Zondag 7 Februari 1897.
5 centiemen per nummer.
Sl9le Jaar 3131
Lijfrentkassen.
HET SPOOR 1)1 ABDIJ,
Landbouw.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
VERPLICHT
ONDERWIJS.
Landbouwers vergade
ring te Herzele.
De boeren! De boeren!
DE DENDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
Yoor de Stad 3 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutslraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Cuique suum.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00Vonnissen cp
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord, Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad.
Aalst, 6 Februari 1897.
Er bestaat in ons land eene algemeene
spaar- en lijfrentkas onder waarborg van
den Staat.
Deze laatste instelling heeft al het nut
niet afgeworpen dat zij in haren schoot
bergt omdat het tot hiertoe eene finan-
tieele zaak is gebleven.
Die kassen ook zijn on toegangbaar
voor den werkman.
Zou het onmogelük zijn ze voor den
arme te openen en langs dien kant een
middel te zoeken om eenige werklieden
eeD pensioen te verschaffen
In de standregels der kas staat er dat
de stortingen mogen eedaan worden met
afgestaan of met voorbehouden kapitaal.
De stortingen gedaan met afgestaan
kapitaal zijn bepaald voor de kas aange
wonnen; deze met voorbehouden kapitaal
worden terug betaald na den dood van
den verzekerde, na aftrok van 3 t. h.
voor de bestuurkosten.
De stortingen met voorbehouden kapi
taal levert eene dubbele verzekering op
1° het genot van eene lijfrent2° na den
dood van den verzekerde, de terugbeta
ling der gestorte sommen «a aftrok van
31. h.
Het behoeft geenszins gezegd te wor
den dat het pensioen in die twee gevallen
grootelijks verschilt zoo bij voorbeeld
Een vader stort voor zijn kind dat 10
jaar oud is 100 fr. op de lijfrentkas.
Staat hij het kapitaal af dan bekomt
dat kind op 65 jarigen ouderdom jaarlijks
een pensioen van 138,03.
Wordt men b. v. 75 jaar oud zoo heeft
de kas voor die gestorte en afgestane
100 fr. de ronde som van 13803 fr. te
betalen.
Dat is schoon, niet waar vriend lezer
Wordt integendeel het kapitaal voorbe
houden zoo zou men in dat geval op den
zelfden ouderdom slechts 93,76 als jaar-
lijksch rustgeld trekken.
Kon dus de werkman voor ieder van
zijn kinderen op lOjarigen ouderdom
100 fr. of 200 fr. storten, de kwestie der
pensioenen voor de toekomst ware opge
lost. Ik zeg en merke wel op voor de
toekomst.
Kan een werkman zulke stortingen
doen
Ongelukkiglijk zal men zulke vraag
ontkennend moeten beantwoorden. Zijne
winst is klein, zijn huishouden groot en
de zucht tot sparen weinig, bitter weinig
ontwikkeld.
De werkman kan dus voor ieder kind
op lOjarigen ouderdom die storting niet
doen. Hij zou daarin moeten geholpen
worden.
Door wie
Ik aarzele niet een oogonblik hier den
naam van den patroon en van den Staat
neer te schrijven. In geval er geen be
paalde persoon bestaat, bij wien men
aanhoudend werkt, zouden die stortingen
Episode uit den Oorlog in de Vendee.
gedaan en gemaakt worden door den
vader en de Staat, ieder voor de helft.
Het ware toch zoo erg niet voor oenen
werkman zich derwijze in te richten dat,
als zijn kind 10 jaar oud wordt hij niet
eens 30 a 50 fr. zou kunnen storten voor
eene lijfrente ten voordeele van zijn kind.
Daarbij men zou hem dat kunnen ver
gemakkelijken.
De standregels der kas zeggen dat er
ten voordeele van een kind niet mag ge
stort worden als het geen 10 jaar telt.
Dat moet men veranderen. De werk
man zou jaarlijks te rekenen van 5 jaar
mogen storten naar beliefte tot dat zijn
aandeel volledig zij.
In bijzondere buitengewone "gevallen
wanneer de kinderen heel talrijk zijn zou
den de Armbesturen de plaats van den
werkman grootelyks of toenemale kunnen
innemen. (Vervolg).
Wij hebben in een vorig schrijven ge
zegd dat do katholieken aan geen ver
plicht onderwijs kunnen denken zoolang
zij geenc goede waarborgen hebben dat
hunne kristeue overtuiging nooit in de
school zal gekrenkt worden.
