- Donderdag 23 Maart 1897. 5 centiemen per nummer. 329te Jaar 3144.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Kiezing voor de Werkrechtersraad.
UITSLAG.
Katholieken. Socialisten.
Luyckx 1471
Mertens 1415
Blanckaert 2428
Walleze 2419
Kiezingen
voor de Werkrechtersraden.
Over den zelfmoord.
Afschaffing
der rechten op den suiker.
DE DENDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij O. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Cu I que Buum.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnissen op
3# bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad.
Aalst, 24 Maart 1897.
In ons Nr van zondag zullen wij den uitslag per kanton meêdeelen.
Heden staat iets onbetwistbaar vast't is dat de liberalen en
christene demokraten of groene socialisten, als een man,
voorde candidaten der roode socialistische kliek hebben
gestemd.
En dan schreeuwt men van op Chipka moord en brand als men
de christene demokraten verraders heet.
Meer hierover zondag aanstaande.
Te Antwerpen ballotteering tusschen
de katholieke anti-socialiston en de
socialisten. De liberaleu komen aan den
steert. De groene socialisten stemden de
eenen voor de liberalen de anderen voor
de roode socialisten. In het Kanton van
Boom stemden de groenen in meerder
heid voor de rooden.
Te Brugge zegepralen de katholieken.
De groene verraders werkten er met de
roode socialisten meê ten voordeele der
liberalen.
Te S' Nicolaas schitterende zegepraal
der katholieken en Anti-socialisten hier
ook stemden de groenen voor de rooden.
Te Doomijk, de stad waar de reli
giehater Bara zoo lang den bovenzang
heeft gehad, overwinnen de katholieken.
Te Rousselaere triomferen de katho
lieken met groote meerderheid.
Te Temsche schitterende overwinning
der katholieken hier ook werkten de
groene socialisten ten voordeele der roode
aanhangers van Marianne.
Er gaat by na geen dag voorbij, of het
verhaal van d'eene of d'andere zelfmoord
komt ons hert afschrikken, en laat ons
tevens toe de diepte der wonde te peilen
door de goddeloosheid aan d'openbare ze
delijkheid toegebracht trouwens, voor
aleer de mensch de roekeloosheid zoo
ver dreef van God uit zijn hert te durven
HET
wonderlijke avonturen van eenen Zeeman
39'
Terwijl wij op en neer wandelden, Bloeg
Brigstock ons herhaalde malen met een uit-
vorschenden blik gade. Verscheidene vrouwen
bevonden zich op het verdek onder deze zag
ik ook Alice Perry die druk aan het redenee
ren was. Nu en dau scheen het, alsof wij het
onderwerp van het gesprok waren.
Ik vermoed, zegde ik, dat zij denken,
nat wij het ook met elkaar eens geworden
aja en dat wij ons met de anderen op een
eiland zullen gaan vestigen.
Ik zal ze wel uit den droom helpeu
Die ongelukkigen Als gij en ik ze met
Brigstock eu de zijnen aan haar lot overlieten,
wat zon er dan van haar worden
Laat ons over de dingen spreken, zooate
öj zijn en misschien zullen worden.
Misschien zullen worden antwoordde
krwijl ik huur grimlachende aanzag. Wie
ffeet, of Brigstock mij nog niet tot zijn plan
b^keerenin welk geval gij mijne aan-
«teaude zoudt worden, niet waar, Kate
bannen, was de zelfmoord eene bijna on
bekende misdaad.
Wonderbare vooruitgang der rede 1
Zij heoft 't goddelijke misprozen en af
gewezen en zij heeft, door eigen schep
ping, loeringen gevormd die alles behalve
aan te prijzen zijn, vermits deze leerin
gen den mensch, om zoo te zeggen, ver
dierlijken en hem heel dikwerf tot den
zelfmoord besluiten.
De katholieke godsdienst, met 't oog
op een beter leven hierboven, raadt ons
steeds aan de twee groote beproevingen
van ons strijdend leven, te weten de voor-
en tegenspoed, met eene gelijke stand
vastigheid te verdragen.
't Socalismus integendeel, wiens bij
zonderste strekking is d'hoop aan eer
ander leven geheel en al uit onzen boezem
te rukken, leert den zwakken mensch alle
zijue driften en wellusten in te volgen en
te voldoen. Geniet van 't leven, zoo wordt
er ons toegeroepen, baadt u in alle slag
van zinsgenot en ontziet geene middelen
noch hinderpalen om het u aan te schaffen.
Helaas 1 de rampspoed, de wanhoop zien
wij verrijzen ginder aan't uiteinde van
deze braspartijen 't is een bewijs dat de
mensch werkelijk «en onsterfelijk wezen
is, en dat d'aarcf&che vermaken, hoe
groot ook, nimmer onze eindelooze ver
langens zullen kunnen voldoen.
