Zondag 30? Mei 1897.
3 centiemen per nummer.
S2ste Jaar 3163.
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst.
Onzijdig onderwijs
Schooldwang.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
LIBERALEN
SOCIALISTEN.
DE RING
Een tweede Maquinay.
DE DENDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 3 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Cuique «uuui.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnissen cp
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de adyertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad.
Aalst, 29 Mei 1897.
EN
In Denderbode van 9 mei hebben wij
bewezen dat noodlottiger wijze het libe
ralism tot collectivism voert, dat, volgens
het woord van Vooruit, de socialisten de
eenige logieke liberalen waren.
Het groot orgaan van het licht in Aalst
heeft dat willen loochenen. Die groote
geleerde heeft eene kolom en half van
zijne ellendige arme proza opgevuld om
dat te bestrijden maar hij heeft niet eene
enkele bewijsrede gevonden om te doen
zien dat Denderbode in zijne bewering
ongelijk had.
Wat hij gegeven heeft is een staaltje
van zijnen geest maar als dit schrijvelaar-
ken denkt dat hij geestig is geweest dan
heeft hij deerlijk den bal mis geslagen.
Die arme jongen zit sloot en hij wil ons
artikel in 't bespottelijke brengen maar
och God 1 op welke armtierige wijze I
Wij hebben er waarlijk medelijden meê.
Daar hij onze bewijsvoering niet heeft
aangeraakt, blyft zij pal rechtstaan als
eene onomstootelijke waarheid.
Wii kunnen maar niet hegrijpen waar
om die groote geleerde uit de Vrijheid
straat dit wilt loochenen. Reeds lang
heeft wijlen Anspach, oud-burgemeester
van Brussel,gezegd dat het liberalism het
socialism in zynen schoot draagt. (Le
libéralisme porte le socialisme dans ses
flanes.)
Wat belieft er u, Dendergalm
In April 1895 schreef het groot doctri
nair blad van Antwerpen - Le Précur-
seur - «De Vandervelden, de Denis,
de Picards, de Furnémonts, de Grimards,
de Demblons zijn geen geboren socialis
ten. Het zijn liberalen van eergisteren,
radikalen van gisteren en socialisten van
vandaag. Het zyn revolutionnisten.
Eenigen tijd te voren had een ander
blad van Antwerpen, een geuzengazet
van denzelfden deesem, geschreven.
- Wij gelooven dat in plaats van de
socialisten af te zonderen men ze vast
hechten moet aan den groep der liberale
macht. Tusschen katholieken en libera
len is er een grondig verschil maar tus
schen doctrinair en, progressisten en so
cialisten maar een graad van ontwikke
ling, een min of meer.
Dit ook is het gedacht van M Feron
dat hy met zooveel welsprekendheid in
de Réforme van 1 oogst 1894 ontwik
kelde.
De socialistische werklieden, schreef
hy, houden gemakkelijk huis met de libe
ralen, dat zij liberaal genoemd worden
of niet, dat zy zich soms tegen de libe
ralen keeren zij blijven heel doordrongen
der liberale gedachten. -
Is het dus van wege het groot licht van
Dendergalm waarlijk niet bespottelijk te
durvon zeggen indien zij de kerken
willen afbreken, de godsdienst-vrijheid
VAN DEN
Aartsbisschop BOON EN.
1- VERVOLG.
Inderdaad, eerweerdige Heer antwoord
de de onbekende met eene bevende stem, en
men zag dat hij zich beschaamd gevoelde, zich
met eene zoo verarmde kleeding te moeten
aanbieden.... Och zoo gij wist.... Tranen
en zuchten benamen hem de spraak hij kon
niets meer zeggen.