Wij hebben gezegd dat iedere huisvader
het ontegensprekelijk recht had te willen
dat zijne kinderen zijne overtuiging deele.
Opdat de kristene gevoelens van het kind
in den omgang met liberale jongens die
den Godsdienst te huis hooren verachten,
geen schipbreuk ga lijden, vergen de
katholieken dat de school kristene zij
zij herhalen het krachtdadige woord van
eenen protestantschen minister L'at-
mosph'ere^e l'école doit être chrctienne.
De katholieken willen hier in Belgen-
land, dat de school kristene zij opdat de
katholieke huisvader er al do waarborgen
kunne vinden die hij verlangen kan.
Een blad, zich steunend op het grond
beginsel dat wii zoo even hebben vooruit
gezet, besluit Jat wij verdedigers van het
onzijdig onderwijs zijn geworden.
Zulke gevolgtrekking is belachelijk en
de redeneering is zeker bij het haar ge
trokken.
Dendergalm neemt dit grondbeginsel
aan maar, zegt hij, daar er op iedere
gemeente geene school kan bestaan voor
iedere geloofsovertuiging zoo mag er maar
eene school wezen waar al do kinderen
't hoope het onderwijs ontvangen.
Dat kunnen wij niet aanvoerden.
Er zijn steden genoeg waar or scholen
kunnen bestaan voor iedere geloofsover
tuiging, Op vele plaatsen, op het grootste
deel, wordt alleen het katholiek geloof
beleden en wordt er hier of daar een
Mahomedaan of Boudhist gevonden op
onze Vlaamsche dorpen daarvan kan
geene rekening gehouden worden.
Overal nochtans kan er middel inge-
schaft worden. Dat de Staat het onder
wijs betalc te zamen met de Gemeente
en Provincie door toelagen in verhouding
met het getal leerlingen der school.
32»te YEBVOLO.
Het is een geest, stamelde Cyranol.
Zwijg hondsvod.
Ik verzeker u, burger....
De ellendeling voltooide zijne zinsnee niet.
Een vervaarlijke slag deed hem over de steen-
brokken vallen.
Zijne jammerklachten moesten de drie per
sonen waarschuwen.
d'Orbois begreep, dat er onmiddelijk ge
handeld moest worden.
Met een sprong vloog hij naar de deur van
den toren. Joseph echter was hem voor en
maakte zich gereed haar te verdedigen.
De worsteling, welke tusschen de twee
mannen ontstond, was lung en verschrikke
lijk. Het ging op leven en dood.
Bijna van gelijke kracht en vlugheid vatten
zij elkaar om het lichaam en trachten elkan
der te verpletteren. Eindelijk vielen zij, door
hunne vaart meegesleept op den grond.
Een schot viel.
Wanneer hot verplicht onderwijs voor
de kinderen gepaai d gaat met de onbe
perkte vrijheid van onderwijs voor de
burgers dau kunnen de katholieken aan
het verplicht onderwijs denken.
Ik zeg onbeperkte vrijheid men be-
grijpe ons welslechts 2 voorwaarden zal
Gemeente en Staat mogen vereischen die
van diploma en die van lokaal. De mees
ters zullen moeten dragers zijn van diplo
ma van bekwaamheid en de kindereu de
vereischto vierkante meters lucht hebben.
Alsdan zullen er katholieke scholen
zijn en geuzenscholen. De ouders zullen
de keus hebben en de kwestie van ver
plicht ouderwys is opgelost.
Om te eindigen eene bemerking. Den
dergalm ziet geen verschil tnsschen de
wet op het werk van kinderen en vrouwen
en eene wet op het verplicht onderwijs.
Ons dunkens is er een oneindig breed
verschil tusschen eene wet die gebiedt
iets te laten en eene audere die gebiedt
iets te doen.
De eerste is geene inbreuk op de vrij
heid wanneer men het recht niet heeft
dat wat verboden wordt, te doen. De
tweede is eene inbreuk zoodra zij gebiedt
iets te doen waartoe men niet streng is
gehouden. Hierover meer.
