Donderdag 28 Januari 1897. 5 centiemen per nummer. 51sle Jaar 5128.
Landbouw.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Brood op de plank.
Een en ander.
DE DENDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
Yoor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Cuique Buum.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnissen op
3* bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad.
Aalst, 27 Januari 1897.
Er is brood op de plank voor het or
gaan van onzen Aalsterschen geuzenboel.
Na de hevige verzetaanteekening tegen
de schandige en partijdige handelwijze,
tegen zijne vrienden van den provincialen
Raad van Brabant (tusschen haakjes
moeten wij zeggen dat ze nog komen
moet) zal Dendergalm de pen opnemen
mogen om nog eens fel te donderen tegen
de schreeuwende onrechtveerdigheid op
de katholieken gepleegd in zake van on
derwijs in bet stadsbestuur van Vervicrs.
De katholieken van den gemeenteraad
hadden bet voorstel gedaan de katholieke
vrije scholen te doen deelen in de toe
lagen die in de stadsbegrooting voor het
onderwijs waren ingeschreven, 't Was
kloppen aan doovemans deur mot ceuc
treffende eenparigheid van wegen de
geuzen en de socialisten werd het voor
stel versmacht en verworpen
Dendergalm die voor recht en vrijheid
is, zal tieren tegen zijne politieke vrien
den en die partijdige handelwijze als eene
schanddaad aan den kaak stellenze uit
kreten als onweerdig van het liberalis-
mus, onweerdig van de grooto mensch-
lievendo partij wier dagbladen schrijven
dat de katholieken maar goed zijn om af
gerost te worden terwijl de katholieken
zekere te minste die partij in 't leven
willen houden.
Ik zegge dus Dendergalm zal tieren en
wenschen en terreesten Ditmaal zullen
wij naar zijne protestaanteekeningen niet
wachten moeten tot bij de Grieksche
kalenden.
Dit blad, door diepbestudeerde man
nen geschreven en opgesteld, mannen
vrij van allo vooroordeel, moedig en on
afhankelijk die zonder vaar of vrees
hunne godsdienstige overtuiging op de
daken uitbazuinen, is met Dendcrbodc
't akkoord om te zeggen dat iedere huis
vader, dus iedere katholieke, het recht
heeft te willen dat zijue kinderen zijne
godsdienstige overtuiging deelen.
Wordt dat grondbeginsel in Verviers
niet miskend Wordt dat onverbiddelijk
recht van den huisvader daar niet met
de voeten vertreden, vermist het geuzen-
onderwijs alleen met allemaus kluiten
wordt ondersteund en betaald Is het
niet een schreeuwende onrecht dat do
katholieken daar moeten verduren, ver
mits zij verplicht zijn met hunne centen
de kweekscholen der roode onwentelaars
en dat zijn volgens het woord van czar
Anseele de geuzenscholen te betalen
en daarna hun eigen onderwijs nog moe
ten onderhouden op den hoop toe
Allons, Dendergalmtoont nu eens dat
gy recht voor de vuist zijt en zegt eens
aan uwe Verviersche vrienden hunne za
ligheid. bewijs eens voor goed dat hunne
tergende handelwijze moet stuiten te
gen de borst van allen welden kenden
man, en dat uwe handeling in volle over
eenstemming is met uwe woorden.
Een geus van 't schoonste laken, M.
Herman Pergamini, advokaat, 1 eeraar
aan de universiteit van Brussel, bijge
naamd de vrije hoogeschool, schreef, iu
October 1876, in de Revue de Belgique
Het gevang, de boeten, de verbanning
zijn wettelijke middelen. Waarom ze niet
tegen de katholieken in 't werk gesteld? n
Vijftien jaar nadien uitte Dendergalm
hetzelfde gedacht. Hij schreef dat het
heel goed was dat volksken, de priesters,
paters en nonnen, aan de deur van 't land
te zetten.
Schooue leerstelsels 1
Zoudt gij het ooit gelooven dat hunne
kweekelingen, liever huune vrienden, die
schoone middels hebben toegepast in de
Republiek vau den Evenaar in Zuid-
Amerika.
