NIEUWS- EN AANKONOIGINGSBLAD VAN DE STAD EN T ARRONDISSEMENT AALST HET GEHEIM Donderdag 17 Mei 1894. 10 centiemen per nummer. 483te Jaar IV0 2880 Politiek overzicht. Commissaris van Policie. Sabelslepen Een en ander. DE DENDERBODE. ARONNEMENTPRUS Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars fr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor örij maanden, voorop te betalen De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat, N. 31, en in alle Postkantoren des lands. A DVERTENTIEIVPRIJS Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen op 3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag avond. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele van dit blad. Guique suum. .Valst, 16 Mei 1894 Frankrijk. De Paus en de Fran- sche Bisschoppen. Er is eene ver trouwelijke circulaire van den pauselijken Nuntius aan de Bisschoppen, omtrent de kwestie der rekenplichtigheid van de kerkfabrieken bekend geworden. Zij luidt als volgt De Heilige Vader, in zijn levendig verlangen, dat het Fransche Episcopaat in de zaak der kerkfabrieken eenerlei houding aanneemt, opdat gevaar lijke botsingen voorkomen worden, heeft mij opgedragen u het volgende op ver trouwelijke wijze meê te deelen 1° De H. Stoel heelt niet nagelaten de rechten der Kerk bij de regeering vol te houden door te verklaren dat die kwestie, minstens genomen, van gemengden aard is en bijgevolg opgelost moet worden in overleg tusschen de beide machten. De H. Stoel nu zal dit beginsel standvastig blij ven verdedigen. 2° De Fransche regeering heeft aan den Heiligen Stoel doen verklaren, dat zij gezind is rekening te houden met de opmerkingen van het Episcopaat tot het brengen van wijzigingen in de hier be doelde reglementen. De Heilige Stoel zal niet nalaten op het nakomen dier belofte aan te dringen. 3° De Heilige Vader verlangt dat de Bisschoppen in hun antwoord aan de regeering, met terzijdestelling van alle rechtstreeksclie oppositie tegen de wet, het noodzakelijke en gepaste voorbehoud maken en al hunne pogingen aanwenden, ten einde wijzigingen in de reglementen te verkrijgen en eene herziening van de wet op de rekenplichtigheid der kerkfa brieken. Zij kunnen zich ten deze beroe pen op de algeraeene en plaatselijke moei lijkheden, aan de toepassing der wet verbonden. Berlijn, 14 mei. Defuisseaux uit Duüschland gezet. Heden is het 5* internationaal mijn werkerscongres geopend onder voorzitter schap van M. Burt, onder-staatssecretaris in Engeland. Vermakelijk is het lot te Rerlijn geweest van den Belg Defuisseaux. Hij had te Parijs, waar hij woont, eerst aan den Duitschen gezant aldaar, en toen deze hem niet antwoordde, direkt aan de Bcrlijnsche policie gevraagd, of zij hem, die in België nog 33 jaar gevangenis te goed heefi. wilde toestaan Berlijn te bezoe ken. Toen hij ook op het tweede verzoek geen antwoord kreeg, besloot hij de reis maar te wagen. Reeds te Aken werd zijne bagage in beslag genomen. Hij zelf echter werd kort na zijne aankomst te Berlijn en terwijl hij deelnam aan eene vertrouwelijke conferentie, door drie -(O)- 52e Vervolg. Het gedeelte van de taak, hetwelk M. Hunter op zich had genomen, had wel niet veel, maar toch eenig nieuws aangebracht, waaronder een Tuit van groot belang. Toen M. Hunter zijne navraag naar den ouden italiaanschen uitgewekene Sant-Alba begon, bleken er onder zijne club-vrienden nog enkelen te zijn, die zich dien zonderlingen herinnerden. Een paar die hem van nabij gekend hadden, waren zelfs in staat M. Hunter vrij volledige inlichtingen verschaffen. De heer Sant-Alba leefde in Londen van een jaar geld, dat hem door zijn ouderen broeder, graaf Sant- Alba, het hoofd der familie, die zich buiten de samen zweering had gehouden cn derhalve in het volle bezit zijner goederen cn zijne vrije hooge staatsbclrekking was gebleven, uitbetaald werd. Na de omwenteling en de troonsbeklimming van Victor Emmanuel,alsjkoning van Italië, was