Donderdag lo Augusti 1896. 3 centiemen per nummer. 30sto Jaar. oil Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst. GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM. VADERLAND, TAAL, VRIJHEID. Ruzie in 't huishouden. Frankrijk's ontvolking. Een en ander. DE DENDERBODE. Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont vangen zijn ten laste van den schuldenaar. Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31, en in alle Postkantoren des Land. Guique suum. Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnissen op 3* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den uijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de adverlentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureel© van dit blad. Aalst, 1» Augusti 1896. De socialisten willen den vrede en de broederlijkheid onder alle menschen ves tigen, doch het Congres dat ze komen te houden te Londen toont ons aan dat zij verre zijn van den vrede en de broeder lijkheid onder hun te kunnen bewaren. De Engelsche dagbladen deelen breed voerige verslagen meê over de zittingen van het Congres, doch om onze geachte lezers eens te laten oordeelen over de broederlijkheid die er soms hccrschte, willen wij hun 't volgende onder oogen brengen In de eerste zitting kwam de vraag ten tapijte Zal men het reglement van 't Congres van Zurich toepassen en aldus de anarchisten en anti-parlementairen, 't is te zeggen, die van geenen regeerings- vorm willen, buiten sluiten? Onraiddeliik kwam de kat op de koord. De Hollandsche anarchist Cornelissen Eng van zijne plaats op en ijlde ge- een woedende tiger naar 't spreekge- Ite. Doch hij werd achteruit gedreven en dan begonnen do anarchisten zich met de zaak te bemoeien en den voorzitter uit te schelden Ellendeling Despoot 1 Foert dien vuilen hond enz. enz. Dit zijn nog van de zachtste uitdrukkin gen. Honderden afgeveerdigden vroegen te gelijk het woord 't was waarlijk de ver nieuwing van 't gene gebeurde aan den toren van Babel want elk sprak de taal zijns lands. Stokken en hoeden werden in het rond geslingerd, en boven het ru moer klonk de bel des voorzitters die er in gelukte het orkaan een oogenblik te bedaren. Doch later barste het orkaan met nog meer hevigheid los. 't Was weêr Corne lissen die er de oorzaak van was hij riep uit dat men, door de uitsluiting der anar chisten, de vrijheid aan boeien zou leg gen. Alleman sprong weêr recht en 'twas een geroep, een gehuil, een getier en een gevloek, dat hooren en zien er bij vergin gen. Een Engelsch reporter gelijkt het bij eene bende uitgebrokene zotten. Waarlijk de anarchisten gingen te werk als ware bezetenen en een hunner baande zich den stok zwaaiende eenen weg naar do tribuun. Daar gekomen viel hij juist in de armen van gezel Bouillon, een halve reus, die als taalman dienst deed. In een oogwenk had Bouillon hem vast gegrepen, verhief hem in de hoogte en smeet hem als eenen steen te midden van tafels en stoelen. Men dacht dat de anarchist naar de andere wereldwas vertrokken, want men HET zag er eerst geen leven meer aan maai bij kwam tot bezinning, sprong recht en met zijne knuppel stormde hij weêr naar de tribuun, lijk een bezetene schreeuwende: Binnen eene week moet ik u leven heb ben Weer wilde hij Bouillon te lijve maar werd wel door twaalf armen te ge lijk van de tribuun gesmeten. Ondertusschen stondt Frank Smith in de zaal te lawiiten en scholdt Bouillon voor lafaard en beest uit, maar hij kreeg eene duchtige rammeling vau de socia listen. Gelukkiglijk kou Keir Hardy, een Engelsch oudparlementslid een hevigen slag van 't hoofd van Snjith afweren. Tien minuten lang heerschtc een ge tier, gehuil, enz., als of al de duivels der hel waren losgelaten. Ziedaar de mannen die den vrede en de broederlijkheid in onze samenle ving willen doen heerschen en nog niet bekwaam zijn ze onder hun te behouden. Recht voor allenhet orgaan der Hol landsche