Donderdag 15 October 1896. 5 centiemen per nummer. 51s,e Jaar. 3128,
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Liberale voorstaanders
vaD den Godsdienst.
De Duivel in de
Vrijmetselarij.
DE DENDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
Yoor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor.drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitanlien door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat. N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Guique stram.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnissen cp
3' bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften word mi -Met teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dtjnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Hureele
van dit blad
Aalst, 14 October 1896.
Hoe menigwei f hebben wij de liberalen
in hunne gazetten, gelijk Dendergalm en
andere savooibladen, niet hooren uitba
zuinen Men lastert ons als men ons als
vijanden van den Godsdienst voorstelt.
't Is vooral wanneer er eene kiezing op
handen is dat het uitgebazuind wordt en
dan inderdaad wachten de liberale schijn-
heiligaards zich wel den Godsdienst en
de Priesters aan te randen.
Maar nauwelijks zijn de kieziugen
voorhij of ze vallen den Godsdienst en de
Priesters met nog meer woede aan dan
vroeger.
Geeno week bijna gaat voorbij of ze
trachten door venijnige, lasterende en
beleedigende artikels en redevoeringen
de Kerk en de Priesters belachelijk en
hatelijk te maken in de oogeu des volks
om het onverschillig en afkeerig temaken
van den Godsdienst.
Wie anders dan de liberalen zijn het
die al de godsdienst- en zedeschendende
tooneelstujikeu en gezangen aanbevelen,
die de slecntste boeken en de onzedigste
printen onder de jeugd verspreiden
En dit valt niet te loochenen, want
wanneer de heer minister van spoorwegen
en posterijen zich gedwongen zag de ver
derfelijke zedekwetsende schriften ons
uit 't verdorvene Frankrijk toegezonden,
uitBdgië te weren, dau ging er eene
litanie van woedende verweuschingen
tegen hem in de liberale gazetten op.
De gansche liberale drukpers, op eenige
zeer zeldzame uitzonderingen na,eischten
dat die Fransche vuilbladen hier vrij
zouden mogen verspreid worden. Ja, vol
gens de liberalen is die Fransche zwijn-
litteratuur bier noodigom onze jeugd
ten verdervc te voeren. Een verdorven
mensch is immers altijd liberaal in zijnen
handelen wandel.
En welke boekwerken worden door de
liberalen aan de jeugd geschonken als
prijzen Veelal goddelooze en zede-
kwetsende werken.
In de wetgevende Kamers, in do pro
vinciale Raden, in de Gemeenteraden,
wat betrachten de liberalen als zij er
meester zijn
Gestadig den heilzamen invloed van
den Godsdienst op alle wijzen tegen
te werken.
Vroeger hebben de liberalen den Gods
dienst in het bloed willen versmooren,
nu Leden willen zij Hem in 't slijk van
'l algemeen zedeverderf versmachten.
En waarom?... Omdat de Godsdienst
hun in den weg staat voor de onbetwiste
vestiging hunner hclsche heerschappij.
Vele lieden telt men die in hunne ver
blindheid het maconniek liberalism steu-
HET
.wonderlijke avonturen van eenen
16e vervólg.
Wij bereikten het hoogste punt van het eiland en
begonnen barilla tc snijden. Ik had gedacht, dat wy
al spoedig de beide zakken vol zouden b<oben, maar
ik bemerkte, dat de Portugees uiterst kieskeurig bij
liet inzamelen van de plant te werk giog, zoodat wij
na verloop van drie uren ieder nog maar een halven
zak gevuld hadden
Op die manier zou het vol laden van het scheepje
waarscbyniyk wel eene week in plaats van vier dagen
duren, en er zou Diet eens veel rust behoeven gehou
den te worden om die week tot veeriien dagen te
doen uitdijen.
De man doodde een paar konijnen en slingerde ze
de helling af, van waar zyu zoon die moest komen
afhalen.
Toen wy naar mijne gissing omtrent een uur later
terugkwamen, lagen deze konynen in eene pan Ie
braden, zoodat wij daarraeê, alsmede met wat visch,
druiven, brood en Madera, een beerlgken maaltijd
hielden. In den namiddag gingen wij weêr aan wal
om meer barilla te halen, en brachten twee
bet afsnyden dier planten door.
nen in zijnen oorlog tegen Godsdienst en
Priesters, die menschon hooren des zon
dags Mis en houden hunne Paschen,maar
aan al 't overige zijn ze onverschillig, of
ze kennen net doel niet dat door de libe
rale leiders wordt beoogd.
