i J
Zondag 13 December 1896.
.Trentlemen per nummer
51,te Jaar 5115
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
R
j
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Het Huwelijk en
de Socialisten.
LIJKREDEN
M. Van Wambeke.
DE DENDER
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Qoossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Guique suum.
Per drukregel. Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnissen cp
3' bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de adverlent.iën uil vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad.
Aalst, 12 December 1896.
In een vorig artikel hebben wij bewezen
dat Emilie Claeys de leerstelsels dei-
socialisten over de vrije liefde in'tpratijk
stelde wanneer zij met eenen getrouwden
man, vader van kinderen, ging samen
wonen. De protestatiën van Le Peuple
en van Vooruit zijn slechts vijgen na
Paschen.
Niets is brutaler dan feiten. Daarbij
bet geval van juffrouw Emilie is niet
alleen er zijn er nog andere. Volgens
La petite République n zou Elisée Rc-
clus zijne twee dochters op dezelfde wijze
uitgetrouwd hebben, willende aantonen
hoe het later in den socialistenstaat zou
gaan.
Ook en staat Bebel alleen niet om de
vrije liefde aan te prediken. Wii laten
socialistische schrijvers lijk Fourier,
Patzier en de opstellers van VHumani
taire ter zij. Wij nemen slechts de
hedendaagsche.
Reeds hebben wij Bebel aangehaald.
Aan hem mocht wel die eer gebeuren.
Neven dien grooten paus der roode om
wentelingsbenden komt de leider der
Belgische socialisten, Van der Velde, aan
het verzet van Vooruit en Peuple eeue
goede oorveeg te geven.
In velen zijner meetiugen bonsde hij
tegen het huwelijk daar waar hij den
grond van zijn hert mocht uitspreken.
Hij volgde daarin slechts het voorbeeld
van zijnen voorzaat Jan Volders die de
hooveerdij in een zothuis bracht. Op eene
meeting wier verslag in - Le Peuple
stond riep hij uit
u Het socialism wil meer vrijheid in de
n vereeniging tusschen man en vrouw. DE
LIEFDE ALLEEN moet twee wezens
n samenbrengen. Meer vrijheid, meer gemak
n om van malkanderen te scheiden als de
vereeniging geen ver mank bijbrengt, dat zou
n de liefde niet verbeesten, gelijk de tegen-
n strevers van de rechten der vrouw hot be-
n weren.
Is dat niet in andere woorden het ge
dacht van Bebel
De Almanack de la question sociale,»
die in Frankrijk te Parijs wordt uitge
geven is een boek dat de socialisten als
een onontbeerlijk vademecum aanzien.
Welnu dat boek heeft in 1894 op blad 57,
geschreven
Indien het huwelijk valsch is in zijnen
grondslag en onmogelijk kan geeerbiedigd
n worden dan moet men het afschaften, n
Dat is klaar en duidelijk gesproken.
Zoo beeft - Vooruit het nooit durven
doen, omdat hij te welde gedachten van
het Vlaamsche volk kent en hunne ge
hechtheid aan den geheiligden huwelijks
band.
Tegen de beschuldiging die dees arti
kel uitlokte, heeft Le,Peuple ook dur
ven verzet aanteekenen
Dat gaat waarlijk over zijn hout.
Weet dat blad dan niet meer dat het
't art. van Benoit Malon, nog een Frans
man, heeft afgekondigd waarin de vrije
liefde wierd opgehemeld.
De scbrijvelaars herlezen het, 't is in
1892, en zij zullen vinden dat zij nu hunDe
lezers appelen voor citroenen hebben ver
kocht en Le Peuple alsdan het vol
gende heeft gedrukt
Meu moet den persoonlijken eigendom
n door het sameubezit vervangen. Het huwe-
lijk is ook een eigendom en nog wel de
n ergste het is bovendien oene belachelijke
en onzedelijke instelling. En verre van den
n weg te banen voor net verderf zou de af-
a schaffing van het huwelijk de gelukkigste
n gevolgen hebben en de gelijkheid tusschen
man en vrouw vaststellen. n
Zoo schreef Le Peuple Wat zal den
hoofdman Van der Velde kwaad zijn ge
weest wanneer hij dat verzet van het dag
blad tegen een der geloofspunten van den
rooden catechismus heeft gelezen Hij
immers heeft ook in verschilligo meetin-
§eu de vrije liefde aaugepredikt en te
irussel riep hij eens uit
u Al vereenigen man en vrouw ouder den
- invloed der zuiverste en onbaatzuebtigste
n gevoelens toch blijven zij, alhoewel ge-
v trouwd vrij en onafhankelijk jegens malk-
ander en mogen zij malkaar verlaten wau-
n neer zij vaststellen dat de liefde verdwenen
n
Dat is vrij en ronduit gesproken én dat
Lobben wij veel liever dan de huicbela-
i van Vooruit en Peuple.
