Donderdag 26 Augusti 1897. 5 centiemen per nummer. 529le Jaar 3187
Vrij onafhankelijk volksgezind orgaan van de Stad en 't Arrondissement Aalst.
MMiRIUIiRMIP
Landbouw.
GODSDIENST, HUISGEZIN, EIGENDOM.
VADERLAND, TAAL, VRIJHEID.
Anarchistische
moorderijen.
Aan de katholieke
Vlamingen.
DE DENDERBODE.
Dit blad verschijnt den Woensdag en Zaterdag van iedere week, onder
dagteekening van den volgenden dag. De prijs ervan is tweemaal ter week
voor de Stad 5 frank; met de Post verzonden 6 frank 's jaars, fr. 3-25 voor zes
maanden; fr. 1-75 voor drij maanden, voorop te betalen. De inschrijving
eindigt met 31 December. De onkosten der kwitantiën door de Post ont
vangen zijn ten laste van den schuldenaar.
Men schrijft in bij C. Van de Putte-Goossens, Korte Zoutstraat, N. 31,
en in alle Postkantoren des Land.
Cuique euun
Per drukregel, Gewone 15 centiemen Reklamen fr. 1,00Vonnissen op
3e bladzijde 50 centiemen. Dikwijls te herhalen bekendmakingen bij
accoord. Niet opgenomen handschriften worden niet teruggestuurd.
Heeren notarissen moeten hunne inzendingen doen, uiterlijk tegen den
dïjnsdag en vrijdag in den voormiddag.
Voor de advertentiën uit vreemde landen zich te wenden ten Bureele
van dit blad.
Aalst, 25 Augusti 1897.
De moordaanslag op M. Canovas,Voor
zitter van het Spaansche ministerie,
vermeerdert 't getal afschuwelijke moor
derijen dezer laatste jaren door de anar
chisten gepleegd.
Met angst vragen alle vredelievende
menschen zich af, wat zal er nog gebeu
ren Bestaan er dan geeno middelen van
beteugeling want de eene afschuwelijke
moord volgt de andere na
't Is uit haat tegen de bestaande maat
schappij dat de armen der anarchisten,
de zonen der socialisten en de kleinzonen
der liberalen, gewapend worden.
In al de landen waar de onbeperkte
vrijheid der drukpers bestaat, keuren de
socialisten den moord door een hunner
zonen op minister Canovas goed
Wij zijn overtuigd, schrijft hetroode
i Hollandsche Hecht voor allen dat
het grootste deel der arbeidersbevol-
king, niet alleen in Spanje, maar over-
al, aan deze daad zullen toejuichen
want als er een was die zoo'n lot ver-
diende dan was het Cavonas, de beul
van Montjuich, de onderdrukker van
Cuba, de tirau der Philippinsche eilan-
den.
En noemen sommigen dat eene laffe
daad, wij meenen dat de man die vrij
i zeker weet dat hij zijne daad zal moeten
boeten met don strop, wel verre van
laf, een held was. Als alle tiranen zoo
gestraft worden, dan zouden zij wel wat
meer op hunne hoede zijn
Canovas was een onmcnsch, en hij
i verdiende het lot van een dollen hond.-
De roode Vooruit schrijft in den
zelfden zin. Die socialisten zijn lijk de
wilde dieren als ze bloed geroken heb
ben, worden ze er dorstig naar gelijk de
tigers en de hyenas I...
't Is eene laffe leugen M. Cavonas als
de beul van Montjuich voor te stellen,
want die zoogezegde folteringen aldaar
zijn slechts door de anarchisten uitgevon
den om hunnen moord te wettigen.
Een gezant of diplomaat van Dene
marken welke het fort van Montjuich
bezocht,verklaart dat de gevangen er goed
behandeld worden.
Maar wie zit er te Montjuich gevangen
Eenige anarchisten die rechtveerdig
veroordeeld werden, medeplichtigen van
de schelmen die voor twee jaren spring-
bommen wierpen in eene processie te
Barcelona en waardoor meer dan honderd
onschuldige wezens, mannen, vrouwen en
kinderen, het leven verloren of voor hun
leven verminkt bleven.
wonderlijke avonturen van eenen Zeeman
60* vervolg.