ook de samenzweerder natuurlijk weder in het bezit van zijnen eigendom gesteld en kon hij ongehinderd cn zelfs met eer naar zijn vader- policiebeambten gevangen genomen, naar de statie gebracht en in den trein gezet. {Handelsblad.) Drukpersprocessen. De rechtbank veroordeelde den drukker van het anar chistenblad, Der Socialist, (e Berlijn, tot anderhalfjaar gevangenis. Twee redacteurs kregen 8 maanden en een schilder, die eene schets had geleverd 9 maanden straf. Wij kennen allen den naam en de geschiedenis van Caïn, den eersten moor denaar,die zijnen broeder Abel uit afgunst om het leven bracht. Een der zonen van Caïn, Lamecli, was een moordenaar eren als zijn vader. De latere afstammelingen van Caïn waren insgelijks zeer bloeddorstig. Onge meen sterk van lichaamsbouw, overgege ven aan lage en dierlijke driften staan zij als geduchte oorlogsmannen in de geschie denis te boek. In de lange reeks der eeuwen, die sedert Caïn en zijne afstam melingen verliepen, zijn de oorlogsman- nan onveranderd van inborst,onveranderd ook van zeden gebleven. Gelukkig de volkeren die geene geschiedenis hebben dit is een gezegde dat meer waarheid bevat dan men soms wel zou kunnen veronderstellen. Neemt een boek dat handelt over Geschiedenis en doorbladert het de onbekende tijdruimten die gij er in zult ontmoeten, de onderbroken chronijken die gij zult bespeuren, zijn tijdstippen geweest van vrede, vooruitgang en open baren welvaart. De geschiedschrijvers vergenoegen zich gewoonlijk eenige lijnen aan de beschrijving er van te gunnen. Doch, zij verhalen tot in de kleinste bijzonderheden en als met voorliefde de zoogenaamde heldenfeiten van bloeddor stige oorlogsmannen zij duiden de puin- lioopen aan die zij op hunnen weg achter zich gelaten hebben zij tellen de dooden en de gekwetsten die zij op de slagvelden gezaaid hebben, dat alles voor de eer en roem der sabelsleper ij... In één woord, de geschiedenis waarin de schooljeugd lessen voor het later leven moet gaan putten,is geschreven met letters van vuur en bloed. De eerste oorlogsmannen waren allen roovers, de eerste roovers waren allen oorlogsmannen. Later heeft zich dat schoon volkje min of meer volgens de beschaving trachten in te richten, later ook heeft het de legers en de verwoes- tingsraiddels op zijne manier verbeterd, maar zijn doel is altijd hetzelfde gebleven: stelen, branden, plunderen. De hedendaagsche veroveraar werpt zich aan het hoofd van honderd regimen ten op een naburig land waar hij plun- land terugkeeren. De vele jaren, die hij in Engeland had doorgebracht, hadden hem echter voor het land zijner ballingschap eene groote voorliefde doen op vatten,hij had er zich tal van oprechte vrienden weten te verwerven, cn gaf er thans de voorkeur aan, er ook als onafhankelijk burger te blijven wonen. Zoo had hij nog eenige jaren in Londen vertoefd, tot hij eindelijk op een plezierreisje naar Frankrijk, in Parijs ziek geworden en gestorven was. De clubvriend, van wien de heer Hunter deze bijzon derheden vernam, had den Italiaan zeer van nabij gekend cn wist van zijne levensmanier een zeer belang wekkend feit te verhalen, dat de moeite der overden king wel waard was. Hij had Sant-Alba, die steeds ongetrouwd was gebleven, nu en dan op zijne kamers bezocht cn bij die gelegenheden een enkele maal een jongmensch, eigenlijk nog een jongen onlmoet met een donker gekleurd, zeer schoon en uitdrukkelijk gelaat, die door den Italiaan mijn Zigeuner genoemd werd. De Italiaan had hem verteld, dut hij den jongen oorspronkelijk alleen om zjjn prachtig gezicht bij zich had gonomen, ten einde hem als model te dienen (liet was algemeen bekend dat de Italiaan zich veel met schilderkunst bezig hield) uioar dat hij later zich meer aan den knaap had gehecht, die zich door groote hcvaltelijkheid en niet alledaagschen aanleg zeer van de gewone landloopcrs onderscheidde, en dat hij er dus sterk over dacht den jongen eene goede opvoeding