Donderdag lo Augusti 1896. 3 centiemen per nummer. 30sto Jaar. oil
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Ruzie in 't huishouden.
Frankrijk's ontvolking.
Een en ander.
DE DENDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Guique suum.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnissen op
3* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
uijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de adverlentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureel©
van dit blad.
Aalst, 1» Augusti 1896.
De socialisten willen den vrede en de
broederlijkheid onder alle menschen ves
tigen, doch het Congres dat ze komen te
houden te Londen toont ons aan dat zij
verre zijn van den vrede en de broeder
lijkheid onder hun te kunnen bewaren.
De Engelsche dagbladen deelen breed
voerige verslagen meê over de zittingen
van het Congres, doch om onze geachte
lezers eens te laten oordeelen over de
broederlijkheid die er soms hccrschte,
willen wij hun 't volgende onder oogen
brengen
In de eerste zitting kwam de vraag ten
tapijte Zal men het reglement van
't Congres van Zurich toepassen en aldus
de anarchisten en anti-parlementairen,
't is te zeggen, die van geenen regeerings-
vorm willen, buiten sluiten?
Onraiddeliik kwam de kat op de koord.
De Hollandsche anarchist Cornelissen
Eng van zijne plaats op en ijlde ge-
een woedende tiger naar 't spreekge-
Ite. Doch hij werd achteruit gedreven
en dan begonnen do anarchisten zich met
de zaak te bemoeien en den voorzitter uit
te schelden Ellendeling Despoot 1
Foert dien vuilen hond enz. enz.
Dit zijn nog van de zachtste uitdrukkin
gen.
Honderden afgeveerdigden vroegen te
gelijk het woord 't was waarlijk de ver
nieuwing van 't gene gebeurde aan den
toren van Babel want elk sprak de taal
zijns lands. Stokken en hoeden werden
in het rond geslingerd, en boven het ru
moer klonk de bel des voorzitters die er
in gelukte het orkaan een oogenblik te
bedaren.
Doch later barste het orkaan met nog
meer hevigheid los. 't Was weêr Corne
lissen die er de oorzaak van was hij riep
uit dat men, door de uitsluiting der anar
chisten, de vrijheid aan boeien zou leg
gen.
Alleman sprong weêr recht en 'twas
een geroep, een gehuil, een getier en een
gevloek, dat hooren en zien er bij vergin
gen. Een Engelsch reporter gelijkt het
bij eene bende uitgebrokene zotten.
Waarlijk de anarchisten gingen te werk
als ware bezetenen en een hunner baande
zich den stok zwaaiende eenen weg naar
do tribuun.
Daar gekomen viel hij juist in de armen
van gezel Bouillon, een halve reus, die
als taalman dienst deed.
In een oogwenk had Bouillon hem vast
gegrepen, verhief hem in de hoogte en
smeet hem als eenen steen te midden van
tafels en stoelen.
Men dacht dat de anarchist naar de
andere wereldwas vertrokken, want men
HET
zag er eerst geen leven meer aan maai
bij kwam tot bezinning, sprong recht en
met zijne knuppel stormde hij weêr naar de
tribuun, lijk een bezetene schreeuwende:
Binnen eene week moet ik u leven heb
ben Weer wilde hij Bouillon te lijve
maar werd wel door twaalf armen te ge
lijk van de tribuun gesmeten.
Ondertusschen stondt Frank Smith in
de zaal te lawiiten en scholdt Bouillon
voor lafaard en beest uit, maar hij kreeg
eene duchtige rammeling vau de socia
listen. Gelukkiglijk kou Keir Hardy, een
Engelsch oudparlementslid een hevigen
slag van 't hoofd van Snjith afweren.
Tien minuten lang heerschtc een ge
tier, gehuil, enz., als of al de duivels der
hel waren losgelaten.
Ziedaar de mannen die den vrede
en de broederlijkheid in onze samenle
ving willen doen heerschen en nog niet
bekwaam zijn ze onder hun te behouden.
Recht voor allenhet orgaan der Hol
landsche socialisten, deelt van tijd tot
tijd correspondentiën meê uit Gent, waar
in er soms wat gepraat wordt van 't gene
in Vooruit zoo achter de gordijn gebeurt.
Volgens Recht voor allen leven do
werklieden en bedienden van Vooruit in
eene ware slavernij. Zij hebben niets
tegen te zeggen dansen, j a, dansen moe
ten ze gelijk Anseele en Cnle schuifelen,
zooniet de deur uit.
