Zondag 29 November 1896.
5 centiemen per nummer.
318te Jaar 5141
HET SPOOK IR ABDIJ,
Landbouw.
Roode Taktiek.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en t Arrondissement Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
W Al wie een abonnement
neemt op DEN DENDERBODE
voor het gansche jaar 1897, be
komt van heden af ons blad kos
teloos.
Het Huwelijk en
de Socialisten.
x.
ALTIJD WOORDEN!
DE DENDERBODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraal, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Cuique Buum.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnissen cp
3* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd,
lleeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
uijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad
Aalst, 28November 1806
Het walgt oos over de schandalige fei
ten dezer dagen in Vooruit voorgevallen
te moeten schrijven. Wij doen het met
tegenzin maar wij aanzien het als eene
plicht om onze lezers te waarschuwen
tegen de verderfelijke leerstelsels van de
roode omwentelingspartij.
Juffrouw Emilie Claeys, moeder van
twee dochters, is lang de uitgeefster ge
weest van Vooruit. Achter den vuilen
rok van dat wijf verborg Vooruit zich
om ongestraft modder te kunnen werpen
op de eer van achtkare personen.
Daar de lijfsdwang op eene vrouw niet
kan toegepast worden, bleven de von
nissen, tegen den properen Vooruit uitge
sproken, onuitgevoerd. En zoo ging dit
blad immer voort met schimpen en las
teren.
Juffrouw Emilie was voor Vooruit
eene groote vrouw
Bebel heeftin zijn werk over de vrouw
geschreven dat tusschen man en vrouw
geen huwelijk bestaan mocht en deze
moesten scheiden zoodra de drift voorbij
was.
Emilie heeft die leerstelsels toegepast.
Als jongvrouw heeft zij reeds twee doch
ters. Over eenigen tijd is zij gaan samen
wonen met eeu getrouwden man die
vrouw en kinderen had verlaton.
Dat spel duurde reeds eenigen tijd en
Emilie bleef immer de uitgeefsters vau
Vooruit en dus in dezes oogen eene moe
dige, verstandige vrouw.
Op zekeren dag springt er eene bom los
Het Volk brengt de schoone helden
daden van Juffrouw Emilie aau den dag
Deze spant zelfs een proces in en geeft
zich uit als in hare eer gekrenkt.
Maar het spel was niet ten einde. Op
zekeren morgen worden die beide vogels
betrapt op heeterdaad door eenen politie
commissaris
Aan loochenen valt niet te desken. De
feiten zijn daar 1 Wat slag voor Vooruit
De schande dier vrouw viel terug op
de partij.
Inderdaad Emilie is lang de uitgeefster
geweest van Vooruit zelfs sedert het
Volk die schandalige feiten aan den dag
had gebracht.
Dat roode modderblad heeft zich willen
wit wasschen.
Die 'walgende tooneelen inderdaad moes
ten voor gevolg hebben de rangen der
socialisten schrikkelijk te verdunuen.Wie
nog een greintje eer heeft zou zich bij
zulke lieden niet durven vertooneu.
Wat doet Vooruit Hij werpt zijne
uitgeefster over boord. Hij beweert niets
te hebben geweten over haar gedrag, over
Episode uit den Oorlog in de Vendee
I2d® VEBTOLG.
Hij liep sneller, om zijns slachtoffers meer vin
dichtbij te kunnen volgen. Zijn ging geleek meer
dien van e«n wilde beest dan op dien van een
mensch. Met bliksemend oog, verwarde baren en hij
gende boret kroop bg door het dikst gebladerte voort
en overschreed greppels en ravijnen.
Bij bet minste gerucht hield hg stil en verborg zicb
achter een boomstronk of rota.
Zoo liep men een uur voort.
De slakten van Oiron, bet bosch van Terte, de ruïne
van den molen van Outrcval lagen reeds verachter.
Het landschap was somber en ernstig, en toen
maan het plotseling verlichtte, vertoonden reusachtige
muren zich aan den gezichteinder.
liet waren de overblijfselen van de abdij van Sa
Het Spook.