Ze gelooven dat de liberale leiders
waarheid spreken wanneer zij hun zeggen
dat ze voorstaanders zijn van den Gods
dienst.... Ze worden door schoone woor
den bedrogen.
Maar wilden die verblinden de oogen
openen en den handel en wandel der
liberale leiders nagaan, dau zouden zij
weldra ondervinden dat al die liefde en
genegenheid voor den Godsdienst maar op
eeno kolossale huichelarij uitkomt, waar
door zij gefopt worden
Te Trente, iu diezelfde stad waar over
ruim driehonderd jaren, de beroemde
kerkvergadering van dieu naam de kette
rijen van Luther en Calvyn doemde en
hunne uitbreiding stuitte, daar bevonden
zich, een tiental dagen geleden, afgevaar
digden van schier al de katholieke ge-
westeu van Europa, bijeengekomen om
middelen te beramen ter bestrijding van
den grooten vijand der H. Kerk, op onze
dagen, namelijk van de duivelschc sectie
der vrijmetselarij.
De dagbladen zijn tot heden sober ge
weest in verslaggevingen over dat con
gres waarschijnlijk omdat in die eerste
bijeenkomst slechts de hoofdlijnen ge
trokken werden van het plan, dat in
volgende congressen moet ontwikkeld en
in den oorlog tegen de secte gevolgd
worden.
Een punt, dat eene nog al levendige
woordenwisseling uitlokte, was de vraag
wat moet men oordeelen over de afschu-
elijke onthulliugen onder den naam van
zekere Miss Diana Vaughan over de vrij
metselarij verschenen
Volgens bedoelde onthullingen moet
die Miss Vaughan een Engclsche zijn, ge
sproten uit eene voorname familie, waai
de vcreering van Satan sedert eeuwen in
eer is.
Zii beschrijft hoe zij van in hare jeugd
bij de vrijmetselarij werd ingelijfd.Onder
anderen beweert zij ie de Amcrikaansche
loge's,voornamelijk te Charlestownmeer
maals in gesprek geweest te zijn met
Lucifer, die zich onder de gedaante van
een schoonen jongen mensch aan haar
vertoonde. Met meer andere bellegeesten
nog zou zij in betrekkingen geweest zijn.
Wat geloof nu moet er aan die onthul
lingen gehecht worden
De Duitsche en de meeste der Italiaan-
Na het avondmaal zat ik iu het scheepje eene ciga
rette to rooken eu trachtte met den Portugees een
gesprek tc voeren met behulp van zijn zoon. Het was
omstreeks zes uren.
De zon was reeds achter het eiland verdwenen,
maar stond toch nog verscheidene graden boven den
horizon cn goot baar licht over den oceaan uit. De
wind was op het midden van den dag gaan liggen en
alles was doodstil cn stikheet geweest tot omstreeks
vijf uren, toen er een lekker koeltje uit het Noord
westen begon te waaien.
De baai, waarin bet vaartuig dreef, lag tegen het
Zuiden open ook was er eene groote oppervlakte
water in het Oosten te zien. Westwaarts werd bet
gezicht door de rotsen belemmerd.
De stilte op het eiland werd slechts verbroken door
de zeevogels, die boven onze hoofden zweefden, en
door het grdruisch der branding langs de westkust
van het eiland.
Ik kwam langzamerhand door middel van het ge
broken, stamelend, nauwelijks begrypelyk Engelsch
van den jongen en de gebaren van den man to weten,
dat (irooi-Salvageeiland slechts by groote tusscben-
poozen door de barillasnyders op Madera bezocht werd,
zoodat ik er Gods hand in zag, dat het scheepje juist
eenige uren na den moorddadigen aanslag op myn
leven op dat woeste eilaDd gekomen was.
Terwijl myn ooü op den horizon in het Zuidoosten
gevestigd was, zag ik heel in de verte de zeilen van een
schip, die door den glans der zon bestraald werden.
Ik sprong op en klom op de roeibank. De porlugees
zag ook, en de jongen riep uit; Schip schip
sche congresleden waren van meening dat
gezegde Diana Vaughan niet eens bestaat
en de onthullingen niets anders dan een
listig bedrog ziju, door zekeren boekhan
delaar uitgedacht om door ophefmakende
geschriften geld te winnen.
