Zondas 2 Mei 1897.
55 centiemen per nummer.
Jaar 5155.
HIT SPOOK DËR ABDIJ,
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Godsdienst
en Socialism.
Slechte trouw.
l
Waarheid en leugen.
w
Een gevoelige kaakslag
5I I I «I DAENS
Pastor te Leeuwbrug.
DE DENDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
Yoor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Cuique suum.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnissen op
3' bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad.
Aalst, 1 Mei 1897.
Een blad dat den moed niet beeft zijne
godsdienstige en wijsgeerige overtuiging
aan zijne lezers meê te deelcn beeft bet
toepet te schrijven
De godsdienst is geen hinderpaal
tegen het socialism.
Dat is opzettelijk gelogen met bet
eenige doelwit een wankelende liberaal te
bedriegen.
De kerel die dat neêr dierf schrijven
weet waarlijk niet wat rond hem omgaat.
Meer dan eens beeft de roode aanlei-
derE. Van der Velde uitgeroepen dat de
grootste dam tegen de uitbreiding van
het socialism de Godsdienst, de Roomsche
Kerk is. Hij wakkerde dan ook zijne ge
zeilen aan hem bij te staan in het bevech
ten van dien vijand.
Wiens bevoegheid moeten wij verkie
zen die van dien onnoozelen schrijvelaar
oldie van den aanleider der Belgis
socialisten
Een fijne menschenkenner, Napeleon
de Eerste heeft gezegd Zonder de
Godsdienst zouden de raenschen zich ver
scheuren voor de schoonste vrouw en
voor de dikste peer.
Hij wilde daardoor beduiden dat zonder
de Godsdienst de menschen om de klein
ste oorzaak elkander het leven ondrage
lijk zouden maken.
Al de goddelooze schrijvers, in oogen-
blikken van rechtzinnigheid, hebben het
zelfde gezegd, zelfs tot Voltaire cn J. J.
Rousseau toe.
't Is in de zegenpraal en de versprei
ding van bet christianism, zegde Cousin,
een Fransche pantheïst aanhanger van
Spinoza, dat ik mijne hoop stel voor de
toekomst der menschheid.
Na de duidelijke lessen der ervaring en
der geschiedenis komt een onbekend
Seusken in Aalst beweren dat degods-
ienst, de katholieke,machteloos is tegen
het socialism.
Het gezond verstand zegt zonneklaar
dat dit manneken liegt.
Eigendom is diefstaf, leeren de socia
listen en de Kerk zegt gij zult niet
stelen.
Weg met het huwelijk, leve de vrije
liefde, luidt de leer der roode partij|; en
de catechismus legt ons de plicht op geen
overspel of onkuischheid te doen.
Hewel, schrij velaar
Te loochenen valt het niet dat er men
schen zijn die naar de leeringen van het
christen geloof niet luisteren. Feitelijk
zijn dat geuzen of socialisten alhoewel zij
soms den naam van christen dragen.
De Fransche socialist P. Leroux heeft
ons gezegd op welke wijze hij collectivist
was geworden.
Hij zegt
Daar er op aarde niets meer is
dan stoffelijke zaken, als stoffelijke goede
ren, als goud- en mesthoopen geef mij
Episode uit den Oorlog in de Vendee.
«CU)»—
34»te VERVOLO.
Laat ons niet over het verledene spre
ken, onderbrak de zeerob. Ik heb u eene
treurige tijding meê te deelen, mejuffrouw.
O, ik vrees u te begrijpeu, antwoordde
het meisje. Mijne goede Perrine en Reuéo.
Z\jn in den Hemel.
Blanche boog het hoofd, en een vloed van
tranen bedekte hare wangen. Een oogenblik
bleef zij in diepe smart verzonken.
Helaas, hernam zij eindelijk, heeft zoo
veel onschuld de beulen niet met medelijden
kunnen vervullen O, die monsters
Eenige minuten later trad Jean Chouan de
grot binnen.
De vijand vroeg mem hem haastig.
Heeft den terugtocht aanvaard. Hij
durfde zich niet wagen in het kreupelhout,
waar wij ons verborgen hielden. Ditmaal zijn
wij wederom gered. Maar zeerob, spreek het
wreede offer....
Is volbracht, mompelde de zeerob met
"bevende stem.
