NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN OE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST HET GEHEIM Donderdag 19 Juli 1894. 10 centiemen per nummer. 48ste Jaar IV0 2897. Duivelsch Logiewerk. Tabakcongres. Commissaris van Policie. LANDBOUW. Socialistischs samenleving. DE DENDERBODE. ABONNEMEiVTPRIJS Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars fr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betaien De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar Men schrijft in bij C. VAN DE PUTTE-GOOS8ENS, Korte-Zoutstraat, N. 31, en in alle Postkantoren des lands. *DVERTENTIEI\PRUS Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen op 3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag avond. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele van dit blad. Cuique suum. A.alat, 18 Juli 1894. Onlangs had het Bondsgerecht, het hoogste gerechtshof van Zwitserland, eene zaak te behandelen, die het Katholieke volk bijzonder van het kanton Freyburg sinds maanden had opgewonden. Het gold gebeurtenissen in de loge van Freyburg. Hier volgen de feiten in het kort In eene kleine gemeente van het district Bulle naderde ook eene jufvrouw Lucie Claraz, uit de stad Freyburg tot de H. Ta fel. Toen de pastoor met de ciborie bij haar gekomen was, weigerde hij haar de H. Communie, en wel op goede gronden, jufvrouw Lucie Claraz is de grootmeeste res der zusterloge La Hégénéree in de hoofdstad van het kanton. De mannenloge van denzelfden naam was sinds lang achteruitgegaan. Om haar nieuw leven in te storten, hadden de BBr.\ zich eene zusterloge toegevoegd, vooral op aandrang van een aan Lucie Claraz verwant advokaat. Spoedig gingen zonderlinge geruchten uit over dit geheim genootschap. Aan den tuin, die achter de loge ligt, grenst eene beruchte herberg. Men deed met het twij felachtige bierhuis merkwaardige ontdek kingen. De loge bestond uit twee tempels. De eene voor de gewone vergaderingen dienende, bevond zich in het huis aan de straatzijde. Aan het einde van den langen en smallen tuin lag de tweede tempel, een ruim rotshol, dat op het eerste ge zicht veel gelijkenis had met eene Katho lieke kapel. Men zag daar een hoogaltaar, eene tri bune met orgel, hallen en een soort van communiebank. Bij nadere beschouwing ontdekte men in de zeer wulpsche versie ring van den tempel allerlei zinnebeel den, die van een waren en wezenlijken eeredienst des Satans getuigden. Het grootste deel der gereedschappen van deze duivelsche liturgie hadden de mortel broeders echter vóór de beslagleg ging kunnen verwijderen. Niet verre van het hoogaltaar, stond midden in de kapel een driehoekig altaar van massief hout, met zonderling snijwerk versierd, en waarvan het dekblad met messen of dol ken doorstoken was. Ongetwijfeld diende dit altaar tot on- teering van de H. Hostiën, welke de BBr. en ZZr.\ zich wisten te verschaffen. (Volgens verscheidene onverdachte schrij vers over de duivelaanbidding, leggen de ingewijden de H. Hostiën op zulk een al taar en doorsteken ze met dolken). Ver der vond men eene geheime toegangsdeur, die de verbinding vormde tusschen de beruchte herherg en den rotstempel. Door deze deur plachten de loge-zusters binnen te komen. Groot was de opgewondenheid der Frey- burgsche katholieken over deze ontdek kingen. De kerkelijke Overheden zuiver den de plaats en veranderden haar in een katholieke kapel voor de nonnen, die de j omliggende huizen hadden aangekocht. J De loge was in een auder huis overge- gaan. Uit verschillende getuigenissen vernam men meer over den heiligschenden eere dienst, welke in deze tot de gewone loges behoorende tempels door de BBr.-. en ZZ.