Zondag 7 Februari 1897. 5 centiemen per nummer. Sl9le Jaar 3131 Lijfrentkassen. HET SPOOR 1)1 ABDIJ, Landbouw. Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst. GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM. VADERLAND, TAAL, VRIJHEID. VERPLICHT ONDERWIJS. Landbouwers vergade ring te Herzele. De boeren! De boeren! DE DENDERBODE. Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week Yoor de Stad 3 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont vangen zijn ten laste van den schuldenaar. Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutslraat, N. 31, en in alle Postkantoren des Land. Cuique suum. Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00Vonnissen cp 3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord, Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd. Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den dijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele van dit blad. Aalst, 6 Februari 1897. Er bestaat in ons land eene algemeene spaar- en lijfrentkas onder waarborg van den Staat. Deze laatste instelling heeft al het nut niet afgeworpen dat zij in haren schoot bergt omdat het tot hiertoe eene finan- tieele zaak is gebleven. Die kassen ook zijn on toegangbaar voor den werkman. Zou het onmogelük zijn ze voor den arme te openen en langs dien kant een middel te zoeken om eenige werklieden eeD pensioen te verschaffen In de standregels der kas staat er dat de stortingen mogen eedaan worden met afgestaan of met voorbehouden kapitaal. De stortingen gedaan met afgestaan kapitaal zijn bepaald voor de kas aange wonnen; deze met voorbehouden kapitaal worden terug betaald na den dood van den verzekerde, na aftrok van 3 t. h. voor de bestuurkosten. De stortingen met voorbehouden kapi taal levert eene dubbele verzekering op 1° het genot van eene lijfrent2° na den dood van den verzekerde, de terugbeta ling der gestorte sommen «a aftrok van 31. h. Het behoeft geenszins gezegd te wor den dat het pensioen in die twee gevallen grootelijks verschilt zoo bij voorbeeld Een vader stort voor zijn kind dat 10 jaar oud is 100 fr. op de lijfrentkas. Staat hij het kapitaal af dan bekomt dat kind op 65 jarigen ouderdom jaarlijks een pensioen van 138,03. Wordt men b. v. 75 jaar oud zoo heeft de kas voor die gestorte en afgestane 100 fr. de ronde som van 13803 fr. te betalen. Dat is schoon, niet waar vriend lezer Wordt integendeel het kapitaal voorbe houden zoo zou men in dat geval op den zelfden ouderdom slechts 93,76 als jaar- lijksch rustgeld trekken. Kon dus de werkman voor ieder van zijn kinderen op lOjarigen ouderdom 100 fr. of 200 fr. storten, de kwestie der pensioenen voor de toekomst ware opge lost. Ik zeg en merke wel op voor de toekomst. Kan een werkman zulke stortingen doen Ongelukkiglijk zal men zulke vraag ontkennend moeten beantwoorden. Zijne winst is klein, zijn huishouden groot en de zucht tot sparen weinig, bitter weinig ontwikkeld. De werkman kan dus voor ieder kind op lOjarigen ouderdom die storting niet doen. Hij zou daarin moeten geholpen worden. Door wie Ik aarzele niet een oogonblik hier den naam van den patroon en van den Staat neer te schrijven. In geval er geen be paalde persoon bestaat, bij wien men aanhoudend werkt, zouden die stortingen Episode uit den Oorlog in de Vendee. gedaan en gemaakt worden door den vader en de Staat, ieder voor de helft. Het ware toch zoo erg niet voor oenen werkman zich derwijze in te richten dat, als zijn kind 10 jaar oud wordt hij niet eens 30 a 50 fr. zou kunnen storten voor eene lijfrente ten voordeele van zijn kind. Daarbij men zou hem dat kunnen ver gemakkelijken. De standregels der kas zeggen dat er ten voordeele van een kind niet mag ge stort worden als het geen 10 jaar telt. Dat moet men veranderen. De werk man zou jaarlijks te rekenen van 5 jaar