Donderdag 4 Juni 1896. 5 centiemen per nummer. 50sle Jaar. 5090.
IjS
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst.
US
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
LIEGEN MAAR!
TWEE LEVENS.
Voor onze liberalen.
De Volksfoppers in 't land van
Kortrijk.
Deerlijk.
Auseghem.
Ze loopen blauwe schenen.
ST.
yzen,
Zetels,
Lava
lassen
i. Kot
ten en
tezen,
?o.
DE
RBODE
LST,
bevelm
imeriêo,
de doos,
valscht
hoeneo,
amen-
olgeriri,
els voor
jigaar-
stekses,
fr.
2,25
llensè
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
agteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
oor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
jaanden; fr. 4-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
indigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont-
angen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
nin alle Postkantoren des Land.
Cuique suum.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnissen op
3' bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
lleeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
uijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureel*
van dit blad.
li ook
1 huis
6 het
Aalst, 3 Juuï 1896.
Waarlijk 't is eene schande zooveel
eugeus uit te bazuinen en met zooveel
nude trouw te werk te gaan dan 't Land
an Jxlst, De Werkman en Klokke Roe-
mi. de organen der scheurmakerij, het
PG
En de predikanten der scheurmakerij
einzen ook voor geeue leugens achteruit
d handelen met evenveel kwade trouw.
Zij die zich katholiek durven noemen
.'schuldigen ons katholiek ministerie al
«geld des Lands aan Congo te verkwis-
en en niets voor burger boer en werk-
janoverte houden.
Die beschuldiging is eenvoudig leugen
aal met de meeste kwade trouw uitge
recht.
Congo, roepen de scheurmakers op alle
nonen, kost reeds 40 millioen aan Bel-
ië.
Leugentaal is 'ten wij dagen de scheur-
nakers uit het te kunnen bewijzen.
Er is slechts aan Congo geleend
d gewaarborgd eene som van
11,847,476,12 fr. en geen centiem meer.
Die bijna 22 millioen franks brengen
btrest op aan België.
En die 22 millioen (verre vau 40) zijn
liet verloren want ze moeten aan België
itgekeerd worden als Congo, in 1900,
oor eene andere mogendheid overgeno-
ten wordt.
Belgie, zeggen zij ook, komt onlangs 15
iillioen te schenken aan den Congo-
poorweg.
«Weer al leugentaal en kwade trouw
aal J)e waarheid is dat België verledene jaar
millioen frs. heeft verschoten deze 5
iillioen zijn in aandeelen of actiën van
en spoorweg uitgekeerd en verder blijft
elgië borg voor 10 millioen om den
loorweg te kunnen voortleggen. Hier-
oor trekt België tusschen de 3 en de
5 7o intrest, terwijl ons Land geld kan in
[leen krijgen tegen 3 En als onderpand
of waarborg hebben wij den IJzerenweg
|die altijd zooveel zal waard zijn als België
tal te goed komen.
Volgens ons hebben de Kamers heel
•wijselijk gehandeld. Dc spoorweg onvol-
Itrokken laten liggen dat is zich in de on-
pogelijkheid stellen van, in 1900, te kun-
nen oordeeleu of het voordeelig of nadee-
Üg is aan de welbegrepene belangen van
(België den Congo over te nemen. Wordt
het nadeelig geoordeeld dan laat België
don Congo varen en Frankrijk, England
ofDuitschland zal hem dan overnemen
en België schadeloosstellen.
MIJ Wij herhalen het zonder de voltrekking
yjj Tanden ijzerenweg is het onmogelijk, in
""t, met kennis van zakeu te oordeelen.
43® VERVOLG.
De rebel had die taal niet verwacht van de anders
o onderworpen, zachtaardige vrouw. Ofschoon lot
memij gedreven door baar verzet, kon hij niet na-
■leu, haar vol bewondering aan te staren. Hoezeer
pieek zij op dat oogenblik niet op haar moegcfoldert
vaderland, dat eveneens het edele hoofd bleet ophef
fen onder eiken smaad en grooter was dan de mach-
tige verdrukker? Maar wederom zegepraalde de slech
tere mensch in hem en riep hy uit
- Stanislas behoort u niet toe. Hij is NesdorlTs
ld.
Ja, maar hij is ook het mijne. Ik werd zijne
wder, wint ik heb hem opgebracht ten koste van
■'jo nachtwaken, van mijn geld, van mijne zorgen,
«e kuip heeft eene moeder, maar geen vider meer.
n no> hem vaarwel zeggen, ik volg u. Herinner u
ik u zegde. Alleen aan mijne borst zal hy levend
len drempel dezer woning overschrijden.
