Donderdag
April
fi 80S.
5 centiemen per nummer. 49sle Jaar 2909.
R
M. Woeste.
Van lalt op lalt.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
DE VROUW
GELE HAREN.
-)«(-
Dil blad verschijnl den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. 11e prijs ervan is tweemaal ter week
voorde Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 'sjaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitanliën door de Post ont
vangen zijn len laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Cuique Huum.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnissen ojt
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureel*
van dit blad.
Anlst, tien 3 April IHDS.
Wie gedenkt zich niet den schandigen
laster in den laatsten kiesstrijd uitge
kraamd door den merteleer en zijne sloep
dragers tegen den grooteu staatsman, den
j achtbaren heer Woeste V
De heer Woeste is, volgens die so
i cialisten-kliek, een volkshater, een volks-
verachtcr, een man zonder genegenheid
voor den werkman, ja, een verachtelijke
genieter, voor wien alles om te beter is
in den huidigen toestand der werkende
klas.
Tegen dien vuigen laster teekent het
gausche leven des heeren Woeste protest,
aan. Reeds ten jare 1867, in 't derde Con
gres van Mechelen, wanneer de mer
teleer nog daar was waar hij, volgens
Gods' roep, in ootmoedigheid en gehoor
zaamheid zou moeteu blijven hebben,
wanneer zijne sleepdragers nog in hunne
eerste broek liepen, ofwel, dezuigflosch
in den mond nog schommelden in de wieg,
dan reeds riep de lieer Woeste de aan
dacht der katholieken op de werkmans-
fkwestie en stelde hij voorliet stichten
Ivan werkersgenootschappen en volksge
zinde voordrachten. Eu welk moest, vol
gens onze achtbare volksvertegenwoor
diger, het doel dier volksvoordrachten
zijn? Dit doel, zegde hij, zal voorzeker
tijn van in het hart des werkers te stillen
die slechte driften, die de oproerige woe
lingen er op onze dagen in verwekken
't Zal zijn om het werk voor zijne oogen
I in eer te herstellen, hem te toonen het
i genoegen verschaft door den vervulden
plicht
't Zal zijn om door heilzame leeringen
zijn leven op te helderen door zoovele
wederwaardigheden beproefd
't Zal zijn om hem te doen begrijpen
de noodzakelijkheid der zondagrust en de
t verplichting van te volbrengen al do
plichten welke het familieleven oplegt
't Zal zyn om hem te verzoenen met
het kapitaal, wat ten slotc, is de verze-
kering van zijn loven
't Zal zijn om hem wapens to vcr-
I schaffen om te wederstaan aan de ophit
singen die hem langs alle kanten omrin-
gen.
Nu is dit wel de taal van eenen volks
hater
In 1866 te Verviers, werd op voorstel
des heeren Woeste den volgenden wensch
gestemd iu de vergadering der Federatie
van de Katholieke Kringen en der Katho
lieke Kiesvereeuigingen:
u De Federatie der Katholieke Kringen
en bewarende Kiesvereeuigingen, zonder
te miskennen het nut der wettige mid
dels, die de vrijheid eerbiedigen en op
welke de openbare machten dienen acht
te geven, is van gevoelen dat men eerst
en vooral aan de werking der bijzondere
21c Vervolg.
Kort en goed, George Saltash zag zich op het punt
van de eene of andere ontdekking, Urumville mocht
nog vervelend wezen, by wilde het nu niet verlaten
zonder dit raadsel ontsluierd te hebben. Bijgevolg
deelde hy aan Smith, toen deze hem het ontbijt kwam
brengen, zijn besluit mcé om voorloopig nog voor acht
dagen de kamers weer in tc huren.
Onze lucht kwjkt u hcelcmaal op, mijnheer,
zeker Smith. Gij ziel er al honderdmaal flinker uit,
dan toen gij hier kwaauit.
Dat geloof ik ook, zegde Saltash.
Hij ging reeds vroeg op weg om over zijn plan na te
denken. Wal er ook van komen mocht, hij wilde dil
geheim doorgronden. Al meer cn meer groeide in
hem de zekerheid, dal het huis van tijd tot tijd een
bezoek ontving, va» hetwelk de huislieden niets
wisten.
In verband met dezen veronderstelden bezoeker
personen, aan den geest van gerechtig
heid der werkgevers en werkers en aan
de kristenc liefde moet vragen de lots
verbeteringen welke de toestand der
werkende klassen vragen.