Jnze lezers zijn verwittigd.
Als nu de roode bedriegers nog komen
zeggen dat zij tegen het huwelijk niet
zijn, geeft hun dan de bovenstaande
teksten op den neus. In den strijd tegen
den vijand heeft ieder goed en oi degezind
burger zijne rol te vervullen.
uitgesproken ten sterfhuize van
MO»
M. Leo Gheeraerdts, Burgemeester.
Mijnheeren,
In naam der Stad Aalst, kom ik eeue
laatste hulde brengen aan hem die bare
verkleefdste en onvermoeibaarste die
naar is geweest. De Heer "Victor Van
Wambeke, die de onverbiddelijke dood
aan zijne familie en talrijke .vrienden
komt tc ontrukken, beeft geheel zijn leveu
dóór gewerkt eu gestreden voor den
voorspoeden het welzijn zijner dierbare
moederstad.
De catboliekc deukwijze heeft in Mijn
heer Van Wambeke haren moedigsten
kamper en verdediger gekend, 't is hij
die, om zoo te zeggen, het bestaan aan de
catholieke partij geschonken heeft en ze
tot de eindelij ke zegepraal heeft ge
bracht.
Mijnheer Van Wambeke had zich reeds
op eene schitterende wijze aan de Balie
onderscheiden wanneer hij, in 1848, als
candidaat optrad in de gemeentekiezing,
ter vervanging van zijnen beminden
vader die liet ambt van Raadslid gedu
rende eenen termijn van 37 jaar vervuld
had.
Het mislukken dor kiezing ontmoedigde
hem niet en hij zette krachtdadig den
strijd voort tot hij eindelijk met zijne
politieko vrienden, iu 1866, het Stadsbe
stuur biuuendrong.
Sedert dien tijd, werd zijn mandaat
telkens vernieuwd cn den 27 Augusti
1871, werd de heer Vicxoa Van Wam
beke, tot Burgemeester benoemd dit
ambt bekleede hij onafgebroken tot het
einde vau 1895 wanneer zijne hooge jaren
.en bezonderhjk zijne ziekelijke toestand
hem het openbaar leven, deden verlaten.
In 1864, werd de heer Van Wambeke
naar de Wetgevende Kamers gezonden,
om aldaar het Arroudissement Aalst te
vertegenwoordigen eu, in 1889, vierden
wij iu hom den jubilaris van vijf en twiu-
tigjareu lid dier Kamers, alwaar hij
ook als Ondervoorzitter in 1884 aange
wezen werd.
Ontelbaar zijn de diensten welke de
achtbare Burgemeester en Volksverte
genwoordiger Van Wambeke aan onze
dierbare Stad Aalst cn aan ons Arrondis
sement bewezen heeft.
Onder het stoffelijk oogpunt heeft bij
noch moeite, noch zorgen gespaard om
do belangen zijner medeburgers voor te
staan. Aan zijne voetstappen, aan zijne
dringende en herhaalde verzoeken bij de
hoogere Overheden, zijn wij meest al die
geldelijke medehulpen van Staat en Pro-
vintie verschuldigd, die toegelaten heb
ben die groote werken in Aalst uitte voe
ren, welke de verwondering van eenieder
opwekken.
