Zondag 3f Januari 1897.
5 centiemen per nummer.
5fsU! Jaar 3129.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst.
De werkdag.
HET SPOOR DER ABDIJ,
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
LIBERALEN en
SOCIALISTEN.
De Onderwijzers-
pensioenen.
genezing der muilplaag.
DE DENDERBODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-23 voor zes
maanden; fr. 1-73 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Cuicjue auum.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen RekJamen fr. 1,00; Vonnissen cp
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad.
Aalst, 30 Januari 1897.
Wie zou er durven ontkennen dat de
heerschendo klassenhaat, zoo gevaarlijk
voor onze samenleving, te meerderendeele
zijnen oorsprong vindt in misbruiken die
aan den werkman het verdienen van zijn
dagelijksch brood zoo lastig maken
Een der grootste dezer misbruiken was
onbetwistbaar de overtollige arbeid aan
den zwoeger opgelegd en nog vooral de
soms onmenschelijke vrouwen- en kinder
arbeid.
Wij moeten bet doen opmerken, reeds
is er onder dat opzicht veel verlichting
of verbetering gebracht, maar er blijft
ook nog veel, zeer veel te verwezenlijken.
Indien onze eeuw de voorschriften der
christelijke leering niet bad veracht,
nooit zou zij de plichten, die ons door
baar zijn opgelegd, hebben uit bet oog
verloren, nooit de menschlievendheid uit
de wereld verbannen hebben, nooit uit
winstbejag de christene naastenliefde
miskend hebben om profijt en voordeel
te trekken uit de krachten van het volk.
De liberalen hebben schoon te beweren
dat huishoudkunde en nijverheid met de
christene leeringen niets te stellen heb
ben, daar zij er volstrekt onafhankelijk
van zijn, maar men ziet en ondervindt
heden de droevige gevolgen van dit libe
rale stelsel.
Bet is immers niet te loochenen dat door
den onbeperkten arbeid van vrouwen en
vooral van kinderen, een merkelijk aan
deel onzer werkende klas lichamelijk is
uitgeput, of zedelijk vervallen, ol aan
ondeugd en dronkenschap verslaafd.
De ondervinding heeft dus geleerd dat
men niet straffeloos de zucht naar winst
en immer winst kan ten uiterste drijven.
't Is in België alleen niet dat die toe
stand werd bestatigd maar ook in andere
landen. Overal heeft men pogingen aan
gewend om hem te verhelpen. Iu zekere
landen is de arbeidsdag voor volwassenen
wettelijk bepaald. Bij onze Belgische
Kamer werd een wetsvoorstel nopens de
zaak ingediend door M. Helleputte en
reeds werd er een verslag over aangeboden.
Laat ons hopen dat het kortelings tot wet
worde gemaakt.
In zake van vrouwen- en kinderarbeid
werden overal maatregelen genomen. Iu
alle landen is men begonnen eerst en
vooral een minimum van ouderdom te
bepalen waarop meu de kinderen mag
laten werken ten minste iu de nijver
heidsgestichten.
De ouderdom is overal bepaald volgens
de gemiddelde ontwikkeling dor kinderen
en ook volgens de landelijke gebruiken
in zake van schoolbijwoning.
In Duitschlaud is de ouderdom 13 ja-
reu in Oostenrijk, 12 en om in de fabrie
ken te mogen werken 14 iu Frankrijk
13 in Engeland 11 iu Zwitserland 14
en in België 12.
Episode uit den Oorlog in de Vendee.
2l,te VEBVOLG.
Om zijne woorden meer kracht bij te zetten,
gaf hij den bedelaar met zijn pistool eenige
forsche slagen op den schouder. De ellendeling
durfde geen klacht oiten, al kromp hij ineen
van pijn.
De soldaten van het gevolg glimlachten
goedkeurend, toen zij den verrader zoo flink
gestraft zagen.
Nadat men verscheidene uren geloopen had,
vertoonden zich tegen den avond de sombere,
indrukwekkende overblijfselen van de oude
abdij in de verte.
d'Orbois liet halt houden in eene afgelegen
boerderij. Hij wilde wachten. Zijne soldaten
hadden rust noodig, en daarbij was het niet
donker genoeg, om zijne plannen te kunnen
verwezenlijken.
Cyranol, die nitgeput van vermoeienis was
wierp zich op een hoop riet, dat in een hoek
van de binnenplaats lag. De gebiedende stem
van den kapitein deed hem plotseling ontwa
ken uit den slaap, waarin hij gevallen was.
