KOGELHOEF.
Zondag 12 Augusti 1894.
10 centiemen per nummer.
48s,e Jaar IV 2905.
NIEUWS- EN AANKÜNOIGINGSBLAD VAN OE STAD EN T ARRONDISSEMENT AALST.
VLAAMSCHE BELANGEN.
DE
-)«-
4® Vervolg.
Liberalen en socialisten.
EEN OPROEP.
LANDBOUW.
Een en ander.
DE DENDERBODE.
ABONNEMENTPRUS
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voor zes maandenfr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betaien
De inschrijving eindigt met 31 December.
De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van
den schuldenaar
Men schrijft in bij C- VAN DE PUTTE-G008SENS, Korte-Zoutstraat,
N. 31, en in alle Postkantoren des lands.
4DVERTEXTIEXPRIJS
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen op
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. Voor de advertentiën uit vreemde landen
zich te wenden ten Bureele van dit blad.
Guique suum.
Aalst, 11 Augusti 1894.
Men verzoekt ons liet overdrukken van
den volgenden omzendbrief.
Brussel, 8 Oogst 1894.
Geachte Heer en Strijdgenoot,
Bij de intrede van bet belangrijk tijd
stip aer kiezingeu, die, gansch het land
door, voor Kamer en Senaat, Gouw- en
Gemeenteraden zullen geschieden, aanziet
de Landsbond het als eene dringende
plicht, alle katholieke Vlamingen op
eenen algemeenen zitdag nogmaals bijeen
te roepen en daar zijn Vlaanisck Kiespro-
gramma grondig te bespreken.
Ditmaal wordt de Katholieke Vlaam-
sche Zitdag te Brussel, in de hoofdstad,
gehouden ten einde aan deze gewichtige
vergadering des te meer beteekenis te
hechten en de bijeenkomst van alle Strijd-
genooten en Vlaamschgezinden te verge
makkelijken.
De verhandelingen en besluiten van
dezen zitdag zullen slechts de staatkun
dige vraagstukken van onmiddellijke toe
passing betreffen, en voor hoofdzakelijk
aoel hebben de eischen, welke algemeen
en sinds lang op dat gebied gesteld wier
den, tot kies- en wetsvoorstellen te vor
men, om deze, tijdens de aanstaande
stemmingen, in alle kiesomschrijvingen
van het Vlaamsche land aan de Kandi
daten op te leggen.
De Zitdag van Brussel zal gevolgd wor
den door vijf Vlaamsche Katholieke
Gouwdagen, iu de verschillige provinciën
van het Vlaamsche land, om overal het.
Kiesprogramma des Landbonds af te kon
digen.
De allergrootste gewichtigheid van deze
beraadslagende vergadering der Katho
lieke Vlamingen noodzaakt dus allen, die
het Vlaamsche volk liefhebben en de
staatkundige herstelling zijner taalrech
ten betrachten,de besprekingen en beslis
singen van den zitdag door hunne deel
neming te vorderen of, ten allerminste,
door hunne aanwezigheid te bekrach
tigen.
De vergadering der afdeclingen en de
algemeene zitting zullen gehouden worden
den maandag, 20 Oogst aanstaande,
's voor- en 's namiddags, in de zalen van
het Werkraanshuis Eendracht en Ar
beid Steertsterstraat nr 1, teS. Joost-
ten-Oode (Brussel, Koninklijke straat) op
omtrent 5 minuten gaans van de Noord
statie.
Wij betrouwen op uwe vereerende
bijtreding en uwe krachtige medewerking
om den Vlaamschen Katholieken Zitdag
van Brussel ten heerlijkste te doen ge
lukken en de heilzaamste vruchten voor
Vlaanderen er bij te winnen.
In die blijde verwachting groeten wij
UEd. met hoogachting en Vlaamsche
vriendschap.
Namens den
Vlaamschen Katholieken Landsbond.