Hoeveel denkt gij voor u zelf te nemen
Hij scheurde een blad uit een boek het
Bchutblad en zegde toen, na eenige oogen-
blikken nagedacht te hebben
Wij rekenen dat onze behoeften hierop
znllen neerkomen, en hij las De barkas en
een sloep met toebehoorton, landbouwkundige
werktuigen, zooveel als wij verkiezen, klee
deren, overtollige zeilen om daarvan tenten
te maken, matrassen, eene kist met timmer
mansgereedschappen, oone kist met wapens
en ammunitie, de chronometer en de scheeps
klok, een kompas, provisie, enz.
Ik had tijd om na to denken, terwijl Brig-
Btock het papier in den zak Btak. Ik zegde
toen tegen hem, dat ik zijne eischen gematigd
en redelijk vond het zou mij niet kunnen
Bchelen, zegde ik, als zij het schip van eep
en ander beroofden, als zij er maar genoeg in
overlieten om zeventig H tachtig zielen te
kunnen onderhouden tot de aankomst te Svd-
nej maar hoe meer zij namen, des te waar-
En die akelige moordenaars zou men,
volgens de anarchisten eu socialisten,niet
hebben mogen straffen
Dus de min of meer strenge straf die de
bom werpers van Barcelona te Montjuich
ondergaan, is slechts een voorwendsel
voor Angiolillo geweest om zijne wandaad
te plegen en voor do socialisten om ze
goed te keuren en zoo ter navolging op te
wekken.
Doch, wij herhalen het, de ware reden
der misdaad van Angiolillo is do haat
tegen de huidige samenleving die men
wil vernietigen om op hare puinen de
heerschappij van 't barbaarsch geweld to
vestigen
De Vlaamsche Katholieke Landsbond
houdt dit jaar zooals wij reeds aange
kondigd hebben zijnen jaarlijkschen
Zitdag, gevolgd van Landdag, op den
5 September, te Audenaarde.
Des voormiddags om 10 en half uren,
Zitting der afdeelingen; des namiddags
om 2 uren, Stoet, en om 3 uren Landdag.
De groote Vlaamsche feesten van
Eecloo, Her en Antwerpen, mogen ons
niet doen vergeten dat er nog te strijden
en te werken valt
Feesten; onze groote mannen verheer
lijken opperbest I Maar er gaat iets
boven iets is nog uoodiger de strijd
voortzetten luide verkondigen wat er
ons nog moet gegeven worden; eendrach
tig beraadslagen hoe wij het laatste on
recht sullen doen verdwijnen.
Herinnert u, Vlaamsche strijders, dat
de wet Do Vriendt-Coremans nog niet
Herinnert u de kuiperijen welke in den
Senaat de stemming oelet hebben.
Herinnert u, dat allen, of bijna allen,
met volkomen gerustheid, met zekerheid
bijna de stemming hadden verwacht.
Herinnert u ook hoe deerlijk gij bedro
gen werd 1
En neem uwe maatregelen op dat het
niet meer gebeure
Zie; men had u beloofd de wet te stem
men in den loopenden zittyd. Do wetge
vers zijn uiteengegaan en de wet is niet
gestemd
Men begint reeds van uitstel te spreken
tot rond nieuwjaar; dan zal het tot na
nieuwjaar zijn, enz., enz.
Katholieke Vlamingen: naar Aude
naarde, om samen te overwegen hoe gy
beletten kunt, dat men u om den tuin
leide.
Vlaamsche vaders 1
Zie den ellendigen toestand der scho
len in Vlaanderen, o jammer 1 bijzon
derlijk van onze vrije scholen en meisjes-
pensionnaten 1
schijnlijker was het, dat er nasporingen naar
hen zouden gedaan worden, onverschillig of
ik een eed aflegde of niet. Als zij in het rede
lijke bleven, zou er niets over voorvallen.
Hij antwoordde dat hij het daarmee eens
was en dat niet meer zou genomen worden
dan noodig was, om in de eerste behoefte van
zes-en-twintig menschen te voorzien.
- Gij spreekt van zes-en-twintig, zegde ik.
Zullen geen anderen dun uwe aanstaanden a
vergezellen
Wij hebben geen anderen noodig. Ik heb
daarover ook wel eens gedacht maar ande
zonder echtgenootcn zouden aanleiding
tot onaangenaamheden kannen geven. Zijt gij
bereid den eed af te leggen
- Ja, en ik wensch dien in tegenwoordig,
heid van vele getuigen af te loggen.
