Donderdag 24 October 1895. 5 centiemen per nummer. 30sle Jaar. 5026. Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst. GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM. VADERLAND, TAAL, VRIJHEID. BRIEF Socialisten en Landbouwers. TWEE LEVENS. Medeburgers eens opgelet! Landbouw. DEDENDERBODE. Oil blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan istweemaal ter week voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont vangen zijn ten laste van den schuldenaar. Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31, en in alle Postkantoren des Land. Cuique suum. Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00Vonnissen op 3' bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. - Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele van dit blad. ,lalst, don S3 Oct. 18SB. van Z. II. SlHlenians, Uiesuhop van Gent. Met innige droefheid zien Wij dat de gazetten der zoogenaamde PARTIJ- DAENS, niet de minste rekening hou- dendc van deu brief door welken de u Bissckopcn van België, op bevel van Z. II. den Paus, do katholieken van ons land tot eendracht onder elkander aan- manen, heviger dan ooit de verdeeldheid bewerken en verspreidenen de katho- lieke Besturen aanvallen. Zoo veiTe drijven de opstellers dier gazetten den OVERMOED, dat zij hunne lezers pogen te doen gelooven dat, zöö hande- lende, zij de goedkeuring hebben van Z. H. den Paus en van de Bisschoppen. Zulke gedragslijn is te VEROORDEE- LEN, zij is hoogst nadcclig aan de belangen der WARE christcne democra- tie; zij is gansck tegenstrijdig met de gedachten van Zijne Heiligheid en onze Belgische Bisschoppen; en Wij achten het Onze plicht de geloovigen te verma- 8 nen zich door dei-gelijke gazetten niet 8te laten MISLEIDEN. f Antonius, Bisschop van Gent. Hier te lande op den buiten bazuinen de socialisten uit dat er geene grootere voorstaanders van den werkersstand zijn dan zij, dat zij alleen de landbouwnijver heid kunnen redden uit den keerschenden slechten toestand en dat dus voor de land bouwers bij ben alleen hulp te vinden is. Zoo nogtbaus spreken de Duitscho socialisten niet en ze bekennen waarlijk niet te weten wat aan de landbouwers wijs te maken dat zelfs maar eenigen schijn van waarheid bezit. Nu, dit was juist een der hoofdzaken van 't dagorde dat op 't socialistisch congres te Brcslau moest besproken wor den. Do eenen vinden dat men het volledig programma van 't socialism aan de land bouwers niet mag uitleggen, daar vele hervormingen door de socialisten nage jaagd, regelrecht in strijd zijn met de welbegrepeno belangen van de landbou wers en er dus weinige kans van welge- lukkcn bestaat. Anderen, integendeel, oordeelen dat men maar aan de Landbouwers de waar heid zonder doekskens zeggen moet op gevaar af van gesteenigd te worden. Een der rechtzinnigste socialisten.gezel Kautsky, heeft in de NueZeit zijne ziens- 14® VERVOLG. Omdat ik u steeds als eene vreemde behandelde. Uwe ouders zjjn goed voor mij geweest. Ik herinner mij nog slechts dat. in naam uwer lieve moeder. Olga, bezweer ik u, breek met uwen trots Ik kan het niet. Tot dusverre zyl gij ongehuwd gebleven, maar tegen den herfst des levens schrikt de eenzaamheid afgij kunt spoedig trouwen. Zelfs mijn echtgenoot zou niets van mijue han deling vernemen Doch ik zal nooit eenen man naar het altaar volgen. Breng mij niet langer in verzoeking, smeekte de ongelukkige. Gij weet niet wat het is moeder te zijn en nog alleen- gebrek voor zijne kinderen te moeten Verwachten maar ik kan uwe hulp niet aannemen, Alma ik was minder dan eene vreemde voor u, ik beoordeelde u zoo streng, dat ik menigeen tot mijne meening overhaalde. Vergeef mij dat heden gij hebt u