Zondag 22 November 1896.
5 centiemen per nummer.
Slsle Jaar 5159
Het Pensioen
HET SPOOK DER ABDIJ,
0
M
fJ eekweek.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Het tijdperk
der lage prijzen.
Vrijheid Verplichting
DE DENDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maand©»; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Cuique auum.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00Vonnissen cp
3' bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad.
Anlst, 21 November 1H96
-Al wie een abonnement
neemt op DEN DENDERBODE
voor het gansche jaar 1897, be
komt van heden af ons blad kos
teloos.
Hoeven vrij het te zeggen dat Dender-
bode liet rustgeld voor oude werklieden
verlangt, vuriger misschien dan de droe
vige held die ons wekelijks uitscheldt in
7 Land.
Wij zeggen en herhalen dat het voor
den werkman ccue vreugde zonder weerga
zoude zijn, had hij het genoegen te mogen
denken dat, wanneer hij afgesloofd is van
arbeiden, hij op zijn gemak zal mogen
leven.
Wij trachten naar dit pensioeu uit
gansch ons h< rt maar wanneer wij 'tLand
zien stormen dwaas weg, zonder overleg,
zie dan gaan wij wat van kanl, want
't spreekwoord zegt Van zotten en krom
me houten moet gij u mijdon.
Wij moeten bij die handeling do schou
ders ophalen en denkeu aae de vlieg van
eene fabel van La Fontaine.
Die vlieg giug rond de ooien der paar
den wal gerucht maken en zij dacht hoo
veerdig weg dat zij het rijtuig deed voort
rollen op den hobbeligon, klimmenden
zandweg.
Zoo vliegt bonzend ook de vlieg van
Chipka rond en zij deukt dat 't heele ge
kraak haar werk is V Zij vergeet het
laatste vers van den dichter
Et partout importuns, devraient être
chassés
Zal het reeds mogelijk zijn dit pensioen
in voege te brengen in 1897 voor de werk
lieden die den geeisebten ouderdom be
reikt hebben
Wij gelooven het niet.
Wat wij echter gelooven, liever, waar
van wij overtuigd zijn, is dat het gevaar
lijk is daarmee immer de ooren van het
volk zot tc maken.
Die vraag is van het grootste belang.
De gevolgen van die wet zijn op verre na
nog niet gekend. Men weet nog niet welke
uitgaven do pensioenen zullen bereiken.
Op welke schaal zij jaarlijks zullen ver
meerderen 1
Men weet nog niet van waar het noo-
dige geld vandaan zal komen en men
schreeuwt immer v jort dat pensioen moet
er zijn in 1897.
Chipka loopt hoog op met dc klim
mende belasting maar weet men wel wat
de klimmende belasting op zal brengen
Waarom alsdan daarover zagen.
De oplossing der vraag van de pen
sioenen zal grootelijks bijdragen om het
geluk van ons laudekeu te verzekeren
indien zij na rijp overleg en grondige
studie wordt tot wet gemaakt. Een Sedan
zou zij kunnen worden, giug men met
overhaast te werk.
Wat zou er inderdaad gebeuren had
men de fiuautieele gevolgen der wet niet
genoeg onderzocht
Twee dingen zijn mogelijk.
Episode uit den Oorlog in de Vendee.
lld0 VEBVOLG.
Goed, gord. Ik maak cru geen verwijt van, zee
rob. Gij Lebt als goed christen gehandeld. God zal
medelijden met u hebben... Maar er moet aan gedacht
worden den brand te blusscben en mijne arme meu
bels te redden.
Nog een woord, moeder Gervais.
Welnu?
Hoe komt bet, dat gij niet door de geweerscho-
tru der rcpublikanen getreden zijl.
Ine republikauen waren mannen, antaoorddc
de oude vrouw bewogen zij hebben aan hunuc moe
ders geducht, hunne geweerschoten zijn over rnjju
hoofd heengegaan.
Bravo, bravo riep Jjinhe d'Argent die nadeihij
trad. Die liedcu hebben dus nog ecu hart. Uil heelt
hun echter niet b»!et uwe woning iu brand testekeu.