In den namiddag
Zeer goed.
Hij ging heen. Wacht eens, zegde ik,
het eiland, dat door Buil bedoeld wordt, u
geschikt voorkomt, zult gij dan aan land
gaan
Zoo spoedig mogelijk. Wij houden van
geen talmen.
En als het u niet eens beviel
Dan zullen wy u verzoeken ons zoo
lang aan boord te houden, totdat wij er
▼inden.
Bemerk wel hoe de verfransching daar
heerscht, hoe eeu vreemde geest er de
opvoeding blijft verweekelijken, eu de
nieuwe geslachten ontzenuwen en on
taarden
Naar Audenaarde, om te bevestigen,
dat gij Vlaamsche scholen wilt in Vlaan
deren eu om te beraadslagen hoe gij
Vlaamsche scholen krijgen kunt.
Zie, de vijand grimt en lacht Hij laat
u uwe helden op voetzuilen zetten en
hunnen roem verkondigen Want hij
weet, dat uit dc komende geslachten
niets zal voortgebracht worden, aan die
mannen gelijkende.
Katholieke Vlaamsche studenten, als
gij uwe herten zult lucht gegeven hebben
rond de beelden van Ledeganck en David,
gaat dan in dichte schareu naar Aude
naarde, om daar de handen bijeen te
leggen, en deu heiligen eed te zweereD
Aan Vlaanderen blijven wij trouw, n
Allen, dichters en schrijvers, werkers
en strijders, die Vlaanderen redden wilt
en het wederom groot maken, gedenk dat
een volk sterven moet als de opkomende
geslachten niet groot gekweekt worden
midden eene nationale lucht; wanneer de
taal van dat volk niet klinkt in zyne open
bare vergaderingen, in zijne wetten, in
gansch zijn hooger leven.
Daarom, allen naar den Landdag van
Audenaarde, waar meu degelijk onder
zoeken zal hoe wij zullen krijgen
Vlaamsche scholen.
Een Vlaamsch openbaar leven.
De wollige wikke.
De wollige wikke of Russische wikke
(uiscwi villosawier teelt men sinds lang
aanbevolen heeft en met dewelke meu iu
deze laatste tijden nieuwe proefnemingen
als voederplaat gedaan heeft, is een kost
baar peulgewas dat bijzonder de aandacht
der landbouwers van do zandige streken
verdient. Inderdaad, deze voederplant
vreest noch de droogte,noch hevige koude,
vermits zij heel goed heeft kunnen weêr-
staau aan de hevige vorst van den winter
van 1890-1891.
Deze wikke is één- of tweejarig. Zij
staat vooral gaarne in zandgronden, en
't is waarschijnlijk ten gevolge dezer by-
zonderheid dat men haar ook den naam
van sandwikke gegeven heeft.
De voornaamste verdienste dezer voe
derplant is vooral hierin gelegen dat zij
zeer vroeg is en hard tegen het weder,
alsook omdat zij goede opbrengsten levert:
20,000 a 60,000 kg. groen voeder per
hectaar. Daar nu do wollige wikke drie
of vier weken vroeger is dau de inkar-
lk geloof dat de bemanning nog niet wist
hoe dicht het schip bij de plaats, door Buil
aangewezen was, voordat Brigstock deze tij
ding, na mij verlaten te hebben, aan de an
deren meedeelde.
Toen ik Kate op het dok zag, riop ik haar
en kwam zij haastig naar my toe.
- Waarom moeten wij zoo aanstonds allen
op het dek komen vroeg zij.
Is daar al bevel toe gegeven
Juffrouw Cobes heeft do ronde gedaan
en ons verzocht op het dek te komen, om
tegenwoordig te zijn bij hot afleggen van den
eed aan de bemanning. Zij wilde niet zeggen
waarvoor dit moest dienen. Misschien weet
zy het zelf niet. Wij verkeeren in een gedu
rige vrees.
De manschappen hebben plan mij een
eed te doen afleggen.
U riep zij uit, terwijl zij mij verwon
derd en angstig aanzag.
Maak u maar niet ongerust. Zij wen-
schen... En ik vertelde haar wat do beman
ning van my verlangde.
Weet gij wel dat dat alles is riep zij
uit.