De dagbladen brengen ons heden eene
reeks gruweldaden meê in het verre
Westen door de voorschootmanuen dier
Republiek gepleegd.
Niet alleen heeft men de priesters en
de katholieken in 't gevang geworpen en
uit 't land gejaagd; men heeft er de ijse-
lijke moord bijgevoegd. Dat had onze
Belgische gcuzerij nog niet durven schrij
ven alhoewel zij het den 7 Septemb. 188-1
begon te doen.
Ziehier eenige gruwelen die in den
Evenaar zijn gepleegd, volgens 't Vlaatn-
sche Volk8 Januari.
Mgr de Aartsbisschop Gonzales heeft
eene schuilplaats moeten zoeken in het
Fransch gezantschap. De Paters Sale-
sianen werden te midden vau don nacht
uiteen gedreven; hetzelfde gebeurde met
de Paters Lazaristen, wier overste is ge-
vaugeu genomen.
Een jonge Priester Maldonat3 werd op
zijn bed vermoord.
Die inlandsche omwenteling is het werk
der vrijmetselarij,der voorschootmauneu,
die in donkere krochten tegen Kerk en
Troon hunne helsche plannen gaan he
ramen.
Dendergalmgij die tegen uw gezegde
van over vijfjaar hebt protest aangetcc-
kend, gij zult ook deze gelegenheid tc
baat nemen om uwe verontweerdiging te
doen kennen over de gepleegde schand
daden en terzelfdertijd hunne plegers aau
den schandpaal nagelen met al degeneu
die met zulke gemecnc moordenaars op
politiek gebied zouden bevriend zijn.
Doet gij het niet waar blijft dan uw
fameus programtna«Vrijheid voor allen"
Wij zullen zien. Een vrij man.
HET
wonderlijke avonturen van eenen Zeeman
31t vervolg.
Ik veronderstelde, dat zich daar eene vr
din van haar bevond maar toen ik eens zag,
voor wien die vriendelijkheden bestemd wa
ren, zag ik niemand anders dan Brigstock.
Lieve Hemel dacht ik, is het mogelijk, dat
zij zijne uitverkorene is
Zij was omstreeks veertig jaren oud haar
mager, donkerkleurig gezicht viel in het oog
door haar Romeiuscheu neus hare oogen
waren lichtgroen het haar, dat zij in groote
krullen droeg, was zwart. Zij had een grooten
hoed op en een grijzen rok aan.
Zij kwam het luik nit en ging naar de kom
buis toe Goeden morgen, mijnheer, n Ik
antwoordde met eene beweging van mijne
hand en liep het dek langs, daar ik het schip
nog eens goed wilde opnemen. Maar thans
werd ik door de meisjes opgemerkt, waarvan
eene naar mij toeliep en vlak voor mij ging
staau.
Zijt gij de kapitein, mijnheer vroeg zij
Belanglijke besluiten betreffende
den invoer van rundvee, schapen
en varkens herkomstig uit over-
zeesche landen. Do Moniteur bevat
het volgend koninklijk besluit
Gezien de wet van 30 december 1882
op de gezondheidspolicie dor huisdieren
Herzien de artikels 46 en 49 van het
reglement van algemeen bestuur van 20
september 1883, genomen in uitvoering
dezer wet, gewijzigd door de koninklijke
besluiten van 22 meert 1888 en 13 Octo
ber 1890
Ingezien de moeilijkheden, welke do
bevoegdo administratie tegenkomt om
ten allen tijde met nauwkeurigheid inge
licht te worden over dén gezondheids
toestand der huisdieren, uit overzeescho
lauden verzouden
Overwegende dat het gezondheidson
derzoek der ruudereu, herkomstig van
zekere landen met veel moeite stuk per
stuk kan gedaan worden en somtijds ge
vaarlijk is bij de ontschepiug
Ingezien, daarenboven, den gezond
heidstoestand van liet vee iu België
Gezien het advies van den minister
van financiën
x Op voorstel van onzen minister van
landbouw en openbare werken
Wij hebben besloten en Wij besluiten:
x Art, 1. Bij wijziging van hooger be
doelde reglementaire schikkingen, moe
ten de ruuddieren, schapen en varkens,
herkomstig uit overzeesche landen, recht
streeks langs de havens van Antwerpen,
Gent en Oostende ingevoerd worden.
x Deze dieren zullen afgemaakt worden
in do slachthuizen der steden of iu dooi
de overheid regelmatig geopende slachte
rijen, iu do nabijheid van gezegde havens
ingericht.
