Zondag 17 Mei 1896.
3 centiemen per nummer.
30sle Jaar. 3083.
VERDENKING.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Het maatschappelijk
vraagstuk.
De beenderziekte bij
het vee.
HOPTEELT.
ECCE ITERUM
PILATVS
DE DENDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
erf in alle Postkantoren des Land.
Cuique suum.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnissen of.
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
uijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uil vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad.
Aalst, 16 Mei 1896.
Afgeveerdigden uit de verschillige
Bisdommen van ons Land, hielden, op
5 maart 11., onder de leiding van HH.
Hoogweerdigheden onze Bisschoppen,eeno
vergadering te Mccheleu, ten einde een
algemeen programma en de werken vast
te stellen tot oplossing van het maat
schappelijke vraagstnk volgens de voor
schriften van Z. H. Leo XIII, de Vader
der Arbeiders.
Het algemeen programma 't welk werd
aangenomen met goedkeuring HH. Hoog
weerdigheden, onze Bisschoppen, luidt
als volgt
1° Inrichting en uitbreiding van werk
manskringen en huishoudkundige instel
lingen er meê in verband.
2° Inrichting en uitbreiding van ver-
eenigingen die de opvoeding en vaklei-
king van den arbeidersstand kunnen vol
maken, zoo als patronagiën en huishoud
scholen.
3° Stichting van vakvereenigingen die
haren oorsprong in de werkmanskringen
zullen zoeken.
4° Instelling van maatschappijen tot
spaarzaamheid, van voorzorg, onderstand
in geval van ziekte, ongeluk, werkeloos
heid, ouderdom en bijzonderlijk van
onderlingen bijstand.
6° Verbetering der werkmanshuizen
en zorgen datde arbeiders hunne woningen
in eigendom verkrijgen.
6° Instelling van fabrieks- en verzoe
ningsraden.
7° Stichting van matigheidskringen ter
bestrijding van het drankmisbruik.
8° Werking van patronen en beheer
ders, enz. om den zedelijken en stoffelij-
ken toestand der arbeiders te verbeteren.
9° Verspreiding der kath. Drukpers en
stichting van kringen van sociale studie.
10° Maatregelen ten voordeele van den
landbouw, aanmoediging tot het stichten
van landbouwvereenigingen en instelling
van Raiffeisenkassen.
Dit programma bevat niets wat de
zienswijze of gevoelens van katholieken
kan kwetsen welke ook hunne denkwijze
zij over den te volgen baan om tot de op
lossing van het maatschappelijke vraag
stuk te geraken.
Alle katholieken moeten dus dit pro
gramma als het hunne aanschouwen en
werken om het zoodra mogelijk totaal te
verwezenlijken.
Twee punten zijn er waarover er heden
nog zekere oneenigheid bestaat, te weten:
de vakvereeningeu en de fabriekraden
welke bij eenigen een zeker wantrouwen
verwekken.
Wij begrijpen dit wantrouwen niet.
Aan de vakvereenigingen is immers zoo
wel de welvaart van den meester of werk -
gever als van den werkman verbonden.
Wanneer men de werkman zonder steuD,
en aan zich zeiven overlaat, bestaat er
EENE VKEESELIJKE
22BW VEBVOLG.
Wel zeker, wel zekerZy had geen beter huwe
lijk kunnen doen, zoo'n beschaafd aanzienlijk man
met zulk een groot vermogen. Maar Koenraad Rcch-
ling zut haar nog in het hoofd, by den hoogmoed en
de geldzucht van zijne moeder kon toch nooit iels van
een huwelijk komen. Alleen ter wille van hem bleef
zij bij die onbeschaafde vrouw en verdroeg hare lui
men, terwijl zy zelfs eene rijke vrouw kon wurden
en haar vader zijn laatste levensdagen had kunnen
veraangenamen, als zij gewild had.
Wenschte uw broeder dus ook dit huwelijk
Constance werd verlegen. Waarom zou hij dat niet
fewensebt hebben antwoordde zij van baren kant
met eene vraag.
Hij zou nooit een woord gezegd hebben Om zijne
dochter daartoe over te halen hij was daar veel te
troUch voor
Misschien wenschte hij geen huwelijk met
iemand, die hem zoo na verwant is, visebte Agues.
