Donderdag 50 Januari 1896. 3 centiemen per nummer. o0s,e Jaar. 50M.
Landbouw.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGEND03I.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
GOUDDORST.
TWEE LEVENS.
De twee staarten.
Vlaamsche belangen.
DE DENDERBODE,
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 5 frankmet de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-2o voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitanliën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
•V Y -
Cuique
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnissen og
3' bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden Met teruggestuurd.
lleeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
uijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad.
Aalsl, den 39 Jan. 1896.
E mannen van dejoderij en der vrijmetso-
larij, wiens god het goud is.
De zucht naar roem, naar goud en zin
genot, zijn drij hoofdkwalen van den
mensch, en hij die ze niet weet in te too
rnen, moet tot de jammerlijkste gevolgen
komen. En in onze eeuw straalt do zucht
naar goud bijzonderlijk door, omdat velen
het goud gebruiken als de miduel tot het
verwerven van roem en 't verkrijgen van
genot.
De volkeren die het schouwspel leve
ren van den onverzadelijken dorst naar
goud, zijn diep gezonken. Treurig is het
gesteld, waar men het gouden kalf aan
bidt. In zoo eenc wereld, doet het goud
alles voor zijne voeten kruipen, en de
eerloosste schurken geven er veelal den
toon.
Van den zucht naar goud, in zijnen
leegsten en afzichtelijksten aard, geeft
het tegenwoordig Frankrijk nu eeu voor
beeld, welk iu weinig andere tijdstippen
der geschiedenis overtroffen werd.
Met zwarte kool, zal het tijdstip dei-
derde republiek aangeteekend staau, als
eeu tijdvak vau de leegste omkooperij
door goud, van den gevlockten dorst
naar goud.
Als de Frauschman zijn nieuwsblad ter
hand neemt, moet hij zijn eigen afvragen
welk een nieuw schandaal er nu is te
berde gekomen. En gewoonlijk ziet hij
eene nieuwe reeks van namen, die tot
dusverre als eerlijk aanzien werden, en
die zich door de schandelijkste omkoo
perij hebben bezoedeld.
Een pestwalm hangt nu in de Fransche
lucht,over de hoogste kringen,en men moet
zich afvragen of er, onder al de toonge
vers van den dag, dan waarlijk geeue
eerlijke menschen meer te vinden zijn.
Panama, 't was een ongehoord schan
daal, waar veel sterren uit den poli-
tieken hemel zijn verduisterd, doch waar
bij nog meer verdoken is gebleven.
En andere goklschandaleu volgden,
van sociëteiten allerhande, van onderne
mingen en leveringen in 't groot, en de
grootste namen, zoo men meende,
waren met der daad deze van gemeene
kerels, zouder eer en zonder geweten, die
door goud wareu omgekocht, die logeu
en bedrogen en den minderen man teu
gronde richtten.
Trouwens, de mindere man kan achter
de schermen niet kijken hij kent geheel
dat weefsel van eerloosheden uiet hij
geeft zijn geld, hieraan of daarin, en weg
is het bedrogen geruïneerd door die
ellendigo goudwolven uit hoogere krin
gen.
Maar ja, 't is ook waar, dat Frankrijk
nu wordt gericht en beheerd door de
26° VERVOLG.
Voor hot venster zijner kamer, op eene rustbank
uitgestrekt, volgde bij met sombere blikken de
dwarrelende blaren, die langzaam van de boomen
vielen Het daglicht was reeds aan het dalen, in het
westen ging de zon bloedrood onder, en bij dat
schouwspel werd het hem plotseling te moede, alsof
ook zijn leven spoedig voorb(j zou wezen en hjj de
takken niet weer met nieuw groen zou zien tooien.
Het bestaan zelf betreurde hij nietal wat daaraan
gloed verleende, was voor hem verdwenen, en toch
fees er een brandend verlangen naar nog een weinig
geluk in hem op hjj zou alles gegeven hebben om
nog eenmaal, ai ware het ook slechts voor een uur,
iets uit het vcrledene voor zich op t« zien dagen.
Zoozeer was hjj in zijne gedachten verdiept, dat hij
biets vernam van een herhaald likken op de deur
ïijncr kamer en opschrikte door liet knarsen van het
roestige slot. Maar reeds in het volgende oogenblik
was hjj overeind gespiongen. Hij had de binnentre
dende herkend en riep op woesten toon
(«ij hier Gij hebt het gewaagd tot mij te
komen
Meer kon hij niet zeggen eene zware hoestbui
brak zijne woorden af.