Verscheidene Fransche priesters heb
ben daarentegen verzekerd dat Mgr Fava,
de bisschop van Grenoble, in Frankrijk,
de schrijfster kent en eene gunstige ge
tuigenis over haar kan afleggen. Zij voeg
den er bij dat kardinaal Parrocchi haar
met heurc bekeering en het schrijven van
haar boek heeft geluk gewenscht.
De zaak, onbetwistbaar van belang, zal
door eene commissie van het Roomsch
comiteit onderzocht woi tleü.
Maar welke ook de uitspraak dier
commissie weze, dat de vrijmetselarij
met satan in betrekking is en door hem
wordt aangevoerd, is reeds door meer
andere feiten bewezen, aan wier echtheid
wij geen reden om te twijfelen hebben.
Een dier feiten willen wij aanhalen.
De Eerwaarde Pater Jandel, de door
luchtige generaal-overste der Dominica
nen,had te Lyon gepredikt over de kracht
van het kruisteekeu.
Rij het verlaten der hoofdkerk wordt
hij aangesproken door een onbekende,
die hem vraagt Mijnheer, gelooft gij
zelf aan hetgeen gij daar gepredikt
hebt n
Mijnheer, is hot antwoord, ik ouder
wijs niets dau hetgeen ik geloof. De
kracht van het toeken onzer verlossiug
wordt door de Kerk erkend zij is zeker
zij is onbetwijfelbaar.
Waarlijk Welnu, ik, ik ben een
vrijmetselaar, en geloof niet ik ben toch
uiterst verbaasd geweest over hetgeen gij
gepredikt hebt en stel u voor uw geloof
op de proef te stellen. Eiken avond hou
den wij vergadering de duivel zelf komt
voorzitten. Kom dau dezen avond met
mij wij zuileu aan de deur der zaal bly-
veu staan gij zult dau het kruisteekeu
over de vergadering maken, dan zal ik
zien of hetgeen gij zegt waarheid is.
Mijnheer, ik geloof aan de kracht
van het kruisteeken maar het is mij niet
geoorloofd God uit te dagen of mijn golool'
aan vermetele proefnemingen te onder
werpen. Niettemin, geef mij drie dagen
om na te denken.
- Aangenomen,zei de vrijmetselaar;
ik zal te uwer beschikking zijn eu hij
overhandigt den kloosterling zijn adres.
Pater Jandel begeeft zich recht naar
het bisdom bij Mgr de Bonald en vraagt
hem of hij de uitdaging onbeantwoord
moet laten, of de eer van den godsdienst
er niet meê bemoeid is
De aartsbisschop ontbiedt eenige gods-
geleerden langen tijd houden zij samen
raad eu komen ten slotte alleen overeen
dat de Pater moet aannemen. Ga dan,
mijn zoon, zegt hem de aartsbisschop, en
dat God met u zij.
Twee dagen en twee nachten bleven
den kloosterling over. Hij brengt die door
in gebeden en verstervingen,waarbij zijne
vrienden de hunne voegen.
Op het gestelde uur, rondden avond,
helt hij bij den vrijmetselaar aan. Zijn
kloosterhabijt had hij door eene wereld-
sche kledij vervangen, maar daaronder
hield bij een groot Christusbeeld verbor-
gen
De vrijmetselaar^verwachtte hem. Sa
men begeven zij zich op weg en komen
weldra aan eene groote rijk bemeubelde
zaal, en zoo schitterend verlicht dat er de
oogen van schemerden.
Bij dc deur houden zij stil. Voor en na
traden de logiemanncn binnen, weldra
waren schier al de zetels bezet, toen ook
de duivel binnentrad.
a Daar is hij, fluistert de vrijmetse
laar. Dadelijk haalt de klooster-overste
het kruisbeeld uit zijn boezem te voor
schijn, heft het met beide handen omhoog
en maakt het kruisteeken over de verga
dering.
Op hetzelfde oogenblik dooven alle
lichten uit, slingeren dc zetels dooreen
en over elkander, vluchten al de aanwe
zigen ijlings bccD, alsof de bliksem in
hun midden ware neergeslagen.
De vrijmetselaar trekt Pater Jandcl
met zich mede. En wanueer zij reeds ver
weg zijn, zonder haast te weten hoe zij
uit de duisternis en de verwarring zijn
weggeraakt, valt de ongelukkige voor
's Paters voeten neder en roept uitik
geloof, ik geloof, bekeer mij, onderricht
mij.