Jean Chouan hief zijne betraande oogen
Un hemel.
mijn aandeel in dit goud, in dien mest
hoop, heeft alle bezield en levend wezen
het recht te zeggen.
Uw aandeel is u gegeven antwoord
het spook der tegenwoordige samenle-
ving.
Dat aandeel is onrechtveerdig, de
verdeeling is slecht gedaan.
Maar gij waart er eertijds wel meê
te vreden
Eertijds was er een God in den
hemel, een paradijs te winnen, eene hel
te vreezen.
Gij hebt mij dien God in den hemel,
dit parydijs ontnomen, ik wil het op deze
aarde.
Dit is logiek en er is geen iota of te
doen.
Onweerlegbaar is het dus dat de Gods
dienst do sterkste dam is tegen het socia
lism en zoolang iemand katholiek is hij
onmogelijk socialist zijn kan.
Die schrijvelaar heeft dus eens te meer
gelogen met opgezetten zin, lijk het een
echten geus betaamt.
Lieve en trouwe lezer van Denderbode
nooit zoudt gij denken dat er in Aalst
2 bladen bestaan die tegen weêr en wind
in, moedwillig de waarheid verdraaien en
aan hunne lezers durven opdisschen dat
wij tegen het rustgeld der oude werklie
den zijn.
Gij, die da verscbillige artikel van Den
derbode hebt gelezen, zult daarover ver
steld staan en u afvragen of het mogelijk
is de kwade trouw verder te drijven.
Wij hebben vrij en vrank onze gedach
ten uit een gezet, het voor en tegen der
vraag doen uitschijnen cn zelfs getracht
de wijze aan te duiden waarop de kwestie
gemakkelijk of ten minste toch op vol
doende wijze kon opgelost worden.
Nooit hebben beide bedoelde bladen
zoo iets gedaan. Ware Donquichotten
hebben zij met woorden geschermd maar
verder hebben zij het nooit gebracht.
Ook zullen hunne eer en roem die zijn
van den held wiens gedrag zij zoo goed
~"'lgen.
M. Daens gaat voort immer uit te ba
zuinen een klein uittreksel uit eene pole
miek waarin wij de handelwijze kent-
schctsen onzer demagogen die met die
vraag hunnen winkel willen doen draaien.
M. Daens mag gerust voortgaan zijne
zaag te spannen wij zullen hem in zijne
kindsche vreugde niet stooren maar
glimlachend en schokschouderend voor
bijgaan en hoofdschuddend zeggen Man
lief, zaag maar op, zoolang 't u lust, onze
lezers kennen ons; zij weten dat wij hunne
belangen verdedigen uit alle onze macht,
uit alle onze krachten.
Is aan de waarheid te kort blijven eene
gewoonte geworden bij M. Daens als het
Denderbode geldt, bij zijnen confrater der
geuzerij is het niet miu.
Wij hebben bewezen dat in het stelsel
dat wij verdedigen de werkman verplicht
Ik verwachte het, sprak hij eenvoudig
Arme kinderen, heden nwe beurt, morgen de
mijne.
XXIII. HET VERTREK.
Verscheidene dagen gingen voorbij, zonder
dat gebeurtenissen van beteekenis voorvielen.
De Blauwen vertoonden zich niet meer in
de omstreken van het bosch van Misdon.
Ternauwernood verschenen zij nu en dan in
de pachthoeven der vallei. De huisgezinnen
dergenen, die zonder wettige oorzaak afwezig
waren, hadden veel te lijden van die bezoe
ken. Om dien staat van zaken te doen ophou
den verrichten de boeren des daags hunnen
gewonen arbeid, om zich des nachts in het
geheim bij hunne aanvoerders te voegen.
Sedert de expeditie der generaals Beauford
en Bouland was Jean Chouan ongerust en
opgewonden. De Place Royalezoo noemde hij
zijne wijkplaats, scheen hem niet veilig ge
noeg meer. Vooral was hij bevreesd voor de
genen, die zich aan zijnen moed hadden toe
vertrouwd.
Mijnheer de Milly's wonde genas spoedig
ondanks de vreugde, welke de dappere jonge
man gevoelde, nu hij zich onophoudelijk in
de nabijheid bevond van Blanche en hare
familie, koesterde hij den vurigen wensch,
zich bij het overschot van het Vendeesch leger
moet worden een deel der stortingen te
doen om bij hom de spaarzucht te ont-
wekken en zijDe wilskracht te prikkelen
door bet aangename gedacht dat het rust
geld dat hij later genieten zal, zijn eigen
werk zal zijn.
