NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN OE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST
HET GEHEIM
Donderdag 19 Juli 1894. 10 centiemen per nummer. 48ste Jaar IV0 2897.
Duivelsch Logiewerk.
Tabakcongres.
Commissaris van Policie.
LANDBOUW.
Socialistischs samenleving.
DE DENDERBODE.
ABONNEMEiVTPRIJS
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betaien
De inschrijving eindigt met 31 December.
De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van
den schuldenaar
Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOS8ENS, Korte-Zoutstraat,
N. 31, en in alle Postkantoren des lands.
*DVERTENTIEI\PRUS
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen op
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. Voor de advertentiën uit vreemde landen
zich te wenden ten Bureele van dit blad.
Cuique suum.
A.alat, 18 Juli 1894.
Onlangs had het Bondsgerecht, het
hoogste gerechtshof van Zwitserland, eene
zaak te behandelen, die het Katholieke
volk bijzonder van het kanton Freyburg
sinds maanden had opgewonden. Het gold
gebeurtenissen in de loge van Freyburg.
Hier volgen de feiten in het kort
In eene kleine gemeente van het district
Bulle naderde ook eene jufvrouw Lucie
Claraz, uit de stad Freyburg tot de H. Ta
fel. Toen de pastoor met de ciborie bij
haar gekomen was, weigerde hij haar de
H. Communie, en wel op goede gronden,
jufvrouw Lucie Claraz is de grootmeeste
res der zusterloge La Hégénéree in de
hoofdstad van het kanton.
De mannenloge van denzelfden naam
was sinds lang achteruitgegaan. Om haar
nieuw leven in te storten, hadden de BBr.\
zich eene zusterloge toegevoegd, vooral
op aandrang van een aan Lucie Claraz
verwant advokaat.
Spoedig gingen zonderlinge geruchten
uit over dit geheim genootschap. Aan den
tuin, die achter de loge ligt, grenst eene
beruchte herberg. Men deed met het twij
felachtige bierhuis merkwaardige ontdek
kingen.
De loge bestond uit twee tempels.
De eene voor de gewone vergaderingen
dienende, bevond zich in het huis aan de
straatzijde. Aan het einde van den langen
en smallen tuin lag de tweede tempel,
een ruim rotshol, dat op het eerste ge
zicht veel gelijkenis had met eene Katho
lieke kapel.
Men zag daar een hoogaltaar, eene tri
bune met orgel, hallen en een soort van
communiebank. Bij nadere beschouwing
ontdekte men in de zeer wulpsche versie
ring van den tempel allerlei zinnebeel
den, die van een waren en wezenlijken
eeredienst des Satans getuigden. Het
grootste deel der gereedschappen van
deze duivelsche liturgie hadden de
mortel broeders echter vóór de beslagleg
ging kunnen verwijderen. Niet verre van
het hoogaltaar, stond midden in de kapel
een driehoekig altaar van massief hout,
met zonderling snijwerk versierd, en
waarvan het dekblad met messen of dol
ken doorstoken was.
Ongetwijfeld diende dit altaar tot on-
teering van de H. Hostiën, welke de BBr.
en ZZr.\ zich wisten te verschaffen.
(Volgens verscheidene onverdachte schrij
vers over de duivelaanbidding, leggen de
ingewijden de H. Hostiën op zulk een al
taar en doorsteken ze met dolken). Ver
der vond men eene geheime toegangsdeur,
die de verbinding vormde tusschen de
beruchte herherg en den rotstempel.
Door deze deur plachten de loge-zusters
binnen te komen.
Groot was de opgewondenheid der Frey-
burgsche katholieken over deze ontdek
kingen. De kerkelijke Overheden zuiver
den de plaats en veranderden haar in een
katholieke kapel voor de nonnen, die de
j omliggende huizen hadden aangekocht.
J De loge was in een auder huis overge-
gaan.
Uit verschillende getuigenissen vernam
men meer over den heiligschenden eere
dienst, welke in deze tot de gewone
loges behoorende tempels door de
BBr.-. en ZZ.\ werd gehouden.
Deze loges,waarin beide geslachten wor
den toegelaten,volgen eenen uit Amerika
overgebrachten ritus, waarvan het hoofd-
bestandeel is eene door den grootmeester
Holbrook verzonnen Duivelsmis.
In de duivelsmis worden niet alleen
H. Hostiën ontwijd, met dolken doorsto
ken, maar ook zwarte Hostiën genuttigd,
die door den - Groot Patriarch.-. aan
Lucifer zijn toegewijd. Hoe de logezusters
bij deze plechtigheid verschijnen kan fat
soenshalve niet eens worden aangeduid.
