Donderdag 24 December
1896. 5 centiemen per nummer. 51slc Jaar 3118
LAMMUIZERSSGIIIP
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
KERSTMIS.
In den stillen nacht
Verplichtende
militaire dienst.
WAT SPEKTAKEL
Een en ander.
l)it blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitanliën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Cuique suum.
Per drukregel. Gewone 15 centiemen Reklamen tr. 1,00; Vonnissen cp
3® bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
.njnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad
Aalst, 23 December 1896.
Kerstdag Christusdag Dag
vol blijde herinnering-ra.... Dag van zege
praal welke de duistere wereld kwam
verlichten Dag welke de slaveuban-
den vau duizenden menschen deed val
len Dag welke de cbristen jaarlijks
dankbaar herdenkt Dag welke in 't hart
van den mensch de geboorte hernieuwt
van het goddelijk kindje en hem nieu
wen troost en nieuwen zege meêbrengt 1
O dag 1 O schoone dag bet christene
hart begroet u, omdat ge vrede brengt
aan alle menscheu van goeden wil.
Ja, Vrede aan alle menschen van
goeden wil in anderewoorden Vrede
tusschen alle standen, n
Mocht dees gezang der Serafijnen over
de wereld heengevlogen, altijd meer en
meer in de harten der meuschen geprent
worden.
Bij ken en armen gaat ter school in
den eenvoudigen en armtiorigen stal van
Bethlehem en leert er dat de vrede
slechts kan gevonden worden in de we-
derzijdsche liefde en eerbied en in de volle
onderwerping aan den wil van Hem welke
almachtig is.
Kijken, leert by de kribbe uwe arme
broeders liefhebben.... Leert er s'boral
dat gij van God den last hebt ontvaugon
van hem le helpen in zijnen nood
Armen, leert gelaten zijn in uw lot,
versterkt u geloof bij de kribbe en stelt
er uwe hoop in Hem door wiens liefde
alleen gij waren troost en zegen zult ver
werven.
Wat al schoone en treffende lessen biedt
de leering der K. K. Kerk den mensch
aan Wat zijtGe voor hem een onuit
putbare bron van vertroosting, genade en
onderwerping
Wat'zijn ze plichtig, zij die in het bail
van den werkman de kostelijke gave des
Geloofs verdooven
Hoe groot zal hunno verantwoordelijk
heid wezen als ze eens voor den rechter
stoel zullen verschijueu van Hem welken
zij verloochenen en wiens woord van
Vrede zij verstooten 1
(KERSTLIED
Wat ongeziene luister,
Wat wondervolle pracht,
Vertoont zich in het duister
Van dezen stillen nacht
't Zijn Euglen uit deD hoogen,
Van hemelglans omstraald,
Op 't. wiiord van 't Alvermogen
Op aarde ncêrgedaald.
HET
wonderlijke avonturen van eenen Zeeman
26' vervolg
Dat zal spoedig gebeuren, als gij maar
gereed zijt met mij nuar beneden te gaan.
antwoordde hij met den meesten eerbied
toen richtte hij zich tot Bill en beval hem
eenige zeilen, die hij noomde, te strijken.
Ik hoop maar, dat gij het bevel ovei
het schip op u zult nemen, zegde Kate Dam-
ley. Wat moet er anders vau ons worden De
matrozen hebben een gevaarlijk plan in het
hoofd, om echtgenooten uit te kiezen en een
kolonie op een eiland te stichten.
Zij hebben zeker wat gelezen omtrent
de muiterij op zeker schip, denk ik, zegde ik,
weinig geloovende van hetgeen zij mij
telde.
Zij hebben vrouwen gevonden, ging zij
voort, die genegen zijn hen tot echtgenooten
te neinen en met hen eene kolonie te stichten.
Wat Sedert gij do Souverein uit het
oog verloreu bebt, waarop uw blind geworden
kapitein was.
Dat veronderstel ik. De mannen hadden
Aan 'tmenschdom vol verlangen,
Dat zijn Verlosser wacht, jj
Verkonden Hem hun zangeu
In dezen stillen nacht.