Patel Jandel heeft den vrijmetselaar
niet bekend gemaakt maar naderhand
heeft hij verzekerd dat hij, rechtzinnig
bekeerd, sinds dien altijd een stichtend
leven geleid heeft.
Ziedaar één enkel feit ouder menige
andere, die bewijzen dat behalve haar
voor eenieder zichtbaar hoofd, den groot
meester Ernesto Nathan, de vrijmetse
larij nog een ander opperhoofd heeft,
slechts voor weinigen zichtbaar, groot
meester Satan.
Dat ook alleen kan deu helschen haat,
dc helsche sluwheid cn hardnekkigheid
uitleggen, welke de secte in haren strijd
tegen God aan den dag legt.
Het verheerlijken van afvallige pries
ters als Giordano Bruno, het rooven eu
onteeren van geconsacreerde hosties, het
verspreiden der ontucht, staatsomwente
lingen en koningsmoorden, als de aan
slag op Napoleon en do moord van Garcia
Moreno, voor geen enkele van die en
andere even gruwzame misdaden deinst
zij achteruit om tegen Christus oorlog te
voeren.
Er was bijna geen wind, en het schip ging zoo
langzaam vooruit, dat ik niet kon zien, in welke
lichting het voortstevende om aan myn gezicht ter
hulp te komen spoedde ik mij naar het hooge punt
van het eiland, waar ik het schip vrij duidelijk kou
onderscheiden.
Als het onzen kant uitkwam, zou de Portugees
misschien geneigd zijn, mij aan boord te brengen. Het
kon my niet schelen, tot welk volk het behoorde. Ik
was het eiland reeds lang moede, en mijn moed ont
zonk mij bg het vooruitzicht, dat ik misschien nog
eene week lang barilla zou moeten snijden en dan in
zulk een armzalig gewaad op Madera aaukouien, om
als een bedelaar naar bet vaderlaud gezonden tc
worden, en in de eene of andere engelsche haven aan
wal te stappen, zonder een cent in mijnen zak eu
zonder hemd aan mijn lijf.
tk keerde naar het scheepje terug, en bet gelukte
mij, hel aan den Porlugees duidelijk te maken, dat ik
hem dankbaar zou wezen, als bij mg aan boord van
dat schip bracht, ingeval het in de richting van het
eiland voortstevende.
Hij antwoordde door middel van zijnen zoon en op
zijne eigene manier, dat hij daartoe bereid was, en
nadat ik hem eerst naar het eiland gewezen had, toen
naar myne klecren, eindelijk mijne ledige zakken had
uitgehaald, deed ik hem begrijpen, hoe zeer ik mijn
treurigen toestand gevoelde. Hij voerde een levendig
gesprek met zijnen zoon cn sloeg daarby dikwijls
eenen blik van medelijden op mg.
Thans liep de jongen de helling op naar den top van
het eiland met dc vlugheid van eene geit, en nadat bjj
het zeil in de verte gezien had, riep hij zijnen vader
toe. Deze zag my met een voorkomen van voldoening
aan en wees van het schip naar het eiland. Dus kwam
dat toch onzen kant uit en weêr sprong ik op eene
bank om er naar te kijken. Ja, er kou geen twyfel
bestaan, of hei zette koers naar het eiland.
Het was omstreeks zeven uren. De lucht was met
een vuurrooden gloed overtogen, die zich op de wolken
afspiegelde.
De Portugees staarde onafgebroken op het zeil in dc
verte toen keek hij langzaam in bet ronJe, en naar
boven, alsof hg de kansen berekende om bet te be
reiken.
Eindelijk riep hg zijnen zoon toe, die nog op den
top van het eiland was en de slem zyns vaders kwam
tocgeloopen. De vader riep weêr iets, waarop de zoon
het anker van de rots losmaakte en liet op zyn schou
der nam. Beiden verlieten liet scheepje cn stielen hel
in zee, eu zoodra het vlot was, sprongen zij er weêr
in. Binnen weinige minuten hadden zy ieder een
roeiriem in handen, waarna zij de gereefde zeilen
hcesehen.
Niet zoodra was het scheepje van het land al, of
het ving den wind in zijne zeilen op en schoof zachtjes
over het kalme water heen.