O, dal is iets audcis /ij moesten toch iels
doen, om hun ruwen te voldoen. Die mau
is ecu aartssrburk L. tic blik verraadt dc
boosheid »an tgi.e ti> i it vri dat alles lusscbeu
'og oir! uit ia.
Of te wel de burgeroorlog De werklie
den zouden opstaan moesten zij van het
zoolang verhoopte rustgeld beroofd wor
den, de omwenteling rees grynzend op eu
met haar onaanzienlijke bloedbaden.
Of to wel ging ons landeken kapot,
bankroet. Eu wat zou er dan van onze
onafhankelijkheid geworden Zou alsdan
ook het veel besproken pensioen niet te
loor gaan misschien onder het gedreun
van vreemde kanonnen
Daarom met rijp overleg gehandeld en
het volk niet geenen zottemauspraat op
gehouden.
De katholieken zullen dat rustgeld in
voege brengen maar dat cischt veel studie
nog.
Laat ons hopen dat het zoo gauw mo
gelijk zal worden uitgevoerd en het den
vrede van ons land verzekere tot groot
geluk der arme zwoegers.
De laatste vijftien jaren, van October
1882 tot October 1896, zijn oprecht
slechte jaren geweest voor den pachter,
den grondeigenaar en al degenen die door
den laudbouw moeten leven.
Het was in 1882 dat het bebouwen
van het gedeelte der Vereeuigde Staten
over den Missouri gelegen ouzen inland-
schen laudbouw begon te doen lijden.
Van over den Missouri uit hot verre
wilde Westen kwam de plaag het waren
deze streken die het eeist de Europeaan-
sche markten met goedkoope tarwe over
stroomden Sedert vyftien jaren, heeft de
jongere Amorikaansche bevolking iu bet
Westen door hare werkzaamheid kunnen
leve» zonder weelde zij heeft den Euro-
peaanscheu boer bij ten ouder gebracht
zonder er zelf rijk bij te worden. Tot nu
toe is het zoo geweest, maar, te begiuueu
van dit jaar, zullen de pachters uit het
Westeu het tegen de onzen niet meer vol
houden.
Sedert een jaar wordt de Amerikaau-
sche tarwe aan geeue lagere prijzen meer
verkocht als ouze iulandsche; hedendaags
is ouze iulandsche zelfs bestkoop. Naar
mate de bevolking vanAmeiika vermeer-
dert, wordt er meer tarwe gebruikt maai
de oppervlakte land met tarwe bezaaid
vergroot niet.
Eene andere gewichtige rede van de
lage prijzen was den grooten uitvoer van
granen uit Rusland maar dit laud heeft
iu 1894 eu 1895 buitengewoou rijke
oogsten gehad.
Iu 1896, i3 de oog3t maar middelbaar ca
Rusland verkoopt zijne tarwe aan geeue
lage prijzen meer.Daarbij iu Rusland, zoo
als iu Amerika, is er eene sterke vermeer
dering van bevolking eu zelfs indien wij
daar, in 1897, zulkeu glooien oogst zagen
als iu 1894, zouden de prijzen toch zoo
laag niet meur kunnen dalen.
De derde oorzaak was den vluggen
vooruitgang der boerderij in Argentina
doch de boereu van dit wonderbaar land
zijn nog altijd een zwervend volk. Zij ver-
loopeu van de eene streek naar de andere,
vestigen zich op onbebouwde gronden dat
zij zonder bemesting of groole bewerking
De zeerob en zijne vrienden durfden niet antwoor
den. Zij voegden zich bij hunne oiakkers om hel red
dingswerk te leiden.
Margaretba nam hare grootmoeder hij den arm.
Kom. moeder, sprak zij, dit schouwspel zal u te
zeer bedroeven daarbij is u«e tegenwoordigheid
nutteloos.
Neen, neen, riep de waardige vrouw beslist uil
ik wil dc verwoesting van mijne woning zien. Het is
niet de eerste maal, dat mijn hart bittere droefheid
doorstaan heelt.