Hun hemelzoete koren
- Een God is u geboren
In dezen armen stal I
Aan arme schapenhoeders
Wordt 't groote nieuws gebracht
De Hemel redt uw broeders
In dezen stillen nacht.
Gaat uwen Schepper zoeken
Die, als een tenger wicht,
Gehuld in arme doeken
Daar in do kribbe ligt.
Zij vinden 't kindje teeder,
Dat zoet hun tegenlacht.
En knielen, biddend neder
In dezen stillen nacht.
En, juichend bij hun bede
Herhalen de Englen weer
- Aan 't meuschdom zij de vrede
En glorie aan den Heer.
Wilt, armen, u verblyden,
Hij geeft u moed en kracht,
Hij die, als gij, komt lijdon
In dezen stillen nacht.
Gij, rijken, juicht ook mede,
Verzacht uw broeders lot
Zoo zij aan 't meuschdom vrede
Eu glorie zij aan God
A. V. BTTLTVNCr.
De houding der christene demokraten
verwekt verwondering bij de groote meer
derheid des lauds.
Algemeen werden de christene demo-
kraton als antimilitaristen aanschouwd.
Meer dan eens vorklaarden zij het
plechtig en in deu laatsten kiesstrijd te
Turnhout bevochten zij de candidatuur
van graaf de Merode bijzonderlijk omdat
hij als eenen hardnekkigen militarist be
kend staat.
Tot over een drietal weken twijfelde
niemand aan de antimilitaristische over
tuiging der christene demokratcn
Toen op 10 juni lest - Le Courrier de
Bruxelles waarschuwde dat de christene
demokraten besloten hadden de klim
mende bi lasting en den persoonlijken
dienstplicht voor te staan, verklaarde M.
Reukin dat het valsch was.
En nu heden om hunne kazakkeerderij
te verrechtveerdigen komt M. Renkin
stoutweg iu Le Patriote beweren, dat
de persoonlijke dienst deel uit maakt van
't demokratisch programma door de
werkmansbuizen van Brussel gestemd.
Doch Le Patriote. - bewijst met de
proef op de som dat verre van den per
soonlijken dienstplicht in 't bedoeld pro
gramma aaE te uemen er zelfs niet is
over beraadslaagd geworden.
Men zal met ons bekennen dat de
christene demokraten hier eene rol spe
len die mangelt aan rechtzinnigheid. Na
tuurlijk wordeu zij door de liberalen goed
gekeurd, geloofd en geprezen, maar ook
geen wonder zij die werken om den twist
appel in de catholieko rangen te werpen,
spelen iu de kaarteu der liberalen en
deze laatsten zouden groote ondankbaren
zijn, moesten zij hen hunnen goedkeu
renden lof sparen I
Dat is Woensdag van verleden week
in Parijs een spektakel geweest alle ga
zetten spreken er van, niet alleen die van
Frankrijk en België, maar zelfs die vau
overzeesche streken. Het gold de verheer
lijking van...eene tooneelspeelster, Sarah
Bernhardt.
Weken en weken te voren hadden de
dagbladschrijvers huu best gedaan om
onder het Parijzer volk de geestdrift voor
die vrouw op te wekken de dichters, de
teekenaars en schilders wedijverden om
den naam en de glorie van die kome
diante te verheffen groote plakschriften
stelden haar voor als ccnc heilige, mot
oen stralenkrans om haar hoofd, en den
weerschijn vau hemelsche zaligheid in
hare oogen.
Sarah Bernhardt is eene jodin, in de
Stad Versailles bij Parijs geboren. Zij
bezit eene wonderscboone stem, en deze
stem is het voorwerp van aller bewonde
ring, en ook van de verheerlijking iu de
verledene week. Op alle groote theaters
heeft zij gezongen, niet uit liefde voor de
kunst, veel minder nog uit liefde voor
het menschdom, enkel voor haar profijt.
Er wareu avonden, dat zij met op een
theater te zingen 50,000 fraukeu verdien
de. Ge moet niet denken dat zij vau dat
zoo gemakkelijk verdiend geld iets aan
armen of aan goede werken meegedeeld
heeft als eene echte jodin, neemt zij
wat zij krijgen kan en houdt het in haren
zak.
