HOPHANDEL.
Zondag 15 Augusti 1897.
5 centiemen per nummer.
52ste Jaar 3184.
HOPTEELT
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Lijfrentkassen.
St-Lievens-Zotten
OPROEP
Gevaarlijke
redeneering.
Eene nieuweEncykliek.
Vlaamsche Landdag
DE DENDERBODE
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijftin bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Cuique auum.
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00; Vonnissen cv
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dijnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad.
Aalst, 14 Augusti 1897.
Onze lezers zullen zich herinneren dat
Denderbode de moeilijke en ingewikkelde
kwestie der rustgelden voor arme en oude
werklieden langs den weg der lijfrent
kassen heeft gezocht.
In Frankrijk schijnt men de zelfde
baan te willen volgen en een wetsontwerp
is er neergelegd en wordt door eene bij
zondere kommissie onderzocht.
Verscheidene punten verschillen groo-
telüks met de voorgaande inrichting. Wij
willen er eenige aanstippen.
De stortingen worden gedaan met af
stand van het kapitaal. Die wijze van
storten moet natuurlijk het bedrag van
he4 rustgeld vergrootcn maar zal mis
schien het doordringen tot de massa van
het volk vertragen, zelfs beletten. Eenige
gevallen van stortingen zonder goeden
uitslag, die bij de menigte wat gerucht
maken kunnen er toe voeren.
Denderbode ook heeft zulke wiize van
storten verdedigd maar het bepaald op de
eerste 100 fr. door de ouders af te
leggen op het hoofd van ieder hunner
kinderen op tienjarigen leeftijd. Nogtans
bij geval van vroeg afsterven zou dit geld
tot een volgend kind overgaan of in geval
ook als voorbehouden kapitaal aanzien
worden.
De 2d* alinea van het Art. 1 van het
Fransch wetsontwerp geeft aan den werk
man, wanneer hij uit eigen beweging
toestemt zich eene opoffering te getroos
ten om zich eene lijfrente te beleggen,
het recht zijnen baas te dwingen eene
storting te doen zoo groot als diewaarin
hij zelf heeft toegestemd. Wederkeerig is
het den baas, die eene storting doet, toe
gelaten op het loon, van den persoon, die
hij gebruikt, eene storting in te houden
zoo groot als de zijne.
Men ziet dus dat de werkman zijnen
baas dwingen kan zooveel als bij zelf te
storten. Nochtans is er eene grootste
storting bepaald. De baas kan er niet toe
gedwongen worden eene storting te doen
hoogerdan dio, welke zou beantwoorden
aan een jaarloon van 2,400 franken.
Men ziet in Frankrijk zal de storting
vrij blyven. In België telt dit stelsel ook
eenige partijgangers maar het grootste
deel is voor de verplichting weinigen
ook zijn voor de niet- tusschenkomst van
den patroon in de te doene stortingen.
Het voorbeeld van Frankrijk moet hun
reeds aantoonen wat lol hunne gedachten
over dit punt le wachten staat.
Ons xnsziens moet de werkgever ver
plicht worden in de stortingen voor rust
gelden tusschen te komen. Do werkman
immers is een der stichters van zijnen
rijkdom. Daar het een redelijk wezen is
en zijn aandeel in de voortbrengst niet
door het machien kan vervangen worden,
mag men hem niet van kant stellen als
een eenvoudig alem en toestel dat on
bruikbaar is geworden. De gezonde rede
zegt duidelijk dat al de gedano winst niet
te wijten is noch aan het kapitaal noch
aan de bedrijvigheid en behendigheid van
den werkgever, maar voor een deel, hoe
(1 46 7.)
8«'« VERVOLG.
