NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD VAN DE STAD EN 'T ARRONDISSEMENT AALST. Donderdag 27 December 1894. 10 centiemen per nummer. 49ste Jaar X 2945. ^dvertentiënprijs Militaire kwestie DE VROUW GELE HAREN. Kerstviering. DE DENDERBODE. ABONNEMENTPRIjlS Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is 6 frank 's jaars fr. 3,25 voor zes maanden fr. 1,75 voor drij maanden, voorop te betalen De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ontvangen, zijn ten laste van den schuldenaar Men schrijft in bij C- VAK DE PUTTE-GOOSSENS, Korte-Zoutstraat, N. 31, en in alle Postkantoren des lands. Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen op 3« bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag avond. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele van dit blad. Cuique suum. Aaltl26Deccniber 1894. Dezer laatste dagen werd de militaire kwestie in de Volkskamer opgeworpen. Nogthans er greep geene grondige be spreking plaats enkel hooft de minister van oorlog het terrein willen verkennen. Doch dadelijk bemerkte hij dat het terrein niet gunstig is en trok zich voorzichtig terug, zijne ontwerpen ver borgen houdende wellicht tot gunsterige tijden. En of die gunsterige tijden weldra zullen aanbreken dat schijnt ons heel twijfelachtig. Uit dc verschillige redevoeringen is ge bleken dat de Volkskamer, gesproten uit hel meervoudigalgemeenstemrecht, eenen nog grootereu afkeer bezit van allo ver zwaringen der militaire lasten dan de vorige Kamer. De tijden zijn zeer veranderd de loting, de gedwongen soldatendienst.het droevige erfdeel ons door de revolutie van de iaren 1790 nagelaten, worden door t volk afgekeurd en verstooten. De militaristen zei ven worden gewaar dat zij eene veroordeelde zaak voorstaan en dit hebben wij eens te meer onder vonden bij de bespreking van 't wetsont werp betrekkelijk het jaarlijksch contin- gent. Dit contingent staat, sedert verschei dene jaren, op 13.300 manschappen bepaald en de Antwerpeche vertegen woordigers stelden voor het tot 10.000 man te verminderen. Het gevraagd contingent is gestemd geweest en nogmaals zullen 13,300 jonge lingen naar de kazern moeten trekken, doch die stemming mag goedgekeurd worden, omdat het nutteloos werk zou feweest zijn nu te willen veranderen om innen weinige weken eone nieuwe wet in leven te roepen Verscheidene katholieke vertegen woordigers verklaarden, in eigen naam en in naam hunner vrienden, dat zij het de laatste maal stemmen zouden in tegen woordigheid der legerhervorming die voor de deur staat. liet i» onbetwistbaar dat de algemeene geest des volks een ideaal var. rechtveerdigheid en vrijheid verlangt waarvan vooral onze militaire wetten zullen moeten doordrongen zijn. De gedwongene militaire dienst is ver oordeeld en niemand zal zich moeten ver wonderen dat onze legerinrichting, eer een jaar vcrloopen jis, hervormd ware op gansche anderen basis. Het Belgische volk zal er nooit in toestemmen dat men zijn vaderland in eene uitgestrekte kazern zou hervormen. )S(~~ 9e Vervolg. Och, voor mijn part, waarom niet 1 zegde Saltash. Het zal mij zeer aangenaam zij", mijnheer, ging de pedante boekverkooper voort... Ik iag daareven uw oog op ons Gidsboek gevestigd. Dit werkje is inder daad overrijk aan wetenswaardigheden betreffende onze badplaats, hare openbare gebouwen en instel lingen en hare wondersehoone omstreken. Mag ik wel het genoegen hebben, u een exemplaar ter inzage aan te bieden t Meteen haalde hg hel tot dit oogmerk bestemde exemplaar van achter zijnen rug te voorschijn. O neen, ik dank u wel, antwoordde Saltash kortweg Ik