Zondag 16 Februari 1896.
5 centiemen per nummer.
SO"6 Jaar. 3059.
VERDENKING.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
De volksbeweging en de
katholieken.
Wij zijn gewroken
Van tak op tak.
DE DENDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 5 frankmet de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Cuïque luum.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00Vonnisien op
3* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureel#
van dit blad.
Aalst, den J 25 Feb. 1896.
Onmogelijk en uitzinnig zelfs zou het
zijn, het toenemen der demokratische be
weging te loochenen in de huidige maat
schappij.
Eu niemand die het algemeen welzijn
betracht kan noch mag er onverschillig
aan blijven, vooral deze, die gelijk op
welke wijze, eenig gezag over zijne mede-
menschen uit te voeren heeft.
Het algemeen welzijn is het doeleinde
der maatschappij alles moet naar 't be
reiken van dit doeleinde streven, en een
ieder heeft er belang bij dat het bereikt
worde.
Eenieder moot dan ook, waar hij het
vermag een handje toesteken. Dat is
plicht, en is 't volbrengen van den plicht
verdienstrijk, hem miskennen ware laf-
hertig en ook misdadig.
Volbracht eeniegelijk trouw de hem
opgelegde taak, de maatschappij zou
bloeien, vreedzaam en met rasse schreden
vooruitgaan, de wereld ware een paradijs.
Zoo nochtans zal hij werkelijk nooit
mogen heeten, want steeds zullen er ge
vonden worden, die met den duivel van
't kwaad bezeten, niet alleenlijk uit haat
van 't goed hetzelvo zullen tegenwerken,
maar ook het kwaad zullen stichten om
't kwaad.
Maar zullen er zoo altijd gevonden
■worden, zij mogen het grootste getal niet
uitmaken, want dan wierd de wereld eene
hel, het paradijs van den duivel.
't Kwaad moet bevochtén worden, het
goed betracht, en 't goedo is overal het
zelfde, het wordt overal gemeten aan de
zelfde maat, de maat der eeuwige gerech
tigheid.
Al wat hiermede niet overeenkomstig
is, is kwaad.
Dit laatste doet zich dan ook voor on
der allo vormen en maar al te dikwijls
onder vorm en schijn van louter goed.
Hoe doet men 't stoffelijk .genot niet
flikkeren voor de oogen onzer arme werk
lieden
Zingt men hun niet op alle tonen dat
het billijk en rechtveerdig is, dat zy alles
zouden ten gronde slaan wat hun in den
weg staat, tot 't bereiken der nagejaagde
voordeeleu
Hoe ruit raeu ze dagelijks daartoe niet
op in duiaendo schriften
MAAR
hier is het kwaad nog gemakkelijk van
't goed te onderscheiden.
De socialisten miskennen de kostbaar
ste belangen van den meusch; zij beloven
wat zij niet geven zouden noch geven
kunnen, zij willen met hem naar den
afgrond.
Andere, zonder zooverre te gaan wer
pen zich ook met lijf en ziel in de huidige
beweging. De gedokene drijfveer die er
hen toe aanzet zullen wij onverlet laten,
deze die zij vooruitzetten is ook het stoffe
lijk welzijn van den lijdenden mede
broeder.
EENE VREESELIJKE
Negenste vebvolg.
Ge zult haar nog dooden kreet Constance, op
hare nicht toesnellende en die omarmende. Spreek
dan toeh Wy zijn de naaste bloedverwanten en
vrienden van Valentine voor ons baboeft ge dus niet
zoo geheimzinnig te wezen.
Het zal voor u zoolang niet meer geheim blijven,
antwoordde Hendrik en draaide verlegen xtyie mute
in zijne handen. Maar ik bid u, spreekt er niet van
dat ik hier geweest ben en het u reed» verteld heb.
Wie meet hier dan komen vroeg Conslasce
maar Adolf mengde er zich nu weer in en zegde op
bevelenden toon
Zeg ons nu eindelijk kort en goed, wat ge te
zeggen hebt.
Nu dan mevrouw heeft gezegd, dat ze hier
van jufTrouw Valentine cognac of zoo iets te drin
ken gekregen heeft en daar moet het vergif in ge
weest zijn.