\ werd gehouden. Deze loges,waarin beide geslachten wor den toegelaten,volgen eenen uit Amerika overgebrachten ritus, waarvan het hoofd- bestandeel is eene door den grootmeester Holbrook verzonnen Duivelsmis. In de duivelsmis worden niet alleen H. Hostiën ontwijd, met dolken doorsto ken, maar ook zwarte Hostiën genuttigd, die door den - Groot Patriarch.-. aan Lucifer zijn toegewijd. Hoe de logezusters bij deze plechtigheid verschijnen kan fat soenshalve niet eens worden aangeduid. Nadat jufvrouw Lucie Claraz herhaal delijk, in de kerken der stad Freyburg, zich onder de geloovigen aan de commu niebank had gemengd en zich H. Hostiën verschaft had, besloot de pastoor van het in den aanvang bedoeld dorp, waar Lucie Claraz buiten verblijf hield, eene nieuwe heiligschennis te verhinderen. Na eenen nacht, die, zooals algemeen bekend was, in slemperijen was doorgebracht, ver scheen de dame aan de Communie bank. De pastoor weigerde haar deH. Hostie. Daarover geraakte Lucie Claraz in woede. Zij klaagde den pastoor aan en eischte 10,000 frank schadeloosstelling voor den haar aangedanen smaad In eerste en tweede beroep afgewezen, wendde zij zich met hare aanklacht tot het Bondsgerecht. Na eene behandeling van zes uren ver- verwierp ook dit haar beroep en ver klaarde de handelwijze van den pastoor rechtmatig. Lucie Claraz moest de ge rechtskosten dragen. Die uitspraak doet den voor de groote meerderheid Prote- stantschc bondsrechters alle eer aan. En het feit zelf bewijst ons eens te meer, dat de logie eene instelling van Sa tan en voor Satan is. Het Handelsblad deelt meê, in zijn num. van vrijdag lest dat het verneemt dat erop 22 dezer maand een congres te Antwerpen zal plaats hebben, waar men de belangrijke kwestie van den tabak zal bespreken. Daar de tabakskwestie een groot deel der landbouwers ouzes Arrondissements aanbelangt, laten wij hier het schrijven door Het Handelsblad meegedeeld vol gen: De oproep eeniger vakmannen, koop lieden van Antwerpen, heeft niet alleen in onze stad en omliggende, maar geheel het binnenland door, de grootste bijtre ding gevonden. Het is dus met geestdrift VAN DEN -(O)- 6Öe Vervolg. XXXIV. De stoet, in welks midden Sint-Alba zich bevond, maakte zich gereed het huis van Ferron te verlaten. Misschien hadden Brusel en zijne Fransche helpers wel wat te snel op hetvlagstrjjken i en het i cere- woord van dan Zigeuner gerekend. Dc brigadier liet twee zijner agenten vooruitgaan; daarop volgde hij zelf naast zijn gevangene, terwijl twee andere agenten den trein sloten. Zij waren allen goed gewapend en op hunne hoede. Met een goedkeurenden blik had de de tective deze maatregelen van voorzorg aangezien. Hij had den gevangene zelf onderzocht en geen enkel wapen bij hem gevonden en spoedde zich dus, ge volgd door Robert Power en MM. Hunter en Duvivier naar beneden om hunne prooi naar de gevangenis te vergezellen. De wijze, waarop de Fransche brigadier den stoet had opgesteld, had Brusel volkomen vertrou wen op zijne werkzaamheid ingeboezemd hij meende het niet lange transport derhalve geheel aan zijne zorg te kunnen overlaten en wandelde met zijne vrienden een eindweegs de straat op. Het gerucht van vloekende, gillende stemmen deed hen ijlings terugkeeren. Sint-Alba had getoond van welk een hout bij ge maakt wis. Met een snellen blik had hij, na het vertrek der vrienden, zijne tegenstanders geteld. Een sprong als van een punter had hem uit den greep van den briga dier, die hem bij den arm hield, bevrijd; twee met evenveel kracht als juistheid aangebrachte vuistsla de eene onder de kin, de andere in de holte der maag, velden dc achter hem staande agenten neer; een goed gemikte voctschop tegen het knicgcwricht van den voor hem loopenden agent en Sint-Alba was vrij. en rendde niettegenstaande hij bijna vijftig jaren telde met meer dan jeugdige vlugheid de deur uit en het marktplein op. Een onbeschrijfelijfelijk tooneel volgde op deze on verwachte ontvluchting Het geschreeuw van den brigadier en dc neerge velde agenten