't Is zoo gemakkelijk niet als men het
Gemeenlijk denkt, den mensch te bevre-
igen,gezien zijnen tegen woo rdigen staat.
Immers, door de erfzonde is de mensch
van eenen hoogeren en edeleren staat
vervallen, alhoewel de kennis van onze
eerste en verlorene grootheid ons eenig-
Het zou nog al aardig zijn, op een eiland
opgesloten te zitten met Brigstock en de ove
rige mannen en twaalf keukenmeiden
Zij zweeg weder, ditmaal om eens hartelijk
te lachen over zulk een dwaze gedachte. Brig
stock zag naar ons, en toen hij mijn blik ont
moette, glimlachte hij even.
Kate, zegde ik, gij hebt mij nog niets
van u zelf verteld.
- Wat zou ik daarvan vertellen
Gy zijt hier als eene landverhuister.
Wat zijn nw plannen
Gij weet, dat ik Engeland verlaten heb
om niet van honger om te komen. Ik zal op
dit schip ook wel niet van honger omkomen,
maar wie zal zeggen, wat er gebeuren kan
zegde zij. Misschien wacht mij in Australië
wel een harder lot, dan waaronder ik in En
geland gebogen ging. Maar neen, voegde zij
- hoofdschuddend bij, dat zou niet mogelijk
zyu.
Hebt gij geene vrienden in de kolonie
Geen enkele.
Bezit gij wat geld
Tien pond, antwoordde zij openhartig.
Gij hebt n dus kleederen aangeschaft en
toch nog tien pond overgehouden. Wie heeft
n daaraan geholpen
Niemand.
Waarom hebt gij n niet tot mijn vader
zins is bijgebleven. Edoch, wy reikhal
zen immer om dezen rang te herkrijgen,
en wij kunnen niet nalaten op te staan
tegen alle de hinderhalcn die ons verlan
gens komen dwarsboomen.
Men heeft schoon onze hooveerdij te
vleien door ijdele beloften van onafhan
kelijkheid, nooit zal men er toe komen
de geheime wonde onzes herten te hee-
len. Hoe meer men van de orde en van
de deugd afwijkt, hoe meer onze ziele-
angst toeneemt. Wij hebben den gods
dienst en zijne aanmoedigende inspraken
van ons afgestooten, wij hebben onze
heiligste plichten verloochend, wij heb
ben de banden die ons aan de samenle
ving hechtten moedwillig afgerukt, wij
zijn door iedereen verlaten te midden de
wereld. Ziedaar de geschiedenis van een
aanhanger der valsehe socialistische lee
ringen de zelfmoord zal 't einde dezer
geschiedenis zijn
Voor- en tegenspoed op deze wereld
vervelen daaromtrent gelijkelijk deze die
de eeuwigheid verwerpt. Men stelt zich
tevreden, of ten minste mon leeft in af
wachting dat zekere hersenschimmige ge
dachten zich zullen verwezenlijken; dan
vermoordt men zich, wanneer men denkt
dat er niets meer te verlangen of te lij
den is.
Zeldzaam dingen om den mensch van
leven afkeerig te maken is 't genoeg
hem aan de bron aller aardsche wellusten
te laten verzadigen. Het duurt geeneu
tijd, hij beeft alle wateren doorzwommen,
de verveling grijpt hem aan cn hij is er
niet ver van, de dood als eene laatste ge
waarwording, of als eene laatste hoop to
aanschouwen.
Zoo gaat het ook in den tegenspoed.
De minste hinderpaal ontstelt den mensch
en slaat hem ter neer.
Hij vergeet dat dit kort weroldsch Ie-'
ven eeue proef is en niet een genot, en
hij gelooft dat hij mag een einde stellen
aan een bestaan dat hem tegensteekt.
Ach 1 ware de godsdienst daar niet om
ons over onze plichten te onderwijzen, om
ons to doen kennen wat wij zijn en tot
wat einde wij hier zijn, wat zou er van
de wereld geworden 1
Welke verhevene godsdienst voorwaar,
deze die ons verwittigt dat er veel is te
weenen, veel te lijden voor ons in dit
ballingschap, maar die er tevens bij
voegt: gelukkig dezen die weenen, geluk
kig dezeu die lijden.
En welke verantwoordelijkheid aan u,
leiders en aanstokers van alle valsehe
leeringen. Zich vrijwillig 't leven ontne
men, 't is eene misdaad en wie is er de
rechtstreeksche schuld van al deze zelf
moorden die steeds aaugroeien, zooniet
gij allen...
De verhooging der rechten op den Buiker.
door de fabrikanten aan de Kamers gevraagd,
en die het Handelsblad als tegeiiBtrijdi"
aan de belangen van landbouw, nijverheid en
verbruik bevecht, heeft woensdag den gena
deslag bekomen.
