- Donderdag I Augusli 1895. S centiemen per nummer. 49s16 Jaar. 3002.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Lan het Vlaamsche Volk
PWEE LEVENS.
In Vlaanderen Vlaamsch
's Volks helang is de opperstewet
Kiezing te Oostende
Een helsch mirakel.
aal
NDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
agteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
Dor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
iiaanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
Indigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont-
ingen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
in alle Postkantoren des Land.
Cuique suum.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnissen op
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad.
Aalst, den 31 «Juli 189i>.
VLAAMSCHE VOLKSRAAD.
S
Alle macht komt van het volk, zoo
/Sm preekt artikel 1 der Belgische Grondwet.
>"V<j] Die spreuk is vooral waar geworden
tjj/jj Kiert dat alle Belgen, om zoo te zeggen,
'$JJ oor het uitoefenen van het stemrecht,
V eelnemen aan het bestuur der openbare
iken.
Het is op gemeentegebied dat het volk
et best zijne opperheerschappij kan doen
woelen door de gemeentewet van 1836
ra de plaatselijke besturen onder het
I eilzaam toezicht der bevolking van elke
pmeente gesteld.
Om met vrucht hun toezicht te kunnen
0P0 itoefenen, om met kennis van zaken na
I gaan hoe hunne belangen ter harte ge-
pmen en hunne penningen gebruikt wor-
p Hoor hunne lasthebbers in den ge-
feenteraad, is het noodzakelijk dat de
iwoners kunnen de besprekingen in den
jhoot van dien raad volgen en kennis
sa fenien van de genomen beslissing zonder
pnne toevlucht tot eene vreemde taal te
loeten nemen.
Elke gemeente moet bestuurd
rorden in de taal harer bevolking;
io niet is de openbaarheid der bespre-
ingen in de gemeenteraden alsmede van
B behandelingen der gemeentebesturen,
oor do Grondwet gewaarborgd, maar een
del woord.
Eischt dus in alle Vlaamsche
teden en gemeenten
1° dat het Vlaamsch, de taal der bevol
ing, uitgeroepen icorde tot officiëele taal
an het gemeentebestuur
2° dat alle besprelcingcn in den schoot
an den gemeenteraad in het Vlaamsch
kleuren en de processen-verbaal in die
s ml opgesteld worden
r: 3° dat alle bestuurlijke boeken in het
Ylaamsch gehouden, en alle afkondigin-
Ien en bekendmakingen in die taal gedaan
torden
Sd° dat de Vlaamsche taal tot grondslag
ju tot voertuig diene van gansch het onder
lijs in alle gemeentescholen gegeven
I 5° dat de bestuurlijke briefwisseling in
p Vlaamsch gevoerd worde, niet alléén
F de ingezetenen, maar ook met alle
usturen in het Vlaamsche land gevestigd
'.ede met de midden besturen ie Brussel
2de VERVOLG.
I Gij hebt gelijk, moeder, en ik dank u mij moed
Ie hebben geschonken. Ja, ik zal mijn kansen wagen
we geringer zij zijn, hoe gelukkiger ik mij zal achten
too ik lukken mag.
God zegene umijn jongen. Laat u vooral niet
II te ras ontmoedigen en herinner u dit eenede
jrouw, die niet spoedig hare liefde wegschenkt, zal
pare gift ook niet licht weer hernemen zjj schat
naartoe dat gevoel te hoog.
j Den volgenden morgend kwam men eerst ten tien
lire aan het ontbijt en nadat dit genuttigd was, deed
men eene wandeling door het landgoed. Iwan durfde
jllma niet naderen en terwijl hjj bezig was met voor-
leeldig geduld naar de cindclooze verhalen van haren
hder te luisteren, volgde zijn somberen oogslag haar
«afgebroken.
I Zij ging voor hem uit, in druk gesprek met Léon-
line's broeder gewikkeld en zag er nog betooverender
lit dan den vorigen dag, want de afmatting had hare
[nangen met een koorlsachtigen blos gekleurd, hare
ogen schitterden meer dan gewoonlijk onder de
deine bonten muts, die de zilverblonde lokken ovcr-
Dit laatste bovenal is onontbeerlijk om
in de hoogere besturen de dringende
noodzakelijkheid der kennis van de
Vlaamsche taal te doen gevoelen en ein
delijk maatregels af te dwingen tot gelijk
stelling van Vlamingen en Walen voor
het bekomen van Staatsambten. Het stof
felijk belang aller Vlamingen staat hier
op het spel, zoowel als een hunner duur
baarste rechten.