had, zooals wij reeds vermeld hebben, Brusel en de anderen doen terugkeeren. Zij zagen Sint-Alba voortelen en werden weir bij de deur dat verscheidene honderden belangheb benden dit congres zullen bijwonen, want al degenen, die tot den tabakshandel of tabaksnijverheid behooren, beseffen dat het oogenblik daar is, hoog en klinkend de stem te verheffen, om gezamenlijk, hand in hand, de verandering te eischen der wet 1883. Ongelukkiglijk heeft tot hiertoe het pu bliek. het volk zich weinig met die zaak bezighouden, maar indien men wist hoe stootend onrechtvecrdig die wet van 1883 voor den kleinen burger, voor den werk man is. zou het voorzeker geen tien jaren geduurd hebben, of die wet zou voor de algemeene verontweerdiging groote ver anderingen hebben ondergaan. En om met een woord al het hatelijke dezer wet te doen uitschijnen, halen wij slechts een feit aaude goedkoopste ta bak, die er bestaat, en welke dus alleen door den geringeu man gerookt wordt, be taalt als inkomrecht aan den Staat 300 a 350 per honderd zijner weerde, daar langs den anderen kant Sumatra- en Mexico Havanatabak, voor fijne cigaren, slechts betaalt 7 per honderd of iets meer. In de woelige zittingen der Kamer van Volksvertegenwoordigers van 1883, tij dens de beraadslagingen op de belastin gen, werd de wet op den tabak zoo ellen dig aaneen geflanst en nu is de regeering niet in staat diezelfde wet te doen uitvoe ren en te doen eerbiedigen. Duizenden en duizenden kilos tabak worden maande lijks van Holland in België gesmokkeld, en de Staat is niet bij machte dit te be letten. Tot over tien jaar was de nijverheid van den tabak eene der voorspoedigste nijverheden van ons rijk. De talrijke si garen- en tabaksfabrieken zagen van jaar tot jaar hunnen handel ontwikkelen en in aanzien vermeerderen. De exportatie groeide gedurig aan, niet alleen door do eigene betrekkingen der fabrikanten, maar zelfs vele Fransche en Engelsche huizen deden regelmatige be stellingen voor hunne koloniën. Iedereen verdiende rijkelijk zijn brood en de dui zenden werklieden werden goed betaald en allen waren gelukkig. Eu op eens dank aan de wet van 1883 is alles ge dood! De exportatiehuizen hebben zich tot Amsterdam en Rotterdam gericht. Zeer vele fabrikanten zijn genoodzaakt geweest het getal hunner werklieden merkelijk te verminderen en andere hebben zich ia den vreemde met hunne fabriek moeten vestigen. De statistieken bewijzen, dat hier, voor ons land, naarmate de bevolking vermeer dert, de verkoop der fabriekanten vermin dert. En die toestand komt voort uit ver schillende onvolmaaktheden der wet van 1883, namelijk door de vrije planterij van 80 planten van den inlandschen tabak, waarover wij later, in een volgend artikel, zullen spreken. (1) Wat den doodslag geeft aan de eerlijke fabriekanten, is dat de regeering niet bij machte is den smokkelhandel te beletten. Men smokkelt per spoor, per boot, per kar en met ploegen van 40 a 50 man sterk, langs alle wegen en mastbosschen. Op onze geheele Noordergrens, van Vlissingen tot Maastricht, krioelt het van Hollandsche tabakskerversen handelaars, in plaatskens waar vroeger die handel on bekend was en deze lieden maken goede zaken daar de tabak in Holland, geen in komrecht betaalt en hij van daar vrij over onze grens wordt binnengesmokkeld. In heel ons land, tot op de kleinste dorpen, wordt er tabak aangeboden eenige centiemen hooger dan de som die wijBel gen, moeten betalen voor inkomrechten namelijk aan 76 80 centiemen per kilo en de rechten beloopen 70 centiemen per kilo. De Belgische fabrikanten, die smokkelen of gesmokkelden tabak aan- koopen, maken winstgevende zaken tot uitsluitend nadeel van die fabriekanten, wier geweten hun verbiedt oneerlijke mid delen te gebruiken. Spreekt men over die droevige zaken aan de heeren douaniers, dan wordt gij door den kleinsten tot den