Voor het eerst in zyn leven volkomen overwonnen,
fehoorzaanide de balling haar... aan haar, die hij van
hinen haard verjaagd had
Z|j trad hem achterna en tegen den post der deur
Jofeund, de revolver krampachtig in hare hand ge-
Buad, zag ijj hem voor het bedje nederknielen en in
Vele katholieke leden hebben de con
ventie om die reden gestemd en verklaar
den dat zij alle nieuwe toelagen van
beden af tot 't jaar 1900 zullen weigeren.
Nog schandaliger is de kwade trouw
der scheurmakers als zij het volk willen
wijsmaken dat er geene roode duit meer
overschiet voor 't welzijn van burger,
boer en werkman.
Maar hoe durven zij zoo wetens en wil
lens liegen
Denken ze dan toch dat 't volk van
voren niet weet dat het langs achter
leeft
Er is niet over voor 't welzijn van bur
ger, boer en werkman en de vermeerde
ring tot 30 franks van de vergelding der
militianen telt zeker niet
Het kosteloos vervoer Yan de kapelin-
gen der steengroeven tot verbetering der
veldwegen, rekent zeker ook niet mcé
De tusschenkomst van den Staat voor
eene som van 7 a 800,000 franks jaarlijks
in de onkosten der openbare weldadig
heid, ter ontlasting van de provinciën
rekent ook al niet meê niet waar De
Provinciën zullen nu toekomend jaar hare
contributiën kunnen afslagen.
De vermeerdering der bezoldiging van
de kleine bedienden van den Staat is
niet te tellen zeker
De tusschenkomst van den Staat voor
50 °/0 of de helft in 't leggen dor buurt
spoorwegen telt zeker ook al niet
Voor de scheurmakers telt of rekent
dat alles niet meê
Gelijk er nu heden geld is voor de ver
meerdering der vergelding aan de mili
tianen, voor de verbetering der wegen en
stoomtrambanen, voor de ontlasting der
provinciën, zoo zal er ook, op tijd en
stond, geld gevonden worden voor 't pen
sioen aan de oude werklieden, enz. enz.
Natuurlijk zijn dat al zaken welke rij
pelijk dienon overwogen en onderzoent
te worden en dus van beden tot morgen
niet kunnen gesticht worden
Maar komen moeten ze
De Penplc heeft den progressist Cau-
derlier aangerand, omdat katholieke bla
den den lof van zijn werk over de commu
nards van Parijs hebben gemaakt. M.
Cauderlier antwoordt hierop
Daar is voortaan niets meer dan de
partij der orde en do revolutionnaire
partij, want dat is uw ware naam. Gij
doet alles om dien naam te rechtveerdi-
geu.
Gij stelt eene klassenpartij daar gij
bezwaddert de nationale vlag.
Gij jaagt, op gevaar af van verwikke
lingen en den ondergang onzer nationali
teit, den triomf der jacobijnsche repu
bliek na.
krampachtig snikken losbarsten. Hij durfde het kind
niet wekken, maar kuste in wanhoop de mollige
handjes, die op het bed rustten.
Er verliep cc» kwartier, zonder dat hy kracht ge
voelde, zich van zyne zijde weg te rukken. Eindelijk
keerde de herinnering aan zijne bedreigde eedgenoo-
in hem weer en hief hij zich pijnlijk overeind. Een
oogwenk nog aarzelde hy; zou hij zich ncörwcrpcn
aan de voeten zijner vrouw en baar nog eenmaal om
genade smeeken
Alma, begon bij, er is nog eene laatste zaak
tusschen ons te regelen -. het geld...
Onnoodig, antwoordde zij hooghartig. Wij heb
ben nog ougevccr dertig duizend gulden jaarlijks over.
Gij zult er mij maandelijks duizend van doen toeko
men door middel van uwen.bankier, aan wien ik mijn
toekomstig adres zal opgeven.
Zelfs in hare vernedering kon hij haar tot geen en
kele laagheid dwmgen, schonk zij hem meer, dan zy
voor zichzelve en het kind behield.
Hebt gij voor bet oogenblik genoeg klonk bet
op gebroken toon.
Volkomen genoeg.
Vaarwel dan, Alma... bij durfde de oogen niet
meer tot baar opslaan.
Vaarwel, prins Karoskiue.
Zoo gij misschien tot den volgenden morgend
rondt willen wachten...