dert en moordt zoo lang tot dat hij er genoeg van heeft. Dan, onder voorwend sel van zich voor zijne moeite en onkosten te doen betalen, maakt hij van zijne overmacht gebruik om het ongelukkig verslagen volk eene oorlogs-» schadeloos stelling - af te persen. Ik zie bijna geen verschil tusschen dezen vreemden indringer en den roover die zich in het bosch op den vredelievende voorbijganger werpt om hem zijne beurs of het leven en soms beiden af te nemen. Het eenige verschil dat er tusschen beiden bestaat is dat de veroveraar-roover onbeschaamd in vol daglicht werkt en aan zijne slacht offers soms eenigen uitstel verleent om hunne rekening met hem te vereffenen de struikroover integendeel moet zyn proper stieltje achter hoek en kant uit oefenen cn kan ook aan zijne slachtoffers geenen uitstand geven, omdat hij altijd even arm is en toch altijd even groolen honger heeft. Dit kan men begrijpen als men denkt dat de struikroover zich moet wachten voor de gendarmen, dat hij noch kapitaal noch krediet bezithij kan dus zelf ook geen krediet geven Dit is het eenige wat hem onderscheidt van den voroveraar-roover. Het is klaar dat de sabelslepers heel anders over deze zaken denken, spreken en schrijven als wij, eenvoudige lieden. Zij beweren immers dat wij van hunne zaken niet verstaan en er ook niets in te zien hebben, als wij maar... betalen en hun toelaten hunne handen tot aan de ellebogen in onze zakken te steken, dat is hun genoeg meer vragen zij niet, scrogneugneu! Intusschen gaan zij voort lauwer kransen te vlechten voor de schedels der groote helden van het verleden de Alexanders en de Napoleons en andere vrijbuiters worden door hen rijkelijk bedeeld ..Tot overmaat van vrijpostigheid vervloeken en verwenschen zij degenen die in het verleden hunnen stiel uitoefen den, doch zonder patent werkten en zich tevreden stelden de reizigers te voet en te paard in de bosschen uit te schudden en helpen zij hunne hedendaagsche concur renten in 't klein aan de galg. Wat wilt gij toch Dit is zeer natuurlijk, immers de handelaars in 't groot hebben altijd afkeer voor hunne mededingers in 't klein en doen het hun voelen door ze by stond en gelegenheid van kant te maken. De redenaars, de geschiedschrijvers werpen met zorg eenen dichten sluier over de afschuwelijke misdaden der zooge noemde helden van het verleden, prijzen hunnen moed, loven hunne dapperheid. Zij geven den naam van wapenfeiten aan hunne plunderingen, moorderijen, brandstichtingen, verwoestingen van ste den en dorpen en andere onmenschelijke ijselijkheden. Aldus leiden de sabelslepers de eenvoudige lieden om den tuin en gelukken er in onze zakken te kloppen om nieuwe slachtingen en schelmstukken voor te bereiden waarvan de wapen feiten - der helden van voordezen slechts flauwe afbeeldsels zijn. Wanneer zal het volk dat alles toch eens voor goed begrijpen? Wanneer zullen de kiezers daar eens voor goed en voor altijd een einde aan stellen? Ja, wanneer (Vrij volgens de Paicc). te geven en voor zijne toekomst te zorgen. Hij vond de gedachte verschrikkelijk, dat zulk een jongen weder onder zjjn volk zou moeten terugkeeren om tot een vagebond op te groeien,terwijl hij het verhinderen kon hij had geene naaste familie behalve zjjn ouderen broeder en die was rijk genoeg, hij kon dus met zjjn eigen geld doen wat hij goed vond. I)it bericht gaf, zuoals wij reeds zegden, zeer veel te denken. Het verklaarde althans veel, dat tot nu in het duister was gebleven. Wanneer de tegenwoordige Sint-Alba de bewuste Zigeuner knaap was geweest, werd niet alleen zijne afkomst cn zijn aangenomen naam, verklaard, maar werd ook tevens zijne verhouding tot de Stanley's begrijpelijker. De Stanley's behoorden tot den zoogenaamden Roma-stam der Zigeuners had ook Sint-Alba daartoe behoord en de eigenaardige vorm van zijn gelaat, die dit volk zoo bijzonder onderscheidt, maakte deze gissing zeer aannemelijk dan was het in het minst niet