Van de ontschepingsplaats zullen zij
in wagens naar gezegde slachthuizen of
slachterijen vervoerd worden, alwaar zij
binnen de drie dagen hu unci ontscheping
moeten afgemaakt worden.
n De dieren van gezegde rassen her
komstig van alle andere lauden, langs
voormelde havens iugovoerd, moeten in
dezelfde voorwaarden vervoerd en ge
slacht worden.
x Van deze regels mag enkel, en mits
voorafgaaudclijkc machtiging van den
minister, afgeweken worden ten opzichte
van voorttelcnde dieren der ruuder-eu
varkensrasson of van schapen voor do
kweekerij ingevoerd.
x Art. 2. De schikkingen van artikel 1
zijn niet toepasselijk op de dieren welke
ingescheept worden deu tweeden dag
volgende op dien der afkondiging Tan het
tegenwoordig besluit iu den Moniteur.
x Het invoeren dezer dieren is onder
worpen aan het overleggen van herkomst-
bewijzen, ten genoege van het tolbeheer.
En verder
Art. 1. 5 van artikel 1 van het mi
nisterieel besluit van 14 december 1896
is door de volgende schikking vervangen
De toegang der lokalen, waar deze
dieren opgesloten zijn, is verboden, uit
genomen voor de personen met hun on
derhoud gelast.
x Art. 2. Dit besluit is uitvoerbaar den
27 januari 1897.
Deze besluiten zijn gevolgd van eenen
minisderieelen omzendbrief.
Deze stukken zijn, zooals men ziet,
zeer belangrijk voor onzen veehandel en
zullen denkelijk eene menigte klachten
doen ophouden.
Vee op de grenzen. Onder voor
wendsel dat het merken of ringen van
het vee nadeelig, ja, zelfs gevaarlijk voor
de dieren is en zelfs de melkproductie
zou verminderen, alsook dat de operatie
pijnlijk is en tot eene vcrzwccring of op
zwelling der ooren kan leiden, zijn er
tegen dien maatregel veel klachten op
gegaan.
Tengevolge daarvan, lieeft de minister
een onderzoek bevolen en de veeartsen,
die hiermee gelast waren, hebben thans
hun verslag neergelegd.
Volgens dit verslag is al wat er gezegd
is, dwaas. Iu verscheidene vreemde
landen, in Zwitserland, in Engeland,
wordt het merken aan de ooren toegepast
door de vrije landbouwbonden, ten einde
de plaatselijke rassen te verbeteren.
Alle beesten van puike hoedanigheid,
dragen een metalen teekon in het oor.
En indien dit middel nadeelig ware,
hadde men er al lang van afgezien.
Het wegnemen van een rondeke in het
kuorbeeuig gedeelte van liet oor, kan
niet nadeelig zijn, daar het knorzel, door
zijne samenstelling zelf, weinig gevoelig
is en er weinig bloed door loopt.
Dien ten gevolgen hebben de agentcn-
markeerders van wege den minister last
gekregen, proces-verbaal op te maken
tegen de eigenaars van vee, die zich ver
zetten.
Niettemin moeten zij de operatie uit
stellen wanneer de beesten vreesachtig
of moeiolijk to naderen zijn.
Het stelsel van verbaliseeren werd in
den omtrek van Turnhout reeds in toe
passing gebracht, want een dertigtigtal
veehouders verschenen daar reeds voor
de rechtbank voor hooger gezegd feit.
Allen werden tot eene boet van 10 fr.
of 2 dagen gevangenis veroordeeld.
Voor drie hunner was de straf niet
voorwaardelijk.
Nog niet, antwoordde ik met een blik
op de vrouwen, die zich omstreeks ten getnlle
van vijftien of twintig om mij heen schaarden.