Luide vreugdekreten onderbraken haar.
Moed gehouden wij zijn den brand meester
Inderdaad was de brand tot een kleineren omvang
beperkt. De vlammen woedden met miuder hevigheid
en na weiuige oogenblikken bleven er nog slechts
ernigc smeulende lakkenhosscben over.
Moeder Gervais en Magaretha hieven dankbaar de
handen ten hemel.
Zij wares aan een groot gevaar ontsnapt. Het voor
val bad een veel uoodlottigeren afloop kunnen hebben.
De hut stond nog, eu slechts ren gat in bet dak en
eemge schade op den zolder getuigden van dc hevig
heid, waarmede hel vuur had gewoed.
Zoodra het gevaar afgewend was,naderde de zeeiol»
de beide viouwen.
Ik heb eenen plicht te vervullen, sprak hg de
Vendecschc vluchtelingen rekencu op mg...
Ga, ga, zeerob maar wat kunt gij voor ben
doen 1
Hen naar eene veilige schuilplaats brengen.
I
bezaaien en dan zoodra uitgeput weêr
verlaten.
De oppervlakte bezaaibaar land ver
meerdert niet meer, want jaarlijks wordt
er zooveel uitgeput land verlaten of in
weiden aangelegd als er nicuwo velden
beploegd worden.
De ludiaausche tarwe die, zooals do
Amerikaanscbe, eerst sedert 1882,in over-
groote hoevcelbedeu begon uitgevoerd te
worden, wordt nu in 't geheel niet meer
verzonden,
De hongersnood die tegenwoordig in do
Indien heerscht en zelfs iu verscheidene
streken de bevolking aanzet de stapel-
huizen te plunderen, is wel iets buiten
gewoons,maar zelfs wanneer betere tijden
daar zullen wederkeeren, zal dc uitvoer
van tarwe toch op den vroegeren voet
niet meer kunneu hernemen. De goede
harde Indiaausche tarwe zal nog wel
gevraagd worden om ze met ouze platte
tarwe te verwerken, maar zij zal aan
geene prijzen meer komen die de waarde
onzer iulandsche tarwe zouden doen
dalen. In de Indien gelijk elders groeit de
bevolking sterk aan.
Sedert eenige jaren, zijn er middelen
gezocht om de landelijke bevolking te be
vrijden van eene zekere armoede veroor
zaakt door den overvloed misschien zal
het in de 20® eeuw uog moeielijker ziju
een middel te vindon oniaau do volkeren
voedsel te verschaffen.
Intusscheutijdmoet de iulandsche tarwe
de concurreulic tier vroeuide niet moer
duchten aan de hedendaagsche prijzen
staat zij lager als de vreemde soorten eu,
ingezien de vermindering wfcnr pachten
eu der waarde van den grond, zal de
landbouwer er vooortaan zijne rekening
kunneu bij viudeu.
Dendergalm die stom blijft als nen ker-
pel over zijue denkbeelden over God en
ziel, heeft ons willen bewijzen dat tus-
scheu - vrijheid in alles eu voor alleu
en verplicbteud onderwijs volstrekt geen
tegenstrijdigheid bestaat,
Daarin schrijft dit blad bestaat er
evenmin tegenstrijdigheid als iu den
volzin de burger is vrij, maar hij mag
niet stelen.
Hij redeneert zou - De natuur (van
n God spreekt hij niet), heeft de ouders
den plicht opgelegd hun kroost het
lichamelijk hrood te bezorgen, het op
te voeden, te kleeden enz. Maar dit is
niet geuoeg. Wij zijn hun ook nog het
geestelijk voedsel verschuldigd dal wel
n zoo uoodig is als het lichamelijk.
- Nu daar vele ouders die plicht ver-
waarloozen moeten zij daartoe door do
wet gedwongen worden.
Dat is het verplichtend onderwijs.