Nog iets teu slotteDoen wij bemerken
dat De Denderiode sedert 50 jaren de
onbeperkte vrijheid van't onderwijs ge
stadig heeft voorgestaan en meer dun
eens aan zijne partijgenoten heeft voor
gehouden Dc tijd zal komen dat, wij,
katholiekeu, de onbeperkte vrijheid van
ouderwijs zullen moeten invoeren, om
ons volk te beschermen tegen de verder
felijke leeringen van 't liberalism en 'tso-
cialismus die ons onvermijdelijk naar de
diepste afgronden moeten voeren. Met
geuoegc-n bestatigen wij dat dit stelsel
van vrijheid meer en meer voorstaanders
aanwint en er reeds ook stappen door ons
katholiek ministerie zijn aangewend ge
worden om dat doel te bereiken,'t welk
alleen onze samenleving redden kan.
Een der strijdenden stond op het was
d'Orbois.
Joseph lag met doorboorde borst in dood-
Btrijd.
De kapitein stiet een kreet van vreugde
en zocht den monnik en dienB vader....
Zij waren verdwenen.
XV. DE ONDERAARDSCHE GANGEN.
Na een oogenblik van verbazing dacht de
kapitein er aan, de vluchtelingen te achter
volgen.
Wat was or van hen geworden Waar
heen waren zij gevlucht
De toren had slechts één zichtbaren ingang,
waarnaast liet lijk van Joseph log.
Ongetwijfeld hadden zij langs dien kant
niet kunnen vluchten.
Hij zocht dus een anderen uitweg.
Niets dan naakte muren geene enkele ope
ning was er in te vinden. In zijn spijt trok de
ellendeling zich de haren uit het hoofd onder
het uitbraken van gruwelijke godslasterin
gen.
Ilij wierp zich op het altaar, greep den
kelk en slingerde hem op den grond. De hei
lige gewaden werden verscheurd....
Eensklaps onderbrak d'Orbois zijn heilig
schennend werk.
Zijn oog viel op een grooteu vloersteen,
welke half geopend was.
Toen de werklieden uit den Werk
manskring hun gedacht in het Referen
dum over de pensioenen hadden doen
kennen viel Het Land in eene zeer hevige
taal uit tegen hen.Schimpen en verwijten
was aan het orde van den dag.
Nu is de einduitslag van de volksraad
pleging gekend en 10,000 werklieden
hebben aan het stelsel der Werklieden
van Aalst hunnen voorkeur gegeven 1
Het zal er stuiven op Chipka 1 Wat zal
het er gaan op die onbegrijpelijke
domheden 1
Dat was ons gedacht. Wij zijn deerlijk
mis.
H Land heeft zijne vingers verbrand en
durft nu met zijn pyramidaal toepet
schrijven Wij beletten niemand zulke
eene stemming te bewonderen en op te
luisteren maar wy zeggen er ons ge
dacht over, in volle vrijheid, zonder
schimp of verwijting
Dat is waarlijk te erg.
Hij ijlde op den steen toe en zag, dat hij
den ingang van eenen geheimen trap verborg.
Er bleef geen twijfel meer over. De monnik
had dien weg moeten nemen om zijn gewon
den vader te redden.
Op zijne beurt daalde d'Orbois met eene
fakkel in de hand den trap af.
Toen hij beneden kwam, bevond hij zich ir
eene crypte, waar zich graftomben verhieven.
Van de vluchtelingen was geen spoor te
zien. Zij hadden ongetwijfeld een der vele
gangen moeten inslaan, welke op de begraaf
plaats uitkwamen.
d'Orbois vloekte. Onder die lage gewelven
nam zijne stem een buitengewonen klank aan.
Zonder hierop to letten boog de revolution-
nair zich voorover op den vochtigen grond,
om een spoor te vinden, dat hem zou kunnen
leiden.
Langen tijd was zijn zoeken te
Wanhopig wilde hij weer teruggaan, toen
plotseling bij den iuguug van een der gangen
een voorwerp zijnen blik trof.
Het was een zakdoek.
Geborduurde letters gaven hem te kennen,
dat dc zakdoek aan graaf de la Moillcraye
behoorde
Er was geen aarzelen meer mogelijk de
graaf en zijn zoon hadden dien weg gevolgd
hij moest hen achterna zetten.
Dronken vau helse he vreugde, ijlde dc olli-
cier den gang in. Deze was nauw en kronke-
Planting der teenwilg.
De planting kan in den herfst of in de
lento geschieden. De stekken zullen eene
gemiddeldo lengte hebben van Om. 35.
Zij worden in den grond gestoken tot op
eene diepte van ongeveer Om. 30, met
eene helling van 45 graden, zoodanig dat
de botten der stekken naar den hemel ge
richt zijn. De stekken zullen alzoo Om 03
tot 0 m. 05 boven den grond uitsteken.