Nu, dat vrouwmensch werd dan Woens
dag in Parijs gevierd, zooals geen gene
raal, geen koning, geen keizer kan ge
vierd wordeu. De dichters eu schrijvers
van Parijs, die aan het hoofd der Fran-
sche letterkunde staan, de beroemde
kunstenaars, een groot getal edellieden,
ja, zelfs prinsen en prinsessen hebben
haar begroet, gehuldigd eu bezongen als
de perel van het menschelijk geslacht,
als de ster, wier glans de wereld ver
rukt, als de schoonste bloera, de edelste
spruit, de zuiverste glorie van Frankrijk!
Vijf groote dichters hebben haar een
compliment voorgelezen, en zochten
elkander in platte en gemeene vleitaal te
heel weinig te zeggen tegen de meisjes, toen
doktor Rolt nog in leven was.
Zonden de matrozen in een tiental dagen
een plan tot huwelijk en kolonisatie uitge
werkt hebben Ik zal het verhaal van Brig-
stock eens hooren. In welk gedeelte van het
schip zijt gij
Tusschendeks met de overige meisjes.
Ik zal u daar vandaan brongen eu naar
eene hut op den achterstoven overbrengen.
Het zal u heel wat moeite kosten om in de
nieuwe wereld eene goede betrekking te he
komen. Zooals ik weet, hebt gij geen vrienden
in Australië.
Dat heb ik ook niet. Maar ik had ook
geen plan in Engoland gebrek te lijden, M.
Morgan.
Te Blathford noemdet gij mij Charles.
Zoo wil ik u hier ook wel noemen, ant
woordde zij maar wij hebben elkander in
maanden al niet ontmoet, en dit soort van
ontmoeting staat bijna gelijk met eene nieuwe
kennismaking.
Dat is ook zoo, maar toch moet gij mij
maar Charles noemen, omdat wij oude ken
nissen zijn, en ik zal u Kate noemen ik zal
u zeggen waarom. Als ik het bevel van het
schip op mij neem want het schip moet
toch een kapitein hebben, en ik vermoed, dat
ik de eenige bon, die de bekwaamheid daartoe
bezit zal ik het n aangenaam kunnen ma-
overtreffen. Waar de eene boog, ging de
andere knielen de derde ging met zijnen
buik plat op den grond liggeu, terwijl de
vierde de plaats kuste, waar Sarah haren
voet verzet had. Wat de vijfde kan of
moet gedaan hebben om zijne voorgan
gers in laagheid te overtreffen, weten wij
niet. En te raidden van die vleiers, te
midden van duizenden bewonderaars zal
dat wijf half naakt, met eene kroon op
het hoofd, en met de oogen in verrukking
ton hemel
Wanneer in 1792 de Franschen God
uit hun land vorbaunen hadden, bewezen
zij de goddelijke eer aan een ontuchtig
vrouwspersoon, een zekere juffrouw Mail-
lard, eene danseres van het Parijzer
Opera. Zij werd triomfantelijk naar de
Lieve-Vrouwkerk van Parijs gevoerd,
op het altaar geplaatst bezongen en be
wierookt. Zij heette de godin der rede
De Parijzeuaars van onzen tijd, die ook
van geenen God meer willen weten, be-
toonen hunne vereeriug en geestdrift aan
eene joodsche tooneelspeelster, die met
hare stem en hare taleuten de slechtste
driften heeft opgewekt cn do vuilste din
gen gezougen en gespeeld heeft.
De Fransche katholieken en allen die
Frankrijk liefhebben, zijn beschaamd en
in do ziel bedroefd over zult spektakel.
Zij weten, dat als oen volk zich zoo ver
van God verwijdert dat het een ontuchtig
vrouwspersoon in de plaats stelt, de straf
der heiligschennis niet lang zal uitblijven.
Zij vrce/.en voor de rechtvaardige wrake
Gods.