Hedendaagsch, zegt het Hollandsch
rood orgaan, zijn er nog al malcontenten
onder de werklieden en bedienden van
Vooruit, om deswille dat vooral Anseele
en Van Beveren de slechte manieren
hebben aangenomen van de capitalisten-
nijveraars. En tot bewijs haalt Recht voor
allen aan dat geen werkman, geen be
diende van Vooruit een halven dag mag
verletten zonder permissie te vragen aan
Mijnheer Anseele of zijne remplacanten.
Maar alle jareD, zegt Recht voor allen,
en soms nog wel eensin 't jaar, onder
neemt M. Auscelo groote en schoono
plezierreizen juist gelijk de capitalisten
eu de jaarwedde of de profijten vau M.
Anseele loopen maar altijd voort.
Het Hollaudsch socialistenblad vraagt
of dit de gelijkheid is waarvan de roode
kopstukken altijd gewagen, maar die ze
de eersten zijn om niet te onderhouden...
Ten slotte zegt Recht voor allen dat
gezel Anseele handelt juist als eenen
capitalist...
Ziedaar nog een bewijs van averechte
broederlijkheid en verstandhouding
dus ruzie in 't socialistische huishouden.
Nu, dat moest er eindelijk toch van ko
men en altijd verergeren naar mate er
mannen opdagen die bij appetijte zijn om
de werklieden tot hun profijt en per
soonlijke verheffing uit to buiten.
Wonderlijke avonturen van eenen Zeeman
«2»
7e vervolg.
Ik dacht wel, dat de kapitein van den schoener een
aardig voordeeltje zou willen behalen.Do twee schepen
waren al een eind v?n eikander afgedreven voordut
het vaatje rhum in de sloep werd neergelaten. Deze
werd toen in de richting van de bnk door twee matro-
voortgeroeid, terwijl de derde aan het uithoozen was.
Cadrnan stapte over de verschansing, de sloep werd
opgehceschen en naar de kipstutten gesjord, terwijl
er een stroom van water uitvloeide.
Des middags werd er nu een borrel onder de man
schappen uitgedeeld, die zegden dat het zeer goede
rhum was, beter dan die, welke zij tot dusverre had
den gehad.
Dien geheelen dag bleef het schoon weer en zeer
stilvoordat de dagwacht ten einde was, was het
helder weer en een kalme zee. Mijne wacht duurde
van twaalf tot vier ure. Na afloop daarvan at ik iets
en begaf mij naar mijne hut, waar ik na wat gelezen
te hebben, in slaap viel. Ik werd door George geroe
pen en ging weer naar het dek om den timmerman af
te lossen. Toen ik den trap opging, kwam Fletcher
De officieele uitslagen zijn bekend ge
maakt van de op 29 meert laatstleden in
Frankrijk gehouden volkstelling. Zij be
vestigen ten volle de treurige vooruit
zichten van hen, die op Frankrijk's ont
volking wezen
In 1700, toen Frankrijk 20 millioen in
woners had, vormde het alleen het derde
gedeelte van Europa's bevolking, Rusland
uitgezonderd. In 1800 had het. er 27 mil
lioen, wat nog slechts het vijfde deel was;
maar het was nog sterk genoeg, om Na
poleon in staat te stellen, met behulp
van slechts eenige vreemde legioenen, het
verbonden Europa het hoofd te bieden.
In 1892 telde Frankrijk 38 1/4 millioen
inwoners, maar het was nog slechts een
tiende deel van Europa sterk en werd in
zielental reeds overtroffen door vier an
dere volken. Iu de vijfjaren tijds was de
bevolking slechts met 123,000 zielen toe
genomen, een zoo zwakken aanwas, dat
eene enkele griepziekte dien geheel zou
kunnen vernietigen. Engeland en Italië
worden jaarlijks 300,000 inwoners ster
ker, Rusland en Duitschland meer dan
een millioen.
Die trage vermeerdering van bevolking
in Frankrijk schijnt nu zelfs geheel op
te houden, ja de bevolking vermindert.
Frankrijk telt thans 13,000 inwoners
minder dan in 1892.
De oorzaak daarvan ligt niet in ver
huizingen, want de Franschen zijn geen
landverhuizers gelijk de Russen, Duit-
schers en Italianen; zij zijn evenmin ko
lonisten gelijk de Engelscheu. DeFransch-
man verlaat zijn land niet licht. De ware
oorzaak is, dat er meer sterfgevallen zijn
dan geboorten; dat het getal der laatsten
geenszins in verhouding staat tot dat der
huwelijken eigenbaat, gemakzucht en
ongeloof hebben het nieuw Malthusianism
tot een algomeenen volkskanker gemaakt.