Alma Podnawska beschouwde hem stilzwijgend.
Het laatste goud-schaudaal iu Frauk-
rijk, is dat van Max Labaudy, bijgenaamd
le Petit Sucrier.
Ziedaar een jongeling, nog een kiud
bijna, zwak van natuur, slecht opgevoed,
zonder vaste godsdienstelijke beginselen,
maar erfgenaam van veel miljoenen.
Deze doet zijne intrede iu c'e Parijsche
wereld, in dc wereld van den sport, van
de high life, van het tout Paris in een
woord, vau het genot en de weelde.
En ziet, dien arme jongeling is zooda-
danig door de goudjagers omringd en
omkletst geworden, dat hij beter in han
den van struikroovers zou gevallen zijn.
Het was, door alle slach van goudhon
den, eene ware klopjacht naar de miljoe
nen. doordien men wist dat zij in zwakke
en onervarene handen waren.
Geene middels werden gespaard, om
dit ongelukkig schaap te berooveu, te
pluimen, tot bodelaar te maken. En ja,
bedelaar, in den waren zin des woords,
zou dien ongelukkige geworden zijn,
had de de dood hem op twintigjarigen
leeftijd niet weggemaaid.
Eene eerlooze, omgekochte pers, schreef
allerlei dingen, om den jongeling te be
driegen en hem zijn goud af te persen.
Nu eens streelde zij zijne ijdelheid toen
deed zij hem de bloedigste verwijtsels
eene andere maal waren bet historiën
vau den meest romantischen aard, en dat
kwam al uit om goud af te persen goud i
om tc schrijven, goud om te zwijgeu,
goud om te loochenstraffeu. Goud maar,
altijd goud.
Wat al andere eerlooze netten en weef
sels er rond dit arm schepsels werden
gespannen, door roofvogels vau de ake
ligste soort, dat is letterlijk onzeggelijk.
Het gerecht heeft dc zaak in hauuen, en
men staat verbaasd en verslegen bij de
namen die aan den dag komen en die
aasden op de miljoenen van Max La
baudy.
Max Labaudy moest soldaat worden,
gelijk al de andere Franschmans. Weeral
een middel voor do goudhonden. Dac
kranke lichaam, door uitspattingen afge
mat, kon tegen de vermoeienissen van
het soldatenleven niet meer. Hem ver
plichten te dienen, 't was zijn doodvon
nis. En ziet, nu zou het goud zich op dat
ongelukkig schepsel wreken.
Vrijstelling, die aan den eersten den
besteu werkmauszoon zou worden toege
staan, die ziekelijk zou geweest zijn gelijk
Max Labaudy, werd aan dezen miljoenen-
jongeling geweigerd.
Veel goud, veel miljoenen reeds,
had hij aan schurftige wezrns ter band
gesteld, op de manier gelijk wij zeggen.
Maar hij had ze toch niet al kunnen vol
doen, en nu namen degeucn welke hij had
afgewezen wraak.
En zij schreven nu weêr, die goudhon-
deD, dat Labaudy vrijstelling van dienst
zou krijgen, omdat door goud alles te
koop is, ook in het leger.
Dit geschrijf ging verre, lezer, onge
looflijk verre, en wij kunnen geheel die
cmdelooze zaak maar in het kort vermel
den. En ondertusschen beloofde men den
knaap het geschrijf te doen staken, we
derom voor goud, en voor veel goud. Eu
andere goudraven zeiden voor zijne vrij
stelling te zullen zorgen, wederom voor
goud. En daaronder waren er die beloof
den, voor die vrijstelling, de hoogste per
sonen te zullen spreken, «bij welke zij
veel invloed hadden. wederom voor
goud. Een van die akelige goudmaunen
zou den gezant van Rusland spreken,
op wien bij veel invloed had, en na
tuurlijk, do Fransche overheid zou aan
dien gezant de gevraagde vrijstelling niet
durven weigeren Eu den gezant kende
den belover aleens nieten had hem nooit
gezien 1
Nu dan, die vreeze voor de bedreigin
gen der lasteraars ging zoo verre, dat de
militaire overheid er voor zwichtte, en
meende don armen jongeling zijn ontslag
uit den militairen dienst te moeten wei
geren. Wel hadden drij militaire genees-
heeren, die van malkaar niet wisten, Max
Labaudy volkomen tot den militairen
dienst onbekwame verklaard. Het hielp
al niet. Medoogcnloos werd hij bij bet
leger behouden.
