Zondag 27 Juni 1897.
5 centiemen per nummer.
52st* Jaar 7» 171
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Verdwaald 1
St-Lievens-Zotten
Sloot
Aan 't droomen
Landbouwcomice Herzele.
DE DENDERBODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 3 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwilantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Cuïque .num.
Per drukregel. Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00 Vonnissen cV
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord, Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad.
Aalst, 26 Juni 1897.
Dcndcrbode mag zich als ecue eer re
kenen immer de vijanden der katholieken
te hebben bevochten.
Verwondering mocht het opwekken dat
zoo eensklaps Het Land van Aelst de
verdediging der liberalen heeft op zich
genomen. Neen dat mocht het niet als
men de zaak in den grond beschouwt en
er niet oppervlakkig overziet. Sedert de
nieuwe partij in ons Arrondissement is
opgekomen, heeft men zich de oogen
moeten uitkijken om niet alleen in Klokke
Roeland, maar zelfs yi Het Land van
Aelst een enkele aanval te vinden tegen
de geuzerij. De nieuwe mannen hebben
ingezien dat zij noodzakelijker wijze op
de geuzen moesten rekenen en dat zij,
door bevechtieg der liberalen, hunne
vriendschap niet mochten verwerpen en
hunno stemmen afkoeren.
Die sluwe berekening heeft hun ge
dragslijn afgeteekend
Wy mogen, dachten zij, do geuzen niet
bevechten want dan zouden zij voor ons
niet stemmen I Het is waar dat de libe
ralen tegen de Kerk, tegen den Gods
dienstzijn, maar dat doet niets ter zaken.
Op een slibberigen" weg van den af
grond blijven haperen, zie dat gaat niet
en priester Daens is voor goed het bootje
der geuzerij ingestapt en tegenover de
aanvallen van Denderbode hunne verde
diging genomen.
Priester Daens verdedigt de liberalen
in zijn Land van Aelst T De liberalen
durft hij zeggon zijn kristene menschen I
Heeft M. Daens dan niet eens een
werk, een artikel gelezen dat uit de pen
van een geus is gevloeid.
Hoe de liberalen zijn kristeDe men
schen, zy, die onzen Godsdienst op alle
mogelijke wijzen aanvallen zii, aie be
kennen dat, om hem te bevechten alle
middels goed zijn
't Is te kras I Dat gaat over zijn hout I
"Waarom hebben wij geene katholieken
liberalen, vroeg Goulet d'Alviella, een
oud-volksvertegenwoordiger van Brussel
en hij antwoordde zelve
Omdat het niet meer mogelijk is
katholiek in Godsdienst en liberaal in
politiek te zyn.
Want, zegde voorscbootman De Facqz,
het is de vrijmetselarij die de liberalen
gelederd heeft, die hun eene vlag heeft
geschonken, hoofden en aanvoerders en
ook een vechtplan 1
Wij hebben de vrijmetselarij in ons
landeken aan 't werk gezien, wij kennen
zeGod behoude ons van een terug
keer van hun rijk dat nog wat heviger zal
zijn dan van 1879 tot 1884, lyk Bara het
ons over 9 jaar voorstelde.
Dat zijn de geuzen die priester Daens
verdedigthet zyn de mannen die des
middags eenen Bisschop en des avonds
eenen Deken opwreten en verders met
Dendergalm de Paters en Pastoors aan de
grenzen wenschen.
M. Daens gij verdedigt de aartsvijan
den van uwen Godsdienst, van mannen
die uit haat tegen God alleen, bet geloof
uit het hert van het volk willen roeien 1
Leest eens, M. Daens, de Revue de
Belgique van 1870 tot 1880 en gij zult
zien welke kerels gij nu wilt verdedigen
en onder uwe bescherming nemen
(1 4 0 7.)
VERVOLG.
