Donderdag 6 Mei 1897. 5 centiemen per nummer. 52sle Jaar 5136, Vlamingen Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst. I GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM. VADERLAND, TAAL, VRIJHEID. Hoe lang men leeft. Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder jagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week roorde Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving jindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont- fangen zijn ten laste van den schuldenaar. Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31, jn in alle Postkantoren des Land. Cuique auuin. Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnissen op 3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij accoord. Niet opgenomen handschriften wordan niet teruggestuurd. lleeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den uijnsdag en vrijdag in den voormiddag. Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureel© van dit blad. Aalst, 5 Mei 1897. De 25 Juli 1897 zal een dag van rouw ijjnvoor de maagd van Vlaanderen dien dag wordt té Brussel bet standbeeld van den Fransebmau Charles Rogier plechtig onthuld 1 Bij de openbare inschrijving door bet emeentebestuur der hoofdstad in 1885 èopend voor bet oprichten van dat beeld, eeft gansch bet Vlaamscbe volk zich raardiglijk onthouden. Bij de inhuldiging van dat gedenktee- en zal ook geen Vlaming, dien rocmvol- len naam wezenlijk waardig, aanwezig willen zijn geen Vlaamseh Vaderlander ral in welke mate of te welken titel ook, willen bijdragen tot de verheerlijking des aartsvijauds van bet Vlaamsche Volk. Hij zou terecht door zijne verontwaar digde medeburgers met den schandnaam vau landverrader gebrandmerkt worden, de ontaarde Vlaming die, op dien naren dag, zou vergeteu Dat Rogier zijn levenlang, uit al zijne krachten en meer dan wie ook, gewerkt keeft aan de uitroeiing der Vlaamsche taal Dat Rogier in 1832 aan den toenma- ligcn Minister van Justitie schreef: De eenige taal der Belgen moet de Fransche zijn. Ten einde die ceuheid te bekomen, is het noodzakelijk dat AL DE AMBTEN, zoo in de rechterlijke als burgerlijke besturen, en ook in net leger, aan Walen en Luxemburgers toevertrouwd worden, opdat op die wijze de VlamiDg, tijdelijk verstoken van de voordeelen aan die betrekkingen verbonden, worde genoopt de Fransche taal aan te leeren, en men aldus allengs het Germaansche élement (DAT WIL ZEGGEN DE VLAMINGEN) in België ternietige. Dat Rogier, bijgevolg, de voornaam ste bewerker geweest is vau de uitsluitend Fransche inrichting van alle rechtbaukeu en gerechtshoven in het Vlaamsche land en dat het nog vooral aan hem te danken is dat, tot op den dag van heden, de Vlamingen voor het assisenhof van Bra bant en voor alle militaire rechtbanken, als vreemdelingen behandeld en er be schuldigd en veroordeeld worden in eene taal welke zij niet kennen of verstaan Dat Rogier den onvergetelijken Hen- nnn CONSCIENCE uit het Antwerpsch provinciebestuur wegjoeg, omdat deze 3'ne boeken in het Vluamsch, die bela- dijke taal schreef, en dat hij denzelf- den betreurden volksschrijver belette les HET in de Vlaamsche taal te geven aan de kin deren van onzen eersten Koning Dat Rogier, bij middel der handels verdragen met Frankrijk, de nijverheid van dat land zoodanig bevoordeeligde dat de ondergang der weverij in Vlaanderen, daardoor veroorzaakt, de bron werd van de huidige welvaart der Fransche steden Douai, Roobaais en Rijsel, dat de Vlaam sche wevers ons land moesteu verlaten om niet van gebrek te sterven en dat hij, Rogier, in 1848, aan de afgevaardigden der hongerlijdende Vlaamsche werklieden durfde verklaren indien