Om tien uren des morgends kondigde het
geschut der groote vestingen de Gentsche vol
keren het naderen van zijnen nieuwen meester
aan. En inderdaad, Hertog Karei had toen al
vroeg het kasteel van Zwijnaarde verlaten om
zich naar Gent te hegeven, gevolgd van al
zijne edelen en ridders, rondom welke de ju
belende menigte der in vrijheid gestolde ban
nelingen zich nu ook had geschaard.
Zoo als het toen meestal bij elke inhuldi
ging plaats greep, trok een talrijke stoet af
gevaardigden, grootendeels gekozen uit wat
de klerizij, het magistraat, de adel en de bur
gerij het hooggefoemdste onder zijne leden
telden, den komenden Hertog te gemoet, om
hem do Btadsleutels te overhandigen ter plaats
genaamd het Kruis van Schreyboom, waar het
armhuis van Hebberecht staat, dat dan ook
een gasthuis was waar zieken en reizenden
noodigen onderhond en verzorging vonden.
Onder die afgeveerdigden bemerkte men do
Schepenen van de Keure en van do Gedeelc,
groot of hoe klein het ook weze, toekomt
aan deu arbeid van den werkman. De
patroon, voor de vorming van zijnen rijk
dom, trekt voordeel uit de voortbren
gingskrachten van den werkman die
rijkdom en dus diens bezitter is verplicht
tegenover den werkman wanneer dezes
voortbrengingskrachten hebben opgehou
den, 't is te zeggen, wanneer hij onbe
kwaam is geworden tot arbeid.
Volgens Art. 2, kunnen de minderja
rigen stortingen doen zonder de toelating
van hunne ouders of voogden en de ge
huwde vrouwen zonder die van hunnen
echtgenoot.
En nu de tusschenkomst van den
Staat
Deze bomt er slechts voor een tiende
in (Art. 3). Volgens de bron, waaraan wij
putten is het niet op te maken of ieder
een van die toelagen zal genietenWij
zouden die liever grooter zien en slechts
aan de behoeftigen zien gaan.
«o»
tot de
Planters en Kooplieden.
O—
Het College van Burgemeester en
Schepenen der Stad Aalst, brengt
ter kennis van de belanghebbenden dat
er 4 PRIJSKAMPEN worden uitgeschre
ven voor de Landbouwers welke van hun
eigen gewas de beste HOP op de Merkt
zullen brengen. De Prijskampen zullen
plaats hebben
1. Op Zaterdag 4 Sep tem. te 10 uren.
2. 18
3. 2 October.
4. 16
Er zullen prijzen verleend worden van
10, 15, 20 fr. op iederen Merktdag voor
eene gezamenlijke waarde van 200 fr.
In het beoordeelen der Hop zal de
Jury rekening houden vau.
1° De rijkheid in lupulin (geelstof) en
geur (reuk) 2° De fraaie kleur
3° De verzorgde pluk 4° Do wijze
waarop zij gedroogd is.
Iederoeu weet dat de groene bel de
rijkste is in lupulin en dat de Carnau
veel armer is dan de andere soorten.
De Hop der landbouwers die hun gewas
drogen by middel van het ijzeren toestel
dat de Hop-Commissie kosteloos toestaat
aan de planters welke hunnen eest wijzi
gen volgens hare inlichtingen, heeft altijd
eeuen fijnen geur en eene fraaie kleur.
De Hop moet zuiver geplukt zijn, zoo
danig dat zij noch lange stelen, noch bla-
ders bevat.
Men kan de Hop bederven door het
drogen
1° Als er rook door do bellen gaat, die
aan de Hop haren fijnen geur ontneemt.
de drio Grootdekens der burgerij, der gilden
en der weversambachten, de Dekens, Gezwo
renen en andere gezellen der onderscheidene
Neeringen der stad, allen rijk nitgodoscht, en
op schoon geharnaste paarden gezeten. In die
omstandigheid was de klerizij aan hare plicht
niet te kort gebleven al wat maar tabberd
en kruin droeg, trok op naar Schreyboom.