Vergeten wij niet dat het met den teen
wilg gelegen is evenals met. alle andere
jekweckte planten, dat wil zeggen dat de
loeveelheid stekken verschilt volgens de
gekweekte soort en het doel dat men
beoogt, tusschen 40,000 tot 200,000 en
nog meer per hectare. Hoe meer men de
stekken van elkander verwijdert, hoe
sterker de scheuten zijn zij zullen ook
niet hoog opschieten en zich vertakkeu,
hetgeen van aard is de waarde van de
opbrengsten te verminderen. Daarentegen
leveren de dicht geplante teenwilgen vele
spitse, buigzame en niet vertakte twijgen.
Zij leveren de grootste opbrengsten, zoo
wel ten opzichte van de voortgebrachte
hoeveelheid hout als onder het opzicht
van de geldwaarde van dit laatste. Nadat
men de stekken in de aarde heeft gesto
ken, zal men deze or rondom met de
hand vastleggen.
De zuurheid van den grond zal aller
best kunnen bestreden worden door eene
draaineerink en door jaarlijksche kalkinr
;en (1000 tot 2000 kilos per hectare) ge-
laan na het afsnijden der twijgen en
gevolgd van eene oppervlakkige umwer
king des gronds. Niet alleenlijk zal de
kalk de voor den grond schadelyke zuren
verzadigeu, maar door de ontbinding der
organieke stoffen, op deszelfs oppervlakte
samengebracht, te bcvordereo, zal hij,
ten grooten voordeele der stompen, eene
zekere hoeveelheid voedende stoffen, in
zonderheid de stikstof, vrijmaken.
Men zal de uitputting des gronds be
letten door het aanbrengen van vrucht
bare aarde, van compostmest, door de
toepassing van houtasch, mest, mestgier,
enz. of, hetgeen meestal het minst kost
en een niet minder zeker goed uitwerksel
heeft, door de verstandige toepassing van
scheikundige mesten Thosmas-phos-
pbaat, Kaïniet, Soda-nitraat.
De phosphaten en de potachzouten zul
len, bij voorkeur, vóór de planting ge
noegzaam gebruikt worden en door het
omploegen in den grond gebracht worden,
De te geven hoeveelheden zullen ver
schillen volgens den aard van den grond
en deszelfs rijkheid aan de vruchtbaar-
makende stoffen (gemiddeld 1000 tot. 1500
kilos Tbomas-phosphaat en 800 tot 1000
kilos Kaïniet per hectare.) In de kern
achtige en half kernachtige gronden zal
men geen potaschmest aanwenden. Wat
de stikstofhoudende mesten betreft, deze
zullen den teenbosschen verschaft wor
den in den loop van hun bestaan en met
hoeveelheden die berekend worden, op
de waarschijnlijke noodwendigheden van
den oogst. (100 ii 200 kg. Soda-nitraat, in
de Lente uitgestrooid zijn gewoonlijk vol
doende per hectare).
Op redematige wijze aangelegd, bemest
en onderhouden, zullen de teenbosschen
van veel langeren duur zijn en de groote
opbrengsten die zij zullen opleveren, zul
len schoone winsten afw< rpen.
L. Van Den Bebck,
Landbouw-ingenieur.
Men kent de werkzaamheden van het
laudbouwcomice van Herzele en bet groot
nut dat het cornice door talrijke instel
lingen aan den lanbouw verschaft.
Verleden zondag heeft de jaarlijksche
algemeene vergadering plaats gehad in
het gemeentehuis te Herzele. De heer
Versnick, secretaris, door de dood zijns
vaders bekt zijnde, is het de bijgevoegde
secretaris, M. Van Overstraeten, onder
wijzer te Kerkxken, die kennis gegeven
heeft vau het verslag. Hij heeft ook ver-
schcidc wenschen uitgedrukt in naam
van den landbouw en geëindigd met eenen
warmen dank te sturen tot den heer Lo-
dewijk De Sadeleer, onzen Volksvertegen
woordiger, die volgens zijne gewoonte,
de algemeene vergadering bijwoonde.