socialisten, deelt van tijd tot tijd correspondentiën meê uit Gent, waar in er soms wat gepraat wordt van 't gene in Vooruit zoo achter de gordijn gebeurt. Volgens Recht voor allen leven do werklieden en bedienden van Vooruit in eene ware slavernij. Zij hebben niets tegen te zeggen dansen, j a, dansen moe ten ze gelijk Anseele en Cnle schuifelen, zooniet de deur uit. Hedendaagsch, zegt het Hollandsch rood orgaan, zijn er nog al malcontenten onder de werklieden en bedienden van Vooruit, om deswille dat vooral Anseele en Van Beveren de slechte manieren hebben aangenomen van de capitalisten- nijveraars. En tot bewijs haalt Recht voor allen aan dat geen werkman, geen be diende van Vooruit een halven dag mag verletten zonder permissie te vragen aan Mijnheer Anseele of zijne remplacanten. Maar alle jareD, zegt Recht voor allen, en soms nog wel eensin 't jaar, onder neemt M. Auscelo groote en schoono plezierreizen juist gelijk de capitalisten eu de jaarwedde of de profijten vau M. Anseele loopen maar altijd voort. Het Hollaudsch socialistenblad vraagt of dit de gelijkheid is waarvan de roode kopstukken altijd gewagen, maar die ze de eersten zijn om niet te onderhouden... Ten slotte zegt Recht voor allen dat gezel Anseele handelt juist als eenen capitalist... Ziedaar nog een bewijs van averechte broederlijkheid en verstandhouding dus ruzie in 't socialistische huishouden. Nu, dat moest er eindelijk toch van ko men en altijd verergeren naar mate er mannen opdagen die bij appetijte zijn om de werklieden tot hun profijt en per soonlijke verheffing uit to buiten. Wonderlijke avonturen van eenen Zeeman «2» 7e vervolg. Ik dacht wel, dat de kapitein van den schoener een aardig voordeeltje zou willen behalen.Do twee schepen waren al een eind v?n eikander afgedreven voordut het vaatje rhum in de sloep werd neergelaten. Deze werd toen in de richting van de bnk door twee matro- voortgeroeid, terwijl de derde aan het uithoozen was. Cadrnan stapte over de verschansing, de sloep werd opgehceschen en naar de kipstutten gesjord, terwijl er een stroom van water uitvloeide. Des middags werd er nu een borrel onder de man schappen uitgedeeld, die zegden dat het zeer goede rhum was, beter dan die, welke zij tot dusverre had den gehad. Dien geheelen dag bleef het schoon weer en zeer stilvoordat de dagwacht ten einde was, was het helder weer en een kalme zee. Mijne wacht duurde van twaalf tot vier ure. Na afloop daarvan at ik iets en begaf mij naar mijne hut, waar ik na wat gelezen te hebben, in slaap viel. Ik werd door George geroe pen en ging weer naar het dek om den timmerman af te lossen. Toen ik den trap opging, kwam Fletcher De officieele uitslagen zijn bekend ge maakt van de op 29 meert laatstleden in Frankrijk gehouden volkstelling. Zij be vestigen ten volle de treurige vooruit zichten van hen, die op Frankrijk's ont volking wezen In 1700, toen Frankrijk 20 millioen in woners had, vormde het alleen het derde gedeelte van Europa's bevolking, Rusland uitgezonderd. In 1800 had het. er 27 mil lioen, wat nog slechts het vijfde deel was; maar het was nog sterk genoeg, om Na poleon in staat te stellen, met behulp van slechts eenige vreemde legioenen, het verbonden Europa het hoofd te bieden. In 1892 telde Frankrijk 38 1/4 millioen inwoners, maar het was nog slechts een tiende deel van Europa sterk en werd in zielental reeds overtroffen door vier an dere volken. Iu de vijfjaren tijds was de bevolking slechts met 123,000 zielen toe genomen, een zoo zwakken aanwas, dat eene enkele griepziekte dien geheel zou kunnen vernietigen. Engeland en Italië worden jaarlijks 300,000 inwoners ster ker, Rusland en Duitschland meer dan een millioen. Die trage vermeerdering van bevolking in Frankrijk schijnt nu zelfs geheel op te houden, ja de bevolking vermindert. Frankrijk telt thans 13,000 inwoners minder dan in 1892. De oorzaak daarvan ligt niet in ver huizingen, want