Zekerlijk zijn de ouders verplicht niet
alleen hunne kinderen te voedeu, te klee
den enz., 't is te zeggen, kommer te heb
ben voor hunne lichamelijke noodwen
digheden maar zij moeten ook huuue ziel
vormen, ze opvoeden iu deugd eu eer,
hun in staat stallen eens met eer hunne
plicht in de samenleving te volbrengen.
Daar onze maatschappij zoo is inge
richt tegenwoordig dat zonder geleerd
heid dit bijna onmogelijk is, zoo bestaal
er voor de ouders eene zekere plicht
Moeder Gemis schudde het hoofd.
Helaas, sprak ze. Ik vrees, dat er geen veilige
schuilplaats oieer is.
Ik keu er nog een.
Welke
Het klooster der abdij van Savigny, antwoordde
de zeeman op fluisterenden toon.
De beide vrouwen verschrikten. Die naam herin
nerde haar eene sombeic geschiedenis. De monikken
van het aloude klooster waren eenige dagen te voren
het slachtoffer geworden van do woede eener heilig-
sehennende bende- Zij waren als wilde dieren achter
volgd geworden en aan den voet van bet altaar ver
moord.
Na dit bloedbad te hebben aangericht,had de bende
bet prachtige, vermaarde klooesler verwoestsleehts
eenige door het vuur geblakerde muren waren big
ven slaan en dienden thans den roofvogels tot ver
blijf.
Deze ruïne bad reeds bare legende in den mond
des volks gekregen. Ken monnik of liever de gct-sl
van een monnik dwaalde, zegde men, des nachts te
midden der puinhoopen rond. Men had hem voor het
geschonden altaar zien knielen en gehoord, hoe ziju
geklaag en gezucht zich m«t bet geloei van den wind
mengde. De klok, die gespaard was gebleven, werd
door de hand van den geest in beweging gebracht
en luidde gelijk vroeger de meden.
Moeder Gervais eu Margaretba wisten, wat z|j van
die vreemdsoortige geruchten te gelooven hadden. Zoo
zg verwondering en achrik loonden, kwameu deze
hunne kinderen het verstandelijk brood
der ziel te bezorgen.
Die plicht moeten zij vervullen in de
maat van het mogelijke.
Dit heeft Dendergalm vergeten aan
zync lezers te zeggen.
Dus is die verplichting niet algemeen,
niet zoo volkomen als dit blad den schijn
heeft het willen gelooven, eD bijgevolg
ook bestaat er tegenstrijdigheid iu vrij
heid in alles, en verplichtend onder
wijs.
Het is gevaarlijk, want men moet lo
gisch zijn in zijne redeneering, die eekere
verplichting in de maat van het mogelijke,
door de wet van God en van de natuur
den ouders opgelegd hunne kinderen
eene zekere geleerdheid te bezorgen, te
willen vertalen in eene burgerlijke wet
door het verplichtend onderwijs.
Wanneer de Staat mij plichten oplegt
moet hij mij ook in staat stellen die plich
ten te vervullen, mij de middelen bij der
hand doen om er mij van te kwijten.
Dat is ontegensprekelijk en onweerleg
baar. Welnu verouderstelleu wij oen
huisvader met talrijk kroost, die zijn
oudste jongen volstrekt uoodig heeft om
hem wat te helpeu, die hem absoluut
niet kan missen. Die jongen is nog in
zijne veiplichte schooljaren
Zal die huisvader niet met recht mo
gen zeggen Goed gij ontneemt mij
mijn kind 'k geve toe dat het zijn geluk
kau zijn, goef mij dan werk opdat ik
geuoeg zou kunnen verdienen om mijne
vrouw eu kinderen te onderhouden.
-«►Zoo varen wij regelrecht naar sociali
stische waters, liever nog, wij zwemmen
er reeds voor goed in.
Was het dit misschien dat Dendergalm
beoogde, de ecus zoo vurige aanhanger
van Vooruit, die liever titrkscb is dan
paapsch en aan het hoofd van ons land
liever do socialisten zou zieu dan de
katholieken
Nochtans dit is maar oenen kant van
de vraag.
