Donderdag 24 Januari 180S. 5 centiemen per nummer. 49*" Jaar 2949.
I ^99
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en des Arrondissements Aalst
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
DE VROUW
GELE HAREN
Waarom willen zij de
Republiek
Een en ander.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekrning van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden voorop te betalen. De inschrijving
eildigt met 31 December. De onkosten der kwilantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, Ti 31,
en in alle Poslkantoren des Land.
Cuique euum.
Per drukregel. Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnissen op
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen lich te wénden ten Bureele
van dit blad.
Aalst, dei» S3 Jan. 189ÏJ.
Congo en zijne voortbrengsels.
Wij hebben een belangrijk verslag over
Congo ontvangen opgesteld door den inge
nieur Van Winxtenhoverj, waarin bij de
voordeelen, die deze kolonie oplevert,
doet uitschijnen. Zeer onderrichtend zijn
de beschrijvingen van natuurrijkdommeu
en het volkskarakter.
De landbouw beeft er geene ontwikke
ling bekomen de neger vraagt aan den
grond niet meer dan bij noodig heeft orn
te leven Hij roeit een deel van een bosch
uit, zaait en plant op dien grond vol
humus en verlaat alsdan dit terrein weer
een zeer slecht stelsel voor do exploi
tatie der bosschen. De beplanting is zeer
moeilijk, ten gevolge het jaarlijks ver
branden van bet hooge gras.
In de heuvelachtige streken wordt de
humus weggesleept door den overvloedi-
gen regen, en 't gouvernement belet zoo
veel mogelijk, zoowel het uitroeien der
bosschen als bet afbranden van het hooge
gras, daar waar de grond goed is voor
den plantengroei.
Wat den eigendom van den grond be
treft, bet hoofd des dorps verdeelt dezen
tusschen de vrije mannén, die de ontgin
ningswerken aanvangen met dienaars of
slaven. De eigenlijke planting en de oogst
geschiedt door vrouwen.
Dit laatste gebruik levert een grooten
hinderpaal op, aangezien die vrouwen,
alleen op het veld werkende, door de
naburige stammen worden gestolen. Na
elke schaking wordt het veldwerk wel
door gewapende mannen beschermd
maar de zorgelooze neger vergeet al heel
gauw die waakzaamheid.
Naar gelang de invloed der blanken
zich uitbreidt, wordt die vrouwenroof ook
zeldzamer.
De producten zijn manioc, aardnoten
(arachide)maïs, rijst, sagho, zoete fa-
taat, boonen, tomaten, kolen, ajuin, enz.
De maïs groeit overal zeer gemakkelijk
en geeft in Hoogcr-Congo drie oogsten in
't jaar, op dezelfde terrein de opbrengst
wordt gerekend op 10,000 kil. per hec-
taar.
De rijstdie in Congo groeit, is de
berg-rijst, die niet moet besproeid wor
den. De proefnemingen, door den Staat
ondernomen, zijn ten volle gelukt. De
rijstvelden te Nieuw-Antwerpen, leLu-
luaburg, worden uitgestrekter, en in de
laatste plaats levert de oogst meer op dan
de bevolking noodig heeft. In verschil
lende andere streken hadden de Araben
reeds rijstvelden aangelegd, die zullen
behouden worden.
14e Vervolg.
Als ik ioo vrij mag zijn te vragen, zegde hij,
heb ik niet de eer met mevrouw Fleming te spreken,
de dame die op de kamers boven mij woont
Zjj knikte bevestigend.
Dan, hernam hy, moet ik toch eens deze gele
genheid waarnemen om u te vragen of mijn looken u
niet hindert. Ik heb er oazen huisbaas over geraad
pleegd, voor ik het waagde eenc sigaar aan te steken
en hij verzekerde mij dat de reuk boven niet merk
baar ia. Ik hoop, mevrouw, dat dit waar is
O, ik heb er wezenlijk oiuts van gemerkt, ant
woordde mevroHw Fleming op ingehouden toon. En,
in elk geval een weinig tabaksrook hindert mij niet.
Dus heb ik verlof van u om aan die leelijke ge
woonte verslaafd te blijven vroeg Sallash.
Hij trachic de ontmoeting te rekken. En ondcr-
t usee lie n wenschte hij dat die onzalige blauwe sluier
haar gelaat wat minder ondoordringbaar verborg.