niet edeler kunnen wreken voortaan zal ik u zege nen voor hetgeen gij hebt willen doen niemand dan gij zal met een dergelijk voorstel tot mij komen. Niemand ook bezat daartoe zoozeer het recht; en zoo gij dan volstrekt wilt weigeren, zal ik u iets toevertrouwen, dat uzal dwingen aan mijne bede ge hoor te geven. Weet gij waarom ik niet getrouwd ben T I wijze verklaard aangaande het socialis- I tisch landbouwprogramma. aIn den tegenwoordigen toestand der ft n zaken, zegt hij kunnen de socialisten b nietsdoen voor den landbouwer. Wij n zullen voor hem alleen iets kunnen n doen, als de socialisten overal meester zijn. Als de socialisten overal zullen mees ter zijn, dat wil zeggen als al de bijzon dere eigendommen groot en klein zullen binnengepalmd zijn door den Staat als de landbouwer, op pene van gevang, geene hofstede, of land meer van een voet groot zal mogen in eigendom of in pacht bezitten als bij eene slaaf zal geworden zij n die de roode meesters van den dag naar oost en west zullen zendeu om er te werken, in andere woorden, als de land- bouwers op bevel der roode generaals even als de militairen, gedurig van gar nizoen zullen veranderd worden. En verder zegt gezel Kautsky nog «In den tegeuwoordigen toestand vau i) den Staat eu van de samenleving is er i) geen plaats voor een redelijk socialis- s tisch landbouwprogramma. Alles wat n men nu aan do landbouwers kan be- n loven, zijn louter droombeelden. En waaneer zullen de socialisten vol- komeu meester worden Aangaande de antwoord op die vraag, durft gezel Kautsky niets voorzeggen,zoo verre schijnt het tijdstip hem nog verwijderd.... Een socialistisch landbouwprogramma is dus, volgens de bekentenis van dezen reebtzinnigeu gezel, voor 't oogenblik onmogelijk, 't is een droombeeld, eene hersenschim. En men denke niet dat dit alleen waar heid is voor Duitschland,dat is ooR waar heid en volkomene waarheid voor België en andere landen. Wat moet men er uit besluiten Dat alles wat de socialisten op den buiten gaan uitbazuinen över de hulp die zij den kwijnenden landbouw zullen bij brengen, dat alle hunne beloften, eenvou dig leugens en bedrog zijn. De socialistische zendelingen die den buiten moeten bekeeren, houden den zot met de landbouwers, ze willen ze schee- ren zonder zeep. Maar vast en zeker zal het niet lukken, onze landbouwers zijn wel duizend maal te verstandig om zich door die roode fijnaards laten over 't ijs te leiden Er is nog niets besloten in wat betreft de aanwezigheid des Konings bij de ope ning der Kamers het is echter waar schijnlijk van niet, Het gouvernement heeft geen program voor te leggen zijne daden spreken voor hem, en 'tis noodeloos verklaringen te doen met het oog op do gemeentekiezin- gen. Het wacht de stemmingen van 17 november met volle vertrouwen af. Olga blikte baar vol verwondering aan en maakte een ontkennend gebaar. Een ieder heeft mij daarom veroordeeld, hervatte de bezoekster, ik weet het en trachtte niet de wereld tol andere gedachten te brengen. De mannen, welke ik mijne hand weigerde, wreekten do gekrenkte ijdel- licid, door mij van coqucltcrie te beschuldigen. Ook hen liet ik begaanzij wisten al to goed, dat ik hen steeds met de grootste koelheid had bejegend, hen door geen enkel woord het recht gevendo zich bemind te wanen. Maar ik ook, ik heb eenmaal van eeu huise- lykcn heerd gedroomd, naar liefde verlangd en mijne liefde weggeschonken ik ook, ik ben eens verloofd geweest. Gij riep Olga ongeloovig uit, dat huwelijk werd dus verbroken 1 Ja. Door den dood Neen, door het leven, en dat is wreeder. En gij bleeft toch dien man getrouw Zyne herinnering lieert mij over al het overige getroost, mij onverschillig Toor