De plaats van onze bestemming was Austra
lië riep zij uit, en ik zeg maar, dat het eene
schande is, dat men ons zoo aan het lijntje
houdt, dat wij geen commandant hebben en
dat de matrozen schepsels vrouwen wil ik
niet noemen vinden, die bereid zijn om
zich te vestigen in streken, die in het geheel
niet in onzen weg liggen. Ik zeg maar, ver
volgde zij, als wij niet naar Australië gebracht
orden, dan moet men ons maar weer naar
Engeland terugbrengen.
Juffrouw Cobes, riep Brigstock van den
achtersteven aan deze toe, juffrouw llarvey
is al weer aan het pruttelen. Maak dat de
kapitein zich fatsoenlijk kan bewegen. Hij
kan op geene vragen antwoord geven.
Breng ons naar Engeland terug. Als gij
ons niet naar Australië wilt brengen, breng
ons dan teu minste naar Engeland terug. Dat
is het, wat ik te zeggen heb. Wij zijn niet op
den weg, waarvoor wij ons geld betaald heb
ben schreeuwde zij. Wij hebben het volle
recht om to verlangen, dat de nieuwe kapi
tein, die hier staat te luisteren, ons of naar
Australië of naar Engeland brengt.
Iloort gij wel, wat juffrouw llarvey
zegt, riep een stevig gebouwde vrouw uit. Hij
noemt zich een man? schreeuwde zij, terwijl
zij naar Brigstock wees eu toen in een zenuw
achtig gelach uitberstte. Wij oischen dat wij
naar Australië of Eugelaud worden gebracht
Waarom doen hij en zijne matrozen dit niet
Hoor eens, juffrouw llarvey en juffrouw
Marks, wij willen hier geen ramoer aan boord
hebben, riop juffrouw Cobes nu op een vast
beraden toon uit. Wat er gebeurd is, kunnen
Brigstock en zijue matrozen niet helpen. Het
is algemeen bekend, dat het schip niet in
staat geweest is een goeden koers te houden,
sedert wij het schip, waarop onze kapitein
•gegaan is uit het oog verloren hebben.
Wij zijn nu zoo gelukkig eeu man aau buord
gekregen te hebben, die bereid is ons tc hel
pen. Als er sommigen zijn, die aau land wil
len stappen, voordat zij Australië bereikt
hebben, dan hebben hare wenschen niets to
maken met die van de vrouwen, die
New-South-Wales willen. Misschien, mijn
heer, riep zij uit, zich tot mij wondende, wilt
gij aau deze jonge vrouwen wel duidelijk
maken, dat Australië evengoed bereikt kan
worden langs die zeeën, waarin de matrozen
en andereu zich hopen te vestigen, als langs
den gewonen weg rondom de Kaap de Goede
üoop.
Er zijn in 1896, 179 samenwerkende
maatschappijen gesticht, hetgeen het ge
tal coöperatieven in België sinds de wet
van 1873, op ruim 800 brengt. Het op
merkelijkste feit is het groot getal samen
werkende maatschappijen op den buiten
gesticht. Voor het jaar 1899 alleen telt
men ruim vijftig samenwerkende melke-
rijen of voortbrengstsyndikaten en onge
veer veertig maatschappijen van land
bouwkrediet.
Inenting tegen cholera. In de
Duitsche mediz Woclienschrift deelt doc
tor Kolle, van Berlijn, den uitslag mede
van onderzoekingen door hem in het
instituut voor besmettelijke ziekten al
daar gedaan over inspuitingen met leven
de en doode cholerabacillcn en wel op
zich zelf en eenige andere dokters en op
studenten. Men had bij guineesche big
getjes ontdekt dal door zulke inspuitingen
het bloed na eenigentijd eene behoedende
kracht tegen cholera verkrijgt en dat
zelfde kracht te vinden is in het bloed
van menschen die aan cholera hebben
geleden. Pleiffer had bevonden dat dio
eigenschap aan het bloed wordt verleend
door stoffen die in het Serum voorkomen,
waardoor cholerabacillen worden gedood
of krachteloos gemaakt. De proefnemin
gen die gedurende een jaar werden voort
gezet, bebbon bewezen dat zulke bescher
mende stoffencbolera-anti-lichaampjes
ook bij menschen voorkomen die met
cholerabacilleu waren ingeënt. Ongeveer
5 dagen na de inenting beginnen ze to
werken en lossen danzooals de micros
coop aantoont de bacillen op in bol
letjes, welke dan worden opgeslorpt. Die
beschermende kracht werkt ongeveer nog
een jaar na de inenting. De bevindingen
van dokter Ilaffkine bij do inentingen in
Engelsch-Iudie werden aldus bevestigd.