Hy sprak langzaam en liet zijne blikken rusten op
Valentine, die bij elk woord meer ineen kromp, alsof
zy eenen slag met ceneu knuppel had gekregen.
Ob, oh, kermde zij handenwringend, ook dat
nog.
Tante Constance was eerat verstijfd van sehnk cn
Te uitsluitend ook doen zij den stoffe-
lykon kant voor de oogen der menigte
schitteren, eD de aangewende middélen
komen aandruischen tegen kostbaarder
belangen'dan deze die zij nastreven.
Doch, wij herhalen het, niet altijd even
gemakkelijk kan men het kwaad erken
nen, en zoo meeneu wij te kunnen uitleg
gen hoe sommige misschien zich te goe
der trouw hebben laten meêalepen, en
misleiden.
De mensch altyd on overal op zijn eigen
verstand alleen willende «teuuen moet
onvermijdelijk op den dool geraken.
Wil hij der dwaling ontsnappen, hij
wandelo steeds in het licht, in ons mid
den, door God zelve aangestoken en on
derhouden, dit licht is de Stadhouder van
God hier op aardo, de Paus y»u Rome.
Het straalt de wereld door, langs Bis
schoppen en Priesters, allen onder het
geleide van dat eenig Opperhoofd.
Wie dezen volgt, mag met zekerheid
voortgaan, en dio zekerheid hebt gij,
katholieken.
Behartigt dan de u voorgeschreven
taak,
Dat niemand het bestaan van den hul
digen strijd, noch deszelfs hevighoid
loochene 1
De rechten der minderen zijn dikwijls
miskend, hun lot dient verbeterd, en te
dien einde moet eenieder met eene edel
moedige toegevendheid bezield zyn, en
geene gelegenheid laten voorbijgaan, om
naar vermogen, het door daden te be
wijzen.
Dan is de overwinning aan 't goede
veriekord, en 't goede is katholiek.
De H. Vader. Den 2 Maart eerst
komende zal Z. H. Paus Leo XIII, het
19* jaar van ziju pausdom, en het 87" van
zijn leven beginnen, aldus overtreft hij
wederom de middelmaat van ouderdom
en regeering zijner voorgangers.
Op de 263 Pauzen, die over de Kerk
geregeerd hebben, zijn cr slechts 11 die
meer dan 17 jaar den pauselijken troon
bezeten hebben. Sedert 1378 zijn er maar
16 meer die 80 jaar oud geworden zijn.
De laatste onder dit getal was Grego-
rius XVI, overleden in 1846, oud 80 jaar
en 8 maanden.
De Pauzen, die 't langst geleefd heb
ben, zijn Clemens XI, die 92 jaar oud
wer-1, en Paul IV, die Paus werd toen hij
89 jaar oud was, on leefde tot in den
ouderdom van 93 jaar.
Algemeen beweerde men dat een Paus
nooit langer dan 25 jaar kon regeeren
maar Pius IX is 32 jaar Paus geweest.
Leo XIII zou, volgens eene voorzegging
in zijne jeugd gedaan, meer dan 90 jaar
oud worden.
Socialisten en progressisten.
De groote kopstukken der roode partij
zijn, zooals men weet, aan 't onderhande
len met de progressisten om een verbond
te sluiten voor de aanstaande Kamerkie-
zingeu. De luiksche socialisten, die in de
gemcentekiezingen overhoop gelegen heb
ben met de progressisten, hebben reeds
laten weten dat zij van zulk verbond niet
willen hooren.
ontsteltenis. Nu echter sprong zij op en riep dit is
afschuwelijk, dat schreidt ten Hemel. Hoe kan een
mcnscb in zijn laatste uur nog zulk ccne onvergeef
lijke zonde begaan Eerst komt uwe meesteres hier
en beschuldigt bet arme kind, dat ze een paarlen
halssnoer gestolen heeft-- en toen zy evertuigd
wordt dat zij baar een vreeselijk groot onrecht heeft
aangedaan, krijgt zy eene flauwte en vraagt zij Valen
tine nog om eene verkwikking. Nu, ze bad met mij
te doen moeten hebben, ik had haar de deur gewezen.
