Donderdag 12 September 1895. 5 centiemen per nummer. 49sle Jaar. 5014. Landbouw. Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst. GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM. VADERLAND, TAAL, VRIJHEID. De vrede in Europa Iets over vleesch. TWEE LEVENS, In Frankrijk. Een en ander DE DENDERBODE. Dil blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes maanden; fr. i-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont vangen zijn ten laste van den schuldenaar. Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutslraat, N. 31, en in alle Poslkantoren des Land. Cuique euutn. Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnissen op 3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele van dit blad. Aalst, den 11 Sept. 189a. Dozor dagen is cr veel gesproken gewor den van don vrede. Dat is heel schoon, maar wij beginnen ons toch een beetje te verwondereu over die gedurige herbaalde verzekeringen van vrede van wege degenen, die de politiek in Europa uitmaken. Wellicht dat men meer en meer om den vrede roept, naarmate het moeilijker wordt den vrede te behoudeD Als men alles gadeslaat kan men niet nalaten ernstig te worden, als men ziet hoe in Eugeland het kabinet Roseberry omvervalt, betreffende ecu punt van bewapening. In Frankrijk heeft minister Ribot moeten mededeelen dat een deel der groote leening, welke de regeering in het kort zal aangaan, dienen moet om oorlogs- uitrustingen te dekken. In Italië staat men voor de bittere zekerheid dat alle welstaud verdwijnt ter oorzako van de eindlooze krijgskosten de gewapende vrede verteert daar al de levende krachten der natie. Geheel de wereld door zien wij niets anders dan naties van kop tot teen in do wapenn gestoken, hoort men niets anders dan wapengeklets en kanonnengedonder en onder al dat krijgsgedommel verschij nen keizers en koningen, bevelhebbers en zeeadmiraleu, gezanten en ministers, die uitgedoscht gelijk krijgsgoden, met het zwaard in de vuist aan de wereld verkon den dat zij den vrede willen en zullen handhaven maar nooit ziet men een keizer, koning of minister werder gaan dan deze ijdele woorden en de hand aan het werk slaan om de ontwapeningen te beginnen. Keizers, koningen en vorsten ontmoeten malkander in feesten, in het midden van al de toebereidselen van den oorlog, zij omhelzen elkander en bezweren dat zij don vrede in het hart dragen, maar nooit zeggen zij Daar wij den vrede in ons hart dragen, laat ons de ontwapening beginnen. Neen, zoo spreken zij niet,maar roepen elkander toe daar wij den vrede wen- schen, laat ons onze strijdmachten ver dubbelen opdat wij onze vijauden kunnen verpletteren. En aldus zijn alle natiën in 't harnas om den vijand te verdelgen, terwijl zij zelve bezwijken onder drukkende lasten. Ziet eens Frankrijk, in welken staat het verkeert onder de aangroeiende krijgslasten. Voor 1896 zijn de uitgaven reeds beraamd op 3,744 millioen, zoodat elke Franschman, dooreen genomen, 93 fr. te betalen zal hebben. Hierbij komen nog belastingan der departementen en der gemeenten die samen omtrent 1,800 millioen bedragen welke de belastingbetalers moeten op brengen. Zoodat in 't geheel over geheel Frank rijk elk hoofd belast is met 140 franks. Eu die toestand verergert nog eiken dag, alle jaren vermeerdert de belasting, en nochtans aldra zullen alle bronnen uitgeput zijn 't zij men wil of niet, men wordt genoodzaakt paal en perk te stel len aan de fabelachtige oorlogskosten, ofwel de toestand voor de belastingbeta lers is niet meer uit te houden en de Staat bewerkt eene nationale bankbreuk. Daarbij komt nog dat Frankrijk de Russo-Cbineesche leeniug zal te dekken hebben van 400 millioen, dan nog eene leening, om vlottende schulden in vaste te veranderen en dat alles moet Frankrijk opbrengen ten langste binnen de 12 maan den en alles maakt de nette ronde som uit van omtrent zevend duizend miljoen komptant geld. Zou een oorlog wel meer kosten Wat zoudt ge zeggen indien 't een jaar door 't ander eens 3 millioen kilos vleesch meer in ons land konden verkocht worden dan thans Dat zou toch nog al winst geven niet waar en de spijs, die de werk man haast niet koopen kan, goedkoopcr maken. 