denk hier zoolang niet te blijven. Dat zou jammer zijn, zeer jammer, hernam de winkelier. Maar, ik denk, gij zult nog wel tot andere gedachten komen Ja, ja Daar zou ik wel iels onder durven verwedden Wie eenmaal een paar dagen hier Te vergeefs zal men willen doen aan nemen dat eene meer gewapende natie het middel is om ons van de heerschappij der socialisten te verlossen. Het social ismus moet door andere mid delen bevochten worden. De verspreiding der katholieke leering van naastenliefde en van den godsdienstzin, dc zefsopoffe- ring der bezittende stauden om overal goede werken te stichten, hot godsdien stig of katholiek onderwijs.de antisocia listische of katholieke gazetten om aan werkgevers en arbeiders hunne plichten voor te houden, gelijk zij ons door Z. H. Leo XIII zijn voorgeschreven geworden, ziedaar dc wapens waarvan men zich bedienen moet om het socialismus te bestrijden. De strengste militaire tucht is onbe kwaam om het socialismus te bevechten, omdat zij machteloos is tegenover de herten en geesten die door de socialisti sche leerstelsels verkanderd zijn gewor- dou. De katholieke meerderheid is innig overtuigd van die waarheid en men zag bij vele leden eenen ongeloovigen glim lach op de lippen zweven, wanneer gene raal Brasiune hen poogde te doen ge- looven, dat hoe grooter leger, hoe meer verzedelijking en van dan af hoe meer de inwendige rust zou verzekerd wezen. Evenmin moet ons leger versterkt worden om weerstand te bieden aan vreemden inval, want hiervoor bestaat geen gevaar, en, wat meer is, moest er gevaar bestaan wat zouden wij zelfs met een leger ver dubbeld in getalsterkte vermogen tegen onze machtige naburen Er blijft nu nog deze bewering der mi litaristen, namelijk, dat wij onzo mili taire macht moeten uitbreiden, ten einde de oproerige opstanden der socialisten tekeer te gaan. In alle omstandigheden heeft ons leger tot hiertoe bij machte geweest om de op- roereu te beteugelen en de rust te doen herleven. Wij mogen het volle vertrouwen heb ben uat ons leger aan zijne taak niet zal falen; want het verledene is de waarborg van de toekomst. Wij aanschouwen ze als onvoorzichtige lieden zij die willen doen gelooven dat wanneer de socialisten de vlag des op- roers zullen opsteken, zij geene voldoende macht zullen ontmoeten welke hunne aanslagen kan verhinderen. Ja dat is on voorzichtig. Wij besluiten dus Het volk is vijandig aan alle verzwaring der militaire lasten en zijn ideaal is een stelsel van vrijheid en rechtveerdigheid dat door het nie- ninncl gedwongen soUlasst alleen kan verwezenlijkt worden. Kerstnacht Kerstdag Kerstmis I die eeuwenoude woorden, al galmen ze 18 eeuwen door, bewaren altijd even frisch hunne opbeurende beteekenis,die dan ook in de volksgebruiken doorstraalt Kers is hier niets anders dan het oude vlaamsch woord Kerst, wat nog voortleeft dadigheid en welhebbende lieden deelen pudding mede aan de noodlijdenden, in kerstenbrief, en Christus beteekent. Kersdag, Kersnacht, Kersmis is dan zoo veel als Christusdag, Christusnacht,Chris- tusmis cn herinnert aan de luisterende eeuwen de geboorte van den Zone Gods in den armen stal tot het heil der wereld. Is er wel in d heele wereld iets zoo hart roerend en zoo dichterlijk als het samen treffen in een verlaten hutteken,^van het Goddelijk Kindeken,op wat hooi en strooi, tusschen 2 stomme dieren, cn dc Maget Maria, Sint-Jozef en de arme herderkeus in den luisterrijken Kersnacht De omwentelingen zijn er in gelukt allerhande wetten en gebruiken door den stroom der tijden en der gebeurtenissen omver te krijgen en weg te spoelen. Maar dc geboorte van den