O, zoo na zijn ze niet verwant. Ik weel zelf niet
juiit hoe de verwantschap bestaat, ik geloof van de
zyde van Valentine's moeder.
Dan hebt gij zeker M. Bauerlich niet gekend, voor
dat hij naar Amerika ging vorschte Agnes verder.
gevaar dat bij eindelijk door de socialis
tische beloften verleid worde, terwijl hij
in den schoot der katholieke vakvereeni
gingen hulp en bijstand door raad en daad
zal vinden; hij zal er zijue rechten en ook
deze van den meester of werkgever en
bovendien nog zij no plichten jegens de
God en de samenleving leeren beseffen en
zo volbrengen.
Zij die aan de vakvereenigingen uit
wantrouwen vijandig zijn, handelen vol
gens ons zeer verkeerd.
Hunne Hoogweerdigheden onze Bis
schoppen sporen alle katholieke Verceni-
gingen, bijzonderlijk alle Werkliedenbon
den, en ook den Belgischen Volksbond
aan de bovenstaande tien punten in hun
werkprogramma op te nemen en er de
verwezenlijking van te bespoedigen.
Wij hopen dat de stem van Hunne
Hoogweerdigheden onze Bisschoppen door
alle ware katholieken zal aanhoord wor
den; zij zegt ons hoe noodig het is te wer
ken en schrijft ons voor hoe er moet ge
werkt worden tot behoud onzer samenle
ving, tot ons aller heil en welvaart
De beenderziekte, die in sommige jaren
zooveel verwoesting onder onzen veesta
pel aanricht, is eerder een gebrek dan
eene ziekte. Zij ontstaat uit eene onvol
doende ontwikkeling der beenderen van
het dierlijk lichaam.
De beenderen, bij de dieren zoowel als
bij den mensch, bestaan uit eene pap
achtige stof, die door toevoer van phos-
phoor en kalk stevig wordt. Welnu, wan
neer deze twee laatste stofFen ontbreken,
ontbreekt ook de stevigheid en het dier
krijgt de beenderziekte. De kwaal is ge
makkelijker te voorkomen dan tc gene
zen. Een dier dat van de ziekte ernstig is
aangedaan is bijna onwedorroepelijk ver
loren. Het beest wordt stijf en stram, de
gewrichten zwellen op, bij de minste be
weging valt het en het gebeurt zelden dat
na eenige malen vallens het een of het
ander been niet gebroken zij.
De jonge dieren en ook de volwassen
koeien op het einde hunner dracht zijn
vooral onderhevig aan de kwaal.
Het lichaam verslijt onophoudelijk en
moet dus onophoudelyk hersteld worden,
dat is de reden waarom menschen en
dieren voedsel moeten innemen. Dat
voedsel, om doelmatig te zijn, moet in
voldoende hoeveelheid de grondstoffen
bevatten, welke tot de herstelling der
verloren krachten benoodigd zijn. Het
vee, dat onder de plantenetende dieren
te huis hoort, moet dus die stoffen in de
planten kunnen vinden. In droge jaren
nu gebeurt het dat de grond de vereischte
hoeveelheid vocht niet bevat waardoor
de phosphoorzure meststoffen opgelost
worden en door de planten opgenomen,
't Is vooral na dergelijke zomers an meest
in de zandstreken dat wij voor beender
ziekte te vreezen hebben.
't Is ook dan dat de landbouwers gene
gen zijn de ziekte te bevoordeeligen door
het voederen van groote hoeveelheden
Ik wist niet eens, dat hij bestond ik was toen
nog niet b|j inynen broeder die woonde destijds te
Havelberg, zijne vrouw leefde nog. De ouders van
Bauerlich hebben ook in of bij Havelberg gewoond,
dat weet ik niet juist, vertelde Constance, die er ge
noegen in schepte, nu eens naar hartelust te bab
belen.
Mevr. von Beeren luisterde met groote aandacht
om Constance wéér aan de praat te krygen vroeg ze
op vriendelijkcn toon
En is M. Bauerlich lang in Amerika geweest
Achttien of twintig jaarValentino was nog
een klein kind, toen hij er heen ging. H|j heeft daar
genoeg doorstaan en nu is hij teruggekeerd om de
verkregen rijkdommen te genieten om Valentine
zou hij echter de zee wéér overgestoken zijn, al had
hij voor haar wéér ouder de wilden moeten gaan.