VLA1II1VGEM
Wilt gij aldus uwe gemeentebesturen
verlossen van de plaag der vcrfransching
waardoor gij in stoffelijk en verstandelijk
opz icht zooveel geleden hebt, stuurt dan
voortaan naar uwe gemeenteraden geene
andere mannen meer dan die bovenstaande
eischen ten volle goedkeuren en zich
bereid verklaren er zich aan te onderwer
pen.
Zij die uwe taal niet kunnen gebruiken,
zijn onbekwaam om over uwe belangen
te waken, en, bijgevolg, onwaardig om
als uwe bestuurders op te treden zij die
uwe taal niet willen in haar volle recht
herstellen, zijn vijanden.
Vroeger, dat is vóór de Fransche
overheersching van bloedige en rampvolle
gedachtenis, was in al onze Vlaam
sche gemeenten, alles Vlaamsch.
Zoo moet het terug worden.
Het herstellen der volkstaal in hare
eer, zal het kostbaarste kenmerk van
onzen landaard sterker doen uitkomen en
ons recht op een eigen nationaal bestaan
beter vestigen. Elke gemeente waar onze
taal weder in vollen luister zal tronen.zal
een bewijs te meer leveren van onzen
vasten wil, te blijven wat wij zijn, Vla
mingen, en ons hardnekkig tc verzetten
tegen elke poging tot aanhechting van ons
geliefd vaderland bij den eeuwenouden
vijand des Vlaamschen Volks.
Hun recht en hunne waardigheid
bewust, hun roemrijk verleden getrouw,
zullen alle Vlamingen hunne vrijheid en
hunne zelfstandigheid willen beschutten
met de ruimste toepassing op gemeente-
gebied van de dubbele leus
Wat onze Stad Aelst betreft, schijnt
deze oproep ons overbodig. En inderdaad
sedert meer dan 20 jaren, werd hierop
voorstel van Burgemeester Van Wambeke
besloten, dat hetgansche bestuur in onze
Vlaamsche Moedertaal zou gebeureu en
men zich slechts beleefdheidshalve van de
Fransche taal bedienen. Dit besluit van
onzen Stedelijke Raad wordt stiptelijk
uitgevoerd.
Omstreeks drie ure begaf men zich weer op weg.
In de verschillende slccön had men zich verdeeld
zoo goed men konmen zou eerst tegen vijf ure
aankomen op den volgenden ridderhof en men had
zich daarom van toortsen voorzien, want ten 4 ure
was het totaal donker in de bosschen welke men
doorkruisen moest. Iwan had zijne sled aangeboden
aan Alma cn Léontinc. Zijn vader en hij dienden tot
geleidde.
Zijt gij niet hang voor de wolven, die wij een
weinig verder kunnen ontmoeten? vroeg prins Ka-
roskine glimlachend, terwijl men pijlsnel over den
gladden bevrozen grond been schoof.
Léontine's schoon gelaat verbleekte een weinig,
doch zij trachtte op moedigen toon ten antwoord te
geven
Gij zult niet ongewapend zijn vertrokken en de
overige heeren hebben allen gocdgeladen revolvers
bij zich.
Er bestaat dan ook hoegenaamd geene vrees,
zegde Iwan, de wolven vertoonden zich bier nooit bij
gaDsehe groepeneen enkele zwerveling, die van
zijn bende is afgedwaald of mogelijk wel door hen
verjaagd werd, is spoedig overwonnen. Zijt gij nooit
meê geweest op een dergelijke jacht
Alma, tot wie deze woorden gericht waren, schudde
het hoofd.
Neen, sprak zij, en haar oog schoot over de
witte vlakte. De moed daartoe heeft mij altijd ont
broken. Dit schijnt u kinderachtig toe, en misschien
is het dat ook Ik ben niet bang voor een geweer
schot, maar ik vrees dat men mis zal schieten. Met
Katholieke zegepraal.
Oostende 29 juli.
Ziehier de uitslag der kiezing
Getal stemmers 18,812.
Hebben bekofnen
MM. Carbon, katholiek, 10,045 st.
Buyl, liberaal, 3,034
Plaucquaert, christ. dem. 1,682
Hardyns, socialist, 1,265
Verdonck, onafh., 768
De Schuytter, 500 n
Sanders, 306
De Graeve, 286
M. Carbon heeft 2,204 stemmen meer
dan al de andere overige candidaten
bijeen.