Dat noem ik de christelijke barmhartigheid en ver
gevingsgezindheid te verdrijven.
Zwjjg, tante, zwijg ik bid u viel Valentine in.
Ei, wat moet ik zwijgen T ging Constance voort.
Hel goede kind haalt water voor haar en de cognac,
die voor haar vader bestemd was...
neeft zg dus werkelijk hier cognac gedronken
vroeg Hendrik.
Wel zeker en niet weinig ook, de flesch was
nog niet begonnen. Nu, mijQ arme broeder heeft er
niet meer van gebruiktterwijl mevrouw Recbling
aog hier waa viti bij dood neerdat kwam van toorn
en ontsteltenis, dat zij gewaagd bad zijne dochter te
beschuldigen.
Als er een moord gepleegd is dan heeft....
Tante tante kreet Valentine.
Dan heeft uwe meesteres die op haar geweten,
ging Constance voort, en daarmee en niet die leugeu
is zij de eeuwigheid ingegaan.
W(J dal wif zeggen Louise, Minna en ik
wij gelooven er ook niets van, verzekerde Hendrik,
maar hjj meende dit niet oprecht meer.
Eindelijk.
Wij hebben het uitgexchreeuwd op alle
daken, wij hebben het rondgebazuind in
alle gouwen dat er bij de helden der fa
meuze volkspartij, te Aalst geen kwestie
was van lotsverbetering van den arbeider,
maar alleenlijk van eigenbelang en per
soonlijken intrest.
Wij vroegen dat men ons zoude toonen
wat dio zoogezegde volksvrienden reeds
verweienlijkt hadden ten voordeele van
hunne arme broeders
Wij bewezeu dat alle sociale inrich
tingen in onxe haudeu berustten, door
ons, katholieken alleen, ondersteund en
dagelijks uitgebreid wierden
Wij schreven dat al de katholieken, al
de priesters van een gansch Arrondisse
ment eensgezind waren om die at'brekers
te bevechten; dat, integendeel, alle libe
ralen, socialisten, geuzen van allen deeg
het eens wa»en om hen te ondersteunen.
't Was verloren.
Wy werdeu aanzien als kortzichtige
mannen, als onvoorzichtige domkoppen,
als stijfhoofdige allecnheerschers, als
vijanden van het werkvolk.
Te Brussel, te Gent, te Leuven, te St-
Nikolaas, zelfs te Opwijck kende men den
toestand van Aalst beter dan wij.
En wij bleven alleen en verlaten, zon
der de minste aanmoediging zelfs niet
van diegenen, die ons moesten ondersteu
nen, in den hardnekkigsten kiesstrijd die
ooit is beleefd geworden.
Iu bijna al de katholieke dagbladen
zong men eenpariglyk met de liberalen
Vivan paster Daens
Hij was de redder; hij was do Messias;
hij was do hersteller van het gepleegde
onrecht, hij was de man dor voorzieniug-
heid Vivan paster Daens 1
En onder de toejuichingen der libera
len, dor socialisten en van het grootste
getal der katholieken buiten het Arron
dissement van Aalst werd die gevierde
held naar de Volkskamer gesondeu, waar
hij wat ijdel gezwets zou verkoopeu en
oogskons van vorstandhouding pinken op
al de vijanden van zijnen Godsdienst.
En wij leden, zwegen en wachtten.
Wat gebeurt er thans
't Is slechts een jaar en half dat de
biezing voorbij is en welke verandering 1
De geestelijke Overheid veroordeelde
hem en zijne partij.
De Rechtcrxijde dor Kamers verloochent
hem.
De katholieke gazetten, zelfs Het Volk,
smijten hem over boord.
En al degenen die te voren, 't zij open
lijk of bedekt met hem samenspanden
loopen nu met beschaamde kaken en
loochenen dat zij hem ooit goedgekeurd
hebbon.
En wanneer men nu aan iemand zegt
gij zijt een daeusist, men brengt hem
eene bloedige verwijting toe.