't Is zonde om zien hoeveel vleesch er moet afgekeurd worden dat er nochtans zoo schoon uitziet, dat ge er in bijten zoudt. Eu toch is 't een geluk voor het volk dat er een waakzaam oog wordt ge houden op dien verspreider van de schrik kelijks te aaustekelijkste kwalen, die ziek vleesch heet. Nu schijnt het immers dat het grootste deel daarvan eetbaar kan gemaakt wor den. Reeds werden in den vreemde, te Ber- lyn, Rotterdam en op andere plaatsen uitmuntende uitslagen verkregen. Er werd bevonden dat vleesch van dieren die bij voorbeeld door den microob der tering zijn aangestoken,hoegenaamd geen gevaar meer oplevert zoodra het bij middel van damp tot eene hitte van ongeveer 120 graden is gebracht. Het vleesch dat hoegenaamd niet meer eetbaar blijkt, zou met goed gevolg aldus ontsmet worden vooraleer het begraven wordt, zoodat geeno besmetting zou kun nen ontstaan door den grond of doorziekte van landloopers die het afgekeurd vleesch ontgraven en eten, waar ze kunnen. In alle geval is gebleken, dat er thans millioenca kilos vleesch als meststof die nen, die met zeer veel voordeel en zonder het minste gevaar door koking tot voed sel van menschen en diereu kunnen aan gewend worden, terwijl een zeer klein gedeelte nog als mest zal moeten gebe zigd worden. III. Alma was overeind gesprongen, zoo bleek als een doode haar groote oogen staarden hem aan met eene uitdrukking van waanzin. Gij hebt dat uiet gedaan, niet waar 1 mompelde zij op smeekenden toon, zoo het u het schavot niet te gemoet duet treden, zal het lot, dat u daarna zou nachten, toch een levend begraven zijn. 01 roep u geen droombeelden voor den geest. Ook al stond ge heel i'olen we ér als een man op. Rusland is honderd maal sterker en de ondervinding heeft het ons ge leerd, dat geen vreemde mogendheid ons ooit te hulp komt. Ik bedrieg mij daaromtrent ook geen oogenblik, sprak Iwan hoofdschuddend. Neen, onze poging zal door geen welslagen bekroond worden, maar toch zal zij nuttig wezen, in zooverre, dat zij Rusland bewijzen zal, hoe het bloed der martelaars nog in de aders van het tegenwoordig geslacht bruist, en hoe wij tegen over gansch Europa den dwingeland durven herhalen, boe misdadig hij is een heldenvolk te verdrukken en te folteren. Dat is het ccnigc wal wij bereiken kunnen, doch het i3 wcerd er voor te sterven. HeeR het leven dan alle weerde voor u verloren Bedenk, dat gij eene moeder bezit. Zij hcert nog andere kinderen als ik de naam zal door mijne neven voortgezet worden, en naast hunne droefheid zullen mijne ouders zich toch ook verheugen over het bewustzijn, dat hun zoon als oiïer voor het vaderland is gevallen. Prins Karoskine, zegde het jonge meisje laug- i, ik heh het recht niet, uw besluit aan het wan kelen te brengeu maar zeg mij ten minste dit eene sedert wanneer hebt gij hetzelve opgevat Nog slechts enkele dagen geleden sehcen een dergelijk voornemen nog verre van vast bjj u te staan. Enkele dagen kunnen veel veranderen, ant woordde hij, den blik neerslaande. Ten allen tijde heb ik mij aan de zaak van Polen willen toewijden, ik geloofde echter het oogenblik nog niet gekomen, en daarbij, mijne ziel was nog niet krachtig genoeg ik droomde nog bij uren van geluk mijn moeder las in mijn hartals in een open boek, den dag, waarop zij zegde, dat liefde alleen mij redden kon. Maar