De uitgestrekte kasseiwerken in den
kuip der Stad en op de gehuchten Mijl-
beke en Schaerbekc, 't aanleggen van
nieuwe straten en kwartieren, het op
bouwen der S'-Josephskerk, de gezond
making dor werkmanswoningen, de op
richting van nieuwe scholen, van de
koopwarenstatie. vau het groot tolhuis,
de zoo nuttige werken vau verleugiug der
kaaiën aan de vaart, dedaarstclling van
den ijzerenweg Antwcrpen-Douai en voor
bekroouing het mensciuievend werk der
opbouwing van een voltreffelijk gasthuis
eu verblijfplaats voor ongeneesbaren. Al
die grootsche, prachtige en nuttige wer
ken is Aalst, grootendeels verschuldigd
aan de krachtdadige ondersteuningen tus-
schcnkomst van zijnen Burgemeester.
Als voorstander van schoonc Kunsten,
heeft dc Heer Van Wambeke, oen bezon-
der deel genomen in de voordeelige her
inrichting der Stadsmuziekschool. De
diensten welke hij afzondei lijk aan zijne
stadsgeuoten, aan zijne politieke tegen
strevers zoowel als aan zijne partijgeno
ten, bewezen heeft, moeten aller dank
baarheid verwekken en zullen zijne ge
dachtenis bij de Aalstenaren duurbaar
maken. Immers zijne dienstwilligheid en
zijne welbekende goedheid wierdeu onop
houdelijk ingeroepen tot onderstand of
tot verdediging zijne rondborstigheid
verzekerde hom den toegang eu eenen ge
lukkigen invloed bij de hoogere Besturen.
Hot scheen dat eeue levensbaan zoo
wel vervuld, zoo bekommerd om de be
langen van eenieder en bezonderlijk zoo
verkleefd aan do catholieke partij, den
edelmoedigen bestuurder der Stad Aalst,
voor altijd moest bevrijden tegen de
wisselvalligheden der politiek?
Eilaas, verdwaalde of misleide perso
nen in wie de hoogmoed on de wraakzucht
allo gevoelens van plicht en van dank
baarheid verdooven, hebben U, Mijuheer
Van Wambeke, op het einde van uwe
levensbaan, door een afschuwelijk ver
raad bedroefd, maar het is U thans ook
gegeven geweest de zegepraal van uwe
politieke vrienden in uwe geboorteplaats
te mogen begroeten en de vernedering te
aanschouwen van de droevigste sameu-
zweeriug welke er ooit iu ons katholiek
België ontstond.
Heer Victor Van Wambeke, vriend en
oudcollega, het catholiek on welden
kend Aelst is U getrouw gebleven het is
U daukbaarover uw moedig eu onophou
dend streven en iu het hart uwer partij
genoten en uwer talrijke dienstverplich
ten zal er aan uwe gedachtenis eene uit
verkorene plaats behouden worden. Nooit
zullen de Aulsteuaars hunnen voorstan
der en verdediger vergeten en de lof door
eenieder aan uw zachtmoedig eu vader
lijk bestuur toegezwaaid is voorwaar eene
hoone belooniug die U te beurt valt.
Het afscheid is smartelijk voor uwe
achtbare familie eu voor uwe vrienden,
enkel de hemelsche verwachtingen bron
gen troost en vorzachten de bitterheid
van deu luatsten vaarwel die wij U toe
sturen.
M. Karei Woeste, Volksvertegenw.
Mijnheeren
De menschheid vereert zich met. hulde
te brengen aan dc verdiensten van dezen
welke, in de verschillige vakken hunne
werkdudigbeid aangeboden, op deze
aarde zijn voorbijgegaan diepe voren
ploegende en het voorbeeld gevende van
toewijding aan de groote en goede open-
baro zaken, 't Is dus met reden, dat ik,
in naam mijner collegas vau Senaat eu
Kamer, MM. Vau Vreckom, Liéuart, De
Sadeleer, Diericx eu iu deu mijnen, in
naam ook van talrijke veteranen der wet
gevende Kamer, op het graf van onzen
ouden vriend, M. Vau Wambeke, de ge
tuigenis kom neèrleggeu verschuldigd aan
een leven toegewijd aau "t geluk zijuer
medeburgers.