Alleen de heldere oogen kon hij er doorheen zien
Khemeren. De sluier was zoo fijn als spinneweb,
De manioc zet zich gemakkelijk voort
in 18 maanden levert elke struik 15 a
25 kil. knollen. Van deze maken de in
landers hun brood. De knol of wortel
wordt wak gemaakt in 't water na weer
gedroogd te zijn, wordt hij met eenen
steen tot meel gewreven. Van dit meel
maken de inlanders bollen, omringd met
het blad der plant om de spijs versch te
houden.
Er zijn twee soorten van manioc die
met groeucn stengel is zoetdie met
rooden is bitter. De laatste is giftig, doch
het vergif verdwijnt door de koking of
den wortel 36 uren aan de lucht bloot te
stellen.
Een hectaar manioc kan in twee jaar,
5000 kilogr. wortel opbrengen.
De arachied wordt in Opper-Congo
driemaal, in Lager-Congo tweemaal per
jaar geoogst. Die plant groeit op lichte
gronden. De amandel levert olie op, die
dient voor verlichting, in het fabriekaat
van zeep. De koeken van den'afval ge
maakt, zijn goed mest ook goed voedsel
voor het vee. De arachied wordt veel
langs Marseille ingevoerd en is gemiddeld
300 fr. per ton weerd.
De banaan is den inlander zooveel
weerd als ons de tarwe de vrucht is een
der grondstoffen van de voeding. Men
haalt er ook een alcoolische drank uit,
banaanwijn geheeten. De stengel levert
stof voor het touwwerk, kleedingstoffen
en papier. Met de blaèren dekt men de
hutten, voedert men het vee. Een hectaar
banaan geeft 148,300 kilogr. voedingstof.
Het suikerriet groeit in massa in den
binnenlandschen bassin. Het levert een
aangenamen drank, massanga genaamd.
De opbrengst van die plant in kristali-
seerbaren suiker, is altijd meer dan 15
De ricien, de pimen, de kubeke, de
oranje, de vinaille, de peperboom, de
tamarinde groeien in het wild en kunnen
aanleiding geven tot een aanzienlijken
uitvoerhandel.
Verder haalt het verslag andere pro
ducten aan, tot hetzelfde doel bestemd.
Deze boomen leveren prachtige verfstof
fen, andere stoffen voor weefsels, enz.
De sarcocephalus, onder andere geeft
eene verfstof die de zijde, met de kleur
van duurzaam en aan het licht weer
staande vieil or, verrijkt.
De acacias geven bruine of zwarte verf
stof de indigoboom gevarieerde blauwe,
de camwood vuurroode kleuren. Die laat
ste stof wordt op de engelsche markt
475 fr. per ton verkocht.
De katoenboom groeit in het wild van'
Boma tot Nyangwec.
De kokosboom hoort tot de familie der
palmen hij levert eene aangename melk
van de pit maakt men voortreffelijke olie.
maar zeer dicht geweven en zoo goed als ondoorzich
tig. llovcndien lag er eene soort van glaus op, in
welken de kleuren van liet beschilderd glas zich mat
weerkaatsten.
0, zeer zeker antwoordde mevrouw Fleming
op zijne laatste, wel wat overhoffelijke vraag.
Zij boog weer tot afscheid, en hij zag haar na
terwijl zij de trap opging. Mare ranke figuur, rijzig cn
wel gevormd, kwam in den eug sluitende ulster voor-
deelig uit. Haar gang was vlug, licht, elastisch. Van
achter ontsnapten er aan den sluier een paar lokjes
van haar goudgeel haar.
Dit zag hij nog. Doch voor zij den draai van den
trap bereikt had, keerde hij in zijne kamer terug, om
haar niet te laten merken dat bij haar zoo nastaarde.
In zijne kluis teruggekeerd, vroeg hij zich af, wat
hjj nu eigenlijk gewonnen had
Dit althans, dat hij voortaan, wanneer hij haar
weer ontmoette, tot haar het woord niet richten kon.
Het was toevallig geweest, dat hij hare lippen niet
had kunnen zien terwijl zy sprak, noch haar gelaat,
noch de oogen waarmeö zij hem moest hebben aan
gezien.
Vermoedelijk beperkte die sluier, zoo ondoordring
baar voor den waarnemer van buiten, zeer weinig het
gezicht der draagster zelve.
Bij mevrouw Fleming echter bad naar alle waar
schijnlijkheid, het dragen van eencn sluier slechts
ten doel hare tint Ie beschermen tegen den barren
zeewind. Het was haast ondenkbaar, dat er bij haar
eenigc andere beweegreden in het spel zou zijn.
