NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST.
Donderdag 27 December 1894. 10 centiemen per nummer. 49ste Jaar X 2945.
^dvertentiënprijs
Militaire kwestie
DE VROUW
GELE HAREN.
Kerstviering.
DE DENDERBODE.
ABONNEMENTPRIjlS
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars
fr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen
De inschrijving eindigt met 31 December.
De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van
den schuldenaar
Men schrijft in bij C- VAK DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat,
N. 31, en in alle Postkantoren des lands.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen op
3« bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag avond. Voor de advertentiën uit vreemde landen
zich te wenden ten Bureele van dit blad.
Cuique suum.
Aaltl26Deccniber 1894.
Dezer laatste dagen werd de militaire
kwestie in de Volkskamer opgeworpen.
Nogthans er greep geene grondige be
spreking plaats enkel hooft de minister
van oorlog het terrein willen verkennen.
Doch dadelijk bemerkte hij dat het
terrein niet gunstig is en trok zich
voorzichtig terug, zijne ontwerpen ver
borgen houdende wellicht tot gunsterige
tijden.
En of die gunsterige tijden weldra
zullen aanbreken dat schijnt ons heel
twijfelachtig.
Uit dc verschillige redevoeringen is ge
bleken dat de Volkskamer, gesproten uit
hel meervoudigalgemeenstemrecht, eenen
nog grootereu afkeer bezit van allo ver
zwaringen der militaire lasten dan de
vorige Kamer.
De tijden zijn zeer veranderd de loting,
de gedwongen soldatendienst.het droevige
erfdeel ons door de revolutie van de
iaren 1790 nagelaten, worden door
t volk afgekeurd en verstooten.
De militaristen zei ven worden gewaar
dat zij eene veroordeelde zaak voorstaan
en dit hebben wij eens te meer onder
vonden bij de bespreking van 't wetsont
werp betrekkelijk het jaarlijksch contin-
gent.
Dit contingent staat, sedert verschei
dene jaren, op 13.300 manschappen
bepaald en de Antwerpeche vertegen
woordigers stelden voor het tot 10.000
man te verminderen.
Het gevraagd contingent is gestemd
geweest en nogmaals zullen 13,300 jonge
lingen naar de kazern moeten trekken,
doch die stemming mag goedgekeurd
worden, omdat het nutteloos werk zou
feweest zijn nu te willen veranderen om
innen weinige weken eone nieuwe wet
in leven te roepen
Verscheidene katholieke vertegen
woordigers verklaarden, in eigen naam en
in naam hunner vrienden, dat zij het de
laatste maal stemmen zouden in tegen
woordigheid der legerhervorming die
voor de deur staat.
liet i» onbetwistbaar
dat de algemeene geest des volks een
ideaal var. rechtveerdigheid en vrijheid
verlangt waarvan vooral onze militaire
wetten zullen moeten doordrongen zijn.
De gedwongene militaire dienst is ver
oordeeld en niemand zal zich moeten ver
wonderen dat onze legerinrichting, eer
een jaar vcrloopen jis, hervormd ware
op gansche anderen basis.
Het Belgische volk zal er nooit in
toestemmen dat men zijn vaderland in
eene uitgestrekte kazern zou hervormen.
)S(~~
9e Vervolg.
Och, voor mijn part, waarom niet 1 zegde
Saltash.
Het zal mij zeer aangenaam zij", mijnheer, ging de
pedante boekverkooper voort... Ik iag daareven uw
oog op ons Gidsboek gevestigd. Dit werkje is inder
daad overrijk aan wetenswaardigheden betreffende
onze badplaats, hare openbare gebouwen en instel
lingen en hare wondersehoone omstreken. Mag ik wel
het genoegen hebben, u een exemplaar ter inzage aan
te bieden t
Meteen haalde hg hel tot dit oogmerk bestemde
exemplaar van achter zijnen rug te voorschijn.
O neen, ik dank u wel, antwoordde Saltash
kortweg Ik denk hier zoolang niet te blijven.
Dat zou jammer zijn, zeer jammer, hernam de
winkelier. Maar, ik denk, gij zult nog wel tot andere
gedachten komen Ja, ja Daar zou ik wel iels onder
durven verwedden Wie eenmaal een paar dagen hier
Te vergeefs zal men willen doen aan
nemen dat eene meer gewapende natie
het middel is om ons van de heerschappij
der socialisten te verlossen.
