NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN OE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
Donderdag
10 Mei 1894.
10 centiemen per nummer.
48sle Jaar, N° 2878
Volks fopperij
Deugnieterij
Eerloosheid
HET GEHEIM
Commissaris van Policie.
Een en ander.
DE DENDER
ABONNEMENTPRUS
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betaien
De inschrijving eindigt met 31 December.
De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van
den schuldenaar
Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
N. 31, en in alle Postkantoren des lands.
ADVERTENTIENPRIJS I
Per drukregel. Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen op
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. Voor de advertentiën uit vreemde landen
zich te wenden ten Bureele van dit blad.
Cuique suum.
Aalst, 9 Mei 1894
De Stad Ninove van zondag 11. deelt
een schrijven meê 't welk ons aanloont
tot welke eerlooze middelen de Klokke
Roelanders, alias de Volksfoppers hunne
toevlucht nemen om aan volk te doen
gelooven dat zy de redders, of liever de
profeten zijn van God gezonden om de Vla
mingen uit de slavernij te verlossen en in
't land van belofte te leiden.
Geachte lezers, wij zeggen u, leest aan
dachtig het volgende en oordeelt
- Een vriend van Okegem, schrijft De
Stad Ninove, bracht ons gisteren twee
verschillige Klokken van verleden Zon
dag. Beide exemplaren dragen gelyken
datum van Zondag 29 April 1894 doch,
het eene maakt nergens het minste gewag
noch van Okegem, noch van Liedekerke,
noch van brugge, noch van Dender het
tweede, integendeel, hevat, derde blad
zijde, eerste kolom, het volgende artikel
ken
Okegem. Sedert lang is hier
reeds spraak van de brugge over den
Dender. Behalve een of twee personen
die er tegen zijn oin hunnen handel,
verlangt Liedekerke en Okegem dat
werk te zien uitvoeren.
Verscheidene samenkomsten hebben
de raden van Liedekerke en Okegem
gehad. De heer Van Langenhaeke, prov.
raadslid, heeft er eenige bijgewoond.
Doch in den Provincieraad werd in
kommissie alle subside verworpen. Op
verslag van den heer De Baets gebeurde
't zelfde in den raad onder voorwendsel
dat de stukken niet in regel waren.
De heer Van Langenhaeke was dien
dag door dringende zaken te huis ge-
i houden. Spijtig dat niet een ander
raadslid dan de zaak der brug gepleten
heeft. In elk geval Okegem zal zijne
brug krijgen, daar zullen wij voor
werken, spijts de tegenkanting van
sommige.
Tijdens de zaak de Harlez ook werd
deze eerlijke taktiek in voege gesteld door
de ridderlijke en koene kampers der zoo
gezegde kristene volkspartij en met
middelen van dien aard alléén gelukten
de valsche Romeo van Denderleeuw en de
propere Pic Tarluffe van Aalst er in eenen
lichtgeloovigen grijsaard te misleiden.
Maar wat scheelen de middelen aan
Machiavel en zijne sprotelingen, als zij
hun eerloos doel maar bereiken Doch,
wij zweegen hetdeze maal zullen wij
den snuit der jakhalsen doopen in hun
eigen vuilnis.
Zoodus, lieve lezer, het is goed ver
staan Volgens Klokke Roeland van
Zondag zijn er 1° te Okegem twee perso
nen die, uit eigen belang, werken tegen
i het herstellen der Denderbrug, algemeen
gekend onder den naam van de brugge
van Impegem
2° Alle subsidie werd door den Provin-
j cieraad verworpen, omdat de stukken
niet in regel waren
3° Op dien dag was de heer Van Lan
genhaeke te huis gehouden door drin
gende zaken
4° De andere raadsleden.de heeren bur
gemeester De Ooman van Ninove en
burgemeester Sonck van Denderleeuw
hebben de zaak verwaarloosd
5° Hadden die heeren zich gekweten
van hunne plicht, en de zaak gepleten en
verdedigd, de subsidie zou niet verworpen
geweest zijn, en reeds lang zou de brug
liggen
6° In elk geval, Okegem zal zijne brug
krijgen daar zullen de mannen van
Klokke Roeland voor zorgen, spijts de
tegenkantingen van sommigen.
Zooveel woorden, zooveel eerlooze
leugens
Jan Van Langenliaecke, de leider der
Volksfoppers in ons Arrondissement, de
man die, eenige dagen geleden, den heer
Woeste naar 'L hoofd dorst slingeren dat
hij verstandelijk verzwakt is, in andera
woorden, dat hij bijna rijp is om in een
gekkenhuis opgesloten te worden,bewijst
ons dat hij integendeel verstandelijk
verzwakt is bij zoovere dat hij zich van
't verledene niets meer herinnert.