Het was natuurlijk niet voldoende het
minimum van ouderdom te bepalen, mee
moest ook zorgen dat deze kinderen niet
uitgeput werden. Een maximum van
werkuren werd door de wet bepaald en
zoo mag men, in Duitschland, de kinde
ren van min dan 14 jaren slechts 6 uren
en deze van 14 tot 16 jaren slechts 10
uren daags laten werken. In Frankrijk is
het maximum voor kinderen van 13 tot
16 jaren op 10 uren cn van 16 tot 18
jaren op 11 uren bepaald. In Oostenrijk
mogen dc kinders niet meer dan 8 of 11
uren werken. In Engeland mogen de kin
ders van 11 tot 14 jaren maar eenen hal
ven dag arbeiden, van 14 tot 18 jaren, 10
uren daags en slechts 6 l/t uren des za
terdags het zondagwerk is hun streng
verboden. In Zwitserland wordt er geen
ouderscheid gemaakt tusschen den werk
dag voor do kinders en de volwassenen
11 ureu, maar er bestaan eenige uitzon
deringen voor de zeer jange kinders. In
België is de arbeidsduur bepaald voor
jongens vau 12 tot 16 jaren en voor meis
jes van 12 tot 21 jaren, 12 ureu.
Doch, onze geëerde lezers, laten zich
niet verleiden door dit hooge cijfer van
12 uren want het is slechts het algemeen
maximum voor do jeugdige werklieden.
Immers koninklijke besluiten verminde
ren dit getal merkelijk naar aard der
nijverheden.
Het Belgische stelsel wordt als "veruit
het beste gehoudon, omdat het toelaat de
bijzondere noodwendigheden en de moei
lijkheden van iedere nijverheid in acht
te nemen.
Het Belgische stelsel werpt dan ook
betere vruchten af dan dezen der andere
landen.
Wij moeten hier nog doen bemerken
dat iu al de hoogergenoemde landen den
arbeid des nachts aan de minderjarigen
verboden is. In ons land alleen mag een
koninklijk besluit de toelating verleenen
dat kinderen beneden de 14 jaren des
nachts mogen werken. Zoo is het ook
aangaande de zondagarbeid.
Verder bestaan er in België bijzondere
verordeningen op het werk in de mijnen,
verordeningen, die tot de afschaffing
hebben geleid van den arbeid der vrou
wen in dc kool- cn andere mijnen.
Mochtc men eindelijk zoo ook tot dc
afschaffing van den zondagarbeid in de
koolmijnen geraken 1
Mocbte het zondagwerk overal weldra
afgeschaft en den dag des Heeren gehei
ligd worden I
Hopen wij dat de wet Helleputte welke
het zondagwerk en den duur van den
werkdag zal regelen en bepalen weldra
een voltrokken l'eit wezo en zoo verzach
ting worde gebracht aan 't lot van zoo
veel zwoegers die nu heden ter oorzake
van den overtolligen arbeid zoo zeer
lijden
De Hberale gazetten nemen met
voorliefde de artikels over van 't Land
van Aelst... Geen wonder toch libera
len cn valsehedemokraten zijn hondgeno-
teu en dus vogels van eender veeren
die te samen vliegen geern.
Op weg, seholm liet ia tijd het heeft
zoo juist middernacht geslagen.
Ik ben gereed, burger kapitein, mom
pelde de bedelaar, terwijl hij opstond.
Uw rol begint thans ge mo6t ons naar
de abdij brengen en ons de vijanden van de
Natie overleveren. Het is nu tijd om recht op
het doel af te gaan. Zoo gij mij weer bedriegt,
zal een stuk lood u leereu, dat men mij niet
altijd ongestraft voor den gek houdt.
D'Orbois greep een pistool.
Zijne dreigende houding maakte diepen in
druk op den ouden schurk.
Hij boog het hoofd en maakte zich gereed,
om zijnen gebieder te gehoorzamen.
De duisternis was zeer dicht geworden. Er
viel een fijne, ijskoude regen. d'Orbois hulde
zich in zijnen mantel en duwde den slecht ge-
kleeden ouden gids al lachende voor zich uit.
Na een uur gaans, hield de troep stil. Hij
had zijn doel bereikt.
De kapitein liet de ruïnen door zijne man
schappen omsingelen en sprak, terwijl hij
Cyranol bij den arm vatte
En nu, opgepast
Wat gaan wij doen stamelde de grijs
aard.
Daar binnentreden.