De Begijnen der twee Begijnhoven, voorge
gaan van hunne Groot-Juffrouwen, stapten
aan het hoofd van de rei der geestelijken op
deze volgden de reguliere Orden, het kapittel
van S'-Pharaïldis, monikken van Sl-Bavo, de
reguliere klerizij van alle de parochiën en
eindelijk de Bisschop van Dooruijk zelf, die
gemijterd en gestraft, met plechtigen tred
den stoet sloot. Er was echter nog een ander
gedeelte der bevolking, waaronder ettelijke
Magistraten, dat zich niet aan de alonde ge
woonte had willen honden en den Vorst tot
Zwijnaarde zelfs was te gemoet gereden, om
hem meer hnlde te bewijzen en hem van daar
tot nabij de hoofdstad te vergezellen.
De S'-Pieterspoort, nu genaamd de Peter,
selikfoort, was toen zoo verre niet van het
binnenste gedeelte der stad afgelegen zij
was het uiteinde der abdij van S'-Pieter-ten-
velden, terwijl men langs die, welke men
insgelijks nog heden onder de benaming kent
2° Als men de Hop te dik op de droog-
tafel legt, en een groot vuur maakt, zoo-
dat de onderste laag bellen verzengt, ter
wijl de bovenste laag overvloedig zweet.
3° Als men te vroeg solfer brandt vooral
terwijl de Hop zweet. Rook en zwavel
dampen lossen zich op in het vocht, kle
ven aan de schubben en bederven den
geur, de bellen verliezen hunnen glans,
de lupulin wordt bruin, de looistof en de
bars verliezen een deel hunner kostbare
eigenschappen.
Om aan den Prijskamp deel te nemen
moet men ten miuste 100 kilogr. Hop op
de Merkt brengen, welke in ééu of ver
scheidene zakken mag bevat zijn. 300
kilogr. zullen twee loten, 500 kilogr. drie
loten uitmaken, waarmede men naar de
prijzen kan dingen.
Wij denken de Planters te mogen aan
raden, hunne Hop van rijke en geurige
hoedanigheid niet te vermengen, met
deze die arm is in hoedanigheid, want zoo
wij vernemen zullen de Brouwers de beste
bij voorkeur koopen, zelfs aan oenen
boogeren prijs.
Van hedeu af kan men verdere inlich
tingen bekomen bij de Leden der Hop-
Commissie
MM. L. Gheeraerdts, Voorzitter Ba
ron Paul Bcthune F. CumontC. De
Coninck-De WindtPh. De Wolf-van
der NootFr. Monfils Aug. Van der
SchuerenL. Van OverslraetenJ. Rey-
niers, Schrijver.
Gedaan te Aalst, den 5 Augusti 1897.
De Burgemeester
M.-L. Gheeraerdts.
De Secretaris
Ed. Scheerlinckx.
Wij geven aan dit schrijven den titel
van gevaarlijke redeneering n alhoewel
wij er eenen gopasteren naam zouden
kunnen aan geven.
Wij willen enkel hetgeno volgt onder
oogpunt vaD maatschappelijk gevaar be
schouwen en de andere keerzijden in de
schaduw laten.
Terloops moeten wij toch aanstippen
dat zulke taal van wege iemand die zich
zoo liberaal als verdraagzaam, zoo eer
biedvol jegens iedere politieke als gods
dienstige overtuiging zegt, toch heel zon
derling mag heeten.
Vieze eerbied, waarlijk, die zich in
zulke uitdrukkingen lucht geeft.
Nu ter zake.
Dender galm, 't is van dien gemaskerde
dat er spraak is schrijftWij zeggen
de omwenteling (de Fransche omwente-
ling vau 1789 voor de welke Dendergalm
- vol bewondering staat omdat de pries-
ters dan met duizenden vermoord wier-
den) heeft de kloosters afgeschaft. De
Kerk antwoordtdie afschaffing is eene
verdrukking.