de Franschen zijn geen landverhuizers gelijk de Russen, Duit- schers en Italianen; zij zijn evenmin ko lonisten gelijk de Engelscheu. DeFransch- man verlaat zijn land niet licht. De ware oorzaak is, dat er meer sterfgevallen zijn dan geboorten; dat het getal der laatsten geenszins in verhouding staat tot dat der huwelijken eigenbaat, gemakzucht en ongeloof hebben het nieuw Malthusianism tot een algomeenen volkskanker gemaakt. De gevolgen voor Frankrijk als natie Dat het voortdurend zwakker wordt te genover Duitschland, dat in 1890 ruim 49 millioen had en er nu omstreeks 55 millioen moet tellen tegenover Italië, dat cr reeds 32 millioen heeft; tegenover Oostenrijk, dat de 45 millioen nadert. De onzedelijkheid brengt de volkeren ten verderve; zal Frankrijk zich spiegelen aan het Romeinsche Rijk en tijdig tot inkeer komen 't Is te hopen, maar intusschen lijdt Frankrijk ook nog, blijkens deze volkstel ling, aan een andere kwaal, die het in wendig evenzeer verzwakt, als de gevol gen harcr zedeloosheid 't naar buiten doen. De volkstelling toont, dat, terwijl in 1846 de steden 24,4, het platteland 75,6 van Frankrijk's bevolking vormden, die cijfers nu zijn 37,4 en 62,6. Dat wil zeg gen, dat het platteland zich ontvolkt, de landbouw achteruit gaat, het aantal der uit züne hut te voorschijn en begaf zich regelrecht naar de kajuit van den kapitein. Ik sprak gedurende eenige minuten met den tim merman en ging toen naar het dek voor de eerste uren van de hondenwacht. Maar toen ik eenige minuten op het voordek geweest was, begon mijne linker leers mij erg te knellen. Om dit te herstellen ging ik naar (beneden naar mijne hut, niet denkende dut ik langer dan een minuut van het dek zou blijven. Toen ïk stemmen in de kajuit van den kapitein hoorde, die vlak naast de mijne was, trad ik mijne hut heel stillekens binnen, daar ik niet wenschte dat Cadman mij zou hooren. Alles was beneden stil. De stemmen uit de aangrenzende kajuit klonken mij duidelijk in de ooren. Ik moest onwillekeurig luisteren maar door het luisteren had ik bijna het doel vergeten dat mij naar beneden had gevoerd. Het is te dwaas om van te spreken, M. Fletcher, hoorde ik Cadman zeggen. De brik op de Salvages te laten stranden gaat niet. Ik zal u zeggen wat daar tegen is. Onderstel eens dat wij de rotsachtige eilan den bij daglicht naderen. Er is geen middel om haar te laten stranden met iemand als Morgan of den timmerman op den uitkijk. Wat dan Zullen wjj blijven lavecren totdat het donker wordt Dat zou aanleiding geven dat de bemanning lont begon te rieken en dat de heele zaak misliep, gevolgd door gerechtelijke aanklacht en een vonnis ten onzen laste. Gij zljt geen zeeman als gij dit waart, zoudt mijne bezwaren begrijpen. Ik ben wel geen zeeman, antwoordde Fletcher op een krachtjgen toon, maar als eenmaal iets afge sproken is, ben ik er voor, niet van het plan af te wijken. Zie deze kaart eens in. Hier hebt gij een eiland, dat geheel door rotsen en blinde klippen om geven is. Er is geen plek op den Oceaan, dat eene betere verontschuldiging voor stranden aanbiedt. Wilt gij zeggen, dat gij cr geen kans op ziet het bij nacht te doen 1 Het is om niets anders te doen dan den man aan het roer de richting aan te geven, en dan is de zaak gezond. Het is gemakkelijk gezegd, antwoordde Cadman op een spottenden toon, dat de zaak dan gezond is. Maar ik laat de brik niet stranden op eene plaats,waar zij misschien eene weck of veertien dagen later geheel ougeschouden zal gevonden worden. Als zjj strandt^ moet zjj geheel verbrijzeld worden. Gij wilt toch niet, dal zij gered wordt met de lading die wij aau boord hebben. Zij moet uit elkaar slaan, zeg ik, en op zulk eene wijze, dat gij en ik daarbij niet omkomen. Ik wil graag in leven blijven en gij ook. Is het niet zoo Zeker, riep Fletcher. Maar waarom is de Tafel baai beter voor ons doel goschikt dan deze rotsen Hoe kunt gij dat vragen