Het social ismus moet door andere mid
delen bevochten worden. De verspreiding
der katholieke leering van naastenliefde
en van den godsdienstzin, dc zefsopoffe-
ring der bezittende stauden om overal
goede werken te stichten, hot godsdien
stig of katholiek onderwijs.de antisocia
listische of katholieke gazetten om aan
werkgevers en arbeiders hunne plichten
voor te houden, gelijk zij ons door Z. H.
Leo XIII zijn voorgeschreven geworden,
ziedaar dc wapens waarvan men zich
bedienen moet om het socialismus te
bestrijden.
De strengste militaire tucht is onbe
kwaam om het socialismus te bevechten,
omdat zij machteloos is tegenover de
herten en geesten die door de socialisti
sche leerstelsels verkanderd zijn gewor-
dou.
De katholieke meerderheid is innig
overtuigd van die waarheid en men zag
bij vele leden eenen ongeloovigen glim
lach op de lippen zweven, wanneer gene
raal Brasiune hen poogde te doen ge-
looven, dat hoe grooter leger, hoe meer
verzedelijking en van dan af hoe meer de
inwendige rust zou verzekerd wezen.
Evenmin
moet ons leger versterkt worden om
weerstand te bieden aan vreemden inval,
want hiervoor bestaat geen gevaar, en,
wat meer is, moest er gevaar bestaan
wat zouden wij zelfs met een leger ver
dubbeld in getalsterkte vermogen tegen
onze machtige naburen
Er blijft nu nog deze bewering der mi
litaristen, namelijk, dat wij onzo mili
taire macht moeten uitbreiden, ten einde
de oproerige opstanden der socialisten
tekeer te gaan.
In alle omstandigheden heeft ons leger
tot hiertoe bij machte geweest om de op-
roereu te beteugelen en de rust te doen
herleven.
Wij mogen het volle vertrouwen heb
ben uat ons leger aan zijne taak niet zal
falen; want het verledene is de waarborg
van de toekomst.
Wij aanschouwen ze als onvoorzichtige
lieden zij die willen doen gelooven dat
wanneer de socialisten de vlag des op-
roers zullen opsteken, zij geene voldoende
macht zullen ontmoeten welke hunne
aanslagen kan verhinderen. Ja dat is on
voorzichtig.
Wij besluiten dus Het volk is vijandig
aan alle verzwaring der militaire lasten
en zijn ideaal is een stelsel van vrijheid
en rechtveerdigheid dat door het nie-
ninncl gedwongen soUlasst
alleen kan verwezenlijkt worden.
Kerstnacht Kerstdag Kerstmis I die
eeuwenoude woorden, al galmen ze 18
eeuwen door, bewaren altijd even frisch
hunne opbeurende beteekenis,die dan ook
in de volksgebruiken doorstraalt
Kers is hier niets anders dan het oude
vlaamsch woord Kerst, wat nog voortleeft
dadigheid en welhebbende lieden deelen
pudding mede aan de noodlijdenden,
in kerstenbrief, en Christus beteekent.
Kersdag, Kersnacht, Kersmis is dan zoo
veel als Christusdag, Christusnacht,Chris-
tusmis cn herinnert aan de luisterende
eeuwen de geboorte van den Zone Gods in
den armen stal tot het heil der wereld.
Is er wel in d heele wereld iets zoo hart
roerend en zoo dichterlijk als het samen
treffen in een verlaten hutteken,^van het
Goddelijk Kindeken,op wat hooi en strooi,
tusschen 2 stomme dieren, cn dc Maget
Maria, Sint-Jozef en de arme herderkeus
in den luisterrijken Kersnacht
De omwentelingen zijn er in gelukt
allerhande wetten en gebruiken door den
stroom der tijden en der gebeurtenissen
omver te krijgen en weg te spoelen.
Maar dc geboorte van den Verlosser
eens gekend, schiet in de herten aller
volken zulke diepe wortels, dat niets
meer in staat is hare gedachtenis er uit te
rukken.