mogen storten naar beliefte tot dat zijn aandeel volledig zij. In bijzondere buitengewone "gevallen wanneer de kinderen heel talrijk zijn zou den de Armbesturen de plaats van den werkman grootelyks of toenemale kunnen innemen. (Vervolg). Wij hebben in een vorig schrijven ge zegd dat do katholieken aan geen ver plicht onderwijs kunnen denken zoolang zij geenc goede waarborgen hebben dat hunne kristeue overtuiging nooit in de school zal gekrenkt worden. Wij hebben gezegd dat iedere huisvader het ontegensprekelijk recht had te willen dat zijne kinderen zijne overtuiging deele. Opdat de kristene gevoelens van het kind in den omgang met liberale jongens die den Godsdienst te huis hooren verachten, geen schipbreuk ga lijden, vergen de katholieken dat de school kristene zij zij herhalen het krachtdadige woord van eenen protestantschen minister L'at- mosph'ere^e l'école doit être chrctienne. De katholieken willen hier in Belgen- land, dat de school kristene zij opdat de katholieke huisvader er al do waarborgen kunne vinden die hij verlangen kan. Een blad, zich steunend op het grond beginsel dat wii zoo even hebben vooruit gezet, besluit Jat wij verdedigers van het onzijdig onderwijs zijn geworden. Zulke gevolgtrekking is belachelijk en de redeneering is zeker bij het haar ge trokken. Dendergalm neemt dit grondbeginsel aan maar, zegt hij, daar er op iedere gemeente geene school kan bestaan voor iedere geloofsovertuiging zoo mag er maar eene school wezen waar al do kinderen 't hoope het onderwijs ontvangen. Dat kunnen wij niet aanvoerden. Er zijn steden genoeg waar or scholen kunnen bestaan voor iedere geloofsover tuiging, Op vele plaatsen, op het grootste deel, wordt alleen het katholiek geloof beleden en wordt er hier of daar een Mahomedaan of Boudhist gevonden op onze Vlaamsche dorpen daarvan kan geene rekening gehouden worden. Overal nochtans kan er middel inge- schaft worden. Dat de Staat het onder wijs betalc te zamen met de Gemeente en Provincie door toelagen in verhouding met het getal leerlingen der school. 32»te YEBVOLO. Het is een geest, stamelde Cyranol. Zwijg hondsvod. Ik verzeker u, burger.... De ellendeling voltooide zijne zinsnee niet. Een vervaarlijke slag deed hem over de steen- brokken vallen. Zijne jammerklachten moesten de drie per sonen waarschuwen. d'Orbois begreep, dat er onmiddelijk ge handeld moest worden. Met een sprong vloog hij naar de deur van den toren. Joseph echter was hem voor en maakte zich gereed haar te verdedigen. De worsteling, welke tusschen de twee mannen ontstond, was lung en verschrikke lijk. Het ging op leven en dood. Bijna van gelijke kracht en vlugheid vatten zij elkaar om het lichaam en trachten elkan der te verpletteren. Eindelijk vielen zij, door hunne vaart meegesleept op den grond. Een schot viel. Wanneer hot verplicht onderwijs voor de kinderen gepaai d gaat met de onbe perkte vrijheid van onderwijs voor de burgers dau kunnen de katholieken aan het verplicht onderwijs denken. Ik zeg onbeperkte vrijheid men be- grijpe ons welslechts 2 voorwaarden zal Gemeente en Staat mogen vereischen die van diploma en die van lokaal. De mees ters zullen moeten dragers zijn van diplo ma van bekwaamheid en de kindereu de vereischto vierkante meters lucht hebben. Alsdan zullen er katholieke scholen zijn en geuzenscholen. De ouders zullen de keus hebben en de kwestie van ver plicht ouderwys is opgelost. Om te eindigen eene bemerking. Den dergalm ziet geen verschil tnsschen de wet op het werk van kinderen en vrouwen en eene wet op het verplicht onderwijs. Ons dunkens is er een oneindig breed verschil tusschen eene wet die gebiedt iets te laten en eene audere die gebiedt iets te doen. De eerste is geene inbreuk op de vrij heid wanneer men het recht niet heeft dat wat verboden wordt, te doen. De tweede is eene inbreuk