B. W. De vergaderingen van den
Zitdag zijn volgenderwijze geschikt
's Voormiddags, van 9 tot 12 ure, ver
gadering der afueelingen.
's Namiddags, ten 2 1/2 ure, algemeene
zitting,
Men vrage tocgangkaarten voor de ver
gadering der afdeeiingen bij den Heer
De Jaegheb, apotheker, Vcrkensmarkt,
8, Brussel, of op het bureel van Het
Vlaamsche Volk, Warmoesberg, 16.
Prijs1 frank.
Eens geluisterd, Buitenlieden
Wij hebben onze geëerde lezers destijds
verwittigd dat de socialisten een nieuw
weekblad, genaamd De Landbouwer
gingen uitgeven.
Dit socialistische orgaan is verschenen,
wordt opgesteld door de mannen vau
n Vooruit van Gent en wordt in hunne
drukkerij gedrukt.
Nog nooit hebben wij zoo véél schijn
heiligheid zien aan den dag leggen.
In zijn eerste artikel klaagt DeLand-
bouwer er over dat men hem heeft wil
len verdacht maken, dat men hem heeft
voorgesteld als eenen wildeman voor wien
niets is geheiligd, noch godsdienst, noch
zeden, noch familie.
Dat is eenvoudig laster, roept hij uit...
maar zie Jesus-Christus heeft zoovele
geleden en moeten verdragen en hij wil
even als ons Heer een toonbeeld wezen
van ootmoedigheid en geduld
En daarom schrijft hij
Daarbij, als wij dat zien gebeuren,
dan denken wij steeds aan den grootcn
Christus. Toen hij in den beginne zijne
leer verkondigde, dan werd hij ook bespot
en gelasterd. Dan legde men ook hem
allerlei moeilijkheden in den weg. Men
ging zelfs zoo ver hem te mishandelen.
Maar Christus wist tc goed dat zijne leer
j te schoon en te verheven teas om den strijd
op te geven. En hij deed voort, immer
I voort en hij predikte het Evangelie aan
i de schepselen der aarde.
j Voorwaar geen Bisschop zouhetmoei-
lijk met zooveel aandoening kunnen zeg-
gen, maar zie hij, hij zou uit overtuiging
spreken, terwijl de socialistische Land-
bouwer er geen enkel woordje van gelooft
j en aldus slechts spreekt om de menschen
te foppen en des te gemakkelijker in de
woningen toegelaten te worden,
i De socialistische wolf heeft de katho
lieke schapenvacht aangetrokken en, eens
in de woningen toegelaten,dan zal hij zijn
socialistische venijn beginnen uit te bra
ken om alles tc verpesten.
Wie de beide reeds verschenen num
mers van den u Landbouwer las, heeft
dadelijk de socialistische ooren uit de
schapenvacht zien steken.
Ook het tweede nummer had geenen
den minsten bijval op den buiten onze
vrienden hadden reeds lont geroken.
De schijnheilige rakkers van Den
Landbouwer willen zich als voorstaanders
j van onzen H. Godsdienst doen doorgaan,
maar zondag 11. op eene meeting teKor-
trijk, zegde de socialistische spreker
Een onzer eerste werken zal zijn de
stichting op iedere gemeente eener
n vrije school waar depriesters niets
n zullen in te zien hébben en waar de cate-
n chismus niet zal onderwezen wor-
n den. n
En dan beweren die schijnheilige rak
kers in hunnen Landbouwer dat zij niet
vijandig zijn aan onzen H. Godsdienst I
Dus,katholieke landgenoten, die schijn
heilige Landbouwer geweigerd en uit uwe
woningen geweerd... En dringt men hem
u op, zoohaast mogelijk 't vuur in daar is
hij op zijne plaats 1
fJ^T" De katholieken kunnen
of mogen geen socialist worden,
zonder hunnen Godsdienst te
verloochenen, zonder den Paus
van Rome, den onfeilbaren Stad
houder van Christus, afvallig
te worden.