De gevolgen voor Frankrijk als natie
Dat het voortdurend zwakker wordt te
genover Duitschland, dat in 1890 ruim
49 millioen had en er nu omstreeks 55
millioen moet tellen tegenover Italië,
dat cr reeds 32 millioen heeft; tegenover
Oostenrijk, dat de 45 millioen nadert.
De onzedelijkheid brengt de volkeren
ten verderve; zal Frankrijk zich spiegelen
aan het Romeinsche Rijk en tijdig tot
inkeer komen
't Is te hopen, maar intusschen lijdt
Frankrijk ook nog, blijkens deze volkstel
ling, aan een andere kwaal, die het in
wendig evenzeer verzwakt, als de gevol
gen harcr zedeloosheid 't naar buiten
doen.
De volkstelling toont, dat, terwijl in
1846 de steden 24,4, het platteland 75,6
van Frankrijk's bevolking vormden, die
cijfers nu zijn 37,4 en 62,6. Dat wil zeg
gen, dat het platteland zich ontvolkt, de
landbouw achteruit gaat, het aantal der
uit züne hut te voorschijn en begaf zich regelrecht
naar de kajuit van den kapitein.
Ik sprak gedurende eenige minuten met den tim
merman en ging toen naar het dek voor de eerste
uren van de hondenwacht. Maar toen ik eenige
minuten op het voordek geweest was, begon mijne
linker leers mij erg te knellen. Om dit te herstellen
ging ik naar (beneden naar mijne hut, niet denkende
dut ik langer dan een minuut van het dek zou blijven.
Toen ïk stemmen in de kajuit van den kapitein
hoorde, die vlak naast de mijne was, trad ik mijne
hut heel stillekens binnen, daar ik niet wenschte dat
Cadman mij zou hooren. Alles was beneden stil. De
stemmen uit de aangrenzende kajuit klonken mij
duidelijk in de ooren. Ik moest onwillekeurig luisteren
maar door het luisteren had ik bijna het doel vergeten
dat mij naar beneden had gevoerd.
Het is te dwaas om van te spreken, M. Fletcher,
hoorde ik Cadman zeggen. De brik op de Salvages te
laten stranden gaat niet. Ik zal u zeggen wat daar
tegen is. Onderstel eens dat wij de rotsachtige eilan
den bij daglicht naderen. Er is geen middel om haar
te laten stranden met iemand als Morgan of den
timmerman op den uitkijk. Wat dan Zullen wjj
blijven lavecren totdat het donker wordt Dat zou
aanleiding geven dat de bemanning lont begon te
rieken en dat de heele zaak misliep, gevolgd door
gerechtelijke aanklacht en een vonnis ten onzen
laste. Gij zljt geen zeeman als gij dit waart, zoudt
mijne bezwaren begrijpen.
Ik ben wel geen zeeman, antwoordde Fletcher
op een krachtjgen toon, maar als eenmaal iets afge
sproken is, ben ik er voor, niet van het plan af te
wijken. Zie deze kaart eens in. Hier hebt gij een
eiland, dat geheel door rotsen en blinde klippen om
geven is. Er is geen plek op den Oceaan, dat eene
betere verontschuldiging voor stranden aanbiedt. Wilt
gij zeggen, dat gij cr geen kans op ziet het bij nacht
te doen 1 Het is om niets anders te doen dan den man
aan het roer de richting aan te geven, en dan is de
zaak gezond.
Het is gemakkelijk gezegd, antwoordde Cadman
op een spottenden toon, dat de zaak dan gezond is.
Maar ik laat de brik niet stranden op eene plaats,waar
zij misschien eene weck of veertien dagen later geheel
ougeschouden zal gevonden worden. Als zjj strandt^
moet zjj geheel verbrijzeld worden. Gij wilt toch niet,
dal zij gered wordt met de lading die wij aau boord
hebben. Zij moet uit elkaar slaan, zeg ik, en op zulk
eene wijze, dat gij en ik daarbij niet omkomen. Ik wil
graag in leven blijven en gij ook. Is het niet zoo
Zeker, riep Fletcher. Maar waarom is de Tafel
baai beter voor ons doel goschikt dan deze rotsen
Hoe kunt gij dat vragen De schipbreuken heb
ben daar altijd plaats. O, weer op de Tafelbaai
zeggen de menschen. Kijk maar eens En bier maakte
ik uit bet stilzwijgen dat er volgde op, dat Cadman
eene kaart van de Tafelbaai en de kust voor Fletcher
uitspreidde. Let eens op de goede gelegenheid. Bij
kalmste weer is hier altijd eene hevige branding ik
wil er wel voor inslaan dat alles kort en klein zal
wezen voor dat de dag aanbreekt En als men eene
sloep heeft, die goed waterdicht is, bestaat cr geen
werkloozen, armen en dien ten gevolge
van misdadigers in de steden toeneemt.