En Max Labaudy is gestorven, dood-
gejaagd door eene ware rooversbende,
welke hem vervolgde, gelijk jachthonden
een stuk wild vervolgen. Maarzij hadden
reeds de drij vierden van zijne miljoenen
in handen....
Welt eene verwoesting had het lijden bij hem aange
richt Hij scheen nog langer dan te voren zijne
kleercn hingen als over een geraamte de volle
baard dien hij droeg, was niet bij machte te verbergen,
hoe ingezonken zijne wangen waren en het koorts
vuur van zynen blik verschrikte haar, doch hij werd
haar slechts te dierbaarder om het lijden, dat zij in
zijn geheel wezen las, en zij sprak -met zachte stem
Zoo gij mij straks nog wilt verjagen, zal ik gaan,
maar luister eerst naar hetgeen ik u te zeggen heb.
Zelfs schuldigen hoort men aan, als zij iets tot hunne
verdediging hebben aan te voeren.
Is NesdortT dan niet bij u geweest 1
Ja, hij kwam tot mij.
En hij heeft u niet verhinderd Lier heen te
gaan riep hij vol bitterheid. O I ik begrijp het reeds
Paul bezit eene grenzeloozc toewijding, een ongeloo
flijken moed, doch hij is niet bestand geweest tegen
dc heillooze betoovcring, die van u uitgaat, hij heeft,
in weerwil van al wal hjj wist, u een engel geloofd
en u niet verboden tot mij te gaan. Hij ook, hij zal
door u ten verdrrve worden gesleept, gelijk het geval
was met allen, die u liefhadden.
Alina scheen zijne woorden nauwelijks verstaan
ie hebben. Haar lilik rustte met cindelooze (eerder
heid op die verwelkte trekken, die ineengedoken ge
stalte. slechts een bouwval van het verleden, en zij
mompelde, terwyl de tranen haar onverhinderd langs
het gelaat stroomden
Gjj zjjt dus toch weergekeerd
Ja, ik ben weergekomen sprak hij somber. En
w«et gij wat alleen bij machte was mij over te halen
Dc Fransche justicie onderzoekt de
zake van Max Labaudy's beroovers voort.
Een geheele troep zit reeds achter de
grendels. Nu zijn er wéér twee gevat die
in de schrijverswereld eeu en grooten
naam hadden, Civry, opsteller vau den
Echo de l'Artnée, en Jacques Saint-Cöre,
(Rosenthal,) die onder dien duikuaam
schreef in den Matin en in den Figaro.
En dat waren do mannen die in Frankrijk
de publieke opinie wilden leiden
Die Jacques Saiut Cère was de kerel
die bij dcu Russischeu gezant de vrijstel
ling van Max Labaudy zou bepleiten
En wat deze die zich graaf De Costi
noemde gedaan beeft, is nog walgelijker.
Hij schreef artikels in zekere bladen,
waarin bij fel en dreigend uitviel tegen
de regeermg eu tegen do militaire over
heid, om het ontslag van Max Labaudy
uit den militairen dienst te beletten. Eu
met die artikels ging hij dan tot bij den
ongclukkigen jongeling, en hij wist van
hem groote sommen te bekomen, in 't ge
heele 300,000 frank, zoogezeid om de
schrijvers welke hem aanvielen, te doen
veranderen te zijnen voordeele....
tot eene poging, die hopeloos scheen, waarbij 'k wist,
dat inijn laatste levenskrachten verspeeld zouden
worden Het was het verlaugen paal en perk tc
stellen aan uwe onbeschaamdheid en te verhinderen
nog langer mijn ouderlijk huis te ontheiligen.
Ditmaal had zijne onrechtvcerdigheid haar doelwit
bereikt. Doodsbleek, met flikkerende oogen gaf
jonge vrouw ten antwoord
Paul NesdortT weet niets van mijne komst lot
u af. Ik besloot daartoe eerst nadat hij mij verlaten
had. Maar zelfs u verbied ik, mij langer te bclecdigen.
Gij hebt het goedgevonden mij uwen vriend toe U
zenden om mij te komen hoonen aau mijnen eigen
heerd, ik heb daarna het recht u te herinneren, dat
alles zijne grenzen heeft.
Half overwonnen door den kalmcn trots die uit
haar ganscbe houding sprak, hernam Iwan met een
spotlach
Ik zie u liever aldus, wanneer gij, zoo als
daareven, een gevoel wilt huichelen, dal sedert lang
tussclicn ons gestorvon is. Nu ten minste werpt gjj
uw masker af.
Op dit oogenblik weid de deur van het vertrek
opengeworpen en NesdortT snelde op Karoskinc toe.