Getrokken uit Het Volksrecht,
socialistisch blad van Gent.
Uit geen beter? riep de burgemeestersvrouw,
die scherp begon te worden. Zij kan zelfs bij anderen
niet op gelijke linie staan.
Zoo, zoo zegde Kasper, en kwam recht voor
haar staan, zoodat de burgemeester het noodig meen
de, voor alles zijnen persoon met zijne medalie tus-
schen hen te plaatsen. Waarom zou Nannie niet even
goed zijn als de anderen Kom, laat eens hooren
vroeg bij strijdens gereed.
Als ik het dan zeggen moet, wil ik dat seffens
hernam de vrouw. Wat moet men zeggen, als de ko
ning den bloemtuil aanneemt en bedankt, en vraagt
wie dat wonderkind is en hoe zij genoemd wordt
Moet men dan antwoorden dat zij vader nog moeder
heeft Dat zij zelfs niet tot onze gemeente behoort f
Dat zij maar een vondeling is
Dit verwijt werd door den ouden niet verwacht. Hij
was blijkbaar er door verslagen, en moest zich een
oogenblik bezinnen, voor hij antwoorden kon.
Een vondeling, zegde hij bijna onhoorbaar, ja,
dal is zij. Maar dat is hare schuld niet. En dat is toch
geen schande voor haar.
De aanwezigen deden eene ontevredene beweging.
De redenering van deii oude streed zoo rechtstreeks
tegen de publieke meening en het algemeen gevoel,
dat zij groote ontevredenheid opwekte.
Zoo, dat zou wel iets nieuws zijn, riepen ver
schillende stemmen door elkaar. Dat beteekent bij
ons niets wij meenen in het geheel niet, dat soort
gelijke kinderen met de onzen gelijk staan. Zeker kan
zij zelfs daaraan niets doen, maar wel hare moeder
doch daaraan kunnen wij ons niet storen, en zij moet
dit maar met hare moeder afrekenen, als zjj in de
eeuwigheid met haar vereenigd wordt.
Stilte daar, allen stilschreeuwde de burge
meester tusschen het gedruis. Gij hebt ongelijk, Kas
per, en die menschen hebben integendeel gelijk Als
de Kogelboer hier ware, zou hij moeten beslissen
doch nu hij afwezig is, spreek ik als burgemeester en
dit in zijne plaats. Het kan niet gaan. Van eenen von
deling kan de koning geen bloemtuil aannemen. Dat
zou schande zijn voor de Kogelhocf en voor de gehcele
gemeente. Wat zou de koning van ons denken Hij
hoeft er niets van te weten, dat men zulke kinderen
bij ons vindt. Dus: iemand anders zal hem den bloem
tuil overhandigen.
Meermaals had de kramer zijnen mond opengedaan
om zijne meening tc doen kennen doch met zijn
vette stem kon hij de anderen niet overschreeuwen
Nu gelukte het hem, een oogenblik van stilte meester
te worden en hij zegde
Lasteraars riep men ons toe, wanneer
wij schreven dat de socialisten door de
liberalen ondersteund worden.
Nu alles komt eens aan 't licht al moes
ten de kraaien het uitbrengen.
Te St-Amandsberg (Gent) hebben de
socialisten eene school gesticht waar men
de jeugd de helsche en afschuwelijke leer
stelsels van 't socialismus inboezemt.
Zondag had de prijsuitreiking plaats en
een redenaar heeft bekend dat de libera
len die vroeger deze school ondersteun
den, nu allen onderstand weigeren.
Ziehier hoe de redenaar zich uitdrukte:
u Al de vroegere rijke beschermers der
school hébben haar verlaten.