Alleen Denkt ge er wel aan, burger
kapitein
M. Kurth de geleerde hoogleeraar aan
de universiteit van Luik beeft.in die Stad,
eene schoone redevoering uitgesproken
waaruit wij eenige reken trekken om ze
aan onze Aalstersche geuzen op te dragen
Door een geleerde voorgedragen lijk
M. Kurth hebben zij dubbel waarde en
dragen zij het kenmerk en den stempel
eener onomstootbare waarheid. Zij be
wijzen ook ten volle dat do oplossing der
maatschappelijke vrage alleen bij de
katholieken is te vinden
De liberale partij is belachelijk. Gij
zult eenige schuppen aarde werpen op
dat lijk dat den weg van den vooruitgaug
stremt en dwarsboomt.
De wezenlijke vijand is het socialism
omdat het dou werkman bedriegt, maar
het volk zal eindelijk weten dat wij be
kwaam zijn de overwinning van zijne zaak
te verzekeren door deze van Christus die
zijn bloed voor het volk heeft vergoten.
Het socialism is het doctriuarism in
de massa doorgedrongen, het doctrina-
rism met eene volksaus overgoten.
Het socialism is de slechte zoon van
hetgeuzendom hot slaat zijnen vader
maar daarom is het niet te min de zoon
van het liberalism.
't Is het liberalism die het eerst den
godsdienst heeft aaugeraud door zijne
scholen zonder God, den eigendom heeft
aangetast door zijue verbeuringeu der
goederen vun den arme, van do liefdadig
heid, de familie heeft bezwadderd door
zijne liberale geuzenwet op de scheiding.
Gij zult aan de socialisten hun mas
ker afrukken. Terwijl de geuzeu de Kerk
bestolen, zegden de socialisten dat men
ook de burgerij berooven moet. Maar de
liberalen teekenden verzet en riepen
grimmig uit Maar dc burgerij zijn wij
De socialisten zijn logische liberalen,
zij gaan tot het uiterste der dwaling en
voor geene gevolgtrekking achteruit zij
passen het woord toe van Felix Pyat
«Het volk,de massa,is een verschrikkelijke
redeneermeester. Een doctrinair is een
socialist die zijn doelwit bereikt heeft,
die vet is geworden, de socialist is ecu
geus die er nog moet komen en op zijne
beurt zich vet en dik wil maken.
Dat is een onomstootbare waarheid.
De politiek der geuzerij cnhare verderfe-
lijken invloed op de zeden en op de wet
geving hebben het maatschappelijk vraag
stuk voortgebracht en de oplossing, de
eenige goede, is te vinden in den terug
keer tot de leoringen der Kerk.
Zonder de guddeloozo Frausche om
wenteling, zouden dc gilden der neringen
en ambachten niet zijn afgeschaft. Zij
zouden slechts verbeteriugen hebben on
dergaan die volgens den geest der tijden
noodig geacht wierdeu. Het plan der re
formen van Lodewijk XVI en zijnen
eersten minister Tarot zouden gelukt ge
weest zijn. Alsdan zouden do werklieden
in den strijd voor net leven niet alleen
hebben gestaan tegenover eenen machti
gen tegenstrever, do opkomende nijver
heid.
Ik denk er zeer goed aan Maar wat
aarzelt ge, oude schurk Vooruit, of....
Cyranol voelde den koudcu loop van de
pistool tegen zijne slaap drukken.
Genade, genado riep hij doodsbleek en
bevende uit, ik gehoorzaam
Voorwaarts, ellendige schelm Zoo ge
mij bedriegt is dit schot voor u bestemd, denk
er wel aan I
Cyranol ging wankelend vooruit.
Na een twintigtal schreden afgelegd te
hebben, hield hij andermaal stil.
Zijne verschrikte oogen doorzochten de
pninhoopen.
Hoe verder te gaan hoe durfde hij op dat
uur de rust der doodeu storen
Een ontegensprekelijke angst beving den
ellendeling. Zijne knieën knikten, zijne tan
den sloegen klapperend op elkaar, en een
kond zweet bedekte zijn voorhoofd....
Hoe is het, schurk balderde d'Orbois
woedend.
Ik ben bang....
Bang? Waarvoor? voor de levenden,
voor de dooden Ik ben gewapend en zal uwe
oude huid verdedigen.