Cyranol bleef doodsbleek, het voorhoofd met koud
zwei bedekt, staan.
De ngelukkige had sedert tal van jareu de vroi
leven» vijzs zijner jeugd vaarwel gezegd zonder
nste wroeging vertrad bij ieder denkbeeld
haren properen handel en wandel, over
hare betrekkingen met Van der Haegen
dien getrouwden man, die zij in haar net
had weton te lokken.
De burgersbladen lasteren ons, huilt
Anseele, wauneer zij zeggen dat Emilie
de leerstelsels onzer partij over het huwe
lijk heeft in 't werk gesteld. Dat is vuige
laster
Zachtjens Vooruit, gij verbrandt uwe
vingers. De socialisten zijn aanhangers
der vrije liefde. Zij bekennen het, wau
neer zij in 't geval niet zijn ze te moeten
loochen.
Daarbij" uit kracht der logiek moeten
zij het zijn. Manen vrouw zijn gelijk
tusschen beiden moet de volstrekste ge
lijkheid heerschen.
Nu hoe zullen zij in hunnen toekomst
staat die gelijkheid bewerkstelligen
Natuurlijk door de vrije liefde. Als
gevolgtrekking daaruit leggen zij de op
voeding der kinderen ten laste vau den
Staat. Dit altijd om de beloofde gelijk
heid te kunnen bewerkstelligen.
Ik heb gezegd dat de socialisten be
kennen aanhangers te zijn der vrije lief
de. Hier hebben wij inaar de moeilijkheid
van den keus.
De eer aau wien ze toekomt. Bebel,
van wien socialist Kautsky in de Neue
Zeit geschreven heeft dat hij in naam
der party spieken mocht, schrijft in zijn
boek De vrouw door Vooruit van Gent
aangeprezen en uitgegeven
De man en de vrouw zijn maar die
ren kan er kwestie zijn van-huwelijk,
van een onverbreekbaren band tusschen
twee dieren Voorzeker niet
En verder
Komt er onverdraagzaamheid, ont
goocheling, weerzin tusschen man en
vrouw, dan gebiedt de zedelijkheid. die
onnatuurlijke en daarom onzedelijk ge
worden verhouding te breken (Bladz.
421-22.)
Durft men dat walgelijk vinden dan
zal Bebel u uitschelden en zeggen De
verstandige vindt die stelsels heel natuur
lijk alleen een bekrompen zedeupre-
diker kan daar aanstoot aau nemen
Wat belieft er u, lezer
(Vervolgt.)
Be phosphaatmesten. Door de ver
scheidenheid der phosphaatmesten hem
aangeboden, is dikwijls de landbouwer
iu twijfel. Daar hij niet genoeg hunne
waarde als mest kent, is zijne keus dik
wijls slecht op het blooto toeval gesteund,
zoo stelt hij zich aan teleurstellingen
bloot. Inderdaad de waarde als mest der
>hosphaten is zeer verschillend, en zij
ïangt namelijk af, zooals wij zullen zien,
en van den vorm waaronder zich het
phosphoorzuur opdoet, en van de natuur
van den grond waarop zij gebruikt wor
den, en ook van het tijdstip waarop de
bemesting geschiedt.
Mineraalphosphaten. De mineraal-
phosphaten houden 15 a 28 p. h. phos
phoorzuur in, onoplosbaar in water en
deugd, van zedenleer en eergevoel met de voeten
maar zijne van godsdienstige en maatschappelijke
vooroordeelenbevrijde ziel vertoonde toch nog
:ene zwakheid. Hg was bggeloovig, tot bet kinder
achtige toe. Hij geloofde aan tooveraars, aan boven
natuurlijke oproepingen, aan spoken.
Des nachts deed het geschreeuw van eeu vogel, die
gezegd werd onheil aan te brengen, hem sidderen. Hij
vermeed de kerkhoven, de ruinen, de plaatsen,
het geheimzinnige heerschte.
Zijn geheugen was vol van vreemde legeaden, die
hij des avonds in de gastvrije pachthoeven vertelde.