Ei, dat zou toch niet noodig geweest zijn, ant
woordde Agnes lachend.
Toch welConstance naderde mev. von Beeren
en fluisterde geheimzinnig Nauwelijks een uur voor
dat de mannen van het gerecht kwamen en baar weg
haalden, heeft hij baar aangeboden met hem te vluch
ten. Hij bemint haar zoo innig, dat hy ter wille van
haar alles op zich wilde nemen, ofschoon hij, zoodra
Hendrik kwam om te vertellen dat zijne meesteres
aan vergif gestorven was... ofschoon hij toen dadelijk
overtuigd was, dat Valentine het haar had toegediend.
Hendrik, de huisknecht van mevrouw Hechting
vroeg Agnes verwonderd.
Ja, bij was heimelijk met den stoomtram bier
gekomen om ons voor te bereiden op de komst van
aardappelen, welke in zulke seizoenen
meestal wel gelukkende, overvloedig en
goedkoop zijn. Deze vruchten zijn zeer
arm aan phosphoor en volstaan dus niet
voor de voeding van het dierlijk lichaam.
Andere oorzaken liggen in 't gebruik
van water dat te woiuig kalk inhoudt, in
't gemis van keukenzout, in 't verblijf der
diereu in vochtige, koude, duistere stal
len. Doch deze oorzaken zijn eerder om
standigheden, die hot dier tot de ziekte
voorbeschikken. De hoofdoorzaak is ge
mis aan kalk en phosphoor in het voedsel.
Het beste middel, zoo niet het eenige,
is het gebruik van phosphaten op landen
en weiden daardoor brengt men in het
voeder zelf kalk en phosphoor over en
dat onder eenen vorm die goed geschikt
is om door het dierlijk lichaam opgeno
men te worden en de beenderen te vor
men bij de jonge, te onderhouden bij de
volwassen dieren.
Sommigen geven voor raad bij het voe
der krijt, geprecipiteerd phosphaat of
beendermeel te voegen. Wij zullen niet
zeggen dat deze middelen gansch ondoel
matig zijn, maar wij beweren dat zij van
twijfolachtigen aard en daarenboven
kostelijker zijn dan het eerste. Immers
do maag van het vee is niet geschikt om
gemakkelijk die minerale stoffen to ver
teren, zoo dat zij voor het grootste deel
ongedeerd in den mest te rechte komen
en de dieren er heel weinig kunnen bij
winnen. Phosphaatmesten, iutegeudeel,
schenken ons eerst en vooral steviger
planten en meerder vruchten en later
goedgeschikte voedingstoffen.
Wij raden de landbouwers ten zeerste
aan dit goedkoop en doelmatig middel te
beproeven; zij zullen woldra ondervinden
dat hunne proefnemingen gansch ten hun
nen bate zullen uitvallen. R. B.
Soort zoekt soort, maar ook soort
kent soort.
Geachte lezers, wij willen u heden eens
onder oogen brengen hoe La Ré forme
het orgaan der progressisten over de zoo
gezegde christene volkspartij oordeelt.
Aandacht a. u. b.
Het programma der christene volks-
PartÜder socialisten en der proges-
sisten is in den grond het zelfde. De
n christene volkspartij leurt heel een-
voudig op den buiten met de leeringen
der progressisten. Zij doorspekt ze wat
n met christelijke spreuken, gelijk de
- socialisten er wat kollectivistische
woorden in mengelen, maar inderdaad
a is er niet het minste verschil tusschen.
a Christene democraten, socialisten en
a progressisten zouden eigenlijk maar
a eene partij moeten uitmaken. Het
n verschil dat tusschen hen gedrieën
bestaat, is eene kwestie van uithang-
a bord, noch meer noch min. De drij
a flesschen dragen eenen anderen naam,
n maar de drank, dien zij bevatteD, is
a juist de zelfde.