verwonderlijk, dat hij, toen hy hen in Woolches- tcr ontmoette, met hen had omgegaan. Het is toch bewezen, dat er onder dezen stam eene soort van vrijmetselarij bestaat, die hen onderling samenbindt en ieder lid verplicht zyne medebroeders ter zijde te slaan, welk verschil in stand er ook tusschen hen moge bestaan. Er was dan ook niets vreemds meer in, dat de vrouw van Stanley in hare armoede hulp cn ondersteuning by een man als Sint-Alba zocht. De Minister van Oorlog komt eenen i omzendbrief te zenden aan de Korpsover- I sten aangaande de kwestie der soldaten j afgestraft van dienst. I De heer Minister raadt voorzichtigheid in 't nemen van dezen maatregel, daar de personen tegen dewelke deze maatregel werd genomen voor 10 jaar van het kiesrecht beroofd blijven. Ken brevet, schrijft La Ga- zette. is verleend aan den uitvinder van een wielpeerd met spiegel, die den rijder toelaat te zien wat er achter hem gebeurt. Dat kan voor de rijders nut bijbrengen maar het is te vreezen, dat men wat al te veel in 't spiegeltje zou kunnen kijken en vergeten op te letten wat er voor hun op de baan loopt... En dan wat gevaar voor de voetgangers 1 Do gewezen pauselijke zouavcn hebben woensdag, ter gele genheid van den hondersten verjaardag der geboorte van Paus Pius IN, eene plechtige Mis doen celebreeren in de kerk van St. Jacobs-op-Caudenberg, te Brussel. Al de overlevenden van het pauselijk leger, ons land bewonende, waren daar, 1 op eenige uitzonderingen na, aanwezig. Onder dezen bemerkte men de heeren markies de Résimont, graaf E. Martiny, graaf E. do Liraburg-Stirum, Scarsey de Locqueneuille, baron Snoy, onderpastoor Van Assche. Nikolaas Van Severen, nij- veraar te Sint-Nikolaas, baron Kervyn de Lettenhove, van Gent, baron van' den Kerchoven, van Doornik; Rutten, provin ciaal raadslid van Aubel, Alf. Janssens, volksvertegenwoordiger, baron della Faille, van Gent, graaf de l'Ambili, baron d'Ottighem, provinciaal raadslid van Na men, Lintermans. Deze laatste, die al de veldtochten van het pauselijk leger heeft medegemaakt, is 75 jaar oud, doch is nog vlug te been. .Meestal de aanwezigen droegen de de coratie der orde Bene Merentiverleden jaar door Z. H. Leo XIII, ingesteld. De Mis werd gecelebreerd door den eerw. heer Van Hylen, gewezen kaporaal bij het pauselijke leger. Na de plechtigheid zijn een deel der oudwapenmakkers in het hotel deVienne op eenen lunch vergaderd. Iets over postzegels.De laatste aflevering van de Fortnightly Review bevat een artikel van M. Roberts over de voornaamste verzamelingen van postzegels. De schoonste verzameling, die van Ferrary, welke thans te Parijs is, wordt geschat op eene weerde van 2,500,000 fr. Daarop volgt die in het British Museum, waaraan eene weerde van 1,500,000 fr. wordt toegekend. Na deze komt het eerst in aanmerking de verzameling van den czaar,welke geschat werdt op fr. 750,000. De duurste postzegels zijn tegenwoordig die van het eiland Mauritius van 1 penny en 2 pence afkomstig van de eerste uit gifte in 1847. Zy zijn onlangs verkocht voor 17,000 fr. Dan volgen die van Engelsch Guinea, die ruim 6000 fr. opge bracht hebben. Sommige postzegels van de Sandwichs-eilanden brengen 5000 fr. op. En het zijn niet alleen dc oude over- zeesche postzegels, die weerde hebben bij de liefhebbers de zwarte Engelsche van 1 penny, met de initialen V. R. in de hoeken, zijn bij voorbeeld 250 fr. weerd in den handel. Te Londen hebben gedurende de laatste season do makelaars voor 500,000 fr. aan oude postzegels verkocht. Toen Robert Power nog voor zijn vertrek naar Dartmoor deze inlichtingen van M. Hunter ontving, «as hij maar half tevreden. De oplossing kwam hem al te natuurlijk voorhij had er meer achter gezocht en verlangde vuriger dan ooit Jacob Stanley op te zoeken en de waarheid te ontdekken. Hij haastte zich dus zooveel mogelijk om weg te komen. Ook M. Munter wilde geen uur langer in Sandbank blüven behalve zijne reis naar Londen om