In Bretagne bad hg de Kourigeks, de kwaadwillige
kabouters, zien dansen b|j het licht der sterren Hij
bad meer dan eens in de woeste ravijnen van Maine
en Normandiê allerlei kwelgeesten gezien en rood
achligt lichten zien ronddolen over de graven en moe-
Toen hjj zich eensklaps tegenover de verwoeste
abdij bevond, stamalde Cyranol onthutst
Wat, zouden zij daar Linnentreden
onmogelijk.... het is onmogelijk.
De gewonde en zjjn geleide bewogen zich ecliler
die richting voort.
Al bevende bleef hij hen volgen.
Twee hevige gewaarwordingen benogen bet gemoed
van den schurk. Van den eenen kant de begeerte naar
de vijftig goudstukken van ridder d'Orbois, en van
den anderen aarzelde hij die oveiblgfseleu te naderen,
welke nog kort to voren door een edel bloed waren
gekleurd.
Hij bad de overrompeling van het klooster bgge-
alcalisch ammoniak citraat, maar wel
oplosbaar iu de mineraalzuren. Niotte-
mstaande hunnen betrekkelijken lagen
prijs, zijn de mineraal-phosphaten niet
aau te raden, daar hunne werking te
langzaam is.
In zure, moeras - en turfachtige gronden
scbijueu zij goede uitslagen te geven,
maar herhaalde proefnemingen laten ons
het gedacht dat de Thomas-mctaalslakken
nog voordeeliger zijn.
Super phosphaten. De gewone super-
phosphaten houden 12 a 15 p. h. phos
phoorzuur in, oplosbaar in water en al-
caliscb citraat. Zij zijn hunue waarde als
mest aau die oplosbaarheid verschuldigd.
Met huu snel oplosbaar phosphoorzuur
zijn de superphosphaten gansch aange
duid om in de lente gebruikt te worden
op gronden waar geen voldoende opslorp-
baar phosphoorzuur aauwezig is, eu wan
neer het planten geldt die, in weinig tijds
veel van uoode hebben.
Iu aanraking met de elementen van
den groud verliest het phosphoorzuur der
superphosphaten alleugskens van zijne
opslorpbaarheid, want het verbindt zich
met kalk, ijzer eu magnesium, en bijge
volg wordt het min opneembaar De supur-
phosphaten zijn snelwerkende phosphaat
mesten. Zij zijn geschikt voorgronden
van middelmatige samenhang op zure
gronden zijn zij nadeelig.
Geprecipiteerd phosphaal. Deze
meststol houdt 3b a 45 p. b. phosphoor
zuur iu, oplosbaar in alcalisch ammoniak
citraat. Hare waarde is dus gelijk aan die
der superphosphaten. De pioefuemiugeu
vau Peieruiauu eu van een groot aantal
onderscheiden landbouwkundigen leveren
een afdoend bewijs dat het phosphoor
zuur van geprecipiteerd phosphaat als
niest gelijk staat met dien der superphos
phaten in zware gronden, en in lichte
hooger is dan dezen laatsten.
Daarenboven geprecipiteerd phosphaat
niet zuur zijude.zoo is zijn gebruik iu zure
gronden niet nadeelig zooals de super
phosphaten.
Daar het omtrent drie maal meer
phosphoorzuur inhoudt dan do gewone
superphosphaten, zoo levert het nog, op
die laatste, het voordeel op de kosten vau
vervoer eu uitstrooien met twee derden
tc verminderen. Ook aau gelijken prijs en
gehalte iu phosphoorzuur verdient het de
oorkeur.
Thomas-phosphaten. De Thomas-
phosphaten of metaalslakken hebben eene
gehalte iu phosphoorzuur vau 15 a 22 p.
h. Daarenboven behouden zij gemiddeld
40 a50p. h. kalk, waarvan omtrent één
ierde ouder bijtende vorm.