Neen, als gy huiswaarts keert, zult gij ons niet
meer vinden. Ik neem u vonnis naar de letter op.
Gij zelf hebt het gewild. Indien ik u niet zoo grenzen-
loos minachtte, zou ik u zelfs in deze uur nog bekla-
Gij beroept u op de Commune vau
Parijs gij Tiert hare verjaardagen gij
zingt hare lofzaügen.
Gij maakt u solidair vau die Commune
gy zegt dat uwe taak is, haar te wreken
en gij steekt de roode vlag op, die ik
heb het u bewezen met onweerlegbare
documenten de vlag is van moorde
naars en brandstichters.
Ik weiger haar tc volgen.
Ik bevecht eene partij, die maar met
moeite verbergt dat zij, desnoods, ge
bruik zal maken van het geweld.
Ziedaar eene verklaring, die duidelijk
en met mannelijke kracht is afgelegd.
De P tuple, tegen den muur gedron
gen, bekent dat de socialisten eene klas
separtij vormen dat de eenigc vlag, die
zij beminnen, de roode vlag is dat Bij
republiekeinen zijn dat zij de Commune
van Parijs begroeten, en volkomen de
solidariteit hiervan aannemen.
Die verklaring is niet minder duidelijk.
Daar is geene misvatting meer mo
gelijk, en als Janson, de liberale partij
verlaat en overgaat naar het socialism,
dan weet hij waartoe hij, in dat nieuwe
leger, zich verbindt.
Als onze liberalen da hulp inroepen
van de socialsten, bij do aanstaande kie
zingen, weten zij nu, meer dan ooit, met
welke helpers zij zich verbinden.
Zij verbindon zich met eene par tij,, die
den oorlog preekt tusschen de klassen
der samenleving die de vreemde roode
vlag volgt, door Frankrijk zelve verstoo-
ten die tegen Koning en Koningdom is
en wier voorgangers zich te Parijs aan
moord en brand hebben schuldig gemaakt.
Zij sluit een verbond met eeu partij,
die volop de revolutie preekt en nog wel
door vreemde middelen en voor vreemde
belangen, en die alzoo het verdwijnen van
het onafhankelijke Belgie van de kaart,
in de hand werkt
Men leest in de Gazette van Kortrijk.
De vermaningen der Bisschoppelijke
Overheid tegen de valsche christene
volkspartij hebben eenen heilzamen
invloed uitgeoefend vooraleer zij zelfs
in de kerken afgelezen waren.
Een groote Meeting was aangekondigd
om plaats to hebben op Sinxeudag, ten
10 Vs uren 's morgens.
De groote mannen der zoogenaamde
landbouwverdediging van voortijds, welke
nu gekend zijn, en hun masker hebben
afgelegd, gingen komen spreken over
christene volkspartij, democratie, en wat
dies meer.
gen, want uw leven, uw behoud, uw naam, al wat n
dierbaar was, berustte bij my. Van bet oogenblik af,
aarop ik van uwe zijde verjaagd ben, zyt gij verloren.
Ga thans, uwe benden bebben u noodig.
Zonder haar maar een blik toe te werpen, snelde
hy van daar. Zij had gelijk gebad, zijne broeders
behoefden zyne steun zy alleen, die trotsche vrouw,
had hem niet meer noodig
Verloren dat woord bleef hem achtervolgen als
;cn vonnis in liet laatste oordeel, tcrwyl hy zich
lOortspoedde doer Dublin's donkere straten. Verloren?
Hij trachtte er meê te spotten en tot zich zelf te zeg
gen, dat zij slechts eene nieuwe Cassandra was, dat
de voorspelling dier hooghartige ruuwprofetcs leugen
zou blijken. Zoo ook bad men gemeend in dc dagen
van Priamus, en toch was bet machtige Troye ge
vallen
Maar zij zou zich bedenken, en niet heengaan; hij
zelf zoo spoed maken met zijne zending, desnoods dc
helft der taak aan den ondervoorzitter opdragen
doende zou bij tjjdig genoeg weerkeeren, om baar
vertrek te belettan... Hij zou zicb verootmoedigen
haar, al ware het dan ook slechts ter wille van
bet kind dat hem zoo dierbaar was! En steeds haasti
ger snelde hy voort.
Reeds anderhalf uur later bereikte hij geheel verbit
en uitgeput zyne woning.
Het was nog nacht, maar tocli was alles verlicht
i vond hij de dienstboden reeds op.
Waar is de prinses riep bij hijgend uit.
Mevrouw is een kwartier geleden weggereden
met deu jonker.