M. Van Wambeke is, gedurende 30
jaren, lid der Kamer van Volksvertegen
woordigers geweest, gedurende 10 jaren
Ondervoorzitter van deze vergadering,
gedurende 25 jaren Burgemeester der
Stad Aalst. Gedurende meer dan 40 jaren
heeft hij de voornaamste kampioen ge
weest der Katholieke Partij iD 't Arrou
dissement, en tezelfdei tijile was hij het
middenpunt naar 't welk alle kiesbewer-
kiug heèn vloeide. Wie zal ons do ver
schillende daden verhalen van eene loop
baan zoo langdurig en zoo vruchtbaar
Wie zal er in eeue bewoording zulk eeuer
nagedachtenis waardig, spreken van zij
nen iever, van zijne zelfsverloocheuing,
van zijn goeden zin Wie zal ons de
ontelbare diensten zeggen de eenen ge-
kond van allou, de anderen onbekend en
verborgen welke hij bewezen heeft
Ge zult mij vorontschuldigen, Mijnhee
ren, van mij eene zendiug niet aan te
matigen welke ik mij onbekwaam gevoel
waardiglijk te volbreugeu, maarwaarvau
de volbrenging overbodig is te midden
van dezen volkstoeloop, 't bewijs van
aller dankbaarheid.
Indien ik nogthans do bijzonderste
hoedanigheden van eeueu zoo verdienst-
lijken leveusloop wilde in herinueriug
brengen, zou ik zijne onwankelbare ge
hechtheid roemen aan do katholieke
partij, zijne initiatieven teu voordeole
der Vlaamsche zaak, zijne toegenegen
heid aan zijne medeburgers der Stad en
van het Arrondissement vau Aalst. Hij
verdedigde in alle omstandigheden met
eene onbeschrijfelijke krachtdadigheid de
rechten en de belangen welke hem toe
vertrouwd waren. Wanneer onze vrienden
aan 't bewind waren, toonde hij zich zeer
ministersgezind maar, iu weêrwil zijner
gevoelens van inschikkelijkheid welke
licm tegenover beu bezielde, zou hij
nooit hebben toegelaten dat het Arron
dissement welk hij zoo lief had, zou ver
waarloosd of miskeud worden, cn wan
neer eenig wanluidend woord te zijnen
opzichto werd gehoord, hij, zoo verdraag
zaam en zoo zachtaardig, verzette er
zich tegen en liet aan niemand de zorg
over vau zijne mandanteu te wreken.
Ook, hoe had hij zich met de noodwen
digheden van dit Arroudissement wel
vereenzelvigd Hij kende zijne mauncn
en zijne zaken overal was Lij er thuis
hij was waarlijk gelukkig zich gedurig te
midden te bevinden van dezen welke zich
zoovele jaren rond hem geschaard heb-
beu.
Maar, Mijnheeren, geen levensloop is
vrij van tegenspoed. Het schijnt als of
God, met er niemand van te spareu, ons
hebbe willen voorschrijven dat ouze blik
ken zich altijd moeten verheffen boven
de bekommernissen dezer wereld. Het
vertrouwen waarmoê Van Wambeke ge
durende vele jaren was vereerd geweest,
outbrak hem iu 1894 niet omdat talrijke
vrienden hem niet waren getrouw geble
ven, maar hunne pogingen, ingegeven
door de erkentelijkheid, hebben schip
breuk geleden tegen kuiperijen waarvan
zijne langdurige diensten hem zouden
moeten bevrijd hebben.
M. Vau Wambeke gevoelde heviglijk
deu slag die hem kwam te treffen de
hoop is zoo lief aau 't hart van den
meusch dat hij er zich niet kan aan ont
rukken, en dat, wanneer zij verijdeld is,
hij moeite heeft zich aan de pijuelijke
wezenlijkheid te gewennen die hare
plaats heeft iugeuoineu.
Maar woldra bchccrschto hij zich zei
ven eu heeft hij er aan gehouden de rest
eener werkdadighcid welke de ouderdom
scheeu te trotseren toe tc wijden aau
't be hear der zaken van zijne geboorte
stad. De feesten in 1895 gevierd, hebben
aan all.cn herinnerd wat het Bestuur
onder zijne leiding voorde verfraaiing
eu gezondmaking van deze Stad had ge
daan, gelijk de oprichting van een nieuw
hospitaal eeus te meer zijne klaarziende
bezorgdheid voor de ougelukkigen heeft
bevestigd.