Leuven. De socialisten hebben
gezegepraald in de kiezing voor den Werk
en Nijverkeidsraad.
het gerecht en hij verzocht driDgend, dat wij niemand
iets van zijne waarschuwing zouden zeggen, ant
woordde Constance. Weêr schrikte zy en haastte zich
erbij te voegen En nu heb ik bet toch gezegd, en
dat van M. Bauerlich ook, ofschoon hij mij dit streng
verboden had. Lieve, beste mevrouw, gij zult het wel
zwijgen, niet waar Gy zwijgt wel smeekte de Joffer
met de handen te samen alsof ze bad.
Wat heeft hij u verboden tc zeggen vroeg
Agnes; zonder de verlangde belofte te doen.
Dat hij met haar wilde vluchten, dat hü van het
eerste oogenblik aan hare misdaad geloofde en
en dat het ongelukkige meisje het hem zelf bekend
heeft.
Dat is niet waar, riep Agues.
Toch wel, Adolf liegt nietWaarom zou hij
liegen
Waarom heeft hij alles aan u verteld.
In zynen angst en zorg over Valentine. Zij heeft
tc lang geweifeld, zy wilde hem niet in het ongeluk
meéslepen en toen was het te laat. Ach, ge hadl zyne
vertwijfeling moeten zien en toen de commissaris
Kuhnel de flesch onder den gootsteen vond, scheelde
hel niet veel, of hy zoo zich verdronken hebben. Hij
maakte er zich een verwijt van dal hij den commissa
ris hier in huis had gebrachten toch gebeurde
dat alleen omdat het Valentine ten goede kou ko
men.
Mev, von Beeren had moeite om de verwarde meê-
declingen der oude Juffrouw zoo te volgen, dat zij ailc
bijzonderheden in haar geheugen kon prenten, en
toch schevn haar dit noodzakelijk toe. Meer on meer
Prijsuitreiking.
Donderdag 11. heeft de Prijsuitreiking
plaatsgehad aan de Overwinnaars in den
prijskamp 1895. Te dezer gelegenheid
sprak de heer Leo Gheebaeedts, Burge
meester ouzer Stad en Voorzitter der
Commissie de volgende redevoering uit
MIJNHEEREN,
Hét eerste woord dat ik U ga toestu
ren, is een woord van dank, omdat gij
zoo talrijk aan onzen prijskamp zijt komen
deelnemen. Gij zijt de voorboden van al
wat op het gebied van verbetering in do
bereiding der hop wordt gedaan. Dank
aan uwe volhardende pogingen, zullen
wij bet beleven dat de Aelstersche hop
hare oude faam zal herwinnen. In den
naam van de Hopcommissie, stuur ik U
allen mijne vurigste gelukwenschen toe.
Het is waar, wij moeten het met spijt
bekennen, bet afgeloopen jaar heeft bij
menigen landbouwer eeue bittere teleur
stelling te weeg gebracht.
Als men de hop die wel bewerkt is,
tegeu eenen spotprijs van 30 fr. moet
afgeven, dan vindt men zich weinig opge
beurd om zijne waren met de noodige
zorgen te bereiden. Men ontmoet zelfs
personen die den moed verliezen, den
ouden slenter volgen c-u hop naar de
markt brengen, welke van geringe hoe
danigheid wordt gekeurd. Z*lks handel
wijze, Mijubeeren, is gansch verkeerd, zij
kan ons enkel dieper in het verval bren
gen. Willen wij dit verval bestrijden,
dan moeten wij ons aller krachten veree
nigen om onze hop beter te doen zijn dan
die gemccue Duitschc hop die aan deu
zelfden prijs is verkocht geweest.
De Aelstersche hop heeft voortreffelijke
eigenschappen, zij is kloek, heeft eenen
aangenamen geur, eene fraaie kleur, en
bewaart een jaar langer deze voortreffe
lijke hoedanigheden dan de vreemde.