In een onderhoud dat woensdag M. minis
ter De Smet de Naeyer met de afgeveerdigden
van suikerfabriekauteu en Inndbouwcommis-
sie had, en die de verhooging der rechten
kwamen steunen, heeft de geachte heer mi
nister verklaard, DAT HIJ NOOIT EENE
WET ZOU TEEKENEN VOOR DOEL
HEBBENDE DE RECHTEN OP DEN SUI
KER TE VEItHOOGEN
Dat hij nochtans gereed was om de midde
len te gebruiken om den toestand te verhel
pen door voorloopig 1° den aanslag der fa
brieken een weinig te verhoogen, om de o ver
rechten te verminderen 2" door de betaling
in geld te regelen van het tekort der wettelijke
ontvangst, zonder afschrijving op hunne cre-
dieten-rekening wat hij nochtans slechts
als een plaaster op de wonde aanzag.
Veder stelde hij eene afdoende oplossing
der suikerkwestie voor DE VOLLEDIGE
AFSCHAFFING DER ACCIJNSRECHTEN
OP DEN SUIKER, met toekenning van een
uitgangsrecht van 4 frank per zak, hetwelk
trapsgewijs zou verminderen en ophouden na
10 jaren.
Om het inland8ch verbruik tegen den invoer
van vreemden suiker te beschermen, ZOU
ER EEN VAST INKOMRECHT VAN 5 FR.
PER ZAK GESTELD WORDEN, verhoogd
met het bescherm-uitgangsrecht dat elk land af
tonderlijk aan zijne fabrikanten toekent.
Wij knnnon niet nalaten aan onzen geach-
ten minister onze hulde en dank te brengen,
de oplossing dezer zoo moeilijke kwestie, op
zulke volksgezinde wijze voorgesteld te heb
ben.
Inderdaad, te lang is in ons land door de
overtollig hooge rechten, het verbruik van
dit zoo aangenaam en gezond voedingsmiddel
tegengehouden geworden. Met de afschaffing
der rechten zal de prijs voor het verbruik me'
de helft tot twee derden verminderen en het
volk, zoowel al de rijke en de burger, zal de
suiker als een gemeen voedingsmiddel kunnen
benuttigen.
Geen land méér dan België is beter geschikt
voor het verbruik van suiker, en men kan
zich verwachten aan eene zulkdanige ontwik
keling van nijverheden, die zich zullen gron
den op de afschaffing der rechten, dat zelden
eene afschaffing meer voordeel en baat
het land zal hebben gebracht.
De opofferingen, die dezen afdoenden maat
regel zouden eischen, zouden ruimschoots
vergoed worden door do voordeelen, welke er
zouden uit voortvloeien.
Het is bijna zeker dat de fabrikanten, die
aan M. den minister hun besluit over deze
twee voorstellen nog moeten doen kennen,
niet aarzelen zullen het laatste voorstel de
volledige afschaffing der rechten aan te ne-
"en.
Te meer daar zij in hun verzoekschrift aan
de Kamer van Volksvertegenwoordigers be
weren dat het in voege zijnde stelsel, hun
gewend Het zou hem zeker aangenaam ge
weest zijn, iets van het zijne aan de dochter
van zijn ouden vriend af te staan. En waarom
hebt gij mij niet in uw vertrouwen genomen
Ik kon en zou u zeker geholpen hebben. Ik
heb heel wat geld in Engeland achtergelaten.
Gij zoudt dat te weten gekomen zijn, als gij
aan mij geschreven hadt.
Zij keek naar de zee', ten einde haar gelaat
voor mij te verbergen. Na een kort stil
zwijgen zegde zij Ik weet, dat ik goede
vrienden in uw vader en moeder heb, en een
belangstellend vriend in u.
O ja, dat ben ik zeker
Ik heb geene aanspraken op uwe ouders.
Dat ik de dochter van een oud vriend van
hen beu, geeft mij het recht niet om hen
lastig te vallen.
Als ik hun verteld had, wat ik dacht te
doon, dan zouden zij er my van afgehouden
hebben. Maar wat zou er dan van my gewor
den zijn Ik mag er niet aan denken. Hoe
zouden zij, hoe zoudt gij weten, wat het in
heeft, gouvernante te zijn alhans in Enge
land. Ik zou liever... gouvernantes kunnen in
Australië niet slechter behandeld worden dan
Engeland.
Gij hebt dus wel treurige ervaringen
uw leven opgedaan
Dat heb ik ook. Er zijn twee meisjes op
dit schip, die gouvernante geweest zijn zij
gaan naar Australië met het doel, daar zulk
eene betrekking te krygen. Dat is eróéno
van, dat tengere bleeke meisje met het licht
blonde haar, dat daar alleen staat. Ik heb
dikwijls met haar gesproken, en wij hebben
elkaar onze lotgevallen meegedeeld. Beiden
zijn, evenals ik, weezeu; de eene is de dochter
van een majoor, do andere van een kunst
schilder. Hare ervaringen zijn treuriger dan
de mijne, en zij zegden, dat zij, als zij in
Engeland gebleven waren, zich zonden ver
dronken hebben.