Gevolgd van eene groote menigte, hadden
de moniken, met die zorg gelast, zich naar de
grafplaats begeven. Reeds zelfs hadden zij de
doodkist opgeligt. Doch nauwelijks waren zij
eenige stappen buiten de kerk getreden, of de
doodkist kreeg eene zwaarte, die hen belette
nog eenen tred te doen. Van zulk een wonder
getroffen, ontdeden zic"h demonikken eenen
stond van hunnen last en beraamden daar wat
hjX deswege te doon stond. Eindelijk dacht
de abt eenen middel te hebben ontdekt hij
trad de bare nader, strekte de band ten hemel,
en beloofde plechtig dat men jaarlijks Sl Lie
ven, met groote buide, naar Hautem zou
overvoeren, om er hem eenen nacht in zijne
earsto begraafplaats te laten rusten. Nauwe-
Hij zit sloot, de groote man, de diepe
geleerde die over onderwijs in 't. boter
papier der Vrijheidstraat schreef en die
eens de verwaandheid zoo verre dreei aan
andere straffen op te leggen omdat men
op zijno kolossale onwetendheden niet
antwoordde.
Die groote magister aanzag en behan
delde zijne tegenstrevers als schoolkna
pen.
Na zulke schoone handelwijze viel die
koene denker in hatelijke persoonlijk
heden terwijl hij de artikels van Dender
bode zoo kicsch vond dat hij ze smeek
schriften noemde.
Hoe aardig men toch varen kan
Uit het stilzwijgen van den knappen (f)
verdediger der onzydige scholen trekkeu
wij het besluit dat hij eene slechte zaak
verdedigde.
Een onzijdig ouderwijs is eene ramp
vooreen land. Met den Godsdienst ver
dwijnen ook de zedelijke begrippen want
zij hebbeu hunuen grondsteen verloren.
Reeds lang staat de rationalistische
zedeleer als bankroet aangeteekend. Weo
het volk dat zulken grondsteen voor zijn
nationaal gebouw aannemen zou.
Even als een onzijdig onderwijs is ook
de schooldwang onmogelijk. De Belg be
mint zijne vrijheid en dwang is hem hate
lijk.
Wat meer is, gezien de onverdraag
zaamheid der gnuzerij, zou alle wetsont
werp over den schooldwang onmogelijk
om aan te nemen zijn voor de katho
lieken.
Om dit nieuw juk dragelijk te maken
zou de leerplicht moeten samengaan met
de onbeperkste vrijheid van onderwijs
voor de burgerij, voor het volk.
Ik herhaal het, iedere huisvader heeft
het recht te willen dat zijne kinderen in
zijne gedachten worden opgevoed.
Hoe dit voor de katholieken verwezen
lijken
Met onzijdige scholen lijk gedurende
den schooloorlog van 1879 bestuurd door
onderwijzers komende uit de normaal
scholen van den Staat.
En hier zal men wel zorgen dat al de
meesters geuzen zyn en beeldstormers
Wat geweest is, kan nog gebeuren.
In den grond van hun hert willen de
liberalen van geen kristene scholen. In
een oogenblik van oprechtheid hebben de
toonvoerders het bekend
Het belang der volkeren, schreef
weleer de Flandre libérale, eischt de
sluiting der onderwijsgestichten van de
Broeders Dat zijn heel slechte meesters,
meer bekwaam om de kinderen te ver-
beesteü dan om hun het verstand te
openen.
Wat zou men or dus mede doen
M. Laurent zal het dus zeggen De
Paters zijn de vijanden en wanneer men
voor den vijand staat, schiet men er
°p.
Van vrijheid dus zou er bij de geuzerij
geen spraak kunnen zijn want, zegt voor
noemde schrijver nog do vrijheid zelfs
beperkt, stopt den vijand wapens in de
hand en mijn gedacht is dat men er hem
geene enkele mag laten.
De oplossing der schoulvraag door
Dendergalm aangeboden is dus onmoge
lijk. Dc katholieken hebben met geene
eerlijke tegenstrevers te doen. Wij moe
ten ons steeds voor oogen houden dat
dezo in schijn zoo gematigde Dendergalm,
)as eenige jaren geleden, jubelde om den
)uitschen Kulturkampf en meéhuilde
De paters en pastoors aan de grenzen.