Helaas 1 hoe dikwijls gebeurt het niet
dat deze eigenschappen verloren gaan
tijdens het bereiden
Iloe dikwijls gebeurt het niet dat de
hop slecht geplukt wordt, met stelen en
bladeren vermengd naar de markt wordt
gebracht en daar als te gemeene waar
wordt afgekeurd
Hoe dikwijls gebeurt het niet dat de hop
tijdeus het plukken, op hoopen wordt ge
goten, in manden wordt opgehoopt en
alzoo verhit en hare fraaie kleur verliest
Hoe dikwijls gebeurt het niet dat de
hop slecht wordt gedroogd dat ze op.
den eest langs ouder verzengt en langs
boven in haar zweet ligt te koken, zoodat
zij niet alleen hare fraaie kleur verliest,
maar zelfs den schijn bekomt van ver
jaarde hop, zoucLr fijnen geur, die noch
tans het kenmerk is van eene waar van
eerste hoedanigheid
Als wij zulke waren moeten stellen
tegenover vreemde producten die al
hunne oorspronkelijke eigenschappen
hebben behouden, hoe wil men dan dat
onze hop hare oude faam behoude dat
zij op vreemde markten worde gekocht
dat zij aan loonende prijzen worde ver
kocht
Hetgeen ik daar kom te zeggen, is
geen verwijt dat aan een uwer kan wor-
kwam zij tot de overtuiging, dat Bauerlich volgens een
bepaald plan tc werk ging en dat hy de niets kwaads
vermoedende Constance als werktuig gebruikte.
Hel deed hem veel leed, dat bjj zyne gedachten
geopenbaard had, vervolgde de oudejuffer.cn hij
bezwoer mij by alles wat heilig is om te zwygen,
vooral bij het gerechtelyk verhoor. maar als ik een
een eed moet doen... als ik een eed moet doen...
Van deze voorstelling was de oude dame niet af te
brengen, en Agnes deed daartoe ook geene pogingen
meer. Zij geloofde voor ditmaal genoeg vernomen te
hebben en aan den drang van haar goed hart toege
vende, ging z(j tot een ander onderwerp over. Juf
vrouw Zier, zegde zy, terwijl ze de handen der oude
dame in de hare nam en haar vriendelijk aankeek,
kan ik u met het een of ander van dienst zijn, Va
lentine kan thans niets voor u doen, uw broeder is
plotselings gestorven...
En daarmcé is zijn pensioen vervallen, viel
Constance in, terwyl zij dankbaar bare hand drukte.
Ik begrijp u, Mevrouw en ik zon niet te trolsch zijn
om nwe hulp aan te nemen, maar ik heb ze niet
noodig voor mij is op voldoende wyzegt- orgd.
Mevrouw von Beeren keek haar eenigzins verwonderd
aan.cn daarom vervolgde zij met een flauw iachjc
gij raadt wel dat het Adolf Bauerlich is, die voor mij
gezorgd beeft. Een zoon kan niet meer zorgenoc liefde
voor zijne moeder toonen dan hy voor mij. Eiken dag
komt hij hier en dan brengt en be.-t« lt hy veel meer
dan ik noodig heb. Mijne provisiekamer is beter voor
zien dan toen miju broeder leefde, olschoon hy er
men ook reeds voor zorgde.
den toegepast. Gij zijt allen mannen van
den vooruitgang, gij zijt met den besten
ijver bezield. Wierd uw voorbeeld ge
volgd onze hop zou dadelijk stijgen zoowel
in waarde als in faam. Elk jaar stelt de
Jurij van den kampstrijd vast dat er in
het bereiden der hop eene groote schrede
is vooruitgegaan.
Welnu, weest gij de apostels van den
vooruitgang bij uwe vrienden en kennis
sen doet daar het goede woord door
dringen zorgt er voor dat gij navolgers
vindt die metU wedijveren, die evenals
gij er zich op toeleggen. Laat ons allen
strijden voor de goede zaak. Het Stads
bestuur van Aelst en de regeering zullen
uwe pogingen ondersteunen en zullen al
doen wat mogelijk is om aan onze hop
hare oude faam te doen herwinnen.
Op dan, landbouwers en hopplanters,
gaat voort in uwe pogingen, laat uweu
moed niet verflauwen, komt in den vol
genden prijskamp nog talrijker op dan
nu, toout dat het land van Aelst. hop
voortbrengt van eerste kwaliteit, en uwe
pogingen zullen beloond worden, er zul
len nog goede dagen aanbreken voor de
hopnij verheid
Beginnen de zaken dan aangebrand te
rieken voor de volksfoppers
Voorzeker ja, want onze vierde man
trekt er weêr al eens van onder 1
Eerst 't vuur in deu wind steken, en
dan de handen wasschen gelijk Pilalus
Inderdaad, sedert verscheidene maan
den, zien wij de u commis-voyayeurs in
twist en tweedracht met name Plaucquart,
De Pelsmacker, De Backer, Du Catillon,
en die zich de luitenanten van paster
Baens noemen, overal pogingen aanwen
den om de katholieke partij te scheuren
en te verdeelon Gent, Brussel, Aut-
werpeu, Kortrijk. Rousselaere, Brugge,
Oostende, enz. worden door die heet
hoofden doorkruist.