Waar is nu de gevierde held De ware
priester volgens Gods herte De steun
en de redder van zijne Geboortestad en
van zijn Vaderland
En Koenr.... en mijnheer Rechling T vroeg Va
lentine zacht.
Die is nog niet hier, wij hebben hem een
telegram gezonden, antwoordde Hendrik. Slechts wij
diieèn en dokter Schmidtlcin waren er by, toen me
vrouw stierf, en de dokter beeft dan ook de aangifte
by de policie gedaan.
De beide dauiet uitten eenen kreet van ontzetting
Bauerlicb knikte met het hoofd, hy had het uiet
anders verwacht.
Zy zullen wel spoedig komen om de jufTrouw in
verhoor te nemen, zegde Hendrik verder, cn ik dacht,
ge zoudt u kunnen doodschrikken, als u dat zoo plot
seling op bet lijf kwam vallen. Nu moest ik toch in
de stad verscheidene boodschappen doen, en dacht
zoo, dat niemand het zal bemerken, als ik even met
den trein overvlieg om u alles te vertellen, Maar nu
moet ik weg. Vertel aan niemand dat ik hier geweest
ben, niet waar?
Wel zeker niet, Hendrik I Hartelijk dank, ver
zekerde Valentine, hare aandoening verbergende. Zjj
stak ham da hand toemet zichtbaar weifelen drukte
Hendrik die even iu dt zyne en liet ze dadelijk wéér
loa,
Tante Constance was spraakzamer by het afscheid.
Zjj deed den buisknécht uitgeleide, verhaalde hem in
den gang nogmaals alles, wat er dien dag hier in buis
gebeurd was, liet zich inderhaast nog door Hendrik
de bijzonderheden vartellen van Mev. Recblings plot
selinge ziekte en haar overlijden, bezwoer Valentine's
onschuld en klaagde over zyne meesteres.
Met moeite kwam Hendrik van haar af; by gevoelde
Ha I wij zijn wel gewroken
Eere aan de priesters, eere aan de ka
tholieken vati het Arrondissement die
met taaie wilskracht den harden strijd
hebben uitgestreden
Dat hun voorbeeld eene les weze voor
de andere Provinciën.
Wij zijn eerst beproefd geworden en
wij hebben overwonnen en wij wenscheu
uit don grond van ons hart dat andere
zoo wel mogen varen als wij.}
De strijd gaat beginnen in het Arron
dissement Gent en elders voortgezet wor
den. Hewel, wij zullen onze medebroe
ders niet verloochenen, zelfs niet beknib
belen. Ze ziju ter plaatse en moeten dus
best weten wat er dient gedaan te worden.
Wij zullen ze met woord en daad onder
steunen en,niettegenstaande al onze grie
ven, zullen wij de leus niet vergeten vau
ons land, die helaas maar al te dikwijls
uit het oog wordt verloren Eendracht
maakt macht
Do toestand van den minister van bui-
tenlandscho zaken is, zoo goed als men
wenschen mocht M. de Burlet zal bin
nen eene. maand in staat zijn, hoopt mon,
ten volle zijne werkzaamheden te herne
men.
Soort zoekt soort, maar ook
Soort kent soort. Vooruit sprekends
over eene meeting te Dendermonde, zegt
onder anderen
Gezel Foucaert besprak de dagorde
en een christen demokraat sprak tegen.
B Onze spreker moest vertrekken en
n gezel Gillis antwoordde op de gezeg-
den vau den gcloovigcn socialist, die
s met ons kon raede gaan voor wat ons
economisch programma betreft, maar
b xijn godsdienst wilde behouden.
Eu wis was die geloovige socialist
Een aanhauger der Chipkaklick.
Do spreukSoort kent soort is dus esne
waarheid
Een Engelsch doctor, M. Richard
sou, beweert dat hij goede uitslagen heeft
bekomen iu de behandeling van zweren,
steenzweren en bloedzweren, met over
deze gezwellen eene laag gestampte sui
ker te strooien en er daarna iets over te
plakken.
Zelden is het noodig, na deze behande-
liug, tot eene insnijdig over to gaan.