En inderdaad die groote Jan herinnert
zich niet meer dat hij betrekkelijk de
kwestie der brug van Impegem, brieven
heelt geschreven, die toelaten aan te too-
nen tot welke schandalige deugnieterijen
dq Klokke Roelanders bekwam zijn om
hunne eigene vuiligheid aan den rug hun
ner tegenstrevers te vagen.
Tot stichting van groot en klein laten
wij hier den brief volgen die meester Jan
verleden jaar, heeft geschreven aan den
achtbaren heer J. Van den Berghe, Bur
gemeester van Okegem
Gent, 11 Juli 1893.
Heer en vriend Burgemeester,
Ik heb U met spijl aan te kondigen
dat de Raad heden morgen de vraag
van Ukegem voor het herbouwen van
het brngsken heeft verworpenik zeg
met spijt, want ik meen dat het een
weinig mijne fout is. De Baets las het
verslag daarover der 4c kommissie
die de vraag verwerpt omdat er voor
die soort van werken geen artikel be
slaat in het budjet. Dit verslag was
reeds door algemeene stemmen aange
nomen toen ik vernam waarvan er
spraak was. liet was te laat. Gij kunt
-(O)-
50e Vervolg.
Was het de tegenwoordigheid van den heer Hunter
die Sint-AIba schrik bad aangejaagd IPower was
zelf bevreesd geweest voor een ontmoeting van die
keiden, en zijne gedachten bleven ook thans weder
bij deze onderstelling stilstaan. Maar eene eenvoudige
redeneeriog deed hem het onhoudbare van deze stel
ling inzien. Sint-AIba bad het door den directeur Mac
Gregor moeten weten, oat M. Huuter, sedert de aan
houding van Charlotte Duvivicr, zjjn intrek wéér in
het Marinchotel bad genomen. Had hij het van lo vo
ren geweten, dan had bij het toch dadelijk bij zijne
aankomst vernomen en nog dicnzelfden middag met
den trein naar Londen kunnen tcrugkecren
Er was derhalve nog slechts eene veronderstelling,
die aannemelijk scheen. In strijd met Johnson's her
baaldeen plechtige verzekeringen, dat ^Sint-AIba hem
onmogelijk kon hebben opgemerkt, moest Power er
Mel by blijven, dat Sint-AIba zjjn vervolger bespeurd
en zekerheidshalve om den tuin geleid had. Een ver
trek over zee met een zeilboot was daartoe de zekerste
doeltreffendste neg.
Toch beviel ook deze oplossing Robert maar half
het blijkbaar gehaaste en gejaagde van de vlucht werd
er niet door verklaard. Wel besloot hij onmiddellijk
M. Hunter te gaan opzoeken, maar hij verwachtte van
dien kant weinig nieuws en zeker geen hulp.
Het eenige, wat hem voor het oogenblik overbleef,
was om Johnson zoo snel mogelijk naar Dover te zen
den met de hoop, dat de slimheid van den detective de
zegepraal zou behalen over do geslepenheid van den
vluchteling.
Er waren tien dagen vcrloopen sedert Sint-Alba's
zonderlinge vlucht met bet visschersscheepje.
De Zeemeeuw was op haren tijd weder teruggeko
men, maar de schipper had niets meer weten te
vertellen, dan dal hij zijn geld eerlijk verdiend en zyn
passagier behoorlijk in Dover had gebracht. De heer
>as zeer vrijgevig geweest, hij had een drinkgeld gege
ven, dat de stoutste verwachting van den schipper
overtrof en verder kon het hem dus in het minst niet
schelen, wat do man gedaan had, dat was zjjne zaak,
Hel bleek echter, dat het niet alleen Sint-Alba's
vervolgersnaren, die zijne verdwijning net konden
verklaren. De bestuurder van het Marinehotel, M. Mac
Gregor, zag er vreemd van op en begreep er niets van.
Sint-AIba was gewoon op goregelde tijden over te
komen om de zaken te behandelen; het werk was
begrijpen boe ik mij berouwde een praatjen
met mijnen gebuur gedaan te hebben.
Ve;niieuiv uwe aanvraag zoohaast
mogelijk. Ik hoop dat het toekomende
jaar zal beter gaan.