{Dendergalm September 1881.)
lijka was deze belofte uitgesproken of de
doodkUt hernam haar vorig gewicht en liet
dus de monikken toe hunnen weg te vervoor
deren. Zij richtten zich naar Gent en trokken
over de Schelde niet verre van Destelbergen.
In de nabijheid der stad gekomen, zetteden
zij het lichaam neder op eenen heuvel, heden
bekend onder de benaming van Bergbkruis.
Uit de abdij werden de overblijfsels der HH.
Landoald, Landrada en Bavo ontboden, en
met die relikwiën trad men S' Lieven to go-
moet om bem plechtig in te halen. Edoch na
het overvoeren van S' Lievens asscbe werd er
aan de belofte van Erembold niet meer go-
dacht, en het was slechts in 1039 dat men de
praalkas, waar de beenderen des Heiligen in
rusteden nuar Hautem overbracht. Daarna
werd die processie der S' Lievens-Zotten niet
meer onderbroken. Die spotnaam van Zot
werd aan de pelgrims gegeven, omdat deze
zich, onderwege en te Hautem zelf verlustig
den in allerlei poetsen en ongerijmdheden, al
ware dan ook, bij reglemente, alle ongere
geldheid gedurende de bedevaert verboden.
S' Lievens beender kas of fikrtrr in 1165 ver-
Bij toeval is in onze handen een socia
listen bladje gevallen dat te Leuven ver
schijnt onder het hooge beleid van den
grooten Pros Vau Langendonck, bestuur
der der maatschappij de Proletaar en
die aan zijne werklieden 1,80 fr. betaalt.
Laat ons tusschen haakjes zeggen dat die
kerel minstens 5 fr. vraagt om een werk
man toe te laten ordentjes door de wereld
te geraken, om fatsoenlijk televen heeft
hij er 10 noodig.
En dat heerschap betaalt 1,80 fr.
Nu hij is ecus aan 't droomen gegaan
over den toekomststaat I
Zie eens lezer hoe schoon hij is. Jam
mer dat men maar zooveel redens heeft
om to gelooven dat dit nooit waar kan
zijn
Allen zeggen dat is van ons.
Niemand is er de uitgebuite,het slacht
offer van den andere.
De arbeid wordt er in 7 geluk (sic) ver
richt de vruchten van den arbeid wor
den er in 't gelijk genoten.
De arbeid is geen slavernij, maar een
matige inspanning - (Yoor Bebel zal
werken een plezier zijn).
Ieder weet er zijne taak ieder vol
brengt er gaarne en gewillig zijnen plicht;
allen doen hun best om bij te djagen tot
het gemeen welzijn 'tis de toepassing
der heilzame socialistische leus iedor
voor allen allen voor ieder.
De grooten helpen de kleinen de
ouderen onderrichten de jongeren ue
sterken steunen de zwakkende gezonden
verzorgen en troosten de kranken.
Lief en leed wordt er gemeenschappe
lijk gedeeld.
De vreugde vau den eene verhoogt het
geluk van den anderen de smart van
een hunner vindt weerklank in het hart
van al de anderen.
In gelijkheid, eendracht en liefde,
leiden zij dus een gelukkig en gezegend
leven.
Zoo schrijft de Volkswil die hier eene
overgroote pil aan het volk wil doen
slikken. Hij droomt want de samenleving
van zulke volmaakte menschen is en zal
nooit op aarde te vinden zijn.
Wat zal die kerel verbluft staan zien
als hij uit zijnon droom wakker schiet en
de tooneelen nagaat waar socialistische
broeders elkander verscheuren
Alle dagen hoort men van uitsluitingen
in Brussel, Namen, Luik, Verviers ea
overal
Wat hatelijke komedie speelt die pen-
neridder niet met zoo iets te beschrijven
in aanlokkende kleuren wat nooit bestaan
en heeft en bestaan zal en die de huise
lijke twisteu onder de wereldhervormers
op zulke klinkende wijzo weêrleggen.