Degenen, die Frankryk haten, wrijven
vergenoegd in huune banden, en voor
spellen liet diepere verval, den ondergang
van een volk, zoo laag gezonken.
En wij, Vlamingeu, die niemand haten
maar ook geen reden hebben om Frankrijk
to bemiuneu, wij ziju blij dat onze taal
ons grootendeels tegen de besmetting der
Franscbo vuiligheid behoedt, en wij bid
den God ons van dergelijk heiligschen
nend spektakel vrij te houden.
Twee dingen belotten een mensch
een goed besluit te nemen haat en
hartstocht. Het eerste toont onverstand,
het laatste gebrek aan zelfbeheersching.
Zij geleken sprekend op elkaar.
Twee heeren zaten in een bierhuis eu
geraakten in een heftigen woordenstrijd.
Je bent gewoon weg een <?zel, zei
de een. -
Vroolijk stak do gescholdene den ander
do hand toe, terwijl hei zei Geef me
de hand, kerel, dan ziju wij collega's
ken, zonder de jaloezie der tnsschendekspas-
sagiers op te wekken of de aanmerkingen van
de matrozen uit te lokken door iedereen te
doen vermoeden, dat gij eene bloedvorwanto
mij zijt.
- Maar, zegde zij na verloop van eenige
oogenblikken, gedurende welke zij mijn arm
had gegrepen om vaster te staan, want eens
klaps was de bries tot- een hevigen wind aan
gewakkerd, hetgeen Joo aanleiding gaf aan
de matrozen het bevel te geven eenige zeilen
te strijken, maar wat zult gij doen, vroeg zij,
als de mannen hun plan ten uitvoer willen
brengen
Ik moet hunne plannon van hunne eigene
lippen hooren, voordat ik uwe vraag kan
beantwoorden.
Juist op dat oogenblik vertoonde zich eene
oude vrouw op den trap van den achterstc-
Zijt gij dat, jufvrouw Darnley vroeg
de vrouw terwijl zij nog op deu trap stond.
Het meisje antwoordde toestemmend.
Het is acht uren
Ik kom aanstonds, antwoordde Kato.
Wij zijn gewoon om acht uren te kooi te
gaan, zooals de zeelieden zeggen, voegde zij
erbij.
Wie was dat vroeg ik.
Jufvrouw Cobbs, de bestierster, ant
woordde zij.
Het ontwerp op de burgerwacht.
Deze week hebben wij in de Kamer
eenige kleine militaristische parades bij
gewoond. Maar het was duidelijk zicht
baar dat de zeldzame kampioenen van
den persoonlijken dionstplicht eene ver
loren zaak verdedigden.
Hunne argumenten lieten de rechterzy
onverschillig, want haar ideaal is de ver
mindering en niet de uitbreiding der mi
litaire lasten.
Het gouvernement aarzelt om dien weg
in te slaan, en het heeft ongelijk, want
in dien weg is het zeker altijd de gene
genheid der rechterzij en die van het
land te ontmoeten.
Niets beteekenisvoller te dien opzichte
dan wat er is voorgevallen in de secties,
die het ontwerp van het ministerie over
de herinrichting der burgerwacht moesten
r Jerzoeken.
Al do vrienden der regeering stelden
dezelfde vraag Waarom dit ontwerp
Wie heeft het gevraagd Wij, voor wat
ons betreft, zien er het nut niet van in.
En de meest verzoeningsgezinden voegen
er bij dat, indien men volstrekt ernstiger
diensten van de burgerwacht wil eischen,
men als vergoeding het effectief des le
gers zou moeten vermindereu.
Niemand on ik druk op dit woord
niemand noemt aan dat, onder voorwend
sel de burgerwacht heriu te richten, men
er oen tweede leger van make, eene soort
van Landsturm opzijn Pruisisch, die in
zekere gevallen in uo Landwehr of be
stendig leger zou worden ingelijfd.