de door ons verhaalde inlichtingen te verkrijgen, had hij er alleen vertoefd om den afloop der terechtzitting bij te wonen cn dc arme Charlotte zooveel mogelijk hij te staan. Thans kon hij, M. Duvivier hier niet meer van dienst zjjn en hij wist zijnen vriend dus gemakkelijk ovér te halen hem naar zijne woning in de hoofdstad te volgen, waar Mevr. Hunter hen reeds wachtte. Ilct eenige, wat er op dit oogenblik te doen viel, was geduld tc oefenen cn den invloed van M. Hunter aan te wenden, oin de gevangene, die nu naar de cellu laire gevangenis was overgebracht,wat meer gemakken te bezorgen cn te trachten haar wat meer tc mogen bezoeken dan anders in dergelijke gevallen wordt toegestaan. Ook daarvoor was hel beter, dat zy in Ixirnlen waren. Wij behoeven onzen lezers niet te zeggen, dat zij beiden van de vergunning dikwijls gebruik maakten om Charlotte op te zoeken aj beschrijven wij deze ontmoetingen niet, die men zich zeer goed zal kunnen voorstellen, om ons liever bij d$ feiten te bepalen. -E. 1'. In zijnen grooten iever voor de E. V. schreef Le Palriole dat de Hoogesehool van Leuven ter gelegenheid der jaarlijksche vergadering van de oud studenten, zich openbaarlijk gunstig heeft getoond aan de chineczerij. Klokke Roeland neemt die kwakkel van Le Patriote over en schrijft Gister heeft de Hoogesehool van Leuven, dat brandpunt van katholiek leven in België, in een geestdrift die gedeeld werd door de tegenwoordige - studenten lijk door de oude, 't is te zeggen, door 't puikste gedeelte van 'tland, aan M. Beernaert, aan zijne politiek, aan de evenredige vertegen- icoordigingdie noodzakelijke bekro- ning der herziening, eene onbeschrijfe- lijke en geestdriftige hulde gebracht. Dus, volgens Klokke Roeland, bracht de vergadering der oud-studenten hulde aan de E. V. Dat is eenvoudig eene kwakkel, om niet te zeggen, leugen. Géén enkel woordje is er te Leuven over de E. V. gesproken. De verslagen door Le Bien Public en andere bladen medegedeeld zijn daar om het te bewyzen. Er was op voorhand afgesproken dat er geen enkel woord voor of tegen de E. V. zou gezegd worden en zonder die voorwaarde zou de vergadering geen plaats hebben gehad. En men heeft woord gehouden de 74 leeraars hebben hunne beweegreden ten voordeele der E. V. in hunnen binnenzak moeten bewaren tot eene nadere gelegen heid... Ziedaar de waarheid over de zoogezegde geestdriftige betooging te Leuven. En als men dan de evenredigaars wil gelooven dan is gansch 'l land voor hun stelsel 1 De Franschman volgde zyn vriend gewilli-, maar was overigens vooral na een bezoek aan zijn nichtje in eene ondragelijke .stemming.Hij vloekte op Engeland en de Engelsclien, waarmei* 'hij vroeger zooveel had opgehad. Hij raasde op het land, op de wetten, op de rechters, in een woord op alles «at Engeland was. Van uitspanningen of verstrooiing, waarmee' M.Hunter hem den tijd beproefde te verkorten, wilde hij niets weten hij bracht zijne dagen het liefst in gezelschap van hem cn zyne vrouw door, welke leste met hare gewone goedheid al het mogelykc deed den diep terneergeslagen man bezig te houden en te verstrooien. Het was een paar dagen na hunne aankomst tc Londen, dat zij op een avond weer in somber stil zwijgen tegenover elkander zaten. M. Duvivier had het photogralic-album van Mevr. Hunter Ier hand genomen cn sloeg werktuigelijk de bladen om. Hij zug de reeks van vreemde gezichten, die voor zyn oogen voorbijgingen,ternauwernood aan zijne gedachten wijlden verre van daar bij zjjnc arme, ongelukkige Charlotte, die door zyne schuld in dit ellendige land was geraakt. Hij hield niet op zich zijne nalatigheid tc verwijten, wat zijne vrienden er ook tegen inbrachten Maar hij sprak er niet meer overhij wilde op dc mcnschen, die hem zooveel hartelijkheid beloonden, den schijn niet laden als hadden zy liet ongeluk kunnen voorkomen... ("Wordt voortgezet.)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1894 | | pagina 1