De zoogezegde liberalen, die deze
school hadden ingericht om het hoofd tc
bieden aan de stelselmatige verkwezeling
en verbastering van ons jong geslacht, en
de school in den beginne jaarlijks door
eene milde gift ondersteunden, hebben
zich teruggetrokken en nu zijn het slechts
nog eenige arbeiders, die uit hun vermo
gen, de vlag van het vrijzinnig ahti-kleri-
Dat is gemakkelijk te helpen, en daarover hoeft
niet langer getwist te worden. Het is een geluk, dat
ik op de gedachte kwam, met mijne Philomene naar
hier te komen. Zij behoort tot de naaste familie
mijne dochter kan den bloemtuil overhandigen.
Evenals het oordeel van Salomon, vond dit gedacht
algemeen bijval.
Ja, ja, dat is goed, riep men van alle kanten. Op
die manier is de strijd beslist; de oude gebruiken blij
ven in eere, en er bestaat dan geen gevaar dat zulke
nieuw modische dingen gebeuren.
Kasper zag wel, dat tegenover deze woorden niets
was tc beginnen; doch hiertoe was ook geen tijd meer,
want builen hoorde men het juichen en jubileeren, en
eenige geweerschoten verkondigden, dal de lang ver
wachte en vermiste koning gevonden was, cn het huis
naderbij kwam.
Allen liepen uaar buiten om hem tc zien, te ont
vangen en zich over hem te verheugen. Pekdraad en
Lenz waren de lesten, welke achter bicven de oude
ging op den jongeling toe, bezag hem met zijnen eigen-
aardigen oogslag van top tot teen en vroeg
Wat zegt gij van die geschiedenis
Lenz antwoordde niet en verliet schouderoptrek-
kend de schuur.
Nu, riep de schoenmaker hem halfluid na, gij
hadt u*e gramschap moeten vergelen en eens een
woordeke voor Nannie zeggen, doch het Is met u als
met de andere boter tegen de galg gekletst. Ik zal
wel zorgen, dat gü het kind niet vergeet. Cl zoudt gij
denken dat de geschiedenis reeds ten einde is. Niets
daarvan; Pekdraad Kasper zal daarvoor wel zorgen-
kaal onderwijs hebben recht gehouden.
Die taak is echter te zwaar voor enke
len. De vroegere kapiteins en stuurlieden
hebben het schip verraderlijk verlaten om
het aan enkele matrozen over te laten.Het
schip (de school) dreigt ten gronde, uit
gebrek aan stoffelijken steun. -
Wij besluiten: de liberalen hebben geld
gegeven om de jeugd in goddeloosheid en
ongeloof op te voeden en er socialisten
van te vormen.
De onderhandelingen tusschen libera
len, vooruitstrevers en socialisten tot het
stichten van een monsterverbond, gelijk
Vooruit destijds zegde, zijn te Gent aan
den gang.
De socialisten hielden eene algemeene
vergadering om de kwestie te bespreken.
Gezel Van Bever, een der socialistische
kopstukken, verklaarde zich genegen cm
het verbond te sluiten, omdat m het libe
ralism de baan ivordt gevonden die naar
het socialism leidt.
Gezel Van Beveren wenscht dus uit de
grond zijns harten dat het verbond tot
stand konie.
Waarom hij dit wenscht is licht te be
grijpen 't Is eenvoudig omdat de libera
len aan de socialisten leêrken zullen staan
om des te gemakkelijker de eigeudommen,
enz., enz. te kunnen inpalmen
Een krachtdadige oproep tot eensge
zindheid in de aanstaande kiezingen komt
door M. Woeste gedaan te worden.
Het is te hopen dat hij door 't kiezers
korps zal gehoord worden.
Zonder eendracht zullen wij op vele
plaatsen gevaar loopen van geklopt te
worden.
Dat men vooral de E. V. uit de kies-
programmas verwijdere, die ons, gelijk M.
Woeste doet bemerken, naar eene derde
ontbinding der Kamers zou kunnen leideu.
Waarom dit gevaarlijk stelsel waar
niemand vroeger van hooren wilde, nu
zoo plotselings boven water willen bren
gen?