Verlosser eens gekend, schiet in de herten aller volken zulke diepe wortels, dat niets meer in staat is hare gedachtenis er uit te rukken. Eerst in de vierde eeuw vestigden de Kerken van Westen en van Oosten de ge boorte van Onzen Lieven Heer op 25 december. Voortijds werd de geboorte op verschillige dagen gevierd, volgens de j streken. Onze voorouders vierden op den zelfden dag Kersmis en Nieuwjaar. Tijdens de middeleeuwen waren groote oorrechten aan Kersmis verbonden. Der tien dagen lang, te beginnen met Kersmis, had het gerecht geene macht, en die tusschenruimte was de Godsvrede gehee- ten. De dienstboden waren van hun gewo nen arbeid ontslagen het vasten was verboden en de geboorte werd door schouwtooneclen aan aller oogen voorge steld. In Engeland is Kersmis, Christmas ge- heeteu, een nationaal feestgetij. De Engelsche familien komen te zanten en nutten den vermaarden plumpudding, aan wiens bereiding de huismoeders ver scheidene dagen besteden. Alle vreemde lingen zijn uit dit familiefeest gesloten ten hoogste mag de eene of andere vriend het bijwonen. In de afspanningen staat de tafel voor de gewone klanten feestig opgedisebt en alles is kosteloos. Dan geldt de spreuk r geene spijs voor vrienden gespaard. De gasthuizen, de gestichten van wcl- vertoefd heeft, die gaat zoo gemakkelijk niet weg de meeste vreemdelingen kecren na een eerste bezoek tot ons terug. Ik verzeker u, mijnheer, dat ik ,-ele deftige badgasten ken, die ons jaar op jaar met hunne tegenwoordigheid komen vereeren. Geen wonder Ons Brumville is verrukkelijk al zeg ik het zelfIk ben er trotsch op, en ik reken het mijzel- n als eene eer toe, dat ik tot de oudste inwoners n onze schoone stad behoor. Saltash dacht aan dien Franschman, die van zjjnc geboorteplaats zegde Si l'on n'a vu Calais, on n'a vu rien au monde. De instinctmatige drijfveer tot derge lijke uitingen heeft iets gemeen met vaderlandsliefde ook dit, dat zij sommige menschen zoo dom als ezels en zoo blind als mollen maakt. En nu, mijnheer, als ik u verzoeken mag, de naam voor onzen Radkocrier George Saltash. Een man, die toevallig juist voorbij den winkel kwam. keerde zich eensklaps om. Hü zag den vn den heer aan en scheen iets tot hem te willen zeg Doch hij aarzelde, liep voort en eerst ua eenige I pen bleef hij staan, nam voor Saltash slechts den lioed af en sprak hem aan Neem mij niet kwalijk, mijnheer, kent gij mij nog 1... Ik ben Smith, John Smith, die hij sir James, uwen oom, in dc Ramstraat diende. Smith t zegde Saltash... Wel zeker, ken ik u nog Ik herinner mij zelfs dal ik eens mijn brat heb gedaan om u van mijnen oom weg te lokken Is liet In Italië en vooral te Napels, met den laatsen zondag reeds van den advent, be ginnen de KersfeestenZangers en zange ressen, de snaren van gitaren of van man- dolijnen tokkelende, verschijnen in de straten en laten, tot groot genoegen dei- Italianen, hunne kersliederen hooren. Maar met Kersmis zelve is de laatste verdwenen; dan is het de beurt van blin den en ongelukkigen, die zingende dikke aalmoesen inzamelen. Bij de Slavische volkeren wijden de priesters, twee weken voorden Hoogtijd, witte broodjes, strttkels geheeten, welke ze naar alle huisgezinnen zenden, naar dc rijkste zoowel als naar de armste. Daags voor Kersmis vasten de Russen den boelen dag, en ze komen eerst aan de toebereide spijzen als de avondster staat te pinken. In Dalmatië (Oostenrijk) gaat een lid van elke familie een eiksken in het woud uitkappen. Hij komt er mede naar huis, onder het gezegde gegroet, heilige Kersboom Al de aanhoorders antwoor den n God geve hem u I Dan wordt het eiksken in den eerd aan gelegd, en terwijl hij brandt en knettert, werpen de huisbewoners er graankorrels henen tot voorteeken van welvaart. 