Bij de kiezingen van 14 October 1894,
bekwamen de katholieke kandidaten
11,840 stemmen tegen 6464 gegeven aan
dezen van al de fraction der liberale
partij.
In de kiezing van zondag bekomt de
liberale kandidaat nog slechts 3034 stera
men, 't zij min dan de helft van vroeger.
De stad Oostende geeft eene meerderheid
van meer dan 200 stemmen aan M. Car
bon. Een schoon vooruitzicht voorwaar
voor het Oostendsche geusche stadsbe
stuur.
Het getal stemmen door M. Plauc
quaert bekomen is betrekkelijk povertjes
ingezien de peerdsdevoiren die gedaan
werden ten voordeele zijner kandidatuur.
Achtien mannen hebben gedurende veer
tien dagen den kristen demokratischen
kruistocht gepredikt en de oogst is ma
ger zeer mager geweest voor hunnen
kandidaat Plancquaert... Die predikanten
hebben dus nog het tiende niet der kiezers
kunnen verleiden. En de stemmen die
hij, Placquaert bekwam werden hem niet
gegeven door katholieken want zij wisten
dat hij de man is der valsche volksvrien
den, van de valsche demókraten, der par
tijgenoten van vroeger dié gedeserteerd
hebben om de katholieken te bestrijden.
Ja, de stemmen die M. Plancquaert
bekwam zijn meest liberale stemmen,
want hoe anders uitleggen dat dc liberale
kandidaat meer dan de helft min stem
men bekwam dan op 14 October 11.
MM. Verdonck, De Graeve, Sanders en
De Schuytere ziju gekende katholieken
zij bekwamen te samen 2011 stemmen,
't zij iets meer dan het getal stemmen
dat M. P. Carbon zondag 11. min bekwam
dan de katholieke kandidaten op 14
October 1894.
De stemmen door M. Plancquaert be
komen zijn dus in groote meerderheid de
stemmen van greeven, floeren katholie
ken en liberale rakkers behangen met
eenen schijn van Godsdienst.
Bet Land van Aelst van zondag zegt
Zonder M. Plancquaert zat M. De
Ro in de Kamer.... En als M. De Ro
licht zal ik mijn eerste cn laatste jachtpartij vergeten.
(Iet was slechts enkele maanden na den dood mijner
moeder en mijne broeders verlangden naar wat aflei
ding ik werd overgehaald hen te vergezellen, of
schoon ik eveneens weigerde te schieten. Op een
gegeven oogenblik zagen wij een prachtigcn hertwji
renden het trotsche dier achterna, soo snel wjj slechts
konden, en er weergalmde een schot. Nog zie ik hoe
het beest zich bloedend voortspoedde, zekerlijk om
eene wijkplaats te vinden, waar het ongemoeid kon
sterven. Het was ons nog te vlug af, en weer trof het
eenen kogel die ditmaal een zijner voorpooten ver
brijzelde. Het hert stoortte neer, zich telkens tever
geefs trachtende op te richten. Ik kon dat schouwspel
niet langer aanzien en Wladimir's geweer grijpende,
doodde ik het terstond. Waartoe noodig zulk een
lange marteling Nooit zal ik het genot begrijpen dat
de denkende mcnsch er in schept, dieren te folteren.
Indien zij schadelijk zijn, laat men er zich dan ten
minste in oefenen hen met een enkelen kogel van
het bestaan te berooven.
Léontinc lachte op hare woorden.
O gij dwaze ziel riep zij uit. Wat zouden wij
met onze vaders, broeders eu cchtgenooten beginnen,
als de genoegens van de jacht werden afgeschaft
zouden zij nog wel iets vinden om 's winters over te
spreken cn te preuttelen
Prins Karoskine gaf haar lachend gelijk. Iwan
echter kreeg Alma des te liever om den moed, waar-
zy voor hare mcening was uitgekomen, cn zich
tot baar overbuigende, terwijl zijn beide tochtgenoo-
ten nog voortlachten, vroeg hij
weg was, in plaats van M. Plancquaert
n te nemen zoo bekwaam zoo ieve-
n rig zoo machtig tegen socialis-
i) mus??? om tegen de schreeuwers in
n de Kamers op te komen ze gaan M.