In Engeland en in eenige kantons van
Zwitserland is dit stelsel, na eene eerste
proefneming, veroordeeld geworden.
Wie, heeft het eerst, in ons land, de
E. V. op 't tapijt gebracht
De liberalen... En waarom?... Om er
een middeltje in te vinden om troebel
water te maken, en men weet dat visschen
in troebel water hoogst voordcclig kan
zijn.
Laat ons hopen dat vele katholieken de
oogen zullen openen en eindelijk zien en
begrijpen dat zij «Ie werktuigen zijn der
liberalen om de Katholieke Partij in den
grond te boren I
lla, ha, ha lachte hij, zich met de hand op den knie
kletsende, wat zal de koning blij iij°, als die i bult
hem den bloemtuil geelt I
De komst des kooiugs was oorzaak, dat niemand op
die alleenspraak aandacht gaf, en Kasper zich onop
gemerkt onder do roepende en met de hoeden wui
vende menigte kon mengen, door welke de koning
met zijn gekend welluidend lachje om de lippen, na
derde, terwijl h|j naar alle kanten zijn dank bewees,
door vriendelijke hoofdknikken.
De hooggeplaatste heer had moeite door het ge
drang te komen, en de dienaars waren druk bezig,
ruim baan voor hem te maken, en de omstaanders tot
terugwijken aau te manen, door het verhaal, dat zijne
majesteit door de jacht en een hem daarbij overkomen
avondtuur cemgzius ontsteld en ook vermoeid was.
De mccsten gaven aan dit verzoek gehoorcn de Ko
gelboer werd overal geroepen en moest vertellen wal
den koning overkomen, wat eigenlijk voorgevallen
was.
Alleen de dikke chef der tinna Raaf en Gier liet
zich evenmin gezeggen, als de vrijheer von Steinerling
tot zwijgen te brengen was. De kramer rustte niet
voor de koning z|jne ontelbare buigingen met een af
zonderlijken groei beantwoord had, hem naar naam
en woonplaats had gevraagd, en zich daarbij herin
nerde, dat hij, bij het doortrekken van die plaats, het
naambord boven de buisdeur had opgemerkt, hetgeen
den eigenaar vooral gelukkig ma*kte.
De vrijheer was daarmeê niel tevreden hij maakte
zich gereed, om op de eerste vraag Yan den vorst zijn
gcheclcn stamboom te ontcijferen. Hij had het tot ziju
AARDAPPELPLAAG.
(Vervolg.)
Nu hebben wij een woordje gezegd over
het vernietigend vermogen aer perono-
spora, onderzoeken wij thans de levens
wijze van die schuimplant, welke slechts
te vreezen is door het verbazend gemak
waarmede zij zich vermenigvuldigt.
Meest altijd tast zij de aardappels aan,
laugs de bovenzijde der bladeren. Het
zaad van die kampernoeli datmenzwerm-
sporc noemt, is uiterst klein bet hoofd
slechts één zeveu-honderd-vijftig-duizend-
ste van eenen millimeter doorlijn. Deze
zwermsporen zijn voorzien van twee kleine
beweegbare haartjes, waarmede zij zich in
eenen druppel water of dauw kunuen ver
plaatsen. Men vindt ze met 8 tot 10 in
een gemeen omhulsel gesloten, waaraan
men den naam van spore of can id ie gege
ven heeft. Deze sporen, of canidies han
gen in groepen aan de vruchtdraden der
perauospora, langs den onderkant der
bladeren, en daar kan men ze gemakkelijk
bij middel van een vergrootglas waarne
men. Dit bevruchtingstelsel kau zeerwel
aan dit van deu wijngaard vergeleken
worden, elke vruchtdraad heeft aan het
uiteinde van zijne vertakkingen eene
bezie, die zelf verschillige zaden inhoudt.