Daar vooral zegt dokter Kolle waar
uiet als in Europa andere voorzorgen
tegen cholera kunnen worden toegepast,
is de inenting nuttig. Daar de onvatbaar
heid volgens de tot dus ver opgedane er
varing, niet veel langer dan een jaar
duurt en de ziekte gewoonlijk in Europa
met tusschenpoozen van een aantal jaren
zich vertoont, zou men telkens opnieuw
moeten inenten. Toch kunnen ook in
Europa gevallen voorkomen die inenting
als voorbehoudmiddel wenschelijk ma
ken, zooals op schepen, vlotten en ook bij
het veldleger.
"Valsch geld. Er zijn valsche nic-
kelstukken van 10 centiemen, met het
jaartal 189G, iu omloop gebracht. De
stukken zijn zeer goed nagemaakt en het
is bijna onmogelijk bet bedrog te ontdek
ken, tenzij aan den klank. De policie van
St-Gillis heeft een onderzoek geopend.
Er zijn meer wegen dan een naar Au
stralië, zegde ik, door hare woordenrijkheid
getroffen.
De vrouwen hadden een kriug gevormd,
aarvau juffronw Cobes en ik het middelpuut
uitmaakten. Waarheen ik ook zag, ontmoette
ik den blik van donkere, blauwe, bruine
oogen, waarvan sommige schroomvallig, an
dere verwonderd, weder andere wantrouwig
naar mij gluurden.
Ik zeg maar, zet diegenen eerst in Au
stralië aau land, die daarheeu willen, riep
juffrouw llarvey weêr uit, en dan kunnen do
anderen doen wat zij verkiezen.
Maak toch ruimte voor mijnheer, dau
kan hij liet schip eens zien, riep juffrouw
Cobes uit.
Ik ging verder en verliet de ongelukkige
meisjes, die nu weer allerlei dingen ondereen
bespraken. Brigstock riep juffrouw Cobes toe,
die zich onmiddelijk omkeerde en naar hem
toeging. Hier en daar staakte een matroos
zijn werk eenige oogenblikken, richtte zijn
hoofd op en zug mij van terzij aan, n
altijd eerbiedig, dacht mij, ofschoon ik bij
een paar hunner eenige ongerustheid be
merkte. Deze maunen, die ik nog niet had
gezien, schenen fatsoenlijke lieden te zijn.
F.r was nog eene groote hoeveelheid levend
vee over het kiekenhok was halfvol, eenigo
arkens en een aantal schapen zaten in een
hok. Ik zag iu de kombuis, deze was groot,
helder eu voldoende om iu de behoeften van
vclo personen te voorzien.
Een kleine bark was in het gezicht, die in
eene andere richting voortzeildo. Zij was te
ver af om haar te praaien, maar voor zooverre
ik daarover op zulk een afstand kon oordee-
len, was het waarschijnlijk ^en Amerikaansch
schip, dat Kaap Hoorn was omgezeild en
naar eene haven in de Vereeuigde Staten be
stemd was.
Ten einde do Graaf van Leicester eens op
eenigen afstand te kunnen bezien, klom ik in
de boogspriet tot aan het uiteinde van het
kluifhout, van waar ik omtrent vijf minuten
lang naar over de zee zag.
Toen ik weer naar beneden geklommen was,
kwam Brigstock naar mij toe en vroeg mij
Welnu, wat dunkt u van het schip,
mijnheer
Ik beantwoordde deze vraag met eeu goed
keurend kuikjo. Men behooft niet lang op zee
gevaren te hebben om to weten te komen,
boe men zijne meening aan een zeeman kan
te kennen gevenook zonder een enkel woord
tegen hem te spreken.
(WORDT YOOCTGEZET).