Er werd geklopt, en Smith trad binnen om het
overschot van de lunch weg te ruimen.
De pit of coprah wordt in Europa aan
300 fr. per ton verkocht. De vezels van
den kokos dienen tot het maken van tapij -
ten, pallasons, touwwerk, eDz. Ceylan
exporteerde in 1892, 6650 ton coprah
deze koopwaar vindt koopers te Londen
en Marseille.
De boterboom dient voor timmerhout
iu Opper-Congo. Uit de noot halen de
inlanders eene soort van boter, waarmeè
zij hunne spijzen gereed maken.
De oba is een boom, met het uitzicht
van onzen eik hij draagt eene vrucht,
dika geheeten, waarvan men brood maakt
ook eene soort van olie, waarvan men
zeer schoone bougiën tabrikeert. De boa-
bab groeit aan gene zij van Stauley Pool.
Zeventien negers kunnen met uitgestrekte
armen soms zijnen stam niet omvatten.
Zijne schors is voortreffelijke stof iu het
fabrikaat van papier.
't Is genoog geweten dat de Belgische
socialisten hevige aanhangers zijn der
Republiek daarbijzij steken het onder
stoelen noch banken zij verklaren liet
luide en onbewimpeld in hunne meetin
gen, schrijven het dagelijks in hunne
bladen, ja gaan tot in de Kamers
zooals 't over eenigen tijd gebeurde
hunne gevoelens lucht geven, onder het
schreeuwen en tierenvan Leve de
Republiek»!....
En welke mag de reden zijn, waarom
de roode woelmakers met zulke harnek-
kige verkleefdheid de Republiek voor
staan Is 't, omdat die regeeringsvorm,
eerder dan het Koningdom, ons volk ten
goede zal strekken Is het, omdat de
Republikeinsche Staat een grooter voor
deel, een hooger welvaart aan het land
moet verzekeren? Ja, beweerde onlangs
in de Kamer, een kopstuk der socialisten,
doch hij was al gauw de mond gestopt
toen hem aangewezen werd, hoe zekere
Republikeinsche Besturen iu Amerika,
het volk uitbuiten en het land tot de
schrikkolijkste armoede brengen.
Onnoodig, nochtans den Oceaan over te
varen, om voorbeelden te vinden van
Republieken, die verre zijn van bloeiend
en welvarend te mogen heeten.
Zet een voet buiten België, ga naar
Frankrijk dat aan de deur ligt van ons
land, en onderzoek daar, wat al welstand,
in zake van bestuur en zedelijken voor
uitgang,de Republiek heeft meêgebracbt.
Frankrijk, door zijne ligging, het schoon
ste, het rijkste land van heel Europa,hoe
Oho geeuwde Saltash, heel amusant i* Brum-
villc niet
Nu, mijnheer dat zal ik ook niet beweren
ten minste, om dezen tyd van het jaar....
Zeg eens, hoe slaat toch die mevrouw Fleming
haren lijd wel dood
O, mijnheer, zij leest veel En dan heelt zij
hare handwerken, natuurlijk, antwoordde Smith,
terwijl hij de schotels cn tellooren op elkander sta
pelde. Echter liet bij er op volgen En toch, mijn
heer, onder ons gezegd, geloof ik dat zij zich af en toe
wo! eens een beetje verveelt. Of, juister gesproken....
Nu? Wal dan?
Ja. dat zij somwijlen wel eens buien van verve
ling heeft.
Hoe bedoelt gij dat, Smith vroeg Saltash.
Wel, zegde Smith, ik bsdoel, dat zij er soms
bedrukten mistroostig uit kan zien.
Zoo 7
Ja, ik vind met dat zij er heel gelukkig uitziet,
verklaarde Smith. Als ik bij haar binnenkom, dan
zie ik haar dikwijls met de handen in den schoot zit
ten, altijd starende- in het vuur, zoo als iemand, die
over iels denkt en maalt en geen raad weet. En dan
doet zy zichzelven Ineens geweld aan en begint te
praten. Zij is heel minzaam en zij kan heel verstan
dig met iemand babbelen. En daarom tc meer gaat
het mij aan mijn hart, als ik haar zoo melanko-
niek zie.
Zeker, Smith, zeker, dat doet uw hart eer aan.