zoodra zij gebiedt iets te doen waartoe men niet streng is gehouden. Hierover meer. Nog iets teu slotteDoen wij bemerken dat De Denderiode sedert 50 jaren de onbeperkte vrijheid van't onderwijs ge stadig heeft voorgestaan en meer dun eens aan zijne partijgenoten heeft voor gehouden Dc tijd zal komen dat, wij, katholiekeu, de onbeperkte vrijheid van ouderwijs zullen moeten invoeren, om ons volk te beschermen tegen de verder felijke leeringen van 't liberalism en 'tso- cialismus die ons onvermijdelijk naar de diepste afgronden moeten voeren. Met geuoegc-n bestatigen wij dat dit stelsel van vrijheid meer en meer voorstaanders aanwint en er reeds ook stappen door ons katholiek ministerie zijn aangewend ge worden om dat doel te bereiken,'t welk alleen onze samenleving redden kan. Een der strijdenden stond op het was d'Orbois. Joseph lag met doorboorde borst in dood- Btrijd. De kapitein stiet een kreet van vreugde en zocht den monnik en dienB vader.... Zij waren verdwenen. XV. DE ONDERAARDSCHE GANGEN. Na een oogenblik van verbazing dacht de kapitein er aan, de vluchtelingen te achter volgen. Wat was or van hen geworden Waar heen waren zij gevlucht De toren had slechts één zichtbaren ingang, waarnaast liet lijk van Joseph log. Ongetwijfeld hadden zij langs dien kant niet kunnen vluchten. Hij zocht dus een anderen uitweg. Niets dan naakte muren geene enkele ope ning was er in te vinden. In zijn spijt trok de ellendeling zich de haren uit het hoofd onder het uitbraken van gruwelijke godslasterin gen. Ilij wierp zich op het altaar, greep den kelk en slingerde hem op den grond. De hei lige gewaden werden verscheurd.... Eensklaps onderbrak d'Orbois zijn heilig schennend werk. Zijn oog viel op een grooteu vloersteen, welke half geopend was. Toen de werklieden uit den Werk manskring hun gedacht in het Referen dum over de pensioenen hadden doen kennen viel Het Land in eene zeer hevige taal uit tegen hen.Schimpen en verwijten was aan het orde van den dag. Nu is de einduitslag van de volksraad pleging gekend en 10,000 werklieden hebben aan het stelsel der Werklieden van Aalst hunnen voorkeur gegeven 1 Het zal er stuiven op Chipka 1 Wat zal het er gaan op die onbegrijpelijke domheden 1 Dat was ons gedacht. Wij zijn deerlijk mis. H Land heeft zijne vingers verbrand en durft nu met zijn pyramidaal toepet schrijven Wij beletten niemand zulke eene stemming te bewonderen en op te luisteren maar wy zeggen er ons ge dacht over, in volle vrijheid, zonder schimp of verwijting Dat is waarlijk te erg. Hij ijlde op den steen toe en zag, dat hij den ingang van eenen geheimen trap verborg. Er bleef geen twijfel meer over. De monnik had dien weg moeten nemen om zijn gewon den vader te redden. Op zijne beurt daalde d'Orbois met eene fakkel in de hand den trap af. Toen hij beneden kwam, bevond hij zich ir eene crypte, waar zich graftomben verhieven. Van de vluchtelingen was geen spoor te zien. Zij hadden ongetwijfeld een der vele gangen moeten inslaan, welke op de begraaf plaats uitkwamen. d'Orbois vloekte. Onder die lage gewelven nam zijne stem een buitengewonen klank aan. Zonder hierop to letten boog de revolution- nair zich voorover op den vochtigen grond, om een spoor te vinden, dat hem zou kunnen leiden. Langen tijd was zijn zoeken te Wanhopig wilde hij weer teruggaan, toen plotseling bij den iuguug van een der gangen een voorwerp zijnen blik trof. Het was een zakdoek. Geborduurde letters gaven hem te kennen, dat dc zakdoek aan graaf de la Moillcraye behoorde Er was geen aarzelen meer mogelijk de graaf en zijn zoon hadden dien weg gevolgd hij moest hen achterna zetten. Dronken vau helse he vreugde, ijlde dc olli- cier den gang in. Deze was nauw en kronke- Planting der teenwilg. De planting kan in den herfst of in de lento geschieden. De stekken zullen eene gemiddeldo