Nadat jufvrouw Lucie Claraz herhaal
delijk, in de kerken der stad Freyburg,
zich onder de geloovigen aan de commu
niebank had gemengd en zich H. Hostiën
verschaft had, besloot de pastoor van het
in den aanvang bedoeld dorp, waar Lucie
Claraz buiten verblijf hield, eene nieuwe
heiligschennis te verhinderen. Na eenen
nacht, die, zooals algemeen bekend was,
in slemperijen was doorgebracht, ver
scheen de dame aan de Communie
bank. De pastoor weigerde haar deH.
Hostie.
Daarover geraakte Lucie Claraz in
woede. Zij klaagde den pastoor aan en
eischte 10,000 frank schadeloosstelling
voor den haar aangedanen smaad
In eerste en tweede beroep afgewezen,
wendde zij zich met hare aanklacht tot
het Bondsgerecht.
Na eene behandeling van zes uren ver-
verwierp ook dit haar beroep en ver
klaarde de handelwijze van den pastoor
rechtmatig. Lucie Claraz moest de ge
rechtskosten dragen. Die uitspraak doet
den voor de groote meerderheid Prote-
stantschc bondsrechters alle eer aan.
En het feit zelf bewijst ons eens te
meer, dat de logie eene instelling van Sa
tan en voor Satan is.
Het Handelsblad deelt meê, in zijn
num. van vrijdag lest dat het verneemt
dat erop 22 dezer maand een congres te
Antwerpen zal plaats hebben, waar men
de belangrijke kwestie van den tabak zal
bespreken.
Daar de tabakskwestie een groot deel
der landbouwers ouzes Arrondissements
aanbelangt, laten wij hier het schrijven
door Het Handelsblad meegedeeld vol
gen:
De oproep eeniger vakmannen, koop
lieden van Antwerpen, heeft niet alleen
in onze stad en omliggende, maar geheel
het binnenland door, de grootste bijtre
ding gevonden. Het is dus met geestdrift
VAN DEN
-(O)-
6Öe Vervolg.
XXXIV.
De stoet, in welks midden Sint-Alba zich bevond,
maakte zich gereed het huis van Ferron te verlaten.
Misschien hadden Brusel en zijne Fransche helpers
wel wat te snel op hetvlagstrjjken i en het i cere-
woord van dan Zigeuner gerekend. Dc brigadier liet
twee zijner agenten vooruitgaan; daarop volgde hij
zelf naast zijn gevangene, terwijl twee andere agenten
den trein sloten. Zij waren allen goed gewapend en op
hunne hoede. Met een goedkeurenden blik had de de
tective deze maatregelen van voorzorg aangezien.
Hij had den gevangene zelf onderzocht en geen enkel
wapen bij hem gevonden en spoedde zich dus, ge
volgd door Robert Power en MM. Hunter en Duvivier
naar beneden om hunne prooi naar de gevangenis te
vergezellen. De wijze, waarop de Fransche brigadier
den stoet had opgesteld, had Brusel volkomen vertrou
wen op zijne werkzaamheid ingeboezemd hij meende
het niet lange transport derhalve geheel aan zijne zorg
te kunnen overlaten en wandelde met zijne vrienden
een eindweegs de straat op.
Het gerucht van vloekende, gillende stemmen deed
hen ijlings terugkeeren.
Sint-Alba had getoond van welk een hout bij ge
maakt wis.
Met een snellen blik had hij, na het vertrek der
vrienden, zijne tegenstanders geteld. Een sprong als
van een punter had hem uit den greep van den briga
dier, die hem bij den arm hield, bevrijd; twee met
evenveel kracht als juistheid aangebrachte vuistsla
de eene onder de kin, de andere in de holte der maag,
velden dc achter hem staande agenten neer; een goed
gemikte voctschop tegen het knicgcwricht van den
voor hem loopenden agent en Sint-Alba was vrij. en
rendde niettegenstaande hij bijna vijftig jaren telde
met meer dan jeugdige vlugheid de deur uit en het
marktplein op.