Daarenboven drukt Zij den wensch uit
dat het Bureel dor Federatie iu betrek
king komc met de Katholieke Kringen
van het land ten einde overal Werkmans
kringen cn andere instellingen van mede
hulp en liefdadigheid te stichten, be
kwaam om verbeteringen bij te brengen
aan den zedelijkcn en stoffelijken toestand
der werkende klassen.
Ten jare 1886 werd te Luik het eerste
Congres van sociale vraagstukken gehou
den. Do heeren Collinet en Arthur Ver
hangen drongen bij den heer Woeste aan
om hem het voorzitterschap der derde
sektie wetgeving te doen aannemen.
Eu hoe sprak de heer Woeste daarin
zitting van 26 September Hij zegde
De hoogere klassen moeteu tot de
lagere klassen naderen door toegenegen
heid en bezorgdheid, de lagere klassen
moeteu lot de hoogere naderen door ver
trouwen en 't zij mij toegelaten het te
zeggen: 't zijn de hoogere klassen die de
eerste voetstappen moeteu doen.
u Ik zou dus willen, en daarmeê sluit ik
deze weinige woordeu, ik zou willen dat
het sociale Congres van Luik eene groote
beweging onder de besturende klassen
verwekke. Die beweging moet zich voor
doen of wij mogen ons verwachten aan
groote omkeeringen van zeer listigen
aard.
Het te bereiken doel is tweevoudig, het
geldt.de werkers stoffelijk te ondersteunen,
het geldt ook de gemoederen te bedaren.
Ziedaar, mijnheeren, de taak welke in
onze dagen te volbrengen is. Heden is het
nog tijd, morgen zal het te laat zijn.
En is dit wel de taak van eene volks
verachter
Iu het tweede congres te Luik is de
heer Woeste wederom werkzaam, we
derom spreekt hij met zijne gekende be
voegdheid en doet aanmerken dat ouder
oogwit vau wetgeving drie zakeu hoogst
noodzakelijk zijn Het regelen van het
werk der kinderen, de verplichtende ver
zekering die den werker moet beschutten
tegen de gevolgen van ziekten cn onge
vallen, en de wettige erkenning der syn-
dikaten, vakvereenigingen en gilden.
De volksscharen, voegde hij er bij, be-
geeren meer zedelijk en stoffelijk welva
ren en hoe dit weigeren als men denkt
dat de Voorzienigheid zoo mildadig de
goederen over de wereld nedergestort
heelt met het klaar inzicht van al hare
kinderen er ia zekere maat te laten vau
genieten.
Ten jare 1890 in bet derde Congres te
Luik stelde de heer Woeste aau de ver
bracht hy de gehooide voetstappen in mevrouw Fle
ming's slaapkamer. De ledigheid dier kamer, toen de
deur geopend werd, bleef wel is waar onverklaard,
maar misschien had de indringer wel een ander mid
del tot komen en gaan, dan de deur.
Na een uur reeds keerde hy huiswaarts. Hij voelde
zich gejaagd; hy liep als op hecte kolen. Elke minuut,
die hij buiienshuis doorbracht, scheen hem verloren.
Slechts door waakzaamheid, overgmete waakzaam
heid, zou bij mevrouw Fleming op haar geheim kun
nen heirappen. Hij «enschte dat hij haar op eigen
grtndgebied betrappen kon. Misschien zouden een
paar met taet gestelde vragen haar reeds in het nauw
dryven.
Haar in het nauw dryven WenschU hij dat tc
doen Hij herinnerde zich de aanraking van hare
hand in het donker...
Haar ondervragen Met welk recht
Een oogenblik iccs hem deze viaag op de lippen,
cn de overweging drong zich aan hem op, dat hy als
gentleman zynen neus niet had te steken in de zaken
ccner dame, die toevallig in hetzelfde huis kamers
bewoonde.
Maai* toen herinnerde hy zich weer de verklaring,
met «elke zij gclrachl had hare nachtelijke wandeling
te bedekken en de leugenachtigheid van deze verkla
ring prikkelde des te sterker zyne zucht om achter de
«a irheid te geraken
Hij wilde dus zyn oorcu spitsen op eene herhaling
van die geruchten, die den nacht te voren zyne rust
hadden gestoord.lly had immers reeds genoeg ontdekt
gadering voor den wensch uit te'drukken
dat het lot zou verbeterd wordeu van de
arbeiders, die aan overtolligen arbeid on
derworpen zijn en de zondagrust niet ge
nieten.