waarom hebt gij dan ten minste niet ge wacht, of zij uw pad niet zou verlichten Het was als hadde lwan hare laatste vraag niet ge hoord, want op zachten toon ging hij voort Ja, liefde had mijn behoud kunnen zijn. In mij ook brandde een onleschbarc dorst naar geluk, en ik zou van geen hoogere weelde gedroomd hebben dan Door den lieer Lambert, gezondheids- inspector der stad Gent, werd een toestel uitgevonden waardoor het vleesch ge kookt wordt door saamgepersten water damp. Daardoor wordt het aangestoken of bedorven vleesch naar gelang van zijne bruikbaarhaid tot eetbare stof of tot mest geschikt gemaakt. Wat wij ouder oogen willen leggen is, dat van de 3,000,000 kilog vleesch die thans ieder jaar worden afgekeurd en vernietigd, door toepassing van het nieuw stelsel slechts ongeveer een tiende zal moeten tot mest gebruikt worden, terwijl ongeveer 2,700,000 kilogr. tot voedsel van mensch of dier zullen kunnen dienen. Uit de uitslagen blijkt,dat in de provin cie Antwerpen alleen jaarlijks ongeveer 850 runddieren wegens longtering worden afgekeurd. Moest het vleesch daarvan door koking onschadelijk en eetbaar ge maakt worden, dan kan er nog al een stuiver overschieten. En koevele zulke runddieren treft in Oost-Vlaanderen meer aan Vele menschen zullen bij het lezen hiervan eenen zekeren walg voelen op komen en niet kunnen besluiten tot het gebruiken van zulk gekookt en ontsmet vleesch. Dat ze echter eens even nadenken doen ze nu niet hetzelfde Koken ze niet hun varkensvleesch goed door, ten einde niet door trichinen te worden aangetast En zijn misschien die schrikkelijke woe- kerdieren tuinder te vreezen dan do microben der teringziekte En wanneer ze vleesch eten uit doozen uit Amerika aangebracht, of schijn baar gezond vleesch, waarvan een groot gedeelte min of moor door deu tering- microob is aangetast, kan het hen dan schelen of er voor de koking of brading schadelijke microben in nestelen Want versta eens wel :Eon beest wordt geslacht en er wordt bevonden dat het do longtering heeft. Het vleesch vau dit dier is zeer gezond en onschadelijk van 't oogenblik dat do kiemen der tering gedood zijn. En waarom zou hot dan niet geëten worden De uitvinding van den heer Lambert, wij zijn er zeker van, is geroepen om overgroote diensten te bewijzen. u Wie zich aan anderen spiegelt, spie gelt zich zacht zegt het spreekwoord. Zoo nu iemand verlangt te weten, wat er van goddeloos vrijmetselaarsbestuur te verwachten is, die hoeft slechts den blik op Frankrijk te slaan. Van den eenen kant vervolgt en ver drukt de godsdieustbatende regeering van dit ongelukkig land de kloosterlingen,die, verre van eenig kwaad te stichten, door het leven te slijten aan de zijde eener beminde vrouw, voor hare vreugde, baar welzijn te zotgen dan en ook dan alleen zou ik alle staatkunde hebben prijsge geven, uit vrees de mijucn in mijn ongeluk mede te slepen maar zooveel zonneschijn was voor mü niet weggelegd, mij blijft nog alleen mgn plicht over. Die plicht kan wachten waartoe zoo overijld gehandeld Wilt gij het waarlijk weten Ik smeek u, het mij le zeggen. Welnu dan, omdat ik vergetelheid ga zoeken in het gevaaromdat zelfs de Katorga mij nog barm hartig zal toeschijnen, zoo zij stilling aanbrengt van pijn. Wat zijn de smarten van het lichaam, in verge lijking met die der ziel Hebt gij dan zoozeer geleden vroeg zij op ge- smoorden toon. O antwoordde de jongeling met zonder bitter heid, niemand draagt daaraan schuld als ik alleen. Ik kreeg lief en zonder mij af te vragen, of dit gevoelen geen waanzin was, waaromtrent alles mij zegde, dat ik niets te hopen had, schonk ik mijn ganscbe hart weg, zette ik al mijn ievensgcluk op die eene kaart. Ik heb verloren en bet recht niet mij te beklagen. Eene huivering