Na aan die feesten voorgezeten te heb
ben, mocht M. Van Wambeke rusten en
aau dc zijnen de laatste krachten gunuen
van eenen zoo wel vervulden leveusloop.
Nogthans bij hield er niet aau allen
baud af te breken m#t de iustellingen
aau wier voorspoed hij zijn hart eu zijnen
geest had toegewyd, hij bleef tot zijne
laatste uur Voorzitter dor Katholieke
Vereeniging van dees Arrondissement,
dit middenpunt van alle eerlijke liedun,
bezorgd met do belangen vau Vaderland
eu Kerk hij bleef ook aau 't hoofd der
Koninklijke Harmonie van Aalst welke
hem hare levenskracht en hare zegepra
len verschuldigd is.
De dood, na zoovele daden, heeft zich
tot hem genaderd. Zij heeft hem ver
sterkt gevonden door de kristene ver
troostingen. Alles is vergankelijk op deze
aarde de goddelijke waarheid alleen
vergaat nietzij is hot aandeel van dezen
welke verdiend hebben ze te bezitten.
Moge God de ziel van zijnen dienaar in
zijnen schoot ontvangen
Vaarwel, lieve eu dappere vriend
vaarwel, of liever, tot wederzien» in eene
betere wereld
M. Karei Van Vreckem, Senateur.
Mijnheeren,
Uit vriendschap en erkentenis komen
wij op onze beurt eenen droeven plicht
vervullen: in naam der Katholieke Bewa
rende Vereeuigiug vau 't Arrondissement
van Aalst willen wij eene laatste hulde
brengeu aau do gedachtenis vau onzen
diepbetreurden Voorzitter.
Wie meer dan M. Van Wambeke heeft
recht op onze dankbaarheid I
Zoo ver ons geheugen strekt ontmoeten
wij hem aan 't hoofd der katholieke strij
ders.
In 1874 werd hij Voorzitter onzer Ver
eeniging, na het afsterven vau onzen
eersten Voorzitter, de edele heer Baron
Dcllafaille doch sedert meer dan eeue
halve eeuw heelt hij krachtdadig deel
genomen aau de ontwikkeling onzer poli
tieke denkwijze, zelfs moet hy aanzien
worden als de ware iurichter der Katho
lieke Vereenigingen alhier,daar hij reeds
van in 1849 de eerste Katholieke Verga-
i dering te Aalst tot stand bracht.
Wat menigvuldige en onschatbare
diensten hoeft onze waarde Voorzitter
j tijdens dien langen leveusloop niet bo-
wezen
Men mag te recht van hem zeggen dat
hij de verwachting niet heeft bedrogen
1" die hij bij zijue intrede iu 't openbaar le
ven liet verhopen.
Afstammeling van oene aloude Vlaam
sche katholieke familie nam hij het oefe
nen van een edel vak waar om den
geest van 't volk to doorgronden, dezes
noodwendigheden natespeuren en eenen
beslissendon invloed ten voordeelc van
't algemeen welzijn te verkrijgen.
Rondborstig van karakter, gezellig en
dienstwillig voor iedereen, vrijzinnigen
verdraagzaam, schrander van geest cn
onvermoeibaar aan "t werk, hij was wel
de man die het openbaar vertrouwen zou
verwerven.
Met hart en ziel verkleefd aan onzen
Godsdienst, aan onze vrijheden, aau onze
vadcrlandschc instellingen, hij mocht
aan 't hoofd onzer katholieke Vlamingen
ten strijde trekken.
't Was in 1848: voor langen tijd scheen
de meerderheid aan onze tegenstrevers
verzekerd.
Doch het werk door M. Vau Wam
beke begonnen, zou welhaast zijne vruch
ten dragen. Reeds iu 1852 is 't zegepraal
te Aalst, iu 1864 wordt M. Vau Wam
beke voor d'eerste maal als Volksverte
genwoordiger gekozen en allengskons
worden bijna overal de politieke eu be
stuurlijke ambten aan de katholieken toe
vertrouwd vau 1872 tot 1895, nergens
vindt men nog in do Besturen het spoor
dier partij waarvan het opkomen in ons
Arrondissement zoo vervaarlijk scheen.