's Avonds komen al de familieleden rond den disch aanzitten. Elk lid komt binnen met eene brandende keers, onder den heilgroetChristus is geboren - De grootvader of de oudste ran het huis aan- veerdt al de keersen en voegt ze in bun del tot een zinnebeeld van geluk en een dracht voor de familie. Drie dagen lang staat de tafel opgc- discht, ieder mag komen en er zich aanzet ten, maar niemand zet den voet over den dorpel zonder de woorden: De Verlosser is geboren t n In de groote kasteelcn van Rusland, in de beste zaal staat de prachtige Kers boom. 't Is een schoone groene verschgekapte sper, van wiens takken lichten, bloemen, fruiten, kantwerken, speelgoed, lekker nijen en juweelen afhaugen. Er zijn van die Kersboomen, die verscheidene dui zenderoebels kostten.De groote menschen zoowel als de kinderen hebben bun aan deel in de geschenken die door het lot verdeeld worden. De Kerstijd is ook het tijdstip der ge schenken, die met veel geest dikwijls ge schieden. Eene rijke vrouw hij voorbeeld zal eenen bussel strooi krijgen, maar er zal een kostelijk juweel in schuilen eene modepronkster krijgt eene zotgekleede pop; een vrek wat klein geld, en voor de verloofden bestaat een gansch bijzonder aandenken de jonge dochters en de jon gelingen krijgen een wel gesloten kasken. Ze krijgen het toch open en twee blanke duif kens vliegen er uit, met bcilwenschen voor hunne toekomst. Wat is er den dag van heden dat meer lijdt dan de geest van familie 1 Welnu, de hoogtijd van Kersmis bii uit muntendheid is geschikt om weder ae fa milien te vergaderen, en alle wolkskens, die den vrede tijdens het jaar mochten storen, te verdrijven. In België ook begint de Kersmis, het afbeeldsel van den boom des levens in het aardsch paradijs, in de familiën als te her leven Hoevele huizen verlichten dien avond hunne beste zalen hoe vele fami liën vergaderen, verbroederen opnieuw rond eenen grootvader of eene grootmoe der Wat al kersboomen staan er in den stillen huiskring geplant, tot vrede der ouders, en hoe gretig reiken de kinderen hunne armkens naar de speeltuigen en de koeken die er afhangen terwijl ze al te samen liederen zingen om het Kerstekin deken van Bethleëm te verwelkomen En overdag wat al volk in de kerken om dc kribbekens to gaan bezichtigen, die met bloemen en duizende lichtekens ver sierd waren Ja Kerstmis is waarlijk het feest aller herten, aller huisgezinnen. Het aanschouwen van die menigten, waarboven de wierook kronkelend heen- walmd, en die onder het zacht spelen der orgels biddend en ingetoogen het Kerst liedeken aanhooren, geeft hoop op de toe komst, en toont dat het geloof niet dood is, maar leeft in de herten cn op tijd onweerstaanbaar vooruitkomt. Dat in die welwillend stemming der heele christene wereld onze geachte lezers en lezeressen onze hertelijke stem herkennen, die ter gelegenheid van dit plechtig Hooggetij hun en hunne familie een zaligen Kerstijd toewenscht niet Och Heer, dat moet al wel vijf of zes jaar geleden zijn. Precies vijf en halfjaar, mgnhecr, wist Smith te verzekeren. Zoo, zoo Komaan En hoe hebt gij het tegen woordig Dank u, mijnheer, tamelijk welniet juist te klagen. Ik dacht, toen ik u daar zag, kom, dacbt ik. ik moet mijnheer toch eens aanspreken. Ik had u aan mijnheer Basset-Hollis uwen naam hooren opgeven voor den Badkoerier Ja, ja. En hoe komt gij hier te Brumville ver zeild Ik, mijnheer Wel, ik woon hier, ik heb mijn huis hier. Wat, man t Uw huis hier Gij moet weten, ik ben