Reeft da huisvader de plicht binnen de
palen van het mogelijke de geleerdheid te
geven aan zijne kinderen, hij heeft daar
tegen een ontegetisprekelijk rechl, dat
te willen dat zijne kinderen zijue gods
dienstige overtuiging deeleu. Niemand
kau hem betwisten het recht waarop hij
aanspraak mag maken dat zijnen kinde
ren zijne eigene denkbeelden worden in
gegeven.
Dat recht sleept een heele reeks ge
volgtrekkingen na.
Iu ieder gemeente zouden dus zooveel
scholen moeten bestaan als er verschil-
lige godsdienstige overtuigingen bij de
huisvader» heerscheu.
Welke gemeente zou onder den last
niet bezwijken moest dat stelsel van Den
dergalm eens in voege gebracht worden
Wij deuken dat hij, even als wij, het
als ceue plicht rekent dat de onderwij
zers deftig volgens hunnen stand moeten
kuDueuleven.
Wij doen ook Dendergalm de eer aan
te deukcu dat bij volstrekt niet zou willen
dat het kind vau eenen katholieken huis
vader iu eene geuzenschool wierde gesto
ken waar men het God zou leeren laste
ren in plaats van lief te hebben.
niet uit bijgeloovigheid voorL De gewonde zou daar
ecue pl-iats kunnen vindeu, waar iedere struik, iedere
greppel eene hinderlaag kon verbergen. Zg kenden
echter den moed van den zeerob en waagden dus
gcene ijdele tegenwerpingen.
Ga, zegden ze, en dat God u geleide
De zeeman verwijderde zich.
Een oogenblik later sloeg M. de la Meilleraye, op
eene draagbaar rustend, under begeleiding vau Jambe-
d'Argent, den weg in naar het verwoeste klooster.
Toen hij den kleinen troep zag heengaan, verliet
Cyranol zijne schuilplaats.
- Waar kunnen z|j heengaan bromde hijwe
zullen zien.
Zijne pijoen en vermoeienis vergetend, sloop de
bedelaar behoedzaam de beschermers van den ge
wonde achterna.
Een tweevoudige beweegreden spoorde zjjn ijver
aan.
Hij wilde de «ijflig iouit van ridder d'Orbois ver
dienen en zich terzelfder tijd wreken op dengenc.wien
bg zoovele mishandelingen vau deu kapitein te dan
ken had.
De eerste reden was echter de voornaamste.
Cyranol werd door deu geldduivel behceischtzijne
lage ziel had slechts een doel, slechts eenen wensch
geld opeen te slapeteu
8c1ert lal van jaren bewoonde bjj in het woud een
een afgelegen hut. Dat verpeste hol, waar niemand
binnendrong, was voor hem het heerlijkste verblijf
der aarde. Uet was omdat daar onder de amerige
Die waarborgen vragen, eiscben de
katholieken eer zij ooit aan het vorplich-
tend onderwijs zullen kunnen denken.
Is het niet met recht en rede
Misschien ware er mogelijkheid tot het
gewenschte doelwit te komen, het onder
wijs aan al de kinderen te doen deelen
met de omstandigheden te verwijderen
die het school bij wonen tegenwoordig
grootelyks belemmeren ik wil spreken
van de benepen maatschappelijke toe
standen.
Trachten wij het lot van den werkman
te verbeteren op stoffelijk gebied, gaan
wij tot hem om zijne opvoeding te verbe
teren of zelfs aan te leggen en lossen wij
door overtuiging de vraag van verplich
tend onderwys op.
Die weg is verkieslijker en oneindig
beter.
Deze pennetwist met Dendergalm over
het onderwys is verre ons te mishagen.
Wij durven de hoop koesteren dat hij
zijne vrienden zal bevechten, zij, die al
de toelagen van het ouderwijs aan da
officieële scholen willen schenken.
Hij zal inzien dat er daar een onrecht
bestaatdat daar jegens de katholieken
eene onreebtveerdigheid wordt gepleegd
en zoodra zijne kweekelingen eens aan
't roer zullen zijn, zij niets zoo zeer ter
herte zullen nemen dan die toelagen te
verdoelen op billijke wijze aan al de scho
len die het vertrouwen der huisvaders
genieten. Dat zal het begin van 't einde
van. den haat zyn die alle geusche hert
verteert.