Ziedaar hetgeen M. Van Wambeke te
weeg bracht.
Wel is waar, de godsdienstige gevoe
lens van 't volk, de verkleefdheid aan
taal en zeden, verzekerden den uitslag
zijner pogingen.
Dat wist ouzo Voorzitter.
Die Vlaamsche bevolking, tot welke
wij fier zijn toetebehooren, zoo sprak hij
iu do Kamer,die Vlamingen zullen altoos
toonen dat zij van hunne voorvaderen niet
ontaard zijn. en, durft men wagen huu
geweten te kwetsen,ik voorspel het,nooit,
nooit zal men gelukken.
Nocbtaus was de machtige iuvloed van
onzen Voorzitter onontbeerlijk tot het
bewaren iu ouzo raugou der zoo noodza
kelijke eendracht.
Daartoe heeft M. Vau Wambeke nooit
iets verwaarloosd 't Komt mij toe hier
te verklaren dat, tijdens zijn twintigjarig
Voorzitterschap, hij niet eens de taak op
zijnen plaatsvervanger heeft verschoven.
Neen, waar onze belangen zijne tegen
woordigheid vereischten, daar outbrak
hij uooit.
Wie zou het dan kunnen betwisten
heeft de katholieke deukwijze eeue lange
reeks vau zegepralen geteld, 't is wel
grootelijks te danken aan de zelfsopoffe-
ring en de schranderheid van onzen nooit
volprezen Voorzitter.
Wanneer, op dezen plcchtigen oogen-
blik, de verdienstvollc taak van onzen
betreurden vriend schitterend voor onze
oogeu oprijst,... waarom het niet zeg-
geu een droef herdenkeu doorgrieft
ous hart.
Oudaukbaarheid heeft deze laatste da
gen diep verbitterd
Do tweedracht, die hij zoo lang uit onze
rangen bad weten te verbannen, kwam,
bij de horinr.chting van het kiezerskorps^
onder voorwendsel van volkswelzijn bin
nen,eu het eerste slachtoffer der oncenig-
heid was do moedige grijsaard, de onver
schrokken en onoverwouneu tegenstrever
vau de aloude vijanden der katholieke
denkwijze.
Dat de plichtigen de verautwoordelijk-
beid hunner handelwijze dragen Onze
Katholieke Vercenigiug heeft üem steeds
haar vertrouwen geschonken.
Voor ous, achtbare Voorzitter, en wij
mogen het nog zeggen iu naam der katho
lieke bevolking vau gausch ons Arron
dissement, voor allen bleeft gij de ver
trouwde eu verdienstryke leider. En niet
wonder.
Onlangs nog, wanneer de eer onzer
partij aangerand werd, spandet gij uwe
laatste krachten in om ze te wreken, en
de laatste klanken uwer manhaftige stem
verhieven zich tot de verdediging onzer
politieke kampers.
Treffend voorbeeld, zielroerend bewijs
van volkomcne verkleefdheid eu zolfsop-
offering.
Ook uwe gedachtcuis, achtbare Voor
zitter eu trouwe vriend, uwe gedachtenis
zal in't land van Aalst in eer blijven:
uw naam zal iu de harten vau ons erken
telijk volk zoowel als in het glorierijk
geschiedenisboek der katholieke denk
wijze overgankelijk geprent blijven.
Vaarwel, .dat de Almogende uw ver-
dienstvolle leven beloone
M. Paul de Clippele, Schepen.
Mijnheeren,
In naam der stedelijke Muziekschool
en der Koninklijke Harmonie, kom ik
eenon heiligen doch droeven plicht ver
vullen en den eeuwigen vaarwel aan on
zen beminden Voorzitter toebrengen.
Gisteren, nog lachte zijn schoon cn
mannelijk gelaat ons toe, wij hoorden
nog zijne aanmoedigende stem, ons met
geestdrift spreken, over de edele bestera
ming der muziekkunst, en nu, ligt hij
daar bevrozen ouder den kouden zoen
des doods, verloren voor ouzo kunstmin
nende geboortestad.