Weet gij, lezer, hoe de groote verstau-
den der Vrijheidstaat dat begrepen heb
ben Wij geven bet onder duizend, dat
zoudt gij nooit vinden want daarvoor moet
gij, lijk die heeren, geleerdheid en talent
in pacht hebben
Met voorliefde haalt hij Denderbode
de meening aan van eeneu vreemden
persoon, die verzekert dat het pensioen
n rechtstreeks toegekend aan alle oude
werklieden de persoonlijke werking zou
verlammen en zorgeloosheid en luiaardij
zou loonen.
Daarvoor moot gij van do partij van
't licht zijn om zoo iets te kunnen vinden.
Grootere stommiteit kon er nu toch nooit
uitgekraamd worden.
Zulke dingen zijn weerdig van Dender-
galm en van zijne opstellers. Uit hunnen
koker alleen kon ooit het gedacht komen
de woorden van zijne tegenstrever op
zulke ellendige wijze te verdraaien.
Onze lezers zullen die groote lichten
naar waarde geschat hebben, die zoo
slim zijn zulke gevolgtrekking uit onze
art. over de pensioenen en lijfrentkasscn
at te leiden.
En zeggen als 't u belieft,dat die groote
diep gestudeerde manueu alle eerlijkheid
eu trouw in pacht en leen beweren te
hebben.
Intussnoen heeft Denderbode bet ge
noegen zijne gedachten te zien deelen cn
bespreken in groote dagbladen. Men
wordt meer en meer overtuigd dat de op
lossing der pensioenen langs den weg der
lijfrentkassen te zoeken is eu ook te vin
den. Wij mogen dus afgunstige keffers
laten bassen.
Het groot licht uit de Vrijheidstraat
heeft bij het stervend liberalism nog eens
een keersken willen ontsteken en nog
opsommen wat die groote partij van haat
en dwang voor het welzijn van hel vader
land heeft gedaan.
't Is een onweerlegbaar feit,eeDe onom-
stootelijke daadzaak dat de werklieden
de liberalen den rug keeren. Het ziju
ondankbaren, schreeuwt Dender galm,
want een mensch met edelmoedigere
gevoelens bezield tegenover de werklie
den als M. Bara, het onbetwist opper
hoofd der in stervensnood verkeerende
partij, heeft de zon nooit beschenen.
M. Bara hoeft zooveel gedaan voor het
arbeidende volk. 't Is dank aan hem dat
al de hervormingen op sociaal gebied,
sedert 1886 ingevoerd, wierden gestemd
en bewerkstelligd. Zijne onafmetelijke
liefde voor den armen zwoeger heeft hij
op de klaarblijkoudste wijze daargelegd in
de stemming voor de wet op het toezicht
der mijnen.
M. Bara is de echte type vau het libe
ralism. Naar hem moeten al de geuzen
afgemeten worden.
te voegen, om zijn leven van vermoeienissen
en gevaren weder te beginnen.
Het herstel van den ouden graaf schreed
slechts langzaam voort. Meer nog dan de
lichamelijke smarten had het zedelijk lijden
zijne sporen achtergelaten op het voorhoofd
van den edelman. Tot zijn groote spijt moest
hij nog tal van dagen verre van de partij
woelingen doorbrengen.
Op zekeren morgen verscheen Jean Chouan,
gevolgd door eencn vreemdeling, in de schuil
plaats zijner edele gasten.
De aanvoerder der gevreesde Chouans
bracht ernstig nieuws een nieuwe aanvul
der Blauwen was ophanden.
"Wat denkt gij te doen vroeg M. de la
Meilleraye.
De Place Royale opgeven, antwoordde
de held,
Bij deze woorden vloog M. de Milly over
eind.
Is er dan geen middel om zich tc verde
digen vroeg hij.
Geen enkel.
Maar wij hebben toch wapenen, wij zijn
talrijk genoeg
De Blauwen zijn tienmaal zoo sterk. Er
is niets aan te doen.