Do aanwas der bevolking van Parijs en
omstreken is dan ook sterker geweest dan
die van geheel Frankrijk. Lyon, Mar
seille, de groote fabrieksteden in het
noorden worden grooter, maar Norman-
dië, Gascogne, Provence, Au verg tie wor
den ontvolkt. Alleen do katholieke ge
westen Bretagne en de Vendée handhaven
hare sterkte.
Daaruit leert men opnieuw, dat het
ware heil der staten niet in de moderne
dwaalleeringen maar iu het opvolgen der
voorschriften van den godsdienst ligt.
Deze toch strekt niet slechts tot het
eeuwige maar ook tot het tijdelijk heil
der menschen.
Tabakteelt. De bedienden van
Steden en Gemeenten zijn op dit oogen
blik, uit kracht der wet, gelast met de
optelling der tabakplanten. Deze optelling
brengt veel werk bij en niet zonder reden
laten de bedienden gegronde klachten
hooren. Altijd wordt er meer en meer
werk door den Staat aaD deze bedienden
opgelegd en dat zonder de minste vergel
ding.
Wat nu de optelliug der tabakplanten
betreft, heeft de heer minister van fi
nanciën gehoor gegeven aan de klach
ten der bedienden, bij omzendbrief,
aan de de heeren gouverneurs der Pro
vinciën laten weten, dat alhoewel de
Staat uit dien hoofde in princiep geene
vergoeding verschuldigd is, hij geneigd
is aan de optellers dezelfde vergoeding
te betalen als vroeger jaren werd betaald
aan de agenten van den fiscus met dit
zelfde werk gelast.
De Gemeentebesturen zullen hunne
voorstellen van vergoeding vóór 1 No
vember aanst. moeten indienen.
Zoogezegde kiesomkooperijen te
Aalst. De zaken tegen de verschillige
Calholieke Maatschappijen zullen op Vrij
dag 21 Oogst voor de vaeatiekamer van
het Hof van beroep te Gent, opgeroepen
worden.
Do betichten ten getalle van 97 moeten
allen op dezelfde uur verschijnen.
Het is dus te veronderstellen dat al de
zaken in eene enkele zitting of eenen
enkelen dag zullen afgedaan worden.
Geene getuigen ten laste zullen ge
daagd worden. -
Reizigersstatie van Aalst. Wij
vernemen dat do heer minister van
Spoorwegen de plans van hervorming on
zer reizigersstatio komt goed te keuren
en te bevelen dat de werken onmiddelijk
zullen aangevangen worden.
Fletcher bewaarde het stilzwijgen, ik zag hem in
mjjn gedachten den duivel aan zijn zijde aauloeren.
Ik erken, vervolgde Cadman, dat de Salvages
meer op onzen weg liggen en niet te versmaden zouden
zijn, als de Tafelbaai niet meer kans van slagen aan
bood. Er is overigens geen haast bij de zaak Hel geld>
dat wij cr mee zullen verdienen, is wel weerd een
weinig geduld te hebben. Het zal duizendmaal natuur
lijker zijn op de Tafelbaai te stranden dan op de
bedoelde klippen. Iedereen zegt bij zulke gelegen
heden Wat is dat jammer En dat juist op het punt
waarop het schip de haven zou bereikt hebben Zoo
moet het.
Hij lachte op zijne gewone manier
Ik wil eerst nog wel eens over de zaak naden
ken, alvorens eene beslissing te nemen, zegde mijn
heer Fletcher. Niet dat ik denk, dat gg geen gelijk
hebt. Maar bat is een heel waagstuk, waaraan gevaar
verbonden is. Ik wil zeker van mijne zaak zijn, Cad
man, en ik wil er ook zeker van zijn, dat het schip,
als het op strand gezet wordt, zoo geheel verbrijzeld
zal worden, dat niemand zich de moeite zal geven,
er zich meê te bemoeien. Als gedeelten van dc lading
op de hoogte van de Tafelbaai mochten aan land ko
men.
Wie zal dan bewijzen, dat zij aan ons toebe-
hooren.
De Salvages zijn onbewoond, vervolgde Fletcher.