Het volgende in Vooruit voorgevallen
geeft ons een gedacht van hetgene de
socialistische wereld zijn zal
Een werkman, schoenmaker moest
naar achter gaan de ongelukkige durfde
niet omdat hij anders zijn peil niet zou
hebbeu kunnen afmaken. Tot zelfs de
natuurlijke behoeften kan men daar niet
voldoen door dat slafelyk zweetstelsel.
Dit zijn woorden van Gezel Braeckman
die op zoo prachtige wijze, hij,de zwakke,
door Ansoele, de sterke, is geholpen en
bijgestaan geworden.
Die hemel is onmogelijk. Dikwijls ge
noeg heeft men het beproefd .zelfs in deze
eeuw op ieder gebied van 's menschen
bedrijvigheid heeft men beproevingen ge
daan. Zoowel bet landelijk socialism
naar liet voorbeeld gegeven door gene
raal Brq^eaud als liet nijverheids is
als onmogelijk bewezen door de ervaring.
Hierover meer nog
Zij spelen in de kaart der libera
len. Meer dan eens hebben wij bewe
zen dat de groene socialisten in de kaarten
der geuzen en socialisten spelen.
Meer dan eens hebben Het Laatste
Nieuws a, Dendergalm en meer an
dere gcusche organen het klaar en duide
lijk laten blijken en er hunno vreugde
over getoond.
Nu (is het dc beurt aan do liberale
Bnjgsche Beiaard die over weinige
dagenf 't volgende schreef
In het Recht wordt de Bisschop niet al-
n leen vierkant uitgelachen, maar krijgt hij
n zulke harde eu scherpe woorden naar liet
,i hoofd, dat de lust hem zal ontnomen wor-
don nog naar de roede te grijpen om de
mannen van het Recht te geeselen.
De houding der christene democraten is
H hot klinkend bewijs, dat hot gezag van
bisschoppen en priesters leelijk wankelt-
j) dat do oude eerbied voor hen is verdwenen
n en dat het oogenblik gunstig is voor ous,
M liberalen, om den te lang verwaarloosdéu
ijver tegen het clericalism ijverig te her-
n vatten.
n Van het ongediert der papen verlost ons
vaderland
Is 't klaar genoeg
En 7 Laatste Nieuws, 't orgaan der
vrijdenkers schept er toch zooveel ver
maak ia joicd Daens te hooren uitvallen
op M. Woeste, deu moedigen verdediger
van Kerk en Priesters 1
momd geworden zijnde, schonk Wauter, Bis
schop van Doornik, den Heilige eene nieuwe.
Om die befaamde processie meer luister bij
te zetten, verdeelden zich in den beginne de
pelgrims in maatschappijen. Aldns ontston
den twee broederschappen de eene, samen
gesteld uit inwoners van de stad Gent en van
den omtrek, noemde men de broederschap van
binnen de andere, wier ledea ingezetenen
van Hautem waren of bewoners van den plat
ten lande, droeg den naam van broederschap
van buiten. Deze nieuwsoortige genootschap
pen telden talrijke leden ieder korps had
zijne dekens en verzorgers. De medebroeders
waren gehouden, bij hun afsterven eene gift
aan Sl Lieven te maken. Wat hunne verbin
tenissen betrof, deze waren gansch eenvoudig:
jaarlijks moesteu zij, behoorlijk uitgedoscht,
deu overtocht vau S' Lievenskas vau Gent
naar Hautem en vau Hautem naar Gent ver
gezellen. Later verviel de bepaling over de
betamelijke kleedij in onbruik.
Uit hoofde der groote hitte van het jaarge
tijde verwaarloosden de pelgrims de zorg voor
't welvoegelijke iu hunne klecding. Deze be-
Algemeene vergadering van den Studie- en
Conferentiekring, op 17 Juni 1897.