M. De Sadeleer heeft dan hot woord
gevoerd, en, gedurende eene halve uur,
talrijke punten onderzocht en besproken
van groot belang voor den landbouw,
onder andere het sluiten der grenzen in
geval van ziekte bij onze geburen, de
vervalscbi.ng der boter, het merken van
het vee, de vergoeding voor schade gele
den in geval van pokziekte, koolziekte,
enz. die moet vermeerderd worden. De
nieuwe wet op den tabak die het planten
gansch vrij heeft gemaakt, dc wet op de
landbouwstokerijeu, degene op het vei-
valschen der moststoffcu, het buitenge
woon crediet van 10 milüoen gestemd
voor het verbeteren der buurt eu land-
bouwwegen, de maatregelen genomen in
voordeele der werklieden en bijzonder
voor do boeren werklieden, afslag van
50 t. h. op den ijzerenweg voor degenen
die naar Frankrijk gaan werken, het in
richten van halten, het daarstellen van
bijzonderen treinen voor de werklieden
die verplicht zijn naar Brussel te gaan
werken, dc bescherming der gezondheid
en het loon der werklieden, maatregelen
geuoraen door de regeering in voordeel
der steenbakkers enz.
Spreker heeft eindelijk verklaard dat
de te nemen maatregelen voor het in
richten eener pensioenkas in voordeele
der oude werklieden, het wetsontwerp
op de werkongevallen en ongelukkeu
ernstig door het ministerie eu door dc
rechterzijde bestudeerd worden en dat hy
gelukkig zal wezen, uit al zijn krachten,
beide maatregelen te ondersteunen.
Hij heeft ook de hoop uitgedrukt dat
het wetsontwerp op de vakvereenigingeu,
waarover hij het versla" heeft opgemaakt,
in dezen zittijd nog zal gestemd worden.
Do belangen van burger, landbouwer
en werkman, zijn eens, zegde hij Geen
lig eu kwam weldra uit op eene crypte, welke
even uitgestrekt was als do vorige.
Daar kwam dezelfde onzekerheid en aarze
ling bij den kapitein op.
Uitgekapte gangen liepen op de crypte uit
maar welke waren de vluchtelingen gevolgd
d'Orbois koos er een op goed gelnk af.
Het duurde echter niet lang, of hij zag
zijne onvoorzichtigheid in. De gang, dien hij
volgde, werd door cirkelvormige gangen
doorsneden, welke zulk een ondoorgrondbaar
net vormden, dat hij er geheel in verdwaalde.
Toen kwam hij op de gedachte om van zijne
vervolging af te zien en terug te keeren. On
gelukkig kon hij geenen uitweg vinden in
dieu doolhof.
Schuimbekkend van woede, beet hij zich
tot bloedens toe op de lippen en liep steeds
voort.
Tal van noodlottige gedachten bestormden
zijnen geest, en te vergeefs trachtte hij ze
uit zijn hoofd te verbannen.
Hij zag zich verbannen, machteloos, terwijl
hij zijn eigen vleesch van honger verslond en
I te vergeefs om hulp riep. Het scheen hem
toe, alsof hij de echo dier graven zijne smar-
telijke klachten, zijnen doodstrijd hoorde
I herhalen.
Ondanks zichzelveu voelde hij eene huive
ring door zijn lichaam gaan.
Wellicht ilo eersto maal van zijn leven was
hij bang.
Zonder aan dut gevoel toe te geven, her
vatte hij zijn verwoeden, hopeloozen tocht.
Hoe verder hij ging, des te heviger werd
zijn angst.
Zoo verliepen tal van ureu.
Eensklaps hield hij op onder het slaken
van een wanhopigen kreet.
De toorts, die hy in de hand hield,
bijna uitgedoofd. Nog eenige miuuten, en zij
was uit.
De ellendeling begreep hethij verloor
zij no leste hoop op redding.
Bleek, doodsbleek, met het haar te berge
gerezen en koortsigeu blik, begon hij weer te
loopen.
Waar ging hij hoen Hij wist het niet en
dacht er niet aan, zich dit af te vragen.
Hij snelde door de nauwe gangen voort,
stiet nu en dun tegen de wanden of struikeldo
over 6teenbrokken. Zijn lichaam was bedekt
met schrammen en wondenhet bloed stroom
de hem over het gelaat, maar toch sloeg hij op
zijne pynen geen acht.
Eindelijk zonk hij uitgeput eu vernietigd
op den grond.... De toorts doofde met eene
leste flikkering uit.
d'Orbois beschouwde met stroeven blik de
loste vonk, welke zich nog vertoonde, en toon
ook die matte schijn verdwenen was, toen hij
1 zich door dikke duisternis omringd voelde,
Ssloot hij de oogeu en riep met zwakke stem
om den dood.
ophitsing, geen oorlog den eenen tegen
den anderen, 't Is met vereeniging, eens
gezindheid en liefde dat allo maatschap
pelijke vraagpunten zullen opgelost wor
den en dat wij het lot van burger en
werkman onder stoffelijk en zedelijk op
zicht zullen verbeteren
De redevoering van onzen achtbaren
Volksvertegenwoordiger werd warm toe
gejuicht door de talrijke aanhoorders.