Ofschoon onoplosbaar iu water en alca-
iiscü ammoniak citraat, is nochtans het
phosphoorzuur der ïhömas-phosphatöi
grooteudeels 75 p. h. miusteus der
totale phosphoorzuur gehalte oplos
baar iu zwakke zuren, namelijk iu zure
ammoniak citraat. 't Is aau deze bijzou-
derheid vau huuue phosphoorzuur uu ook
aau de gemakkelijke outbiudiug huuuer
elomeuleu iu deu groud, dat huuue
waarde als mest bijzouder moot toege
schreven worden.
Iu tegenstelling met wat er omgaat met
hot oplosbaar phosphoorzuur der super
phosphaten,wordt het phosphoorzuur der
Thomas-phosphaten iu den grond meer
eu meer oplosbaar en dus ook opslorp-
bnar vandaar het voordeel ze in den
Herfst of vroeg in de Lente te gebruiken.
Teu slotte, de Thomas-phosphaten zijn
een goedkoop phosphoorzuur iuhoudeu-
de meststof, voor allen grond en alle
bebouwing geschikt. L. Van den Berch.
Over eenige dagen stortte De Volks
wil een socialisten voddebladje altijd
met lage persoonlijkheden opgevuld krok-
kodilléntranen over liet treurig lot vau
ccneu boer, wier inboedel door zijnen
eigenaar wierd uitverkocht.
Laat ous alras zeggen dat het een man
was van 12 ambachten eu dertien onge
lukken en de ware oorzaak van zijnen
droevigen toestand grootelijks te wijten is
aan 't geueverken lief.
Van wege dit voddenbladje was dat
anders niet dan taktiek om schoinkeilig
weg den landbouwers te kunnen zeggen
Komt bij ons, hoeren, wordt socialist,
wij zullen u redden.
Wij willen dat nu eons van nabij zien.
Twee veronderstellingen zullen wij ma
ken
1° De socialisten zijn aan het staats-
roer
2° De tegenwoordige maatschappij is
afgeschaft eu door hot collectivism ver
vangt.-.
Wij zullen bewijzen dat zelfs in die
twee gevallen dc landbouwers van die
schijnheilige vriendeu, van de socialisten,
uiets mogen verwachten dat vandaar
eene verbeteringen kunnen komen.
Wij veronderstellen dat door de samen
werking der geuzcrij de socialisten aau
bet roer zijn. Zij zoudeu dus iets kunnen
doen voor de landbouwers.
Zullen zij het
Wij antwoorden stellig Neen, dui
zend maal neen 1
De socialisten zijn gekende aanhangers
van deu vrijhandel. Nu deu vrijhandel
zonder reciprociteit van wege de naburige
volkereu is eene dwaasheid die onze boe
reu op eene zandplaat moet voeren.
Men zou mij kuuueu doen opmerken
dat Al. Hector Denis, leeraar aau de
Zwauze uuiversiteit vau Brussel en geko
zene vau Luik, in 1894 een voorstel beeft
gedaan om voor een half miliioen fran
ken grond aan te koopen eu die daarnt
aau de werklieden uit te deelen.
Dat was niets dan ellendige taktiek om
eenvoudigen te bedriegen eu zand in de
oogen der buitenmeuschen te werpen
Hij wist heel wel, de doortrapte vos, dat
zulk dwaas voorstel niet kou aangenomen
worden. Daarmee nochtans konden hunne
meetingmauueu op deu buiten bij de
landbouwers schennen.
Andere socialistische sprekers en schrij
vers zij u wat oprechter geweest.
Bebel zegde te Brussel op een Congres
't is nu ocuige jaren geleden Wy
moeten de maatschappelijke wonden
openhouden om het soeialismus vooruit
te helpen.
Hoe edelmoedig 1
Gezel Braeckman, sedert eenigen tijd
zoo bekend geworden, zat eens ten tijde
der groote werkstaking te Kortrijk op den
trein met eenen makker en aan wien hij
zegde
Hoe minder de werkliedeu te Kort
rijk winnen hoe beta" voor het socialism.
De rede is immer dezelfde. De vooruit
gang van 't collectivism staat hooger dan
de menscblievendheid.