Is Dendergalm in zijn antwoord wat
van de wezenlijke kwestie atgeloopen,
het is hem te vergeven. Hij is iu zijn
nieuw spoor nog niet te huis hij doet
misschien vergeefsche moeite zijne ware
inborst, haat, nijd en afgunst tegen de
katholieken, tegen den Godsdienst to
verbergen.
EEN' OPWERPING.
't Land wil het rustgeld reeds iu voege
zien in 1897, 't is te zeggen, de werklie
den die 65 jaar oud zijn 0,75 centiem, of
1 frank daags zien trekken.
Die werklieden hebben daartoe geene
stortingen gedaan.
Dus is de Staat verplicht geheel den
last te dragen.
Wat zullen de werklieden daarvau zeg-
die verplicht zijn hunne stortingen te
n. Zullen zij niet misnoegd zijn eu
alles op den rug vau den Staat, 't is te
zeggen,van Jan eu alleman willen draaien
en zal er in hel land geen beweging on-
staan tot het ontlasten van het deel voor
den werkman.
De geschiedenis is daar om die vrees
schijn van waarheid te geven.
Gaan wij tot in het oude Griekenland
terug Te At henen bij v. heerschte Fe
rities. Ziju bestuur was dit van eenen
goeden Staatsman.
Na hem kwamen de Demagogen en
leiddeu het Staatsschip naar den afgrond.
Wat deden zij
Zij dreven tot het uiterste de grondbe
ginsels van regeerkunde door Perikles
neergelegd.
En wat zal bij ons het geval zijn
vodden, die hem tot legerstede dienden, zgn schat
verborgen was. Met welk eene vreugde grepen zijne
handen in de zilverstukken, welke hg eeu voor een
aan de deuren der boeven van Bretagne en Norman-
diè bad ontvangen Met welk een genot hingen zijne
blikken aan dat geld 1
Hij dacht er zells niet aan, zich een weinig rust en
eenlgen welstand te verschaffen. En tocb had bij zijne
bul kunnen herstellen, zijne kleederen door betere
vervangen, goed voedsel kunnen hebben hg dacht
er niet aan, zijn hartstocht was voldaan wat bekom
merde bij zich om het overige
Daarbij diende hem zijne schijnbare armoede, welke
hem toestond van de liefdadigheid van anderen te ge-
rieten, om zijne plannen te verwetenlijken.
Aan de grootste gierigheid paarde Cyranol nijd en
baat.
Hij baatte al wat goed was. alles wat zich boven
hem verhief door fortuin, maatschappelijke positie of
aanzien.
Meer dan eens was hg in de hut van moeder Ger
vais welwillend ontvingen geworden, meer dan eens
bad hij de goede Margaretba zich afgesloofd, om hem
eene goede legerstede iu de arme woning te bereiden,
en toch, toen hij hun in dien avond goed met kwaad
vergold, smaakte zjjn ontaard hart eene geheime
vreugde.
De oude bedelaar baatte moeder Gervais, Marga
retba en deu zeerob in bet geheim.
Die haat dagteekende van af het tijdstip, dal hij met
Jean Cliouan twist had gehad.
Niet zoohaast zal het rustgeld in voege
zijn of nieuwe mauneu zullen het werk
ondermijnen. Zij zullen het volk ophitsen
hen te kiezen om van allo bijdrage ver
lost to worden. Men zal vermeerdering
op vermeerdering beloven.
En men zal geleid worden door dema
gogen, clonws en anderen.
Is dat niet te vreezen
Hebben wij dat in de laatste tijden niet
gezien Dagbladen, bij v. Klokke Roe
land was eerst partijganger van het stol
sel van M. Beeruaert iu de herziening.
Niet zoohaast hadden zij gezien dat er
voor hunne mannen ook kans was dan
ging het Weg met do drij stemmen, één
man één stem.