De gazetten van
Chipka, die op
niets anders uit
zijn dan om mis
noegdheid en on
tevredenheid to
zaaien, vallen nog altijd uit togen het
merken van het vee Meestal de boeron
weten, bij ondervinding, wat er te gelooven
is van de gevaren die de merking oplevert.
Vele hebben zich lichtzinnig laten opma
ken tegen die nuttige maatregelen. De
wijze boeren nochtaus hebben het nut
begrepen dat er zal uit voortvloeien, als
de maatregelen eens stipt volbracht zijn.
Verders deze die zich verzetten tegen het
merken, om rede dat hunne gazet zegt
dat het niet verplichtend is, zullen in
't kort nieuws ontvangen over de gevolgen
hunner handelwyze. Wat baat het do
menschen zoo op te maken en te misleiden!
Als die arme dompelaars tot eenige dagen
gevang en eenige franken boet zullen
veroordeeld zijnaan wie de schuld
Men zal dan heimelijk tegen den minister
uitvallen en misschien in troebel water
visschen Er zijn waarlijk andere
mannen dan de veekweekers van Chipka
die over dien maatregel hun woordeken
hebben te zeggen gehad.
't Ware beter voor onzen held eenige
van die ijdele beloften aan verdwaalde
landbouwers gedaan, te volbrengen, dan
ons lanübouwvolk op te maken. Dit lieken
De boeren willen er niet vau is dui
zendmaal gezongen. De boeren,de boeren!
wie is dit Indien gij uwe melancolieke
lezers daardoor verstaat, wij zijn 't ak
koord, maar een haudvol uitgeschudde
peêbooreu, die ge onder uwo aanhangers
telt, dat mag men de boeren - niet
noemen. Die mannen zien niet verder dan
hunnen neus, en als ze dien eens voorbij
kijken vallen hunne oogen op uwen ramp
zaligen rimram Afkeuren wat goed is,
opmaken, brandstichten, gramschap, haat
en klassenstrijd zaaien. Die ellendige
handelwijze is wraakroepend en ge zult
er voor boeten. Een latidbouwvrtend.
Hij durft van lafaard gewagen
Weet ge wie een lafaard is hij die zijne
partij verraadt en met de vyacden van
zijnen God en zijne Kerk samenspant uit
baat- en eerzucht, iemand die handelt in
strijd met zijn karakter en de zending die
hij gezworen heeft te volbrengen.
En weet ge wie in onze oogen ook
groote lafaards zijn, zij die eene verra-
dcrsklick hebben gesticht en die dan die
kliek en hunne overtuiging daarbij willen
verschacheren voor vijf duizend frs.
O gescheurde klokke wat klept gij verra
derlijk I
XVI. TREURIG EINDE VAN EEN
TREURIG LEVEN.
Door den geweldigen slag van d'Orbois was
Cyranol met het hoofd tegen een stuk mar
mer gevallen. De pijn was zoo hevig geweest,
dat de ongelukkige het bewustzijn verloor.
Toen hij weder tot zichzelve kwam, was
alles kalm rond hem heen. Ilij stond; met
moeite op en trachtte zich rekenschap te
geven van hetgeen hem overkomen was.
Zijne gedachten in den beginne verward,
namen oen duidelijker vorm uun. Ilij herin
nerde zich zijne reis naar het kamp van Mor-
tain, het bezoek der ruïnes van de abdij, de
verschijning van het spook on de woede van
d'Orbois.
Het is die man, mompelde hij, het is die
ellendige officier, die mij in dezen toestand
heeft gebracht. En toch had ik mij voor hem
opgeofferd. Is dat mijn loon Helaas, ik zal
zelfs de macht niet hebben, om mij te wreken.
Ik word door iedereen verdacht, meu haat
mij, men veracht, men verstoot my. O, wee
Eensklaps zweeg hy. Op korten afstand
deed zich het geluid van stappen en gekletter
der wapenen hooren.
De Bluuwen gromde hij haastig.
Zijn uitroep was gehoord geworden.
(WORDT VOORTGEZET).