hoogsten amb tenaar, ontvangen als een hond in een kegelspel. Vergramd met flikkerende oogen schreeuwen zij u toe Wat smokkelen, dat is eene vod Het weinige dat er gesmokkeld wordt dat pakken wij n Sukkelaarszij weten niet dat het juist eene behendigheid of truc is der smokkelaars hier, óp deze plaats met groot gedruisch eenige pakken tabak te laten afnemen, om een weinig verder met volle wagens door te rijden I En wat een zonderling gedacht van het ministerie van financiën geeft, is name lijk, dat het alle zijne oude en versleten beambten of de minst ervaren naar de grenzen stuurt. Maar, onfeilbare heeren douaniers, als er niet gesmokkeld wordt, hoe komt het dan dat men te Brussel in dc Staatskas gewaar geworden is dat de ontvangsten aer tabaksbelastingen zoo verschrikkelijk gedaald zijn Wij zeggen nog meer Als gij, regee ring, door onbevoegde wetgevers eene wet, zooals die op de tabaksbelastingen van 1883, met eene stem meerderheid doet stemmen en als gij, door onbekwaamheid of machteloosheid, die wet niet kunt doen uitvoeren in alle hare deelen en uit dien hoofde duizenden en duizenden uwer in woners hunne broodwinning doet verliezen dan zeggen wij dat gij eene euveldaad begaat Het is een onbetwistbaar feit, dat, in geval de regeering niet spoedig doorslaande maatregelen neemt en de smokkelarij niet beteugelt, de eerlijke fabriekanten korte lings hunne kliënteel zullen verloren hebben, hun fabriek en winkel zullen kunnen sluiten en dan... dan zal er den goeden Belg voor eeuwigen troost over blijven op de gesloten deur te schrijven a Hoor de wet van 1883,werkvolk op straat en handel dood Hl C.S. het huis gekomen, schier onvergeworpen door eene gedaante, die naar buiten snelde. Het was Sint-Alka's ongelukkigerrouw, die, gedreven dooreen onverklaar bare aandrift, met loshangende haren en hilf ver scheurde klcederen, haren man achterna snelde. Het volk, dat zich intusschen in groot getal verza meld bad, kwam van alle zijden aangcloopen, niet wetende wat er doen was. Grijpt hem! sehreeuwde de brigadier, zoodra hij zijne bezinning had herkregen. Grijpt hemgilde ook Rrusel, van spijt stamp voetende. Tien goudstukken voor dengene die hem vangt 1 Robert Power sprak geen enkel woord; h(j drukte de vuisten tegen dc barst, sloot de armen vast aan het lijf met de ellebogen in de zijden en begon den wedloop met den vluchteling. Te ontsnappen scheen voor Sint-Alba een volslagen onmogelijkheid; zijne vrijheid was niet veel meer dan die van eene muis, die door een leger van katten wordt achtervolgd. De kousenwinkel van Ferron bevond zich, gelijk wij beschreven, op het kerkplein en het was op deze ruimte, dat Sint-Alba blootshoofds met tijgerachtige sprongen rondvloog, ieder die hem tegen w ilde houden nu eens met zijn vuist dan weder metzgne voeten be dreigende en uit den weg jagende. Houdt den dief! riep de opgewonden menigte. Houdt hem. 't Is geen dief! 't Is een moordenaarschreeuw den anderen. Wees voorziehtig! Hij heeft een pistooj bij zich Gillende en schreeuwende liep het volk hem ach terna, maar niemand onder de honderden durtde hem tegenhouden. Met de wilde om hel hoofd fladderende, zwarte haren, de woest rollende, donkere oogen, ge leek Sint-Alba meer op een gejaagd wild dier dan op een menschellijk wezen. De bewoners van het kalme Tours zagen hem met onbeschrijfelijke verbazing na, maar niemand waagde het, hem in den weg te treden. Zijne vervolgers, met Robert Power aan het hoofd, begonnen intusschen zichtbaar op hem te winnen. Brusel was Power nagenoeg op dc hielen, terwijl M. Hunter vrij dicht op hen volgde. De vluchteling zag om en bespeurde hen bijna vlak achter zich. Voor hem lag eene straat, die op de markt uitkwam zij was echter zoo opgepropt door de steeds aangroeiende me- dat een ontkomen langs dien weg eene onmogelijkheid scheen; zich omkeeren om zich op