Gij vermoogt niets tegen spoken en
geesten
Ha zoo, zyt go bang voor spoken
Maar weet gij dan niet, wat men van
De wet van vraag en aanbod die zoo -
lang onze hedcndaagsche beschaving
heeft beheerscht zou eene doode letter
zijn gebleven, de ellende die zich hier of
daar oogenblikkelijk had neêrgezet zou
bestreden geweest zijn op doelmatige
wijze door de overgroote middelen der
liefdadigheid.
Wat hebben de geuzen gedaan
Zij hebben bij de armen het geloof
verzwakt en,door hunne onrechtveerdige
aanslagen en berooviDgen der kerkgoe
deren, den eerbied te loor gebracht hij de
menigte voor de bezitting van anderen.
Zij hebben op aarde een hemel willen
stichten en zijn daartoe slecht gelukt
voor hun alleen. Op onbarmhertige wijze
wierd de zwakke er buiten gesloten en
die ijselijke daadzaak wierd door hunne
leermeesters tot de hoogte van een prin
ciep verheven en zoo zijn er geleerden ge
vonden die hebben schrijven durven, wat
nooit uit menschen pen had mogen vlie
ten Achteruit, gij zwakke op het weerd-
schap vau het leven is er voor u geen
schotel bijgezet.
De maatschappelijke noodwendig
heden, 't is wij die ze scheppen. Hoe dat?
door de macht, want de macht is het
recht 1
Wij laten het daarbij. Geen wonder is
het dat de geuzerij weinig bijval oogst bij
het volk dat het zoolang ondor Je on
menschelijke dwingelandij van zijnen hiel
heeft gehouden.
In den strijd van 1895 voor de school
wet heeft Denderbode menige lans gebro
ken voorde vrije onderwijzers. De school
wet wierd gestemd tot ontstichtiug van
verscheidene en tot ontgoocheling van
velen. Is er nu geene spraak van do in
richting der onderwijzerspensioenen te
herzien
Dat is voor sommige ouderwijzers nog
een laatste straaltje hoop. Misschien wor
den de aangenomen en ondersteunde niet
herdacht in de nieuwe regeling? Ware
het meer dan billig
Wij gaan kort en klaar bewijzen dat de
Staat geene de minste moeilijkheid kan
vinden iu de schikking dat cn aangeno
men, èn ondersteunde onderwijzers, na
hunne jaren dienst, een rustgeld ge
nieten.
Een gemeenteonderwijzer stort niet
voor zijn eigen pensioen 't is de Ge
meente, welke hem dat schenkt. Zij
wordt daarin geholpen door toelagen van
de Provincie en van den Staat.
In ander woorden de drij machten
welke iu de bezoldiging der onderwijzers
aandeel leveren, geven hem ook zijn pen
sioen.
Door de schoolwet van 1895 komen de
kosten der aanneming eener school ten
laste der Gemeente, doch Staat en Pro
vincie betalen er onrechtstreeks aandeel
in door de toelagen welke zij aan de
gemeente voor onderwijskosten betalen.
Zullen nu de drij machten welko iu do
bezoldiging des aangenomen ouderwijzers
aandeel hebbeu, hem nu ook zijn pen
sioen niet geven 't Ware dom en wraak-
deze puinen verhaalt Voorbijgangers hebben
bij het licht der maan een monnik al zuch
tende door het klooster zien gaan. Ik zolf....
D'Orbois stampte woedend met den voet op
den grond.
Zwijg, hondsvod Wat heb ik met dien
flauwen praat te maken Vooruit, leid mij
door dezen doolhof. Ik moet den graaf heb
ben en om hem te vinden, zou ik zelfs Beëlze-
buk in persoon trotseeren.Moet ik mijn
bevel herhalen
Cyranol onderdrukte een zucht en gehoor
zaamde.
llij trad eene sombere galerij binnen, welke
met gebroken pilaren en geschonden beelden
was bezaaid, waarover hij bij iederen stap
struikelde.
D'Orbois volgde hem al vloekeude.
Zijn we er haast vroeg dc kapitein
eindelijk.
Ik weet niet, waar de ci-devant zich
heeft verborgen, antwoordde Cyranol, maar
ik hen er zeker van, dat ik hem hier heb zien
biuuengaan in gezelschap van een jongen
Vendeeër en van den zeerob. Zij moeten zich
in den klokkeutoreu verborgen hebben, wijl
deze alleen is blijven staan.
Daar is die toren wij zullen hem onder
zoeken.
Maar de gevangene ie niet alleen.
schreeuwend Dergelijke schikking kan
en mag eene eerlijke wetgeving niet
stemmen De aangenomen onderwijzers
hebben evenveel recht op hun pensioen
als dc officieele.