voor Alma door de leden zij scheen een oogwenk te aarzelen en vervolgde toen bijna onhoorbaar Hebt gij u niet vergist omtrent het gevoel, dat die vrouw u toedroeg t Hebt gij haar ten minste van uwe liefde niet gesproken hunne liefdadige instellingen, hun onder wijs en hunnen arbeid, aan de bevolking onschatbare diensten bewijzen; van den auderen kant legt zij de grootsto toegend- lieid aan den dag voor allerlei hoogge plaatste bedriegers en geldal'truggelaars. die tot hare vrienden behooren. Ook volgde het eene schandaal op het andere. Voor niemand is-het een geheim, dat talrijke hoogweerdigheidsbekleuders in schurftige zaken en geldknoeierijen betrok ken zijn, en het gerecht durft uiet hande len. Waarom niet V Omdat het weet dat de kanker der eerloosheid tot in alle rangen is doorgedrongen; dat ééne aan houding er weldra talrijke andere zou voor gevolg hebben; dat eene volledige zuivering den ondergang van eene menig te rcpublikeinsche kopstukken, misschien wel den val der republiek zelve, zou veroorzaken. En daarom blijft het gerecht der Fran- sche vrijmetselaarsregeering werkeloos en veinst het niet te hooren, noch te zien daarom begunstigt het de vlucht van schelmen, wier plicktigheidsbewijs het in handen heeft; daarom duit het dat dieven en uitbuiters, die voor 't minst in 't gevang thuis hooren, den kop hoog in de lucht blijven steken, en zelfs aan de wetgeving des lands deelnemen. Wie zou kunnen gelooven, dat het Fransche volk aan zulk bestuur zijne goedkeuriug en zijn vertrouwen kan schenken Dit is nochthans zoo de laat ste kiezingen voor de algemecne raden hebben het bewezen. Frankrijk moet dus wel laag gevallen zijn, ten minste indien het waar is, wat een groot schrijver gezegd heeftEen volk heeft altijd de Regeering, die het verdient. Hopen wij dat het in ons vaderland nimmer zoover komen zal, dat ook wij verdienen in de macht van dergelijk vrij - denkersbestuur te vallen. Het Zwijn. Het zwijn heeft den naam een vuil dier te zijn. Daar is nogtans eene voorwaarde bij. Als men het zwijn, gelijk het meest overal gebeurt, in een laag en vuil kot houdt, soms zonder vloer, in een kot waar vocht en natte moeten inblijven, zonder middel er uit te kunnen, gaat het van zei ven dat het niet anders zijn kan. Doet eens het tegenovergesteldehoudt uw zwijn in een proper stalleken, met gemetsten vloer, waar eene grep in is om het vocht te laten uitloopcn, zorgt dat er in dit stalleken eene hoogte zij waarop gij stroo legt, om tot legerstede van het zwijn te dienen, oh, dan zult gij geheel wat anders zien. Het dier zal deze hoogte voor zijn bed O wat hare gevoelens voor mij betreft, daar omtrent liet zg mij geen twijfel over. Mijn weggaan zal haar geen leed doen. Wat weet gij daarvan Is het hart van de vrouw geen doolhof, waarin zij zelve slechts bij vluchtige bliksemflikkeringen kan lezen Zeg mij wie zij is prins, en wellicht zal ik u beter dau gij kunnen vertellen, of gij u niet vergist. Het ware toch te laat. Ik bid u, laat mij miju geheim meenemen. En zoo zg zelve u er om vroeg Waartoe martelt gij mg moedeloos riep hg uit, teu prooi aan eene lievige ontroering. Zoo gij het niet sedert lang geraden hebt, welnu, boor het dan, omdat gij 't wilt Ik ben op u verliefd geworden, Alma Poduawska, en van wie ik toch wist, dat geeu zachter gevoel ooit uwe ziel zou binnensluipen. En... cn gij hebt uw besluit genomen na giste ren 1 hijgde zij. Ja. Misschien had ik nog kuuueu voortleven met uwe onverschilligheid uw haat kon ik niet dragen. Met een doffen kreet liet zij zich aan zijne voeten zinken eu strekte met hulpeloos gebaar de hauden naar hem uit. Waarom stralt gg mij zwaarder dan ik ver- diende prevelde zij op gebroken toon. Ik was schul dig gistcreu, liet was onvergeeflijk