Donderdag 24 October 1895. 5 centiemen per nummer. 30sle Jaar. 5026.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
BRIEF
Socialisten en
Landbouwers.
TWEE LEVENS.
Medeburgers eens opgelet!
Landbouw.
DEDENDERBODE.
Oil blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan istweemaal ter week
voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Cuique suum.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00Vonnissen op
3' bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. - Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad.
,lalst, don S3 Oct. 18SB.
van Z. II. SlHlenians,
Uiesuhop van Gent.
Met innige droefheid zien Wij dat de
gazetten der zoogenaamde PARTIJ-
DAENS, niet de minste rekening hou-
dendc van deu brief door welken de
u Bissckopcn van België, op bevel van
Z. II. den Paus, do katholieken van ons
land tot eendracht onder elkander aan-
manen, heviger dan ooit de verdeeldheid
bewerken en verspreidenen de katho-
lieke Besturen aanvallen. Zoo veiTe
drijven de opstellers dier gazetten den
OVERMOED, dat zij hunne lezers
pogen te doen gelooven dat, zöö hande-
lende, zij de goedkeuring hebben van
Z. H. den Paus en van de Bisschoppen.
Zulke gedragslijn is te VEROORDEE-
LEN, zij is hoogst nadcclig aan de
belangen der WARE christcne democra-
tie; zij is gansck tegenstrijdig met de
gedachten van Zijne Heiligheid en onze
Belgische Bisschoppen; en Wij achten
het Onze plicht de geloovigen te verma-
8 nen zich door dei-gelijke gazetten niet
8te laten MISLEIDEN.
f Antonius, Bisschop van Gent.
Hier te lande op den buiten bazuinen
de socialisten uit dat er geene grootere
voorstaanders van den werkersstand zijn
dan zij, dat zij alleen de landbouwnijver
heid kunnen redden uit den keerschenden
slechten toestand en dat dus voor de land
bouwers bij ben alleen hulp te vinden is.
Zoo nogtbaus spreken de Duitscho
socialisten niet en ze bekennen waarlijk
niet te weten wat aan de landbouwers
wijs te maken dat zelfs maar eenigen
schijn van waarheid bezit.
Nu, dit was juist een der hoofdzaken
van 't dagorde dat op 't socialistisch
congres te Brcslau moest besproken wor
den.
Do eenen vinden dat men het volledig
programma van 't socialism aan de land
bouwers niet mag uitleggen, daar vele
hervormingen door de socialisten nage
jaagd, regelrecht in strijd zijn met de
welbegrepeno belangen van de landbou
wers en er dus weinige kans van welge-
lukkcn bestaat.
Anderen, integendeel, oordeelen dat
men maar aan de Landbouwers de waar
heid zonder doekskens zeggen moet op
gevaar af van gesteenigd te worden.
Een der rechtzinnigste socialisten.gezel
Kautsky, heeft in de NueZeit zijne ziens-
14® VERVOLG.
Omdat ik u steeds als eene vreemde behandelde.
Uwe ouders zjjn goed voor mij geweest. Ik
herinner mij nog slechts dat. in naam uwer lieve
moeder. Olga, bezweer ik u, breek met uwen trots
Ik kan het niet. Tot dusverre zyl gij ongehuwd
gebleven, maar tegen den herfst des levens schrikt
de eenzaamheid afgij kunt spoedig trouwen.
Zelfs mijn echtgenoot zou niets van mijue han
deling vernemen Doch ik zal nooit eenen man naar
het altaar volgen.
Breng mij niet langer in verzoeking, smeekte de
ongelukkige. Gij weet niet wat het is moeder te zijn
en nog alleen- gebrek voor zijne kinderen te moeten
Verwachten maar ik kan uwe hulp niet aannemen,
Alma ik was minder dan eene vreemde voor u, ik
beoordeelde u zoo streng, dat ik menigeen tot mijne
meening overhaalde. Vergeef mij dat heden gij hebt
u niet edeler kunnen wreken voortaan zal ik u zege
nen voor hetgeen gij hebt willen doen niemand dan
gij zal met een dergelijk voorstel tot mij komen.