Het groote schip was, toen wij vertrokken, om
streeks 7 mijlen van ons verwijderd. Het stevende in
onze richting voort, zoodat het niet lang duurde, of
wy konden het duideiyk onderscheiden. Het was eene
bark vau omstreeks vier honderd ton. Zoodra het schip
binnen bet bereik mgner stem was, schreeuwde ik
zoo bard als ik kou Ho, de bark heibo
En zoo listig worden hare plannen be
raamd, zoo verduldig en hardnekkig
voortgezet, dat eene meer dan mensche-
Üjke sluw- en boosheid er in doorstraalt.
Ware het niet dat de Kerk van
Christus op de rots gebouwd is en van
haren goddelijkeu Stichter de belofte der
onvergankelijkheid gekregen heeft, hon
derd maal ware zij, sedert het ontstaan
der vrijmetselarij, onder dezer aanvallen
bezweken.
Tegen de Kerk vermogen Satans tra
wanten niets.
Inmiddels toch stichten zij onbereken
baar veel kwaad,en is het een plicht voor
alle katholieken, ieder volgens best ver
mogen,het hunne bij te dragen om Satans
leger te verslaan.
De weerstand is, door het congres van
Trente, voor goed aangevangon. In die
congressen zuileu onze aanvoerders ge
vormd worden, en wij zullen die aan
voerders volgen.
En in afwachting dat wij ook andere
wapens hanteeren kunnen, zuilen wij ge
bruik makeu van het één oumisbaar
wapen,het gebed tot Haar die de Bystand
der Christenen is, en wier zending het
blijft deu kop van het serpent te ver
pletteren.
Minimum. Het vraagpunt van het
miuimum van dagloon zal te Brussel, in
de volgende zitting van den gemeenteraad
aan het dagorde gebracht worden.
Het vraagpunt, zegt de Chron. des
travaux publics, zal waarschijnlijk ont
kennend worden beantwoord.
Reeds is de inschrijving van het mini
mum in de lastvoorwaarden door de sec
tie verworpen geworden, cn de toepassing
vau het princiep met 10 werkuren
maximum zou eeue verhooging van
750,000 fr. teweegbrengen.
Die verhooging zou zelfs 1,100,000 fr.
kunnen beloopeu, indien men de gemeen
telijke dagloouen in evenredigheid wilde
stellen met het minimum van 4 fr. per
dag van 10 uren.
Waar zou men die nieuwe hulpmidde
len vinden vraagt het brusselsch blad.
M. Denis had het in eeu omzien gevon
den de belasting op hot inkomen maar
men vergete uiet, zegt de Chron. des
travaux publics, dat dc Brusseleers al
heel gauw naar de voorsteden zouden
ver huizen,waar die belastiug niet bestaat.
St.-Gilles, eenige jaren geleden, stelde
een nieuwe taks op de prachtpeerdeu
zij heeft ze moeten afschaffen, dewijl de
coutribuabelen die prachtpeerden en
rijtuigen hielden, in eene andere voor
stad gingen wonen.
De Brusselaars betalen reeds schreeu
wend veel lasten.
Tot mijne groote vreugde kwam het gewone engel
sche antwoord Holla terug.
Ik ben ccn engelsch zeeman, die op het Groot-
Salvage eiland geworpen is. Wilt gy my aan boord
nemen 7
Vier het lokkezeil en zie naar het eind vau een
touw, luidde bet antwoord.
Ik voldeed aan het gegeven berel de Porlugees
zegde ie's iu zyne moedertaal, maar op een toon, als
wilde hij mij zeggen, dat ik goed gehandeld hud. De
bark kwam nu al dichter en dichter in onze nabyheid-
Pas op dit touw, riep een stem van de bark, en
daar plofte eeu dik touw in bet middeu van het
scheepje lieer. Ik verlangde er zoo naar, op die bark
aan boord te komen, dat ik mg, na het tweetal de
band gedrukt te hebben, haastte om over de ver
schansing te klimmen.
Urommels I dat was eeu heel waagstuk riep
een uit den troep matrozen, die op bet dek stonden.
Nadat ik aan boord gekomen was, stond ik een
oogenblik rond te zien. Eensklaps trad er een man
op mij toe.
Wal moet gy hier aan boord doen 1 zegde h(j.
Praai het scheepje, waarmeé gij hier gekomen zyt, en
laat het niet wegvaren, voordat ik uwe geschiedenis
geboord heb.
Het zijn Portugeezen, eu zij zullen ons niet ver
staan, of wy moeten in buune taal tot hen spreken,
die ik niet machtig ben.
W^rdi voortgeëetm