Alma ziende, bleel hjj echter staan en mompelde,
haar vol eerbied dc hand kussende
Gij hier En dal vóór mij Dat is goed, dat is
groot van u.
Ziet gjj wel, dat ik gelijk had riep Iwan scham-
ir lachend uit, mijn vriend heeft zich door mijne
vroegere bruid laten bctooveren en gelooft haar ook
al het ideaal van alle mcnscbelijke volmaaktheden.
En nog alle dagen vergroot en verlangt
i de lijst der eerloozen, die op zoo'n
i schurftige wijze jacht mieken op bet goud
van den Petit Sucrier
Groote landen zijn, na vreeselijke oor
logen, ondergegaan in bloed. Zou Frank
rijk dan, eertijds het schoonste land der
aarde, veroordeeld zijn om te versmach
ten in den modder Helaas, het is in
slechte handen, in banden van joden en
vrijmetselaars, lieden zonder geweten, en
dio, gelijk wij zeiden, slechts den goudgod
aanbidden, liet gouden kalf. En door dat
goud, verschaffen zij zich zelve toen roem
en genot.
Velen iu Frankrijk weigeren te buigen
voor den God der gerechtigheid. En in de
plaats daarvan, liggen zij geketend door
de mannen der schurkerij.
Do twee staarten, die de liberale partij
sedert ettelijke jaren tot hare welver
diende straf achter haar sleept, zijn voor
goed bezig hun hoofd op te eten. De li
beralen-progressisten en de socialisten
gaan zich te samen slaan Fcron beeft
het verklaard op een feestmaal te Gent
eu Janson op eene liberale vergadering
te Brussel.
Wat meer is, de liberalen-progessisten
loopen de socialisten na en maken zich
zoo klein en nederig mogelijk om toch
onder de plooien der roode vod gehuisvest
te worden. Over cenige dagen heeft de
- Fédération Progresisste aan den Be
stuurraad der socialistische partij een
schrijven gezonden, waarin zij hare ver
binding vraagt met dezo partij, om te
samen met baar den strijd in de toeko
mende wetgevende kiezingen tegen dc
katholieken en de liberalen aan te gaan
Zoo ver moest het komen en... verder
nog I Wat hebben de katholieken altijd
voorzegd de liberale partij heeft de so
cialisten voortgebracht en dezen zullen
hunne stiefmoeder... opeten. Die voor
zegging is op het punt zich te verwezen
lijken binnen kort gaan nog slechts twee
partijen hier in België leven, de katho
lieken en de socialisten. De eigendom,
de familie en do Godsdienst benevens
onze nationale instellingen zullen geene
andere verdedigers meer vinden dan de
katholieken. De strijd zal hevig zijn en
bet is niet te voorzien wat er uit voort zal
komen. God behoede Belgenland
De Nederlandsche regeering is niet te
vreden met den invoer van rundvee, ook
wordt thans de opening der grens
vraagd voor de ver kens.
Als het Belgisch gouvernement hierin
toestemt, dan mogen wij zeggen boeren
rolt uwe matten 1
Als door eene slang gebeten, hief Paul zich over
eind en wierp den jongen man een verpletterenden
blik toe.
Ja, verklaarde hij met kracht, ik draag gravin
Podnawska de grootste bewondering toe, die
sterveling voor een ander tan Locsteren nooit zal
ik het mij zelf vergeven cr toe bijgedragen te hebben
uwen twijfel iu haar te versterken. Ik heb veel goed
tc maken tegenover haardoch gij ook, gij hebt
haar vergiffenis tc vragen, want gij hebt haar voor
heen gekend en liefgehad gelijk zij was en al
berinucringcn hadden u moeten zeggen, dat zij niet
in staal kon zijn tot dat, wat gij geloofdet.
Dc bckeering is volkomen geweest, dat zie ik,
spotte de balling.
Zwijg riep NesdortT driftig, in mijn bijzijn zult
gij deze vrouw geen pijn meer doen. Ik heb uwe
opdracht vervuld en het zal lang duren, eer ik het u
en ook mijzelven vergeef, mij met die onweerdige
taak belast te hebben, want zij heeft mij slechts ver
nedering op vernedering gebrachtthans is het uwo
beurt voor u zeiven le blozen.
Ik bid u mijnheer smeekte Alma.
O Laat hem gerust uitspreacn I zegde Iwan
schouderophalend en met eene uitdrukking vau onbe
schrijfelijke minachting, het zal lang duren, eer hij
my overtuigd heeft.
