soldal beige
vindt men dienaangaande een zeer belang
rijk document. De historieschrijver van
onze koninklijke familie verhaalt er in,
dat in 1866 onrustwekkende geruchten in
de drukpers de ronde deden aangaande
onze onzijdigheid, en dit gaf den broeder
des konings aanleiding een huwelijk aan
te gaan met de dochter van prins Karei
van Hohenzollern en vandegroothertogin
van Baden.
Daar dc koning van Pruisen het hoofd
der Hohenzollern is, vorrndo ons land
zich daardoor een kostbaar bondgenoot
schap.
Kvenretligc \crtc({oii"
woor<lifj;«nf?. He hxdèpendance
verzekert dat de heer minister van linan-
ciën zijn wetsontwerp betreffende de
evenredige vertegenwoordiging binnen
een veertiental dagen zal neerleggen.
Alen weet dat er spraak is do
spoorwegkaartjes niet meer in papier te
maken, maar in den aluminium, daar dit
metaal niet meer kost dan karton en na
tuurlij'.; veel langer duurt. In 1853 kostto
het aluminium luOO frank den kilo in
1858 nog 112 fr. en 50 fr. in 1888. In
1889 viel de weerde op 44 fr. en in 1890
op 40 fr. den kilo. In 1891 was zij aan
11 fr., in 1892 aan 8 fr. in 1893 aan 5 fr.
en een Duitscher heeft nu een middel uit
gevonden om aluminium te inaken aan
55 centiemen den kilo.
Gemoente-1» ieswet. ^De
Journal de Bruxelles deelt het volgende
meè
Wij meenen dat de rcgcering voorne
mens is een kiezerskorps in te richten
(voor de gemeenten) verschillend van dat
hetwelk geroepen is de senators, volks
vertegenwoordigers en provincieraads
leden te kiezen.
Men weet dat dit onderscheid in de
linkerzij voorstanders telt, onder andere
den heer Janson.
Doch het zou stoffelijk onmogelijk zijn
eene nieuwe kieswet voor de gemeente op
Engelschen edelman als eenige vreemde, onder de
logeergasten van bet hotel, bad opgenoemd.
De detective, die in Dieppe op den uitkijk had gele
gen, was dus volkomen juist ingelicht. Maar dit alles
helderde nog niets op. Hoezeer hij zijne hersenen ook
inspande, hij kon geen goede oplossing vinden voor de
vragen, die aanhoudend voor zijnen geest opdauimcr-
den. Hij besloot intusschen geduld te oefenen en de
plagerijen van zijne kameraden nog ecu tijd lang to
verdragen.
Na de vergissing, welke mctM. Sint-Alba geschied
was, waren de overheden voorzichtig geworden. Vele
formaliteiten, die in acht genomen werden, deden do
reis langer duren dan anders het geval zou zijn ge
weest maar eindelijk kwam dc gevangene dan toch
met haar geleide tc Sandbank aan, om onmiddelijk in
dezelfde cel, die de groote financier een korten tijd met
zijne aanwezigheid had vereerd, achter slot en grendel
tc worden gebracht.
Robert Power had gezorgd, dat hij haar kon zien,
voor zij in dc gevangenis verdween.
Het was laat in den avond toen dc trein, waarin
Charlotte Duvivier zich bevond, het station hinneu-
stoomde en Robert had zich zoo weten te plaatsen, dat
h|j haar bg het verlaten van den wagon in hel oag kou
houden. Tot zijne verrassing zag h|j een schoon, rank,
oogenscbijnlijk nog zeer Jong meisje, dat biltere tranen
weende en met driftige gebaren hare zwijgende béwa-
kers om medelijden scheen tc -moeken.
(Wordt voortgezet.)