Een onbeschrijfelijfelijk tooneel volgde op deze on
verwachte ontvluchting
Het geschreeuw van den brigadier en dc neerge
velde agenten had, zooals wij reeds vermeld hebben,
Brusel en de anderen doen terugkeeren. Zij zagen
Sint-Alba voortelen en werden weir bij de deur
dat verscheidene honderden belangheb
benden dit congres zullen bijwonen, want
al degenen, die tot den tabakshandel of
tabaksnijverheid behooren, beseffen dat
het oogenblik daar is, hoog en klinkend
de stem te verheffen, om gezamenlijk,
hand in hand, de verandering te eischen
der wet 1883.
Ongelukkiglijk heeft tot hiertoe het pu
bliek. het volk zich weinig met die zaak
bezighouden, maar indien men wist hoe
stootend onrechtvecrdig die wet van 1883
voor den kleinen burger, voor den werk
man is. zou het voorzeker geen tien jaren
geduurd hebben, of die wet zou voor de
algemeene verontweerdiging groote ver
anderingen hebben ondergaan.
En om met een woord al het hatelijke
dezer wet te doen uitschijnen, halen wij
slechts een feit aaude goedkoopste ta
bak, die er bestaat, en welke dus alleen
door den geringeu man gerookt wordt, be
taalt als inkomrecht aan den Staat 300 a
350 per honderd zijner weerde, daar langs
den anderen kant Sumatra- en Mexico
Havanatabak, voor fijne cigaren, slechts
betaalt 7 per honderd of iets meer.
In de woelige zittingen der Kamer van
Volksvertegenwoordigers van 1883, tij
dens de beraadslagingen op de belastin
gen, werd de wet op den tabak zoo ellen
dig aaneen geflanst en nu is de regeering
niet in staat diezelfde wet te doen uitvoe
ren en te doen eerbiedigen. Duizenden en
duizenden kilos tabak worden maande
lijks van Holland in België gesmokkeld,
en de Staat is niet bij machte dit te be
letten.
Tot over tien jaar was de nijverheid
van den tabak eene der voorspoedigste
nijverheden van ons rijk. De talrijke si
garen- en tabaksfabrieken zagen van jaar
tot jaar hunnen handel ontwikkelen en in
aanzien vermeerderen.
De exportatie groeide gedurig aan, niet
alleen door do eigene betrekkingen der
fabrikanten, maar zelfs vele Fransche en
Engelsche huizen deden regelmatige be
stellingen voor hunne koloniën. Iedereen
verdiende rijkelijk zijn brood en de dui
zenden werklieden werden goed betaald
en allen waren gelukkig. Eu op eens
dank aan de wet van 1883 is alles ge
dood!
De exportatiehuizen hebben zich tot
Amsterdam en Rotterdam gericht. Zeer
vele fabrikanten zijn genoodzaakt geweest
het getal hunner werklieden merkelijk te
verminderen en andere hebben zich ia
den vreemde met hunne fabriek moeten
vestigen.
De statistieken bewijzen, dat hier, voor
ons land, naarmate de bevolking vermeer
dert, de verkoop der fabriekanten vermin
dert. En die toestand komt voort uit ver
schillende onvolmaaktheden der wet van
1883, namelijk door de vrije planterij van
80 planten van den inlandschen tabak,
waarover wij later, in een volgend artikel,
zullen spreken. (1)
Wat den doodslag geeft aan de eerlijke
fabriekanten, is dat de regeering niet bij
machte is den smokkelhandel te beletten.
Men smokkelt per spoor, per boot, per
kar en met ploegen van 40 a 50 man sterk,
langs alle wegen en mastbosschen.
Op onze geheele Noordergrens, van
Vlissingen tot Maastricht, krioelt het van
Hollandsche tabakskerversen handelaars,
in plaatskens waar vroeger die handel on
bekend was en deze lieden maken goede
zaken daar de tabak in Holland, geen in
komrecht betaalt en hij van daar vrij
over onze grens wordt binnengesmokkeld.
In heel ons land, tot op de kleinste
dorpen, wordt er tabak aangeboden eenige
centiemen hooger dan de som die wijBel
gen, moeten betalen voor inkomrechten
namelijk aan 76 80 centiemen per
kilo en de rechten beloopen 70 centiemen
per kilo. De Belgische fabrikanten, die
smokkelen of gesmokkelden tabak aan-
koopen, maken winstgevende zaken tot
uitsluitend nadeel van die fabriekanten,
wier geweten hun verbiedt oneerlijke mid
delen te gebruiken.
Spreekt men over die droevige zaken
aan de heeren douaniers, dan wordt gij
door den kleinsten tot den hoogsten amb
tenaar, ontvangen als een hond in een
kegelspel.