Gclukkiglijk, den vrijdag namiddag,
toen met moeite eenige briefkens waren
rondgestrooid, is iemand den herbergier,
bij wien de meeting moest plaats hebben,
gaan waarschuwen van betgene de Bien
Public, van Gent, aankondigde over die
mannen en over de bisschoppelijke ver
maningen.
De baas, die de VlamiDgen van Deer
lijk goed kent, verstond al licht dat het
gepraat dier sprekers bij zijne medebur
gers geenen bijval zou gevonden bebben.
Daarom maakte hy spoedig een pakje der
niet uitgedeelde uitnoodigingkaartjes, en
zond ze weder naar den man die was ko
men het lokaal bespreken, met een brief-
kc waarin hij de redens zijner weigering
uiteenzette. Te dien gevolge hebben de
Ërekers zich niet kunnen laten hooren.
aar men zou haast zeggen dat die zoo
genaamde christene democraten met de
socialisten tc zamen spannen want, het
geen te Deerlijk zeldzaam tc zien geweest
is, er waren, op dien dag der gemiste
Meeting, socialiste bladen te koop gebo
den, welke echter bitter weinig liefheb
bers gevonden hebben.
Maandag namiddag was het volle feeste
op het Statieplein to Anseghem, ter gele
genheid van den eersten steen die er ge
legd wierd van de nieuwe statie.
Énkelijk, Eie'r als elders moest die
schoone feest gestoord worden door man
nen die peisden propaganda te maken
voor de demokraten ongelukkiglijk zij
hadden gerekend zonder de Anseghem-
naars, die dweersdoor kattiolijb zijn, en
van geen scheurmakerij en willen weten.
Do état-major der demokraten, Planc-
quaert en zijne bende, een honderdtal,
waren afgekomen. Om vier uren springt
Plancquaert op de tafel en begint de
schoonste liedjes van zijn repertorium
De hlavenband der oude katholijko partij
de Congo, de verkochte geestelijkheid,
enz., enz. Dezen keer Plancquaert zegt
niet dat de boeren te veel pachten, im
mers zijn vader, die op 20 minuten van
daar woont, verpacht zijn goed duurst
vau al.
M. Vital Moreels wilt Plancquaert te
genspreken, maar hij wordt door de klak-
kers van de demokraten overschreeuwd.
Maar in eens het volk van Anseghem en
Tieghem komt af, muziek aan 't hoofd.
Plancquaert ziende dat hij zou tegenge
sproken worden en eene schuddinge ging
krijgen, zooals het de bassende honden
behoort, rolt zijn vane op, springt van de
tafel, en loopt met zijne aanhangers al
den binnenweg naar Elzeghem.
Daargekomen, Ducatillion, beter ge
kend onder den naam Moeje geen tand
hen, n springt op eenen stoel, denkende
met zijn volk alleen te zijn, hij doet eenen
uitval, maar hij wordt duchtig tegenge
sproken, bij zooverre dat hij tot zwijgen
genoodzaakt is.
Dan is het dc beurt vau smid Lam-
brecht, Thévrier II, met zijnen blauwen
kiel, deze heeft het beter gevonden, hij
staat op eene aalkuip, al spreken van den
Congo doet hij zooveel geweld dat hij
door den grond van de kuipe valt. Geluk-
kiglijk hij was niet gekwetst, maar zijnen
vermaarden kiel was een gekleurd vaan
del geworden.
En zoo verging de vermaarde meeting
der demokraten in eene aalkuip.
Ondertusschen waren de katholijken
voort aan 't feesten aan de statie, ver
scheidene heeren namen het woord en
deden krachtdadig uiteen wat die scheur
makers wilden. De namen van onze tegen
woordige volksvertegenwoordigers, en
bijzonderlijk deze van M. Reynaert, wier
den langdurig toegejuicht. Maar een
woord hoorde men wij zullen aan die
demokraten toonen, in de naaste kiezing,
dat zij niet alleenlijk het vertrouwen niet
hebben van Zijne Hoogweerdighoid deu
Bisschop van Brugge, maar ook van geen
een katholijke vau Auseghem, Tieghem
en 't omliggende.
Groote gerechtigheid En waar heen.
Dat mogen wij niet zeggen, luidde het beslist.
Hoe Gij durll mij dat weigeren, schreeuwde
Iwan. Zoo gij bet volhoudt jaag ik u allen op staanden
voet weg.
Zooals de prins verlangt. In dat geval zal mevr.
ons in dienst nemen.
Hij knarste van machtelooze woede op de tanden.