Ongelukkiglijk heeft de Staat zijne
gendarmen en de Kerk kan hare heilige
instellingen niet altijd in praktijk stel-
len.
van Kotelpoort, in de abdij stedewaarts, uit
gang had.
Bij het naderen des Hertogen, vingen tal
rijke muziekspelers on pijpors aan op het ge
deelte der S'-Pieterspoort duchtig geluid te
geven.
Toen zang en spel hadden opgehouden,
stapte de Hertog uit den zadel, en mankte
zich bereid om zooveel mogelijk de lange
fransche redevoering, welke meester Matthys
de Grootheere hem in name der abdij ging
voordisschen, gedwee en goedsmoeds te on
derstaan. Deze begon over de groote dougden
van wijlen Hertog Philips uit te wijden, en
nam de gelegenheid te baat, om ter sluiks
hier en elders, op beleefde wijze, zijnen eigen
lof te doen uitblinken. In zijne slotrede voer
hij voort met te zeggen, dat de goede stad
Gent den Hemel innig dankte, daar hij haar
eenen Vorst als Karei van Bourgondië had
geschonken, en dat hij den nieuwen Graaf
van Vlaanderen hartelijk toewenschte hem
eens na zijn leven, hij den Heer zoo wellekom
te zien als hij het toen was voor de brave
poorters der goede hoofdstad.
Na het eindigen van die niet oneindige
preroratie, werd het de beurt van Nikolaas
Bruggeman, den predikheer. Deze trad voor
en smeekte van den Hertog, in naam der in-
Toch houdt zij geene rekening van do
wet, dio do kloosters afschaft, omdat,
volgens haarde wetgever het recht
niet heeft eene inrichting af te schaffen
die de Kerk heeft gesticht.
De wetten benemen mij mijne volko-
mene vrijheid, zegt ze, maar ik besta
ondanks den wetgever, ondanks den
volkswil.De natie heeft mij niets
te zeggen en indien zij mij iets
verbieden wil, zal ik spotten met haar
- verbod, en dit bedrog zal ik godsvrucht
heeten 1
Ziedaar de vrijheid.
Wij onderbreken een oogonblik want
wij zijn ten einde der kolossale dwaashe
den nog niet. Wij doeu het om beleefde
lijk aan Dendergalm te vragen wat wij du
door vrijheid moeten verstaan. Indien hij
deukt dat de vrijheid voor iedereen in
dezelfde mate bestaat, waarom eo met
welke rede weigert hij het recht van be
staan aan de kloosters. Wij hopen dat
onzo tegenstrevers, alhoewel zij erg kwaad
zijn omdat wij ons met hen bezig houden,
daarop toch eens rechtzinnig zullen ant
woorden.
Wij gaan voort
Wij betalen de priesters om de zedo-
leer te verkondigen en zij prediken de
verkrachting van de wet
Laat ons tusschen haakjes zeggen dat
de bezoldiging der priesters niets anders
is dan eene schadevergoeding voor don
roof der Kerkgoederen gepleegd door de
zoo gevierde Fransche omwenteling.
Wij betalen de Kerk om onderdanig
heid aan de wetten aan te leeren, (de wet
moet eerst rdbhtveerdig zijn) en zij ant
woordt Gij wetgevers hebt het recht
niet de kloosters af te schaffen. \Heeft de
wet, volgens Dendergalmwel recht om
dat te doeu eu doet zij het, dan zal ik
handelen alsof uwe wet niet bestond.
Is er iets gemakkelijker
Zoo zou de roover graag de toetten
op den eigendom over 't hoofd willen
zien
Vele punten raakt dit schryven aan.
Wij zijn verplicht er over heen te stap
pen om de aandacht onzer lezers te roe
pen op het gevaarlijke dier redeneering.
Volgens Dendergalm hebben de kloos
ters geen recht van bestaan, omdat de
wet hun dit recht niet heeft geschonken.