Ja, wij wonen sedert lang dit aardige
spektakel bij van mannen, zoogezegde
kristene demokratcn, die de pretentie
opperen, dat zij aUeen bij machte zijn
het socialismus tegen te werken, maar
die nergens ontmoet worden of te vinden
zijn waar de socialisten zegepralen of
machtig zijn
Waarom, bijvoorbeeld, gaan die felle
kerels, die talentvolle redcuaars, die
mannen die het zoo schoon kunnen ver-
koopen geene meetingen geven in de
volkswijken te Gent,alwaar de socialisten
zoo machtig zijn, of in 't Walenland waar
ze den bovenzang hebben
Maar daar zullen zij zich wel van wach
ten 1.. Zo weten dat de socialisten naar
hunnen sullenpraat niet zouden luisteren
en hun met trommel en fluit aau de deur
walsen.
Ze vinden, die helden, dat het min ge
vaarlijk is voor hun moederskindje van
eenvoudige brave lieden in Vlaanderen
te gaan ophitsen tegen hunne geestelijke
en wereldlijke Overheden en ze door val-
Dan moet hij mei uwen broeder op zeer goeden-
voel gestaan hebben, merkte Agdes op.
Oh, die mocht er niets van weten, riep Con
stance verschrikt uil, als kon haar dunde broeder het
nog hooren en haar ter verantwoordiging roepen, en
Valentine ook niet, die waren beiden veel te trolsch
om iets aan te nemen. Maar zij hadden ook de zorg
niet om het huishouden te besturen met hel kleine
pensioen van myu broeder en het weinige dat Valen
tine kon bijleggen. Ik zou geen raad geweten h> bbcn
om het vol te houden, als Bauerlich niet bijgespron
gen was. Daar stak toch geen kwaad in. niet waar
Die vraag klonk zoo vleieDd, dat Agnes niet
over liet hart kon krijgen om hare ware mccning te
zeggen immers, er was t<cli niets meer aan te ver
anderen. Zij schudde daarom alleen het hoofd en
vroeg Hoeft uw broeder er nooit iets van bemerkt 1
Neen. cu Valentine ook nietBauerlich wil nog
niet dat iemand liet weethy meent dat het de na
gedachtenis van mijn broeder zou kunnen benadeelen.
Oh, hij is zoo goed
Agnes vormde zich een geheel andere voorstelling
van M. Bauerlich, doch daar zweeg ze over. Al had ze
daar over willen spreken, dan had ze er toch geen
gelegenheid voor gehad want er werd gebeld. Con
stance sprong op met de woorden Dat is Bauerlich
Oh, mevrouw, laat toch niets merken van alles, wat
ik u verteld heb
Het was echter Bauerlich uiet, maar de werkster
de oodejuffer keerde met een verlicht hart by haren
gast terug,
Agnes gaf op het verzoek van te zwijgen een onl
sche beloften van allen aard naar hunnen
kaut te trekken
En zoo ziet men die kleppers geene
middels onbeproefd laten om de katho
lieke partij te ondermijnen in de verschil
lij arrondissementen van West-Vlaau-
deren alwaar er op 5 Juli aanst. wetge
vende kiezingen gaan plaatsgrijpen.
Doch het ganscho land door worden die
verraders der kath. partij, die voorloopors
van het socialismus, door de kath. Druk
pers geschandvlekt. En het zij bier tor
loops gezegd Zij die ons, Denderbode,
in 1893 94 toeriepen Ge gaat te verre als
ge die mannen scheurmakers heet 1 zijn nu
de eersten om te bekennen dat wij gelijk
hadden, dat het ware scheurmakers, vis-
schersin troebel water ziju. Tot zelfs oozo
zoo bezadigde Coufrater der Gazette
van Thieltheet zo uu ook scheurmakers.