De schipbreuken heb ben daar altijd plaats. O, weer op de Tafelbaai zeggen de menschen. Kijk maar eens En bier maakte ik uit bet stilzwijgen dat er volgde op, dat Cadman eene kaart van de Tafelbaai en de kust voor Fletcher uitspreidde. Let eens op de goede gelegenheid. Bij kalmste weer is hier altijd eene hevige branding ik wil er wel voor inslaan dat alles kort en klein zal wezen voor dat de dag aanbreekt En als men eene sloep heeft, die goed waterdicht is, bestaat cr geen werkloozen, armen en dien ten gevolge van misdadigers in de steden toeneemt. Do aanwas der bevolking van Parijs en omstreken is dan ook sterker geweest dan die van geheel Frankrijk. Lyon, Mar seille, de groote fabrieksteden in het noorden worden grooter, maar Norman- dië, Gascogne, Provence, Au verg tie wor den ontvolkt. Alleen do katholieke ge westen Bretagne en de Vendée handhaven hare sterkte. Daaruit leert men opnieuw, dat het ware heil der staten niet in de moderne dwaalleeringen maar iu het opvolgen der voorschriften van den godsdienst ligt. Deze toch strekt niet slechts tot het eeuwige maar ook tot het tijdelijk heil der menschen. Tabakteelt. De bedienden van Steden en Gemeenten zijn op dit oogen blik, uit kracht der wet, gelast met de optelling der tabakplanten. Deze optelling brengt veel werk bij en niet zonder reden laten de bedienden gegronde klachten hooren. Altijd wordt er meer en meer werk door den Staat aaD deze bedienden opgelegd en dat zonder de minste vergel ding. Wat nu de optelliug der tabakplanten betreft, heeft de heer minister van fi nanciën gehoor gegeven aan de klach ten der bedienden, bij omzendbrief, aan de de heeren gouverneurs der Pro vinciën laten weten, dat alhoewel de Staat uit dien hoofde in princiep geene vergoeding verschuldigd is, hij geneigd is aan de optellers dezelfde vergoeding te betalen als vroeger jaren werd betaald aan de agenten van den fiscus met dit zelfde werk gelast. De Gemeentebesturen zullen hunne voorstellen van vergoeding vóór 1 No vember aanst. moeten indienen. Zoogezegde kiesomkooperijen te Aalst. De zaken tegen de verschillige Calholieke Maatschappijen zullen op Vrij dag 21 Oogst voor de vaeatiekamer van het Hof van beroep te Gent, opgeroepen worden. Do betichten ten getalle van 97 moeten allen op dezelfde uur verschijnen. Het is dus te veronderstellen dat al de zaken in eene enkele zitting of eenen enkelen dag zullen afgedaan worden. Geene getuigen ten laste zullen ge daagd worden. - Reizigersstatie van Aalst. Wij vernemen dat do heer minister van Spoorwegen de plans van hervorming on zer reizigersstatio komt goed te keuren en te bevelen dat de werken onmiddelijk zullen aangevangen worden. Fletcher bewaarde het stilzwijgen, ik zag hem in mjjn gedachten den duivel aan zijn zijde aauloeren. Ik erken, vervolgde Cadman, dat de Salvages meer op onzen weg liggen en niet te versmaden zouden zijn, als de Tafelbaai niet meer kans van slagen aan bood. Er is overigens geen haast bij de zaak Hel geld> dat wij cr mee zullen verdienen, is wel weerd een weinig geduld te hebben. Het zal duizendmaal natuur lijker zijn op de Tafelbaai te stranden dan op de bedoelde klippen. Iedereen zegt bij zulke gelegen heden Wat is dat jammer En dat juist op het punt waarop het schip de haven zou bereikt hebben Zoo moet het. Hij lachte op zijne gewone manier Ik wil eerst nog wel eens over de zaak naden ken, alvorens eene beslissing te nemen, zegde mijn heer Fletcher. Niet dat ik denk, dat gg geen gelijk hebt. Maar bat is een heel waagstuk, waaraan gevaar verbonden is. Ik wil zeker van mijne zaak zijn, Cad man, en ik wil er ook zeker van zijn, dat het schip, als het op strand gezet wordt, zoo geheel verbrijzeld zal worden, dat niemand zich de moeite zal geven, er zich meê te bemoeien. Als gedeelten van dc lading op de hoogte van de Tafelbaai mochten aan land ko men. Wie zal dan bewijzen, dat zij aan ons toebe- hooren. De