Ja, dat is alles.
Welnu, zogde zij, ik had al vast beslo
ten, dat ik, alsay u wegzonden, met u meê
lou gaan.
naat klaver, kau men met haar dus ook
drie of vier weken eerder beginnen met
groen voeder aan het vee tc geven. Dat is
wel eene kostbare hoedanigheid welke,
ons dunkens, alleen voldoende is onze
landbouwers te doen besluiten, de wollige
wikke onder hare voederplanten te reke
nen. De wollige wikke is daarenboven
een rijk voeder dat wegens zijne voedende
waarde geenszins behoeft ten achter te
staan voorde meeste onzer peulgewassen.
De wollige wikke kan op 't zelfde welk
tijdstip van het jaar gezaaid worden,maar
de proefnemingen bewijzen dat men haar
bij voorkeur ia den herfst moet zaaien.
Talrijke proefnemingen hebben ons be
wezen dat de wollige wikke, vroeg in den
Herfst (einde Augusti of begin van Sep
tember) gezaaid, de grootste opbrengsten
leveren.
De wollige wikke geeft twee of drie
sneden, indien men zorg draagt ze vroeg
te maaien, dat is, wanneer zij zich niet
meer dan tot eene hoogte van 15 oenti-
meters ontwikkeld heeft.
Daar de stam der wollige wikke slap
is, zou zij onder het gewicht van haar
loof bezwijken, zoo men haar geenen
steun verschafte. Het is gewoonlijk de
rogge die geroepen is haar tot stoun te
dienen.
Veelvuldige proefnemingen hebben be
wezen dat de wollige wikke het gaarnste
geëten wordt door het vee, en de grootste
opbrengsten levert wanneer men ze paart
met vroege inkarnaat klaver en rogge.
Wij raden aan te zaaien per hectare
60 kg. wollige wikke, 60 kg. rogge en
15 kg. vroege inkarnaat klaver.
De wollige wikke eischt geenen rijken
bodem zoodra de grond een weinig rijk
is aan phosphoorzuur en potasch, mag
men zeker zijn deze plant te zien geluk
ken. Voor wat de lauderijen betreft die
arm zyn aan deze bestanddeeleu, is het
noodig, indien men eenen overvloedigen
oogst wil bekomen, vóór het zaaien, ge
middeld te gebruiken 600 kg. kaïniet en
600 kg. metaalslakken, per hectaar.
De inzameling vau het zaad moet op de
tweede snede geschieden en niet op de
eerste, daar deze altijd minder zaad en
zaad van geringe hoedanigheid oplevert.
Laat ons, om te eindigen, doen opmer
ken dat de bezaaiing, gedaan op enkel
geëgde eu daarna gerolde stoppelen,
betere uitslagen geeft dan die, welke zou
gedaan worden op oenen vcrschen omge-
ploegden grond. In dit laatste geval loopen
de wortels der inkarnaat klaver, evenals
die der wollige wikke, te zeer gevaar van
blootgelegd te worden gedurende den
winter en de Lente.
15 Augustus 1897.
L. Van Den Bebck,
Landbouw-ingenieur.
En ik zou u geerne meegenomen hebben.
Ja, als zij u weggezonden hadden, zou
ik niet bij de matrozen hebben willen blijven,
maar met u meegegaan zijn.
Tegen vier nren hadden de vrouwen zich
op het dek verzameld aan beide kanten van
deu kaapBtaander, evenals op dien dag, waar
op ik der bemanning den eed afnam. De
meisjes schenen niet te weten waarom baar
verzocht werd weêr bijeen te komen, en zij
keken telkens naar mij.
Toen het vier nren was, kwam Brigstock
te voorschijn, mot zijn dikken Bijbol onder
den arm, en werd door de bemanning ge
volgd. Hij begaf zich naar den kaapstaander
en legde den Bijbol daarop neêr, waarop de
mannen zich in twee gelederen schaarden.
Ik bleef nog op den achterateven staan,
totdat ik zag dat zij op mij wachtten, toen
begaf ik mij met eeu deftigen stap naar den
kaapstander.
Wat moet er gebeuren riep Alice
Perry uit. Wat wilt gij met den kapitein
doen Zoo waar als or een God loeft, als er
een is die de hand uuu hem slaat, dan zal ik
hem met dit mes doorsteken, al wilt gij mij
dan ook terstond daarop dooden, riep zij uit,
en haalde bij deze woorden een tafelmes uit
haren zak.