Bedaar u, vriend, zit neêr, zeide de
eerbiedweerdige priester met zijne gewoone
goedheid, zeg mij zonder omwegen wat n
tot mij heeft geleid
Kendetgij mijne ellende, riep de vreem
deling wanhopig uit, den prelaat te voet val
lende, gij zoudt niet verwonderd zijn dat ik
u kom stooren
Onttroost u niet, sta op, spreek, wat is
•r gaande
Eilaas wanneer men altijd in welstand
heeft geleefd, waaneer men nooit iemand iets
heeft moeten vragen, wanneer in het herte
eergevoel en eigenliefde schuilen, hoe bitter,
hoe hard is het de hand te moeten uitsteken
om onderstand te vragen
Onze armoede is geen schande, wanneer
wij er zei ven de oorzaak niet van zijn, zei
de bisschop.
vernielen zij hebben het van de liberalen
niet geleerd.
Is daar een oogenblik aan te twijfelen
De geuzen hebben den Godsdienst, het
Geloof ondermynd, het bespottelijk ge>
maakt in de oogen van hot volk de ker
ken uitgescholden als tempels van bijge
loof zij hebben zelfs gewenscht de
pastoors en kloosterlingen aan de deur
van het land te mogen zetten (Dender
galm september 1891). Is het dan te ver
wonderen dat het volk een stap verder
wil eo de kerken tot gasthuizen vervor
men) (Vooruit).
Schijnheilig weg vraagt de groote lan
taarn uit Dendergalm nog indien de
socialisten de afschaffing willen van den
eigendom hebben zij het van de liberalen
geleerd t
Ons antwoord is zekerlijk. De geuzerij
van 1789 heeft de kloostergoederen inge
palmd, de bezittingen der verbannen ede
len aangeslagen.
De socialisten volgen dit voorbeeld.
De liberalen hebbe» den eigendom ge
schonden door hunne wet op de studie
beurzen.
Geleerde magistraten ontzeggen aan de
kloosters het recht te bezitten en hebben
zelfs merkurialen gemaakt om te bewij
zen dat de Jacobynen van 1793 heel wel
hadden gehandeld.
Een geschiedschrijver Hermann Per-
gameni, hoogleeraar te Brussel, denkt dat
de katholieken in de boet mogen gesla
gen worden alleen omdat zij lyk de geu-
zery niet denken, omdat zy katholiek
zijn en gelooven.
De socialisten even als de geuzerij tas
ten de kloosters, de geestelijken enz aan.
Zij willen den eigendom afschaffen, het
eigendomsrecht vernietigen welke de geu
zerij aan de katholieken had ontzegd.
Vooruit heeft dus honderdmaal gelijk
als hij schrijft dat de socialisten de eenige
logieke liberalen zijn.
Hierop komen wij nog terug.
Tot verheffing komen door on-
s rechtveerdige middelen dat is eene ware
n schande. Dit lezen wij in 't Land van
Aelst van zondag 23 mei 11.
Dat is eene groote waarheid en ook zijn
wij hierover met 7 Land van Aelst nu
toch eens 't accoord geraakt....
Door dit schandalige uitvindsel van een
wijf dat de katholieken van Aalst hadden
uitgekocht voor duizend franks, is «jud
Daens tot kamerlid gekozen geworden, is
hij tot verheffing gekomen.. en door on-
rechtveerdige middelen tot verheffing
komen is eene ware schande, zegt 't Land
van Aelst.
Indien er op een onrechtveerdig mid
del kan gewezen worden, dan is het wel
op het uitvindsel van 't omgekochte wijf,
dus is de verkiezing, de verheffing van
jojud Daens, eene ware schande
Als de heilige man van Cbipka dat an
ders kan uitleggen en aantoonen dat wij
niet 't accoord zijn, 't woord is aan hem
Neen, neen, eerweerdige Heer, ik heb er
geene schuld aan ik heb altijd gewerkt, en
mijne vrouw en kiuders ook. Arme vrouw
Zij is overleden natiën maanden lijdens, die
al mijn geld, al wat ik bezat, hebben uitge
put. Ik zelve ben sedert lang eener hevige
overanderdaagsche koorts ten prooi, die mij
allen arbeid ontzegt. Kortom, ik ben tim
merman mijne vrouw werkte kant. De oud
ste myner kinderen is nog geen twaalf jaar
oud, en ik heb er zes. Oordeel nu over dan
ellendigen staat van ons verarmd buisgezin.