Is dit de taal vaneenen man, die nie.
bekommerd is om den toestand der werk
lieden
Iu 1891 riep Z. E. de Kardinaal Goos-
sens de katholieken te Mechelen bijeen.
Tot voorzitter der tweede sektie sociale
werken, benoemde Hij den heer Woeste,
dien man, volgens den merteleer, zonder
medelijden voor den werkman. Als, door
ziekelijkheid gedwongen, de groote rede
naar V ie tor Jacobs de vergadering had
orlaten, dan was het aan den achtbaren
en talontvollen beer Woeste dat het voor
zitterschap van het Congres aangeboden
werd. En wat zegde hij onder anderen in
zijne sluitrede Luistert I
Gisteren haalde de heer Kanunnik
V interer een woord aan, van ecuen der
kopstukken vau het socialism. Ziehier
oen ander, Karl Marx heeft gezegd Wij
moeten het volk den haat lecreu. En wij
mijnheeren, wij moeteu het volk de liefde
loeren en daarvoor moeten wij ze jegens
het volk oefenen.
En zoo spreekt de man, die volgens dc
socialisten van Chipka, een volkshater
een volksvcrrachler is.
Mentez, mentez, mentez, zegde Vol
taire, il en restera toujours qnelquo
chose Liegt en blijft liegen, zegde Vol
taire, er zal altijd iets van overblijven en
dit doen ook dc merteleer en zijne sleep
dragers. Ign. Oxtjs.
Iets over de Duitschs Boeren
bonden.
Wij willen heden een artikel meêdeelen
gezonden uit Berlijn naar het Fransch
dagblad Le Tcmps. Alwie de belangen
van den landbouw ter herte neemt, zal
het aandachtig lezen en zonder twijfel zal
bij moeten bekennen dat dergelijke
instellingen hoogst voordeelig zijn aau
den landbouwer, niet alleen onder stoffe
lijk maar ook onder zedelijk oogpunt,
want 't is eene sterke borstweer tegen de
kwaal van onzen tijd het godverge
tens en al vernietigende socialism.
Voor jaarlijks 25 halve stuivers, is een
Over-Rijnsche boer, lid van eene boeren-
vereeniging. Een mark I 't is al wat men
hem vraagt en daardoor wordt hij van
niemendal eene sterkte.
Alle veertien dagen of iedere maand,
krijgt hij een blad van 20 tot 30 blad
zijden, uitsluitelijk voor de leden van het
Verein opgesteld. Daarin leest hij
zyne ellenden, daarin leert hij zijn recht.
Heeft hij voor zijn bedrijf uitleg of raad
noodig, daarvoor is de scheikundige
instelling van het Verein n te zijner
om zekere achterdocht dat hier niet alles pluis was
te wettigen.
mr hare tastbare draaierijen had de dame daar-
n hem van zich vervieemd en hel recht verbeurd
op zyne ridderlijkheid.
XVI.
Een paar dagen waren er weer vcrloopen, toen een
nieuw voorval de waakzaamheid en de vermoedens
van George Saltash nog verscherpte.
Hij hoorde namelijk in dc slaapkamer boven zyn
hoofd een zacht gemompel van stemmen. Ten einde
zich te vergewissen, of Smith en zyne vrouw al dan
niet beneden waren,liep hy halverwege dc keukentrap
af.Hicr hoorde hij Smith hardop lezen en legelykertyd
hel lateien van zijne vrouws naaimachine. Bij gevolg
konden zij het geen van beiden geweest zyn, die met
mevr. Fleming een gesprek hadden gevoerd.
Later moest by zelf erkennen dat hij eene fout had
begaan cn dat hij het aan zyne eigene onbegrijpelijke
lompheid te wijten had, ook ditmaal weer geen stap
erder te zijn gekomen tot dc ontraadseling van het
geheim.
Hij wenschte zynen huisbaas en diens vrouw niet
op losse gronden ongunstig te maken, maar het gevolg
hiervan was, dat de weg, dien hy in zyne overijling
nslocg, tot gecnc uitkomst hoegenaamd leidde.
Terwijl hij daar dan nu halverwege op den keuken
trap stond, riep hij Smith toe, dat hy meende gehoord
tc heldicn dat mevrouw Fleming nep by hoopte
namclyk dat Smith nu, naar boven gaande den raad-
beschikking. Gratis doet hij de meststof
die hij van zijne leveraars ontvangt daar
ontleden, ofwel het Verein bezorgt
hem mesten en zaadsols, van eerste klas
en tegen den prijs van grooten inkoop.