Eerst in de vierde eeuw vestigden de
Kerken van Westen en van Oosten de ge
boorte van Onzen Lieven Heer op 25
december. Voortijds werd de geboorte op
verschillige dagen gevierd, volgens de j
streken. Onze voorouders vierden op den
zelfden dag Kersmis en Nieuwjaar.
Tijdens de middeleeuwen waren groote
oorrechten aan Kersmis verbonden. Der
tien dagen lang, te beginnen met Kersmis,
had het gerecht geene macht, en die
tusschenruimte was de Godsvrede gehee-
ten. De dienstboden waren van hun gewo
nen arbeid ontslagen het vasten was
verboden en de geboorte werd door
schouwtooneclen aan aller oogen voorge
steld.
In Engeland is Kersmis, Christmas ge-
heeteu, een nationaal feestgetij.
De Engelsche familien komen te zanten
en nutten den vermaarden plumpudding,
aan wiens bereiding de huismoeders ver
scheidene dagen besteden. Alle vreemde
lingen zijn uit dit familiefeest gesloten
ten hoogste mag de eene of andere vriend
het bijwonen.
In de afspanningen staat de tafel voor
de gewone klanten feestig opgedisebt en
alles is kosteloos. Dan geldt de spreuk
r geene spijs voor vrienden gespaard.
De gasthuizen, de gestichten van wcl-
vertoefd heeft, die gaat zoo gemakkelijk niet weg
de meeste vreemdelingen kecren na een eerste
bezoek tot ons terug. Ik verzeker u, mijnheer, dat ik
,-ele deftige badgasten ken, die ons jaar op jaar met
hunne tegenwoordigheid komen vereeren. Geen
wonder Ons Brumville is verrukkelijk al zeg ik
het zelfIk ben er trotsch op, en ik reken het mijzel-
n als eene eer toe, dat ik tot de oudste inwoners
n onze schoone stad behoor.
Saltash dacht aan dien Franschman, die van zjjnc
geboorteplaats zegde Si l'on n'a vu Calais, on n'a vu
rien au monde. De instinctmatige drijfveer tot derge
lijke uitingen heeft iets gemeen met vaderlandsliefde
ook dit, dat zij sommige menschen zoo dom als
ezels en zoo blind als mollen maakt.
En nu, mijnheer, als ik u verzoeken mag, de
naam voor onzen Radkocrier
George Saltash.
Een man, die toevallig juist voorbij den winkel
kwam. keerde zich eensklaps om. Hü zag den vn
den heer aan en scheen iets tot hem te willen zeg
Doch hij aarzelde, liep voort en eerst ua eenige I
pen bleef hij staan, nam voor Saltash slechts den
lioed af en sprak hem aan
Neem mij niet kwalijk, mijnheer, kent gij mij
nog 1... Ik ben Smith, John Smith, die hij sir James,
uwen oom, in dc Ramstraat diende.
Smith t zegde Saltash... Wel zeker, ken ik u
nog Ik herinner mij zelfs dal ik eens mijn brat heb
gedaan om u van mijnen oom weg te lokken Is liet
In Italië en vooral te Napels, met den
laatsen zondag reeds van den advent, be
ginnen de KersfeestenZangers en zange
ressen, de snaren van gitaren of van man-
dolijnen tokkelende, verschijnen in de
straten en laten, tot groot genoegen dei-
Italianen, hunne kersliederen hooren.
Maar met Kersmis zelve is de laatste
verdwenen; dan is het de beurt van blin
den en ongelukkigen, die zingende dikke
aalmoesen inzamelen.
Bij de Slavische volkeren wijden de
priesters, twee weken voorden Hoogtijd,
witte broodjes, strttkels geheeten, welke
ze naar alle huisgezinnen zenden, naar dc
rijkste zoowel als naar de armste.
Daags voor Kersmis vasten de Russen
den boelen dag, en ze komen eerst aan de
toebereide spijzen als de avondster staat
te pinken.
In Dalmatië (Oostenrijk) gaat een lid
van elke familie een eiksken in het woud
uitkappen. Hij komt er mede naar huis,
onder het gezegde gegroet, heilige
Kersboom Al de aanhoorders antwoor
den n God geve hem u I
Dan wordt het eiksken in den eerd aan
gelegd, en terwijl hij brandt en knettert,
werpen de huisbewoners er graankorrels
henen tot voorteeken van welvaart.