Vergramd met flikkerende oogen
schreeuwen zij u toe Wat smokkelen,
dat is eene vod Het weinige dat er
gesmokkeld wordt dat pakken wij
n Sukkelaarszij weten niet dat het
juist eene behendigheid of truc is der
smokkelaars hier, óp deze plaats met
groot gedruisch eenige pakken tabak te
laten afnemen, om een weinig verder met
volle wagens door te rijden I
En wat een zonderling gedacht van het
ministerie van financiën geeft, is name
lijk, dat het alle zijne oude en versleten
beambten of de minst ervaren naar de
grenzen stuurt.
Maar, onfeilbare heeren douaniers, als
er niet gesmokkeld wordt, hoe komt het
dan dat men te Brussel in dc Staatskas
gewaar geworden is dat de ontvangsten
aer tabaksbelastingen zoo verschrikkelijk
gedaald zijn
Wij zeggen nog meer Als gij, regee
ring, door onbevoegde wetgevers eene wet,
zooals die op de tabaksbelastingen van
1883, met eene stem meerderheid doet
stemmen en als gij, door onbekwaamheid
of machteloosheid, die wet niet kunt doen
uitvoeren in alle hare deelen en uit dien
hoofde duizenden en duizenden uwer in
woners hunne broodwinning doet verliezen
dan zeggen wij dat gij eene euveldaad
begaat
Het is een onbetwistbaar feit, dat, in
geval de regeering niet spoedig doorslaande
maatregelen neemt en de smokkelarij niet
beteugelt, de eerlijke fabriekanten korte
lings hunne kliënteel zullen verloren
hebben, hun fabriek en winkel zullen
kunnen sluiten en dan... dan zal er den
goeden Belg voor eeuwigen troost over
blijven op de gesloten deur te schrijven
a Hoor de wet van 1883,werkvolk op straat
en handel dood Hl C.S.
het huis gekomen, schier onvergeworpen door eene
gedaante, die naar buiten snelde. Het was Sint-Alka's
ongelukkigerrouw, die, gedreven dooreen onverklaar
bare aandrift, met loshangende haren en hilf ver
scheurde klcederen, haren man achterna snelde.
Het volk, dat zich intusschen in groot getal verza
meld bad, kwam van alle zijden aangcloopen, niet
wetende wat er doen was.
Grijpt hem! sehreeuwde de brigadier, zoodra hij
zijne bezinning had herkregen.
Grijpt hemgilde ook Rrusel, van spijt stamp
voetende. Tien goudstukken voor dengene die hem
vangt 1
Robert Power sprak geen enkel woord; h(j drukte
de vuisten tegen dc barst, sloot de armen vast aan het
lijf met de ellebogen in de zijden en begon den wedloop
met den vluchteling.
Te ontsnappen scheen voor Sint-Alba een volslagen
onmogelijkheid; zijne vrijheid was niet veel meer dan
die van eene muis, die door een leger van katten wordt
achtervolgd.
De kousenwinkel van Ferron bevond zich, gelijk wij
beschreven, op het kerkplein en het was op deze
ruimte, dat Sint-Alba blootshoofds met tijgerachtige
sprongen rondvloog, ieder die hem tegen w ilde houden
nu eens met zijn vuist dan weder metzgne voeten be
dreigende en uit den weg jagende.
Houdt den dief! riep de opgewonden menigte.
Houdt hem.
't Is geen dief! 't Is een moordenaarschreeuw
den anderen. Wees voorziehtig! Hij heeft een pistooj
bij zich
Gillende en schreeuwende liep het volk hem ach
terna, maar niemand onder de honderden durtde hem
tegenhouden. Met de wilde om hel hoofd fladderende,
zwarte haren, de woest rollende, donkere oogen, ge
leek Sint-Alba meer op een gejaagd wild dier dan op
een menschellijk wezen. De bewoners van het kalme
Tours zagen hem met onbeschrijfelijke verbazing na,
maar niemand waagde het, hem in den weg te treden.
Zijne vervolgers, met Robert Power aan het hoofd,
begonnen intusschen zichtbaar op hem te winnen.
Brusel was Power nagenoeg op dc hielen, terwijl M.
Hunter vrij dicht op hen volgde. De vluchteling zag
om en bespeurde hen bijna vlak achter zich. Voor hem
lag eene straat, die op de markt uitkwam zij was
echter zoo opgepropt door de steeds aangroeiende me-
dat een ontkomen langs dien weg eene onmogelijkheid
scheen; zich omkeeren om zich op zyne vervolgers te
werpen, was even hopeloos. Hij wist te goed, dat hij
tegen drie mannen als Power, Brusel en M. Hunter
volstrekt niet was opgewassen, om niet te spreken
van de agenten, die met hunnen brigadier en M. Duvi
vier met niet minder spoed kwamen aanzetten.