lengte hebben van Om. 35. Zij worden in den grond gestoken tot op eene diepte van ongeveer Om. 30, met eene helling van 45 graden, zoodanig dat de botten der stekken naar den hemel ge richt zijn. De stekken zullen alzoo Om 03 tot 0 m. 05 boven den grond uitsteken. Vergeten wij niet dat het met den teen wilg gelegen is evenals met. alle andere jekweckte planten, dat wil zeggen dat de loeveelheid stekken verschilt volgens de gekweekte soort en het doel dat men beoogt, tusschen 40,000 tot 200,000 en nog meer per hectare. Hoe meer men de stekken van elkander verwijdert, hoe sterker de scheuten zijn zij zullen ook niet hoog opschieten en zich vertakkeu, hetgeen van aard is de waarde van de opbrengsten te verminderen. Daarentegen leveren de dicht geplante teenwilgen vele spitse, buigzame en niet vertakte twijgen. Zij leveren de grootste opbrengsten, zoo wel ten opzichte van de voortgebrachte hoeveelheid hout als onder het opzicht van de geldwaarde van dit laatste. Nadat men de stekken in de aarde heeft gesto ken, zal men deze or rondom met de hand vastleggen. De zuurheid van den grond zal aller best kunnen bestreden worden door eene draaineerink en door jaarlijksche kalkinr ;en (1000 tot 2000 kilos per hectare) ge- laan na het afsnijden der twijgen en gevolgd van eene oppervlakkige umwer king des gronds. Niet alleenlijk zal de kalk de voor den grond schadelyke zuren verzadigeu, maar door de ontbinding der organieke stoffen, op deszelfs oppervlakte samengebracht, te bcvordereo, zal hij, ten grooten voordeele der stompen, eene zekere hoeveelheid voedende stoffen, in zonderheid de stikstof, vrijmaken. Men zal de uitputting des gronds be letten door het aanbrengen van vrucht bare aarde, van compostmest, door de toepassing van houtasch, mest, mestgier, enz. of, hetgeen meestal het minst kost en een niet minder zeker goed uitwerksel heeft, door de verstandige toepassing van scheikundige mesten Thosmas-phos- pbaat, Kaïniet, Soda-nitraat. De phosphaten en de potachzouten zul len, bij voorkeur, vóór de planting ge noegzaam gebruikt worden en door het omploegen in den grond gebracht worden, De te geven hoeveelheden zullen ver schillen volgens den aard van den grond en deszelfs rijkheid aan de vruchtbaar- makende stoffen (gemiddeld 1000 tot. 1500 kilos Tbomas-phosphaat en 800 tot 1000 kilos Kaïniet per hectare.) In de kern achtige en half kernachtige gronden zal men geen potaschmest aanwenden. Wat de stikstofhoudende mesten betreft, deze zullen den teenbosschen verschaft wor den in den loop van hun bestaan en met hoeveelheden die berekend worden, op de waarschijnlijke noodwendigheden van den oogst. (100 ii 200 kg. Soda-nitraat, in de Lente uitgestrooid zijn gewoonlijk vol doende per hectare). Op redematige wijze aangelegd, bemest en onderhouden, zullen de teenbosschen van veel langeren duur zijn en de groote opbrengsten die zij zullen opleveren, zul len schoone winsten afw< rpen. L. Van Den Bebck, Landbouw-ingenieur. Men kent de werkzaamheden van het laudbouwcomice van Herzele en bet groot nut dat het cornice door talrijke instel lingen aan den lanbouw verschaft. Verleden zondag heeft de jaarlijksche algemeene vergadering plaats gehad in het gemeentehuis te Herzele. De heer Versnick, secretaris, door de dood zijns vaders bekt zijnde, is het de bijgevoegde secretaris, M. Van Overstraeten, onder wijzer te Kerkxken, die kennis gegeven heeft vau het verslag. Hij heeft ook ver- schcidc wenschen uitgedrukt in naam van den landbouw en geëindigd met eenen warmen dank te sturen tot den heer Lo- dewijk De Sadeleer, onzen Volksvertegen woordiger, die volgens zijne gewoonte, de algemeene vergadering bijwoonde. M. De Sadeleer heeft dan hot woord gevoerd, en, gedurende eene halve uur, talrijke punten onderzocht en besproken van groot belang voor den landbouw, onder andere