Paul wierp hem een doorborenden blik toe en door
zijne verontweerdiging tot onbai mbarligbeid gedreven,
vroeg hij
Welke rechten hebt gy op uwe vroegere bruid,
dat gij haar in het stof zoekt te dwingen
Januari 1896.
Achtbare Heer Volksvertegcntcoordigen,
De volgende brief werd naar de Vlaam-
sche Katholieke Volksvertegenwoordigers
gezouden
Het zal u voorzeker niet ontgaan zijn,
met weikeu luister en met weikeu geest
drift het Vlaamscho volk heeft hulde ge
bracht te Brugge aan de verdedigers zij
ner taalreehten en van zijn volksbestaan
in de Kamers, den zondag 22 Augusti van
bet verleden j aar.
Niettegenstaande den dank UEd. ver-
-huldigd, om bet onderteekenen, neer
leggen, verdedigen en stemmen van
Vlaamsckgezinde wetsvoorstellen, beeft
de middonraad van den Vlaamscben Ka
tholieken Landsbond, in zijne zitting van
22 December laatst, ons gelast, UEd. den
spijt uit te drukken, en de tolk te zijn
der teleurstelling, die bet strijdeude volk
van Vlaanderen onderviudt, aangaande
bet gebruik der volkstaal in de Wetge
vende Kamers.
Niettegenstaande plechtige en stellige
verklaringen en openbaar erkende nood
zakelijkheid, zien wij het gebruik onzer
moedertaal afnemen, zoodat in de laatste
maanden zij slechts eenmaal weerklonk,
en wij-grootelijks rreezen, dat de oude,
voor ous volksbestaan zoo gevaarlijke
slenter, sedert 1830 gevolgd, weder in
voege zal treden, alhoewel thans het
recht, onze moedertaal in de Kamers te
spreken, niet moer betwist wordt.
Hoe ware het te bejammeren, achtbare
heer Volksvertegenwoordiger, moesten
wij het bekomen voordeel roekeloos in
den wind slaan.
Niet alleen zou het wellicht onmogelijk
worden nog eenmaal even guustigo om
standigheden te verwekken, maar daaren
boven zouden al de goede gevolgen, die
wij verwachten van het geregeld gebruik
onzer taal in bet Parlement, verloren
zijn en zou de eiudelijke bekroning
van onzen strijd voor lango jaren zijn
achteruitgeslagen.
Laat ons, onder de menigvuldige voor
deden die wij verwachten, UEd. enkel
de volgende herinneren
1) Verdere en meerde bevestiging van
ons volksbestaau.
2) Verheffing onzer moedertaal in de
oogen van liet Belgische volk en van de
vreemde mogendheden.
3) Erkenning onzer taal als Staatstaal;
opstellen en stemmen der wetten in twee
talen; tweetalig Staatsleven.
4) Grootere noodzakelijkheid van de
kennis onzer taal en uitbreidiug van baar
gebruik.
5) Verbeterinc vau het onderwijs, eu
daardoor onze Vlaamsche herwording.
- Geene was Iwan genoodzaakt te antwoorden.
- Neen, geen enkel, hernam NesdortT op strengen
toon. Uwe verloving van eenen dag was niet eens
aan de wereld bekend. En toch hebt gy hel goedge
vonden mij die ellendige rol te doen spelen, die baar
een slag in het aangelicht moest toebrengen en blyft
blind voor hare edelmoedigheid.
Zy deed dit met geen ander doel dan te genieten
van haar werk. te aanschouwen, hoe hel zieleleed
meer nog dan de lichamelijke foltering my heeft ver
woest.
Zwijg herhaal ik u. Luister naar hetgeen ik u
te zeggen heb, want ik behoor u lot het einde toe
verslag te geven van de fraaie zending, die ik vervulde.
Ik beu naar Sterna gegaan ingevolge uw verlangen
ben ik daar onverwacht aangekomen, ten eiDde gravin
Alma des tc zekerder van schuld te overtuigen. Ik
meende er hel kasteel in feestgewoel te vinden, het
huis vol gastcu te zien weet gy wie ik als cenige
slothewoners vond Deze vrouw hier en een oude
huishoudster. Hare dienstboden waren de getrouwe
dienaren der uwen.
En zy stemden cr in toe voor een handvol goud
ar nieuwe meesters eu nieuwe feesten by te wo-
;n mompelde Iwan. Waarom er mij over te ver
wonderen Is uiet al wat klein is nunschclyk t
Zy hebben er nooit anderen gediend als hunne
tegenwoordige meesteres, want nooit heeft zij daar
gasten ontvangen.
Wordt voortgeect)