Eén goede priester alleen te
Aalst. Zondag 11., had er alhier ter
groote zaal der Hoogstraat eene meeting
plaats belegd door de socialisten. De
spreker, xekere De Bruyn,een advocaat
beweert men, segde onder anderen dat
er te Aalst maar één goeden priester to
vinden is. Aide overige priesters deugen
niet voor de socialisten.
Die eenige goede priester te Aalst is
pater Daens au daarom, zegde De Bruyn,
als ge hem ontmoet, groet hem, drukt
hem de hand want hij alleen is voor ons
een goede priester.... Maar als ge de
andere priesters ontmoet, bekijkt ze niet,
gaat uwen weg recht door, want voor u
deugen ze niet..,.
dat hy met een bezwaard hart vertrok. Zijn geloof aan
Valentine's onschuld was geschokt geschokt door
het meisje door do houding, die zjj aannaai, terwijl
Handrik had gesproken.
Het is niet mogelijk, zij kan het niet gedaan
hebhen, mompelde hij, terwijl hij aan de halte op de
kornet van den atoomtram stond te wachten. Maar zij
kwam mij toch erg vreemd voor— en wat mevrouw
van haar zegde, had ook zyne reden. Ja, ieder menteh
heeft zyne zwakke oogenblikken, waarin de booze
macht over hem heeft. Ik zal niets zeggen, maar haar
zoo verdedigen, als ik eerst wilde, kan ik nu niet
ala ik word opgeroepen als getuige en een eed moet
doeu, wordt het eene noodlottige zaak.
Hy krabde zich achter liet oor.
V
Toen tante Constance in de woonkamer wilde le-
rugkeeren, vond zij de kamerdeur gesloten, /.oodra
zij de deurknop in de band had en daaraan rammelde,
boorde zy Adolfs stem, die haar toeriep Met uw
verlof, Constance, laat ons een kwartiertje alleen, ik
heb iets met Valentine te bespreken.
Geduldig schikte de oude dame zich daarna, en
ging in de keuken zitten. Zjj kon hare slaapkamer
niet opzoeken, want dan moest z|j door de kamer
waar bet lyk lag de andere deur kwam in de woon
kamer uit. Door de eigenzinnigheid en de grillige lui
men van baar zieken broeder wai Constance be
schroomd geworden zij gevoelde voor Adolf Bauer-
lich grootcu eerbitd, en was daarom niet beltedigd
Daar hoeven wij niets by te voegen,
onze geachte lezers zullen wel zelven
oordeelcn.
De Coöperatieven zijn het lang
durig vergift 't. welk de klas der neering-
doeners en ambachtslieden eindelijk zal
doen beswijken, indien er geen kracht
dadig tegenvergift wordt toegepast.
En dat tegenvergift zal men vinden in
de vereeniging van al dezen wier bestaan
door de coöperatieven wordt bedreigd.
Yereenigt u dus gij, neeringdoeners, gij
ambachtslieden, sticht eenen machtigen
bond van onderlinge ondersteuning....
De liberalen en nog veel min de socia
listen zullen niets aanwenden ter bestrij-
diug der coöperatieven, want't zijn hunne
vrienden die er aan 't hoofd van staan of
er profijt uit trekken.
Onze katholieke sektiën of wijkvereeni-
gingen hebben als een der hoofdpunten
van hun programma de strijd tegen de
coöperatieven aangenomen. Indien onze
sektiën, welke hot gros van 't katholieke
leger uitmaken, eensgezind blijven, dan
zullen de coöperatieven zich hard te ver-
weêren hebben en eindelijk 't onderspit
delven.
Wy herhalen het wij treden uiet op
tegen de coöperatieven door werklieden
gesticht om sich goedkoop brood, enz.
te verschaffen, maar wel tegen die coö
peratieven gesticht door bijzonderen uit
winstbejag en die, dank zij do machtige
kapitalen, waarover zij beschikken, tegen
zulke lage prijzen kunnen verkoopen dat
alle cencurrentie voor den kleinen nee-
ringdoener,voor den ambachtsman onmo
gelijk is.