Niemand ook bezat daartoe zoozeer het recht;
en zoo gij dan volstrekt wilt weigeren, zal ik u iets
toevertrouwen, dat uzal dwingen aan mijne bede ge
hoor te geven. Weet gij waarom ik niet getrouwd ben T
I wijze verklaard aangaande het socialis-
I tisch landbouwprogramma.
aIn den tegenwoordigen toestand der
ft n zaken, zegt hij kunnen de socialisten
b nietsdoen voor den landbouwer. Wij
n zullen voor hem alleen iets kunnen
n doen, als de socialisten overal meester
zijn.
Als de socialisten overal zullen mees
ter zijn, dat wil zeggen als al de bijzon
dere eigendommen groot en klein zullen
binnengepalmd zijn door den Staat
als de landbouwer, op pene van gevang,
geene hofstede, of land meer van een voet
groot zal mogen in eigendom of in pacht
bezitten als bij eene slaaf zal geworden
zij n die de roode meesters van den dag
naar oost en west zullen zendeu om er te
werken, in andere woorden, als de land-
bouwers op bevel der roode generaals
even als de militairen, gedurig van gar
nizoen zullen veranderd worden.
En verder zegt gezel Kautsky nog
«In den tegeuwoordigen toestand vau
i) den Staat eu van de samenleving is er
i) geen plaats voor een redelijk socialis-
s tisch landbouwprogramma. Alles wat
n men nu aan do landbouwers kan be-
n loven, zijn louter droombeelden.
En waaneer zullen de socialisten vol-
komeu meester worden Aangaande
de antwoord op die vraag, durft gezel
Kautsky niets voorzeggen,zoo verre schijnt
het tijdstip hem nog verwijderd....
Een socialistisch landbouwprogramma
is dus, volgens de bekentenis van dezen
reebtzinnigeu gezel, voor 't oogenblik
onmogelijk, 't is een droombeeld, eene
hersenschim.
En men denke niet dat dit alleen waar
heid is voor Duitschland,dat is ooR waar
heid en volkomene waarheid voor België
en andere landen.
Wat moet men er uit besluiten
Dat alles wat de socialisten op den
buiten gaan uitbazuinen över de hulp die
zij den kwijnenden landbouw zullen bij
brengen, dat alle hunne beloften, eenvou
dig leugens en bedrog zijn.
De socialistische zendelingen die den
buiten moeten bekeeren, houden den zot
met de landbouwers, ze willen ze schee-
ren zonder zeep.
Maar vast en zeker zal het niet lukken,
onze landbouwers zijn wel duizend maal
te verstandig om zich door die roode
fijnaards laten over 't ijs te leiden
Er is nog niets besloten in wat betreft
de aanwezigheid des Konings bij de ope
ning der Kamers het is echter waar
schijnlijk van niet,
Het gouvernement heeft geen program
voor te leggen zijne daden spreken voor
hem, en 'tis noodeloos verklaringen te
doen met het oog op do gemeentekiezin-
gen. Het wacht de stemmingen van 17
november met volle vertrouwen af.
Olga blikte baar vol verwondering aan en maakte
een ontkennend gebaar.
Een ieder heeft mij daarom veroordeeld, hervatte
de bezoekster, ik weet het en trachtte niet de wereld
tol andere gedachten te brengen. De mannen, welke
ik mijne hand weigerde, wreekten do gekrenkte ijdel-
licid, door mij van coqucltcrie te beschuldigen. Ook
hen liet ik begaanzij wisten al to goed, dat ik hen
steeds met de grootste koelheid had bejegend, hen
door geen enkel woord het recht gevendo zich bemind
te wanen. Maar ik ook, ik heb eenmaal van eeu huise-
lykcn heerd gedroomd, naar liefde verlangd en mijne
liefde weggeschonken ik ook, ik ben eens verloofd
geweest.
Gij riep Olga ongeloovig uit, dat huwelijk
werd dus verbroken 1
Ja.
Door den dood
Neen, door het leven, en dat is wreeder.
En gij bleeft toch dien man getrouw
Zyne herinnering lieert mij over al het overige
getroost, mij onverschillig Toor ieder ander gemaakt;
ik weet niet, of 't dat is wat gij trouw blijven noemt,
maar we) gevoel ik, dat zijn beeld nog altijd met mij
voortleeft, alsof hij mij pas gisteren bad verlaten.
Diep ontroerd klemde de jonge vrouw hare beide
handen vast,
Wat heb ik u miskend, fluisterde zij, terwijl
ree trauen baar langs de wangen daalden.