Een enkele blik was voor Sint-Alba, genoeg om
zijnen toestand te overzien.
De heer minister van Landbouw,
Nijverheid en Openbare Werken komt
aan de Voorzitters der Landbouw-Comi-
ciën en Boerenbonden den volgenden
omzendbrief te sturen.
Brussel, 10 Juli 1894.
Mijnheer de Voorzitter,
In zitting van den Senaat van 31 Mei
11. heeft de heer Minister van ijzeren
wegen, posten en telegrafen, de talrijke
verminderingen herinnerd die, sedert
eenige jaren, op de vervoerprijzen van
voortbrengselen die den landbouw aanbe
langen, toegestaan werden.
Deze prijsverlagingen betreffen, onder
anderen, bet vervoer van afval van stoke
rijen, ongebuild lijnmeel, afval van
steengroeven, kalk, kalkasch, thomas
slakken, mest, beetpulp. hopstaken, enz.
Ter zelfder tijde, heeft mijn achtbare
collega bet inzicht te kennen gegeven,
nieuwe prijsverlagingen toe te staan. Docb,
alvorens dezelve vast te stellen zou de
heer Vandenpeereboom bet advies der
belanghebbenden willen kennen.
Diensvolgens, verzoek ik Ued. mijn
heer de Voorzitter, uwe vereeniging over
de toepassingen van het tarief te willen
raadplegen die gunstigst voor den land
bouw zouden zijn.
Daar mijn collega het nieuw tarief,
zoo gauw mogelijk, in toepassing zou
willen brengen, ware het mij aangenaam,
indien gij de noodige schikkingen wildet
nemen opdat de adviesen en voorstellen
uwer vereeniging mij binnen de veertien
dagen na ontvangst van dezen brief
zouden toekomen.
Aanvaard, mijnbeer de Voorzitter de
verzekering mijner volkomen hoogach
ting.
De Minister,
Léon DE BRUYN.
Deze omzendbrief toont ons aan de
goede inzichten van ons Catholiek
Ministerie, om de landbouwers zoo veel
mogelijk behulpzaam te zijn.
Onlangs deelde Vooruit, eenen a, b, e
meê die ons de socialistische samen
leving voor oogen stelt. Dit stuk moet
men lezen want het is leerzaam, daar bet
ons al de onnoozelheden en dwaasheden
leert die de roode menners aan de werk
lieden doen slikken.
Als men de roode profeten, die 't brood
van den werkman eten, wil gelooven dan
zal het een wereldtje wordenj 't zal bier
een waar paradijs zijn waar overvloed,
vrede, geluk alleen zullen heerschen.
Luistert dan, eens goed geachte lezers
Met de snelheid des bliksems wendde bij zicb rechts,
waar de menigte liet minst dicht opeengepakt stond,
dook onder de uitgespreide armen door, maakte met
een paar vuistslagen ruimte en rende op dc Hoofd
kerk aan.
De deur van de kerk stond open. Twee vervaarlijke
sprongen brachten hem de breede, hardsteenen trap
opnog een reuzensprong en bij was in de donkere
ruimte verdwenen!...
In vorige eeuwen zou Sint-Alba zich thans in voor-
loopige veiligheid bevonden hebben. Hat behoorde,
zooals onze lezers wellicht zullen weten, tot de voor
rechten der katholieke kerk, dat de vluchteling, die
zich onder bescherming eener kerkheilige stelde, zich
geheel buiten de macht der wereldlijke gerechtigheid
bevond. Slechts de kerk had te beslissen, of zij hem al
dan niet wilde uitleveren. Vooral in katholieke landen
werd dit kerkelijk recht eeuwen lang met de meeste
strengheid gehandhaafd, tot dat de nieuwere wetgeving
in het leste der vorige eeuw hieraan een eind maakte.
Toch bleken er onder de bewoners van Tours nog
velen te zijn, die aan het oude gebruik gehecht waren
gebleven en Sint-Alba voor gered bielden. Brusel was
echter zoo vrij zich niet aan hunne meening te storen
maar stormde door zijne vrienden en weldra ook door
den brigadier en zijne agenten gevolgd, het slccbts
half verlichte ruim der kerk binnen.
Wordt voortgezet.)