het sluiten der grenzen in geval van ziekte bij onze geburen, de vervalscbi.ng der boter, het merken van het vee, de vergoeding voor schade gele den in geval van pokziekte, koolziekte, enz. die moet vermeerderd worden. De nieuwe wet op den tabak die het planten gansch vrij heeft gemaakt, dc wet op de landbouwstokerijeu, degene op het vei- valschen der moststoffcu, het buitenge woon crediet van 10 milüoen gestemd voor het verbeteren der buurt eu land- bouwwegen, de maatregelen genomen in voordeele der werklieden en bijzonder voor do boeren werklieden, afslag van 50 t. h. op den ijzerenweg voor degenen die naar Frankrijk gaan werken, het in richten van halten, het daarstellen van bijzonderen treinen voor de werklieden die verplicht zijn naar Brussel te gaan werken, dc bescherming der gezondheid en het loon der werklieden, maatregelen geuoraen door de regeering in voordeel der steenbakkers enz. Spreker heeft eindelijk verklaard dat de te nemen maatregelen voor het in richten eener pensioenkas in voordeele der oude werklieden, het wetsontwerp op de werkongevallen en ongelukkeu ernstig door het ministerie eu door dc rechterzijde bestudeerd worden en dat hy gelukkig zal wezen, uit al zijn krachten, beide maatregelen te ondersteunen. Hij heeft ook de hoop uitgedrukt dat het wetsontwerp op de vakvereenigingeu, waarover hij het versla" heeft opgemaakt, in dezen zittijd nog zal gestemd worden. Do belangen van burger, landbouwer en werkman, zijn eens, zegde hij Geen lig eu kwam weldra uit op eene crypte, welke even uitgestrekt was als do vorige. Daar kwam dezelfde onzekerheid en aarze ling bij den kapitein op. Uitgekapte gangen liepen op de crypte uit maar welke waren de vluchtelingen gevolgd d'Orbois koos er een op goed gelnk af. Het duurde echter niet lang, of hij zag zijne onvoorzichtigheid in. De gang, dien hij volgde, werd door cirkelvormige gangen doorsneden, welke zulk een ondoorgrondbaar net vormden, dat hij er geheel in verdwaalde. Toen kwam hij op de gedachte om van zijne vervolging af te zien en terug te keeren. On gelukkig kon hij geenen uitweg vinden in dieu doolhof. Schuimbekkend van woede, beet hij zich tot bloedens toe op de lippen en liep steeds voort. Tal van noodlottige gedachten bestormden zijnen geest, en te vergeefs trachtte hij ze uit zijn hoofd te verbannen. Hij zag zich verbannen, machteloos, terwijl hij zijn eigen vleesch van honger verslond en I te vergeefs om hulp riep. Het scheen hem toe, alsof hij de echo dier graven zijne smar- telijke klachten, zijnen doodstrijd hoorde I herhalen. Ondanks zichzelveu voelde hij eene huive ring door zijn lichaam gaan. Wellicht ilo eersto maal van zijn leven was hij bang. Zonder aan dut gevoel toe te geven, her vatte hij zijn verwoeden, hopeloozen tocht. Hoe verder hij ging, des te heviger werd zijn angst. Zoo verliepen tal van ureu. Eensklaps hield hij op onder het slaken van een wanhopigen kreet. De toorts, die hy in de hand hield, bijna uitgedoofd. Nog eenige miuuten, en zij was uit. De ellendeling begreep hethij verloor zij no leste hoop op redding. Bleek, doodsbleek, met het haar te berge gerezen en koortsigeu blik, begon hij weer te loopen. Waar ging hij hoen Hij wist het niet en dacht er niet aan, zich dit af te vragen. Hij snelde door de nauwe gangen voort, stiet nu en dun tegen de wanden of struikeldo over 6teenbrokken. Zijn lichaam was bedekt met schrammen en wondenhet bloed stroom de hem over het gelaat, maar toch sloeg hij op zijne pynen geen acht. Eindelijk zonk hij uitgeput eu vernietigd op den grond.... De toorts doofde met eene leste flikkering uit. d'Orbois beschouwde met stroeven blik de loste vonk, welke zich nog vertoonde, en toon ook die matte schijn verdwenen was, toen hij 1 zich door dikke duisternis omringd voelde, Ssloot hij de oogeu en riep met zwakke stem om den