Wilt gij thans toestemmen in hetgeen ik u
vroeg klonk het haastig.
Op zondag 12 October 1890 schreef
Het Land van A eist.
8 Och, vrienden, omdat wij geschreven
n hebben, dat het niet betaamt van altijd
ij te komen dreigen met dat woord
n scheuring omdat wij geschreven
n hebben, dat eenige kiezers hunnen
n wil niet mogen opdringenDat
u alleman oordeele
8 Er ziju 13 a 1500 katholieke kiezers,
n Iu de sektiën van den Neringsbond,
b komen er 25 katholieke kiezers, 't is
vet, al de rest is liberaal.... Welnu,
dat elke groep vau 20 a 25 kiezers
moest zeggen en schrijven Ik kom
niet, ik doe niet meê,of onze wil moet
8 geschieden, wat zou men hebben
ij Och Land, 't is kleer, eene Dwin-
gelandij zou men hebben, een alleen-
heersching of gekapt strooi, mossel-
n schelpen, den Toren van Babel. n
Geachte Medeburgers 1 zoo schreef
Het Land van Aelst in 1890, ter
gelegenheid der gemeentekiezingeu.
Ehwel, geachte Medeburgers, wij vra
gen het u Moet 't gene Het Land
alsdan ten opzichte van den Neeringsbond
schreef, nu niet aan de valsche demo-
kraten toegepast worden
Wij hooren u antwoorden, ja I zeker
ja
Immers al de wijkclubs te samen kun
nen nauwelijks een dertigtal leden samen
brengen al de overige zijn liberalen en
socialisten, en dat groepke waarvan
Het Land van Aelst 't orgaan is
roept nu ook Ik doe niet meè of onze
wil moet geschieden.
Dus ook, in 1890, riep Het Land
Weg met de dwingelandij en in
1895, Leve de dwingelandij
Wat dient er meer gezegd
Nog meer, iu dat zelfde Nr van 12
Oct. 1890, schreef u Het Land van
Aelst n ook
In uw jongste nummerken, gij be-
schrijft met overdrijving, de goede boe
it renjaren van vroegere tijden en 't geluk
der winkeliers gij schildert af, ook
met overdrijving, de slechte jaren die
- wij beleven eu gij geeft te verstaan dat
ons Gemeentebestuur daar de schuld
van is, en gij durft schrijven dat gij
dien toestand gaat veranderen HUI 111!»
Geachte Medeburgers, handelt Het
Land van Aelst nu anders sedert twee
volle jaren
Voorwaar neen
Maar wij zullen Het Land van Aelst
zelf zijne veroordeeling laten uitspreken,
door de volgende regelen die het boven
staande uittreksel onmiddelijk volgen
8 Is er iets belachelijker geschreven
Waar g'heel Europa op zoekt enstu-
Doch Olga schudde zaelitkeus het hoofd.
Gij bedoelt, dat ik niettemin eene vreemde
or u blijf, niet waar t Zal ik dan gedwongen zijn u
tnyn dierbaar geheim geheel en al te onthullen Gij
w eet niet wat het my kost te spreken, na al die jaren
gezwegen te hebben. Het is mij, als werd mijne liefde
het diepst van mijne ziel bedolven en als moest ik
haar opgraven om u zijnen naam te noemen, maar gij
wilt niet anders, welnu Gy kunt mijne gift voor
kinderen aannemen, ik bezit dezelfde rechten als
llclcia en als Paula om u terzij te staan ik ook, ik
ben uwe zuster, want ik nas Iwan's bruid en nog
altijd acht ik my aan hem gebonden.
Een luide kreet beantwoordde dezen laatsten vol-
Iwan, de balling, de galeislaaf, de mijnwerker, de
levend begravene....! Zij had hem liefgehad, zij, de
vrouw, wier zielloosheid spreekwoordelijk bekend
was geraakt en zjj beminde hem nog genoeg om in
dagen van ellende hare familierechten op tc cischen,
ook daar, waar men baar slechts gepijnigd had en
miskend
;a wilde zich voor haar op de kniet-n laten neer
zinken, maar Alma trok haar met zacht geweld naar
zich toe en fluisterde
Niet waar, gij weigert mij die gunst niet meer 1
Het zal het ccmge geluk wezen, dat ik ooit van deze
liefde verhopen mag.