In het koopen van een beest bedrogen
zijnde, neemt hij zijne toevlucht tot het
Verein. Indien de verkooper een
medelid is der maatschappij, heeft deze
haar scheidsgerechten die seffens en
gemakkelijk beslissen. Indien de tegen
strever tot het Verein niet behoort,
indien het een alleenlooper is of een
woekeraar, dan heeft hij tegen de advo
caten van het Verein te doen, die
voor de gerechtshoven hunnen boer fel
verdedigen. De oordjesbiiter die niet
schuw is eenen afgezonderuen onervaren
boer voor hot gerecht te dagen, zal vijf
voetjes achteruit blijven als hij zich daar
aan een advocaat van het Verein
moet verwachten. Sedert dat Priester
Dasbach deze instelling in de streek van
Trier heeft tot stand gebracht, is het
getal der processen tusschen buitenlieden
en woekeraars op de helft gezonken.
De boor doet alle verzekeringen door
tusschcnkomst van het Verein en
bekomt zoo van de maatschappijen eene
ermindering van 10 ten houderd, indien
hij zich slechts voor een jaar verbindt.
Hij betaalt maar vier jaar verzekering,
udien hij ze in eens voor vijf jaar aan-
cerdt. Het is door de overeenkomst
tusschen het Verein en de verzeke
ringsmaatschappijen dat de boer alle deze
voordeelen geniet. Zoo staat hem voor
ille bijzondere verdragen in het leven
t Verein gedurig ter zijde.
Alzoo verstaan en beoefend, zijn deze
boerenbonden het wederstandmiddel
legen het landssocialism.
Voegt daarbij dat in menige landstreken
die godsdienstig gebleven iijn,de socialist
met eenen onaauncembaren nasleep aan
komt, te weten, van zijne goddeloosheid.
Het Bauërnverein of Boerenbond
houdt cr aan op eenen christenen grond
slag te rusten. Tusscheu twee hoofd
mannen die zich voorstellen en beiden
de ellenden beklagen, maar waarvan de
eene iu God gelooft en do andere God
loochent, zal het Üuitsche boertje de
oprechte katholieken en niet de volksfop-
pers verkiezen.
Ziedaar redens waarom dc Ovcr-Rhijn-
sche boeren oniulijfbaar zijn en blijven
voor het socialistische leger.
Jt>e Coinniiinai'ds. De
afschuwelijke Parijzer Commune heeft iu
de Belgische Volkskaraer bewonderaars
en lofzangers gevonden. Dat is eene ware
schande, eene monsterachtigheid.
Neen, de socialisten en radikalen heb
ben niet gevreesd de booswichten te ver-
selachtigen bezoeker van zelf zou betrappen. Doch
nauwelijks was de zware voetstap van Snnth hoorbaar
geworden, of het praten daarboven verstomde oogen-
blikkelyk
George Saltash sloeg zich voor het hoofd. Hoe toch
had hij zoo onhandig kunnen zyn Indien hij den
huisbaas met goed gevolg er op af had willen sturen,
dan hadde hy hem toch vooraf zyne vermoedens
moeten mecdeelcn want dan immers zou Smith op
zyne kousen naar boven geslopen zyn cn aan de deur
ongemerkt de luistervink gespeeld hebben.
Nu echter, geen kwaad vermoedende, klotste hij
naar boven als een dragonder.
Mevrouw Fleming had in liet geheel niet
geroepen, mijnheer, zegde hij, toen hij in het tcrug-
keeren langs Saltash's kamerdeur kwam.
Niet I Heb ik my dan zoo vergist
Dat schynt wel zoo, mynheer.
Hé Hoe is het mogelyk En waar was zij dan
in hare slaapkamer.
En gij zijt er zeker van, dat zy niet geroepen
heeft Hebt gy het haar wel gevraagd
Zeker, mijnheer Natuurlijk heb ik het haar
gevraagd.
Eu waart gy by haar in de kamer T
Jawel, mynheer. Do deur ging al open toen ik
kwam.
Zy was natuurlyk alleen 1
Natuurlyk, mynheer. Zij is immers altijd
alleen.