Wat do coöperatieven betreft door de
werklieden, bij voorbeeld van den yze-
reuweg en anderen gesticht, xou de wet
dienen te bepalen dat zij, op straf van
boete ot ontbinding, geene waren hoe
genaamd noch rechtstreeks, noch door
tusschengestelde personen, mogen leve
ren aan anderen dan de personen wezen
lijk van de instelling deeluitmakende.
Ziedaar wat men moet trachten te ver
krijgen.
Provinciale kiezingen. In strijd
met hetgeen zekere bladen hebben
gemeld, zegt het Journal de Bruxelles,
is er nog niets besloten aangaande het
kiezerkorps voor de provinciale kiezin
gen-
Kap over de haag. De liberale
Chronique van Brussel oordeelt dat
prioster Daens de raadgeving van het
socialistisch dagblad Lc Peuple niet
mag volgen, namelijk van zijne kap over
de haag te werpen. Indien hij zijne kap
over de haag werpt, zegt La Chronique -
zal hij zijnen invloed ten grooteren deele
verliezen en, bijgevolg, zooveel voordeel
aan de liberale partij uiet meer bijbren
gen. Dus in 't belang der liberalen, de
vijanden van God cn Kerk, moet pater
Daens het priesterkleed blijven dragen.
La Chronique is dus H accoord met
l'Etoilc Beige zij vindt ook dat het
beter is in de kerk te blijven om Ze des-
tebeter te kunnen bestrijden. O gi schijn
heilige penneknechten dor logie 1
door zyn optreden. Gedurende den tijd, dat hij te
Berlyn woonde, had hij hare warme vriendschap ver
worven. Hy was jegens haar sleede vriendelijk en
voorkomend en verlichtte dikwijls hare huishoudelijke
zorgen door geschenken voor de keuken, waarvan
baar broeder en zijne dochter niets mochten welen.
In hun trots achtten die twee het beneden hunne
weerdigheid, vau iemaud iets te nemen, dat zelfs den
geringslen schijn had van eene ondersteuning.
Bijzonder was dit het geval met Adolf Bauerlich,
want Mijnheer Zier bad hem steeds op een afstand
weten te houden, al was hij ten langen leste aan
hem gewoon geworden. Zoo oikwjjls zij Adolf by
haar vader aautrof, toonde Valentine hem eene zeer
duidelijke terughouding, die tot afkeer en koelheid
overging, hoe duidelijker zijn streven om hare gunst
te winnen aan den dag kwam.
Bauerlicb liet zich echter niet afschrikken. Bijna
dagelijks bezocht hjj den luitenant, die zich eindelijk
liet welgevallen, dat hij allerlei bestellingen en beve
len voor hem uitvoerde, eene partij schaak met hem
speelde, zonder dat de luitenant zyn neef overigens
meer welwillendheid betoonde. Des te grooter was
echter de welwillendheid, die Constance hem toonde.
Zij hield het voor haren plicht, door hare voorko
mendheid goed te maken, wat baar broeder en nicht
volgens haar inzien tegen hem misdeden. Zij kon
volstrekt niet begrijpen, wat die twee op den aange-
namen, deltigen, beschaafden man hadden aan te
merken. Zijne manieren waren onberispelijk, of
schoon bij niet verzweeg dat hij in Amerika bootwer
ker, koffiebuisbediende, dagbladverkooper en nog
Door de hand Gods getroffen.
Een landbouwer uit d'omstreken zegt
't Land van Aelst, schrijft en noemt
naam en herberg nabij de Groote Merkt,
waar iemaud zoo wreed heeft gespot met
eenen priester cn dan door eone geraakt
heid werd getroffen «n stierfmen
weet de rest. Die landbouwer is b«reid
zijnen oed to willen doen.
Dat die landbouwer naam en herberg
noem», en iclfs de herborg alleen is vol
doende, en als by als een eerlijk meusch
bekend staat, dan zullen wij hem van
den eed ontslaan. Een eerlijk man moet
in dergelijke zaken nist zweren, hij wordt
immers op zijn woord geloofd....