Dus is wel de wetgeving de bron vau
allo recht, allo rechtveerdighoid, vau alle
waarheid eu alle leugen.
Moest morgen eene wet hun dit bestaan
gunnen dan zou, wat heden leugen was,
morgen waarheid zijn
Is dit niet belachelyk
Dendergalm spreekt van roovera. Wel
nu er zijn er kleiue eu groote en, lijk het
spreekwoord zegt, de kleine gaac de doos
iu en voor de groote staat Dendergalm in
bewondering. Het sprekendste bewijs
daarvan is do Fransche revolutie die de
Kerk besteelde en de goederen inpalmde.
De redenooriügcn van Dendergalm te
genover de kloosters nemen de socialisten
over jegens den eigendom.
Van waar komt hot eigendomsrecht
Volgens Dendergalm is dit 't produkt
der wetgeving. De wetten hebben dat
recht geschapen en verbieden nu het
stelen.
woners zijner wijke, dat de S'-Pieterspoort,
welke immer des donderdags, sedert het vre-
detraktaat van Gavere moest.gesloten blijven,
op nieuw mocht geopend worden. Hij kreeg
tot antwoord dat men, bij tijd en stond, zijne
smeeking zou onderzoeken. Alsdan, in stee
van den Nederkoutor in te slaan, begaf zich
de Hertog ter plaats, genaamd de Spriet,
naar de abdij van S'-Pieter, langs de O.-L.-
Vrouwstraat, welke schuins in de Kortrijk-
sche8traat uitkomt, terwijl de muziekanten
van de poort in haast naar het Belfort liepen,
om nu weder het foest met beiaardrammelen
te begeleiden.
Sedert Lodewijk van Crecy, hadden de Gra
ven van Vlaanderen de gewoonte aangeno
men, alvorens zij hunne inhuldiging te Gent
deden, er deu eed af te leggen in de abdij van
S'-Pieter.
Dit gebruik bleef in voege tot in deze
latere tijden, en onze Vorsten kwamen het
des te stiptelijker na, daar zij steeds den titel
hadden gevoerd van beschermers der S'-Pie
tersabdij.
Hertog Karei was in rouw gekleed. Zijn
dosch bestond nit een zeer eenvoudig zwart
zyden wambuis en bovenkousen van dezelfde
stof en kleur. Een juweel uit diamanten ge
wrocht, glinsterde aan zijne kaproen, en aan
Is dat rochtvoerdig Ja, zegt Dender
galm, omdat de wet het zegt. Nochtans
zegde de wet dat niet het zou niet meer
rechtveerdig zijn evenals het bestaan dor
kloosters.
Moesten de socialisten nu cods meer
derheid worden dan zullen zij doen wat
de Franschen van 89 hebben gedaan. Zij
zullen wetten maken op den eigendom
om hom in te palmen. Zij zullen den
eigendom afschaffen.
Is dat rechtvcerdig Ja zeker, volgens
Dendergalm, want dat zal wet zijn en
wat wet is, is rechtveerdig en daaraan
moeten wij gehoorzamen.
Is dat niet dwaas Eu nochtans dat is
do loer van Dendergalm. Wij heeten die
taal gevaarlijk en eindigen met onze
lezers de vraag te stellen of de geuzerij
niet waarlijk het socialism in den schoot
draagt
Ter gelegenheid van het eeuwfeest van
den Gelukzaligen Petrus Cauisius, heeft
Z. H. Loo XIII aau de Bisschoppen van
Oostenrijk, Duitschland en Zwitserland
eene encykliek gezonden, waarvan de
lessen ook voor andere landen heilzame
vrucbien zullen dragen.