Wederom had hij vergoteu dat Alma alleen rechten op
haar hart bezat.
En hij vluchtte zijne kamer binnen, om zich in
de eenzaamheid te herstellen van bet doodend be
wustzijn, dat hij voortaan alleen was, door eigen
wil, voor immer verlaten.
Geluk en liefde hadden hem staande gehouden. Hy
gevoelde weldra, dat de miskende vrouw gelijk bad
gehad, met haar heengaan was hy verloren
Hij poogde, in zijne bitterheid tegen haar, te too
nen, dat hij dezelfde was gebleven en wydde zich
meer dan ooit aan zijne vcrgeldingstaak; maar de
wanhoop doodde hem; in al wat hem omringde zag bij
haar beeld terug, vond hg eene herinnering aan hare
vroegere teederheid, aan hare vergoding wéér; zij al
leen was dood voor hem en met die wetenschap werd
ook de zelfzuchtige liefde die bjj haar eenmaal had
toegedragen, herschapen in eene hartstochtelijke
vereering, een onmetelijk verlangen naar haar, dat
niet bevredigd kon worden, want een ieder bewaarde
het stilzwijgen omtrent Alma en hare verblijfplaats.
Drie maanden later werd hy bedlegerig. Herhaalde
hloedspuw ingen namen zyne laatste krachten meê;
hij was opgegeven door zijne geneesheeren, die hem
De valsche christene demokraten varen
geheel slecht op den buiten.
Zondag en Maandag hebben zij gebruik
gemaakt van de twee misdagen, en 'tis
niet alleenlijk te Anseghem en Deerlyk,
maar overal dat zij er kaal van afgeko
men zijn.
TeBisseghem gingen zij ook'eene mee
ting houden. Er is hier voor u niets te
meten, zei de bazinne van de herberge
die zij gevraagd hadden als er hier te
meten is, kan ik dat zelve doen.
Te Lauwe en hebbeu.zij niet beter ge
varen. Daar ook wierden hun alle herber
gen ontzeid.
De menschen van den buiten zijn Teel
te oolijk om hun te laten paaien met val
sche beloften en leugens.
Schoonheden der E. V. De libe
rale schepen M. Vanden Nest, te Antwer
pen, die van de kiezerslysten dezer Stad
komt afgeschrabt te worden, is voor dry
weken of eene maand naar Carlsbaa
vertrokken. Daar de gemeenteraad nu
slechts met 36 ledeu kan vergaderen zal
er gedurende deze maand geene zitting
gehouden worden, en dit uit vreos dat do
voorstellen van 't Schepenen-Collegie met
gelijkheid van stemmen zouden verworpen
worden. Dus eene maand vacantie voor
de gemeenteraadsledenmaar ook eene
maand dat de gemeentelijke zaken om zoo
te zeggen zullen slapen, en wie weet tot
welke nadeelige gevolgen
Hoe voordeelig toch die E. V.
nog slechts enkele dagen levens beloofden, en nog
altijd durfde hij haar niet tot zich roepen.
Maar op eenen avond, dat hij, alleen met den
knecht, die hem verpleegde, in koortsachtige sluime
ring verzonken lag, ontwaakte hij door het zachtkens
openen der deur en op den drempel herkende hij de
vrouw, die hij verjaagd had, met het kind in de
armen.
Stanislas komt zijn vader omhelzen, was alles
wat zij zegde, want hare stem beefde en zij voelde
hare kracbUn te kort schieten. Zy had geweten, dat
het einde naderde en hem deze laatste vreugde niet
willen onthouden.
Onstuimig omhelsde hij den knaap. Daarop wenkte
hy den bediende hem weg te brengen, en toen zij al
leen gebleven waren strekte bij ook naar Alma de
beveude handen uit en fluisterde
Genade. Ik was een ellendeling, meer dan dat,
een cerlooze; maar gij, die zoo verheven zgt, weiger
mij op den drempel der Eeuwigheid uwe vergiffenis
niet, reik mij nog eene laatste maal de hand.
In bel volgende oogenblik knielde zij aan zijne zijd*
en zijn hoofd zacht naar zich toetrekkende, drukte zy
alg ecnig antwoord hare lippen op de zyue.
Nog twee weken verpleegde zy hem nacht en dag,
en toen stierf bij in hare armen.
Zijne laatste woorden waren; Ga niet heen; zoo gy
my verlaat, gy hebt het zelf gezegd, ben ik verloren.
Toen zij hem geruststellen wilde, was hy zelf
heengegaan.
EINDE.