ieder ander gemaakt; ik weet niet, of 't dat is wat gij trouw blijven noemt, maar we) gevoel ik, dat zijn beeld nog altijd met mij voortleeft, alsof hij mij pas gisteren bad verlaten. Diep ontroerd klemde de jonge vrouw hare beide handen vast, Wat heb ik u miskend, fluisterde zij, terwijl ree trauen baar langs de wangen daalden. Wilt gij thans toestemmen in hetgeen ik u vroeg klonk het haastig. Op zondag 12 October 1890 schreef Het Land van A eist. 8 Och, vrienden, omdat wij geschreven n hebben, dat het niet betaamt van altijd ij te komen dreigen met dat woord n scheuring omdat wij geschreven n hebben, dat eenige kiezers hunnen n wil niet mogen opdringenDat u alleman oordeele 8 Er ziju 13 a 1500 katholieke kiezers, n Iu de sektiën van den Neringsbond, b komen er 25 katholieke kiezers, 't is vet, al de rest is liberaal.... Welnu, dat elke groep vau 20 a 25 kiezers moest zeggen en schrijven Ik kom niet, ik doe niet meê,of onze wil moet 8 geschieden, wat zou men hebben ij Och Land, 't is kleer, eene Dwin- gelandij zou men hebben, een alleen- heersching of gekapt strooi, mossel- n schelpen, den Toren van Babel. n Geachte Medeburgers 1 zoo schreef Het Land van Aelst in 1890, ter gelegenheid der gemeentekiezingeu. Ehwel, geachte Medeburgers, wij vra gen het u Moet 't gene Het Land alsdan ten opzichte van den Neeringsbond schreef, nu niet aan de valsche demo- kraten toegepast worden Wij hooren u antwoorden, ja I zeker ja Immers al de wijkclubs te samen kun nen nauwelijks een dertigtal leden samen brengen al de overige zijn liberalen en socialisten, en dat groepke waarvan Het Land van Aelst 't orgaan is roept nu ook Ik doe niet meè of onze wil moet geschieden. Dus ook, in 1890, riep Het Land Weg met de dwingelandij en in 1895, Leve de dwingelandij Wat dient er meer gezegd Nog meer, iu dat zelfde Nr van 12 Oct. 1890, schreef u Het Land van Aelst n ook In uw jongste nummerken, gij be- schrijft met overdrijving, de goede boe it renjaren van vroegere tijden en 't geluk der winkeliers gij schildert af, ook met overdrijving, de slechte jaren die - wij beleven eu gij geeft te verstaan dat ons Gemeentebestuur daar de schuld van is, en gij durft schrijven dat gij dien toestand gaat veranderen HUI 111!» Geachte Medeburgers, handelt Het Land van Aelst nu anders sedert twee volle jaren Voorwaar neen Maar wij zullen Het Land van Aelst zelf zijne veroordeeling laten uitspreken, door de volgende regelen die het boven staande uittreksel onmiddelijk volgen 8 Is er iets belachelijker geschreven Waar g'heel Europa op zoekt enstu- Doch Olga schudde zaelitkeus het hoofd. Gij bedoelt, dat ik niettemin eene vreemde or u blijf, niet waar t Zal ik dan gedwongen zijn u tnyn dierbaar geheim geheel en al te onthullen Gij w eet niet wat het my kost te spreken, na al die jaren gezwegen te hebben. Het is mij, als werd mijne liefde het diepst van mijne ziel bedolven en als moest ik haar opgraven om u zijnen naam te noemen, maar gij wilt niet anders, welnu Gy kunt mijne gift voor kinderen aannemen, ik bezit dezelfde rechten als llclcia en als Paula om u terzij te staan ik ook, ik ben uwe zuster, want ik nas Iwan's bruid en nog altijd acht ik my aan hem gebonden. Een luide kreet beantwoordde dezen laatsten vol- Iwan, de balling, de galeislaaf, de mijnwerker, de levend begravene....! Zij had hem liefgehad, zij, de vrouw, wier zielloosheid spreekwoordelijk bekend was geraakt en zjj beminde hem nog genoeg om in dagen van ellende hare familierechten op tc cischen, ook daar, waar men baar slechts gepijnigd had en miskend ;a wilde zich voor haar op de kniet-n laten neer zinken, maar Alma trok haar met zacht geweld naar zich toe en fluisterde Niet