Op onze laatste algemecne vergadering,
hadden wij het geluk eene aanspraak te
hooren'jvau den heer Adolf Coppens,land
bouwer te Meire, waariu hij uitceudeed
hoe hij, sedert eenige jaren, te werk is
gegaau in 't verbeteren van aardappelen,
alsmede in 't veredelen van graan-, bee-
ton- en rapenzaad.
Om tijd en plaats te winnen zullen wij
hier zoo kort,bondig mogelijk, onder die
vier verschillige opzichten, zijne doen
wijze laten kennen
I. "Verbetering van aardappels.
Als de tijd van inoogsten daar is gaat hij
op 't veld bij zijn volk, ziet goed na waai
de meest belovende hullen staan en naar
mate dc pataters uitgestoken worden,ver
zamelt hij tot plantsel, de schoonste mid
delmatige knollen, uit de beste en ge-
zoudstc struiken. Met op die wijze
plantaardappelen uitte kiezen, is hij erin
gelukt, het eene jaar door het andere,
100 frank meer opbrengst per hectaar te
bekomen.
II. Veredeling van zaaigraan.
Hij kiest op het veld (of thuis, schoot voor
schoof) de schoonste aren van de klock-
ste halmen, bij het uitwry ven dier aren,
verwijdert hij de korrels dio niet groot
genoeg zijn of anderszins niet voldoen,
en met half Augilstus, zaait hij dit graan.
Tegen 20 September daaropvolgende,
heeft hij, nen grond gereed die wel be
mest, vooral met superfosfaat, en daarin
verplant hij ieder struikje op zijn eigen,
in rijen die ongeveer 20 centimeters van
elkaar verwijderd zijn. Op die manier
bekomt hij 't volgend jaar buitengewoon
groote en kloeke halmen, met schoone
aren die dan uitmuntend zaaigraan ver
schaffen. Wilt gij weten, zoo vroeg de
heer Coppens, aan zijne toehoorders,
hoeveel tarwe ik door die zaad verbetering
per dagwand eens bekomen heb Iets
meer als veertien zakken
m. Beetenzaad. Hij zoekt op het
veld de schoonste beeten uit, SDijdt hunne
bladeren 10 cm. af, graufi ze iu bekwa
men grond tot aan den halsin, dekt ze
eerst lichtjes met strooi en laterals het
vriest, met inest. In het voorjaar ontdekt
hij ze langzamerhand en als 't weer goed
genoeg is, plaut hij de besten op rijen
wijd vaneen uit, in nen grond die, gelijk
voor de granen, bijzonder goed met su
perfosfaat bemest en langs alle zijden
wel verlicht is. Hij laai uooi't na deu
superfosfaat goed met aarde te vermen
gen, opdat bij aan de teerdere worteltjes
geene schade toebrengen zou. Later snijdt
hij de kleine zijscheuten uit, nijpt de
kloeke bijtijds in, laat alles volkomen
rijpen en, naarmate er een gedeelte zaad
rijp is, wrijft hij het ter plaats uit, zorg
dragende op den groud iets opou te sprei
den om het beste zaad niet te verliezen.
Met zaad alzoo gekweekt kan men iu
sommige gevallen een dubbelen beeten-
oogst bekomen en, ten micste, toch altijd
een vierde meer opbrengst dan met de
gewone doenwijze.
IV. Rapen.Hiermee gaat hij daar
of omtrent te werk gelijk met de beeten
en bekomt insgelijks zeer voordeelige
uitslagen, zoowel onder opzicht van hoe
danigheid als van hoeveelheid.
Wij moeten hierbij nog voegen dat den
heer Coppens door zijne geestige taal.
eenieders aandacht ten volle boeide en
bij het eindigen zijner aanspraak, vooral
door dezen die hem van nabij kenden,
luidruchtig toegejuicht wierd. Ook moet
ik melden dat die achtbare persoou ecu
ieverige bijwoner is vau voordrachten,
een vurige lezer vau landbouwwerken cu
dat het grooteudeels op de manier is dat
hij er toe gekomen is, zulke merkwaar
dige uitslagen met de boerderij te beha
len. Ware er iemand dio zich gouegeu ge
voelt do vruchten van den heer Coppens
eens te gaan bezichtigen, ze zullen hem
bereidwillig aangewezen worden.