Laat de brik daar stranden, en er zullen wel een paar
maanden verloopen, eer bet wrak gevonden wordt.
In dien tijd zal de zae alles wrel verzwolgen hebben.
zegt gij Daar zou ik nog
Men zal zich herinneren dat er kwestie
is van de spoorbaan te verhoogen op de
vaart zullen de treinen ter hoogte der
huizen rijden.
Het apostoliek vicariaat van Belgisch
Congo, aan de missionnarissen der con
gregatie van Scheut voorbehouden, breidt
zich onder andere meer en meer uit. Op
dit oogeublik telt het 30 paters van
Scheut, 3 priesters vau Gent, 12 paters
Trappisten, 20 zusters van Liefde van
Gent en 8 zusters Franciscanessen 't zij
een totaal van 73 missionnarisson.
Een der laatste stichtingen in dat vica
riaat is de nieuwe missie van Sint Trudo,
op de Loehi, op 4 mijlen boven Loesambo
en die tegenwoordig 300 personen telt.
Als de nieuwe versterking is aangeko
men, zal men eene missie gaan stichten
in de Riba Riba-streck.
Onze voorouders. In de lagere
scholen heeft men ons geleerd dat de
eerste bewoners van België de Kelten
waren, die 300 jaar vóór Christus hier
verdreven werdeu door Germaansche
volksstammen, welke men de Belgen
noemde.
Volgens op het oudheidskundig congres
uiteengedaan werd, is die leering niet
heel en al juist.
De eerste bewoners van ons land wer
den niet verdreven, zegt doctor Jacques,
maar eenvoudig overwonnen en tot slaven
gemaakt.
Dat een deel der overwonnenen wegtrok
is mogelijk, maar dat een ander deel
hier bleef, is zeker.
Die eerste bevolking was uit het zuiden
jekomen van den Donau langs den Rhijn,
naar België, en bestond uit volkstammen
met zwart haar en bruine oogen.
De Belgische stammen kwamen uit het
uoordeu vau de Baltische-zee, misschien
gelijk later de Noormannen afkwamen,
en hadden blond haar en blauwe oogen.
Dat de eerste stammen hier bleven en
tot eenen ondergeschikten staat werden
gebracht blijkt uit het volgende
Eens verweet do moeder van eenen
overste haren zoon, getrouwd te ziju met
eeue vrouw mot zwart haar en bruine
oogen, omdat zulk huwelijk beneden
zijne weerdigheid was.
Daaruit blijkt dat de zwartharieen een
onderjukt ras waren,zegt doctor Jacques,
en dus dat zij hier warcu gebleven.
Nu nog onderscheidt men twee soorten
van rassen in de bevolking van België,
de zwarten en de blonden, hoewel sedert
meer dan 20 eeuwen duizenden en duizen
den verbintenissen tusschen hen werden
gesloten. (Fondsenblad.)
zoo zeker niet van zijn. Er is altijd zoo'o drommelsche
Portugees of een ander landman van Madeira, die op
gestrande scbepen aast. Bovendien, riep bjj uit, ter
wijl bij luider sprak, als gjj spreekt over het laten
stranden van een schip, moet gij niet uitsluitend
denken aan de plaats, die gjj kiest, maar ook aan
hetgeen er later zal gebeureD. Verlies dat niet uit
het oog.
Fletcher zegde iets, dat ik niet kon verstaan. Cad
man begon nu misschien onwillekeurig ook zachter te
spreken. Ik wachtte, in de hoop meer te zullen hoo
ren. Toen ik niets meer hoorde, verliet ik mijne hut,
cn terwijl ik dit deed, staple Fletcher uit de kajuit
van den kapitein met eene opgerolde kaart onder den
arm.
Hij bleef mij stoks-.ijf staan aanzien. Daar hg zich
niet verroerde, ging ik naar de trap eu sloeg een
blik op zijn gelaat, dat zoo wit als een doek was.
Ik keerde iuij uog even om, toen ik boven a\n den
trap gekomen was, om te zien, of hij mij volgde hij
was de kajuit van den kapitein weer binnengetreden.
Toen ik op het dek gekomen was, stond ik gedu
rende eenige oogenblkken in het ronde te zien, ter
nauwernood in staal om mjjne gedachten bij iets
anders te bepalen dan bg het duivelscbe gesprek, dat
ik bad hooren voeren.
Ik zal niet zeggen, dat ik mij daarover verwonder
de reeds dadelgk bad ik die schurken gewantrouwd,
ofschoon ik niet wist waarom, nu echter was mijne
ontsteltenis hevig.
Wordt voortgezet.