Ik ware Uwa Hoogweerdigheid nog niet
komen stooren, bedreigde ons geene nieuwe
ramp.... Aan den eigenaar mijner woonst ben
ik zes maanden huishuur schuldig ik heb
hem, vóór eanige weken, om uitstel gesmeekt,
maar heden heeft hy mij met norschheid toe
geroepen zoo gij mjj morgen om zeven uren
de 8omme van vijftig guldig niet brengt, zal
ik openbaarlijk uwen huisraad doen verkoo-
pen, en u op straat werpen. In dit uiterste,
beroofd van alle hulpmiddelen, niet wetende
waar ik mij sou wenden, ben ik tot Uwe
Hoogweerdigheid gekomen, daar ik uwe
menschlievendheid kende help my, om de
liefde Gods, of ik ben verloren en onteerd.
Maar, vriend, hernam de Aartsbisschop
er bekommerd, gij hebt toch nabestaanden
en vrienden....
u Ja, die mij in myne ellende hebben ver.
laten, zeide de bedelaar bitsig.
Maar ik kan toch iedereen niet helpen,
Maquinay is de naam van een advokaat
van Verviers die na eenigen tijd kristen
demokraat te zijn geweest naar het socia
listisch leger overging.
Vlaanderen ook heeft zulken droeven
held gevonden in den persoon van M.
Plancquaert, eertijds in ons arrondisse
ment kandidaat der demokraten.
M. Plancquaert, opsteller van 't Recht
zwemt voor goed niet alleen door zijne
handelwijze maar door zijne leerstelsels
in socialistische waters.
In Gent bij Vooruit is een jubelkreet
opgestegen. Die kreet is de venordeeling
van M. Plancquaert.
Denderbode heeft meer dan eens aan
getoond dat de demokraten vau de soort
van priester Daens in de kaart speelden
der roode omwentelingspartij door het
ophitsen van den boer tegen den eigenaar
en van den werkman tegen den patroon.
Het overmatige beloven kan ook niets
anders dan gunstig werken voor de vol-
;elingen der Fransche Jacobijncu. In-
terdaad, wanneer het volk bermerken zal
dat de vervulling dier beloften naar de
Grieksche kalenden zijn verzonden, zal
het de demokraten den rug keeren en
hulp en troost zoeken bij het roode jan
hagel. Door het toedoen der demokraten
zal het de katholieken aanzien als vijanden
vermits dezen al de hevigste achteruit
kruipers en volkshators wekelijks door
hunne bladeu worden uitgescholden op
hatelijke en leugenachtige wijze
Dat was een eerste stap. M. Planc
quaert heeft den tweeden gedaan welke
noodlottig op den eersten volgen moest.
Hij verdedigt het echt kollectivism, als
hij schrijft
Van den oogenblik dat het werkge-
reedschap het zij grond voor den
landbouwer, werkhuis of gereedschap
voor den nijverheidswerkman ont-
snapt aan de handen van den werkman,
dan staat de ellende voor zijn deur,
voorafgegaan van den woeker. De so-
ciale kwestie gaat meer en meer ver
ward geraken, naarmate men langer
wacht om den weg op te gaan waardoor
de werkende klas in bezit moet worden
gesteld van het arbeidsgereedschap.
Dan eerst zal de woeker uitgeroeid
zijn. -
Zulke taal mag Vooruit voeren, maar
een kristen demokraat nooit.
Het eenige besluit dat uit die woorden
te trekken valt is deze do sociale kwes
tie mag niet als opgelost aanzien worden
zoolang de werkman geen eigenaar is der
werktuigen, in ander woorden, de mijn
aan de mijnwerkers.