Een derde, gezel Gerhard, wiens wer
ken door Vooruit wierden uitgegeven,
verspreid en aangeprezen schrijft op blad
zijde 157 van Parlementarisme en Wet
geving de volgende schoone vertroos
tingen voor boer en werkman
Moest er iu het Engelsch parlement
eens ernstig ter sprake komen de groote
landgoederen iu Ierland, bij kleine ge
deelten uit de handeu der landlords te
doen overgaan aan arbeiders en kleine
pachters, om onder zeer aannemelijke
conditiën, dio in eigendom te krijgen dan
moeten de socialisten daartegen stem
men.
Wat belieft er u, landbouwers
Eu gij, werklieden smaakt het vol-
Moest in Duitschland, zelfs van bur
gers zijde het voorstel komen om uit de
Staatskas voorschotten te doen aan werk
lieden ten einde ze in staat te stellen om
voor eigen rekening te werken, ehwel
ilau mag de socialist zich geeu oogenblik
verziuueu dat te verwerpeu
Waarom
Do rode is altijd dezelfde. Eerst het
socialism en dau de menscblievendheid.
Waarom Omdat het niets anders kan
zijn dan vertragend voor de eindoplos
sing. -
Ehwel, werklieden, wat dunkt u van
die felle vriendeu die zich niet eons mo
gen bedenken om u eens op eene goede
baan tc zetten.
Met mij zult gij zeggen De socialisten
zijn bodnegers, zijn schijnheiligaards.
woond, zijn dolk had de borst van een dier monniken
doorboord, die hem zoo dikwijls geholpen hadden
moest hij niet vreezou, sombere gedaanten voor zich
zien oprijzen, om hem te beschuldigen
Hoe dichter Cyranol de abdij uadarde, des te grooter
werd zijn angst. Eindelijk kon hg het niet meer uit
houden hg sloot da oogen en liet zich op eene rots
neervallen.
Die toastand van verdooving duurde slechts wei
nige tecouden. De gierigaard kon zijne prooi niet
laten outsnappen. Met een sprong stond hij overeind
en vervolgde zijnen weg.
Eensklaps slaakte bij eenen kreet, In 't halfduister
zag bij den gewonde door twee mannen gedragen
ruinen binnen gaan. De overige manschappen keerden
terug en kwamen recht op hem aan.
Ontsteld verschool hij zich achter ecu dicht kreu-
pelbosch.
Ilct was tijd de soldaten van Louis Trelon kwa
men in stilte voorbij.
Goed gedaan riep Cyranol uit, toau dc groep
verwijderd was. Ik weet alles, wat ik weten wilde. Ik
kan weer heengaan en zal aan burger d'Orbois mijne
ontdekking meédcelen. Dc vendecsche mijnheer kan
er op rekenen, ccn bezoek van zijn neef te ontvangen I
Vaarwel, zeerob, vaarwel beste vrienden
wg zullen olkauder weerzienvoegde hij cr
eeu dreigend gebaar aau toe.
Daarna zocht bij met zijnen scherptn blik het pad,
dat hij zoo dikwijls had gevolgd. Toen hij het gevon
den had, sloeg hij het in en verwijderde zich haastig.
Laten wij den scburk aan de volvoering zijner lage
M. Daeus schrijft in zyu Land van
zondag 22 nov.
Alle macht en kracht van don Staat
zou moeten gebruikt worden, voor de
Broodwiuniug, dat de Belgen in ons rijk
Land hun brood kunnon verdienen.
Laat ous van dat Vlaamsch niet spre
ken maar alleenlijk vragen op welke
wijze de Staat, aau al de Belgen eene
broodvriuniug zou kunnen verchaffen.
Het is gemakkelijk om zeggen de
Staat zou dit moeten, de Staat zou dat
moeten zonder ooit eens te zeggen hoe
eu wat er zou moeten gedaan wordeu.
Er gaan vele duizeude meuschen naar
Frankrijk allejaren.