En de gesubsidieerde, de ondersteunde
Hun recht is even onaantastbaar en
steunt op dezelfde gronden. Met evenveel
bekwaamheid en verdiensten als de voor
gaande gewapend, zou men hen hun rust
geld weigeren Hen ellendig in nood
laten wanneer hunne krachten door het
weldoen zijn uitgeput En dit omdat eene
dweepzieke of bevreesde Gemeenteraad
weigert hen aan te nemen En dit terwijl
de hoogste macht door zijne ondersteu-
uiug bewijst hunne diensten te erkeunen I
Weihoe zou die onrecht.veerdigheid plaats
kunnen grijpen?Zij hebben recht op pen
sioen, zooweel als de gemeente- en aan
genomen onderwijzers.
Bij Gcmeeptc en Provincie kunnen wij
niet aankloppen, ongelukkiglijk maar
de Staat die hen helpt bezoldigen even
als de gemeente- en aangenomen onder
wijzers, kan hun, oven als aan dezen de
2/5 van zijn pensioen niet weigeren.
En de overige 3/5 Van waar zullen die
komen
Dit zal no<* de Staat doen zonder een
enkelen frauk meer uit te geven hij
houde die 3/5 te dien einde slechts ,van
zyno toelage af, verleend aan het school-
komiteit.
Gelijk men ziet, biedt deze zaak zoo
veel moeilijkheden niet aan. Het mangelt
hier slechts aan goeden wil, die wij hij
onze heeren Wetgevers, en vooral bij
onzen verkleefden minister niet mogen
betwijfelen.
Wol is waar, de herziening van de in
richting der pensioenkassen voor onder
wijzers kan dezen zittijd misschien niet
herzien worden. De tijd inderdaad wordt
kort en de dagorde overlast.
Nu, uitgesteld is niet kwijtgescholden
en velen nochtans hopen nog, niettegen
staande alles, dat de heer minister Schol-
laert wat tyd zal vinden om dit vurig
gewenscht eindje wet voor te dragen en
te laten stemmen. Een onrecht kau niet
te spoedig hersteld worden.
Kon het gedaan worden hoevele vrije
onderwijzers vrienden van het ministerie,
zouden dc leden der rechterzij niet zege
nen Een onderwijzer.
meermalen hebben wij onze landbou
wers hooren vragen: «Is er geen middel
om die zoo gevreesde muilplaag voor te
komen? En als de ziekte in den stal is
uitgebroken, wat moet er dan gedaan, om
ons vee te genezen?
Op dc eerste van die vragen is nog geen
bevredigend antwoord gegeven. Het een-
igste wat een zorgzame landbouwer kan
en moet doen, is van alles te verwijderen,
dat van ziek hoornvee voortkomt ol er
mcê in aanraking is geweest. Niet alleen
moet hij zijn vee verwijderd houden van
dc stalen en plaatsen, waar de muilplaag
heerscht, maar hij zelf moet daar ook vau
wegblijveu, om piot iu zijne kleeren of
aan zijue schoouen de kiemen der ziekte
mee te nomen en op zijne koeien over to
Dat wil ik geerne gelooven. Gelukkig
hob ik kruit voor liem en zijne vrienden, al
waren ze twaalf man sterk. Voorwaarts dus
De kapitoiu sloeg den bedelaar met den
kolf van zijn pistool op den schouder, zoodat
de schurk wankelde en op den grond viel.
Bij zijne pogiugen om weer op te staan, greep
I zijne hand de koord der klok, waardoor deze
j. begon te luiden.
i Cyranol was in een sprong overeind.
Laat ons vluchten riep hij uit.
J Integendeel, wij zullen zoo spoedig mo
ll gelijk den toren binnengaan. Het is tijd.
1 De bedelaar wilde zich hiertegen verzetten,
maar een gebaar met de pistool deed hem
terstond zwijgen.
Meer dood dan levend ging hij voort.
O, op dit oogenblik had hij geerne de helft
zijner schatten opgeofferd om verzekerd te
zijn, dat hij goed en wel uit de bouwvallen
zon terugkeeren.
J Eensklaps hield do ongelukkige stil
f rauwe gil ontsnapte zijnen mond.
Het 82>ook Het spook
Wat, lompert
Ziet, ziet, daar in den toren
I D'Orbois naderde eene opening in den muur
en keek er door heen.
Op zijne beurt bleef hij verstomd van
schrik staan.
brengen. Meer kau niet aangeraden wor
den.