zij verroeren zullen wij er doen opschieten VLAMINGEN De hulde door onze verfranschte poli tieke en bestuurswereld aan den ergsten vervolger der Vlamingen gebracht, zal al die herinneringen voor aller oogen leven diger terugroepen en alle Vlaamsche har ten opnieuw doen bloeden. Den 25 Juli zullen alle Vlamingen gedenken dat die feesten den man gelden die de meeste en grootste hinderpalen gesteld heeft tegen die TAALGELIJKHEID welke zij nog niet hebben kunnen bekomen, ueen zelfs niet mogen- vrageu zonder aan hoon, smaad en beschimping bloot te staan en voor schooiers uitgescholden te worden. Moest het onbegrijpelijk talmen onzer Wetgevende Kamers om in de wet einde lijk de gevraagde GELIJKHEID te schrij ven, tot dat bedenkelijk oogenblik voort duren, dan zou de deelneming der Staats machten aan do aangekondigde onthul ling terecht door het Vlaamsche volk eene terging genoemd worden, tegenover welke wij, iu gemeen overleg met de Vlaamsche hoofdmannen aller gezindheden, de hou ding der Vlamingen nader zouden te be palen hebben. Onder voorbehoud van de gedragslijn welke ons vorder door de om standigheden zal aangetoond worden, zeggen wij U VLAMINGEN Uwe oogen afwendende van de kren kende laatste zegepraal der voortaan machteloozc frahschgeziudheid, zult gij U, dien dag vooral, mot dankbaarheid de diensten herinneren der kloeke vaderlan ders welke de Vlaamsche Grievencom missie van 1850 uitmaakten, de belicha ming van den Vlaamschen taalstrijd te dien ongelukkigen tijde. Bij het nederig graf van den secretaris, tevens de ziel, van die Commissie, den onverschrokken en taaien kamper MichieIj VANDER VOORT, wiens eenvoudig gedenkteekeu op het kerkhof van Sl Joost-ten-Oode iu beschamende schaduw gesteld is door het trotsche praalgraf van den eens zoo mach tigen Franschman, zullen de Vlamingen dienzelfden dag, met de uitdrukking hun ner erkentenis voor de bewezen diensten, Hinderlijke avonturen van eenen Zeeman 45* vervolg. Ik liet Kate uog een oogenblik blijven en liep met haar al pratend over het dek. Ik denk, dat Brigstock niet erg met de aak ingenomen is, zegde zij. Dat doet er niet toe. Ik zal van deze vrouwen goede zeelieden maken, lang voordat wij Kaap Hoorn bereikt hebben. Zou bet niet raadzaam zijn, met Brig- itocken de bemanning oprecht te werk gaan O ja, als ik wist, dat het allen man schappen evenzeer met het eilandplan ernBt is, als dit met Brigstock het geval is. Maar ik wil hen niet tot andere gedachten brengen. Mijn plan is, dit schip met behulp van de Trouwen te behouden en alzoo de held te worden van een der merkweerdigate voor vallen op zee. De mannen zullen hun plan wel niet ten uitvoer brengen. Ik zal ergens wel een eiland voor hen vilden. De meisjes vinden het heel aardig, ma trozen te worden, zegde zij lachende. Maar hoe zult gy zonder de hulp van mannen de seilen hijschen en strijken Neem Alice Perry maar eens Zij zal in een week wel leeren een bovenbramzeil te hanteeren, zegde ik. Ik zal uw schip sturen en uw touwen aansjorren, riep zij uitmaar gij zult mij nooit naar boven krijgen, voegde zij er bij, terwijl zij naar de gezwollen zeilen zag. Tien dogen lang ging alles kalm in zijn werk. lederen morgen en icderen namiddag verzamelden mijne leerlingen zich op het dek, en wisten zij de namen van alle tonwen en zeilen al en verscheidenen wisten deze al te hanteeren. Ik bevond echter, dat niet meer dan zeven geschikt waren aan het roer werk zaam te zijn. Kate deed zich reeds op het bootmans fluitje met een zekere mate van kunst hooren. Zij droeg dit om haren hals en riep de vrou welijke zeelieden geregeld met hare muziek tot de lessen op. Maar noch Brigstock noch Hardiug, noch