Carbon bidden en smeeken, een acht-
baar deftig man, die reeds hardnekkig
n had geweigerd. n Liever iemand die in
de Kamers niets zal verrichten, dan
n een heldhaftige kristen demokraat
n Gaan de Bewaarders alzoo voort, dc
n vrede zal er lief uitzien.
De katholieken zouden dus om den
vrede M. Plancquaert moeten nemen
hebben.... Maar ongelukkig voor M.
Plancquaert de Oostendsche katholieken
hadden reeds ondervonden dat hij, in
't passant, te Brugge van 't Minnewater
had gedroken en de zoo gezegde Somer-
gemsche Vlaamsche Leeuw wel op den
weg naar Gheel zou kunnen zijn.
Om den vrede Zou men niet zeggen
dat de volksfoppers van Aalst eene partij
willen vormen, maar dc waarheid is dat
ze slechts een rommelzoo van lieden uit
maken die zich zeiven generalen hebben
gebombardeerd van een leger dat slechts
op papier bestaat
De kiezing van Oostende leert ons dat
hadden de kandidaten der Volksfopperij
hier in 't Arrondissement Aalst, op 14
October en 9 December 1894, door de libe
ralen en socialisten uit al hunne macht
en kracht niet ondersteund geweest, zij,
ondanks de verleiding door 't priester
kleed, ondanks al die bedriegelijke be
loften, ondanks laster en logentaal, on
danks listen en kuiperijen maar eenen
dood armen uitslag zouden hebben beko
men en ons Arrondissement nooit in de
Kamer zou zijn vertegenwoordigd ge
weest door een man voor wien alle
middelen goed waren om gekozen te
geraken tot zelfs de eerlooze canaillon-
streek van't omgekochte wijf door hem
openbaarlijk goedgekeurd.
Ziedaar eene waarheid die onmogelijk
kan betwist worden 1
Onze Confrater De Zeebode beoor
deelt ten strengste de kandidatuur van
M. Plancquarten schrijft
Dat de radikalcn en socialisten den
strijd aangaan, dat was natuurlijk, zij
oefeucu daarmede hun stieltjeu uit,
maar hetgeen waar alle katholieken
moeten tegen opkomen, is die valsche
partij die zich leugenachtig voor kristen
uitgeeft cn alleen in den strijd gespron-
gen is om de kristene krachten te ver-
deelen.
Dat verraderswerk zal niet lukken.
En verder
Het is nu de derde maal dat M.
Plancquaert kandidaat is en telkens is
hij kandidaat tegen de katholieken en
telkens stelt de liberale associatie
geenen officieeleu kandidaat om hem tc
Hebt gjj niet te koud Mij dunkt ik zag u daar
even huiveren.
Neen, gaf zij ten antwoord, ik rilde, dat is waar,
doch enkel bij de gedachte aan een dier arme, hon
gerige roofdieren waarvan gij spreekt, en die hier
verlaten rondzwerven. Wat al lijden is er ook onder
de beesten.
Het is beter niet bij dat denkbeeld stil tc staan,
zegde hij op gesmoorden loon Indien men in dit
land zijn hart niet sloot voor al wat meelijden heet,
hoe zou men dan nog een uur geluk kennen Men
hoeft zich slechts te herinneren boe schier aan eiken
hcerd eene ledige plaats ishoe hij, die baar eens
bekleedde, daar nooit weer zal keeren, omdat hij ofwel
doodgemarteld werd, ofwel wegkwijnt in de mijnen
van Nertchinsk, in de kazematten van Akatonia, in
het tuchtkorps van Orenburg.
G(j zegt dat op oenen toon, als geluktet gij zelf
er niet in, dat spook uit uwen geest te verjagen
sprak zij, de lichtkleurige uogen naar hem opslaande.
Dat gelukt mij ook zelden. Op eenen dag zooals
gisteren moge ik bet gepijnigde vaderland uit het
oog verliezen, spoedig daarna rijst het met dubbele
kracht weer voor mij op, en vroeg of laat zal ik waar
schijnlijk bezwijken voor de verzoeking, zjjn keten te
helpen afschudden.
Zeg lievereen vooraf mislukte poging wagen
die het nog zwaarder vordrukking zal kosten en u
zelf het lol der broeders zal doen deelen.
Alleen de gedachte aan mijne moeder houdt mjj
voorloopig daarvan terug.