dood. ophitsing, geen oorlog den eenen tegen den anderen, 't Is met vereeniging, eens gezindheid en liefde dat allo maatschap pelijke vraagpunten zullen opgelost wor den en dat wij het lot van burger en werkman onder stoffelijk en zedelijk op zicht zullen verbeteren De redevoering van onzen achtbaren Volksvertegenwoordiger werd warm toe gejuicht door de talrijke aanhoorders. De gazetten van Chipka, die op niets anders uit zijn dan om mis noegdheid en on tevredenheid to zaaien, vallen nog altijd uit togen het merken van het vee Meestal de boeron weten, bij ondervinding, wat er te gelooven is van de gevaren die de merking oplevert. Vele hebben zich lichtzinnig laten opma ken tegen die nuttige maatregelen. De wijze boeren nochtaus hebben het nut begrepen dat er zal uit voortvloeien, als de maatregelen eens stipt volbracht zijn. Verders deze die zich verzetten tegen het merken, om rede dat hunne gazet zegt dat het niet verplichtend is, zullen in 't kort nieuws ontvangen over de gevolgen hunner handelwyze. Wat baat het do menschen zoo op te maken en te misleiden! Als die arme dompelaars tot eenige dagen gevang en eenige franken boet zullen veroordeeld zijnaan wie de schuld Men zal dan heimelijk tegen den minister uitvallen en misschien in troebel water visschen Er zijn waarlijk andere mannen dan de veekweekers van Chipka die over dien maatregel hun woordeken hebben te zeggen gehad. 't Ware beter voor onzen held eenige van die ijdele beloften aan verdwaalde landbouwers gedaan, te volbrengen, dan ons lanübouwvolk op te maken. Dit lieken De boeren willen er niet vau is dui zendmaal gezongen. De boeren,de boeren! wie is dit Indien gij uwe melancolieke lezers daardoor verstaat, wij zijn 't ak koord, maar een haudvol uitgeschudde peêbooreu, die ge onder uwo aanhangers telt, dat mag men de boeren - niet noemen. Die mannen zien niet verder dan hunnen neus, en als ze dien eens voorbij kijken vallen hunne oogen op uwen ramp zaligen rimram Afkeuren wat goed is, opmaken, brandstichten, gramschap, haat en klassenstrijd zaaien. Die ellendige handelwijze is wraakroepend en ge zult er voor boeten. Een latidbouwvrtend. Hij durft van lafaard gewagen Weet ge wie een lafaard is hij die zijne partij verraadt en met de vyacden van zijnen God en zijne Kerk samenspant uit baat- en eerzucht, iemand die handelt in strijd met zijn karakter en de zending die hij gezworen heeft te volbrengen. En weet ge wie in onze oogen ook groote lafaards zijn, zij die eene verra- dcrsklick hebben gesticht en die dan die kliek en hunne overtuiging daarbij willen verschacheren voor vijf duizend frs. O gescheurde klokke wat klept gij verra derlijk I XVI. TREURIG EINDE VAN EEN TREURIG LEVEN. Door den geweldigen slag van d'Orbois was Cyranol met het hoofd tegen een stuk mar mer gevallen. De pijn was zoo hevig geweest, dat de ongelukkige het bewustzijn verloor. Toen hij weder tot zichzelve kwam, was alles kalm rond hem heen. Ilij stond; met moeite op en trachtte zich rekenschap te geven van hetgeen hem overkomen was. Zijne gedachten in den beginne verward, namen oen duidelijker vorm uun. Ilij herin nerde zich zijne reis naar het kamp van Mor- tain, het bezoek der ruïnes van de abdij, de verschijning van het spook on de woede van d'Orbois. Het is die man, mompelde hij, het is die ellendige officier, die mij in dezen toestand heeft gebracht. En toch had ik mij voor hem opgeofferd. Is dat mijn loon Helaas, ik zal zelfs de macht niet hebben, om mij te wreken. Ik word door iedereen verdacht, meu haat mij, men veracht, men verstoot my. O, wee Eensklaps zweeg hy. Op korten afstand deed zich het geluid van stappen en gekletter der wapenen hooren. De Bluuwen gromde hij haastig. Zijn uitroep was gehoord geworden. (WORDT VOORTGEZET).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1897 | | pagina 1