Nu, men begint te voorzien dat die
helsche werking slechts oneer en schande
zal teweegbrengen voor de verraders-
kliek. Het was dus te verwachten dat
Daens, de kapitein der scheurmakers-
bende, weldra volgons zijne.... moedige
gewoonte, zijne compromettanle luite
nanten zou over boord smijten.
Zoo handelde hij overigens ook hier te
Aalst,in den kiesstrijd voor de gemeente.
Ziende dat ziju haring niet braden wou,
schreef hij aan de Fransche gazetten dat
hij zich metdenkiesstryd niet bemoeide
Oh neen !?f! maar dat belette niet dat bij,
in volle Kamer, de katholieken van Aalst
uitschold voor vuilen visch, omdat zij
zich niet hadden laten kloppen door de
geuzen 1
Nu, schrijft kapitein Daens dat hij met
zijne fameuze luitenanten geene affairons
heeft.
Zeer wel man, maar waarom doet gij
geen uitdrukkelijk verbod aan die jannen
van voortaan nog gebruik te maken van
den naam van Paster Daens, op hunne
plakbrieven en uitnoodigingen tot hunno
meetingen?... Waarom ook geen verbod
aan Klokke Roeland
Daar zult gii u ook wel van wacbteu
het priesterskleod moet immers als lokaas
bij de brave buitenlieden blijven die
nen zoo niet zou de gansche volks-
foppersbarak weldra geheel iu duigen
vallen I
Het briefje in den Moniteur der scheur
makers Le Patriote - diont dus slechts
om oogen te verblinden.
Beestenleven.De socialisten kijven
onder een.
Eene scheuring is ontstaan. De boud
der werkbeurzen is er het hoofd van.
Die bond heeft een manifest uitge
geven, waarin hij zegt - Wij willen, ge
lijk gij, op revolutiounairo wijze alles wat
bestaat, omverwerpen,persoonlijken eigen
dom, meesters en knechten, huisgezin en
huwelijk.
Maar gij wilt die bestaande inrich
ting vervangen door den collectiyischoa
Staat, die veel tyrannieker zal zijn dan do
eerste. Wij van onzen kant willen van
geenen Staat hooren, noch collectivischen
noch anderen geeno inrichting, geene
orde vrij leven op de vrijo aarde, en
anders niet Ml»
Dan zal het hier in onze wereld een
mooi beestenleventje zijn
«ijkend antwoord doch Constance was nu met
and<*rc dingen bezig, zoodat dit hare aandacht ont
ging. Zy vreesde, dat Bauerlich mevr. von Beeren
hier zou aantreffen, en dat hy door behendige vragen
zou vernemen, van wal er gesproken was Metzkere
tevredenheid zag zij Mevr. von Beeren vertrekken. Na
haar uitgeleide gedaan te hebben, keerde zü in huis
terug, met het voornemen, aan Bauerlich van dit
bezoek niets te zeggen.
Zoodra Agnes in haar rijtuig zat, raadpleegde zjj
hare horlogie en gaf den koetsier bevel zoo snel mo
gelijk naar de Morenstraat tc rijden Lageman be
woonde in die straat de eerste verdieping van een der
schoonste huizen en had daar ook zyn kantoor. Binnen
weinige minuten zou zijn spreekuur ten einde zyn,
doch zij hoopte hem nog thuis te treffen.
Asnes was echter nog niet geheel met de gewone
leAonswijze van haar nieuwen vriend bekend, anders
bad zij geweten dat hy op Woensdag zelden lydens het
spreekuur thuis was, daar by dan meestal ver over
dat uur voor zaken by de rechtbank werkzaam was.
Ook beden was bij pas thuis gekomen en liet zich
juist door zijnen kantoorchef verslag doen van de in
gekomen brieven en rechtzaken, toen mevrouw von
lleeren aanbelde.Misnoegd over de storing keek hij op
toen een klerk binnentrad en hem een naamkaartje
overreikte. Tot groote verwondering van den klerk en
den kantoorchef gaf hy bevel de dame onmidddijk toe
te laten het gesprek van den kantoorchef moest
wachten tot zy weêr vertrokken zou zyn.
Wordt voortgezet