waar, gij weigert mij die gunst niet meer 1 Het zal het ccmge geluk wezen, dat ik ooit van deze liefde verhopen mag. En, neen, de jonge moeder bezit geen kracht meer haar te weigeren wat zij vroeg de toekomst harer kinderen te mogen redden. Haar vertrouwen in de ij deert, waar niemand de oplossing van vindt, ivat voor groote oorzaak heeft de concurrentie uit Amerika, gaat gij n met eenen keer effen strijken, n n De beloften zijn te schoonzei n Balthen en hij verhuisde, n Dus Het Land van Aelst heeft sedert meer dan twee jaren, artikels meêgedeeld die de vraag doen stellen Is er iets belachelijker geschreven Zouden Het Land van Aelst en gansch 't rommelzoo van cbristene demo- krateu, liberalen en socialisten. Ja, al te samen, nu datgene waar g'heel Europa op studeert, waar niemand de oplossing van vindt, ontdekt hebben Wel om den donder, neen I Katholieke Aalstenaars 1 gaan wij ons door die hansworsten laten in de doeken doen Voorzeker neen Allen moeten ze weêr eens in onze azijntobbens vliegen 1 Kalken der boomen. Naar aan leiding van de aanbeveling om vrucht- boomen met kalk te witten, is gezegd, dat dit geen doeltreffend middel is, omdat het ongedierte op de boomen daardoor niet vermindert, de bast voor vorst niet beveiligd wordt, het mos niet wordt ver nietigd, hazen of konijnen niet afgeweerd worden en de poriën van den boom ver stopt geraken, waardoor de boom, als deze niet kan ademen, schade lijdt. Tegen deze argumenten kan gezegd worden, dat het kalken der boomen zon der eenige voorbereiding half werk is. Als men kalken wil, dan moet de boom vooraf met een schraper of harden bezem van mos, van den ouden bast en vau bet ongedierte dat men ontdekken kan ge zuiverd zijn. Is dit gebeurd, dan heeft men op de boomen de plaatsen doen ont staan waar de kalk werken kan. En hoe werkt de kalk dan Zij doodt het weinige ongedierte, dat op den boom nog mocht overgebleven zijn, zij wordt een pleister of liever een opwekkend middel, dat den bast nieuwe werkzaamheid geeft. De boom, op deze wijze behandeld, zal in het volgende jaar een gladden blanken barst vertoonen, en van de gevreesde verstop ping der poriën zal geen spoor meer aan wezig zijn. Hoe zou dit ook kunnen De kalk zit er niet lang op. Vorst, regen, wind en zonneschijn doen de kalk bij kleine stukjes verdwijnen. Voordat de boom zijn werkzaamheden begint en voor dat de lente nadert, is de stam som3 ge heel zuiver. Wat hier over bet kalken jezegd is geldt natuurlijk alleen voor oude joomen, die daarvan de goede gevolgen zullen ondervinden. Hoe moet men melken. Bij het melken der koeien kan men 5 ten hon- menschheid, dat zoozeer door haren echtgenoot ge schokt was geworden, herleefde krachtiger dan ooit, en terwijl zy aan Alma's zijue plaats nam en naar het crhaal van hare korte lijdensgeschiedenis luisterde, erd beider hart vervuld, ontstond er lusschen haar eene gehechlheid, die niets meer in staat zou zijn te verwoesten. Alma Podnawska bepaalde zich niet tot het ge schenk, dat reeds zulk eene groote weldaad was door hare zorgen ontvingen de kinderen steeds alles wat ben slechts eenigermate nuttig kon zijn of genoe gen kon geven, zij raadde hunne wenschen en ook de onuitgesproken zorgou hunner moeder, en de we reld ontdckle dit, dank zy haar groote kieschheid, zoo weinig, dal men voortging haar van gevoelloos heid te beschuldigen. Maar zij komt toch zooveel aan huil by de Texa- kofls, sedert zy alles verloren hebben, wierp op zekeren dag eene goedhartige ziel in het midden. Dat is om des te sterker de tegenstelling met haren rijkdom te voelen uitkomen, luidde het ant woord. Het eenige wat weerde in haar oogen heeft, het gouden kalf. Zij echter bekommerde