De wiud, de dieren, de pooten van een
insekt en vele andere oorzaken rukken de
sporen ofconidics van hun steeltje, dra
gen ze op verren afstand meê of doen ze
op den grond vallen. Het is vooral den
wind die er aanzienlijke hoeveelheden
wegsleept. De heer Millardet, leeraar van
het landbouwgesticht van Bordeaux, in
Frankrijk, plaatste twee glazenplaten in
eenen wijngaard, en bestreek ze met olie.
De eene zette hij loodrecht» op eenen
meter van den grond en naar den wind
gekeerd, de andere waterpas. Na zes-en-
twiutiguren vond men, door een onder
zoek met het vergrootglas dat do lood
rechte glazen plaat, op den kant aan den
wind blootgesteld, zes duizend sporen ont
vangen had, de andere slecht één duizend
en vijftig. Op den bovenkant der waterpas-
liggende plaat lagen er twee-en-dertig
duizend, terwijl de onderkant er geene
enkele telde.
Onderzoeken wij nu eene dezer conidies
of vergaarplaats van zwermsporen. Zij
valt op de bovenvlakte der bladeren, en
blijft er onveranderd tot het oogenblik,
dat een druppel water of dauw haar komt
doen zwellen. Na eenigen tijd berst zij
open, stelt de zwermsporen in vrijheid,
welke zij bevatte.
Die zwermsporen verplaatsen zich in
den waterdruppel ten gevolge der tril
lende beweging waarmede hunne haartjes
bezield zijn, weldra dalen zij lot op het
blad, ontkiemen er, dat wil zeggen, schie-
plirht als onderdaan gerekend zegde bij, als adellijk
grondbezitter uit die streek, zijn genadigen landsheer
op dezes doorlucht af tc «achten, cn drukte zijn spijt
uit, dat hij hein zync vrouw niet kou voorstellen, die
door een gezwollen been verhinderd was uil tc gaan,
Met een welwillend lachje hoorde de koning het be
richt aan, en betreurde het, dat hy die voortreffelijke
vrouw nog niet had leeren kennen. Hij hoopte echter,
voegde hy er hij, een andermaal gelukkiger te zyn.
Als hjj weer in die streek kwam, moest de baron stel
lig zijne vrouw meebrengen, en haar aan zijne maje
steit voorstellen.
Inoiiddels verhaalde de Kogelboer voor de derde
of vierde maal, hoe de koning hem had meégevoerd
naar de plaats, vanwaar men over de bergwauden in
het dal en op de Kogelhoeve kan neerzien.
Nu het eindigen der jacht had de koning hem ge
vraagd, of het niet mogelijk was, in plaats vau langs
den grooten omweg aan den auderen kant van den
berg over de rotsen rechtdoor de Kogelhoeve te na
deren.
Ja. zegde ik toen. vertelde hy verder, mogelijk
is het wel. doch de weg is wel wat slibberig en men
moet er niet duizelig zyn. Daarna heeft de koning
zijn volgelingen weggezonden en gezegd, dat ik hem
dien weg moest wijzen, want dat bij niet baug was, en
ook niet duizelig. Wat moest ik doen Ik hen dien
weg reeds meermalen gegaan, en wist, dat hy niet
erg gevaarlijk was. Doch toen wij eind weegs waren,
kwamen wij aan eene plaats, waar nog nooit een voet
gezet was, In 't voorjaar waren door den regen vele
groote rotsblokken verschoven, en had ook van dieu
ten eenen draad, die door verlenging en
vertakking der vezel massa der schuim
plant zal uitmaken.
Deze draad doorboort de opperhuid
van 't bladen begint zijn vernielingswerk:
't is de strijd om 't leven tusschen het
welige gewas en de nietige woekerplant
't is eene werking, wel gelijkende aan
deze van den knol, die den hem woeden
den grond uitput.