Dat is echt kollectivism.
Dat M. Plancquaert betracht eens de
werklieden deelgenoot te zien in het bezit
der werktuigen, dat zou er door kunnen,
maar in dio samentrekking de eenige op
lossing zoeken der sociale kwestie dat is
te sterk, dat is socialism.
Wil M. Plancquaert zijne leerstelsels
in't praktijk brengen door de tusschen-
hemam de prelaat, een uitvluchtsel zoe
kende.
Och hemel, verstoot mij niet, Uwe
Hoogweerdigheid is mijne laatste hoop moet
ik hieruit gaan zonder de bedoelde somme te
bekomen, zoo zal ik voor mijne kinderen niet
meer verschijnen, ik moet sterven....
Sterven, zegt gij, sterven n ripp de pre
laat met eene ontroerende verontwaardiging.
Heeft God den mensch naar zijn evenbeeld
geschapen, omdat deze den middel zou zoeken
om zich van het leven te ontmaken Och
laat zulke gedachten varen. Gij zult immers
wel iemand vinden, die medelijden met uwen
ellendigen staat zal hebben,
Ik heb aan alle deuren geklopt, men heeft
mij weggezonden zonder mij te willen aanhoo-
ren. Eilaas vervoorderde de vreemde zuch
tende, wanneer ik hier kwam smeeken en
bidden, meende ik niet het zelfde lot te moe
ten ondergaan.
Van Laren, fluisterde de Aartsbisschop
met ongeduld in de oor van zijnen sekretaris
ware er toch geen middel....»
«Uwe Hoogwaardigheid weet toch wel dat
er geen geld in hare kas moer iB.
Ik zou nogtans gaarne dezen man helpen.
Is zijn verhaal wel waar? vroeg de jonge
priester met eene zekere wantrouwigheid.
Kan er bedrog schuilen onder zulk bitter
klagen Aanschouw zijne droevige gelaats
trekken. Zou een logonaar zulke indrukma
kende taal kunnen spreken En ik kan hem
komst van den Staat dan zal niet een en
kel socialist afkeuren wat bij daarover
schrijven zal.
Wij stellen dus vastde Somergem-
scbe Breydel wil de gemeenschap der
goederen. Het blijve onverschillig of zijn
kreet zijn zal of niet den grond aan de
landbouwers, de mijn aan de mijnwer
kers, want op dit punt zijn de socialisten
het zelf niet meer eens of te wel dat de
Staat algemeen eigenaar weze der voort-
brengstmjddelen.
Hij volgo Maquinay hij verlooehene
nu den Godsdienst waarin hij is opgevoed;
hij belade Hem zelfs met smaadde
groote stap is gedaan.
Arme PlancquaertGij had veel taleut
't is niet te loochenen maar de
hoogmoed die alles bederft heeft u ten
gronde gericht. Uw val weze een voor
beeld voor uwe kameraden.
De ervaring heeft over de onzydige
scholen uitspraak gedaan. Wat het ge
zond verstand oordeelde is door haar be
krachtigd geworden.
Het onderwijs zonder God is eene
broeikas van socialisten geworden, van
mannen die niets anders droomen dan
onze instellingen te vernielen en onze
samenleving 't onderste boven te keeren.
Triomfantelijk, riep Anseele eens uit
toen hij de vruchten bemerkte der godde-
looze scholen van Gent eu bijzonder der
rationalisten school van St. Amandberg
De onzijdige seholen ziju kweekscholen
van socialisten en collectivisten.
Reeds lang voor hem was dit onderwijs
zelfs door klaarziendeliberalen veroor
deeld.
Een Belgische geus van het zuiverste
water Lebeau had beweerd dat een god-
delooze schoolmeester slechter was dan
de pest.