Wat zijn dat voor wezens, zegde ik, die
meisjes het leven zoo onaangenaam maken,
dat zij zich willen verdrinken Zijn dat men-
schen O, als ik ze maar eens voor een dag op
het schip had Maar zijn dat niet meestal
vrouwen Als de verhalen, die de roman
schrijvers samenstellen op waarheid berusten,
dan is de heer dea huizes gewoonlijk geneigd
om de gouvernante met wat al te veel wel
willendheid te behandelen.
De heer des huizes van de laatste fami
lie, waar ik gewoond heb, sneed zelfde boter
hammen en telde de stukjes, die ik at, en als
de dienstmeid ongesteld was, verzocht hjj mij,
steenkolen te geven en de bedden op te ma
ken buiten de les nron.
Zij fronste hare wenkbrauwen, en de tranen
maar eene premie of vergoeding laat van
slechts fr. 2,26 per zak en dat de geachte heer
munster met de afschaffing der rechten eene
premie of vergoeding van 4 fr. per zak aan
biedt.
Men leest in Het Volk de volgende belang
rijke meêdeeling.
De suikerkwestie heeft woensdag namiddag
een grooten stap naar hare oplossing gedaan.
In eene der zalen van het Natiepaleis hebben
de Volksvertegenwoordigers van de land-
bouwgroep een onderhond gehad met afge
veerdigden der suikerfabrikanten. Men Bchijnt
't akkoord op den volgenden bazis
1° Afschaffing der accijnsen op sniker
2° Inkomrecht op de beetwortels, om de
fabrikanten aan te sporen hunne beetea in
land te koopen.
Men verzekert dat M. de minister van
financiën toestemt in het verlies van 6 mil-
lioen, dat de schatkist door dit voorstel zou
ondergaan.
Die oplossing schijnt ons de beste moge
lijk, maar zij is zoo onverhoopt, dat wy er
moeilijk kunnen in gelooven.
Kilometrische reisjesboekjes.
In het blad van den Touring club komt
een artikel voor over eene invoering, die
van groot gewicht zou zijn voor het reizi
gersverkeer, namelyk de kilometrische
reisboekjes.
Waarom, vraagt de schrijver, kan men
niet in eens een getal kilometers vervoer
koopeD, die men dan gebruikt naarmate
men ze noodig heeft, in plaats van ver
plicht te zijn uw kaart te gebruiken,
den dag dat ge 't noodig hebt
En dat is zoo. Ge koopt postzegels, die
voor altijd geldig zyn en 't postwezen
denkt er niet aan u te verplichten den
timber den zelfden dag te gebruiken.
Wat men kan doen voor het vervoer van
brieven, zal men ook wel kunnen voor
menschen.
En de voordeelen van dit stelsel
Die zijn menigvuldig. In dagen van
drukte zou men niet meer aan de win
ketten staan dringen, want ieder zou zijn
aantal kilometers vervoer op voorhand
koopen en recht naar den trein gaan.
Dees stelsel zou ten keerste in het voor
deel van het publiek vallen het reizen
zou goodkooper zijn, maar er zouden
meer menschen reizen. De Staat zal er
niets bij verliezen, de reiziger integendeel
veel bij winnen.
In Frankrijk, Holland, de Vereenigde-
Staten en Zwitserland werkt dit stelsel
ter volledige voldoening van het publiek.
In 1895 verkocht men in Zwitserland
72,794 dergelijke boekjes en in 1896 steeg
het getal tot 87,082.
haar in de oogen by de herinnering
Ons gesprek werd afgebroken door het lui
den van de etensbel. Omstreeks dezen tyd
was de eerste hondenwacht, die van 's namid-
igs vier tot zes ure duurt, bijna ten einde.
Brigstock was reeds lang heengegaan en
stond na hij de deur der kombuis, met de pijp
in den mond met den kok en eenige matrozen
te praten. Zij zagen herhaalde malen mijnen
kant uit, alsof zij over mij spraken. Harding
had het toezicht op het dek. Ik ging n«ffr
hem toe en vroeg
Hoeveel manschappen hebben voor dit
schip geteekend
Achttien, kapitein.
Er zijn nu dertien matrozen aan boord,
zegde ik, en dat is geen groot getal.
Ik heb wel op grooter schepen dan dit
met minder manschappen gevaren, zegde Har
ding.
Had ieder bij het begin van deze reia
een bepaalde taak op het schip te Tolbren-
gen
Ik heb nooit iets anders gedaan dan
het halfdek afschrobben,
(WORDT VOORTGEZET).