Hoe zal de Slaat aan die laudbouw-
werklieden bezigheid en broodwinning
kunnen verschaffen?
Dat zou eeu schoon hof moeten zij i
om ai die duizeude mannen arbeid te
verleeueu.
Deukt M. Daens misschien dat de
Staat al do eigendommen zou moeten
plannen werken en ons voegen bij den graaf de ia
Meilleraye en zjjue twee vrienden.
Alvorens zich in de «luistere gangen vau
klooster te wagen, wendde Jacques zich tot den jon
gen Vendeeér.
Dat is eene zonderlinge schuilplaats, niet waar,
met hare geblakerde muren en ingestorte gewelven.
Die ruinen zien er merkelijk somber uil, ant
woordde Joseph.
Dat zal juist onzen gewonde beveiligen niemand
zal op de gedachte komen, hem hier te achtervolgen.
Maar hoe zullen hem de zorgen kunnen worden
gewijd, die zijn toestand vereischt
Stel u geruit, daar heb ik aan gedacht, kom....
Ge zijl immers niet bang voor spoken of gees
ten vroeg de zeerob glimlachend.
Ik ben voor de dooden zoo min bang als voor de
levenden.
Des te beter, want die ruinen zullen u onge
twijfeld meer dau eens tot verwondering aanleiding
geven. Ge zijt gewaarschuwd, binnen een oogenblik
zult ge een spook zien, een spook met vleesch en
beenderen.
De zeerob gaf geene verdere uitlegging.
Hij nam den gewonde, die nog steeds bewusteloos
was. in zijne armen, begaf zich Ie midden der over
blijfselen en bereikte het inwendige vau het klooster
Daar begaf hij zich naar eenen muur en bracht ee
touw in beweging.
De zilvere lonen vau een klokje deden zich hoorei).
Bijna op beuelfde oogenblik verscheen in de verte
eeue gestalte.
Het was ren monnik.
Zonder verwondering of vrees te toonen, begaf hij
zich naar dc groepeu vreemdelingen.
Gij hier. op dit uur, mgn zoon sprak hg, den
zeeiob hei kennende. Maar wal zie ik, eeu gew onde
Wij komen u. mijn vader, verzoeken, hem eene
schuilplaats te verschaffen.
Hij is welkom. Volgt mij naar tnijue cel. De
eruis is dik; mijne lamp ui u van nulziji
Kom, ik zal u geleiden.
i hel geluid der stem van den monnik, onder
drukte M. de Ia Meilleraye een kreet.
Mijn God, stamelde hg, die slem I... hij is het.
het is mijn zoon....
De monnik was eveneens verschrikt.
Hij hief zijne lamp in de hoogte en beschouwde
gelaat vau den edeiman.
Bij het zien van die door smart veranderde gelaats
trekken riep hij uil
Mijn vader, mijn vader
Mijn kind sprak de graal, terwgl hij de armen
naar den monnik uitstrekte.
Daze vloog op dan gewonde toe, nam diens eer-
hiedweerdig hoofd iu da banden eu bedekte liet nn
zgne kussen cn tranen.
De zeerob en Joseph beschouwden di t looneel nn
onbeschrijfelijke aandoening.
A(gebroken woorden kwamen o»er de lippen van
de beide mannen, die zoo wondei baar vereeuigd waren
geworden
Dierbare vader, sprak de monuik, na de eerste
ontboezeming van teederbeid, in welk een toeslaud
terug koopen en ze zelf uitbaten op eigen
hand.
Op die wijze zoudeu Je frausebtnans
alleu bedienden van deu Slaat zyu 1
M. Petrus, mau, ge zijt, wat men in
plat vlaamsch zegt, bezig aan 't zee
voren.
Gij zult misschieu zeggeu 1 O I dien
Denaerbode qnz., tneu kont het voosken.
Neen, M. Petrus, Denderbode is voor
deu werkman, voor zooveel het iu hem
ligt zoekt hy de middeleu op dio zijnen
toestand kunnen verbeteren maar gaat
zijn ooren met dwazen praat en ijdele
woorden niet opvullen.