Niettegenstaande dat hebben wij een
Aalsterseh geuzenorgaan de verdediging
zien nemen van eenen onderwijzer van
Meenen Cappernolle die openbaarlijk de
goddeloosheid aanpredikte en aan de kin
deren zegde dat nooit een God had be-
staau I
Datzelfde blad verdedigt nu nog do
onzijdige scholen
Proper
Denderbode heeft reeds meermalen het
woord van den protestant Guizot, eeu go-
leerde Geschiedschrijver herhaald De
luchtkring der school moet kristen we
zen
Dit woord kan niet genoeg herhaald
worden.
Een andere geleerde wiens bevoegd
heid door de geuzerij zoo dikwijls inge
roepen wordt is niet min uitdrukkelijk.
Wij bedoelen Jules Simon, eeu vrijden
ker, eeu republikeinsch oud-miuister
van onderwijs
Hij schrijft in een artikel La vie con
temporaine
niets geven, niets, zegt gij, zelfs geen zilveren
stuk. Oh ik beu diep te beklagen, n
Er lieer8ckten eenige oogenblikken stilzwij
gendheid in de eetkamer, gedurende welke de
eerbiedwaardige prelaat in eene nieuwe mij
mering viel.
Eensklaps vielen zijne blikken op den her
derlijken ring, dien hij aan den vinger had.
Ik ben gered, mompelde hij bij zich zei
ven, een ongelukkige zal voor de eerste
maal van hier niet gaan zonder troost beko
men te hebben.'
Mijn vriend, zeide hij, opstaande ou go-
heel opgebeurd, hoeveel hebt gij noodig om
uit uwe moeielijke gesteltenis te geraken
Vijftig gulden, antwoordde spoedig de
bedelaar, bemerkende dat deze vriendelijke
vraag eene gunstige oplossing zou bevatten.
Van Laren, zeide de Aartsbisschop stil
aan zijnen sekretaris, dien hij in den hoek van
de kamer had getrokken, en den ring aange
boden, hier is nog iets, waaraan ik niet
dacht. Loop spoedig bij Beels, den zilversmid
van hier rechtover, verzoek hem u zonder
uitstel de weerde te geven van den kostelijken
amethyst in dezen ring in plaats kan hij er
voor *t oogenblik eenen valschen steen in
steken later koopen wij eenen echten.
Maar, n onderbrak nog eens de jonge
priester, dat ik toch vooral eenige inlich
tingen ging vragen, vooraleer dat ik uwe
orders volbrenge. n
Denkt gij er wel aan, Van Laren, met
Geeft ons scholen van den Staat die
vrij zijn, waar elkeen den Godsdienst
zijner familie, bet Geloof zijner moeder
wedervindt Geeft ons geene onzijdige
scholen want ze zijn slecht Stelt tegen
over de anarchistische leer noch God,
noch Meester I de monschelijke leer
God, Vaderland, Vrijheid.
Zoo besluit Jules Simon.
Zekerlijk heeft de Fransehman niet
altijd zoo gedacht. Met zijne grijze haren
is hem eerst de wijsheid gekomen.
Hij heeft de uitslagen der onzijdige
school gezien en dit heeft hem doen na
denken. Het kristen geloof is in Frankrijk
te niet en na mate de Godsdienstzin in het
volk te loor ging daalde ook het zedelijk
peil op schrikbarende wijze.
De echtscheidingen vermeerderden ter
wijl het getal geboorten schrikkelijk ver
minderde bij zooverre dat langs alle kan
ten alarmkreten opstegen.
Gaat het zoo voort het is gedaan met
de toekomst van Frankrijk. Dit heeft
Jules Simon ingezien en hij is edelmoedig
op zijn stappen teruggekeerd hij heeft
het werk der onzijdige scholen veroor
deeld waaraan hij een groot deel zijner
krachten had besteed.