een der andere manschappen was mij daarbij behulpzaam. Niet dat het de schuld van Brigstock was hij was bereid onderwijs te geven, maar de meisjes wilden niet van hem leeren. Daar ik vreesde, dat als Brigstock aan mijne bevolen gehoorzaamde, mijn geheele plan in duigen zou vallen, verzocht ik hem zich maar geen moeite te geven. Het was geer werk, waartoe ik hem kon noodzaken, en daar ik mij niet aan eene weigering van den kant van Harding wilde blootstellen, nam ik epnvoudig geen nota van zijne onwilligheid. getuigenis afleggen van hunne onwrikbare gehechtheid aan eigen aard en eigen taal. VLAMINGEN Gij allen die het Vaderland liefhebt eu uwe plichten jegens hetzelve begrijpt, laat ons uwen penning geworden, en, den 25 Juli a. s. zullen wij met duizenden, stoetsgewijze, eene reusachtige kroon gaan brengen naar de rustplaats van den kloeken vaderlander VANDERVOORT, en daar plechtig dcu eed vernieuwen, den strijd niet op te gevdja vooraleer al de eischen door de Grieken com missie van 1856 gesteld, teu vollo bevredigd wezeu. Aldus zal de hoon ons door de fransch- gezindeu toegedacht slechts gediend heb ben om ons met nog meer moed en krachtdadigheid te bezielen ter verwe zenlijking onzer spreuk In Vlaanderen Vlaamseh De Taal is gansch het Volk Brussel, 18 April 1897. Namens het Bestuttb De d. d. Schrijver, De Voorzitter Manrits Josson. Em. Cuylits. Men leest soms iu de dagbladen, vau honderdjarige liedeu,en dit lezen boezemt eenieder het gedacht in, om rondom ons de oudste menschen op te tellen. Men sprak overtijd van een paar uit het land van Nimes de vrouw was boven de honderd'jaar oud, bezat nog haar geheel verstandvermogen, draadde hare naald en naaide zonder bril volgens de gewoonte was zij jonger dan haren echtgenoot, die ook vol leven en gezondheid was. Weldra ontdekte men andere eeuwbereikende ouderlingen, en onder hen, die de kroon spande, eu hedendaags nog kloek en ge zond is, is een Turk der Bactriaue die den ouderdom bereikt van honderd en dertig jaar en te Constantinopel woonach tig is. Het getal zijner kinderen, klein kinderen en nakomelingen is overgroot. Zeer belaugryk zijn de gevallen van lauglevendheid die men nog in de oude schriften vindt. De merkweerdigsto staan •in den Bijbel beschreven, maar deze dag- teekenen van de aloude tijdstippen, in dewelke de patriarken 8 en 9 eeuwen leefden. Noë, die den zondvloed over leefde, bereikte den ouderdom van 950 jaar. Is dit geen schoonen ouderdom Na den zondvloed werd het menscben- lcven korter eu korter. Noë's zoon Sem alleeu leefde 600 jaar, en, iu zijn nako melingschap, tot aan Abraham toe, heb ben slechts eenige uitverkorenen 2 of 3 eeuwen bereikt. Abraham stierf iu den ouderdom van 175 jaar eu zijne vrouw Sara bereikte 127. Sedertdien leefden de menschen gelijk heden, zegt de Bijbel, te weten dat de honderdjarigen als eene uitzondering aanzien werden. Hedendaags zijn deze gevallen merk- weerdig. Van tijd tot tijd vermeldt men het afsterven van gemedailleerden van Sc Helena. Er zijn er nog, ja nog veel maar de toekomende eeuw zal er weinig van zien on wauneer de laatste zal ster ven, van wie men zal mogen zeggen dat hij Napoleon op ziju peerd zag, het zal een merkweerdiee gebeurtenis wezen. Men heeft gezegd dat de mensch ge bouwd is om honderd jaar te leven, kon hij aan eene stellige zedelijke en lichame lijke levenswijze onderworpen blijven. Do school van Salerna waarborgde een honderdjarig leven, op de volgende voor waarden eten zonder gansch verzaad te zijn, drinken zonder zijn dorst te laven, alle overdaad van vermoedheid of verma- lijkheid vermijden, het huwelijk eerst iu de jaren van volwassendheid aangaan, met