zyne vervolgers te werpen, was even hopeloos. Hij wist te goed, dat hij tegen drie mannen als Power, Brusel en M. Hunter volstrekt niet was opgewassen, om niet te spreken van de agenten, die met hunnen brigadier en M. Duvi vier met niet minder spoed kwamen aanzetten. Een enkele blik was voor Sint-Alba, genoeg om zijnen toestand te overzien. De heer minister van Landbouw, Nijverheid en Openbare Werken komt aan de Voorzitters der Landbouw-Comi- ciën en Boerenbonden den volgenden omzendbrief te sturen. Brussel, 10 Juli 1894. Mijnheer de Voorzitter, In zitting van den Senaat van 31 Mei 11. heeft de heer Minister van ijzeren wegen, posten en telegrafen, de talrijke verminderingen herinnerd die, sedert eenige jaren, op de vervoerprijzen van voortbrengselen die den landbouw aanbe langen, toegestaan werden. Deze prijsverlagingen betreffen, onder anderen, bet vervoer van afval van stoke rijen, ongebuild lijnmeel, afval van steengroeven, kalk, kalkasch, thomas slakken, mest, beetpulp. hopstaken, enz. Ter zelfder tijde, heeft mijn achtbare collega bet inzicht te kennen gegeven, nieuwe prijsverlagingen toe te staan. Docb, alvorens dezelve vast te stellen zou de heer Vandenpeereboom bet advies der belanghebbenden willen kennen. Diensvolgens, verzoek ik Ued. mijn heer de Voorzitter, uwe vereeniging over de toepassingen van het tarief te willen raadplegen die gunstigst voor den land bouw zouden zijn. Daar mijn collega het nieuw tarief, zoo gauw mogelijk, in toepassing zou willen brengen, ware het mij aangenaam, indien gij de noodige schikkingen wildet nemen opdat de adviesen en voorstellen uwer vereeniging mij binnen de veertien dagen na ontvangst van dezen brief zouden toekomen. Aanvaard, mijnbeer de Voorzitter de verzekering mijner volkomen hoogach ting. De Minister, Léon DE BRUYN. Deze omzendbrief toont ons aan de goede inzichten van ons Catholiek Ministerie, om de landbouwers zoo veel mogelijk behulpzaam te zijn. Onlangs deelde Vooruit, eenen a, b, e meê die ons de socialistische samen leving voor oogen stelt. Dit stuk moet men lezen want het is leerzaam, daar bet ons al de onnoozelheden en dwaasheden leert die de roode menners aan de werk lieden doen slikken. Als men de roode profeten, die 't brood van den werkman eten, wil gelooven dan zal het een wereldtje wordenj 't zal bier een waar paradijs zijn waar overvloed, vrede, geluk alleen zullen heerschen. Luistert dan, eens goed geachte lezers Met de snelheid des bliksems wendde bij zicb rechts, waar de menigte liet minst dicht opeengepakt stond, dook onder de uitgespreide armen door, maakte met een paar vuistslagen ruimte en rende op dc Hoofd kerk aan. De deur van de kerk stond open. Twee vervaarlijke sprongen brachten hem de breede, hardsteenen trap opnog een reuzensprong en bij was in de donkere ruimte verdwenen!... In vorige eeuwen zou Sint-Alba zich thans in voor- loopige veiligheid bevonden hebben. Hat behoorde, zooals onze lezers wellicht zullen weten, tot de voor rechten der katholieke kerk, dat de vluchteling, die zich onder bescherming eener kerkheilige stelde, zich geheel buiten de macht der wereldlijke gerechtigheid bevond. Slechts de kerk had te beslissen, of zij hem al dan niet wilde uitleveren. Vooral in katholieke landen werd dit kerkelijk recht eeuwen lang met de meeste strengheid gehandhaafd, tot dat de nieuwere wetgeving in het leste der vorige eeuw hieraan een eind maakte. Toch bleken er onder de bewoners van Tours nog velen te zijn, die aan het oude gebruik gehecht waren gebleven en Sint-Alba voor gered bielden. Brusel was echter zoo vrij zich niet aan hunne meening te storen maar stormde door zijne vrienden en weldra ook door den brigadier en zijne agenten gevolgd, het slccbts half verlichte ruim der kerk binnen. Wordt voortgezet.)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1894 | | pagina 1