Van zoohaast deze eerste draad, uit de
zwermsporen gesproten, zich genoegzaam
verlengd en vermenigvuldigd heeftzoo
dra hij een woord, behoorlijk ontwikkeld
is, brengt hij bezondere draden voort, die
laugs de bladmoudj es (stomata's) aan de
onderzijde der bladeren uitkomen.
De draden vertakken en geven aan hun
uiteinde sporen of conidies, gevuld met
zwermsporen, die de ziekte aan de nog
niet besmette planten kunnen overzetten.
(Vervolg.)
Treilende vergelijkiiig.
De misdaden der menschen worden ge
straft tot in het derde en vierde ge
slacht. En men denkt op dit woord,
als men de volgende vergelijkiug maakt
tusschen deu vermoorden president der
Fransche Republiek en zijnen befaamden
voorvader
In 1753 werd te Nolay, in Bourgon-
dië, een andere Carnot, geboren, te weten
Lazaro-Nicola8.
Deze was de grootvader van Sadi
Carnot. Hij onderscheidde zich als officier
der genie. In 1791 werd hij lid van de
wetgevende Kamer, en was een volbloed
revolutionnair.
-Ten gevolge van een verslag door
Lazare Carnot opgemaakt, werden aan al
de burgers van Parijs pieken uitgedeeld.
Als afgeveerdigdc van de Nationale Con
ventie, stemde hij voor de terechtstelling
van Lodewijk XVI, zonder uitstel of zon
der appel. Hij gerechtigde zijne stem met
de volgende woorden: Dansmonopinion,
la justice veut que Louis meurc, et la poli
tique Ie veut cgalcmcnt. - (Volgens mijn
oordcel, eischt de rechtveerdigheid dat
Lodewijk sterve, en de staatskundc eischt
het insgelijs.)
Ofschoon in merg en been revolution
nair, nain hij van keizer Napoleon eene
jaarwedde aan van 10,000 frank. Onder de
restauratie nam hij hot kruis van den II.
Lodewijk aan.
Hij maakte deel van het Convent, dat
den 10 october 1793 te Lyon, hoopen van
honderden deed doodschieten en later do
schoonste gebouweu deed verwoesten,
omdat de stad koningsgezind was. Aan het
verdrinken bij menigte, was hij niet on
schuldig.
weg een goed stuk wei-genomen, zoodat men wel
gemzenpooten moest hebben om daarover te gaan.
Een halve tauicr lengte nas zij niet meer dan een
goede hand breed. Aan den eenen kant narende
blokken in dc hooglu gezet, aan den anderen in den
afgrond gevallen, cn teiuggaan zoo nii t veel heter ge
weest zijn, dan in de diepte te springen. Ik zag het
aan den heer, dat de geschiedenis hcu niet aaustond.
Spoedig had ik mijnen moed bijeen geraapt, en hem
aangeboden, om hem op den rug tc nemen cu erover
tc dragen. Hij zegde ja en ny kwamen er ook geluk
kig af. Toen ny echter in het midden waren, begon
nen mijne knit-On te beven, zo idat ik mij aan de rot
sen moest vasthouden... Doch laat mij nu gam, men
schen viel hij zichzelf in dc rede, zich bevrijdende,
de koning zal in de schuur zijn en in dc Kogelhoer
moet de Kogelboer toch de eerste zyn, die hem, God
zegene li, toeroept.
In weinige stappen had hij den ingang bereikt en
kwam juist op tijd, om den koninklijken gast aan de
deur welkom te heeten. Toen hjj daar zoo voor aller
oogeu stond, in zijn groote, slanke, gespierde ge
stalte, nas het ieder duidelijk, dat hij juist de man
nas, om een waagstuk, als hetgeen hij zooeven ver
telde, te volvoeren.
Hij was het echie type van een bergbewoner d-e
trots zijn kaal hoofd als een boom vaststond welke
nog veie jaren rustig en sterk voort kan leven, voor
do byl hcui treft of de storm hem ontwortelt.
Wordt voortgezet).