Dank u, mijnheer, dank u Maar daarom zeg
ik het niet. Ik zeg het omdat zjj waarljjk eene lieve
w is, en omdat ik baar soms zoo geerne eens een
ellendig, hoe vervallen sedert de Omwen
teling het met 't eerste Republikeinsche
Bestuur begiftigde Frankrijk dat sedert
de Revolutie van '89, vijftien, zestien
keeren zijne Grondwet veranderde, gedu
rig van ministerie verwisselde, en, in
ééne eeuw tijds zes, zeven verscliiilige
regeeringsvormeu aankleefde, Frank
rijk, in één woord, dat immer daalt en
verzwakt, hij gebrek aan gezag, aan zede
lijkheid en Godsdienst Ziedaar den wel
stand, den vrede, het geluk dat het
koningsgezinde België van de Republiek
te verwachten heelt
Ook, in den grond, is het daar de ware
reden niet, die onze Belgische socialisten,
zoo ongeduldig naar den Repuhlikeir.schen
Staat doet verzuchten. Een aanvoerder
van de roode bende, gewoonlijk wat
rechtzinniger als het grootste getal zijner
partijgangers, schreeuwde, over veertien
dagen, in volle kamer Wij willen
vooral do Republiek, omdat zij eene over
levering is van de Revolutie 1
Daar komt de aap uit de mouw de
socialisten eischen de Republiek, omdat
zij in het verdedigen van dien regeerings
vorm een middel vinden om het oproer
de Revolutie te bewerken. Zij: die
de vernietigers zijn van alle orde en
gezag, zij weten wel dat de Republiek
niet kan ingevoerd worden zonder de
omwenteling, zonder den burgeroorlog
eens zooverre geraakt, dan is het doel
bereikt, dan is 't land gereed en geschikt
voor het Collectivism,dit is voor den roof
ou de plundering der goederen ten voor-
deole van den social istischen StaatDaar
is 't, waar de roode oproerstokers willen
komen, door hunne schijnbare liefde voor
do Republiek.
Gelukkig, dat wij in tijds verwittigd
worden gelukkig, dat al wie niet koppig
blind wil zijn, klaar genoeg kan zien
waar de stelsels der roode omwentelaars
naartoe leiden.
Het is dan ook de plicht van elk vrede
lievend man, niet werkeloos en vadsig
het opmaken dier oproersplannen te aan
schouwen.
Meer dan ooit, moeten wij door vurige
vaderlandsliefde vereeuigd, ons rond den
troon scharen van ons Vorstenhuis Meer
dan ooit, door woord en werk, toonen
dat wij de ware voorstaanders zijn van
orde en vrede 1 Daar, waar de vlag ver
schijnt van twist en oproer, moeten wij
de vaderlandscho het teeken van een
dracht en macht in do hoogte heffen
overal waar de kreten Leve de Repu
bliek, dit is de Revolutie Weg met het
Vaderland n gehuild worden,daar zullen
wij de stem der wanorde verdooven, door
het machtig gejuich Leve België 1 Heil
den Koning 1
(Onaf/Hinkel ijkc
beetje /ou willen opvrolijken. Soms denk ik wel eens
bij mij zeiven zou zij zich hier ook vervelen
Vervelen, Smith
Ja, mijnheer.
Wel, dal zou waarachtig zoo'n wonder niet zijn,
zegde Saltasch glimlachend, Brumville en verveling
zijn voor mij gelijkluidend, en ik zou wel eens iemand
willen ontmoeten, die zich hier niet verveelde Ik
zeg dit evenwel niet, Smith, om u iets onaangenaams
te doen slikken want uwe kamers bevallen my
uitmuntend, en uw vrouws kokerij laat wezenlijk niets
te wenschcn over. Ik wilde alleen maar, ook voor u
zalven, dat dit Luis ergens andera in de wereld stond.
Akkoord, mijnheerDat wilde ik ook riep
Smith. Ik hoef er voor u geen doekjes om tc winden.
Brumville zou ook mijne keus niet zyn geweest cn
als ik alle dingen vooruit geweten had... Kort en
goed, mijnheer ik denk nog dikwijls met hartzeer
aan de goede dagen van dc Barnstreet.
Het naemen van dezen naam wekte ook bij George
Saltash allerlei oude herinneringen aan air James
en diens gezellige dineekes, en in het bijzonder ook
aan de oude mevrouw Mauton. Sir James was dood
en begravenmaar die goede tante leefde nog
ja, ja
Hoe zij het toch wel maakte Het was nu drie of
vier maanden geleden, dat hij haar de laatste maal
had gezien want hij was uit jagen geweest in Leices
tershire cn had slechts een paar dagen, na de ziekte,
die ten slotte eene verandering van lucht en een ver
blijf te Brumville voor hem noodig maakte, te Londen
vertoefd. Wat mocht zy nu wel uitvoeren T
Zoo mijmerde hij. En daarom juist wus het zeo
Tuntoonstellin^szegelg.