Deze eenvoudige woorden bedaarden den
outstuimigen moed van den edohuan. Hij liet
Als men dit alles dan nagaat hoe on
dankbaar zijn de werklieden jegens dat
onbetwistbaar opperhoofd dier partij van
het bet lichtleze baat en dwang.
Het lijstje van Dendergalm is dus on
volledig.
Verscheidene hervormingen die wij de
liberalen danken, komen er niet op. Dat
is jammer want het schoonste is er waar
lijk afgelaten.
Wij zullen in zekere mate de leemte
aanvullen
1° Belasting op de stokerijen, bier,
azijn, tabak. (Wet van 20 Dec. 1851)
2° Belasting op de erfenissen in rechte
"jn
3° Vermeerdering van het oorlogscon-
tigent. (Wet van 1833)
4° De versterkingen van Antwerpen
5° Wet op de inpalmiug der studie
beurzen
6° Wettenbet stemrecht inkrimpende,
7° De wet op de jacht van 18 Februari
1882
8° Het accijnsrecht op het plauteu vau
tabak
9° De inkomende rechten op den koffie;
10° Belasting op de brandverzekeringen.
11" Enz. enz.
Laat ons van hot bouwen der nuttelooze
scholen, van het zendon van bijzondere
commissarissen van de inquisitie tegen
de vrijheid van geweten, van 't schoolcn-
kwes dat groot schandaal, niet gewageu,
dat 7 ju ous te verre leiden. Dendergalm
zal daar wel eens van spreken.
L t is de waarheid.
Hier volgt de leugen.
Iu zijn lijstje van liberale weldaden
schrijft de galachtige Dendergalm
Wet op de arbeiderswoningen, bur
gerlijke vcrpersooulijking der maatschap
pijen met dit doel ingericht.
Bedoelt het groote blad der Vrijheid
straat bierdoor de handelwijze der geu
zerij welke van 1879 tot 1884 zoovele
werkmanshuizec in de personueelo con
tributie sloeg, om de onkosten van den
schandaligen schooloorlog te dekken
Dan kan dit de waarheid zijn want als
dan moesten bijna al de werkmanswonin
gen persotinccle contributie betalen.
Alzoo verstaan dus is dit waar. Maar
bet is eene schandige leugen waaneer dit
eene wet zou bedoelen die het bouwen
van werkmanshuizen zou bevoordeeligen.
Daaraan hebben de menschlevendc geu
zen nooit gedacht.
Die wet werd gestemd den 9 Augusti
1889 onder het katholiek ministerie.
Een groot blad, dat alle nachten van
belang cn grootheid droomt en zoo iets
aan zijne twintig lezers opdischt, is ge
wogen I
Melkerij'. Te Meire is uulaugs
eene samenwerkende melkerij of botcr-
fabriek gesticht geworden en onder be
scherming van den II. Bavo gesteld. Van
hedeu af is er daar eerste klas van boter
te verkrijgen. Men wende zich tot het
Bestuur voor verdere inlichtingen.
het hoofd troosteloos op de borst zakken.
M. de la Meilleraye nam het woord en
i
Zoo de positie niet houdbaar is, moeten
wij ons terugtrekken. Uw bloed kan veel
nuttiger elders vergoten worden.'Wat is uw
plan Jeau Cottereau
Ik ben van zin, voor eenige dagen hulp en
bescherming aan Jambe-d'Argent te vragen.
Wij zullen n volgen.
Onmogelijk, mijnheer de graafJambe
d'Argent's beuden zijn onophoudelijk iu de
weer gij zijt te zwak ora zulk een leven te
kunnen leiden.
Evenwel, mijn vriend....
Ik heb aan u gedacht, mijnheer de graaf;
uwe veiligheid boezemt mij meer belang iu
dan de mijne. Ik heb het verledeu niet verge
ten, dat, zoo de goedheid des koniugs mij
het leven spaarde, ik het te danken heb aan
ven zoon.
Rater Olivier wilde hem onderbreken.
Laat mij 6prekeu, mijn vader, voegde
Jean Chouan erbij. Is het niet billijk, dat ik
er aan denk, mijne schuld af te lossen.
Die schuld hebt gij meer dun eens be
taald.
Ik zou mijn leven voor u willen geven
maar helaas ik heb andere plichten. Alvo-
mij te verwijderen, wil ik u toevertrou-
Arme kinkel
Dio uitroeping kou ik mij niet weèt
houden te doen bij het lezen def rede
voering vau M. Lornud, een liberale
vooruitstrever, iu de Kamerzitting van
een dezer dagen gehouden.