Ik zal er op aan dringen. Ook zoudt
gij goed doen mij voor het openen van
den Raad eens mijn geheugen te ver
nieuwen. Ik kende nu de zaak van
vroeger maar anders zou het mij
zelfs onmogelijk geweest daarover le
spreken. Ik herhaal hel, ik .had mij
moeten in betrekking stellen met den
verslaggever De Baets, om mij le
verwittigen wanneer hij zijn verslag
zou lezen. Na is hel te laat. Indien ik
toekomende jaar nog hier ben dan zal
ik dal trachten te herstellen. Dat zal
zeker niet moeilijk zijn,want de reden
van De Baets is geene reden. Ik houd
de zaak onderzocht en was verwon
derd van U geen icoord te ontvangen.
Ik meende zelfs dat gij aan De Cooman
of Sonck daarover gesproken had. De
eerstejeasjuist bezig mei mij le spre
ken wanneet* ik hoorde dal men tegen
U kwam te stemmen. Ik herhaal het
ik ben aan mijne plicht te kort gebleven
of liever ik heb ze verwaarloosd bij onacht
zaamheid, ik vraag U verschooning en
hoop mij te beteren.
Beste groelenis.
J. B. Van Langenhaeke.
Ik zal dezen namiddag eens zien of
er geeti middel is om op die beslissing
nu nog terug te komen. Een ander lid
die zeer genegen was voor dal werk,
Eeman van Aalst, wist daar zooeven
nog niet dal de Raad verworpen had.
Dat gaat hier zoo al de vragen wor
den volgens den aard verdeeld in 4
deelen of commission en in ieder com
missie wordt ieder lid gelast met een
verslag te doen over de verschillige
zaken. Die ver slag eti worden nu weinig
toegehoord. Na de lezing zegl de voor-
zitterNiemand is legen hel besluit
der commissie, zou verklaar ik het
aangenomen. En de verslaggever is
weer bezig met lezeti en de andere
leden houden niet op met lezeti, met
pratenenz.
Zoo worden de ernstigste zaken ver
waarloosd. En ik denk dat er op die
beslissing niet terug is le komen. Het
is mijn fout. Ik had De Baets moeten
verwittigen. Nu iedereen heep het ge
stemd en iedereen vindt de reden
belachelijk. Men stemde juist om te
zien of men voor die brugge geen
artikel in het budjet zou gebracht
hebben en nu verwerpt men die aan
vraag omdat het nog in het budjet niet
voorzieti is.
Ik zal zien of er niets meer aan te
doen is en geloof wel dat ik berouw heb.
Zeg nog niets daarvan, tot later.
J. Van Langenhaeke.
dezen keer bijzonder opgeloopen en hoewel er den
avond van aankomst een en ander was afgedaan,
was het grootste en verreweg het belangrijk
ste gedeelte voor den volgenden morgend bewaard
gebleven, wyl er zaken onder waren, waarbij men den
raad en tusscbenkornst van den rechtsgeleerde, den
lieer Ford noodig luid. De verwondering van den heer
Mac Gregor was dan ook groot en ongekunsteld, toen
hij 's morgend van den portier het briefje ontving, liet
welk Sint-AIba had achtergelaten. Het was zeer haas
tig geschreven en behelsde niets dan het bericht, dat
hij Sandbank moest verlaten, zonder de minste ophel
dering wanneer bij zou tciugkomen of waarheen bij
zich begeven had. Toen de eene dag na den anderen
verliep zonder dat men iets vernam, ging de verwon
dering van den dirccieur in ongerustheid over. Wat
was er met den heer Sint Al ha gebeurd Was hem een
ongeluk overkomen
Een beleefd brieQe aan mevrouw Siut-AIba, die zich
nog steeds in Woolchcstcr ophield, gaf weinig licht.