Dit strekke tot les en wij bevelen zijn
gedrag ten zeerste aan de overwegingen
van het Aalsterseh geuzenorgaan wiens
uurwerk onder dit betrek vijftig jaren is
achteruit gebleven.
De snul die in 't Aalsterseh geuzenor
gaan op zulke belachelijke als tegenstrij
dige wijze over den schooldwang schrijft
en die nochtans zooveel verstand beweert
te hebben dat bij aan anderen de les wil
spellen en pensums ogleggcu (sic) heeft
het toepet in oen zijner artikels vooruit te
zetten dat de priesters vau Amerika
plechtig hunnen voorkeur hebben uitge
drukt voor de onzijdige school en dat
de onfeilbare Paus die meening niet
heeft afgekeurd.
Eerst en vooral stellen wij vast dat die
verwaande bol eens te meer zijne gene
genheid heeft keubaar gemaakt voor
onzen katholieken Godsdienst.
Die snul heeft met opzet gelogen of te
wel weet hij niet wat hij schrijft. Gezien
zijne tegenstrijdigheden zouden wij het
laatste gemakkelijk kunnen aannemen.
Het Amerika waarvan die geleerde bol
spreekt zijn wel de Vereenigde Staten.
Nu indien de geestelijkheid zoo plech
tig haren voorkeur voor de ouzijdige
scholen had verklaard hoe komt het dau
dat neven de openbare Staatsscholen er
bijna overal katholieke scholen zijn of
worden opgericht 1
Dat schijnt heel zonderling.
Op die eenvoudige bewering heeft dio
geleerde snul niets gezegd of weet hij niet
wat er in de Vereenigde Staten omgaat
Wat zijne leugenachtige bewering den
zulk een weder en zoo laat, verre van hier
misschien te moeton loopen.... Neen, neen,
doe wat ik u zeg wat is er aan gelegen, dat
op tien maal dat men geeft, men eenen keer
bedrogen zij de negen andere vergoeden
zulks ruim.
De sekretaris liep uit. De Aartsbisschop
ging weder in zijnen zetel rusten, verzocht
den vreemdeling zijn gemak te nemon nevens
hem, eu ondervroeg hem met de grootste
welwillendheid over zijnen rampspoedigen
toestand. Deze maakte hem dan bekend
dat hij Jan Van Ellen heette eu oen klein
huis bewoonde in de nabijheid van O. L. V.
Kerk.
Welhaast kwam Van Laren terug hij na
derde den prelaat, liet eenige goudstukken in
zijne hand glibberen, hem in de oor fluiste
rende
De steen was 80 gulden waard morgen
zal Beels den valschen amethyst in den ring
zetten, n
Zie hier, Van Effen, hiermede kunt gij u
oogenblikkelijk uit den slag trekken, riep
do prelaat, vol blijdschap uit,hiermede kunt
gij in uwe behoeften voorzien, tot dat gij we
der aan het werk geraakt.
Iloo zul ik u over dezen dienst dankbaar
zijn n zeide de timmerman ontroerd, en zich
diep voor den bisschop buigende.
Genoeg, genoeg, leef nu gelijk een ware
kristone, en volbreng uwe plichten van
mensch en vador meer heb ik u niet te zeg-
bodem inslaat zijn de verklaringen der
Bisschoppen. In hunne vergaderingen
hebben zij verklaard dat eeno parochiale
school op ieder dorp even noodzakelyk
is als eene kerk zelf. (C fr m. Coucile
Baltimore tit VI. cap. I.)
Aan de priesters en geloovigen leggen
zij de verplichting op er te stichten en te
onderhouden en aan de geloovigen er
hunne kinderen te zenden. Zij laten
slechts het bijwonen der openbare Staats
scholen toe als er geene katholieke scholen
bestaan.
Wat belieft er u, geleerde kinkel
Wat meer is de katholieken, schryft
burggraaf de Meaux, laten luid hunne
grieven hooren tegen do schoolwetten.