Arme kinkel, zegde ik, die met zooveel
aanmatiging als onbevoegdheid in de
kolommen vau Dendergalm zijue onwe
tendheid bloot legde over hot onzijdig on
derwijs eu die, omdat Denderbode zich de
moeite niet gaf op zijne dwaasheden te
antwoordeu, tot hatelijke en belachelijke
persoonlijkheden overging.
Arme kinkel, hij heeft do straf onder
gaan vau zijue opgeblazen onkunde hij
heeft een gevoelige kaakslag gekregeu
van iemand die iu de partij vau haat eu
dwang leest geuzerij eene der eerste
plaatsen bekleedt.
M. Lorand sprak over het onzijdig on
derwijs en liet zich volgender wijze uit
De onzijdigheid der school heeft nooit
bestaan.
- Ik geloof niet dat hot mogelijk is
eenen mensch te vinden die zich zoover
aan zijne kennissen, aan zijue driften kan
onttrekken ora onzijdig te zijn.
Neen, een onzijdig man, een onzij
dige schoolmeester heeft nooit bestaan.
Dat zijn gevoelige smoutperen in het
aaogezicht van Dendergalm's schrijve
laarken.
Denderbode heeft het bewezen, klaar
en iluidelijk bewezen eene onzijdige
school is eene hersenschim.
In zulke scholen kuunen de katholie
ken geen vertrouwen hebben want daar
kunnen niet anders uit voortbroeien dau
onverschilligen.
Van de onverschilligheid tot de vijand
schap is er slechts een stap cn deze is
ras gedaan.
Op Denderbode's bewijsvoering heeft
het groot licht van het blad uit de Vrij
heidstraat uooit geantwoord. Ziju geest,
reeds zoo bekrompen, was immer bene
veld door het woord onzijdig.
Wij kunnen het gedrag van den kinkel
uit Dendergalm maar niet begrijpeu.
Hij wil onzijdige scholen. Welnu wij
bieden hem meer aan hij kan geuzen
scholen hebben als hij wilt,"'t is tc zeggen,
scholen waar er nooit van God zal worden
gesproken, maar integendeel de stof zal
worden opgehemeldwaar het bestaan
der ziel zal worden doodgezwegen en
waar raeu do kinders leeren zal dat eens
bet lichaam dood, alle leveu beeft op
gehouden.
Eu toch is hij niet voldaan, wat wil hii
meer
Die kinkel is moeilijk om tevreden te
stellen.
W ij herhalen het. De katholieken wil
len in geeuen deele van het onzijdig on
derwijs zij willen dat de luchtkriug der
school christen zij en dat op de banken
der klas de begrippen worden ontwikkeld
welke, iu den schoot der familie, iu het
hert van het kind zijn geprent.
wen aan een oude vriend, iu wien ik allo ver
trouwen stel. Hier is hij, voegde Jean Chouan
erbij, terwijl hij op den vreemdeling wees
bet is een pachter een vriend van hen, die
weeneu, want hij iR zelf ongelukkig zijn oude
vader, zijne eenige doAter zijn gevallen on
der de slagen van een troep ellendelingen.
Het goedig, rechtschapen voorkomen van
Cotteran's vriend boezemde vertrouwen in
De heer de la Meilleraye etak hem de hand
toe eu sprak
Ik dank u, dat gij gastvrijheid wilt ver-
lceuon aan arme vervolgden. Dat is misschien
niet zonder gevaar voor u.
God zal ons beschermen, sprak do heer
eenvoudig.
Wauneer vertrekken wij
Dezen avond nu zonsondergang.
Hierna verwijderden Jean Chouan en zijn
vriend zich.
l)e dag ging voorhij in ernstige gesprekken.
M. do Milly zou Jean Chouan volgen in de
richting van Vité en zich van daar in het
hart van Bretagne werpen, om eeno algemee-
ineenen opstand te beproeven. De avontuur
lijke geest van den jongen man kwam iu ver
zet tegen de werkeloosheid, waartoe hij ge
doemd was. Gelijk zoovele anderen droomde
hij van de vernietiging der anarchie en van
de overwinning van het recht. Hij ging heen
Anscele. de aanleider der roode kliek
in België, heeft de onzijdige scholen ge
kenschetst als broeikassen van socialisten.