Salvages zijn onbewoond, vervolgde Fletcher. Laat de brik daar stranden, en er zullen wel een paar maanden verloopen, eer bet wrak gevonden wordt. In dien tijd zal de zae alles wrel verzwolgen hebben. zegt gij Daar zou ik nog Men zal zich herinneren dat er kwestie is van de spoorbaan te verhoogen op de vaart zullen de treinen ter hoogte der huizen rijden. Het apostoliek vicariaat van Belgisch Congo, aan de missionnarissen der con gregatie van Scheut voorbehouden, breidt zich onder andere meer en meer uit. Op dit oogeublik telt het 30 paters van Scheut, 3 priesters vau Gent, 12 paters Trappisten, 20 zusters van Liefde van Gent en 8 zusters Franciscanessen 't zij een totaal van 73 missionnarisson. Een der laatste stichtingen in dat vica riaat is de nieuwe missie van Sint Trudo, op de Loehi, op 4 mijlen boven Loesambo en die tegenwoordig 300 personen telt. Als de nieuwe versterking is aangeko men, zal men eene missie gaan stichten in de Riba Riba-streck. Onze voorouders. In de lagere scholen heeft men ons geleerd dat de eerste bewoners van België de Kelten waren, die 300 jaar vóór Christus hier verdreven werdeu door Germaansche volksstammen, welke men de Belgen noemde. Volgens op het oudheidskundig congres uiteengedaan werd, is die leering niet heel en al juist. De eerste bewoners van ons land wer den niet verdreven, zegt doctor Jacques, maar eenvoudig overwonnen en tot slaven gemaakt. Dat een deel der overwonnenen wegtrok is mogelijk, maar dat een ander deel hier bleef, is zeker. Die eerste bevolking was uit het zuiden jekomen van den Donau langs den Rhijn, naar België, en bestond uit volkstammen met zwart haar en bruine oogen. De Belgische stammen kwamen uit het uoordeu vau de Baltische-zee, misschien gelijk later de Noormannen afkwamen, en hadden blond haar en blauwe oogen. Dat de eerste stammen hier bleven en tot eenen ondergeschikten staat werden gebracht blijkt uit het volgende Eens verweet do moeder van eenen overste haren zoon, getrouwd te ziju met eeue vrouw mot zwart haar en bruine oogen, omdat zulk huwelijk beneden zijne weerdigheid was. Daaruit blijkt dat de zwartharieen een onderjukt ras waren,zegt doctor Jacques, en dus dat zij hier warcu gebleven. Nu nog onderscheidt men twee soorten van rassen in de bevolking van België, de zwarten en de blonden, hoewel sedert meer dan 20 eeuwen duizenden en duizen den verbintenissen tusschen hen werden gesloten. (Fondsenblad.) zoo zeker niet van zijn. Er is altijd zoo'o drommelsche Portugees of een ander landman van Madeira, die op gestrande scbepen aast. Bovendien, riep bjj uit, ter wijl bij luider sprak, als gjj spreekt over het laten stranden van een schip, moet gij niet uitsluitend denken aan de plaats, die gjj kiest, maar ook aan hetgeen er later zal gebeureD. Verlies dat niet uit het oog. Fletcher zegde iets, dat ik niet kon verstaan. Cad man begon nu misschien onwillekeurig ook zachter te spreken. Ik wachtte, in de hoop meer te zullen hoo ren. Toen ik niets meer hoorde, verliet ik mijne hut, cn terwijl ik dit deed, staple Fletcher uit de kajuit van den kapitein met eene opgerolde kaart onder den arm. Hij bleef mij stoks-.ijf staan aanzien. Daar hg zich niet verroerde, ging ik naar de trap eu sloeg een blik op zijn gelaat, dat zoo wit als een doek was. Ik keerde iuij uog even om, toen ik boven a\n den trap gekomen was, om te zien, of hij mij volgde hij was de kajuit van den kapitein weer binnengetreden. Toen ik op het dek gekomen was, stond ik gedu rende eenige oogenblkken in het ronde te zien, ter nauwernood in staal om mjjne gedachten bij iets anders te bepalen dan bg het duivelscbe gesprek, dat ik bad hooren voeren. Ik zal niet zeggen, dat ik mij daarover verwonder de reeds dadelgk bad ik die schurken gewantrouwd, ofschoon ik niet wist waarom, nu echter was mijne ontsteltenis hevig. Wordt voortgezet.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1896 | | pagina 1