Zij antwoordde even beleefd maar zeer kort, dat het
haar op het oogenblik gcLccl onmogelijk was het adres
van haar cchigeuoot op te geven, Mijnheer Sint-AIba
had haar natuurlijk van zijn vertrek kennis gegeven,
maar er bijgeschreven dat zijne zaken hem noodzaak
ten verschillende plaatsen te bezoeken zoodal by eerst
in zyn volgend schrijven een adres zou kuunen opge
ven, waarde brieven hem konden worden toegezon
den. Mevrouw Sint-AIba I ad eheter volledige volmacht
Ziedaar 't factum gelijk liet waait en
draait, van den man die dorst neêrschrij-
ven dat onze achtbare vertegenwoordiger
de heer Woeste, verstandelijk verzwakt
is
Dat de heer Woeste een verrader is en
onmogelijk geworden niet alleen als mi
nister maar ook als volksvertegenwoor
diger
De Stad Ninove vraagt volgens ons
te recht
Verdient die man nog de minste ach
ting Heeft hij ze ooit verdiend
Zal nog een enkele koeiwachter dom
en verblind genoeg zijn om zijne stem te
verleenen aan eenen volksbedrieger die
verplicht is op dergelijke dwaze en arm
zalige wijze zijn eigen voorhoofd to
merken met den stempel der onbekwaam
heid en der onweerdigheid
Zal de gezonde bevolking van ons kan
ton nu eindelijk begrijpen dat ze beter
zal doen Jan Van Langenhaeke naar een
verbeteringshuis te zenden, in plaats
van hem nog de gelegenheid te geven
zijne gelapte en kaalgosletenc broek te
gaan voort verslijten op de zetels van den
Gouwraad van Orst-Vlaanderen
Zal M. Van Langenhaeke nu nog de
schaamteloosheid hebben te zeggen en to
schrijven dat hij door de Goddelijke
Voorzienigheid zelve in ons midden ge
zonden is voor de heropbeuring eener
gansche bevolking
Mynheer Van Langenhaeke, weet ge
wat ge zijt
Gij zijt, onder politiek opzicht, niet
alleenlijk een kolossale moezelzak, zelfs
in de oogen van uwe eigene vrienden
gij zyt niet alleenlijk een huichelaar en
een volksfopper.g;»j zijt een ellen
deling;
Verleden jaar bekendet gij ronduit dat
gij te kort gebleven zijl aan uwe
plicht, dat gij de zaak der Denderbrug
verwaarloosd hebt bij onachtzaamheid;
gij vroegt verschooning en beloofdet u te
beteren.
En,in de plaats vanu te beteren,spoort
gij, eenige maanden nadien,de kinderen
van uw hert en uwen geest aan om de
verantwoordelijkheid van uwe eigene
nalatigheid te werpen op den rug van
twee verdienstvolle collega's en van eer
lijke lieden die uwe twist wraakzieke en
rampzalige politiek verachten en bekam
pen gij laat, op den zelfden Zondag,
twee verschillige uitgaven verschijnen
van uw blad, waarvan de eene uwe
schurkenstreek bevat en de andere niet,
omdat de lezers van verschillige gemeen
ten moesten kristelijk gefopt en kristelijk
bedrogen worden op verschillige wijze,en
omdat gij laler des ie gemakkelijker in de
ooren der lichtgeloovige buitenlieden
zoudt kunnen blazen kiest voor mij,
heiligen Jan den droomer, en voor de
kristene kinderen van mijn hert en mijnen
geest, wij die uwe interesten overal en
altijd behertigen en bewerken, en kiest
tegen De Cooman en Sonck, die onze
vijanden zijn voor geen andere reden dan
omdat ze diezelfde interesten overal en
ran haar echtgenoot ontvangen, om in zijne plaats te
handelen en wanneer de heer Mac Gregor derhalve
moeielijkheden ondervond, zou hel haar aangenaam
wezen, daarvan door tusschenkomst van den heer
Ford, hun rechtsgeleerden raadsmans, op de hoogte te
worden gebracht.
Na het lezen van dit briefje was dc directeur van
het Marine-hotel althans gerust gesteld omtrent dc
persoonlijke veiligheid van zjjn patroon, al vernam hy
er voor het overige geen nieuws uit. Hij deelde het
ontvangen bericht aan M. Ford meê, die zijnerzijds
niet weinig minder verlegen met de zaak was De toe
stand van den advokaal was daD ook verre van benij-
densweerdig.
Het betrof niet alleen dc zaken van het Marine
hotel, maar.den aankoop van den heidegrond, waarop
Sint-AIba zooals wy indertijd vi-rme'd hebben
van plan was een buitengoed le stichten.