getrouwd, mijnheer. O zoo Z|jt gij getrouwd Wel zoo Ik heb dikwijls gedacht, waar gij toch wel mocht gebleven zijn na het overlijden van den ouden heer. Eerst was ik van plan om navraag naar u te doen en u te vragen of gij van zin had om bij mij te komen. Maar tegen woordig doe ik het zonder bediende. Slechte tijden, begrijpt gij... En zijl gij nu getrouwd Ja. ja, mijnheer met Suzc Long... ik weet niet of zij u nog voorslaat, Suze Long. Zij was zooveel als keukenmeid bij Sir James. Aha Jawel, Suze Long, zegde Saltash, zonder eveimcl het beeld de/.cr dame onder bepaalde trekken voor bet oog zijner herinnering te zien opdagen. En wat voert gij hier nu uit voor den kost Kamers verhuren, mijnheer... Uw oom, zooals gij weet, is zoo goed geweest ons een aardig legaatje te vermaken en nu dachten wij dat het maar het best zou zijn, ons geld in een buis te steken. Goddank, het Is ons tot dusver niet tegengeloopen. Wij hebben geen klagen, mgnhecr. En waar is dat huis vroeg Saltash, heel min zaam, want h|j was blijde dat hij ten minste iemand gevonden had om een woord meê te wisselen. Smith verklaarde zich bereid om M. Saltash zijn huis te wijzen, indien M. Saltash t|jd had waarop M. Saltash verklaarde dat h|j niets ter wereld op handen had en zich doodelijk verveelde. Het is hier dicht bij, mijnheer, zegde Smith, juist op den hoek van de Marina Place. Gij moet er wel langs gekomen zijn, op weg van het hotel. Ziet daar ginder. Daar is de Marina Place eu mijn huls is num mer vijf. Toch niet met die groene jaloczien Juist mijnheer, dat is het. Zoo zegde Saltash, met belangstelling want achter een der vensters van dat huis met groene jaloezièn had hij hel vluchtige visioen gezien van dat hoord met het kanarie-gele haar. IX. Wel zoo En dit is dus uw huis 1 zegde George I Saltash na eene pauze. Hij zag eerst Smith eens aan I De gevolgen eener kiezing. Onze confrater - De Gazet van Lier bespreekt in zijn nummer van zondag lest de gevolgen der kiezing van Aalst. Wij willen dit schrijven raeêdeelen om dat het veel waarheden bevat en den mar telaar op meesterlijke wijze afschetst. Meer en meer gaan overal de oogen open en ziet men nu dat de volksfopperij zijne magere zegepraal slechts aau oneerlijke en sloeg vervolgens zijne oogen naar het venster, achter hetwelk hij het kanarie-gele hoofd had gezien. Uw kamers zijn zeker verhuurd 1 liet lig er seffens op volgen. Op de eerste verdiepiog, ja, mijnbeer. Gelijk vloers hebben wij nog twee nette kamers, maar er ia natuurlijk niet veel kans ze in den wrinler verhuurd te krijgen Des zomers hehlien wij bet gansche buis vol, mijnheer. Gij zoudt niet widen gelooven hoe moeilijk het is, in juli en augustus hier te Brumville een ondeikomen te vinden. Dat vertelt mij hier iedereen, en waarlijk het kost mij eenige moeite, het te gelooven hernam Sal tash. Gelukkig daarom, dat ik dezen zomer hier geen onderkomen denk noodig te hebben. Ik ben hier op raad van mijnen doktor, die mij voor mijne gezondheid wat zeelucht aanbcvool, ouJer verzekering dat ik die nergens zoo goed zou vinden als hier te Ürumvllle.... Inderdaad 1 viel Smith hem in de rede, stralende van voldoening. Ja, inderdaad. En ik beb ook op de lucht niet af te dingen die mag voor mijn part de beste zijn in heel Engeland, en bij zoo'n balveo storm, als siods gisteren avond hier waait, krijgt men er zeker ook volop zijne portie van. Maar de stad zelf, Smith, groote goden, Smith, wat een nestVertel mij toch eens, hoe in 's hemels naam zljt gij toch hier verzeild geraakt (Wordt voortgezet.)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1894 | | pagina 1