zich niet meer om het ge fluister der menigte. Had zjj niet een levensdoel ge vonden V. Toen het komplot te Warschau ontdekt was, had czaar gezworen eene voorbeeldige straf aan de derd meer melk bekomen als men zich steeds aan de volgende regels houdt 1° Men drijve de koeien nooit snel van of naar de weide 2° Men meike nauwkeurig steeds op hetzelfde tijdstip 3° Men weze, bijzonder op het melkuur, zeer vriendelijk jegens de koe 4° Als men aan het melken is, zoo doet dit zoo snel en zoo zindelijk moge- 5° Men spreke of denke niet over an dere zaken bij dit werk 6° Men streele de koe, spreke haar zeer vriendelijk toe, als men bij baar komt en weggaat hoe vertrouwelijker men is, des te beter vloeit de melk. Socialistische propaganda. De socialisten, zegt - Le Courtier de Bruxel- lesn hebben een propaganda-boekje uitgegeven, waarin men tweederlei raad gevingen aantreft, te weten voor de tleme landelijke dorpen en voor de nijver- keidseemeentfin In de kleine buitengemeenten moeten, zoo raden de socialisten aan, de gezellen die zouden gekozen geraken, de voorzich tigheid en gespaarzaamheid in acht nemen Men moet de geringe menschen ontzien en ze in hunne denkwijze niet krenken, maar als er in de gemeente groote nij ve raars of eigenaars verblijven, deze moet men dan aanranden en vervolgen. Tweezakkerij dus, maar iD hoofdzaak oorlog aan de rijken, aan de bezitters. Voor 't oogenblik zal men dus de kleine eigenaars ontzien, doch later wanneer de socialisten zullen meester zijn, zal hun plekje grond zoo min gespaard blijven dan de groote eigendommen der kasteel- heeren en rijken. Immers gezel Levêque zegt het ons ge noegzaam in zijnen socialistischen cate chismus V. Zal de grond aan den boer behooren A. Neen, de samenleving alleen zal er eigenaar van zijn. Men zal, zegt - Le Courrier- en het is onbetwistbaar, met de groote eigenaars beginnen om met de kleine te eiudigen de kleine eigenaars en de groote zullen 't zelfde lot ondergaan ze zullen beide bestolen worden indien 'tsocialismus eens meester wordt Bieën. Men heeft berekend dat er, om 62,000 klaverbloemen van haren nektar te berooven, 3,750,000 bezoeken van bieën noodig zijn. Dan hebben de bieën genoeg om een halven kilo honig te verveerdigen. Er bestaat geen enkel dier dat zulk eenen iever aan den dag legt als het vlijtig bietje. oproerlingen op te leggen. Het was reeds veel te lang dat zyn geduld op de proef werd gesteld door da Polen, dat hjj bad kunnen onderwerpen, vernietigen plunderen en dat telkens weer uit het graf opstond om bem te bewijzen, dat zyne zonen in staat bleven tot hetgeen door de vaderen was verricht. In plaats dus van de gevangenen per sleê (kibitka) te laten vervoeren, geljjk dat dikwijls geschiedt met ballingen, die zich slechts aan betrekkelijk kleine misslagen hebben schuldig gemaakt, gelijk bier het geval was geweest, want de muitelingen, het was bewezen geworden, hadden geen bloedvergieten op het oog gehad, maar alleen de stem voor bet ver drukte vaderland willen verheffen, moesten de onge- lukkigcn te voet den langen weg afleggen, die hen van Nertchinsk scheidde, en deze onafgebroken tocht door de bevrozen steppen, over de jjsschotsen van onaf zienbare breede rivieren, door schier onbegaanbare wouden, zou twee volle jaren duren. Het zou nog slechts het preludium hunner smarten zijn. Ten einde elke poging tot ontkomen vooraf te ver ijdelen, werden zy twee aan twee geplaatst achter elkander aan. Een lange, zware ijzeren staaf, waaraan een hnn- ner handen vastgeklonken was, hing in hun mid den en werd aldus door elk gelijktijdig voortge dragen. Wordt voortgeeet)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1895 | | pagina 1