Muziekschool en Koninklijke Harmonie,
zijn in diepen rouw gedompeld, zij be-
wcenen den ieverigen man die huu ge
schapen heeft, die gij waartheer Van
Wambeke.
Wanneer gij in 1872 als Voorzitter der
Muziekschool uitgeroepen wierd, bevond
gij U voor een roerloos lichaam, slechts
3 leeraars maakten de Muziekschool uit
uwe kuustminuende geest deed de sla-
icndc ziel ontwaken, een nieuw tijdvak
irak aau eu iu korte jaren, wierden
klasseu van volwassenen, van solfège on
ook een koers van Juffrouwen aau de
bestaande klassen bijgevoegd.
De Muziekschool beklom van jaar tot
jaar hooger de trappen der kunst gij
moedigde den iever der leeraars aau eu
waart hunnen vertrouweling, gy bo
scherinde de vlijtige leerlingen en verge
makkelijkte hun de lastige baan der
faam.
Dank aau uwe vaderlijke zorgen hebt
gij de zoete vreugd beleefd, onderschei-
dene leerlingen in het Couservatonum
van Brussel met deu lsua prys te zien
bekrouen en onze Muziekschool benevens
de uitstekendste des lauds te zien schit
teren.
Eu de Kouiuklijke Harmonie, uw lie
veling, die U 61 jaren, als lid in hare
rangen telt,wat is zij U niet verschuldigd?
Toen U 26 jaren geleden het Voorzitter
schap wierd toevertrouwd was de Maat
schappij gekrenkt eu verzwakt, door den
partijgeest welke ailengskens als een
uaeatroover iugeslopen was;aan U beviel
de lastige zending, deu geest van twee
dracht en ouoeuzaamheiJ te vordooveu of
te verwijderen
Voor een ander als Van Wambeke
ware die taak onmogelijk geweest, maar
gij wist den lieveling te beschermen dat
deze, ondanks de vijandelijke pogingeu,
volle groeikracht bereikte; alle vrees vau
verkwijuiug, van wegsterviug is onder uw
bestuur verdwenen, gij laat, duurbare
Voorzitter, de Harmouie in vollen glans
waardig van hare leuze Al groeiend
bloeiend, a
Wij allen leden der K. H. weteu hoe
zeer deze Maatschappij U aau het harte
lag het was uw troetelkind ook, wau-
neer iu de wisselvalligheden van het po
litiek leveu, geschillen ontstonden, welke
den gezichteinder met duistere wol keu
bekleeddeu, eu u droefgeestig maakten
dan keerdet gij U tot du Harmonie als
naar eene veilige schuilplaats eu wel
haast, verhelderden de zoutluidende too
nen der speeltuigen uwen geest en do
kommernis verdween vau uw gelaat als
een nevelachtige droom.
Maar eilaas ouze trouwe Voorzitter
is ous outnomcu pijulijk is de gedachte
die in onzen geest opstaat bij dit plechtig
afscheid, maar hartverscheurend wordt
het toen wij ons die menigvuldige ston
den herinneren welke ouze afgostorvooe
Voorzitter iu ous middeu doorbracht,
ook is het met verbrijzeld hort dat wij
leeraren, kunstgenoten eu vrienden, hem
den laatsleu vaarwel toe werpen.
Welaan beminde Voorzitter, ontvang
in deu schoot der Godheid ons laatst cn
smartelyk vaarwel
Eene vijfde lijkrede, in naam van
't orde der Advocaten, werd uitgesproken
door M. R. Eeman, Advocaat en Lid
der bestendige Deputatie. Iu ons verslag
van donderdag 11., hebben wy het, by
vergetelheid, niet gemeld.
Eene drukfeil. In ons Nr van zon
dag 6 December, artikel Dood van
M. Van Wambeke, leest men
Toen de ongelukswet vau 1884 moest
ton uitvoer gebracht worden, enz.
Nu, velen onzer geëerde lezers zullen
>lie feil dadelijk in hunnen geest hersteld
hebben, want 't is de onderwijswet van
1879 die door 't volk de ongelukswet gc-
heeten wordt.