M. Ford had de overdracht zoo goed als in orde ge
bracht, vertrouwende op het briefje, waarin Sint-AIba
hem schreef, dat hij in Sandbank zou komen, om alles
in orde te m.iken En nu was dc kooper den avand
te voren op de geheimzinnigste manier vertrokken en
wat erger was, spoorloos verdwenen Welk liguur
I maakte de arme rechtsgeleerde nu. tegenover de eige-
naars, die hij met moeite lot den verkoop had overge-
j haald
j Toch nas er nog iets anders, dat den advokaal vee
Zwaarder op het hart woog ;Na zijne schitterend
altijd verwaarloozen waarlijk,Mijnheer
Van Langenhaeke, dat is eene slechte
daad, dat zijn werken van elle*ide-
lingen
Ook nogmaals gelijk in de zaak De
Harkez roepen wij uit
Klokke Roeland heeft zich nogmaals
plichtig gemaakt aan eene schelmerij tot
den dag van heden nog ongehoord en
onbekend in de eerlijke pers.
Ziedaar, lieve lezer, ziedaar de mannen
van Klokke Roeland -
Ziedaar het puike der Christene Volks
fopperij van ons arrondissement.
Ziedaar die edele telgen van ons
christen Vlaamsche volk
Ziedaar de schriftgeleerden en Fariseérs
van God zeiven gezonden voor de her
opbeuring eener gansche bevolking
Ziedaar de ellendige huichelaars die
hier de les opspellen aan al wat deftig, en
eerlijk,en katholiek is; die onze priesters,
kloosterlingen en Bisschoppen bezwad
deren en bevuilen en dusvolgens ook
onzen Godsdienst èn bespotten èn ver
achten
Ziedaar ook tot welke lafhertige, on
eerlijke en eerlooze middelen die honge
rige kasteel bassers zich vernederen om
hun waggelend kraam recht te houden en
hunne vervalschte waren aan den man te
brengen.
Ziedaar de bondgenoten van Mit*rceus
Tartuffe enden aalmoezenier vanChipka!
Wy zeggen tot Mirrceus en zijn socius
ziedaar eei'looslieitl en waarlijk
wij vinden geen ander woord om dc schan-
dige handelwijze der Volksfoppers te
brandmerken.
E- "V.Le Palriole beweert dat 't
ministerie het met den heer Beernaert eens
is wanneer deze laatste aan de demokrati-
sche Vereeniging van Luik schrijft: 't Is
in 'l programma der kiezingen van
morgen dat de kiezers de opneming
der E. V. moeten eischen.
L'Union,het nieuw katholiek dagblad,
zegt dat personen welke met leden der
regeering over den brief van M. Beernaert
spraken, bevestigen dat de heeren mi
nisters alle verantwoordelijk verwerpen
aangaande den oorlogskreet dien het oud-
kabinetshoofd heeft laten hooren en dat
zij het spijt niet hebben verdoken dat zy
er over gevoelen.
Het programma van M. Beernaert is
dus dit niet des ministeries.Ten andere de
heeren de Burlet en De Bruyn, hebben te
N ij vel luidop verklaard dat de katholieken,
in tegenwoordigheid van den aanst.strijd,
moeten vereenigd blijven en op 't oogen
blik aan niets anders hoeven to denken
dan aan hunne verdediging.
Deze beide hoeren ministers spraken
waarheid, want hoe wil men zegepralen
wanneer de soldaten van 't zelfde leger.
pleitrede voor de Sandbankschc rechters, door het on
middellijk ontslag en dc volkomen vrijspraak van zijn
diént gevolgd, was zjjn aanzien in het kleine stadje
niet weinig gerezen. Geholpen door dc Engelsche pers,
die eenstemmig op zijne hand was, had het hem niet
veel moeite gekost, Sint-AIba als een slachtoffer van
gerechtelijke willekeur voor te stellen. De kiesvereni
ging waarvan hij voorzitter was, had dan ook indertijd
zijn voorstel, om dc kandidatuur van Sint-AIba krach
tig te blijven handhaven, met grootcn byval begroet.
Nog den avond te voren had hy met vuur in de verga
dering gesproken; hij had de leden er op gewezen
welk een voordeel liet voor de plaats hunner inwoning
zoude zjjn, indieu de onvruchtbare heidegronden,
welke gemeente ontsierden, in handen van een rijk
man kwamen, die over groote kapitalen kon beschik
ken en dat de belangen van liet distrikt derhalve aan
gceno bclere handen konden worden toevertrouwd
Kn nu was die hoop des vaderlands, die redder vau
het kiesdisti jkt, die kooper van de woeste heidegron
den, die groote financier, dut slachtoffer van rechter
lijke willekeur alles in den persoon van Sint-AIba
vereenigd, op geheimzinnige manier verdwenen, bij
nacht en ontij gevlucht
Was het wonder dat M. Ford wanhopig was 1 Hoe
ter wereld moest hy dit alles goedpraten
(Wordt Toorigazet.j