Op de tweede vraag hebben wij een
antwoord dat beter voldoet. Wij zeiven,
daarookOost- en Westvlaanderen door de
ziekte bedreigd wordt, hebben ons gewend
tot geleerde landbouwkundigen om een
probaat geneesmiddel ie kennen cn aan
onze Lezers mode te deelen.... cn het
antwoord luidde: Een afdoende middel is
nog niet gevonden.
Thans echter vindon wij zulk middel in
eenBrusselsch dagblad, - Lc XX® Siècle»;
het is eenvoudig, kost geon geld, en naar
men verzekert, geneest het dc aangetasto
dieren op drie dagen.
Dat middel is do thijm of thymus,
eene welriekende plant die in velden en
Iiovcd groeit, en in de keuken nog al veel
gobruikt wordt. Voor de genezing der
rnuiplaag, geeft men den voorkeur aan
de thymus, die op hot veld wast en door
de geleerden genoemd wordt thymus
SERP1LLUM.
Men laat 1 kilog. thymus 2 dagen lang
in een tien- of twalftal liters koud water
weeken cn aftrekken; men doet nog beter,
met er kokend wator over te gieten,om
dat door het kokend water de kwade kie
men en diertjes op do groene plant ge
dood worden. Dat water moet onmidde-
lijk worden gebruikt, want na 2 dagen
begint het rot te wordeD en to rieken.
Eerst cn vooral moet mon do muil dor
zieke dieren met eene natte spons goed
uitwasschen, om de boven velletjes der
puisten en het slijm weg te nemen. Dan
besproeit men, bij middel van eene flesch
welke men in den muil steekt, de zweren
en de puisten met het thymus aftreksel,
en men geeft het dier een vierde-liter van
dat aftreksel te drinken. De zweren rond
den muil worden eveneens vooraf met
zuiver water goed afgewasschen en dan
met het gezegd aftreksel besproeid.
Om de pooten te zuiveren, zal men best
de dieren iu eenen nood- of hoefstal plaat
sen en zoo binden dat ze niet van plaats
kunuen. Dan worden de pooten, voor en
na, ongeveer 70 centimeter opgeheven cn
de zieke deelen sterk, heel sterk met
zeepwater uitgewasschen. Men doet die
wasschiug met eene spons, of beter nog
met ecno spuit. De leveuloozo, rotte dee
len van de hoef moeten afgesneden wor
den.
Na die wassching, moet men do pooten
goed afdrogen en met thymusaftreksel
besproeien.
oordat men het vee terug naar don
stal brengt, moet men zorgen dat de krib
ben en reepen goed gezuiverd worden,
den ouden mest verwijderen en door
nieuw strooisel vervangen om eene twee
de besmetting voor te komen.
Een ziek dier, op die wijze twee- of
driemaal behandeld, is na korte dagen
gansch genezen en zal van do muilplaag
niet veel meer lijdon.
Dat middel wordt uitgevonden door
eenen Italiaan, Morandi, en heeft verba
zende genezingen bewerkt. Bij de eerste
verschijnselen van dc ziekte, moeten onze
landbouwers dat middel maar eens be
proeven, eu ons naderhaud tot onderrich
ting van anderen laten weten welken uit
slag zij er meê bekomen hebben.
Voor hem stond, door een zachten licht
glans omgeven, een monnik, in het priesterlijk
gewaad gehuld, voor een altaar.
Dien monnik liad d'Orbois herkend, het
was pater Olivier. Ilij droeg de Mis op en
was aan het 2>lechtig oogenblik der consecra
tie gekomen.
Wat ging er in den gecet van den officier
om
Hij bleef onbeweeglijk, met het hoofd op de
borst gezonken en ingehouden adem, staan.
De monnik bad. Zijne stem klonk helder en
aangedaan door de nachtelijke stilte. Kende
hij het gevaar, dat hem dreigde Voorzeker,
de klok had hem gewaarschuwd.... Op dit
oogenblik echter, nu zijne ziel boven het aard-
sche verheven was, vergat hy het gevaar.
Naast den priester was een jonge man
neergeknield.
D'Orbois herkende Joseph.
Hij bemerkte ook eenen grijsaard met bleek
gelaat, die op een veldbed rustte.
Het was graaf de la Meilleraye.
De revolutionnair zegevierde zijne slacht
offers waren onder zyn bereik en wachtten
don dood.
Maar dio monnik, die pater Olivier
mompelde hy, hoe komt het, dat hy nog
leeft
(WORDT VOORTGEZETj.