Het algemeen Belgisch Bostbestuur
heeft het volgende hevel afgekondigd
«Om eeu einde te stellen aan zekeren
twijfel betreffende de omwisseling der
postzegels mei het wapen van Antwerpen
wordt ter kennis van het personeel
gebracht dat men ter uitwisseling moet
aannemen, al de zegels die, zoo als zij
aangeboden worden, geldig waren tot hét
frankeer en, vóór den 1 Januari 1895.
Hieruit volgt dat do postbureelen de
uitwisseling niet mogen weigeren der
zegels, waarvan het zondagbandje met
ile naamletters der verzenders doorslipt
zouden zijn of waaraan welkdanige ope
ratie zou hebben plaats gehad, zonder de
geldigheid van het zegel te vernietigen.
Regeling der werkuren.
Wetsontwerp. De demo
cratische groep der Rechterzijde heeft een
wetsvoorstel neèrgelegd betreffende de
regeling van den arbeidsduur.
Ziehier de bijzonderste schikkingen
De Koning kan den langsten tijdduur
bepalen van den werkdag der arbeiders
van beide geslachten, alsook de rust-
poozen die hun noodig zijn.
De werkdag zal begrepen zijn tusschen
5 ure 's morgends en 9 ure 's avonds. Het
nachtwerk is verboden.
Het is verboden 's Zondags te doen
werken.
Bij koninklijk besluit kan nacht en
zondagwerk toegestaan worden in nijver
heden, die door hunne natuur of om reden
van openbaar nut, een gedurig werk
vragen Zelfs in die nijverheden zal
nochtans elke werkman éénen dag vrij
hebben op de zeven.
Daar waar het nachtwerk veroorloofd
zal zijn, mag het totaal der wekelijksche
werkuren dat der. wekelijksche dagwerk
uren niet overtreffen.
De toelating va* 's nachts te werken
kan nooit gegeven worden aan de
vrouwen.
Vooraleer het werkuur in eene nijver
heid vast te stellen zal het Staatsbestuur
raadplegen 1 de werk- en nijverheids
raden 2 de bestendige afvaardigingen
der provinciale raden 3 den hoogeren
arbeidsraad 4 den hoogeren openbaren
gezondheidsraad.
Dit allerbelangrijkst wetsontwerp is in
het Vlaamsch neergelegd eene Fransche
vertaling is eraan toegevoegd.
De heer Helleputte zal het, in eene
eerstvolgende zitting, ontwikkelen, nadat
de Kamer de lezing heelt toegelaten.
kurieus, meer dan kurieu» inderdaad, dat hem de
postbode diehzelfden avond nog eenen brief bezorgde
van niemand anders dan van mevrouw Mauton.
Zij was, zoo meldde zij hem, naar zijne kamers in
de Dukestraat geweest, en had daar vernomen dat hy
vertrokken was eerst gisteren had zij zynen broe
der. sir Charles ontmoet, die haar verteld had van
zijne ziekte en hem zijn tegenwoordig adres had op
gegeven.
Langs al deze omwegen, o anoode deserteur,
schreef ztf, ben ik u eindelijk op het spoor geko-
meu. Als ik u nu onder vier oogen had, zou ik u ver
scheidene vragen doen en de eerste daarvan zou
zijn Jonge man, wat doet gij te Brumville Is de
wereld niet groot genoeg Telt het engelsche strand,
voor personen die absoluut pekel moeten ademen,
gcene babplaatsen te keus eu te keur, waar een chris-
tenmensch ten minste leven kan Gaat gij om
met zelfmoiirdenaarspianncn 1 Zijl gy der dagen zat
Ik begin het haast te vreezen want hoe kwaamt
gij anders op den inval om juist Biuruville uitte
pikken ik ben er eens geweest, vele jaren gele
den en, als ik mij wel herinner, ben ik met den
eerstvolgcnden trein er weer vandaan gereisd
Saltash staakte een oogenblik zijne lectuur, om
ecneu zucht te slaken cn uit te roepen Ja, ja Zy
heeft wel gelijk Zij heeft altijd gelijk, die goede
oude ziel Ik ezel Ik ezel
(WwtH vorèfant.