Wat M. Frère zegde vau het algemeen
stemrecht, zeggen de katholieken, met
meer reden, vau het Pruisisch stelsel
wij willen er noch in een, noch in twee,
noch in drie tempos naartoe 1
De overtuiging van vele leden is, dat
het ontworp, indien het niet ingetrokken
wordt, toch eene geheele hervorming zal
ondergaan. Handelsblad
St. Hicolaas. Zondag had te Siat-
Nicolaas de openbare verpachting plaats
der plaats- en standgelden op de merkten
van boter, vlas, aardappelen, zakgoed (gra
nen) en kramen eu werd toegewezen aan
M. De Moerlooze-Van de Cotte van Gent
voor de som van 23 duizend fr. De Visch-
markt werd 500 fr. verpacht.
Minister De Bruyn. Le Soir
deelde dezer dagen meé dat de heer mi
nister De Bruyn, ter oorzake der oneeuig-
beid die tusschen hem eu verscheidene
leden der meerderheid is ontstaan, be
sloten heeft zijn ontslag te geven.
Le Courrier de Bruxelles en andere
Brussche katholieke organen logenstraf
fen deze nieuwstyding doch - Le Soir
houdt staan dat cr cenc gedeeltelijke mi-
nisterieële crisis bestaat.
Gaat alles nog altijd zooals in den tijd
van doktor Rolt vroeg ik, terwijl ik lang
zaam met haar naar den trap ging.
Op eene kleine uitzondering na. De
maaltijden hebben op dezelfde uren plaats,
en wij worden door de bestierster om acht
uren beneden geroepen, de tijd was vroeger
zeven uren.
Het doet mij genoegen dat te hooren,
zegde ik. Dat getuigt wel voor de bemanning.
Er is geen hoofd, want men kan Brigstock
niet als zoodanig beschouwen, en toch zijn de
bepalingen door Rolt gemaakt, nog evengoed
van kracht nis toon hij aan boord was.
Ik moet zeggen, hernam zij met.eene
zachte stem, want Joo stapte in onze nabij
heid op en neer, terwijl wij een paar oogen
blikken boven aan de trap wachtten, dat de
manschappen zich tot dusverre fatsoenlijk
gedragen hebben. Ik heb er geen enkele
klacht, over gehoord. Goeden nacht. Wij ho
pen elkander morgen weer te ontmoeten.
Ik zal u tot aan den trap brengen, zegdt
ik, en vergezelde haar tot aan het hoofdluik
waardoor ik haar zag verdwijnen.
Eene vrouw van middelbaren leeftijd stond
beueden te wachten. De trap, die haar tus-
schendeks voerde, was van wit hout en had
f slechts een enkele leuning. Een tlauw schijn-
j nel drong door dit groote luik heen. dat nu
L met een rooster bedekt werd. Ivate keek glim
lachend naar boven en verdween uit mijn
gezicht, en ik ging naar de kajnit met het
plan mij een avondmaal te laten brengen.
Ik trad de kajuit binnen, vond al tastende
de stekskens en stak de lamp aan. de kombuis
grensde vlak aan de kajuit. De lamp ver-
ipreidde een helder licht daarin, en binnen
veinige minuten verliet ik de kombuis met
mijne beide handen vol eetwaren. Ik zocht
in de kajnit om iets te drinken te heb
ben, en vond eene fleech met nog een weinig
rhum er in. Er was niets anders dan geest
rijke dranken te vinden en geen bier, maar
de rhum mot water gemengd, smaakte my
goed.
Een gedeelte van het vallicht stond open,
en terwyl ik uan liet eten waa, stak Brigstock
er zijn hoofd door en riep uoar beneden.
- Gij doet er goed aan, dut gij u zelf maar
bediend hebt, mijnheer. Er'komt meer wind
en ik wacht om het groote zeil te strijken,
voordat ik bij u kom.
Ik knikte hem toe en ging met eten voort.
Terwijl ik daar eenzaam in de kajnit zat
te eten, dwaalden mijne gedachten naar
allerlei onderwerpen af. Ik waa reeds vrij
vertrouwd met mijn nieuwen, buitengewonen
toestand gewordenmijn gesprekken met
Brigstock en mijne bezichtiging van het schip
hadden een gunstigeu indruk op mij gemaakt.
(WORDT VOORTGEZET.)