Dit artikel is te laste niet vau Dender-
bode. Ik alleen die het schrijf draag er
de verantwoordelijk van, maar ik vrago
niet te min aan den opsteller hot te wil
len afkondigen. X.
Lo keuring van
het hoornvee op
Siut-Marteusdag
gehouden door
de Gilde van Voe-
verbetering, op
den wijk Schaarbeek, Aalst, is welgelukt.
Eeu goed vijftigtal diereu werden aan
geboden. Het weer was zeer gunstig on de
dappere jury heeft kort on goed werk
gemaakt.
De Veebond gaat goed vooruit negen
koeien en vijf vcerzen werden iu de eerste
klas gerangschikt negen koeien en twee
veerzen in de tweede. Ten eiude do meu-
schen aan te moedigen die van goeden
wil ziju, zijn er uog tien geldpremiëu af
te loten tusschen de dieren van derde
klas. Eeu kweeksyndicaat kau van don
eersten dag geeue vruchten te weeg bren
gen. Nu enkel zal Schaarbeek de weldaden
der vcroeniging gaan kuuneu bestatigen.
De verbintenis der leden van met koeien
van eerste eu tweede klas bij geprimeerde
stieren te gaau, is eenen maatregel waar
van de invloed zal te zieu ziju op de jougo
dieren die aanstaande jaar zullen aange
boden worden. De bewaarprcmiöu vor-
grooten ook vau jaar tot jaar. Vraagt
maar eens aan de brave Schaarbekenaren
of zij te vrede zyn over hunno maat
schappij
Waarom niet op elke gemeente, ter
gelegenheid der kermisfeesten, dergelijke
keuringen ingericht VOp verschillige
wijken cu verschillige dagen, zou men
tentoonstellingen eu prijskampen kun
nen verwekken die alle hun voordeel
zouden hebbeneerlijk vermaak en teveus
nut voor deu boerenstand, in plaats van
ontuchtige vergaderiugeu eu danskolcry.
Wat zou er belotteu zoo opvolgend in eene
gemeente op de verschillige wijken en
verschillige dagen prijskampen iu te
richten, voor koeien, paarden, zwijnen,
geilen, konijnen, pluimgedierte euz. Ware
Uatuiel voordeeliger dan maslklimmiu-
geu, zakloopeu, wielrijdeu euz., die soms
groote sommen kosten.
Welke gemeente gaat dit stelsel eens
beproeven V... Zet groote boeten op de
dauskoten cu besteedt het geld dat er
van komt aan die nuttige eu zedelyke
iurichtingeu.
Sedert dien had hg gezworen, zich te zullea «re-
keu. Die gelegenheid bood zich aaartoo eiudelgk aan
moest hg die ongebruikt laten
Moeder Genrais was reeds dood zoo dacht bij leu
minste thans was het de beurt aae deu zeerob eu
Margaretba.
Terwijl bjj in de sebaduw der hoornen den gewonde
en diens geleiders volgde,hield Cyranol zich met zijne
misdadige plannen bezig.
O, wat is de vrijheid «en heerlijk iets mom
pelde bjj. Men kan ongestoord zijn persoonlijke wraak
koelen en tevens zijn sommetje geld vergrooten. Se
dert lang koesterde ik dal denkbeeld. Waarom beu ik
oud en afgeleefd Maar wal geeft de ouderdom T
Mijne overwinning zal er niet miuder volledig om zgn
hoop ik.
De ellendeling onderbrak eensklaps zijne alleen
spraak.
De kleine troep, welke Cyranol bespiedde, bad
juist bet ravijn verlaten on sloeg een pad in, dal door
struikgewas werd omzoomd.
Dit pad kende hij sinds laugeu tijd.
Hg bad het Joau Chouan doen inslaan,op den avond
van deu vrceselijken strijd tegen de douaueu.
Bij die henuuenng voer hem een rilling door de
leden.
Daar ben ik beleedigd geworden, spiak bij
tol zichzelven, daar moet mgue wraA baar beaiag
krijgen.
Wordt voortgezet.