Vooraleer te eindigen nog een woordje.
Een geleerde heeft met veel reden ge
schreven Deze die er zal toe gekomen
zijn, twee graspijlkes te doon groeien
daar waar er voorgaandélijk maar één
stond, zal meer goed aan 't mensch-
dom bewezen hebben dau de machtigste
veroveraar der wereld. Dit bewijst vol
doende, dat voordrachten gelijk deze dio
wij hierboven samenvatteu, allerver-
dienstelijkst zijn.
Mochte den heer A. Coppens, als land
bouwer, als mau vau vooruitgaug, wel
haast vele navolgers vinden
Een. Talloen.
stond slechts nit broek en linnen jas. Geen
ander kleedingstuk er onder. De meeste droe
gen een soort van sluitenden lijfrok gansch
benaaid met ijzeren schijfkens, welke hem
niet weinig bet voorkomen gaf van het Btalen
maliekleed eens ridders. Iets, dat naar een
metalen helm zweemde, dekte hnn het hoofd,
en aan hunne zijde rammelde er een duchtig
zwaard of iets soortelijks. Die krijgsdosch
was verre van hunne uitgelatenheid in te too
rnen hij liet hun toe, uitzinniger en straffe-
loozer ontallijke geweldenarijen te bedrijven.
In den beginne der XV" eeuw werd er een
derde broederschap ingericht, onder deu n:
van Broeders der S' Lievens aalmokskn. Ter
handhaving der openbare orde werd de kas
gewoonlijk gedragen in bijzijn van twee Sche
penen, welke te paard den stoet volgden en
de Ballieuw van Aelst werd door den Abt van
Sl Ilanfs aanzocht om, tijdens de proce;
Hautem met eene voldoende ruiterij te be
zetten.
Niettegenstaande al die wijze voorzorgen,
gaven die overgroote samenkomsten, immer
aanleiding tot alle slach van buitensporighe
den, welke gemeenlijk in dronkeuscbap en
eerlooze baldadigheid hnnne oplossing von
den. Onder godvruchtig voorwendsel, en om
des te vrijer den dievenstiel te kunnen uitoe
fenen, de hoereu uitplunderen, de snoodste
lusten botvieren, sloop in de rij der echte
beêvaartgangers, een volk van alle eer en
zedeu verstoken boeven, bannelingen, land.
loopers, van allen aard en slach.
lteeds had eene wet van Philips van Bour-
gondie. aan allen pelgrim het dragen verbo
den van wapenrokken, wapens of stokken.
Later werden er nog andere maatregelen go-
nomen. Eindelijk vermoeid van de klachten,
dio hem langs alle kanten over de processie
van Hautcm-S'-Lieven toekwameu, schafte ze
Keizer Karei teu jare 1540, na den opstand
der Gentenaren, voor immer af. Omtrent dien
tijd werd de abdij van S' Baafs vernietigd
do relikwiën van S' Lieven met degene van
vele andere Heiligen gingen over aan de kerk
van S1 Jan, sedert de hoofdkerk van Sl Baafs,
en werden eindelijk verniel# en verstrooid iu
de heiligschendende plnnderijen der Kalvi-
nisten, ten jare 1578.
Groene beleiMligingon on
smaad. 7 Recht van Somergein
is boos, erg boos, och laat ons liever zeg
gen, is iu eene duivelsche wgede ontsto
ken over de misbakte der armzalige
groene manifestatie van 13 juni 11.
Ja, 7 Recht spuwt tegen de katholie
ken van Aalst al de gal nit die in eene
lage groene ziel zijn vergaard.
Waarlijk 't zijn de venijnige nitspattin-
geo eener kliek die hare onvermijdelijken
ondergang te gemoet ziet...