Saltash beet zich zyne lip haast ten bloede. Welk
en te verheerlijken die van 18
meert tot 28 mei 1871 te Parijs meester
waren en hunne korte regeering door
diefstallen, laffe moorden en brandstich
tingen besmeurden. Binnen honderden
jaren zal de commune om hare laf
heden en om hare afschuwelijke bar-
baarschhedcn nog gevloekt worden. Onze
socialisten hebben nu het masker afge
trokken waarachter zij hunne ware in
zichten verborgen hielden. Maar alle
eerlijke Belgen veroordeelen dan ook
de bewonderaars en lofzangers der com
munards. Openbaarlijk worden de socia
listen veroordeeld de taal die zij in de
Kamer spreken toont aan dat zij geene
goede burgers,dat zij integendeel gevaar-
ijke menschen zijn van de welke men
alles verwachten mag. En zeggen dat die
lieden de politieke bondgenoten zijn van
den socialist priester Daens.
Wat zegt gij daarvan nu, deftige brave
menschen
Bloedige (ooneelen.
Ter gelegenheid eener werkstaking over
eene kwestie van dagloon zijn er teRonsse
volksoploopeu ontstaan die, door de schuld
van dezen die ze uitlokten, bloedige offers
achterlaten. Zekere socialistische belha
mels willen met geweld hunnen wil op
dringen ondanks hij door dc meerderheid
verstooten wordtzij ruien het misleide
volk op om de openbare rust te stot en cn
zoo geraakt het in botsing met dc open
bare macht met zijne handhaving gelast.
Eenige lieden door den drank om zoo te
zeggen razend gemaakt, vallen de gendar
merie aan en deze is verplicht tot hare
verdediging het wapen te gebruiken en
dikwerf zijn het onschuldigen die boeten.
Schuldig, ja, duizend maal, schuldig
zijn zij, die, gelijk de socialistische bel
hamels, bet volk verleiden, het op het
dwaalspoor brengen, jiiet om 't lot van
't volk te verbeteren, maar uit heersch-
zucht en om hunne eigene verheffing te
bewerken.
Het volksrecht een socia
listisch gazetje van West-Vlaanderen
schreef op zondag 21 maartDe stam
ouders van den mensch behooren tot do
apenfamilie.
Bijna dc helft zijner kolommen bekletst
Het Volksrecht om to bewijzen dat
de menschen van de naaste familie zijn
der apen die ook verstand hebben. Moet
het ons verwonderen dat de socialisten
van Vooruit en van Chipka zooveel dwaza
kuren uitsteken en dommigheden uit
kramen
Onze socialist van Chipka
vroeg in de Volkskamer de beperking van
den eigendom en zegde hij ik vraag zulks
met dc Dnitsche katholieken. Voorzeker
ook socialisten. Een en dezelfde eigenaar
raag niet honderden en honderden hecta
ren landen meerschen bezitten en in
Vlaanderen en Brabant wordt dat mis
bruik gemeen. Men bemerke wel dat
een gemis aan tact. Welk eene onbehendigbeid Het
sprak immers van zelf. dat de dame haren bezoeker
maar niet zoo gemakkelijk zou laten ontdekken.
Hare ooren moesten gespitst zijn geweest op elk
naderend gcdruisch. en dan zulk een voetstap als die
Smith, met zyne krakende schoenen. Natuur
lyk, reeds lang voor hij geheel boven was, bad
mevrouw Fleming hare maatregelen genomen om
haren bezoeker te verbergen.
Dit bleek reeds hieruit, dat zy zelve de deur voor
Smith geopend bad
Geoige Saltash luisterde opnieuw naar het geluid
iau stemmen. Want zoo er daareven een bezoeker
was geweest hierboven, dan moest hy er ook nu nog
zyn. Wat dan nu gedaan 1
Het was te laat voor eene poging om persoonlyk by
jvroaw Fleming toegang te verkrijgen. De dame zou
hem, dit sprak immers van zelf, onverbiddelijk
geweigerd hebben. En, onder het eene of andere
voorwendsel Smith voor de tweede maal naar boven
te sturen dit zou evenmin iets baten, aangezien de
dame nu nog meer op hare horde moest wezen.
Hy hoorde mevrouw Fleming terugkeeren naar
hare zitkamer, en daarna bleef alles weer stil. Zo»
het niet mogelijk zyn, dacht hij, thans zachtkcns naar
boven te sluipen en by hare afwezigheid even eens
een oogslag te nemen in de slaapkamer, uit welke al
die verdachte geluiden plachten voort te komen
Wordt voortgezet),