u te behandelen zooals ik deed voor al wat gij vuor mg en ook voor mijn armen vader gedaan hadlmaar er komen uren houden, zich wel wachtende er vuiligheid op te doen. Gij zult het zien er van opstaan om zijne natuurbehoeften te gaan voldoen, ergens in eenen hoek zijns kots en ge meenlijk altijd op dezelfde plaats. Wilt gij ter zijner beschikking wat water stellen om zich er in te wentelen en te baden, het zal dan niet een vuil en met slijk besmeurd dier zijn, gelijk in het eerste geval, maar een zuiver net heest gelijk wij het kunnen wenschen. Het zwijn heeft een goed geheugen. Wel is waar heeft het 't verstand niet van den hond, maar er zijn voorbeelden van verkeusverstand, die ten hoogste in zijn voordeel spreken. Er zijn veel personen, die in renbanen verkens gezien hebben, die met het meest vernuft, toeren uitvoerden, die men hun aangeleerd had. Andere malen zijn het verkens, dio men eenen ganschcn dag in vrijheid ge laten had, en die 's avonds alleen naar huis terugkeerden. In St-Bernardus klooster, laat men allo dagen de verkens los zij gaan verre, soms zeer verre, hun voedsel zoeken, en tegen avond, gemeenlijk op hetzelfde uur, ziet men ze allen aan hunnen stal weder om terug. Bewij'st dit niet van het verstand van het zwijn Het vorken is zeer gevoelig aan eeno goede behandeling. Soms gebeurt het dat 't zwyn, slecht bezorgd, gestampt en geslagen, tegen hem die het alzoo behandelt, eenen haat op vat en den eenen of den andereu dag hem eens voor zyne belooning een tandslag toebrengt. Het tegenovergesteld zal ook gebeuren. Men zal zwijnen zien, die men wel be handelt, die jegens hunne oppassers ge heel andere gevoelens voeden, en als ze in hunnen stal komen door luidruchtig gemor huuue tevredenheid uitdrukken. Uit dit alles moet men besluiten dat het zwijn of het- verken, gelijk men het wil heeten, hoegenaamd dit vuil en boos aardig dier niet is, dat men denkt, en dat als zulks zich voordoet, de schuld et- van toe te schrijven is aan hen, die het niet goed oppassen. De Seuaulkiezing te Leu ven. De afgevaardigden der katho lieke Vereenigingen van het arrondisse ment Leuven hebben zondag eene vergadering gehouden voor de aanduiding van eenen kandidaat voor de Senaatkiezing in vervanging van M. Willems, ontslagge ver. De ministers M. Schollaert en M. Nyssens waren aanwezig. M. Van den Bossche werd tot kandidaat uitgeroepen met 142 stemmen op 147. in het leven waarop men krankzinnig wordt van ver twijfeling eu men bet dierbaarste wat men bezit met verwijten zou overladen. Hij poogde baar op te heffen met de woorden Ik wil u niet in deze houding voor mij zien. Neen, Alma; gij hoeft mijne vergiffenis uiet te vragen. Hoeveel pjjn gij mij ook deedt, mijne liefde pleitte u reeds vrij. Alleen zegde het m(j slechts al te goed hoe weinig ik in uw bestaan mcitelde. Zij had geweigerd op te staan en snikte onstui mig Weinig zegt gij, weinig7 Maar hebt gij dan niet geraden, dat zoo ik u noodeloos pijnigde, ik zelve mij daarmcé eene harde boete oplegde 7 Dat, zoo ik u op bet oogenblik verfoeide, bet niet anders geschiedde dan omdat ik mij zelve bescbaldigde gedurende de laatste oogenblikkcn van het bestaan mijns vaders te veel met u bezig te zijn geweestIn dion nacht toen bij stierf, droomde ik alleen van liet geluk, dat wij samen verbonden waren voor altijd, dat gij mij lot uwe vrouw badt gemaakt, en bij dat vreeselgk ontwa ken, bad ik u en mg zelve kunnen vloeken, al ware het slechts om de vreugde van dien droom. Alma riep Karoskine uit, baar bij de ban den grijpende en baar dwingend naar hem op te tien, moet ik daaruit opmaken, dat ook gij?.... Neen, het is niet mogelijk, het kan niet zijn (Wordt voortgezet)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1895 | | pagina 1