dc kiekens opstaan en slapen gaan, en, ecus per week eene saliesoep eten. Onze tegenwoordige gezondheidsleer be- i veelt de salie niet aan, maar de genees- kundigeu vau Salerna hechtten er veel belang aan zij zeiden in een latijnsch vers waarom zou de meusch sterven als hij salie in zijucu tuin heeft? Dit alles, is wel en zeer wel maar de hoofdzaak om lang te leven is van eene goede maag te hebben, en, als men ze heeft, die niet te bederven. Ongelukkig lijk do verfijning onzer keuken en de noodwendigheden die wij vrijwillig uit vinden vermoeien grootchjks dit hoofdza kelijk deol van onze zinstuigelijke samen stelling, en tot nadeel onzer maag is het dat wij onze zintuigen voldoen. Wij geven onze maag tabak en wijn geest,twee geweldige giften, te verteeren; wij overvullen ze met spijzen en dranken waar zij niet naar verlaagt. De damen bedrukken hare maag iu keurslijven. Diensvolgens moet de maag krank wor den, en, de maag krank alles krank. Er zijn nog andere volkeren, andere rassen dan wij. Zekere leven een natuur leven, oven als de ouderwetsche patriar ken die noch overmaat in drinken, noch maatschappelijke moeilijijheden, noch de kwalen onzer beschaving kenden. Alle landen der aarde ziju bevolkt, en alle zeden zijn verschillig. Nochtans heeft het mcnschenleven na genoeg overal deczelfden duur en hoe minder een volk beschaafd is. hoe vroe ger het oud wordt als bij de Negers on do Malezen. Nergens is de landbouw en de herder stand meer in eer als in China en nog- taus vindt men er minder honderdjarigen Zoo stond het met ons op den tienden dag. Eensklaps hoorde ik mij bij mijnen naam roepen en zag Alice Perry op den trap naar mij kijken. Brigstock, die op de andere zijde van het dek stond, riep uit Ik moet u ver zoeken niet boven te komen, als gij niet ge roepen wordt. Zij gaf hem geen antwoord en ik ging naar haar toe._ Wat is er van uwen dienst vroeg ik. Kapitein, antwoordde zij, er zijn velen van ons, die iu do kajuit wel eens eon woordje met u zouden willen wisselen. Er is tocli niets verkeerds gaande vroeg ik. Wij hebben u iets te zeggen, antwoordde zijwat voor u misschien van het uiterste belang zal wezen. Ik stond dit toe en al spoedig trad een zestal de kajuit binnen. Wie zal het woord doen vroeg Alice Perry, terwijl zjj hare gezellinnen aankeek. Gij zelf niemand kan dit beter doen antwoordde eene van haar. Kapitein, zegde Alice Perry, terwijl zij opstond, wilt gij wat dichter naar mij toeko men, opdat Brigstock ons niet beluistere. Wij meisjes hebben do zaken eens met elkaar be sproken en zijn tot het volgende besluit geko men. Sedert gij ons alles geleerd hebt, gevoe len wij ons in staat het zonder matrozen te doen. Zij zweeg. Ik glimlachte en zegde Nog niet. Er is nog niemand geschikt met slecht weer het roer to besturen en hoe zouden wij het hebben met iu bet want (e klimmen Geef mij maar manskieeren, ik zie niet tegen klimmen op, riep zij op. Zachter, Alice, zachter riep Emma Reed haar toe. Wat is uw besluit nu vroeg ik. Waarom moeten wij naar een gedeelte der wereld gebracht worden, dat niet in onzen weg ligt en tegen onzen wil op dit schip blij ven, terwijl wij zoeken naar een eiland, dat dion Brigstock en de overigen bevalt vroeg Alice Perry. Zachter, Alice, zachter, riep Emma Reed nogmaals uit. Zie eens hier, kapitein zegde Alice ons besluit komt hierop ueêr. Wij wilden de bemanning, als allen beueden te kooi gegaan zijn, opsluiten en gevangen honden. Wat Brigstock aangaat, als er geen voorwendsel is om hem naar beneden te zenden, en gij niet geneigd zijt, de hand aan hem te slaan, dan zullen ik en de andoren hem willen binden en ergens opsluiten. Uw plan, zegde ik, is