Voor Dendergalm kunnen de socialis
ten brave jongens zijn voor ons, katho
lieken, zijn zij onverzoenbare vijanden
welke niets anders beoogen dan do be
staande samenleving het onderste boven
te keeren.
Aan dit properwerk mag en kan het
orgaan der geuzenkliek van Aalst de
hand lecnen maar het is eeno eifoltorou-
achtige dwaasheid de katholieken zulke
fout te willen doen bedrijven.
Hij keere terug naar zijne schelp, de
armtierige kinkel die mot zooveel hoog
moed over bet onderwijs in Dendergalm
dorst schrijven. Hij is bloedend afge-
zweept door eene vriend en leider.
Schoonere belooning voor zijne dwaas
heid kan hij niet verwachten.
Niets blijft verborgen en zoo is het nu
ook gekend, dat jojud Daens, niet alleen
naar Denderleeuw kwam om van Pie-
kens' verkeu to eten, om meeting te
houden, om zijuekiezers te bezoeken en
in de herbergen te laten drinken... maar
bovenal om langs Leeuwbrug van de
stoppels to geraken als de man, binnen
eeu jaar, zonder pensioen zal buiten ge
zet worden.
Leeuwbrug is een zeer bevolkt en dicht
bewooud gehucht op 25 minuten afstand
van het dorp. Dit is genoeg gezegd om te
verstaan dat de inwoners niets zoo zeer
verlangen dan eene kerk voor bun ge
hucht en eeneu pastoor voor hunne kerk.
Het eerste wat meu den weldoener van
het menschdom, zoo de geneverwijven
Daens hier noemden bij zijue optocht in
de herbergen, bet eerste wat men vroeg,
^pg ik, was of hij pastoor van Leeuwbrug
zou willen icorden Men verstaat,
dat de kussens verlaten met 4000 ballen
om als proost in een werkmansgehucht
thuis te komen eerst moet overwogen
worden.
De kapel kon voorloopig dienen des
noods vergroot of herbouwd worden.
Pietje Vuurpijl, de opleider vau Daens
wist iets beter. Zijne nieuwe volkszaal
kou tot kerk geschikt worden. Hij zal
ze schenken met een huis voor pastorij en
het rijtuig op den hoop....
Aan zooveel opoffering was geene
wederstand mogelijk en aejud Daens werd,
in geestdrift vau gene ver en bier, pastoor
van Leeuwbrug uitgeroepenPietje
Vuurpijl als koster nog een stiel die
deze man niet gedaan bad.
Nu de vrienden van den nieuwen pas
toor dio ongetwijfeld den kerkraad zullen
uitmaken cn de beste geloovigen moeten
zijn, hebben de gewoonte des'zondags de
kerk van buiten te bezien en van in de
eene of andere herberg daar omtrent Mis
tc hooren. Zal dit overeenkomeu met de
regels van den christenen volkspastoor?.,
of zullen do regels veranderen
met zoete hoop in het hart. Blanche had hem
Ik bemin u... Ga voort met uwen plicht
te doen als christen en koningsgezinde. Den
dag, waarop Frankrijk vrij den Heer zal
aanroepen, den dag waarop het van Frank»
rijks zonen niet meer zal vlooien, zult gij tot
s terugkeereu
En overstelpt van vreugde had de jonge
edelman geantwoord.
Blanche, dierbaar wezen, ik zal uwer
weerdig terugkomen... Zoo ik echter mocht
suouvelen
Verzet n tegen die sombere gedachten.
Wij moeten alles voorzienZoo ik
niet terugkom, Blanche, laat dan deheriune-
m mij u steeds dierbaar zijn.
De gedachte aan u zal mij niet dan met
het leven verlaten, antwoordde het meisje
aangedaan.
Des avonds verliet men de Place Royale.
Dc graaf drukte M. de Milly aan zijne
borst en zegde hem
De gebeutenissen scheiden ons ander
maal. Laten wij hopen, dat de beproeving
kort van duur zij. Vergeet degenen niet,
die u lief hebben als eeu zoon, als een broe
der. Vaarwel, waarde vriend, of liever tot
irziens
(WORDT VOORTGEZET).