En, neen, de jonge moeder bezit geen kracht meer
haar te weigeren wat zij vroeg de toekomst harer
kinderen te mogen redden. Haar vertrouwen in de
ij deert, waar niemand de oplossing van
vindt, ivat voor groote oorzaak heeft
de concurrentie uit Amerika, gaat gij
n met eenen keer effen strijken, n
n De beloften zijn te schoonzei
n Balthen en hij verhuisde, n
Dus Het Land van Aelst heeft sedert
meer dan twee jaren, artikels meêgedeeld
die de vraag doen stellen Is er iets
belachelijker geschreven
Zouden Het Land van Aelst en
gansch 't rommelzoo van cbristene demo-
krateu, liberalen en socialisten. Ja, al te
samen, nu datgene waar g'heel Europa
op studeert, waar niemand de oplossing
van vindt, ontdekt hebben
Wel om den donder, neen I
Katholieke Aalstenaars 1 gaan wij ons
door die hansworsten laten in de doeken
doen
Voorzeker neen Allen moeten ze weêr
eens in onze azijntobbens vliegen 1
Kalken der boomen. Naar aan
leiding van de aanbeveling om vrucht-
boomen met kalk te witten, is gezegd, dat
dit geen doeltreffend middel is, omdat
het ongedierte op de boomen daardoor
niet vermindert, de bast voor vorst niet
beveiligd wordt, het mos niet wordt ver
nietigd, hazen of konijnen niet afgeweerd
worden en de poriën van den boom ver
stopt geraken, waardoor de boom, als
deze niet kan ademen, schade lijdt.
Tegen deze argumenten kan gezegd
worden, dat het kalken der boomen zon
der eenige voorbereiding half werk is.
Als men kalken wil, dan moet de boom
vooraf met een schraper of harden bezem
van mos, van den ouden bast en vau bet
ongedierte dat men ontdekken kan ge
zuiverd zijn. Is dit gebeurd, dan heeft
men op de boomen de plaatsen doen ont
staan waar de kalk werken kan. En hoe
werkt de kalk dan Zij doodt het weinige
ongedierte, dat op den boom nog mocht
overgebleven zijn, zij wordt een pleister
of liever een opwekkend middel, dat den
bast nieuwe werkzaamheid geeft. De
boom, op deze wijze behandeld, zal in het
volgende jaar een gladden blanken barst
vertoonen, en van de gevreesde verstop
ping der poriën zal geen spoor meer aan
wezig zijn. Hoe zou dit ook kunnen De
kalk zit er niet lang op. Vorst, regen,
wind en zonneschijn doen de kalk bij
kleine stukjes verdwijnen. Voordat de
boom zijn werkzaamheden begint en voor
dat de lente nadert, is de stam som3 ge
heel zuiver. Wat hier over bet kalken
jezegd is geldt natuurlijk alleen voor oude
joomen, die daarvan de goede gevolgen
zullen ondervinden.
Hoe moet men melken. Bij het
melken der koeien kan men 5 ten hon-
menschheid, dat zoozeer door haren echtgenoot ge
schokt was geworden, herleefde krachtiger dan ooit,
en terwijl zy aan Alma's zijue plaats nam en naar het
crhaal van hare korte lijdensgeschiedenis luisterde,
erd beider hart vervuld, ontstond er lusschen haar
eene gehechlheid, die niets meer in staat zou zijn te
verwoesten.
Alma Podnawska bepaalde zich niet tot het ge
schenk, dat reeds zulk eene groote weldaad was
door hare zorgen ontvingen de kinderen steeds alles
wat ben slechts eenigermate nuttig kon zijn of genoe
gen kon geven, zij raadde hunne wenschen en ook
de onuitgesproken zorgou hunner moeder, en de we
reld ontdckle dit, dank zy haar groote kieschheid,
zoo weinig, dal men voortging haar van gevoelloos
heid te beschuldigen.
Maar zij komt toch zooveel aan huil by de Texa-
kofls, sedert zy alles verloren hebben, wierp op
zekeren dag eene goedhartige ziel in het midden.
Dat is om des te sterker de tegenstelling met
haren rijkdom te voelen uitkomen, luidde het ant
woord. Het eenige wat weerde in haar oogen heeft,
het gouden kalf.