Zekerlijk hebben zij de vrijheid maar de
wet maakt een verschil tusschen hen en
hunne medeburgers. De openbare scholen
worden met het geld van allen betaald
maar zij leveren voor allen dezelfde voor
deden niet op. De katholieken wier ge
weten niet toelaat er hunne kinderen
heen te zenden betalen voor anderen zij
dragen eenen dubbelen last vermits zij,
na de openbare scholen betaald te heb
ben zij nog hunne bijzondere scholen
moeten onderhouden.
Zou men niet zeggen dat wij in I
zijn wanneer wij die grieven lezen
Aartsbisschop Hugues staat aan het
hoofd van die schoolbeweging en indien
do snul uit de Vrijheidsstraat ooit een
letter van dien geleerde kerkvoogd had
gelezen, zou hij nooit de pyramidale
stommiteiton uitgekraamd hebben die hij
nu heeft neergeschreven.
Eu die jonge snul was toch zoo aanma
tigend Hij legde andere pensums op om
op zijtoe dwaasheden te hebben geweigerd
te antwoorden
O wat geuzenverstand 1
In het gedeelte van Amerika waar de
Iudiauen wonen, willen de staatsmannen
dezelfde wetgeving invoeren. Tot hiertoe
wierden in die streken de hulpgelden
onpartijdig verdeeld tusschen üe katho
lieke en de onzijdige Staatsscholen in
verhouding van het getal leerlingen.
Daartegen verzetten de Bisschoppen
en de Missionarissen zich hevig. Wil de
snul zich op de hoogte brengen hij leze
eens: Statistics of Catholic Indian edu
cation and civilisation.
Sedert 1885 gaf de Staatskas jaarlijks
meer dan een millioen dollars uit en in
1889 bereikte het cijfer 1400,000, waar
van 561,950 aan de vrije scholen ging en
de rest aan de Staatsscholen.
Laat dit alles ons niet toe, lieve lezer,
te besluiten dat de arme kinkel de eerste
letter niet weet van de zaak waarover hij
schrijft? Wij zouden hem dit niet ten
kwade duiden had hij niet een zoo aan
matigende toon aangeslagen en anderen
als onwetenden uitgescholden.
Arme kinkel 1
Weefnijverheid.Het congres der
weefnijverheid zal te Gent gehouden wor
den op 6 Juni. Het vakonderwijs zal een
der punten van de dagorde uitmaken.
gen, r> hernam de prelaat met goedheid, an
dere bewijzen van dankbaarheid cisch ik toch
u nietga, en wees Btoeds braaf eu deugd
zaam. n
Van Effen, diep getroffen, liep de kamer
uit.
Zijne Hoogwaardigheid, riep de sekre
taris nit, mag wel zeggen dat deze dag voor
haar niet verloren iB
Van Effen had zijnen toestand met geene
overdrevene kleuren afgeschilderd. Zijne
woonst getuigde vnn eene des te droevere,
des te pijnlijkere armoede, daar men er spo
ren zag van vroeger welzijn. Geen bedelaars
kleed is afschuwelijker dan datgene, welk
van verloren rijkdom getuigt. Is de armoede
van eenen behoeftige, sedert jaren in de el
lende gedompeld, leelijk, veel aanstootelyker
is het verval van een groot huis, van eene
familie, die aan eene gelukkige middelmatig
heid gewoon was.
De ongelukkige vader des huisgezins had
zich gespoed om zonder uitstel zijnen hdis-
meester te voldoen en bad eenige kleine schul
den vereffend. Later was zijne gezondheid ook
allengskenskens gebeterd hij mocht dus ho
pen dat hy door den arbeid zou terug krijgen
hetgeen eenen ongunstigen samenloop van
omstandigheden hem had doen verliezen, toen
een nieuw ongeval, schrikkelijker dan al de
vorige, eeu nieuw ongeluk over zyn hoofd
stortte.
(WOllDT VOORTGEZET.)