Jufvrouw Cobes gaf eeu giL
De pokziekte (tuberculose) onder
het vee. Een nieuw reglement, min
streng dau dit van 30 October 1895, komt
met 15 September naast in voege, tot
uitroeiing der pokziekte onder het vee.
De menigvuldige proefnemingen met
tuberculine in den loop van 1896 gedaan,
hebben bewezen dat de uitbreiding der
pokziekte (tuberculose) onder de runderen
in België zoo groot is, dat om binnen
eenen betrekkelijk korten tijd al de aan
getaste runderen te doen verdwijnen,
men#er niet zou kunnen iu gelukken,
meermaals zonder nadeel te doen aan veel
boeren.
Van den anderen kant hebben de afma
kingen ten gevolge van tuberculinatie,
bewezen dat in het meerendeel der ge
vallen, de tuberculeuze diereu licht aan-
fetast zijn en de ziekte niet kunnen uit
reiden.
In dit geval is het niet noodig de afma
king door een reglement te bepalen.Bijna
altijd is het voldoende dc dieren af te
zonderen, daar niets deu eigenaar belet
er zooveel profijt mogelijk uit te trekken,
zoolang zij niet op zekere wijze de ken-
toekens der ziekte vertoonen.
Daarom is het bevonden dat het regle
ment vau 30 October 1895 eenigzius dient
gewijzigd to worden, door het merkelijk
te verzachten.
Het nieuw reglement verbiedt den ver
koop, de tekoopstelling en de ruiling van
tuberculeuze dieren, als er kwestie is van
dieren bestemd tot het kweeken of voort
telen. Deze maatregel dringt zich op. Men
moet inderdaad dezen handel verbieden,
zoowel als dezen in dieren aangetast of
verdacht van ziekten die als besmettelijk
door de wet aanzien worden.
Een andere maatregel die het nieuw
reglement krachtdadiger maakt, bestaat
in het wegmaken, binnen korten tijd, van
ai de dieren die op gemakkelijk kenne
lijke wijze van tuberculose aangetast zijn,
daar deze de eenige zijn die gevaar ople
veren.
Het nieuw reglement schrijft hunne
afmaking voor in uitdrukkelijke woorden.
Dieren iu minderen graad aangetast,
zullen opgesloten worden, ten ware de
eigenaar verlangde ze te laten tubercu-
lineren, om te doen afmaken in geval van
reactie.
Volgens het reglement van 30 October
1895, als de tuberculose bij een dier
vastgesteld was, op het oogenblik van
zyue afmaking voor de beenhouwerij,
werd om zoo te zeggen de beproeving met
tuberculine verplichtend op al de dieren
die ermede op stal stonden.
Voortaan zal deze proefneming nog
enkel gedaan worden op aanvraag der
eigeuaars, en als het algemeen nut zulks
vereischt. Doch om de belangen der ge-
Als gij dat mes niet dadelijk wegwerpt»
zal het u berouwen riep de matroos Laddy
haar toe.
Ik stond juist in hare nabijheid.
Geef mij dat mes, zegde ik. Zy willen
mij geen kwaad doen.
Daar moet ik eerst zeker van zijn, riep
zij uit en het mes flikkerde boven haar
hoofd, terwijl ik hare vuist met mijne hand
omklemd hield.
Zullen wij, riep Zuzannah Corbin uit,
toelaten, dat de mannen onzen kapitein weêr
zullen wegzenden, nu hij al het werk gedaan
heeft en het eiland nabij is En in een oog
wenk kwamen wel dertig a veertig vrouwen
naar mij toe.
Zij zullen geen hand aan u slaan
Wij zullen hen dan liever dooden.
Het kan ons niet schelen, wat er ge
beurd wij willen niet alleen met hen zyn.
Gij zijt kapitein, en als gij weêr wegge
zonden wordt, dan weten wij geen raad
Deze en wel vijftig dergelijke uitroepingen
werden te gelijker tijd gehoord. Het was een
leven als een oordeel, liet mes viel Alice I'erry
uit de band. Ik boog mij voorover, raapte
het op eu wierp het over boord.
(WORDT VOORTGEZET).