's Avonds komen al de familieleden rond
den disch aanzitten. Elk lid komt binnen
met eene brandende keers, onder den
heilgroetChristus is geboren - De
grootvader of de oudste ran het huis aan-
veerdt al de keersen en voegt ze in bun
del tot een zinnebeeld van geluk en een
dracht voor de familie.
Drie dagen lang staat de tafel opgc-
discht, ieder mag komen en er zich aanzet
ten, maar niemand zet den voet over den
dorpel zonder de woorden: De Verlosser
is geboren t n
In de groote kasteelcn van Rusland, in
de beste zaal staat de prachtige Kers
boom.
't Is een schoone groene verschgekapte
sper, van wiens takken lichten, bloemen,
fruiten, kantwerken, speelgoed, lekker
nijen en juweelen afhaugen. Er zijn van
die Kersboomen, die verscheidene dui
zenderoebels kostten.De groote menschen
zoowel als de kinderen hebben bun aan
deel in de geschenken die door het lot
verdeeld worden.
De Kerstijd is ook het tijdstip der ge
schenken, die met veel geest dikwijls ge
schieden. Eene rijke vrouw hij voorbeeld
zal eenen bussel strooi krijgen, maar er
zal een kostelijk juweel in schuilen eene
modepronkster krijgt eene zotgekleede
pop; een vrek wat klein geld, en voor de
verloofden bestaat een gansch bijzonder
aandenken de jonge dochters en de jon
gelingen krijgen een wel gesloten kasken.
Ze krijgen het toch open en twee blanke
duif kens vliegen er uit, met bcilwenschen
voor hunne toekomst.
Wat is er den dag van heden dat meer
lijdt dan de geest van familie 1
Welnu, de hoogtijd van Kersmis bii uit
muntendheid is geschikt om weder ae fa
milien te vergaderen, en alle wolkskens,
die den vrede tijdens het jaar mochten
storen, te verdrijven.
In België ook begint de Kersmis, het
afbeeldsel van den boom des levens in het
aardsch paradijs, in de familiën als te her
leven Hoevele huizen verlichten dien
avond hunne beste zalen hoe vele fami
liën vergaderen, verbroederen opnieuw
rond eenen grootvader of eene grootmoe
der Wat al kersboomen staan er in den
stillen huiskring geplant, tot vrede der
ouders, en hoe gretig reiken de kinderen
hunne armkens naar de speeltuigen en de
koeken die er afhangen terwijl ze al te
samen liederen zingen om het Kerstekin
deken van Bethleëm te verwelkomen
En overdag wat al volk in de kerken om
dc kribbekens to gaan bezichtigen, die
met bloemen en duizende lichtekens ver
sierd waren Ja Kerstmis is waarlijk het
feest aller herten, aller huisgezinnen.
Het aanschouwen van die menigten,
waarboven de wierook kronkelend heen-
walmd, en die onder het zacht spelen der
orgels biddend en ingetoogen het Kerst
liedeken aanhooren, geeft hoop op de toe
komst, en toont dat het geloof niet dood
is, maar leeft in de herten cn op tijd
onweerstaanbaar vooruitkomt.
Dat in die welwillend stemming der
heele christene wereld onze geachte
lezers en lezeressen onze hertelijke stem
herkennen, die ter gelegenheid van dit
plechtig Hooggetij hun en hunne familie
een zaligen Kerstijd toewenscht
niet Och Heer, dat moet al wel vijf of zes jaar
geleden zijn.
Precies vijf en halfjaar, mgnhecr, wist Smith
te verzekeren.
Zoo, zoo Komaan En hoe hebt gij het tegen
woordig
Dank u, mijnheer, tamelijk welniet juist te
klagen. Ik dacht, toen ik u daar zag, kom, dacbt ik. ik
moet mijnheer toch eens aanspreken. Ik had u aan
mijnheer Basset-Hollis uwen naam hooren opgeven
voor den Badkoerier
Ja, ja. En hoe komt gij hier te Brumville ver
zeild
Ik, mijnheer Wel, ik woon hier, ik heb mijn
huis hier.
Wat, man t Uw huis hier
Gij moet weten, ik ben getrouwd, mijnheer.