Zij echter bekommerde zich niet meer om het ge
fluister der menigte. Had zjj niet een levensdoel ge
vonden
V.
Toen het komplot te Warschau ontdekt was, had
czaar gezworen eene voorbeeldige straf aan de
derd meer melk bekomen als men zich
steeds aan de volgende regels houdt
1° Men drijve de koeien nooit snel van
of naar de weide
2° Men meike nauwkeurig steeds op
hetzelfde tijdstip
3° Men weze, bijzonder op het melkuur,
zeer vriendelijk jegens de koe
4° Als men aan het melken is, zoo doet
dit zoo snel en zoo zindelijk moge-
5° Men spreke of denke niet over an
dere zaken bij dit werk
6° Men streele de koe, spreke haar
zeer vriendelijk toe, als men bij baar
komt en weggaat hoe vertrouwelijker
men is, des te beter vloeit de melk.
Socialistische propaganda. De
socialisten, zegt - Le Courtier de Bruxel-
lesn hebben een propaganda-boekje
uitgegeven, waarin men tweederlei raad
gevingen aantreft, te weten voor de
tleme landelijke dorpen en voor de nijver-
keidseemeentfin
In de kleine buitengemeenten moeten,
zoo raden de socialisten aan, de gezellen
die zouden gekozen geraken, de voorzich
tigheid en gespaarzaamheid in acht
nemen
Men moet de geringe menschen ontzien
en ze in hunne denkwijze niet krenken,
maar als er in de gemeente groote nij ve
raars of eigenaars verblijven, deze moet
men dan aanranden en vervolgen.
Tweezakkerij dus, maar iD hoofdzaak
oorlog aan de rijken, aan de bezitters.
Voor 't oogenblik zal men dus de kleine
eigenaars ontzien, doch later wanneer de
socialisten zullen meester zijn, zal hun
plekje grond zoo min gespaard blijven
dan de groote eigendommen der kasteel-
heeren en rijken.
Immers gezel Levêque zegt het ons ge
noegzaam in zijnen socialistischen cate
chismus
V. Zal de grond aan den boer
behooren
A. Neen, de samenleving alleen
zal er eigenaar van zijn.
Men zal, zegt - Le Courrier- en het
is onbetwistbaar, met de groote eigenaars
beginnen om met de kleine te eiudigen
de kleine eigenaars en de groote zullen
't zelfde lot ondergaan ze zullen beide
bestolen worden indien 'tsocialismus eens
meester wordt
Bieën. Men heeft berekend dat er,
om 62,000 klaverbloemen van haren
nektar te berooven, 3,750,000 bezoeken
van bieën noodig zijn. Dan hebben de
bieën genoeg om een halven kilo honig te
verveerdigen. Er bestaat geen enkel dier
dat zulk eenen iever aan den dag legt als
het vlijtig bietje.
oproerlingen op te leggen. Het was reeds veel te lang
dat zyn geduld op de proef werd gesteld door da
Polen, dat hjj bad kunnen onderwerpen, vernietigen
plunderen en dat telkens weer uit het graf opstond
om bem te bewijzen, dat zyne zonen in staat bleven
tot hetgeen door de vaderen was verricht.
In plaats dus van de gevangenen per sleê (kibitka)
te laten vervoeren, geljjk dat dikwijls geschiedt met
ballingen, die zich slechts aan betrekkelijk kleine
misslagen hebben schuldig gemaakt, gelijk bier het
geval was geweest, want de muitelingen, het was
bewezen geworden, hadden geen bloedvergieten op
het oog gehad, maar alleen de stem voor bet ver
drukte vaderland willen verheffen, moesten de onge-
lukkigcn te voet den langen weg afleggen, die hen van
Nertchinsk scheidde, en deze onafgebroken tocht door
de bevrozen steppen, over de jjsschotsen van onaf
zienbare breede rivieren, door schier onbegaanbare
wouden, zou twee volle jaren duren.
Het zou nog slechts het preludium hunner smarten
zijn.
Ten einde elke poging tot ontkomen vooraf te ver
ijdelen, werden zy twee aan twee geplaatst achter
elkander aan.
Een lange, zware ijzeren staaf, waaraan een hnn-
ner handen vastgeklonken was, hing in hun mid
den en werd aldus door elk gelijktijdig voortge
dragen.
Wordt voortgeeet)