origineel eu stoutmoedig, maar niet uitvoerbaar. Daar dit zoo is, breng ik mij in eene gevaarlijk» positie door naar u te luisteren. Waarom Het is ons geheim, bracht een der meisjes in hot midden. dan bij ons Dc zoo matige Arabiers van Azië en Afrika leven niet langer dan de EDgelschen en de Franschen de middel bare leeftijd is zelfs grooter bij ons dan bij deze Oostersehe groeneters die nooit eenige wijn of soort van opgogiste dran ken nemen. Willen wij nu opzoekingen maken om de oorzaken dezer outaarding te kennen, die eenieder zoo licht bekent, als ware zij bewezen, wij zullen niets vinden. Vroegertijds, in Griekenland en in Roomen waren de menschen tusschen 70 en 80jaar nog vol kracht. En nogtans, geen dezer wijzen, wier leven als voor beeld aangestipt was, is dezen ouderdom te boven gegaan. Pythagores, de apostel en voorbeeld gever der matigheid, leefde 72 jaar. Plato cu Aristoteles, waren nog zoo oud niet. De alom vermaarde Cato bereikte bij lang den ouderdom niet vau Thiers, Gladsone eu Victor Hugo, die iu de Ro- meinscbe tijden als woudcroudelingen zouden aanzien geweest zijn. Paus Leo XIII en Bismarck zyn reeds zoo oud als de oudsten der vroegere eeu wen. Het is dus waarschijnlijk dat het leven der menschen ten huidigen dage weinig of niets verschilt hij dit van de menschen in den alouden tijd, 't is te zeggen, tot zooverre dat de geschiedenis in den nacht der tijden opklimt, en uitzondering ma kende wegens het tijdvak van den zond vloed. Men kan nog al nauwkeuriglijk den ouderdom van den mensch op zijnen schedel naspeuren. De uitgedolven ge- beenderen der Tamulcs verklaren eenen ouderdom vau 40 tot 80jaar:eu daar geen volk bestaan heeft dat geenen eer bied had voor deu ouderdom, is 't waar schijnlijk dat men de buitengewoon oude lieden met bijzondere zorgvuldigheid zou begraven hebben welnu, had men een of ander boven do honderd jaren ter aarde besteld, wij zouden hem gevonden hebben, daar men de anderen gevonden heeft. Maar niets dergelijks is ontdekt ge worden wij hesluiten dus wat wij hooger zegden de mensch is gebouwd om hon derdjaar te leven, doch is altijd genegen geweest om zijn loven te verkorten. St. Ambrosius Gilde. Lessen over Bieënteelt. Zondag 9 Mei, 4e Les van M. Jan Van Nuffel, te Nieuwerkerken, Male, ten 3 uren namiddag. 2' Les van E. II. Vander Schueren, te Gysegem, ten 10 uren. - Hebbou anderen, behalve de zes, over dit plan gesproken Alle meisjes, aan wie gij onderwijs geeft, ziju er in betrokken. Onderstel eens, dat de mannen opgeslo ten worden, wat dan te doen Wel, gij moest ons dan naar eene plaats brengen die nabij is, waar wij hnlp zonden kunnen krijgen, en ons dan regelrecht naar Australië overbrengen. Van dit plan kan niets komen, zegde ik. Hoe zou ik een schip vol vrouwen kunnen bestureu, terwijl uiemaud in staat is om in bot want te klimmen, in deze zoeün althans Het zal een ander geval zijn als wij in de Stille Znidzee gekomen zijn, nadat gij nog eenige weken onderricht genoten hebt dat is te zeggen, als gij bereid zijt om onder mijne leiding mot leeren voort te gaan. Waarom staat gij het ons toch niet toe vroeg Alice Perry. Moeten wij dan ter wille van juffrouw Cobes eu anderen aldns maar met dit schip rondzwalken Als liet nu nog niet kan, waarom dan later niet, als wij vol leerd zijn Wat het klimmen aangaat, pro beer het maar eens met mij Er is werkelijk geen denken aan, herhaalde ik vastberaden. En nu moeten wij het een of ander voorwendsel bedenken, waarom gij bier geweest zijt. Ik moet met een antwoord hierop aan Brigstock klaar zijn. (WORDT VOORTGEZET).

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Denderbode | 1897 | | pagina 1