Gij laat de boereu gelooveu dat een
minister zoo de grenzen mag sluiten lijk
hij wil.
Dat is eeue dwaasheid.
Wanneer een boer vau Erpe-Mcire u
dat komt zeggen,moet gij aau dien mensch
de waarheid bekend maken. Het was uwe
plicht hem te zeggeu dat er voor een
minister ook wetteu bostaau die bij niet
mag overtreden, en hem ook eens vragen
wat er van België geworden zal zoo ieder
land op zyne beurt do grenzen sloot
Gij laat ook geloovon dat het Bestuur
de margarina boter niet bevecht.
Dat is uiet schoon van u. Dat is plicht
miskennen I
Do minister kau het maken van mar-
gariue niet beletten. Het mengelen met
uatuurlijke boter isstreug bewaakt.
Wat zou de minister meer kunnen
doen
Zeg eens, M. Petrus, wat M. De Bruya
doen kau eeu praktisch voorstel, komt
daarmee voor deu dag eu gy zult met ge
noegen aanhoord worden.
Gy laat op u eone zwaro verantwoor
delijkheid, M. Daens.
Eene gazet mag nooit zelfs in haar
voordeel de driften uitbuiten vau iiare
Lezers. Zij moet steeds het oog gericht
houden op recht cn waarheid. Zij moet
kracht eu moed geuoeg hebben om
hot volk do rechtveerdigheid voor te
houden en nooit zoo laag dalen het volk
to streelen en te vleien met de lage hoop
daar eenige kluiten uit tc slaan.
Ging uwe gazet tot ecu kring van ge
leerden, dau zou uwe handelwijze doen
glimlachen. Daar weet men inderdaad
waar het peerd is gebonden.
Nu iutegendecl verspreidt gij vergift
ouder het volk, dat maar al te gemakke
lijk het oor leeut aau hoc die veel belo
ven. Gaat tot hel volk ouderwijst het,
leert het deuken en men zal u loven I
Nu, integendeel zijt gij winden aan het
zaaien. Weet wel dat zij zich ophoopen
zullen eu misschieu eer dat gij deukt in
een vreeslijk tempeest losbersten.
Wacht u van eeu volk dat zich bedro
gen waautwacht u vau eene meuigte,
die iu bare verwachtingen teleurgesteld,
niets ziet verwezenlijken vau al die
schooue inrichtingen waarvan men hare
ooren heeft doen tuiten.
ind ik weer j.... En tnijue zuster Kn Blanche
Helaas mompelde de graaf.
Dood Ik hoop, levend.
Gewond gevangen, misschien T
God beeft baar aan de banden barer Tij/ndeu
ontrukt, sprak Joseph. De soldaten van La Roche*
jacqnelain beschermen haar. De dappereo hebben
gezworen haar tot dan dood te /.uilen verdedigen, en
aan de trouw vau de kiudereu der Yeudée mag niet
getwijfeld worden.
De baat van den ridder kent geen perken,
sprak de gewonde, terwgl bij treurig het hoofd
schudde.
liet is dus altijd die man t vroeg de monuik.
Altijd.
Heeft bij uw bloed doen vloeien O, uw
stilzwijgen zegt het mij.... Gij wilt bem niet bescbul-
digeu.... O, de ellendeling, de ellendeling Ver
geef mij vader, gij relf geeft mij bet voorbeeld tot
zachtheid. I.aat ons liever voor den schuldige bid
den... Maar ik vergeet uwe pijnen haasten wij ons,
naar mijne cti.
De monnik bogal zieh naar etne kleine deur, welks
achter eenige puinlioopen verborgen lag. De ge
wonde en zijne dragers volgden.
Het vertrek, waarin men binnentrad, was klein <s
/ag er armoedig uit. Een met papieren bedelt (afeltjtg
twee houten banken, in eenen hoek eenige plankeu,
waarop een strooimatras lag, op een steen een twaalf
tal boekdeelen en daarboven een groot kruisbeeld
dat w
alles.
W'>rdt voortgezet