Laat ons dan hopen dat zij nog lang voor u
beter in het geheim den steun der libe-
ralen to kunnen verzekeren.
En nog verder
De waarheid is dat Plancquaert
onder zijne voorstaanders juist ae erg-
ste vijanden telt die de katholieke Kerk
altijd te Oostende geteld heeft.
De waarheid is dat Plancquaert in
zijne gazetten, plakkaten en strooi-
briefjes zorgvuldig vergeet de liberalen
te bestrijden, een onaangenaam woord
aan de socialisten te zeggen of eene
letter tegen de radikalen te schrijven,
maar van het eerste woord tot het laat-
ste anders niet doet dan uitvallen tegen
de katholieken.
Men heeft dus te Oostende juist 't zelfde
ondervonden van 't geene hier te Aalst
gebeurde en nog dagelijks gebeurt.
Wie kan er nu nog loochenen dat er een
verbond bestaat tusschen de helden van
Chipka en de liberalen en socialisten
Niemand kan dat loochenen. Immers
zien wij hier merteleer Daens niet dage
lijks omgaan met liberalen en met hen
geheime vergaderingen houden
Comment, en un plomb vil,
L'or pur s'est-il changé
Van al het schoone hetwelk de mensch
hier op aarde kan aanschouwen, bekleedt
zeker de moeder eene der verhevenste
plaatsen. OI indien er op aarde een schep
sel bestaat dat ons hert tot den hemel
verheft en ons doet denken aan de zui
vere. do onuitputbare liefde van den uit
liefde stervenden God, dan is het wol de
nooitvermoeide liefde van haar, die als
eene straal is uit Gods minnend hortde
liefde eener moeder.
Als ik ze zie met haren lieveling in de
de armen, als ik ze hare stralende ooeen
zie vestigen in de heldere oogjes van ha
ren herteschat, dan voel ik mijn hert van
bewondering kloppen en tranen van aan
doening mijn oog bonevelen. Ziet gij ze
gaan die vrouw met van vreugde stralend
wezen Hoe lacht haar alles toe Liefe
lijk zendt de zon haren schitterenden
glans op aarde neder maar liefelijker
zijn voor haar de zoete blikken van haar
kind. Zoetluidend klinkt haar in de ooren
de zingende stem der Revo vogeltjes;
maar zoeter nog is haar het reino stem
metje van haar zoontje.IIet zachte windje
kust de moeder op dc wangenjraaar einde
loos zachter, eindeloos liever is het kusje
van haar kind, dat als een engeltje zijne
wangen drukt op zijns moeders teedere
lippen.
Tot de grootste opofferingen is eene
goede moeder in staat. Moest men eene
lijst opmaken van al de moeders die hun
gespaard blijve, lang genoeg om u ook andere banden
te hebben doen aanknoopen, die u op hunne beurt
zullen beletten een edelmoedige dwaasheid te begaan.
Gij spreekt wat men beweert dat gij zelve niet
licht zult nakomen.
Het huwelijk sprak zjj lachend. Zegt men
waarlijk dat ik daartegen ben
Voor u zelve, ja. Heeft men daaromtrent ongelijk
Niet geheel en al. Ik zal er niet spoedig toe
overgaan. Het is eene zaak, even ernstig als de dood.
Men kan zijn hart slechts eenmaal wegschenken, en
daarom ook zou ik veel te veel vragen misschien.
Gij zijt zeer oprechtna u dat te hebben booren
zeggen, zal iemand het niet spoedig wagen zich zelf
de noodige hoedanigheden toe te kennen om uwe
liefde te winnen.
Ik zal het niet betreuren. Niets is zoo pijnlijk
als een afwijzend antwoord te moeten geven. Geloof
echter niet dat ik, die zelve geen heilige ben, alleen
een volmaakt wezen zou vragen ueen, maar ik zou
alles willen zijn ia bet leven dat mij dierbaar was;
zelf liet vaderland zou slechts eeu tweede plaats in
zijne ziel mogen innemen ik zou bet hem niet ver
geven ons beider geluk op te offeren aan het nastreven
van een droombeeld, gelijk het opheffen van Polen is.
Op dat oogenblik werd hun gesprek afgebroken
men hield stil, alvorens het bosch binnen te gaan,
dat zich onmcetlijk ver aan weerszijden van den weg
uitstrekte. De duisternis zou hier spoedig invallen
en men wilde vooral de fakkels opsteken.
Wordt voortgezet)^