Do H. Vador herinnert vooreerst dat in
de eeuw, waarin de Gelukzaligen Cauisius
leefde, er evenals in onzen tijd eeu
buitensporige drift naar nieuwighedeu
heerschte, en de verspreiding van zooge
zegde vrijzinnige leeringen het geloof
verzwakte en de zeden bedierf. Dit dub
bel kwaa'd bestreed de Gelukzalige Caui
sius vooral door de stichting van chris-
tene scholen en de uitgaven van gods
dienstige schriften. Diezelfde wapens
moeten thans ook nog gebezigd worden
tegen de vijanden van het geloof.
Om die vijanden te bestrijden, zegt de
Paus, moeteu de katholieke ieveraars,
naar het voorbeeld van den Gelukzaligen
Canisius, zich op de hoogte stellen van
gansch den vooruitgang der kunsten en
wetenschappen. Inderdaad, zoo gaat
de H. Vader voortindien er ooit eeu
tijdstip was, dat aan de wetenschap eu
aan de geleerdheid wapens moest vragen
om het katholiek geloof te verdedigen,
't is voorzeker ons tijdstip, waarin <le
snelle vorderingen in alle de vakken der
beschaving, dikwijls aan de vijanden vau
het christen geloof de gelegenheid geven
om het aan te vallen.
'tZijn dezelfde krachten die men moet
aanwenden om hunnen aanval af te weren
men moet voor hen de vesting bezetten,
hun de wapens ontrukken, waarmee zij
allo verbinding tusschen God en den
mensch trachten te verbreken.
De Paus toont verder dat het geloof,
niet alleen in niets vijandig is aan de
wetenschap, inaar er zelfs de bekroning
van is dat zelfs op de punten dio op het
eerste zicht onvereeuigbaar of tegenstrij
dig schijnen, het geloof zoowel overeen
stemt mot de wetenschap, die zij elkan
der meer en meer kunnen versterken.
Het is vooral in het onderwijs dor
jeugd dat de katholieke gelcordcu de
grootste diensten kunnen bewijzen.
Het onderwijs zóó inrichten, zegt de
Paus, dat elk samentreffen met den gods
den hals droeg hij de eereteeken van het
Gulden Vlies.
Gau8C.il zijn uiterlijk, waar anders iets ruws
en aanstootclijke in voorkwam, ademde de
statig kalme treurigheid als vau eenen man
die, gelaten, het wicht begint te torschen
van een nienw overgekomeno sinnrt. In de
kleeding en houding van hen die zijnen hof
stoet uitmaakten, lag er iets niet min som
bers. Althans bestond zijn gevolg uit de aan
zienlijkste heeren van zijn hof. Mannen, zoo
als de Heeren van Gruthuse, van Huiewijn en.
Ilavorskerke, Thibald Van Nenfchatel, Maar
schalk van Bourgondië, Antoon Rollin, Heer
van Aymeries do Heeren van Creve-Coeur,
Coutay, Bevereu, Vogelzang, en vele anderen
kon men er onder bemerken. Hij ging zich
met moeite eenen doortocht banen to midden
der onafzienbare menigte, welke van wijd en
zijd was toegestroomd, en wier gejubel do
lucht deed wqêrgalinen als ton antwoord aan
de vreugdekreten, die uit de straten, van da
ken en vensters ten hemel stegen. Bij Sl-
Qnentijns kapel gekomen, stapte do Hertog
links af en naderde de groote poort des kloos
ters, waar hij plechtig van Abt en monikken,
allen in het kostelijk kerkgowaod nitgodoscht
outvaugen werd. De Prelaat bood den Vorst
hot wywater aau, bewiorrookto hem, volgens
dienst cr aan ontnomon zij, dat is in de
zielen de kiemen zelf van het schoouc en
het eerlijke bederven, 'tis 't voorberei
den, niet. van verdedigers des vaderlands,
maar van eene smetziekte en een geesel
voor 't menschelijk geslacht. Welke over
weging eens God weggecijferd zou
de jonge lieden aan den plicht kunnen
houden, of er hen toe terugroepen, wan
neer zij zich verwijderd hebben van het
rechte pad der deugd en neerdalen naar
de afgronden dor ondeugd
Ook raadt de H. Vader don katholieken
aan, met de meeste zorg te waken, om
het geloof in de scholen te bewaren. Ilot
is de plicht van allo katholieken de rech
ten der Kerk in de scholen te horstellen
en to verdedigen. Do ouders moeteu daar
om hunne kiudoron naar echt katholieke
sclioleu sturen, en niet naar zoogezegd
onzijdige of gemengde scholen, waar een
onderscheid gemaakt wordt tusschen de
geleerdheid en do godsdienstigheid.