Ja,dat die landbouwer dan spreke, zoo
niet, zeggen wij dat het een vertelsel ken
is door Chipka bedacht om de vrcesach-
tigeu schrik op 't lijf to j agon en te vor
krijgen dat er wat min mot den politie-
ken hansworst, en niet met den priester,
zou gespot worden 1 Ziedaar de waarheid I
Nieuwe ontdekking. Een Duit-
sche doktor uit Brandenburg. Selle ge
naamd, heeft het middel gevonden,
schrijven de gazetten, om de kleuren te
fatografeeren.
Die nieuwe uitvinding verwekt grooto
opschudding in de wereld der geleerden
en der portrettontrekkers.
Dokter Solle is een geneesheer, die in
zijne vrije uren, zich bezig hield met
fotografie.
De E. V. xal overal vrede brengen
ouder de partijen tot groot voordeel der
algemeene belangen, ziedaar wat de hel
den vau Chipka ovor do daken uitbazui
nen.
Te Luik en te Doornijk bestaat de
E. V. in den Stedelijken Raad en dezer
dagen braken er geweldige tooncelen
los.
Te Luik verweet zeker liberaal heer
schap, Warnant geheeten, aan do katho
lieke Raadsleden dat tij hunnen eigen
wil iu handen van Mgr. den Bisschop
hadden moeten afstaan. Do katholieke
Raadsheeren protesteerden tegen die
onverdiende beleediging hun zoo snoo-
delijk iu 't aanzicht geworpen er ont
stond een krakeel en mon raadt de rest.
Te Doornyk,een katholieke Raadsheer
sprak over prijsboeken aan leerlingen
gegeven die gevaarlijk zijn voor kinderen
en voegde cr bij dat hij den zelfden dag
nog zulk een prijsboek in handen had
gehad. De Burgemeester snauwde hem
toe Ik geloof u niet 1 Dus de katholieke
Raadsheer werd vo.tr leugenaar uitge
scholden en natuurlijk gingeu er de
krachtdadigste protestation op en van
daar krakeel. De Burgermeester wilde
de boleediging niet intrekken, maar de
katholieke Raadsleden en oen groot deel
des publieks verlieten de zaal.
Ziedaar hoe de E. V. vrede en een
dracht onder 't volk zal brengen I 't Is
maar een begin wij zullen er nog andero
aan te stippen hebbon... Weet men dan
op Chipka niet dat men veeleer een
ganschc myriameter saucissen in een
hondonkot zou vinden dan de liberaleu
hunnen haat tegen do katholieken te
zien afleggen
Teel meer geweest was, lot dat het hem eindelijk
gelukte een stuk land te koopen, waarop eene pe-
trooihrnn ontdekt werd. die bcm binnen weinige
jaren tot een rijk man maakte.
Zijn hartstocht voor Valentine was aan Constance
niet verborgen gebleven. Zooveel zij kon, begunstigde
zij bem, mits haar broeder er niets van bemerkte. Zjj
deed dit met de eerlijke overtuiging, dat ze daardoor
het geluk van hare nicht bevorderde, en meéwerkte
om baar te bevrijden uit hare afhankelijke positie,
waarin ze levenslang zou moeten blijven, als zij geen
goede party deed. En zoo'n goede partij was Adolf
Bauerlich het uitzicht op eene verbintenis met
Koenraad Rechling was tante Constance steeds zeer
twijfelachtig voorgekomen en nu scheen haar dit uit
zicht geheel verdwenen.
De dood van den luitenant en de onzinnige beschul
diging tegen Valentine hadden, naar Constance
meende, plotseling eene beslissing uitgelokt. Zij twij
felde niet, of Bauerlich bood nu hare nicht z|jii hart
cn hand aan. Een aanzoek, terwijl hetljjk des vaders
in de aangrenzende lamer lag, zou baar een half uur
geleden nog als zeer ongepast zyn voorgekomen nu
scheen het hsar eene daad van edelmoedigheid. Zjj
vergoot tranen van bewondering cn dankbaarheid, en
verwachtte niets anders dan dat Valentine hare toe
vlucht zou toeken in de armen, die beschamend
voor haar werden geopend, en waar z|j, Constance,
in hare onbekendheid met de wereld, hare nicht vol
komen veilig geloofde Yoor elks aanklacht.
Wertk veetégmei]