O zoo Z|jt gij getrouwd Wel zoo Ik heb
dikwijls gedacht, waar gij toch wel mocht gebleven
zijn na het overlijden van den ouden heer. Eerst was
ik van plan om navraag naar u te doen en u te vragen
of gij van zin had om bij mij te komen. Maar tegen
woordig doe ik het zonder bediende. Slechte tijden,
begrijpt gij... En zijl gij nu getrouwd
Ja. ja, mijnheer met Suzc Long... ik weet
niet of zij u nog voorslaat, Suze Long. Zij was zooveel
als keukenmeid bij Sir James.
Aha Jawel, Suze Long, zegde Saltash, zonder
eveimcl het beeld de/.cr dame onder bepaalde trekken
voor bet oog zijner herinnering te zien opdagen. En
wat voert gij hier nu uit voor den kost
Kamers verhuren, mijnheer... Uw oom, zooals
gij weet, is zoo goed geweest ons een aardig legaatje
te vermaken en nu dachten wij dat het maar het best
zou zijn, ons geld in een buis te steken. Goddank, het
Is ons tot dusver niet tegengeloopen. Wij hebben geen
klagen, mgnhecr.
En waar is dat huis vroeg Saltash, heel min
zaam, want h|j was blijde dat hij ten minste iemand
gevonden had om een woord meê te wisselen.
Smith verklaarde zich bereid om M. Saltash zijn
huis te wijzen, indien M. Saltash t|jd had waarop
M. Saltash verklaarde dat h|j niets ter wereld op
handen had en zich doodelijk verveelde.
Het is hier dicht bij, mijnheer, zegde Smith, juist
op den hoek van de Marina Place. Gij moet er wel
langs gekomen zijn, op weg van het hotel. Ziet daar
ginder. Daar is de Marina Place eu mijn huls is num
mer vijf.
Toch niet met die groene jaloczien
Juist mijnheer, dat is het.
Zoo zegde Saltash, met belangstelling want
achter een der vensters van dat huis met groene
jaloezièn had hij hel vluchtige visioen gezien van dat
hoord met het kanarie-gele haar.
IX.
Wel zoo En dit is dus uw huis 1 zegde George I
Saltash na eene pauze. Hij zag eerst Smith eens aan I
De gevolgen eener kiezing.
Onze confrater - De Gazet van Lier
bespreekt in zijn nummer van zondag lest
de gevolgen der kiezing van Aalst.
Wij willen dit schrijven raeêdeelen om
dat het veel waarheden bevat en den mar
telaar op meesterlijke wijze afschetst.
Meer en meer gaan overal de oogen open
en ziet men nu dat de volksfopperij zijne
magere zegepraal slechts aau oneerlijke
en sloeg vervolgens zijne oogen naar het venster,
achter hetwelk hij het kanarie-gele hoofd had gezien.
Uw kamers zijn zeker verhuurd 1 liet lig er seffens op
volgen.
Op de eerste verdiepiog, ja, mijnbeer. Gelijk
vloers hebben wij nog twee nette kamers, maar er ia
natuurlijk niet veel kans ze in den wrinler verhuurd te
krijgen Des zomers hehlien wij bet gansche buis vol,
mijnheer. Gij zoudt niet widen gelooven hoe moeilijk
het is, in juli en augustus hier te Brumville een
ondeikomen te vinden.
Dat vertelt mij hier iedereen, en waarlijk het
kost mij eenige moeite, het te gelooven hernam Sal
tash. Gelukkig daarom, dat ik dezen zomer hier geen
onderkomen denk noodig te hebben. Ik ben hier op
raad van mijnen doktor, die mij voor mijne gezondheid
wat zeelucht aanbcvool, ouJer verzekering dat ik die
nergens zoo goed zou vinden als hier te Ürumvllle....
Inderdaad 1 viel Smith hem in de rede, stralende
van voldoening.
Ja, inderdaad. En ik beb ook op de lucht
niet af te dingen die mag voor mijn part de
beste zijn in heel Engeland, en bij zoo'n balveo
storm, als siods gisteren avond hier waait, krijgt
men er zeker ook volop zijne portie van. Maar de
stad zelf, Smith, groote goden, Smith, wat een
nestVertel mij toch eens, hoe in 's hemels naam
zljt gij toch hier verzeild geraakt
(Wordt voortgezet.)