De Paus dringt vooral aan op dit punt,
dat gansch hot ouderwijs moet doordron
gen zijn vau eenen diep godsdionstigen
geest. - Wanneer de godsvrucht in do
jonge zielen diepe wortels zal geschoten
hebben, zoo besluit do encykliek, dan
zal er bijua niet meer te vreezen zijn dat
die zielen door do dwaallccringen over
rompeld of van do deugd afgewend wor
den.
te Audenaarde.
I.
Vooruit klinkt 't Vlaandrcns oordon I
En als 't loeiën van 't orkaan
Stijgt die kreet uit Vlaamsche borsten,
Die den strijd aauvangen dorsten,
Voor 't behoud dor Vlaamsche vaan.
H.
Vooruit, Vlaming immer vooruit
Zulk een moed is helden waard.
G'hebt te weiuig uog gestreden,
Op het strijdperk pas betredeu,
Waar gij zooveel lauwren gaart.
III.
Vooruit, Vlaming spijts den laster,
Dien li werpt de bastaard thans.
Laat uw tale niet verdrukken,
Laat haar onder 't juk niet bukken
Van het zedelooze fransch.
IV.
Vooruit ziet ons oudreu schimmen
Smecken weerwraak voor hun taal.
Vooruit dus, o dappre helden
Gaat uw moed d(.n vijand melden
Eischt uw recht weer van den Waal.
V.
Straks behaalt gij roem en luister,
Op het veld van recht en eer.
En met rood bekreten oogon
Komt weldra de Waal bewogen,
U uw rechten geven weer.
VI.
Allen op naar Audenaarde,
Op deu vijfd' Septemberdag
Niemand mag aldaar ontbreken
't Zij gelijk uit welke streken
Volgen moet gij onze vlag I
OYCKE. Ed. Vandbb Stockt.
oud gebruik, eu liet hem de heilige Evange
liën kussen. Dan overhandigde hij hem een
brokjen van het echte Heilig Kruis, en leidde
hem vervolgens binnen in de abdij en van
daar naar het hooge koor der kerk, waar
Karei op een fluweelen kussen ging knielen
tot dat de mis geëiudigd was, welke er door
den Bisschop van Doornijk werd gecelebreerd.
Aan het offertorium, naderde Karei het au-
taar, en, zoo als het steeds, bij elke inhuldi
ging werd gepleegd, bood de Hertog met
eigen hand aan den prelaat een kostbaar
gouden laken, welk hij als gift der kerk
schonk. Na het eindigen van het H. Misoffer,
ging de nieuwe Graaf godvruchtig op de trap
pen van het altaar knielen, waar de Abt, na
hem de versetten en de collecta voorgelezen
te hebben, hem deze woorden toestuurde, ter
wijl hij hem met den degen omgordde
Neem dit zwaard, machtig Vorst, en
vergeet nimmermeer dat het u werd toever
trouwd om de gerechtigheid en het geloof
uwer voorvaderen te helpen staven.
Dan legde de Vorst de rechterhand op de
11 Schrift, en zwoer eenwig de voorrechten
en vrijheden voor te 6taau van S'-Pietersabdij,
welke eenmaal DB koningen van Frankrijk,
zijne voorzaten, hadden gesticht.
(WORDT VOORTGEZET).