Wij willen, tot stichtiug onzer geachte
lezers, hier en daar iets van die belcedi-
gingen en versmadingen uitknippen
De schoelies van Aalst, schrijft 't Recht,
- diegenen met gele handschoenen toebehoo-
n rende tot de eerste burgersfamiliën der
n stad. Met hun laag beestachtig voorhoofd,
- waarop de brutaliteit te lezen staat, met
n hun bleek dweepersgezicht, dat niet eens
n verlicht is door een straal ken verstand
Ti Drooge vruchten van Universiteit en
n Jesuïten Collegies, kerels, die heter hunne
schulden zouden betalen, mannekens die
n hot katje in den donker nijpen en die onder
n zedelijk peil zooceel waard zijn ah de lijfrid-
den van zekere schepsels die door hen goed ge-
77 kend zijn, in een noord, .mannen van kaher-
n does en konkelfoes, n enz enz.
Ziedaar een staaltje, geachte lezers,
van do kieschc taal der groenen.
Het art is geteekend V. V. van
Kortrijk - maar dc woorden kaberdoes en
konkelfoes verraden den verachtelijlreu
beleediger. Die woorden worden te Kort
rijk niet gebruikt. Te Aalst werd het ar
tikel geschreven en dat door een helu der
Chipkakliek.
In een tweede schrijven, ook onbe
twistbaar uit Aalst ingezonden, worden
wij, katholieken niet min beleedigd, ver
smaad en gelasterd maar nog boveudien
met chantange bedreigd. Onze vrouwen
en dochters worden ook niet gespaard.
Eenige regels knippen wij er uit om
onze geëerde lezers eens te laten oordee-
len hoe woedend de groenep tqch zijn
over hunne misbakte
Onze pen beeft in onze hand van de be-
n geerte eenige der gemeene rijke behouders
n van Aalst volgens natuur af te schilde-
n ren. Wat zou men al niet kunnen schrijven
van zekere politieke kopstukken van Aalst?
n Wat al droeve geschiedenissen zou men
Ti niet kunnen aanhalen van eenige dier rijke
schreeuwers Om te zeggen gelijk hot is er
stonden reeds eenige geschiedeniskeus op
ons bladje geschreven. Wij hebben ze dit maats
n nog uilgeschrabt De dag zal toch wel eens
n komen dat wij ons niet meer zullen inhnu-
n den en dan zal er niet alleenlijk spraak
n zijn van wijven zooals die van don Póle
n Nord van Brussel, maar van nog zekere
juffers van Aalst er bij.
Waarom dat uitgesteld Waarom de
behouders vau Aalst niet in eens en voor
goed verpletterd onder de algemeene ver
achting Waarom dat niet gedaan,
de groene zegepraal zou immers, iu 1898,
verzekerd zijn?
Maar kom kom het artikel Is 't werk
vau deu zelfden verachtelijken lafaard
die hier, sedert 1893, wekelijks aau zijne
beleedigendo en lasterende zinspelingen
lacht geeft.
Past op, man, die heerkens met mager
uitgemergeld wezen zouden u soms wel
eens rekeningen kunnen vragen... En
dan
Op zaterdag 27 Juni 1467 werd de onde
abdij van S' Baafs, waarvan nog heden eenige
belangrijke overschotten bestaan, omzet met
eene tallooze menigte, die uit alle de binnen-
eu buitenwijken der stad er was heengesneld.
De oplettende en onverduldige houding dier
wachtende scharen, deed ligt vermoeden dat
daar iets buitengewoons te gebeuren stond,
hetgene haar vuu geen gering belang zon
Tegen alle gewoonte, was de poort der abdij
gesloten gebleven. Aan den dorpel, gerang
schikt volgens hnnne waardigheid, verheiden
de Dekens en Verzorgers dor twee broeder
schappen van S' Lieven, de Schepenen, gelast
om don stoet te vergezellen, ou meer dan drie
honderd personen, allen uit de volksklas, met
witte wissen in de lmud en do kaproeuen op
gesmukt met eenen eiken loovertak. Reeds
lang had dit verbeiden gedunrd ieder brand
de van ongeduld om te vertrekken.
(WORDT VOORTGEZET).
